Sprawozdanie z ćwiczenia nr 34.
Michał Tyszko
Marcin Wróblewski
Gdy światło pada na granicę dwóch izotropowych ośrodków materialnych pojawia się fala przechodząca i fala odbita. Fala przechodząca jest falą załamaną. Zjawisko załamania światła to zmiana kierunku rozchodzenia się fali świetlnej (lub zmianie kierunku biegu wiązki światła).
Dyspersją optyczną materiału nazywamy istnienie różnych wartości współczynnika załamania światła n dla różnych częstotliwości fali świetlnej v.
Dyspersja światła jest charakterystyczna dla danego materiału w obszarach widmowych, w których dana substancja jest przezroczysta. Współczynnik załamania zwiększa się wraz ze wzrostem częstotliwości światła. Tam gdzie substancja absorbuje światło dzieje się inaczej - wraz ze wzrostem częstotliwości maleje współczynnik załamania. Zjawisko to nazywamy dyspersją anormalną.
Aby wyznaczyć kąt łamiący pryzmatu ustawiliśmy lunetę na obserwacji wiązki odbitej od jednej ściany pryzmatu i odczytaliśmy położenie lunety "a" stopni, następnie zaobserwowaliśmy obraz promieni odbitych od drugiej ściany i zapisaliśmy położenie "b". Kąt łamiący jest równy połowie różnicy tych odczytów i można go wyznaczyć za pomocą wzoru:
Prawa Strona (a) |
|
Lewa Strona (b) |
||||
|
Noniusz A |
Noniusz B |
|
|
Noniusz A |
Noniusz B |
Kąt |
|
|
|
Kąt |
|
|
Obliczenia kąta łamiącego wyliczyliśmy następująco:
1. |
|
|
|
2. |
|
|
|
Następnie wyznaczyliśmy szerokość kątową szczeliny,
Noniusz A |
|
Szerokość Kątowa Szczeliny |
Kąt |
Prawa Strona |
|
Lewa Strona |
|
Różnica |
|
aby w rezultacie określić błąd pomiaru kąta łamiącego.
Aby wyznaczyć kąt najmniejszego odchylenia
dla poszczególnych linii neonu, najpierw zanotowaliśmy wartości kątów dla poszczególnych barw, a po wykonaniu pomiarów usunęliśmy pryzmat i zanotowaliśmy położenie kolimatora na wprost:
Odczyt Środkowy |
|
Nr |
Barwa |
Noniusz B |
||
|
|
|
kąt |
minuty |
1 |
Czerwony |
|
132 |
56 |
2 |
Pomarańczowy |
|
133 |
20 |
3 |
Pomarańczowy |
|
133 |
30 |
4 |
Pomarańczowy - Żółty |
|
133 |
50 |
5 |
Żółty |
|
134 |
4 |
6 |
Zielony |
|
134 |
34 |
7 |
Zielony |
|
134 |
50 |
8 |
Zielony |
|
135 |
|
9 |
Niebiesko-Zielony |
|
135 |
10 |
10 |
Niebieski |
|
135 |
36 |
11 |
Fioletowy |
|
136 |
30 |
Wartość wyznaczamy
wg wzoru poniżej i podajemy w radianach:
odczyt środkowy - kąt łamiący pryzmatu
Nr |
Barwa |
|
1 |
Czerwony |
0,9948 |
2 |
Pomarańczowy |
1,0018 |
3 |
Pomarańczowy |
1,0047 |
4 |
Pomarańczowy - Żółty |
1,0105 |
5 |
Żółty |
1,0146 |
6 |
Zielony |
1,0233 |
7 |
Zielony |
1,0280 |
8 |
Zielony |
1,0309 |
9 |
Niebiesko-Zielony |
1,0338 |
10 |
Niebieski |
1,0414 |
11 |
Fioletowy |
1,0571 |
Błąd
wyznaczamy przy użyciu różniczki zupełnej:
Na podstawie wzoru:
obliczyliśmy współczynniki załamania światła n od długości fali
dla kolejnych linii. Wyniki zamieściliśmy w tabeli poniżej:
Nr |
Barwa |
n w radianach |
1 |
Czerwony |
1,7055 |
2 |
Pomarańczowy |
1,7092 |
3 |
Pomarańczowy |
1,7107 |
4 |
Pomarańczowy - Żółty |
1,716 |
5 |
Żółty |
1,717 |
6 |
Zielony |
1,7203 |
7 |
Zielony |
1,7226 |
8 |
Zielony |
1,7241 |
9 |
Niebiesko-Zielony |
1,7256 |
10 |
Niebieski |
1,7294 |
11 |
Fioletowy |
1,7373 |
Błąd
wyznaczyliśmy metodą różniczki zupełnej:
Niepewność jest równa dla wszystkich długości fali i wynosi Δn=0,002.
Z polecenia prowadzącego zamieściliśmy wykres krzywej zależności współczynnika załamania światła n od długości fali
, czyli tzw. krzywą dyspersji.
-3-