2 4 CD, Biblia ZMECH


Kierunek radiowy - jest to sposób organizacji łączności pomiędzy dwoma korespondentami (punktami dowodzenia), z dowódcami, sztabami itp., z których każdy wydziela radiostacje na ustalonych w tym celu danych radiowych.

Kierunki radiowe mogą być stałe, rezerwowe i skryte. W kierunku stałym radiostacje obu korespondentów pracują nieprzerwanie na odbiór i posiadają możliwość wywołania się w dowolnym momencie czasu oraz prowadzenia wymiany w miarę potrzeb. W kierunku dyżurnym radiostacja jednego korespondenta pracuje nieprzerwanie na odbiór, a drugiego włącza się na odbiór i nadawanie tylko dla przeprowadzenia wymiany, np. łączność z grupą specjalną. Kierunki rezerwowe organizuje się w celu zapewnienia szefowi łączności możliwości manewru relacjami łączności w walce, kiedy w konkretnych warunkach zaistnieje potrzeba uruchomienia nowych lub wzmocnienia istniejących relacji łączności. Prace w tych kierunkach rozpoczyna się przez nadanie w innych relacjach odpowiedniego sygnału. Kierunki skryte organizuje się w celu zabezpieczenia systemu łączności w okresie zakłóceń przeciwnika. Do pojawienia się zakłóceń obie radiostacje powinny pracować na odbiór. Pracę na nadawanie można rozpocząć tylko w wypadku , kiedy zostały zakłócone wszystkie relacje z danym korespondentem i zachodzi konieczność przekazania mu ważnej wiadomości. Z wymienionych rodzajów kierunków radiowych stosowany jest głównie kierunek stały, natomiast kierunki dyżurne, rezerwowe i skryte stosowane są bardzo rzadko ze względu na brak radiostacji.

Dodatnie cechy łączności w kierunku radiowym:

Ujemne cech łączności w kierunku radiowym:

Sieć radiowa - jest to sposób organizacji łączności pomiędzy trzema i więcej korespondentami z których każdy wydziela radiostacje pracującą na ustalonych dla tej sieci danych radiowych.

Skład sieci określa się w zależności od jej przeznaczenia. Przy dwustronnej wymianie, w jednej sieci nie powinno pracować więcej niż cztery - pięć radiostacji w sieciach radiowych, w których wymiana polega na przekazywaniu krótkich komend, meldunków i sygnałów, liczba radiostacji może być większa.

Dodatnie cechy organizacji łączności w sieci radiowej:

Ujemne cechy organizacji łączności w sieci radiowej:

W każdej sieci i w każdym kierunku radiowym wyznacza się zawsze radiostację główną, którą w łączności dowodzenia jest z reguły radiostacja przełożonego (dowódcy, sztabu), a w kierunkach i sieciach współdziałania wyznacza sztab organizujący współdziałanie.

W celu zapewnienia łączności dowodzenia, współdziałania oraz przekazywania sygnałów alarmowania w kompanii stosuje się środki radiowe i sygnalizacyjne.

Decydujące znaczenie we wszystkich rodzajach działań bojowych mają środki radiowe, ponieważ tylko dzięki nim można zapewnić ciągłą łączność w ruchu, na postoju, w każdych warunkach terenowych i atmosferycznych.

Łączność dowodzenia

Na szczeblu pododdziału zmechanizowanego (do kompanii włącznie) kierowanie łącznością leży w obowiązkach dowódcy kompanii. Do realizacji dowodzenia podległymi plutonami dowódca kompanii wykorzystuje radiostacje pokładowe UKF i radiostacje kompanijne UKF.

W kompanii organizuje się dwie sieci radiowe dowódcy kompanii:

  1. Sieć radiowa na radiostacjach pokładowych UKF (R-123) dowódcy kompanii w wypadku działania kompanii na bojowych wozach piechoty w składzie:

  1. Sieć radiowa na radiostacjach kompanijnych UKF (K) w wypadku spieszenia kompanii w składzie:

Dowódca kompanii utrzymuje łączność radiową z dowódcami plutonów za pomocą radiostacji pokładowych UKF z wozu dowódczego BWP-1K oraz wozów bojowych BWP w S/R dowódcy kompanii.

W wypadku spieszenia kompanii jej dowódca utrzymuje łączność z dowódcami plutonów za pomocą radiostacji kompanijnych UKF w S/R dowódcy kompanii na okres spieszania.

W skład tej sieci wchodzą okresowo według potrzeb dla utrzymania współdziałania środków ogniowych ze spieszoną piechotą - radiostacje pokładowe UKF wozów bojowych, którymi dowodzą pomocnicy dowódców plutonów po ich uprzednim przestrojeniu na częstotliwość S/R dowódcy kompanii na okres spieszenia.

Jeżeli możliwości techniczne (zbieżność zakresów częstotliwości, dogodność przejścia na inne częstotliwości) pozwolą, zakłada się możliwość „wejścia” dowódcy plutonu do S/R dowódcy kompanii w celu wywołania „ognia” wozów bojowych swojego plutonu.

Łączność współdziałania

Łączność współdziałania między plutonami zapewnia się w S/R dowódcy kompanii za zezwoleniem radiostacji głównej. Pododdziały wzmocnienia kompanii włącza się do sieci radiowej dowódcy kompanii np. dowódca plutonu czołgów pracuje w sieci radiowej dowódcy kompanii.

Łączność alarmowania

Na potrzeby alarmowania wykorzystuje się wszystkie relacje łączność dowodzenia, współdziałania przekazując sygnały poza wszelką kolejnością.

Organizacja łączności w kompanii zmechanizowanej

Organizacja łączności w kompanii zmechanizowanej w poszczególnych rodzajach działań bojowych np. obrona, natarcie, pościg, marsz w zasadzie nie różni się od siebie. Różnica polega tylko na właściwym wykorzystaniu środków łączności w zależności od sytuacji. Zasady wykorzystania środków radiowych stosownie do etapów walk można przedstawić następująco:

  1. w rejonie wyjściowym (ześrodkowania) obowiązuje zakaz wykorzystania środków radiowych na nadanie (praca tylko na odbiór). Dopuszcza się możliwość przejścia na nadawanie w wyjątkowych przypadkach do przekazywania sygnałów alarmowania (dowodzenia). Wymiana informacji w relacjach radiowych UKF może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy nie będzie innej możliwości jej wymiany (innymi środkami) i tylko za zezwoleniem sztabu (szefa łączności, dowódcy pododdziału, gdy nie ma szefa łączności) odnośnego szczebla lub po wykonaniu uderzenia BMR albo zmasowanego uderzenia lotniczego.

  2. w czasie marszu na rubież wejścia do walki obowiązuje nadal zakaz wykorzystania środków radiowych na nadawanie. Środki radiowe UKF można wykorzystywać na nadawanie jedynie do przekazywania sygnałów dowodzenia. Ograniczenia w łączności radiowej przestają obowiązywać z chwilą zaistnienia bezpośredniego zagrożenia uderzeniami przeciwnika na maszerujące kolumny.

  3. w czasie prowadzenia walki - środki radiowe wykorzystuje się bez ograniczeń.

Ponieważ zasada funkcjonowania środków radiotelefonicznych jest podobna do radiowych, te same zasady wykorzystania odnoszą się również do nich.

Przez cały czas trwania działań obronnych radiowe środki łączności powinny być w stałej gotowości do użycia. Z chwilą rozpoczęcia przez przeciwnika natarcia łączność środkami radiowymi w pododdziałach prowadzących walkę obronną wykorzystuje się bez ograniczeń. Ogólną zasadą jest, że w rejonach wyjściowych, w czasie marszu i w rejonach odpoczynku łączność radiowa wykorzystywana jest przede wszystkim do przekazywania sygnałów alarmowania.

Do organizacji łączności w natarciu wykorzystuje się wszystkie rodzaje środków łączności, zasadniczym rodzajem łączności w natarciu jest łączność radiowa. Łączność radiowa z przełożonym i podwładnymi utrzymywana jest bez ograniczeń. Jeżeli kompania naciera w szyku pieszym, wówczas do łączności w tej sieci radiowej dowódca kompanii i dowódcy plutonów zmechanizowanych wykorzystują radiostacje przenośne UKF (kompanijne) małej mocy, a z radiostacji pokładowych wozów bojowych korzystają pomocnicy dowódców plutonów lub inni wyznaczeni funkcyjni.

Podczas natarcia z rejonów położonych w głębi ogranicza się pracę środków radiowych „na nadawanie”, a w odległości 10 - 15 km od przewidywanej rubieży wejścia do walki, praca „na nadawanie” może być zabroniona.

Podczas marszu kompanii pracują radiostacje wszystkich wozów bojowych w systemie „odbiór dyżurny”, w gotowości do odbioru sygnałów alarmowania.

W marszu obowiązuje bezwzględny zakaz pracy środkami radiowymi „na nadawanie”, za wyjątkiem przekazania krótkich sygnałów dowodzenia i alarmowania.

Dowodzenie ruchem kolumny odbywa się za pomocą środków sygnalizacji wzrokowej (latarki, chorągiewki) sygnałów dźwiękowych lub za pomocą radiostacji kompanijnych UKF (K).

W rejonie wyjściowym do natarcia dowódca kompanii zmechanizowanej utrzymuje łączność radiową, przewodową i pocztową. W każdym plutonie wyznacza się kolejno jedną radiostację dyżurną pracująca w systemie „odbiór dyżurny” w S/R dowódcy kompanii. Łączność przewodowa organizowana jest siłami i środkami batalionu.

Poza przekazywaniem sygnałów alarmowania zabrania się w tym czasie wykorzystywać łączność radiową. Wytyczne i zarządzenia dla podwładnych dowódca kompanii przekazuje poprzez łączników. Rozkazy bojowe i wytyczne do współdziałania, podwładnym i współdziałającym dowódca kompanii winien wydać wykorzystując styczność osobistą. Do ogłaszania alarmów w drużynach i plutonach wykorzystuje się środki sygnalizacji dźwiękowej. Środki sygnalizacji wzrokowej należy stosować z ograniczeniem ponieważ mogą zdradzić położenie wojsk (pole walki może być monitorowane komputerowo).

Bezpieczeństwo łączności

Bezpieczeństwo łączności jest to całość przedsięwzięć organizacyjno - technicznych i eksploatacyjnych uodparniających system łączności przed rozpoznaniem przeciwnika, „ucieczką wiadomości„ oraz przed dezinformacją.

Bezpieczeństwo łączności osiąga się przez :

  1. przestrzeganie przepisów o ochronie informacji niejawnych podczas przekazywania wiadomości przez techniczne środki łączności;

  2. przestrzeganie przepisów prowadzenia korespondencji radiowej;

  3. ograniczenie lub całkowity zakaz pracy radiostacji (radiotelefonów) w określonych okresach i etapach działań bojowych.

Ochronę łączności radiowej w pododdziałach przed zakłóceniami dywersyjnymi osiąga się poprzez :

Dla zapewnienia bezpieczeństwa łączności w czasie seansu radiowego należy maksymalnie skracać czas nadawania oraz zapewnić dobrą jakość korespondencji. Cały personel obsługujący sprzęt radiowy musi być świadomy, że nieprzestrzeganie przepisów łączności umożliwia przeciwnikowi przechwytywanie informacji.

Stosowanie poniższych procedur jest obligatoryjne. Wszelkie nieautoryzowane zmiany obowiązujących procedur są powodem nieporozumień, zmniejszenia prędkości nadawania oraz zmniejszenia skuteczności bezpieczeństwa łączności i są zabronione. W przypadkach szczególnych, nieujętych w przepisach należy kierować się logiką.

Podstawowe zasady obowiązujące w łączności radiowej do ścisłego przestrzegania we wszystkich relacjach wojskowych:

  1. Zabrana się wszelkiej transmisji bez pozwolenia odpowiedniego przełożonego.

  2. Ponadto zabrania się:

  1. Naruszania obowiązującej ciszy radiowej;

  2. Prowadzenia nieformalnej korespondencji pomiędzy operatorami;

  3. Nadawania bez pozwolenia radiostacji głównej;

  4. Zbyt długiego strojenia i sprawdzania radiostacji z promieniowaniem energii;

  5. Posługiwania się przez operatora niewłaściwym kryptonimem;

  6. Nadawania wiadomości tekstem jawnym bez zezwolenia;

  7. Używania niewłaściwych zwrotów i skrótów przez operatora;

  8. Używania tekstu otwartego zamiast obowiązujących skrótów radiowych i innych zwrotów;

  9. Łączenia lub zamiennego stosowania niejawnych sygnałów wywoławczych i grupy adresowej otwartym tekstem lub łączenia ich z jawnymi sygnałami wywoławczymi;

  10. Stosowania niecenzuralnego języka;

  1. Należy unikać następujących praktyk:

  1. Używania zbyt dużej mocy nadajnika radiostacji;

  2. Wydłużania czasu strojenia, zmiany częstotliwości oraz dopasowania sprzętu;

  3. Nadawania z prędkością większą niż możliwą do odebrania przez korespondenta.

Zasady nawiązywania telefonicznej łączności radiowej i prowadzenia wymiany

Nawiązywanie łączności może nastąpić tylko na rozkaz (polecenie) przełożonego, uprawnionego do korzystania z łączności radiowej. Dwustronną łączność radiową uważa się za nawiązaną, jeżeli radiostacja otrzymała od korespondenta odpowiedź na swoje wołanie i potwierdziła to korespondentowi. Podczas nawiązywania łączności radiowej, wywołanie korespondenta i potwierdzenie odbioru realizuje się w zależności od sposobu przydziału w tabeli danych radiowych sygnałów rozpoznawczych lub kryptonimów. Łączność radiową nawiązuje radiostacja główna. W telefonicznej łączności radiowej poszczególnym radiostacjom przydziela się kryptonimy radiowe:

Sposoby nawiązywania łączności

Nawiązywanie łączności jest to proces obejmujący:

  1. identyfikacje radiostacji za pomocą kryptonimu radiostacji;

  2. sprawdzenie tożsamości korespondenta według ustalonego sposobu;

  3. uzyskanie danego rodzaju i jakości łączności poprzez nastrojenie i regulację aparatury, dobór częstotliwości i anten.

W pododdziałach zmechanizowanych w relacjach radiowych KF i UKF nawiązywanie telefonicznej łączności radiowej odbywa się przy wykorzystaniu kryptonimów indywidualnych. Dlatego też, wszystkie przykłady prowadzenia wymiany radiowej fonem będą podane wyłącznie przy wykorzystaniu kryptonimów indywidualnych.

Zbiorcze zestawienie sposobów nawiązywania łączności Tabela 2.2.

Kolejność

Nadawania

SPOSOBY WYWOŁYWANIA I ODPOWIEDZI PODCZAS STOSOWANIA KRYPTONIMÓW INDYWIDUALNYCH

Standardowe

W warunkach

zakłóceń

Przy wyk. kryptonimu okólnikowego

Wywołanie

Odpowiedź

Wywołanie

Odpowiedź

Wywołanie

Odpowiedź

Kryptonim wywoływanej radiostacji

1 raz

1 raz

3 razy

3 razy

-

-

Kryptonim okólnikowy

-

-

-

-

1 raz

-

Słowo „ TU „

1 raz

1 raz

2 raz

2 raz

1 raz

1 raz

Kryptonim własnej radiostacji

1 raz

1 raz

2 razy

2 razy

1 raz

1 raz

Słowo ODBIÓR

1 raz

1 raz

1 raz

1 raz

1 raz

1 raz

Uwaga: Każda radiostacja, która z różnych przyczyn nie nawiązała łączności lub ją utraciła, jest zobowiązana do poszukiwania korespondenta.

Przykład 1. NAWIĄZANIE ŁĄCZNOŚCI PRZY WYKORZYSTANIU INDYWIDUALNYCH KRYPTONIMÓW

wywołanie: KONTRA-50 TU BRZOZA-45 ODBIÓR

odpowiedź: TU KONTRA-50 ODBIÓR

potwierdzenie: Odebrano ODBIÓR

KONTRA-50 - kryptonim radiostacji nr 2 (wywoływanej)

BRZOZA-45 - kryptonim radiostacji nr 1 (wywołującej)

Podczas jednoczesnego wywoływania wszystkich lub kilku radiostacji z zasady wykorzystuje się kryptonimy okólnikowe. Odpowiedź na wywołanie okólnikowe nadaje każda radiostacja w kolejności wg tabeli danych radiowych. W przypadku nie przydzielenia kryptonimów okólnikowych , kryptonimy wywoływanych korespondentów nadaje się jeden raz w kolejności w jakiej są one zapisane w tabeli danych radiowych. Odpowiedź na wywołanie nadaje każda radiostacja w kolejności ich wywoływania przez radiostację główną.

Przykład 2. NAWIĄZANIE ŁACZNOŚCI KRYPTONIMEM INDYWIDUALNYM KILKU RADIOSTACJI W WYPADKU NIEPRZYDZIELENIA KRYPTONIMU OKÓLNIKOWEGO

Wywołanie : MINOR -26 KONTRA-50 KOJA-60 TU BRZOZA -45 ODBIÓR

Odpowiedź : TU MINOR-26 ODBIÓR

TU KONTRA-50 ODBIÓR

TU KOJA-60 ODBIÓR

Potwierdzenie : Odebrano ODBIÓR

MINOR-26 kryptonim radiostacji nr 1

KONTRA-50 kryptonim radiostacji nr 2

KOJA-60 kryptonim radiostacji nr 3

Przykład 3. NAWIĄZANIE ŁĄCZNOŚCI KRYPTONIMEM OKÓLNIKOWYM PRZY STOSOWANIU INDYWIDUALNYCH KRYPTONIMÓW

wywołanie : MALWA-14 TU BRZOZA-45 ODBIOR

odpowiedź : TU KONTRA-50 ODBIÓR

TU MINOR-26 ODBIÓR

TU KOJA-60 ODBIÓR

potwierdzenie: Odebrano ODBIÓR

MALWA-14 - kryptonim okólnikowy

Podczas pracy w warunkach silnych zakłóceń i słabej słyszalności - w radiowych relacjach dalekosiężnych zezwala się na długotrwałe wywoływanie w następujący sposób:

Przykład 4. NAWIĄZANIE ŁĄCZNOŚCI INDYWIDUALNYMI KRYPTONIMAMI W WARUNKACH ZAKŁÓCEŃ

wywołanie: KONTRA-50 KONTRA-50 KONTRA-50 TU BRZOZA-45

BRZOZA-45 ODBIÓR

odpowiedź: BRZOZA-45 BRZOZA-45 BRZOZA-45 TU KONTRA-50

KONTRA-50 ODBIÓR

potwierdzenie : Odebrano ODBIÓR

Długotrwałe wywoływanie i odpowiedź można powtarzać kilkakrotnie z przestrzeganiem wyżej opisanego sposobu nadawania, jednak nadawanie to nie powinno trwać dłużej niż 3 minuty w relacjach do 500 km i nie dłużej niż 5 minut w relacjach radiowych powyżej 500 km.

Podczas pracy w kierunku radiowym w warunkach dobrej słyszalności można wywoływać i odpowiadać w sposób skrócony:

wywołanie : KONTRA 50 Tu BRZOZA-45 ODBIÓR

odpowiedź : ODBIÓR

potwierdzenie : Odebrano ODBIÓR

Sprawdzenie tożsamości korespondenta

Tożsamość korespondentów sprawdza się w celu identyfikacji radiostacji prowadzących wymianę radiową, aby wyeliminować we właściwym czasie próby nawiązania łączności przez radiostacje nieprzyjaciela w celu prowadzenia dywersji radiowej. Innymi słowy tożsamość korespondenta sprawdza się w celu ustalenia, czy nawiązaliśmy łączność z właściwym korespondentem.

Tożsamość korespondentów sprawdza się:

W przypadku nieotrzymania (lub otrzymania) fałszywej odpowiedzi na zapytanie o tożsamość należy natychmiast przerwać łączność, zameldować przełożonemu i postępować zgodnie z otrzymanym poleceniem. Sposoby sprawdzania tożsamości podane są do wiadomości wszystkich korespondentów w sieciach lub kierunkach radiowych przez wpisanie ich na blankietach wyciągu z tabeli danych radiowych danej relacji radiowej.

Sprawdzenie tożsamości korespondenta w sieci radiowej dokonujemy z każdym korespondentem oddzielnie. Nie można stosować tych samych grup dla wszystkich korespondentów danej sieci radiowej.

Sposób sprawdzania tożsamości korespondentów określa zarządzenie szefa łączności wyższego szczebla.

Sprawdzenie tożsamości korespondenta przy wykorzystaniu klucza literowego lub cyfrowego.

Podajcie hasło waszej radiostacji : DC, GR, PO, (lub: 18, 11, 46).

Hasło mojej radiostacji jest : KP, CT, WE, (lub; 72, 69, 36).

0x08 graphic
0x08 graphic
Klucz do sprawdzania tożsamości:

0x08 graphic
pionowy 7 9 4 3 2 8 5

poziomy 1 3 6 7 4 9 2

Radiostacja o kryptonimie BRZOZA-45 sprawdza tożsamość radiostacji o kryptonimie MINOR-13.

wywołanie: MINOR-26 TU BRZOZA-45 ODBIÓR

odpowiedź: TU MINOR-13 ODBIÓR

sprawdzenie tożsamości : MINOR-26 TU BRZOZA-45 DC 92 ODBIÓR

odpowiedź: TU MINOR-13 KP 34 ODBIÓR

potwierdzenie: Odebrano ODBIÓR

DC 92 - DC litery oznaczające „PODAJCIE HASŁO WASZEJ RADIOSTACJI„

92 cyfry dowolne wzięte z klucza pionowego

KP 34 - KP litery oznaczające „ HASŁO MOJEJ RADIOSTACJI JEST”

34 cyfry wzięte z klucza poziomego będące pod cyfra 9 i cyfrą 2

Radiostacja sprawdzająca tożsamość korespondenta nadaje do radiostacji której sprawdza tożsamość jedną z kilku (dwucyfrowych lub dwuliterowych) grup umieszczonych w wyciągu z tabeli danych radiowych a oznaczających „PODAJCIE HASŁO WASZEJ RADIOSTACJI„ i dwie cyfry z „ZMIENNEGO KLUCZA DO SPRAWDZENIA KORESPONDENTA”. Radiostacja której sprawdzano tożsamość odpowiada jedną z kilku (dwucyfrowych lub dwuliterowych) grup umieszczonych w wyciągu z tabeli danych radiowych, a oznaczających „HASŁO MOJEJ RADIOSTACJI JEST„ oraz dwie cyfry z „ZMIENNEGO KLUCZA DO SPRAWDZANIA KORESPONDENTA„, które znajdują się pod lub nad cyframi nadanymi przez radiostacje sprawdzającą tożsamość. Radiostacja sprawdzająca tożsamość korespondenta po odbiorze sprawdza jej poprawność i po stwierdzeniu jej poprawności nad aje potwierdzenie.

Sprawdzenie tożsamości korespondenta może być również realizowane przy użyciu stałych grup do sprawdzania tożsamości .

0x08 graphic
Stałe grupy do sprawdzania tożsamości (podane w wyciągu z tabeli danych radiowych) 0x08 graphic
np.: 1876; 1921 7613; 8992; 7862; 9382; 4372; 8711; 4321; 1119; 1276; 1836.

Radiostacja o kryptonimie BRZOZA-45 sprawdza tożsamość radiostacji o kryptonimie MINOR-13.

wywołanie: MINOR-26 TU BRZOZA-45 ODBIÓR

odpowiedź: TU MINOR-26 ODBIÓR

sprawdzenie tożsamości : MINOR-26 TU BRZOZA-45 DC 1921 ODBIÓR

odpowiedź: TU MINOR-26 KP 1276 ODBIÓR

potwierdzenie: Odebrano ODBIÓR

Radiostacja sprawdzająca tożsamość korespondenta nadaje do radiostacji której sprawdza tożsamość jedną z kilku grup (dwucyfrowych lub dwuliterowych) i jedną z kilku grup (czterocyfrowych) umieszczonych w tabeli danych radiowych. Radiostacja której sprawdzano tożsamość odpowiada jedną z kilku grup (dwucyfrowych lub dwuliterowych) i jedną z kilku (czterocyfrowych) grup umieszczonych w wyciągu z tabeli danych radiowych. Radiostacja sprawdzająca tożsamość korespondenta po odbiorze sprawdza jej poprawność i po stwierdzeniu jej poprawności nadaje potwierdzenie.

Sprawdzenie tożsamości korespondenta w sieci radiowej dokonujemy z każdym korespondentem oddzielnie. Przy sprawdzaniu tożsamości nie wolno stosować tych samych grup cyfrowych dla wszystkich korespondentów danej sieci radiowej.

Nadawanie komend

Podstawowym sposobem dowodzenia pododdziałami zmechanizowanymi w czasie prowadzenia walki jest nadawanie komend przez radiostacje. W zależności od sytuacji bojowej komendy nadawane przez radiostacje będą miały postać tekstu niezamaskowanego (jawnego) lub treść komendy będzie maskowana umówionymi sygnałami. W rozmowach z korespondentem obowiązuje forma bezosobowa. Komendy mogą być nadawane do określonego korespondenta, kilku korespondentów równocześnie lub wszystkich korespondentów danej sieci radiowej. Podczas nadawania szczególną uwagę należy zwracać na wyraźne, zrozumiałe i wolne nadawanie liter, słów i cyfr, wyeksponowanie końcówek i oddzielenie poszczególnych słów (grup). Komendy (polecenia) w telefonicznym kanale radiowym nadaje się bez wstępnego wywołania i otrzymania zgody na odbiór. Na otrzymaną komendę niezwłocznie nadaje się potwierdzenie słowem „ZROZUMIAŁEM „lub na żądanie radiostacji głównej sprawdzenie zwrotne z dokładnym powtórzeniem komendy przez wybrane radiostacje (POWTARZAJĄ ....) lub przez wszystkie radiostacje (POWTÓRZYĆ). W dynamice walki komendy (polecenia) przekazywane przy użyciu kryptonimu okólnikowego nie podlegają potwierdzeniu chyba że radiostacja nadająca komendę tego zażąda.

Sposoby nadawania komend i meldunków Tabela 2.3.

SPOSOBY NADAWANIA KOMEND I MELDUNKÓW

Nadawanie

Nadawanie komend przy użyciu kryptonimu okólnikowego

Kolejność

nadawania

komend przy użyciu kryptonimu indywidualnego

bez

potwierdzenia

odbioru

z

potwierdze- niem odbioru

ze sprawdzeniem zwrotnym przez wszystkie radiostacje

ze sprawdzeniem zwrotnym przez własne radiostacje

kryptonim

wywoływanej

radiostacji

1 raz

-

-

-

-

kryptonim

okólnikowy

-

3 razy

3 razy

3 razy

3 razy

słowo

TU

1 raz

1 raz

-

-

-

kryptonim

własnej

radiostacji

1 raz

1 raz

-

-

-

treść

komendy

1 raz

2 razy

2 razy

2 razy

2 razy

słowo

POWTÓRZYĆ

-

-

-

1 raz

-

słowo

POWTARZAJĄ

i krypt. radiostacji

-

-

-

-

1 raz

słowo

ODBIÓR

1 raz

1 raz

1 raz

1 raz

1 raz

SPOSOBY POTWIERDZANIA

słowo

TU

1 raz

-

1 raz

1 raz

1 raz

kryptonimy własnej radiostacji

1 raz

-

1 raz

1 raz

1 raz

słowo

ZROZUMIAŁEM lub powtórzyć treść komendy

1 raz

-

1 raz

-

-

treść

komendy

-

-

-

1 raz

1 raz

słowo

ODBIÓR

1 raz

-

1 raz

1 raz

1 raz

Sposób nadawania komendy przy użyciu kryptonimu indywidualnego

kryptonim radiostacji korespondenta 1 raz

słowo TU i kryptonim własnej radiostacji 1 raz

treść komendy 1 raz

słowo ODBIÓR 1 raz

Przykład 5. NADAWANIE KOMENDY PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMÓW INDYWIDUALNYCH

nadawanie komendy: MINOR-26 TU BRZOZA-45 punkt orientacyjny 3, działo przeciwpancerne, zniszczyć -ODBIÓR

potwierdzenie odbioru komendy: TU MINOR-13 ZROZUMIAŁEM ODBIÓR

potwierdzenie odbioru komendy przez powtórzenie treści komendy :

TU MINOR-26 punkt orientacyjny 3, działo przeciwpancerne, zniszczyć ODBIÓR

Przykład 6. NADAWANIE KOMENDY PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMU OKÓLNIKOWEGO Z POTWIERDZENIEM ODBIORU

nadanie komendy: MALWA-14, MALWA-14, MALWA-14 skoncentrować ogień na wzgórze 42, skoncentrować ogień na wzgórze 42 ODBIÓR

potwierdzenie odbioru : TU KONTRA-50 ZROZUMAŁEM ODBIÓR

TU MINOR-13 ZROZUMIAŁEM ODBIÓR

TU KOJA-60 ZROZUMIAŁEM ODBIOR

MALWA-14 kryptonim okólnikowy

Rozmowy w telefonicznym kanale radiowym z wynośnego aparatu telefonicznego lub przez łącznicę prowadzi się zgodnie z przedstawionymi zasadami. Udostępniając nieutajniony kanał radiowy do rozmów, radiotelefonista podaje abonentowi kryptonim radiostacji i uprzedza go zdaniem „rozmowa przez radio„ .

Słowa trudne do wymówienia i znaki służbowe nadaje się oddzielnie po literze (literuje się).

W tym przypadku każda literę zastępuje się słowem przedstawionym w poniższej tabeli.

Sposób zgłoskowania telegramów Tabela 2.4.

NATO

POLSKA

A

ALFA

ADAM

Ä

B

BRAVO

BARBARA

C

CHARLIE

CELINA

D

DELTA

DOROTA

E

ECHO

EDWARD

F

FOXTROT

FILIP

G

GOLF

GUSTAW

H

HOTEL

HENRYK

I

INDIA

IGNACY

J

JULIET

JÓZEF

K

KILO

KAROL

L

LIMA

LUDWIK

M

MIKE

MARIAN

N

NOIVEMBER

NIKODEM

O

OSCAR

OLGA

Ö

P

PAPA

PAWEŁ

R

ROMEO

ROMAN

S

SIERRA

STEFAN

T

TANGO

TADEUSZ

U

UNIFORM

URSZULA

Ü

V

VICTOR

VIOLETTA

W

WHISKEY

WALENTY

X

X-RAY

XAWERY

Y

YANKEE

YPSYLON

Z

ZULU

ZYGMUNT

Ż

ŻABA

Ź

ŹREBAK

Teksty cyfrowe nadaje się następująco:

jeden

dwa, pięćdziesiąt siedem

Pełne tysiące i dziesiątki tysięcy nadaje się słowami oznaczającymi liczby tysięcy z dodaniem słowa tysiąc np.

5000 pięć tysięcy

12000 dwanaście tysięcy

Podczas nadawania między grupami daje się krótkie przerwy. Przy słabej słyszalności zezwala się na powtórzenie każdej grupy przez podanie jej w całości a następnie podanie oddzielnych cyfr jedynka, dwójka, piątka

np. 71867 siedemdziesiąt jeden osiemset sześćdziesiąt siedem (siedem jeden osiem sześć siedem).

Nadawanie sygnałów tajnego dowodzenia i alarmowania

Sygnały tajnego dowodzenia i alarmowania nadaje się do jednego lub kilku korespondentów, a sygnały alarmowe z reguły do wszystkich korespondentów danej sieci radiowej. Sygnały tajnego dowodzenia i sygnały alarmowania nadaje bez uprzedniego wstępnego wywołania korespondenta i uzyskania zgody na ich odbiór. Pokwitowanie odebranego sygnału nadaje się bezzwłocznie przez powtórzenie 1 raz każdego sygnału. Sposób nadawania sygnałów i potwierdzanie ich odbioru może być określony w dodatkowych instrukcjach i wytycznych. W dynamice walki sygnały przekazane przy pomocy kryptonimu okólnikowego nie podlegają potwierdzeniu przez podległych korespondentów chyba, że radiostacja nadająca sygnał zażąda potwierdzenia.

Sposoby nadawania sygnałów tajnego dowodzenia Tabela 2.5.

SPOSOBY NADAWANIA SYGNAŁÓW TAJNEGO

DOWODZENIA

Kolejność nadawania

Nadawanie sygnałów przy użyciu kryptonimu

Indywidualnego

Nadawanie sygnałów przy użyciu kryptonimu

okólnikowego

Nadawanie sygnałów przy użyciu kryptonimu

okólnikowego bez potwierdzenia

Kryptonim wywoływanej radiostacji

2 razy

-

-

Kryptonim okólnikowy

-

2 razy

2 razy

Słowo TU

1 raz

1 raz

1 raz

Kryptonim własnej radiostacji

1 raz

1 raz

1 raz

Sygnał

2 razy

2 razy

2 razy

Słowo TU

1 raz

1 raz

1 raz

Kryptonim własnej radiostacji

1 raz

1 raz

1 raz

Słowo ODBIÓR

1 raz

1 raz

1 raz

SPOSOBY POTWIERDZANIA

Słowo TU

1 raz

1 raz

-

Kryptonim własnej radiostacji

1 raz

1 raz

-

Sygnał

1 raz

1 raz

-

Słowo ODBIÓR

1 raz

1 raz

-

Przykład 7. NADAWANIE POJEDYNCZEGO SYGNAŁU PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMU INDYWIDUALNEGO

nadawanie: MINOR-26 MINOR-26 TU BRZOZA-45 420 420 TU BRZOZA- 45 ODBIÓR

potwierdzenie odbioru : TU MINOR-26 420 ODBIÓR

MINOR-26 kryptonim indywidualny radiostacji wywoływane

BRZOZA-45 kryptonim indywidualny radiostacji wywołującej sygnał tajnego dowodzenia

Przykład 8. NADAWANIE DWÓCH SYGNAŁÓW PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMU INDYWIDUALNEGO

nadawanie: MINOR-26 MINOR-26 TU BRZOZA-45 : 20 rozdział 850: 420 rozdział 850: TU BRZOZA-45 ODBIÓR

potwierdzenie odbioru: TU MINOR-26 420 850 ODBIÓR

MINOR-26 kryptonim indywidualny radiostacji wywoływane

BRZOZA-45 kryptonim indywidualny radiostacji wywołującej 850 sygnały tajnego dowodzenia

Przykład 9. NADAWANIE SYGNAŁÓW PRZY WYKORZYSTANIU KILKU DOKUMENTÓW TAJNEGO DOWODZENIA PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMU INDYWIDUALNEGO

sposób nadania: MINOR-26 MINOR-26 TU BRZOZA-45 420 rozdział 850 TOPOLA KRATA 1235, 420 rozdział 850 TOPOLA KRATA 1235 TU BRZOZA-45 ODBIÓR

sposób potwierdzenia odbioru: TU MINOR -26 420 rozdział 850 TOPOLA KRATA 1235 ODBIÓR

Przykład 10. NADAWANIE SYGNAŁU PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMU OKÓLNIKOWEGO

nadawanie: MALWA-14 MALWA-14 TU BRZOZA-45 420 420 TU BRZOZA-45 ODBIÓR

potwierdzenie odbioru: TU KONTRA-56 420 ODBIÓR

TU MINOR-26 420 ODBIÓR

TU KOJA-60 420 ODBIÓR

Radiostacja, która nie odebrała sygnału na skutek zakłóceń lub słabej słyszalności ma obowiązek i prawo żądać powtórzenia nadając: NIE ODEBRANO POWTÓRZYĆ.

Dobór kryptonimów radiowych

Numery wraz z kryptonimami radiostacji wynikają z ogólnie przyjętych zasad numeracji sieci radiowych (kierunków radiowych) w Wojsku Polskim. Na szczeblu kompanii dopuszcza się stosowanie kryptonimów radiowych składających się z jednego wyrazu i uzupełniających go liczb trzycyfrowych według poniższego przykładu:

Przykłady kryptonimów radiowych Tabela 2.6.

0x08 graphic
Lp.

Nazwa korespondenta

Kryptonim

roboczy

zapasowy

1.

Dca 1kz

GORCE-101

FREZJA-101

2.

Dca 1plz

GORCE-111

FREZJA-111

3.

Dca 2/1plz

GORCE-112

FREZJA-112

4.

Dca 3/1plz

GORCE-113

FREZJA-113

5.

Dca 2plz

GORCE-121

FREZJA-121

6.

Dca 2/2plz

GORCE-122

FREZJA-122

7.

Dca 3/2plz

GORCE-123

FREZJA-123

10.

Dca 3plz

GORCE-131

FREZJA-131

11.

Dca 2/3plz

GORCE-132

FREZJA-132

12.

Dca 3/3plz

GORCE-133

FREZJA-133

OKÓLNIK

GORCE-189

FREZJA-189

Tak dobrane kryptonimy radiowe w zdecydowany sposób ułatwiają posługiwanie się nimi podczas przekazywania informacji. Dopuszcza się również do przekazywania komend i sygnałów, w dynamice walki, stosowanie skróconych kryptonimów (tzn. tylko ich część liczbową). Na przykład, komenda „dozór nr jeden, prawo trzysta, wyrzutnia PPK zniszczyć” dowódcy kompanii do dowódcy 1 plz przekazana będzie następująco:

nadawanie: STO JEDENAŚCIE TU STO JEDEN DOZÓR NR JEDEN, PRAWO TRZYSTA, WYRZUTNIA PPK, ZNISZCZYĆ ODBIÓR

potwierdzenie odbioru: TU STO JEDENAŚCIE ZROZUMIAŁEM ODBIÓR

Nadawanie służbowych sygnałów łączności

W celu zapewnienia łączności radiowej mogą być ustalone specjalne sygnały służbowe w relacjach radiowych np. kontroli czasu, zmiany częstotliwości radiowych, zmiany rodzajów pracy i inne. Sposób nadawania sygnałów służbowych ustala się w zarządzeniu szefa łączności organizującego łączność.

Zmiana częstotliwości radiowych

Dokonuje się w czasie pogorszenia warunków propagacji fal radiowych, podczas oddziaływania zakłóceń celowych oraz w innych przypadkach określonych w wytycznych organizacyjno - eksploatacyjnych do tabel danych radiowych. Zmiany częstotliwości w terminach określonych w danych radiowych oraz zmiany częstotliwości dziennych i nocnych dokonuje się w ustalonym czasie bez uzgadniania między współpracującymi korespondentami i bez podawania specjalnych poleceń i sygnałów dotyczących zmiany częstotliwości. Zmiana częstotliwości określona w tabeli danych radiowych, powinna być zakończona dokładnie w ustalonym czasie. Jeśli w ustalonym - w danych radiowych - czasie zmiany częstotliwości prowadzona jest wymiana informacji , a jakość kanału radiowego jest dobra - zmianę częstotliwości dokonuje się po zakończeniu wymiany radiowej.

Zmiany częstotliwości w nieprzewidzianym w tabeli danych radiowych czasie dokonuje się:

W celu zapewnienia łączności radiowej w warunkach oddziaływania zakłóceń - dla S/R i K/R przydziela się częstotliwości zapasowe. Podczas nadawania propozycji zmiany częstotliwości stosuje się wywołanie standardowe z ustalonymi w tym celu sygnałami.

Sposób nadania propozycji zmiany częstotliwości:

Sposób potwierdzania odbioru sygnału:

Na blankietach wyciągu z tabeli danych radiowych znajdują się grupy cyfr lub liter ustalone przez szefa łączności batalionu jako sygnały do przejścia na częstotliwości zapasowe i z zapasowych na robocze .

„ Przejść na częstotliwość zapasową: CU, LR, GB (lub: 17, 56, 43)„

„ Przejść na częstotliwość roboczą: RO, WA, MB, (lub:45, 78, 12)„

Przykład 11. NADAWANIE SYGNAŁU DO ZMIANY CZĘSTOTLIWOŚCI PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMÓW INDYWIDUALNYCH

wywołanie: MINOR-26 TU BRZOZA-45 GB ODBIÓR

potwierdzenie: TU MINOR-26 ZROZUMIAŁEM GB ODBIÓR

Łączność na nowej częstotliwości powinna być realizowana z wykorzystaniem nowych kryptonimów. Jeżeli po zmianie częstotliwości korespondenci pracując na nowej częstotliwości w ciągu 5 minut nie odbiorą wywołania radiostacji głównej - zobowiązani są wywołać ją sami. Nie nawiązawszy łączności na nowej częstotliwości w ciągu 10 minut podejmują przedsięwzięcia nawiązania łączności jednocześnie na częstotliwości roboczej jak i zapasowej. Jeżeli po upływie 15 minut od momentu zmiany częstotliwości łączność nie jest ponownie nawiązana, ani na roboczej ani na zapasowej częstotliwości, operatorzy meldują przełożonemu o braku łączności i postępują zgodnie z otrzymanymi wytycznymi.

Przejście na częstotliwość roboczą wykonuje się podobnie.

Kontrola łączności

Kontrolę łączności radiowej prowadzi się w celu utrzymania łączności w stałej gotowości do prowadzenia korespondencji radiowej i sprawdzenia czujności obsługujących radiostację (dowódców, radiotelefonistów). Prawo prowadzenia kontroli łączności ma dowódca pododdziału, szef łączności, przełożeni dowódcy pododdziału.

Sposób nadawania:

kryptonim radiostacji korespondenta 1 raz

słowo TU i kryptonim własnej radiostacji 1 raz

słowo ODBIÓR 1 raz

Sposób potwierdzenia:

kryptonim wywoływanej radiostacji 1 raz

słowo TU i kryptonim radiostacji własnej 1 raz

słowo ODEBRANO ODBIÓR 1 raz

Przykład 12. KONTROLA ŁĄCZNOŚCI PRZY WYKORZYSTANIU KRYPTONIMÓW INDYWIDUALNYCH

wywołanie: MALWA-14 TU BRZOZA-45 ODBIÓR

odpowiedź: TU MALWA -14 ODBIÓR

potwierdzeni: odebrano ODBIÓR

Podczas kontroli jednostronnej, potwierdzenie odbioru nadaje się innymi kanałami łączności.

Zasady prowadzenia korespondencji telefonicznej

Łączność telefoniczna między stacjami telefonicznymi (centralami, aparatami telefonicznymi) nawiązuje się zgodnie z przepisami korespondencji telefonicznej. Stacje telefoniczne ze względu na swoje przeznaczenie i miejsce w systemie łączności dzielą się na końcowe i pośrednie. Każda stacja telefoniczna (centrala) posiada swój kryptonim telefoniczny. Kryptonim ten służy do maskowania pełnej nazwy oddziału lub pododdziału i jest sygnałem rozpoznawczym danej stacji telefonicznej. Dowódcy oraz osoby funkcyjne posługują się sygnałami rozpoznawczymi zgodnie z tabelą sygnałów rozpoznawczych osób funkcyjnych, która służy do maskowania stanowisk (funkcji) tych osób. Podczas dokonywania połączeń i zamawiania połączeń należy posługiwać się kryptonimem stacji telefoniczno - telegraficznej sygnałami rozpoznawczymi osób funkcyjnych. Stacja telefoniczna węzła łączności szczebla nadrzędnego jest stacją nadrzędną w stosunku do wszystkich stacji telefonicznych jednostek podporządkowanych. Kolejność łączenia rozmów przez obsługę centrali telefonicznej zależy od pilności przekazywanej informacji oraz stanowisk służbowych osób zamawiających połączenie.

Ogólne zasady bezpieczeństwa radiostacji systemu PR4G

Obsługę radiostacji wyznacza dowódca pododdziału rozkazem dziennym spośród osób spełniających następujące warunki:

Do kasowania danych w radiostacji uprawnieni są użytkownicy i operatorzy radiostacji w następujących przypadkach:

  1. na polecenie przełożonego;

  2. w warunkach bojowych, gdy istnieje realne zagrożenie przejęcia radiostacji przez nieprzyjaciela;

  3. po zakończeniu działań bojowych, ćwiczeń, szkolenia itp.;

  4. przed przekazaniem radiostacji do magazynu, remontu itp.;

  5. w razie braku możliwości zapewnienia należytej ochrony radiostacji z wprowadzonymi danymi (np. w czasie przegrupowań, przejazdów itp.).

W podsystemie łączności radiowej występują urządzenia należące do grupy indeksowej urządzeń łączności specjalnej i utajnionej, i są to:

1) radiostacje systemu TRC 9000;

2) zestawy do programowania częstotliwości i kluczy FKMU TRC-9720;

3) zestawy do programowania częstotliwości i kluczy FKLU;

4) urządzenia do kopiowania częstotliwości i kluczy FKCU TRC-9722-3;

5) taktyczne terminale danych;

6) programatory fill-gun TRC-9724-3.

Radiostacje:

TRC 9200;

TRC 9300 A; B; C;

TRC 9500.

Radiostacje bez wprowadzonego klucza “personalizacyjnego” ze skasowanymi danymi (roboczymi kluczami kryptograficznymi) są urządzeniami jawnymi.

Podczas ćwiczeń, szkolenia, radiostacje z wprowadzonymi danymi i kluczami kryptograficznymi, programatory, zestawy FKLU i FKMU, urządzenia FKCU, taktyczne terminale danych, przewozić pod ochroną uzbrojonej osoby odpowiedzialnej za eksploatację.

Przechowywanie radiostacji: