Jeziora w klimacie umiarkowanym - procesy sedymentacji, zapis w osadzie, przykłady
Jezioro - naturalny śródlądowy zbiornik wodny, którego występowanie uwarunkowane jest istnieniem zagłębienia (misy jeziornej), w którym mogą gromadzić się wody powierzchniowe, oraz zasilaniem przewyższającym straty wody wskutek parowania lub odpływu; krótkotrwałe z geologicznego punktu widzenia
Podział jezior:
podział ekologiczny (typy troficzne):
- eutroficzne
- oligotroficzne
- dystroficzne
podział ze względu na cyrkulację (typy miktyczne):
- dimiktyczne, najczęstsze, z dwukrotnym mieszaniem (wiosenno-jesiennym) i stagnacją (zimowo-letnią) warstwowanych termicznie wód; termoklina i chemoklina
- polimiktyczne, w płytkich akwenach, wielokrotne mieszanie; brak termo- i chemokliny
podział ze względu na pochodzenie:
- polodowcowe
- polodowcowe górskie (cyrkowe)
- rynnowe
- morenowe
- wytopiskowe
- przybrzeżne
- deltowe
- wydmowe
- osuwiskowe
- meandrowe
- antropogeniczne
pochodzenie
Cechy jezior klimatu umiarkowanego wpływające na właściwości tworzonych osadów:
jeziora przepływowe i/lub odpływowe (erozja rzeczna, osady mineralne, w tym gruboklastyczne, deltowe, przekątnie warstwowane)
bezodpływowe, w tym bezdopływowe (osady organiczne, osady mineralne ze spływów i eoliczne)
głębokość misy jeziornej (wpływ na cyrkulację, podział lub brak podziału na profundal i pelagial)
mineralne / organiczne podłoże i otoczenie jeziora
zawartość tlenu i dwutlenku węgla, ich rozkład pionowy
dimiktyczność większości jezior - dwukrotne mieszanie (wiosenno-jesienne) i stagnacja (zimowo-letnia) warstwowanych termicznie wód
polimiktyczność płytkich akwenów
Strefowość jeziora:
strefa litoralna (litoral) - strefa wody płytkiej, prześwietlonej do samego dna, najbardziej zmienna ze środowisk jeziornych w związku z dużym nagromadzeniem szczątków organicznych, wahaniom stężenia tlenu, a nawet okresowym i krótkotrwałym całkowitym deficytom tlenowym; płytsza część podlega również bezpośrednim wpływom lądu; bogata w organizmy roślinne i zwierzęce; telematyczne (ziemno-wodne) środowisko akumulacji (sedentacji); osady autochtoniczne, w przeważającej części torfy trzcinowe i turzycowe
strefa pelagiczna (pelagial) - strefa wody otwartej, nie stykającej się ani z brzegami, ani z dnem zbiornika; różna, zmienna zawartość tlenu, zależna głównie od falowania; bogata w organizmy zwierzęce i roślinne w zależności od zawartości tlenu i innych pierwiastków biogenicznych
strefa profundalna (profundal) - strefa wody głębokiej stykającej się z dnem i znajdującej się poza zasięgiem promieniowania słonecznego; o najmniejszej zawartości tlenu, często beztlenowa; brak roślinności, świat zwierzęcy uzależniony od ilości tlenu; limniczne, alochtoniczne środowisko akumulacji; gytie (wszystkie odmiany)
strefa denna (bental) - strefa obejmująca warstwę osadów i mułów wyściełających dno jeziora; zawartość tlenu znikoma, gdyż jest od redukowany przez procesy rozkłady materii organicznej; świat zwierzęcy mocno ograniczony wyłącznie do mułożerów
Osady jeziorne:
klastyczne osady deltowe
klastyczne osady laminowane
iły jeziorne
inne osady terygeniczne, w tym pochodzenia eolicznego
ciemne muły jeziorne (sapropel)
- gytia (z planktonicznymi resztkami organicznymi; anoksja przydenna)
- węglanowa
- detrytusowa
- piaszczysta
- krzemionkowa
- laminowana
- glonowa
- dy (szlam koloidalnych produktów humusowych z rozkładu materii organicznej; anoksja w całym profilu jeziora)
kreda jeziorna (margiel łąkowy/jeziorny; szlam wapienny z wkładkami iłu, ze skorupkami ślimaków i małż)
wapień muszlowy i ramienicowy
humotorf
ruda darniowa (obok pochodzenia bagiennego i gleb zabagnionych; wytrącony wodorotlenek żelaza i kwaśny węglan żelaza, z domieszką związków manganu
wiwianit (fosforan żelaza; tworzy gniazda i naloty w iłach i marglach jeziornych)
ziemia okrzemkowa (diatomit; obok pochodzenia morskiego; kopropel w jeziorach z bujnym życiem dennym)
Cechy osadów jeziornych:
mała miąższość i zasięg rozprzestrzenienia
duża różnorodność i zmienność zależna od typu ekologicznego jeziora, bujności życia, przepływowości, zawartości tlenu/dwutlenku węgla, węglanów, wodorotlenków żelaza
laminacje lub ich brak
bioturbacje lub ich brak w zależności od składu gatunkowego infauny
Literatura:
- Książkiewicz Marian: Geologia dynamiczna, Warszawa 1968
- Tobolski Kazimierz: Przewodnik do oznaczania torfów i osadów jeziornych, Warszawa 2000
- Internet: www.wikipedia.com
- fotografie własne: