ZiIP I rok 2008/2009 |
|
02.12.08 |
Nr 3 |
Wyznaczanie stosunku e/m ładunku elektronu do jego masy metodą magnetronu. |
Ocena: |
1.Opis ćwiczenia
Magnetron to lampa elektronowa, która generuje mikrofale. Jest to dioda w kształcie walca umieszczona w stałym polu magnetycznym w kierunku równoległym do osi walca. Do elektrod diody przykładane jest stałe napięcie.
Ważnymi wielkościami charakteryzującymi elektron są jago ładunek e i masa m.
Tor elektronu podczas jego ruchu w polu elektrycznym i magnetycznym zależy od konfiguracji tych pól oraz od stosunku e/m. ładunku elektronu do jego masy. Jeżeli konfiguracja pól jest zadana i znany jest z doświadczenia tor elektronu w tych polach to można wyliczyć stosunek e/m. Na tym polegają liczne metody pomiaru e/m. dla elektronu, jonów, i innych cząstek naładowanych. Siła magnetyczna FL jest zawsze skierowana prostopadle do prędkości ruchu ładunku, a więc ma charakter siły dośrodkowej. W jednorodnym stałym polu magnetycznym elektron porusza się po okręgu lub ogólniej po spirali (jeżeli cząstka posiada składową prędkości równoległą do kierunku pola dookoła osi, którą jest kierunek wektora indukcji pola magnetycznego.
Jednym z ważniejszych przypadków ruchu elektronów w polach elektrycznym i magnetycznym prostopadłych do siebie, jest ruch elektronów w lampie zwanej magnetronem. Jedną z odmian magnetronu jest dioda próżniowa o koncentrycznie rozmieszczonych elektrodach. Anoda jest cylindrem metalowym na osi którego znajduje się katoda, która także jest cylindrem o promieniu znacznie mniejszym od anody. Dioda ta znajduje się w jednorodnym polu magnetycznym, którego linie sił są równoległe do osi cylindrów. Przy takim usytuowaniu elektrod elektrony emitowane z powierzchni katody K poruszają się wzdłuż promieni w kierunku anody A (oczywiście w nieobecności zewnętrznego pola magnetycznego) . W obecności pola magnetycznego B na elektrony działa siła magnetyczna FL - prostopadła do kierunku ich ruchu. Pod działaniem tej siły ruch elektronów jest bardziej złożony, a ich tory są krzywoliniowe. Dla ustalonego napięcia anodowego Ua istnieje pewna krytyczna wartość pola magnetycznego Bk, przy której tory elektronów będą styczne do anody. Dla pola o wartości B<Bk wszystkie elektrony wysyłane z katody K docierają do anody A i natężenie prądu płynącego w magnetronie posiada tą samą wartość co bez pola magnetycznego. Dla pola B>Bk elektrony wysyłane z katody K nie docierają do anody A i prąd w lampie zostaje przerwany.
2.Opis zestawu pomiarowego:
Lampę umieszczamy w solenoidzie, którego zwoje są zasilane prądem stałym. Należy także podłączyć cały układ wg schematów.
Po podłączeniu układu należy podłączyć go do prądu i odczekać około 5 minut do ustalenia się wartości natężenia prądu anodowego.
W czasie pomiarów należy zmieniać wartości napięcia anodowego od 4 do 10 V za pomocą potencjometru.
Dla odpowiedniego napięcia anodowego należy zmieniać wartości natężenia prądu solenoidu w zakresie od 0 do 0,75 (co 0,003) i odczytywać wykazane wartości prądu anodowego.
Solenoid:
Ilość zwoi- 4164
Długość- 23,5 cm
d- 1,6 · 10-3m
Woltomierz:
Klasa- 1,5
Zakres-10
Il. Działek- 0,2v
Amperomierz:
Klasa-0,5
Zakres-0,75
Il. działek- 0,01 A
Miliamperomierz:
Klasa-1,5
Zakres-200
Il. Działek-2μA
3.Obliczenia
l-długość solenoidu
N- ilość zwoi
n- ilość zwoi na metr długości
µ0-przenikalnośc magnetyczna próżni (4π · 10-7)
d- 1,6 · 10-3m
Obliczenie średniego stosunku
Dla Ua=4V:
=
Dla Ua=6V:
=
Dla Ua=8V:
Dla Ua=16V:
Wyniki uzyskane powyżej podstawiamy do początkowego wzoru:
Obliczenie zależności e/m:
Dla Ua=4V:
Dla Ua=6V:
Dla Ua=8V:
Dla Ua=16V:
Średnia wartość
wynosi 1,8 · 1011
Obliczenie niepewności z jaką zostały wyznaczone Ik
Δ(Ik)=0,01
Obliczenie niepewności całkowitej uc(e/m):
=
=
=
=
Wartość obliczeniowa |
Wartość tabelaryczna |
(1,8 ± 0,000018)1011 |
(1,758796 ± 0,000019)1011 |
4.Wnioski
Pomiary w ćwiczeniu były wykonałem dla 4 różnych wartości napięcia anodowego 4,6,8,10V. Z wykresu można zauważyć, że kiedy natężenia prądu w solenoidzie wzrasta to wartości natężenia w amperomierzu najpierw powoli maleją, następnie w pewnym momencie gwałtownie spadają zbliżając się do wartości 0. Dzieje się tak przy każdym napięciu .
Przy pomiarach pojawiają się błędy które są następstwem niedokładnego odczytywania wartości bądź też niedokładnego wykonania wykresu. Tabelaryczny tosunek e/m wynosi 1,76 tak więc niewiele różni się od stosunku obliczonego przeze mnie. Błąd przy wyznaczaniu stosunku e/m wyniósł 0,49.