Poznań, dnia 26.02.2015 r.

ZATWIERDZAM

dowódca 3 kompanii szkolnej OSP

kpt. Krzysztof CYDZIK

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć ze szkolenia medycznego

z 31 grupą 3 kompanii szkolnej OSP w dniu 03.03.2015 r.

I. TEMAT 5 : Udzielanie pierwszej pomocy w przypadku urazów- zwichnięć, złamań, zranień, krwotoków i innych obrażeń.

2. CELE ZAJĘĆ:

• Uczyć:

• rodzajów złamań i ich objawów;

• objawów skrecęń i zwichnięć stawów;

• unieruchomienia kończyn w przypadku złamań, zwichnięć i skręceń;

• rodzajów i metod tamowania krwotoków;

• posługiwania się opaską uciskową;

• klasyfikacji ran;

• zaopatrywania zranień o różnym charakterze i umiejscowieniu.

3. FORMA: zajęcia praktyczne.

4. CZAS: 5 x 45 min.

5. MIEJSCE: rejon pododdziału.

6. ZAGADNIENIA:

1.Zasady prowadzenia desmurgii - bandażowania poszczególnych części

ciała.

2. Desmurgia kończyn górnych z uwzględnieniem stabilizacji w przypadku

skręceń, zwichnięć i złamań.

3. Desmurgia kończyn dolnych z uwzględnieniem stabilizacji w przypadku

skręceń, zwichnięć i złamań.

4. Tamowanie krwotoków i sposoby zakładania opatrunków oraz opaski

uciskowej.

5. Bandażowanie klatki piersiowej, brzucha i głowy.

6. Pozycja boczna ustalona.

7. Postępowanie przeciwwstrząsowe.

8. Zabezpieczenie poszkodowanego.

7. WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:

• 3 dni przed zajęciami zatwierdzić plan-konspekt u dowódcy kompanii;

• zapoznać się z tematem, celami i uwarunkowaniami organizacyjnymi zajęć;

• zabezpieczyć zabezpieczenie materiałowo-techniczne na zajęcia i sprawdzić je na dzień przed zajęciami;

• dbać aby żołnierze prowadzili notatki;

• dbać o dyscyplinę i porządek w trakcie zajęć.

8. LITERATURA:

• „Poradnik pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.”

• „Pierwsza pomoc na polu walki. Podręcznik dla żołnierzy”.

• „Postępowanie w nagłych przypadkach”.

• „Poradnik pierwszej pomocy”.

• „Program szkolenia podstawowego SZ RP” - Szkol. 866/2013

9. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

• Nosze 1 szt.

• Bandaże treningowe 20 szt.

10. ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ GŁÓWNA - 210 min. PN- 1 ZAGADNIENIE 1: Zasady prowadzenia desmurgii - bandażowania poszczególnych części ciała. CZAS: 30 min. MIEJSCE : rejon pododdziału. PROWADZĄCY: prowadzę osobiście. PN- 2 ZAGADNIENIE 2: Desmurgia kończyn górnych z uwzględnieniem stabilizacji w przypadku skręceń, zwichnięć i złamań. CZAS: 15 min. ZAGADNIENIE 3: Desmurgia kończyn dolnych z uwzględnieniem stabilizacji w przypadku skręceń, zwichnięć i złamań. CZAS: 15 min. MIEJSCE : rejon pododdziału. PROWADZĄCY: prowadzę osobiście. PN- 3 ZAGADNIENIE 4: Tamowanie krwotoków i sposoby zakładania opatrunków oraz opaski uciskowej. CZAS: 30 min. MIEJSCE : rejon pododdziału. PROWADZĄCY: prowadzę osobiście PN- 4 ZAGADNIENIE 5: Bandażowanie klatki piersiowej, brzucha i głowy. CZAS: 30 min. MIEJSCE : rejon pododdziału. PROWADZĄCY: prowadzę osobiście . PN- 5 ZAGADNIENIE 6: Pozycja boczna ustalona. CZAS: 30 min. MIEJSCE : rejon pododdziału. PROWADZĄCY: prowadzę osobiście. PN -6 ZAGADNIENIE 7: Postępowanie przeciwwstrząsowe. CZAS: 30 min. MIEJSCE : rejon pododdziału. PROWADZĄCY: prowadzę osobiście. PN- 7 ZAGADNIENIE 8: Zabezpieczenie poszkodowanego. CZAS: 30 min. MIEJSCE : rejon pododdziału. PROWADZĄCY: prowadzę osobiście.

11. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

Kategorycznie zabraniam:

• oddalać się z miejsca zajęć bez wiedzy zgody prowadzącego zajęcia

12. INNE (DODATKOWE):

Nie dotyczy.

13. WPROWADZENIE W SYTUACJĘ TAKTYCZNĄ:

Nie dotyczy.

14. PRZEBIEG ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ WSTĘPNA (5 min.)

Rozpoczęcie zajęć:

• przyjęcie meldunku;

• sprawdzenie obecności;

• zadanie pytań kontrolnych;

• podanie tematu, celu zajęć i zagadnień.

CZĘŚĆ GŁÓWNA (210 min.)

Lp.	ZAGADNIENIA I CZAS	CZYNNOŚCI
				KIEROWNIKA	ĆWICZĄCYCH
						INSTRUKTORA	SZKOLONYCH
1.	ZAGADNIENIE 1: Zasady prowadzenia desmurgii - bandażowania poszczególnych części ciała. Czas: 30 min.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planem konspektem. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	-	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
2.	ZAGADNIENIE 2: Desmurgia kończyn górnych z uwzględnieniem stabilizacji w przypadku skręceń, zwichnięć i złamań. Czas: 15 min. ZAGADNIENIE 3: Desmurgia kończyn dolnych z uwzględnieniem stabilizacji w przypadku skręceń, zwichnięć i złamań. Czas: 15 min.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planem konspektem. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych	-	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
3.	ZAGADNIENIE 4: Tamowanie krwotoków i sposoby zakładania opatrunków oraz opaski uciskowej. Czas: 30 min.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planem konspektem. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	-	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
4..	ZAGADNIENIE 5: Bandażowanie klatki piersiowej, brzucha i głowy. Czas: 30 min.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planem konspektem. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	-	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
5.	ZAGADNIENIE 6: Pozycja boczna ustalona. Czas: 30 min.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planem konspektem. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	-	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
6.	ZAGADNIENIE 7: Postępowanie przeciwwstrząsowe. Czas: 30 min.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planem konspektem. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	-	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
7.	ZAGADNIENIE 8: Zabezpieczenie poszkodowanego. Czas: 30 min.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planem konspektem. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	-	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.

CZĘŚĆ KOŃCOWA (10 min.)

Zakończenie zajęć:

• krótkie podsumowanie zajęć;

• odpowiadam na ewentualne pytania szkolonych;

• zadaję pytania kontrolne.

ZAŁĄCZNIKI:

1. Zasady prowadzenia desmurgii - bandażowania poszczególnych części

ciała.

2. Postępowanie w przypadku krwotoku.

3. Bandażowanie klatki piersiowej.

4. Pozycja boczna ustalona.

5. Postępowanie przy wstrząsie.

ZAŁĄCZNIK 1

Zasady prowadzenia desmurgii - bandażowania poszczególnych części ciała.

Bandażowanie jest jednym z podstawowych elementów pierwszej pomocy. Pozwala ono na wstępne usztywnienie kończyny, zatamowanie krwawienia, przytrzymanie opatrunków oraz odseparowanie rany od środowiska zewnętrznego. Musimy jednak pamiętać o kilku podstawowych zasadach, aby nie zaszkodzić osobie, której chcemy pomóc!

Rany mogą być cięte, kłute, miażdżone, kąsane. Od szybkiego i sprawnego ich opatrzenia zależy często zdrowie i życie poszkodowanego. Po udzieleniu pierwszej pomocy konieczna jest konsultacja lekarska.

Podczas bandażowania ran:

1. Nałóż rękawiczki i przyłóż bandaż bezpośrednio na jałowy opatrunek osłaniający ranę.

2. Rozpocznij bandażowanie pod raną i owijaj w górę, w kierunku serca. Opatrunek powinien przylegać mocno, nie przesuwać się - uważaj, aby nie był ani za luźny, ani za ciasny. Pozostaw palce stóp i rąk widoczne, aby możliwe było sprawdzenie krążenia. 

3. Zabezpiecz zakończenie bandaża związując je, wsuwając pod spód górnej warstwy lub przypinając. 

4. Przy bandażowaniu stopy, umocuj opatrunek owijając bandaż kilkakrotnie wokół stawu skokowego, a następnie ponownie nad zranioną częścią stopy.    

5. Przy bandażowaniu dłoni, umocuj opatrunek owijając go wokół nad kciukiem oraz wokół nadgarstka.    

6. Jeżeli opatrunek ma być nałożony na kolano lub łokieć, owiń bandaż pod stawem i nad stawem celem stabilizacji miejsca urazu.    

7. Jeżeli w ciało poszkodowanego wbite jest ciało obce, zabandażuj ranę razem z nim - nie usuwaj ciała obcego!

Podczas zabezpieczania obrażeń tkanek miękkich, należy pamiętać o następujących zasadach postępowania.   

Zadbaj o własne bezpieczeństwo - zawsze zakładaj jednorazowe rękawiczki lateksowe  

Zabezpiecz poszkodowanego przed upadkiem.        

Odsłoń miejsce rany.        

Oceń ranę, aby ustalić dalsze kroki.        

Zastosuj odpowiedni opatrunek w celu zabezpieczenia rany        

Zastosuj jałowy opatrunek.        

Nie zrywaj raz założonego opatrunku! Jeśli przecieka, dołóż kolejny.        

Nie dezynfekuj ani nie oczyszczaj rany.        

Nie usuwaj ciał obcych.        

W przypadku wytrzewienia narządów nie wkładaj ich z powrotem do środka.        

Utrzymuj kontakt słowny z poszkodowanym.         

U osoby nieprzytomnej zadbaj o drożność dróg oddechowych.        

Chroń przed wstrząsem - zadbaj o izolację termiczną.        

Zastosuj pozycję przeciwwstrząsową o ile nie ma przeciwwskazań.        

Monitoruj funkcje życiowe poszkodowanego oraz obserwuj uszkodzone miejsce.

ZAŁĄCZNIK 2

Postępowanie w przypadku krwotoku.

 

W ciele ludzkim znajduje się około sześciu litrów krwi. Nagła utrata już jednego litra może stanowić zagrożenie i prowadzić do śmierci. Ponieważ silny krwotok to poważne zagrożenie życia, jako ratownik musisz - podczas wstępnej oceny - umieć rozpoznać sytuację oraz jej zaradzić. Ogólnie mówimy o trzech rodzajach krwotoków, jednak w sytuacji ratowania życia nie musisz rozpoznać, z jakim typem masz do czynienia. Znając różnice między nimi, możesz jednak lepiej ocenić, na  ile poważna jest rana oraz jak najlepiej w danym przypadku postąpić.

Krwotok tętniczy:

Krwotok tętniczy można rozpoznać po tym, że z rany wypływa jasnoczerwona krew w sposób zsynchronizowany z pracą serca (pulsujący strumień). Jest to najpoważniejszy rodzaj krwotoku, bowiem bardzo szybko dochodzi do dużej utraty krwi. Jeśli uszkodzona zostanie większa tętnica - śmierć może nastąpić w ciągu minuty.

Krwotok żylny:

Charakteryzuje się tym, że krew jest ciemnoczerwona i wypływa z rany równomiernie. Ten rodzaj krwawienia także może stanowić zagrożenie życia i należy jak najszybciej go zatamować.

Krwotok włośniczkowy:

Przy krwotoku tego rodzaju krew powoli sączy się z rany. To spokojne krwawienie często samo ustaje i łatwo je powstrzymać.

ZAŁĄCZNIK 3

Bandażowanie klatki piersiowej.

Sposób bandażowania klatki piersiowej jest inny u kobiet, a inny u mężczyzn. Trzeba mieć to na uwadze chcą prawidłowo wykonać opatrunek klatki piersiowej.

Kobiety:

1. Trzymając bandaż w prawej ręce, wykonujemy obwój kolisty zaraz pod piersiami.

2. Teraz wykonujemy obwój na skos, od dołu do góry- na ramię.

3. Z ramienia kierujemy go pod przeciwną pachę - także na skos.

4. Bandaż przeprowadzamy znów na przód, gdzie wykonujemy półkolisty obwód

nad sutkiem.

5. Dalej bandaż kierujemy w dół do wysokości wcześniej wykonanego obwoju.

Tutaj wykonujemy połowę obwoju półkolistego (bandaż tej warstwy pokrywa się z warstwą położoną na samym początku).

6. Te 3 etapy mogą być powtórzone 2 lub 3 razy, a na koniec za pomocą np. agrafki przypinamy koniec bandażu do zewnętrznej warstwy opatrunku.
   
   Mężczyźni:

7. Bandaż rozwijamy wzdłuż pleców, jeden koniec przeprowadzamy przez ramię na przód, a drugi opuszczamy na wysokość zgięcia łokciowego.

8. Przeprowadzamy bandaż na przód, zaginamy pod kątem prostym i

wykonujemy obwój kolisty klatki piersiowej powyżej pasa, tak by kolejne

warstwy pokrywały się ze sobą w około70%.

9. Jeden koniec bandaża znajduje się na samym „dnie” opatrunku, a drugi na wierzchu. Oba przypięte są agrafką do zewnętrznej warstwy opatrunku.

ZAŁĄCZNIK 4

Pozycja boczna ustalona.

 

Jest to pozycja pozycja będąca jedną z pozycji bezpiecznych, umożliwiająca bezpieczne odzyskanie przytomności osobie nieprzytomnej, posiadającej oddech i inne funkcje życiowe. Pozycja boczna ustalona uniemożliwia zapadanie się języka na tylną ścianę gardła, co u nieprzytomnego może spowodować niedrożność dróg oddechowych i w wyniku tego śmierć. Dzięki jej zastosowaniu zmniejsza się ryzyko zadławienia się osoby poszkodowanej treścią ewentualnych wymiocin, bądź płynów znajdujących się w jamie ustnej, które (jeśli zaistnieją) samoistnie z niej wypływają.

Jak należy ułożyć poszkodowanego do pozycji bocznej:

1. Uklęknij przy poszkodowanym i upewnij się, że poszkodowany leży na plecach, a obie nogi są wyprostowane. Rękę poszkodowanego bliżej Ciebie ułóż wzdłuż ciała tak, aby dłoń ręki była skierowana ku górze.

2. Ręką złap dalszą nogę poszkodowanego i zegnij ją w kolanie nie odrywając stopy rannego od podłoża. Złap dalszą rękę poszkodowanego w taki sposób, aby palce dłoni nawzajem się splatały.

3. Dalszą rękę poszkodowanego przełóż w poprzek klatki piersiowej i przytrzymaj stroną grzbietową przy bliższym Tobie policzku.

4. Przytrzymując dłoń dociśniętą do policzka pociągnij za dalszą nogę ugiętą w kolanie tak, aby poszkodowany obrócił się na bok w Twoim kierunku.

5. Odchyl głowę do tyłu, aby poprawić drożność dróg oddechowych i ułatwić oddychanie poszkodowanemu oraz monitoruj jego stan.

ZAŁĄCZNIK 5

Postępowanie przy wstrząsie.

Wszelkie obrażenie i choroby, które zakłócają pracę organizmu, mogą stać się przyczyną wstrząsu. W odpowiedzi na dany stan kliniczny organizm przepompowuje więcej krwi do jednego lub kilku najważniejszych narządów wewnętrznych, co powoduje zmniejszenie prawidłowego dopływu krwi do innych tkanek, a więc dochodzi do niedoboru tlenu w komórkach. Przy wstrząsie, organizm stopniowo "gaśnie". Jest to poważny stan zagrożenia życia, a łatwiej jest zapobiegać pogorszeniu sytuacji niż mieć do czynienia z poważnym wstrząsem.

Postępowanie przy wstrząsie zaczyna się na etapie rozpoznania sytuacji i rozpoczęcia działań ratowniczych. Prawidłowemu przepływowi krwi w organizmie poszkodowanego sprzyja to, że oddycha normalnie i nie krwawi. Dodatkowo można pomóc ratowanemu ograniczając jego poruszanie się oraz zapewniając mu utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała. W tym celu należy położyć poszkodowanego, przykryć folią termiczną i ułożyć nogi nieco wyżej niż reszta ciała. Do postępowania przy wstrząsie należy także monitorowanie funkcji życiowych do czasu przybycia służb medycznych.

Oto dziewięć objawów, które wskazują na wstrząs:

• szybkie i słabe tętno

• blada lub sina skóra

• skóra wilgotna, lepka, mogą występować dreszcze

• zamęt myślowy, niepokój, lęk, nerwowość

• zaburzenia świadomości

• nudności, czasem wymioty

• pragnienie, suchość w ustach

• wzrok pozbawiony wyrazu, otępiały wyraz twarzy

• przyspieszony i płytki oddech

Nawet jeśli nie rozpoznasz żądnego z tych objawów czy symptomów, na wszelki wypadek udzielając pierwszej pomocy osobie rannej lub chorej postępuj jak przy wstrząsie. Pamiętaj - łatwiej zapobiegać niż leczyć!

Folia termiczna, którą warto użyć podczas stabilizacji poszkodowanego składa się z dwóch części - złotej i srebrnej.

Część srebrną na zewnątrz stosujemy gdy chcemy "ochłodzić" poszkodowanego i chronić go przed przegrzaniem lub udarem.

Część złotą na zewnątrz stosujemy, gdy chcemy ogrzać poszkodowanego i chronić go przed wychłodzeniem.

1. CZĘŚĆ WSTĘPNA - czas 5 min.

Prowadzę osobiście.

3. CZĘŚĆ KOŃCOWY- czas 10 min.

Prowadzę osobiście.

OPRACOWAŁ

dowódca plutonu

ppor. Łukasz DOBROWOLSKI

---