1.Analiza jakościowa
Zajmuje się badaniem składu jakościowego substancji, czyli określeniem, z jakich pierwiastków lub grup pierwiastków zbudowany jest związek albo mieszanina. Dzięki chemicznej analizie kationów, możemy stwierdzić, do jakiej grupy należy kation (przy użyciu odczynników grupowych) a następnie, po określeniu grupy, wykryć poszczególne jony dodatnie za pomocą odczynników specyficznych.
2. Wykrywanie kationów
Kation nr 1
Określenie grupy kationu
Do probówki z roztworem kationu dodaję odczynnik grupowy, którym jest dwumolowy kwas chlorowodorowy (HCl). Wstrząsam i zauważam, że nie wytrącił się biały osad, więc nie jest to kation grupy I.
+ 2
(brak białego osadu)
Do tej samej probówki dodaję AKT i podgrzewam badaną probówkę. Wytrącenie się czarnego osadu pozwala mi stwierdzić grupę II.
+
(czarny osad)
Wniosek: W probówce znajduje się kation grupy II.
Określenie kationu.
Do probówki z nową porcją kationu dodaję wodorotlenek sodu (NaOH). Wytrącił się niebieski koloidalny osad. Przypuszczam, że jest to kation miedzi (
).
+
(niebieski osad)
W celu upewnienia się wykonuję kolejną reakcję. Do probówki z nową porcją kationu dodaję jodek potasu (KI). Wytrącenie się brunatno-niebieskiego osadu pozwala mi stwierdzić kation miedzi(II) (
).
(brunatno-niebieski osad)
Wniosek: W probówce znajduje się kation miedzi (II) (
).
Kation nr 2
Określenie grupy kationu
Do probówki z roztworem kationu dodaję odczynnik grupowy, którym jest dwumolowy kwas chlorowodorowy (HCl). Wstrząsam i zauważam, że nie wytrącił się biały osad, więc nie jest to kation grupy I.
+ 2
(brak białego osadu)
Do tej samej probówki dodaję AKT i podgrzewam badaną próbkę. Nie wytrącił się czarny osad a więc nie jest to kation grupy II.
+
BaS (brak czarnego osadu)
Do probówki z nową porcją kationu dodaję AKT oraz amoniak i podgrzewam. Nie wytrącił się czarny osad, a więc nie jest to kation grupy III.
+
BaS (brak czarnego osadu)
Do probówki z nową porcją kationu dodaję węglan amonu
. Wytrącił się biały osad, co pozwala mi stwierdzić grupę IV.
+
(biały osad)
Wniosek: W probówce znajduje się kation grupy IV.
Określenie kationu
Do probówki z nową porcją kationu dodaję chromian potasu (K2CrO4). Wytrącił się żółty osad . Przypuszczam, że jest to kation baru (
)
+
(żółty osad)
W celu upewnienia się wykonuję kolejną reakcję. Biorę nową porcję kationu i dodaję dwumolowy kwas siarkowy (VI) (
). Wytrącił się biały osad.
+
(biały osad)
Wniosek: W probówce znajduje się kation baru (
).
Kation nr 3
Określenie grupy kationu.
Do probówki z roztworem kationu dodaję odczynnik grupowy, którym jest dwumolowy kwas chlorowodorowy (HCl). Wstrząsam i zauważam, że nie wytrącił się biały osad, więc nie jest to kation grupy I.
+2
(brak białego osadu)
Do tej samej probówki dodaję AKT i podgrzewam badaną próbkę. Nie wytrącił się czarny osad a więc nie jest to kation grupy II.
+
(brak czarnego osadu)
Do probówki z nową porcją kationu dodaję AKT oraz amoniak i podgrzewam. Nie wytrącił się czarny osad, a więc nie jest to kation grupy III.
+
(brak czarnego osadu)
Do probówki z nową porcją kationu dodaję węglan amonu
. Nie wytrącił się biały osad, więc nie jest to kation grupy IV.
+
(brak białego osadu)
Wniosek: W probówce znajduje się kation V grupy.
Określenie kationu
Do probówki z nową porcją kationu dodaję wodorotlenek sodu (NaOH). Wytrącił się biały osad. Przypuszczam, że jest to kation magnezu (
).
+ 2NaOH
+
(biały osad)
W celu upewnienia się wykonuję kolejną reakcję. Biorę nową porcję kationu i dodaję ortofosforan amonu
. Wytrącił się biały osad.
+
+
(bialy osad)
Wniosek: W probówce znajduje się kation magnezu (
).