LABORATORIUM CHEMII ANALITYCZNEJ.
TEMAT ĆWICZENIA:
ANALIZA WODY – CZĘŚĆ PIERWSZA.
Oznaczanie twardości ogólnej wody metodą kompleksometryczną.
Opis ćwiczenia:
Do kolby stożkowej odmierzamy 2∙25,00 cm3 badanej wody i dodajemy
ok. 50 cm3 wody destylowanej.
Dodajemy po 1 cm3 1% roztworu chlorowodorku hydroksylaminy i 5% roztworu Na2S, a następnie 1 cm3 roztworu buforu amonowego o pH=10 i kilka kropli alkoholowego roztworu czerni eriochromowej T.
Zawartość kolby mieszamy i miareczkujemy mianowanym roztworem wersenianu sodu do zmiany barwy roztworu z czerwonej na niebieską.
Po przeanalizowaniu ( dwukrotnym ) wody z próbki przeprowadzamy jedną analizę wody wodociągowej.
Wyniki miareczkowania:
MIARECZKOWANIE | OBJĘTOŚĆ ROZTWORU MIANOWANEGO ZUŻYTA DO MIARECZKOWANIA |
---|---|
|
13,14 cm3 |
|
13,12 cm3 |
|
7,32 cm3 |
Obliczanie twardości ogólnej wody:
Dla wody z próbki 1 :
$$Tw\ = \ \frac{V_{\text{EDTA}}\ \times C_{\text{EDTA}}\ \times 56,08\ \times 100}{V_{\text{wody}}}$$
Gdzie:
Tw – Twardość ogólna wody wyrażona w stopniach niemieckich
VEDTA – Objętość EDTA zużyta do miareczkowania [ cm3 ]
CEDTA – Stężenie EDTA = 0,01785 mol/dm3
Vwody – ilość wody wzięta do oznaczania w cm3
56,08 – Masa molowa CaO w g/mol
$\text{Tw}\ = \ \frac{13,14\ \text{cm}^{3}\ \times 0,01785\ \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}\ \times 56,08\ \frac{g}{\text{mol}} \times 100}{50,00\ \text{cm}^{3}}$ = 26,307 ⁰N
Dla wody z próbki 2:
$\text{Tw}\ = \ \frac{13,12\ \text{cm}^{3}\ \times 0,01785\ \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}\ \times 56,08\ \frac{g}{\text{mol}} \times 100}{50,00\ \text{cm}^{3}}$ = 26,267 ⁰N
Dla wody wodociągowej:
$\text{Tw}\ = \ \frac{7,32\ \text{cm}^{3}\ \times 0,01785\ \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}\ \times 56,08\ \frac{g}{\text{mol}} \times 100}{50,00\ \text{cm}^{3}}$ = 14,655 ⁰N
WNIOSKI:
Woda z otrzymanej do analizy próbki jest prawie dwukrotnie twardsza niż woda wodociągowa pobrana do analizy.
Im twardsza jest woda, tym jest gorsza w codziennym użytkowaniu, ponieważ do twardej wody np. trzeba dodawać znacznie więcej środków myjących, piorących niż w przypadku wody miękkiej aby uzyskać taki sam efekt końcowy mycia bądź prania.
Twardość wody jest związana z obecnością w niej rozpuszczonych soli wapniowych i magnezowych zazwyczaj w postaci wodorowęglanu wapnia i wodorowęglanu magnezu. Im jest ich więcej, tym woda twardsza.
OZNACZANIE JONÓW CHLORKOWYCH METODĄ MOHRA (ARGENTOMETRYCZNIE).
Opis ćwiczenia:
Do kolby stożkowej odmierzamy 50,00 cm3 wody otrzymanej do analizy, dodajemy 50 cm3 wody destylowanej oraz 1 cm3 10% roztworu K2CrO4.
Miareczkujemy mianowanym roztworem AgNO3 do zmiany zabarwienia na żółto-brązowe.
Od zużytej objętości roztworu azotanu srebra odejmujemy 0,3 cm3 jako poprawkę na wytworzenie Ag2CrO4 w objętości 100 cm3 wody destylowanej.
Wykonujemy również oznaczanie jonów chlorkowych w wodzie wodociągowej.
Wyniki miareczkowania:
MIARECZKOWANIE | OBJĘTOŚĆ ROZTWORU MIANOWANEGO ZUŻYTA DO MIARECZKOWANIA (po odjęciu 0,3 cm3) |
---|---|
|
14,05 cm3 |
|
14,03 cm3 |
|
2,21 cm3 |
Obliczanie zawartości chlorków w wodzie:
$$m_{Cl -} = \ \frac{C_{AgNO3} \times V_{AgNO3}}{1\ \text{dm}^{3}} \times M_{\text{HCl}}$$
Gdzie:
mCl- – Zawartość jonów chlorkowych w wodzie w [ mg/dm3]
CAgNO3 – Stężenie AgNO3 wyrażone w mol/dm3
VAgNO3 – Objętość AgNO3 zużyta do miareczkowania w dm3
M HCl – masa molowa HCl
Dla próbki 1 zawartość chlorków wynosi:
$$m_{Cl -} = \ \frac{0,02825\ \ \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}\ \ \ \times \ \ 0,01405\ \ \text{dm}^{3}}{1\ \text{dm}^{3}} \times 35450\ \frac{\text{mg}}{\text{mol}} = 14,0706\ \frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}}$$
Dla próbki 2 zawartość chlorków wynosi:
$$m_{Cl -} = \ \frac{0,02825\ \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}} \times 0,01403\ \text{dm}^{3}}{1\ \text{dm}^{3}} \times 35450\ \frac{\text{mg}}{\text{mol}}\ = 14,0506\ \frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}}$$
Dla wody wodociągowej zawartość chlorków wynosi:
$$m_{Cl -} = \ \frac{0,02825\ \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}} \times 0,00221\ \text{dm}^{3}}{1\ \text{dm}^{3}} \times 35450\ \frac{\text{mg}}{\text{mol}}\ = 2,2133\ \frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}}$$
WNIOSKI:
Woda z otrzymanej próbki zawiera ponad sześciokrotnie więcej chlorków niż badana woda wodociągowa.
Jest to spowodowane odpowiednim przygotowaniem próbki do analizy.
Różnice pomiędzy zawartością chlorków w próbce 1 i 2 są spowodowane uchybieniami przy pobieraniu próbek bądź dodawaniu poszczególnych odczynników.