Metodyka masażu klasycznego

Miejsce: udo z przodu

Mięśnie: krawiecki, czworogłowy uda (prosty, obszerny boczny, pośredni i przyśrodkowy

Przyczepy: - początkowy: kolec biodrowy przedni dolny, kresa chropawa - końcowy: rzepka i za pośrednictwem więzadła właściwego rz. do guzowatości k. piszczelowej

Granice: pasmo biodrowo-piszczelowe mięśnie przywodzące udo

Unerwienie: n. udowy

Ruch: prostowanie w stawie kolanowym, zginanie uda (gł. prosta)

Pozycja: leżenie tyłem, wałek pod kolanami

Metodyka: G całej pow. uda (zaczynamy poniżej kolana) G kolana obejmujące rzepkę G R spiralne guzowatości k. piszcz. G R spiralne po brzegach rzepki G R spiralne więzadła rzepki i ścięgna mięśnia G R podłużne więzadła rzepki i ścięgna mięśnia G R bocznych stron stawu kolanowego G R spiralnie pp na kolcu biodr. prz. dol. G R spiralne od kciuka (x2), podłużne granic mięśnia (x2) G R okrężne, poprzeczne, podłużne powięzi G Rolowanie poprzeczne G U oburącz równoczesne i naprzemienne G Wałkowanie G głębokie (drenażowe) - wyciskanie G Wibr. Przerywane ( siekanie, oklepywanie, poszarpywanie) G Wstrząsanie lub wibracje nieprzerywane G końcowe

Metodyka masażu klasycznego

Miejsce: bark

Mięśnie: naramienny

Przyczepy: - początkowy: obojczyk, wyrostek barkowy łopatki, grzebień łopatki - końcowy: guzowatość naramienna k. ramiennej

Granice: brzeg przedni (bruzda naramienno-piersiowa) brzeg tylny

Unerwienie: n. pachowy

Ruch: prawie wszystkie ruchy w stawie ramiennym

Pozycja: siedząca na krześle, ramię odwiedzione w płaszczyźnie czołowej, przedramię oparte o blat stołu

Metodyka: G całej pow. mięśnia od ½ ramienia obejmując cały bark R spiralne kciukami p.k. guzowatości naramiennej k. ramiennej G R spiralne pp (opuszkami palców lub kciukami) bocznej części obojczyka, wyrostka barkowego i grzebienia łopatki G R spiralne granic G R całej powięzi okrężne, podłużne G Rolowanie G U kłębikiem lub dłonią (3xK) G U poprzeczne oburącz równoczesne i naprzemienne G Wyciskanie G Wibr. przerywana (miotełkowanie, oklepywanie, poszarpywanie) G Otrząsanie lub wibr. nieprzerywana G końcowe

Metodyka masażu klasycznego

Miejsce: udo tył

Mięśnie: dwugłowy uda, półbłoniasty, półścięgnisty

Przyczepy: - początkowy : guz kulszowy, kresa chropawa k. udowej - końcowy : głowa strzałki, poniżej guzowatości k. piszcz. przyśrodkowo - gęsia stopka

Granice: pasmo biodrowo-piszczelowe mięsień smukły

Unerwienie: n. piszczelowy

Ruch: prostowanie w stawie biodrowym, zginanie w stawie kolanowym

Pozycja: leżenie przodem, wałek pod stopami

Metodyka: G całej pow. uda rozpoczynając poniżej kolana R spiralne pk G R spiralne i podłużne ścięgien nie wchodząc na dół podkolanowy G R spiralne guza kulszowego, wspomagamy wibracją nieprzerywaną stabilną G R spiralne od kciuka (x2), podłużne (x2) G R okrężne, G R poprzeczne jednorącz przegrody, poprzeczne i podłużne powięzi G Rolowanie poprzeczne G U oburącz równoczesne i naprzemienne G Wałkowanie G głębokie (drenażowe) - wyciskanie G Wibr. Przerywane (siekanie, oklepywanie, poszarpywanie) G Wstrząsanie lub wibracje nieprzerywane G końcowe

Metodyka masażu klasycznego

Miejsce: ramię

Mięśnie: trójgłowy ramienia

Przyczepy: - początkowy: guzek podpanewkowy łopatki, trzon k. ramiennej - końcowy: wyrostek łokciowy kości łokciowej

Granice: przegroda przyśrodkowa i boczna

Unerwienie: n. promieniowy

Ruch: prostowanie w stawie łokciowym, głowa długa prostuje i przywodzi ramię

Pozycja: leżenie przodem

Metodyka: G wokół wyrostka łokciowego i całej pow. m. trójgłowego R spiralne kciukami p.k. na wyrostku łokciowym i ścięgnie G R spiralne pp (grzbietową stroną paliczków środkowych) po całym tylnym paśmie torebki stawu ramiennego - wibracja stabilna G R spiralne, podłużne granic - przegrody przyśrodkowej i bocznej G R całej powięzi okrężne, poprzeczne, podłużne G Rolowanie G U poprzeczne jednorącz i oburącz równoczesne i naprzemienne G Wałkowanie Wyciskanie - głaskanie głębokie G Wibr. przerywana (miotełkowanie, oklepywanie, poszarpywanie) G Wstrząsanie lub wibr. nieprzerywana G końcowe

Metodyka masażu klasycznego

Miejsce: grzbiet

Mięśnie: czworoboczny

Przyczepy: - początkowy: kresa karkowa, guzowatość potyliczna, więzadło karkowe, wyrostki kolczyste od C7 do Th12 - końcowy: koniec barkowy obojczyka, wyrostek barkowy, grzebień łopatki

Granice:

Unerwienie: n. dodatkowy

Ruch: prostowanie, zginanie boczne, obracanie kręgosłupa, poprzez ruchy łopatki wpływa na zakres ruchomości kończyny górnej

Pozycja: leżenie przodem

Metodyka: G całej pow. mm. czworobocznych od kręgosłupa i potylicy w kierunku barku R spiralne pp. na kresie karkowej G R spiralne do wyrostków kolczystych od połowy kręgosłupa piersiowego do podstawy czaszki G R p.k. na grzebieniu łopatki, wyrostku barkowym łopatki i końcu barkowym obojczyka G R spiralne granic mięśnia G R okrężne, poprzeczne, podłużne powięzi poszczególnych części m. czworobocznego (wstępującej, poprzecznej, zstępującej) G R piłowaniem wszystkich części G Rolowania na linii kręgosłup - pk G U kłębikiem, dłonią (3xK) cz. wstępującej G U jednorącz cz. poprzecznej (chwyt filmowy) G U kłębikiem, szczypczykowe cz. zstępującej G głębokie (drenażowe) - wyciskanie G Wibr. przerywane (miotełkowanie, oklepywanie, poszarpywanie) G Wstrząsanie lub wibracje nieprzerywane G końcowe

Metodyka masażu klasycznego

Miejsce: grzbiet

Mięśnie: prostownik grzbietu (biodrowo-żebrowy, najdłuższy, kolcowy)

Przyczepy: - początkowy: talerz biodrowy, kość krzyżowa, wyrostki kolczyste kr. lędźwiowych, więzadło krzyżowo-guzowe - końcowy: żebra, wyrostki poprzeczne kręgosłupa, guzowatość potyliczna

Granice:

Unerwienie: n. rdzeniowe

Ruch: prostowanie, zginanie boczne i obracanie w stawach kręgosłupa

Pozycja: leżenie przodem

Metodyka: G całej pow. grzbietu od k. krzyżowej do głowy i z głowy w dół na barki R spiralne przyczepu na kości krzyżowej, talerza biodrowego G R spiralne przyczepu na k. potylicznej - kresa karkowa do wyrostków sutkowatych G R spiralne wzdłuż wyrostków kolczystych na całej długości kręgosłupa G R spiralne, podłużne granicy bocznej mięśnia G R okrężne, poprzeczne, podłużne powięzi G Rolowania poprzeczne i podłużne G U kłębikiem, dłonią (3xK), kciukami, przyśrubowanie, zruszanie G głębokie (drenażowe) - wyciskanie G Wibr. przerywane (miotełkowanie, oklepywanie, szponiaste) G Wstrząsanie lub wibracje nieprzerywana G końcowe

WPŁYW MASAŻU NA TKANKI I UKŁADY

TKANKI

Wpływ masażu na skórę

Na naskórek:

- usuwa złuszczony naskórek

- przyspiesza proces rogowacenia

- usprawnia oddychanie skórne, poprzez udrożnienie i otwarcie porów skóry

- poprawia sprężystość, elastyczność i jędrność

Na skórę właściwą:

- udrażnia drogi wyprowadzające z gruczołów potowych i łojowych

- poprawia krążenie w obrębie naczyń włosowatych

- przyspiesza i usprawnia procesy przemiany materii

- poprawia elastyczność i sprężystość

- przyspiesza obieg krwi i chłonki

- dostarcza tkankom i organom masowanego odcinka substancji odżywczych i powoduje szybsze wydalanie produktów przemiany materii

- wzrasta temperatura skóry

Na tkankę podskórną:

- poprawia elastyczność

- przyspiesza wzrost, rozrost oraz regenerację

- przyspiesza przemianę materii

- zapobiega procesom zwyrodnieniowym

- rozluźnia bądź pobudza

- wzmaga wydzielanie histaminy, choliny, adenozyny, bradykinin

WPŁYW MASAŻU NA TKANKĘ ŁĄCZNĄ

Tkanka łączna zbita (włóknista i sprężysta)

- techniki mocne działają pobudzająco

- techniki słabe działają rozluźniająco
(wpływ bezpośredni)

- poprawia sprężystość i elastyczność

- zwiększa wytrzymałość na rozciąganie

- przyrost tkanki

- rozrost włókien klejodajnych

- przyspiesza regenerację kolagenu, szczególnie po urazach sportowych

Tkanka tłuszczowa

- poprawia przemianę materii

- rozdrabnia komórki tłuszczowe

- usuwa nadmiar tłuszczu

- przyspiesza samospalanie nadmiaru tkanki tłuszczowej

Tkanka barwnikowa

Wpływ masażu na tkankę barwnikową nie jest ustalony

Tkanka siateczkowa
(wpływ pośredni poprzez układ chłonny i krążenia) -poprawia odżywienie

-poprawia odporność organizmu

-wzrasta produkcja erytrocytów we krwi

-wzrasta produkcja limfocytów we krwi

Tkanka chrzęstna

(szklista, włóknista, sprężysta)
Zależnie od miejsca, na które działamy, masaż wpływa na tkankę pośrednio lub bezpośrednio.

- poprawia odżywienie

- działa przeciwbólowo

- działa przeciwzapalnie

Tkanka kostna
(wpływ bezpośredni i pośredni poprzez układy krążenia, hormonalny i skórę)

- odżywia i poprawia ukrwienie kości

- usprawnia przyswajanie fosforu i wapnia

- zapobiega powstawaniu ostoefitów

- przyspiesza proces kostnienia w przypadku złamania lub pęknięcia

- podwyższa próg odczuwania bólu

WPŁYW MASAŻU NA TKANKĘ MIĘŚNIOWĄ

Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana

(wpływ bezpośredni)

- usuwa powysiłkowe produkty przemiany materii (szczególnie metabolity kwaśne)

- wzrasta regeneracja powysiłkowa mięśni

- wzrasta temperatura w mięśniach, co daje jego lepsze ukrwienie i rozluźnienie

- rozszerzają się naczynia krwionośne

- poprawia trofikę

- wzrasta utlenienie

- poprawia elastyczność i sprężystość włókien mięśniowych

- wzrasta siła i masa mięśnia, szczególnie przy stosowaniu masażu izometrycznego

- pobudza płytkę motoryczną połączoną z układem nerwowym powodując zmianę polaryzacji i przyspieszając czas reakcji mięśnia

(wpływ pośredni)

- poprawia ukrwienie i utlenienie (układ krążenia)

- wzrasta ilość testosteronu (układ dokrewny)

Tkanka mięśniowa gładka
(wpływ pośredni poprzez układy nerwowy i krążenia)

- wzrasta sprężystość i elastyczność mięśni gładkich (mikrogimnastyka mięśni)

- poprawia kurczliwość

- poprawia ukrwienie i odżywienie

Mięsień sercowy

(wpływ pośredni poprzez układ nerwowy, hormonalny, krążenia)

- odciąża pracę serca

- wzrasta pojemność wyrzutowa i minutowa serca

- wzmaga transport tlenu we krwi, co powoduje lepsze odżywienie i utlenienie serca

- poprawia ukrwienia serca

- usprawnia pracę naczyń wieńcowych, zapobiegając tworzeniu się złogów miażdżycowych

• zwalniania lub przyspiesza akcję serca, zależnie od stosowanej techniki.

UKŁADY

Wpływ masażu na układ nerwowy

- jako bodziec mechaniczny działa na obwodowy układ nerwowy, dostarcza ciepło, przyspiesza procesy metaboliczne oraz stymuluje przewodnictwo nerwowe

- pobudza komórkę nerwową, pobudzenie to będzie proporcjonalne do siły masażu i czasu jego trwania

- za pośrednictwem czuciowych włókien obwodowych oddziaływuje na centralny układ nerwowy

- usprawnia działanie układu nerwowego, poprawiając jego ukrwienie i utlenienie

- usprawnia przewodzenie bodźców nerwowych w synapsach - poprawia czas reakcji prostej i koordynacji mięśniowo-nerwowej

- działa uspokajająco lub pobudzająco w zależności od siły, intensywności i czasu masażu oraz miejsca wykonywania

- pośrednio (poprzez układ wegetatywny) normalizuje działanie narządów wewnętrznych

- przyspiesza wypoczynek po wysiłku, uaktywnia procesy regeneracji i restytucji

- uśmierza ból

- wpływa na psychikę, relaksuje, po ciężkiej pracy fizycznej jak i umysłowej wyzwala uczucie rześkości, lekkości, zwiększa zdolność organizmu do pojęcia pracy.

Wpływ masażu na układ krwionośny i limfatyczny
Działanie masażu na układ krążenia określają trzy teorie:

- teoria mechaniczna , wg której w tkankach masowanych następuje przepychanie i zasysanie płynów ustrojowych.

- teoria hormonalna, wg której w tkankach masowanych następuje wydzielanie histaminy, bradykininy, adrenaliny i choiny, hormonów i enzymów odpowiedzialnych za rozszerzenie się układu krwionośnego, wzrost i spadek ciśnienia tętniczego krwi.

• teoria odruchowa, wg której masaż oddziaływuje na układ krążenia na drodze neuroodruchowej powodując otwarcie się dodatkowych naczyń włosowatych.

W obrębie układu krwionośnego i chłonnego następuje:

- zwiększenie szybkości przepływu krwi i chłonki,

- szybsze usuwanie produktów rozpadu (likwidacja objawów zastoinowych, przyspieszenie wchłaniania obrzęków)

- dostarczenie substancji odżywczych do tkanek

- wytworzenie krążenia obocznego i wykorzystanie dodatkowych naczyń

- wzmożenie zasilania organów w tlen
- ułatwienie odpływu krwi żylnej i chłonki
- zmniejszenie oporów naczyniowych

- zwiększenie pojemność minutowej serca

- zwiększenie objętość wyrzutowej serca

- wzrost siły skurczu mięśnia sercowego

- zmniejszenie częstość skurczu serca przy wzroście pojemności wyrzutowej

praca serca jest bardziej ekonomiczna i wydajna
- zmniejszenie lub zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi

W 1 mm² przekroju poprzecznego mięśnia w spoczynku liczba otwartych naczyń włosowatych wynosi od 30 do 270, masaż powoduje wzrost ich do 1400, wysiłek fizyczny do 2700, a w przypadku wzrostu ciśnienia tętniczego i przyspieszonej akcji serca do 3000.

Wpływ masażu na układ oddechowy

Pośredni

- polepszenie działania układu oddechowego na drodze hormonalnej i odruchowej

- usprawnienie procesów oddychania

Bezpośredni (opracowując grzbiet, kręgosłup, klatkę piersiową, przestrzenie międzyżebrowe)

- uelastycznienie mięśni oddechowych głównych i pomocniczych prowadzi do zwiększenia objętości klatki piersiowej

- poprawa wydzielania śluzu i lepsze usuwanie jego z układu

- poprawa wentylacji płuc

Wpływ masażu na układ pokarmowy

Pośredni

- poprawia ukrwienie

- zmniejsza napięcie nerwowe

- zwiększa wydzielanie soku żołądkowego

- wzrost łaknienia i poprawa apetytu
Bezpośredni

- usprawnienie pracy mięśni brzucha i pracy narządów w obrębie jamy brzusznej

- zwiększenie perystaltyki jelit

- usprawnienie przesuwania treści pokarmowej, zwłaszcza w jelicie grubym

- usprawnienie procesów trawienia, przyswajania i wydalania.

Wpływ masażu na układ moczowo-płciowy

Pośredni związany ze zwiększonym przepływem krwi przez nerki

- stymulacja czynności filtracyjnej nerek, wzrost diurezy

- usprawnienie wydalania produktów przemiany materii

- zwiększenie wydzielania wazopresyny, odpowiedzialnej za zagęszczanie moczu
Bezpośredni

• poprawa funkcji zwieraczy pęcherza moczowego (masaż podbrzusza).

28

---