PLANOWANIE SIECIOWE.

Metoda drogi krytycznej - sieć zależności składa się z :

1. 
   czynności - ta część przedsięwzięcia, która pochłania czas i środki oznaczana jest strzałką t przy czym długość strzałki nic nie oznacza. Nad strzałką zapisujemy czas trwania czynności.

czynności zerowe - mają za zadanie przedstawienie zależności logicznych (czynności nie pochłaniających środków tylko czas). Oznaczamy je przerywaną strzałką.

φ

2. zdarzenie - moment czasowy, w którym kończy się lub zaczyna przynajmniej jedna czynność oznaczać będziemy okręgiem. Z definicji wynika, że czynność nie może istnieć bez zdarzenia i na odwrót.

przykład:

t

ZP ZN

(i) (j) gdzie:

ZP - zdarzenie poprzedzające

ZN - zdarzenie następujące

w sieci zależności zdarzenia są ponumerowane rosnąco.

Przewaga tej metody nad omówionymi wcześniej metodami sprowadza się przede wszystkim do:

1. łatwiejszego sposobu odwzorowania wzajemnych zależności pomiędzy poszczególnymi czynnościami, zwłaszcza w zakresie kończenia jednych i zaczynania innych.

2. ustalania zapasów czasów dla procesów (czynności), które nie decydują o terminowej realizacji przedsięwzięcia

3. łatwości przeprowadzania aktualizacji tej sieci.

Przed wyrysowanie sieci zależności należy:

1. sporządzić technologiczne (logiczne) związki między poszczególnymi czynnościami, a w szczególności:

1. ustalić jakie czynności poprzedzają daną czynność

2. jakie czynności następują po tej czynności

3. jakie czynności mogą przebiegać równolegle

2. w sieciach węzłowych (obrazujących skupisko większej ilości zdarzeń) określić jakie zdarzenia „i” poprzedzają dane zdarzenie „j”, a jakie następują po nim.

Przykład:

Należy sporządzić sieć zależności dla przedsięwzięcia, którego celem jest odnowienie określonej powierzchni. Wiadomo przy tym, że czynności sadzenia i przygotowania powierzchni narzędziami wykonują robotnicy sezonowi, specjalnie zaangażowani przez leśniczego. Budowę schronu wykonują razem robotnicy stali i sezonowi, zaś pozostałe prace robotnicy stali. Realizacja przedsięwzięcia wymaga wykonania nie tylko szeregu czynności mających charakter podstawowy, ale również tych, które mają charakter pomocniczy i uzupełniający.

czynności podstawowe:

1. karczowanie pniaków

2. przygotowanie gleby

3. wyjmowanie i sortowanie sadzonek w szkółce

4. transport sadzonek

5. kopanie dołów do przechowywania sadzonek przy powierzchni odnawianej

6. sadzenie

czynności pomocnicze:

1. angażowanie robotników sezonowych

2. remont i przygotowanie sadzarki do sadzenia

3. wybudowanie schronu (na narzędzia i dla robotników)

4. transport narzędzi z magazynu na powierzchnię

i NWP tij NWK j

NPP NPK

Ti₀ Tj₀ Ti₁ Tj₁

Tj₀ - najwcześniejszy termin nastąpienia wydarzenia poprzedzającego

NWP - najwcześniejszy możliwy początek i zakładany NWP=Tj₀

NWK - najwcześniejszy możliwy koniec

NWK = NWP+tij = Ti₀ + Tij

Tj₀ - najwcześniejszy termin wystąpienia zdarzenia następnego

Tj₀ = max {NWK}

Tn₁ - najwcześniejszy termin wystąpienia zdarzenia ostatniego

Tn₁=Tn₀

Tj₁ - najpóźniejszy termin rozpoczęcia zdarzenia następnego

Tj₁ = ???

NPK - najpóźniejszy dopuszczalny koniec, zakładamy, że

NPK = Tj₁

NPP - najpóźniejszy dopuszczalny początek NPP = NPK - tijTi₁ - najpóźniejszy termin zakończenia zdarzenia poprzedniego.Na ścieżce krytycznej występują zależności:NWP=NPP NWP NWKNWK=NPK NPP NPKsuma czasów na ścieżce krytycznej jest wielkością maksymalnąsuma czasów na ścieżce krytycznej równa jest czasowi całego przedsięwzięciajeżeli chcemy skrócić czas całego przedsięwzięcia musimy skrócić czas trwania czynności na ścieżce krytycznejw jednej sieci może być kilka ścieżek krytycznych ROZWIĄZANIE TEMATU BĆwiczenia 5 str. 1 z 38210142291151641271711132123191820653

---