Łukasz Topczak Wrocław, 99-11-26
Uniwersytet Wrocławski
Wydział Fizyki i Astronomii
Fizyka Komputerowa
Pracownia elektroniczna
Poniedziałek, godz.7.45
Prowadzący: dr K. Jerie
Ćwiczenie nr 29
CHARAKTERYSTYKA PRZEJŚCIOWA TRANZYSTORA
I. Wstęp teoretyczny
Do najważniejszych elementów współczesnej elektroniki należą tranzystory. Ze względu na występujący w nich rodzaj nośnika dzieli się je na bipolarne (nośniki obu rodzajów) i unipolarne (nośniki jednego rodzaju). Omówimy tylko budowę i działanie tranzystorów bipolarnych, gdyż to one są przedmiotem doświadczenia.
Efekt tranzystorowy można zaobserwować w strukturze pnp względnie npn, dla której oba złącza są monokrystaliczne. Dodatkowo winny być spełnione następujące warunki:
Jedno ze złączy winno być spolaryzowane w kierunku przewodzenia (dioda emiterowa), natomiast drugie w kierunku zaporowym (dioda kolektorowa).
Grubość obszaru tzw. bazy między obu złączami winna być mała w porównaniu z długością drogi dyfuzji nośników większościowych emitera wynoszącej zazwyczaj 0,01-0,1 mm.
Obszar emitera winien zawierać znacznie więcej nośników większościowych niż obszar bazy, tak aby prąd płynący od strony emiterowej był 103-105 razy większy niż prąd od strony bazy.
Dla tranzystorów bipolarnych przyjęto nazwy elektrod i symbole graficzne jak przedstawiono na rysunku:
Model EBERSA - MOLLA:
Jest to bardziej dokładny model tranzystora (wzmacniacza transkondukcyjnego), gdzie model transkondukcyjny zakłada, że prąc kolektora zależy bezpośrednio od napięcia jakie się odłoży pomiędzy bazą i emiterem.
W modelu Ebersa - Molla opieramy się o zależność prądu kolektora od napięcia pomiędzy bazą, a emiterem
Js - prąd wsteczny nasycenia charakterystyczny dla danego egzemplarza
Powyższe równanie nazywamy równaniem Ebersa - Molla
Schematy układów
Pomiary dokonuję montując zamieszczony poniżej układ, dzięki któremu będę mogła wyznaczyć charakterystykę przełączania tranzystora
Pomiary dokonuję montując zamieszczony poniżej układ,
Opracowanie wyników po miarów :
1 Tabele pomiarowe
Opór dekadowy[MΩ] |
UE[V] |
UCE[V] |
10 |
0,54 |
15,29 |
9,5 |
0,54 |
15,27 |
8,5 |
0,54 |
15,24 |
8 |
0,55 |
15,23 |
7,5 |
0,55 |
15,2 |
7 |
0,56 |
15,17 |
6,5 |
0,56 |
15,14 |
6 |
0,56 |
15,11 |
5,5 |
0,57 |
15,07 |
5 |
0,57 |
15,02 |
4,5 |
0,57 |
14,96 |
4 |
0,58 |
14,88 |
3,5 |
0,58 |
14,78 |
3 |
0,58 |
14,65 |
2,5 |
0,59 |
14,46 |
2 |
0,59 |
14,18 |
1,5 |
0,6 |
13,72 |
1 |
0,61 |
12,2 |
0,5 |
0,62 |
8,87 |
0,3 |
0,64 |
3,23 |
0,2 |
0,65 |
0,12 |
0,1 |
0,66 |
0,09 |
0,05 |
0,67 |
0,06 |
0,01 |
0,67 |
0,04 |
2.Zaobserwowane oscylogramy dla różnych częstotliwości (1, 10 i 100 kHz)
a)wejście 1 i 2 na schemacie
b)wejście 1 i 3 na schemacie
c)wejście 2 i 3 na schemacie
dołączone zostały na papierze milimetrowym.
Opracowanie wyników pomiarów.
Wykres charakterystyki przełącza tranzystora (Uce- napięcie kolektor - emiter,
Ue -napięcie na emiterze ):
Opracowanie błędów:
Błędy jakie popełniamy w tym doświadczeniu to zjawisko paralaksy podczas odczytywania wyników oraz niedokładność przyrządów. Niedokładność ich liczymy ze wzoru:
ΔU= zk/i
z= zakres przyrządu
k= klasa przyrządu
i = ilość podziałek
Błąd dla pierwszego woltomierza wynosi:
Z =1 V
K= 0,5
I =100
Δ Ue=0,005 [V]
Błąd dla drugiego woltomierza wynosi:
Z =15 V
K = 0,5
I = 100
ΔUce=0,075 [V]
Błędy te zostały zaznaczone na wykresie.
Wnioski:
Na naszym wykresie widzimy iż tranzystor zaczyna przełączać dopiero dla napięć rzędu 0,6 V, a zależność napięcia kolektora od napięcia bazy maleje w przybliżeniu liniowo, co jest zgodne z rozważaniami teoretycznymi .
Natomiast do zrozumienia otrzymanych oscylogramów niezbędne jest zrozumienie wewnętrznej budowy tranzystora i ograniczeń jakie się z tym wiążą.
Opóźnienie sygnałów wynika z szybkości dyfuzji nośników w bazie - jest to bezpośrednią przyczyną opóźnienia fazowego jakie obserwujemy. Opóźnienia to jest bardziej widoczne w tranzystorach typu npn, tranzystory pnp są ulepszone zwiększyło to znacznie możliwości przenoszenia częstotliwości przez tranzystor, przez co przesunięcie fazowe się zmniejszyło. W tranzystorach typu pnp szybkość dyfuzji nośników jest znacznie większa niż w npn. W tranzystorach pasmo przenoszenia przesunęło się w stronę górnych częstotliwości.
Jeżeli potraktujemy układ jako filtr RC, czyli układ o określonej pojemności - w naszym przypadku układ jest filtrem dolnoprzepustowym. Zwiększając ruchliwość nośników w tranzystorze zmniejszamy pojemność E-B(emiter - baza) i B-C(baza - kolektor), przez co zmniejsz się stała czasowa
i filtr przepuszcza również wyższe częstotliwości, czyli zwiększa się pasmo przenoszenia takiego układu.
1
7
7
p n p
kolektor
E
emiter
baza
B
C
kolektor
baza
emiter
E
B
C
n p n
C
E
B
C
E
B
GENERATOR
IMPULSÓW
PROSTO-KĄTNYCH