Lekcja 8 - podstawowe funkcje

 

Zadanie 13

Wyczyść wszystkie dane z arkusza Kurs2. Do zakresu A1:A9 wprowadź liczby od 10 do 90. Do zakresu B1:B9 wprowadź a,b,c,a,b, itd.

 

 

Teraz do A10 wprowadź sumę zakresu A1:A9. Nie wolno ci użyć klawisza +. Do A11 wprowadź sumę liczb większych od 50. Do B10 liczbę liter a w zakresie B1:B9. Natomiast do A12 wprowadź sumę liczb z zakresu A1:A10 jeśli w kolumnie B jest litera a. Jako ostatnią czynność wprowadź do B11 formułę, która wyświetli napis TAK jeśli wartość A10 będzie większa od 300 oraz NIE jeśli wartość będzie mniejsza niż 300.

 

Zadanie 14

Przekształć arkusz Kurs1 jak na rysunku:

 

 

Doszły Osoba 8 i 9 w ukrytych wcześniej wierszach. Doszła kolumna Etat. Wypełniony jest grafik, gdzie x oznacza wolny dzień. Do tego momentu wszystko jest ci znane. Właściwym celem jest wprowadzić do zakresu Q4:Q12 formułę obliczającą ile dana osoba ma wolnych niedziel. Zakres R4:R12 pokazuje ile dana osoba ma dni wolnych. Zakres S4:S12 zawiera liczbę godzin do wypracowania przez daną osobę - stosownie do etatu. Zakres C15:P15 zawiera liczby osób, które mają wolne w danym dniu. Komórka S15 wyświetla liczbę godzin do wypracowania przez osoby mające cały etat, S16 dla osób z 0,75, a S17 dla 0,5. S18 pokazuje ogólną liczbę godzin do wypracowania.

Omówienie wykonania

Wykonanie tych zadań wymaga znajomości podstawowych funkcji Excel'a. Do tej pory tworzyliśmy formuły będące prostymi działaniami matematycznymi operującymi na danych źródłowych. Tak na prawdę o ugruntowanej renomie i klasie Excela stanowią wbudowane funkcje operujące na wprowadzanych danych. Excel zawiera dziesiątki funkcji ułatwiające pracę na danych. Na tej lekcji omówię kilka podstawowych i najczęściej używanych. W zadaniu 13 każda komórka nie będąca danymi źródłowymi wymaga użycia określonej funkcji. Jak wykorzystywać funkcje. Do tej pory tworzyliśmy formuły przez wpisanie = oraz jakiegoś działania matematycznego. Aby skorzystać z funkcji musimy kliknąć na ikonę na pasku zadań (litera f z gwiazdką) lub nacisnąć na = obok paska formuły. Po naciśnięciu na = pokaże się ramka z ostatnio używaną funkcją i trójkątem rozwijającym listę ostatnio używanych funkcji i opcją wszystkie. W ramce jest też ewentualny wynik. 

 

 

Aby skorzystać z funkcji ostatnio używanej wystarczy kliknąć na nią, a pokaże się ramka argumentów danej funkcji.

Jeśli chcemy skorzystać z funkcji, która jest na liście ostatnio używanych to naciskamy na trójkąt rozwijający listę i wybieramy jedną z 10 dostępnych.

 

 

Jeśli na liście nie ma interesującej nas funkcji to wybieramy wszystkie, co jest równoważne 

z kliknięciem ikony na pasku narzędzi. Pokaże się następujące okno:

 

 

Jest to okno zawierające wszystkie funkcje. Funkcje podzielone są wg kategorii. Jeśli klikniemy wszystkie to będziemy mieli dostęp do wszystkich funkcji. Aby skorzystać z określonej funkcji musimy wybrać ją z okna Nazwa funkcji i nacisnąć OK. Wiemy już jak wybrać funkcję. Przyszedł czas na omówienie kilku konkretnych. Na początek radzę korzystać z ramek argumentów funkcji, a nie wpisywać składni bezpośrednio do paska formuły. Zacznę od najprostszej czyli sumy.

Suma.

Jak się każdy domyśla suma jest funkcją dodającą wszystkie komórki zakresu i zwracającą ich sumę.

Kilka lub kilkanaście komórek można dodać zwykłą formułą, ale co jeśli musimy sumować setki lub tysiące. Z tej funkcji możemy skorzystać jeśli zliczane przez nas komórki są w jednym wierszu lub jednej kolumnie. Po wybraniu funkcji suma pojawia się jej ramka argumentów i krótki opis.

 

 

Jeśli naciśniemy na czerwoną strzałkę przy polu Liczba 1, funkcja przejdzie do arkusza i będzie czekała na zaznaczenie sumowanego zakresu

 

 

Po jego wybraniu w polu edycji pojawią się namiary zakresu, a w pasku formuły zapis funkcji 

z argumentami. Naciśnięcie na czerwoną strzałkę po prawej stronie powoduje powrót do ramki argumentów. Teraz możemy zakończyć naciskając OK lub dodać jakieś inne zakresy. Jest to pierwsze omówienie funkcji więc trochę przedłużyłem. Przy omawianiu następnych nie będę mówił jak używać czerwonej strzałki itd. ponieważ zasada wypełniania jest taka sama dla każdej funkcji.

Suma jeżeli.

Funkcji tej używamy gdy chcemy sumować komórki, które spełniają określony warunek. W naszym przypadku mają to być liczby większe od 50. Aby tego dokonać jako argumenty podajemy zakres, 

za warunek wpisujemy ">50". To wystarczy.

 

 

 

Jest jeszcze jedna opcja Suma_zakres. Używamy jej kiedy sumujemy komórki równoległe do zakresu komórek spełniających warunek. My zastosujemy tą opcję w A12. Jako zakres podajemy B1:B9, kryterium to "a", a Suma_zakres to A1:A9.

 

 

Tak podane argumenty wywołują działanie funkcji polegające na tym, że sumowane są komórki z kolumny A jeśli w równoległej komórce z kolumny B jest znak a. Jeśli wpisujemy liczbę jako kryterium to nie musimy stosować cudzysłowów. Jeśli wpisujemy warunek typu ">" "<" czy znaki to jest to wymagane.

Przy okazji kilka słów o operatorach relacji. Są to 

> dla większych od ...

< dla mniejszych od ...

>= dla większych lub równych

<= dla mniejszych lub równych   

<> dla różnych od ...

Często stosuje się także oznaczenie niczego ""(dwa cudzysłowy)

Licz jeżeli

Funkcja ta liczy ile komórek w zakresie spełnia określony warunek, ale nie sumuje ich wartości. 

My zastosujemy ją w B10. Jako zakres podajemy B1:B9. Warunek to "a". Zasada wprowadzania warunków jest też taka sama dla każdej funkcji.

Jeżeli

Jest to fundamentalna funkcja o wszechstronnym zastosowaniu. Jej możliwości ogranicza jedynie nasza wyobraźnia. Tutaj to od nas zależy co będzie wykonane, gdy będzie spełniony warunek.

 

 

Funkcja ta posiada trzy argumenty:

a) Test_logiczny czyli warunek. Zasady warunków już znamy. Dodam jedynie, że zastosowanie funkcji Oraz i Lub umożliwia wprowadzenie większej ilości warunków.

b) Wartość_jeżeli_prawda - tutaj wpisujemy to co ma być wykonane jeśli warunek będzie spełniony.

Można wprowadzić tekst ("polska"), liczby (125), formułę (A1+A2),nic (""), a nawet inną funkcję jeżeli.

c) Wartość_jeżeli_fałsz - tutaj wpisujemy to co ma być wykonane jeśli warunek nie będzie spełniony.

Wprowadzać można wszystko -  tak samo jak wyżej.

W naszym zadaniu funkcja przybiera postać:

 

 

 

Znajomość tych podstawowych funkcji w zupełności wystarcza do tworzenia bardzo skomplikowanych arkuszy. Na pewno wystarczy do zrobienia zadania 14. Dodam tylko, że pojedyncze funkcje można dodawać, dzielić itd. Przykład takiej formuły to =suma(A1:A3)+125.

 

Podsumowanie

Na tej lekcji powinieneś zrozumieć działanie funkcji i poznać podstawowe z nich:

a) suma

b) suma jeżeli

c) licz jeżeli

d) jeżeli

 

---