Cel ćwiczenia

W doświadczeniu wyznaczymy współczynniki pochłaniania elektronów w różnych materiałach,

poprzez zbadanie ilości elektronów przechodzących przez próbkę, w zależności od jej grubości.

Następnie obliczymy masowy współczynnik pochłaniania.

	Absorbent	pleksiglas					szkło					bakelit
		jednostka	1	2	3	4	5	1	2	3	4	5	1	2	3	4	5
x	mm	1	2	3	4	5	1	2	3	4	5	1	2	3	4	5
n	liczba jednostek	5285	3293	1894	938	344	3059	1044	255	73	59	4552	2461	1106	374	109
t	min	1	1	1	1	1	1	1	1	1	1	1	1	1	1	1
N	liczba zliczeń/min	5285	3293	1894	938	344	3059	1044	255	73	59	4552	2461	1106	374	109
N-Nt	liczba zliczeń/min	5268	3276	1877	921	327	3042	1027	238	56	42	4525	2444	1089	357	92
ln(N-Nt)		8,56	8,09	7,53	6,82	5,78	8,02	6,93	5,47	4,02	3,73	8,41	7,80	6,99	5,87	4,52

	pleksiglas	bakelit	szkło
µ	6,82	9,71	1,14
δ	1,18	1,39	2,37
µ^*=µ/ δ	5,779661	6,985612	0,481013

δ -gęstość

µ=|-a| - współczynnik absorpcji

µ^*- masowy współczynnik absorpcji

BAKELIT

µ=9,71

PLEKSIGLAS

µ=6,82

SZKŁO

µ=1,14

W doświadczeniu można zaobserwować, ze im większa grubość absorbenta tym jest większe pochłanianie przez niego elektronów. Najbardziej jest to widoczne dla szkła, gdzie pochłanianie miedzy grubością 1mm a 5 mm jest 51 razy większe. Najmniejszy spadek pochłaniania wykazuje pleksiglas, gdzie pochłanianie między grubością 1 mm a 5 mm jest tylko 15 razy większe.
Czynniki, które maja wpływ na wielkość absorpcji to: rodzaj materiału i jego grubość.

Skuteczność ochrony radiologicznej przed promieniowaniem B zależy od rodzaju materiału użytego jako absorbent.

---