mojehF38, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, sprawka


27

Laboratoria Chemii Fizycznej

ĆWICZENIE NR 38

TEMAT: Wyznaczanie ciepła parowania metodą tensymetryczną

Piotr Tylak

Data: 5.05.2009r.

Godziny zajęć: 12:15 - 16:15

Cel ćwiczenia: obliczenie ciepła parowania na podstawie temperaturowej zależności prężności cieczy.

Wstęp teoretyczny.

Faza - część układu jednolita pod względem chemicznym i fizycznym, oddzielona od innych części wyraźną powierzchnią rozdziału. Może składać się z dowolnej ilości substancji. Może stanowić całość lub może być podzielona na szereg mniejszych jednostek, jednak wymiary fragmentów fazy muszą być większe od molekularnych. Na powierzchni rozdziału występują skokowe zmiany właściwości makroskopowych. Wewnątrz fazy właściwości nie zmieniają się.

Układ - jest to ciało lub zespół ciał poddawanych obserwacji.

Składnik niezależny - jest to każde indywiduum chemiczne tzw. zbiór wszystkich substancji niezależnie od stanu skupienia, których cząsteczki składają się z tych samych rodzajów atomów połączonych ze sobą w takich samych stosunkach.

Liczba stopni swobody - definiuje się ją jako najmniejszą liczbę parametrów intensywnych, które trzeba określić dla wyznaczenia wartości wszystkich pozostałych parametrów intensywnych. Liczbę tę oznacza się symbolem z. Według innego sformułowania jest to liczba parametrów intensywnych, które można niezależnie zmieniać nie powodując zakłócenia równowagi fazowej.

Reguła faz Gibbsa - można ją wyrazić równaniem:

0x01 graphic
.

s - liczba składników rozdzielonych między f faz układu. Liczbę stopni swobody układu można wyznaczyć sumując liczby parametrów potrzebnych do opisania poszczególnych faz, a następnie odejmując od otrzymanej sumy liczbę tych parametrów, których wartości są wyznaczone przez zależności równowagowe między różnymi fazami.

Jeżeli układ zawiera jeden składnik nie reagujący chemicznie, liczba stopni swobody wynosi z = 3-f. W stanie równowagi mogą więc występować dwie lub trzy fazy.

Dla układu jednoskładnikowego w 2 fazach mamy, więc: z=1-2+2=1 Oznacza to, że jeden z parametrów p lub T można dobrać dowolnie, a drugi przybierze wartość od niego zależną. Zatem wielkości te są od siebie zależne, co można zapisać jako:

f(p,T)=0

Matematycznym wyrazem tej funkcji jest równanie Clausiusa - Clapeyrona:

0x01 graphic

gdzie:

0x01 graphic
-entalpia przemiany fazowej

0x01 graphic
-temperatura przemiany fazowej

0x01 graphic
-zmiana objętości towarzysząca przemianie fazowej

Dla równowagi pomiędzy gazem a cieczą można przyjąć, iż:

0x01 graphic

Praktycznie, szczególnie ważne są układy zawierające parę nasyconą, tzn. parę pozostającą w równowadze z ciałem stałym. Zakładając, że spełnia ona równanie gazu doskonałego

0x01 graphic

oraz uwzględniając 0x01 graphic
, ponieważ 0x01 graphic
, wzór przybiera postać:

0x01 graphic
,

gdzie P oznacza ciśnienie pary nasyconej. Gdy ΔHpar = const, po rozdzieleniu zmiennych i scałkowaniu równania otrzymuje się:

0x01 graphic

Zależność lnp = f(1/T) jest liniowa, a współczynnik kierunkowy jest równy 0x01 graphic

Wyniki pomiarów.

0x01 graphic

t (°C)

h1 (mmHg)

h2 (mmHg)

T (°K)

1/T

ln pc

Tabela wyników:

t (°C)

T (°K)

h1 (mmHg)

h2 (mmHg)

Pc=h1-h2

1/T

ln(pc)

24

297

152

117

35

0,0033670

3,5553480

28,5

301,5

158

112

46

0,0033167

3,8286414

34,5

307,5

164

105

59

0,0032520

4,0775374

40,5

313,5

171

98

73

0,0031898

4,2904594

45,5

318,5

179

91

88

0,0031397

4,4773368

52,5

325,5

194

77

117

0,0030722

4,7621739

Wykres:

0x01 graphic

Obliczenia:

Wykres przedstawia liniową zależność określoną wzorem:

ln(pc) = -3959,5 (1/T) + 16,926

Ciepło parowania toluenu oblicza się ze wzoru:

0x01 graphic
,

gdzie:

b - współczynnik kierunkowy prostej

R - stała gazowa. 0x01 graphic
0x01 graphic

b = -3959,5

ΔHp = 8,3140x01 graphic
ּ3959,50x01 graphic
= 0x01 graphic

Wartość ciepła parowania toluenu odczytana z tablic wynosi:

ΔHp = 0x01 graphic
.

Wartość ciepła parowania otrzymana z obliczeń:

ΔHp = 0x01 graphic
.

Wnioski:

Celem ćwiczenia było wyznaczenie ciepła parowania toluenu metodą tensometryczną

Wykres pokazuje liniowa zależność lnp = f(1/T). Zależność tą opisuje równanie

ln(pc) = -3959,5 (1/T) + 16,926.

Otrzymana z doświadczalna wartość parowania wynosi ΔHp =0x01 graphic
i jest zbliżona do wartości literaturowej która wynosi ΔHp = 0x01 graphic
.

Różnica między wartością literaturowa, a doświadczalną ciepła parowania może być spowodowana błędem odczytów poziomów słupka rtęci.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawozdanie 27, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, sprawka
Sprawozdanie 7, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, sprawka
Sprawozdanie 5, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, sprawka
mmgg, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczna cz II sprawka
spr57, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy
Moje 50 , Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczna cz II spr
monia 11, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczna cz II spr
15 wyznaczanie ciepła spalania, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, Chem
KOND41vmac, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczna cz II s
rad, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczna cz II sprawka
spr15, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy
Do druku askorbinowy, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczn
Elektroda szklana, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczna c
Podczas wymuszonego przep+éywu p+éynu, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wsz
27 poprawa 2, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, Chemia fizyczna
POLSKI, Studia PŁ, Ochrona Środowiska, Chemia, fizyczna, laborki, wszy, chemia fizyczna cz II spraw

więcej podobnych podstron