II. Węglowodany
Występowanie węglowodanów w żywności- przykłady
MONOSACHARYDY
Sacharyd |
Występowanie |
Aldopentozy i pochodne L-Arabinoza D-Ksyloza D-Ryboza D-Apioza - charakterystyczny posmak, lekkostrawna Aldoheksozy L-Fukoza D-Galaktoza Kwas beta-D-galakturonowy D-Glukoza D-Mannoza L-Ramnoza Ketoheksozy (heksulozy) D-fruktoza D-Psikoza L-Sorboza Pochodne ketoheksoz D-Glukozoamina Ketoheptozy D-manno-2-heptuloza |
- (1 i 2) gumy roślinne, saponiny - Produkty fermentacji alkoholowej - Kwas rybonukleinowy - Pietruszka, nasiona selerów
- Mleko kobiece, algi, gumy roślinne - Śluzy i gumy roślinne, oligo- i polisacharydy - Pektyna - Składnik organizmów roślinnych i zwierzęcych - Pomarańcze, śluzy roślinne, błony - Śluzy, gumy roślinne, glikozydy, pektyny, saponiny
- Owoce i miód - Odpad po fermentacji melasy - Jarzębina
- Chityna i chitosan
- Owoce awokado |
Węglowodany w owocach i warzywach- przykłady
Owoce bogate w fruktozę
Winogrona
Gruszki dominującym cukrem jest fruktoza, wpływa na wysoką słodkość
Wiśnie
Owoce bogate w glukozę
Winogrona, wiśnie
Owoce bogate w sacharozę
Brzoskwinie najlepsze do konserwowania
Jabłka (średnia zawartość)
Truskawki Mało węglowodanów, dieta odchudzająca
Warzywa bogate w fruktozę
Pomidor, cebula
Warzywa bogate w glukozę
Pomidor
Cebula dodatkowy cukier (skorodoza) odpowiedzialny za rumienienie (karmelizacja)
Warzywa bogate w sacharozę
Burak czerwony
Słodka kukurydza, słodki ziemniak
Groszek, fasola
Słodkość: względna słodkość najważniejszych związków
Słodkość
Smak cukrów jest słodki
Słodkość mierzy się stosując analizę sensoryczną. Jako wzorzec stosuje się 10% roztwór sacharozy. Jednostka słodkości, tzw. względna słodkość (RS - relative sweetness) takiego roztworu wynosi 1;
Słodkość < 1 - mniej słodki niż sacharoza; Słodkość > 1 - słodszy od sacharozy
Słodkość glukozy 0,6
D-fruktoza słodsza niż sacharoza, pozostałe cukry mniej słodkie
Temperatura wpływa na słodkość
Względna słodkość (RS) 10% wodnych roztworów różnych związków (sacharoza = 1,0)
Związek |
RS |
Sacharoza Fruktoza Cukier inwertowany Glukoza Galaktoza Laktoza Stachioza Alkohole cukrowe -Ksylitol -Mannitol -Sorbitol Miód Melasa Sztuczne środki słodzące -Aspartam -Sacharyna |
1 1,6-1,8 1,3 0,7-0,8 ok. 0,3 0,2-0,3 0,1 0,4-1,2
0,97 0,74
200 200-700
|
Naturalne sacharydowe środki słodzące stosowane w Polsce
D-Glukoza
Ze względu na szybkie wchłanianie jest źródłem energii dla chorych
Jest popularnym środkiem słodzącym do piwa, napojów orzeźwiających i czekolady
Do jej metabolizmu potrzebna jest insulina, dlatego nie jest wskazana dla diabetykó
D-Fruktoza
Najlepiej rozpuszczalna w wodzie spośród sacharydów
Stosowana do słodzenia soków, w których nie krystalizuje przy przechowywaniu
Jest higroskopijna, a więc zapobiega utracie wilgoci w przechowywanych produktach żywnościowych np. owocach kandyzowanych
Metabolizuje do glikogenu i to bez udziału insuliny, dlatego jest używany przez diabetyków
Jego wartość energetyczna jest mniejsza niż D-glukozy
Pozytywne cechy D-fruktozy to również przyspieszanie metabolizmu etanolu oraz niewywoływanie i niepodtrzymywanie rozwoju próchnicy
Laktoza
Czyli cukier mlekowy, (4,8 - 5,1% w mleku ssaków)
Słabo rozpuszczalna w wodzie
Wydajnym źródłem laktozy jest serwatka
Laktoza jest używana jako nośnik innych środków słodzących i dodatek polepszający smak produktów mlecznych
Negatywną stroną wykorzystywania laktozy może być to, że do jej metabolizowania potrzebny jest enzym beta-D-galaktozydaza
Sacharoza
Szybko się wchłania i metabolizuje
Powoduje to okresowy, duży nadmiar glukozy w organizmie, która przekształca się w tedy w lipidy
Z powodu jej dużej wartości odżywczej oraz potrzeby insuliny do jej metabolizowania należy ograniczać spożycie sacharozy
Cukier inwertowany i syropy skrobiowe
Syropy skrobiowe - są produktami hydrolizy skrobi i są stosowane w wyrobach cukierniczych i innych produktach jako środki słodzące i teksturotwórcze. Są one TANIE, w Polsce otrzymywane ze skrobi ziemniaczanej, w USA z kukurydzianej. (Ciekawostka: w batonach TWIX substancja ciągnąca się to właśnie syropy skrobiowe)
Typ 1: Syrop maltodekstrozowy
- Słodkość 0,2
- Gęsty
- Raczej jako środek teksturotwórczy
Typ 2: Syrop maltozowy
- Słodkość 0,4-0,5
- Maltoza dominująca
- Stosowany w celach strukturotwórczych i do słodzenia
Typ 3: Syrop glukozowy
- Słodkość 0,7-0,8
- Dominuje glukoza
- Podstawowy w pralinkach i cukierkach
Typ 4: Syropy fruktozowo - glukozowe do słodzenia soków i różnych napojów
Cukier inwertowany - jest wytwarzany poprzez hydrolizę kwasową sacharozy
H2O + sacharoza H+ glukoza + fruktoza
Proces ten nazywa się „inwersją” sacharozy, odbywa się w środowisku kwaśnym (HCl) - na gorąco
Stanowi mieszaninę 50:50 glukozy i fruktozy
Zastosowanie sztuczny miód
Oligosacharydy: rafinoza i stachioza
Prozdrowotne, lubiane przez drobnoustroje
Produkowane przez bakterie mlekowe
Alkohole cukrowe, redukcja sacharyd ów i alkoholi
Alkohole cukrowe
Doskonale rozpuszczalne w wodzie i w alkoholach
Są odporniejsze od sacharydów na niskie pH i higroskopijne
Ich słodki smak trwa przez dłuższy czas, odczuwa się jednocześnie wrażenie chłodu
Metabolizują bez udziału insuliny
Redukcja do alkoholi cukrowych
Stosuje się uwodornienie katalityczne (na katalizatorze niklu)
W następstwie redukcji każda ketoza daje dwa alkohole, a każda aldoza jeden alkohol
Z glukozy powstaje sorbitol, z mannozy mannitol, z fruktozy sorbitol i mannitol
Reakcje utleniania cukrów
Utlenianie
Kwasy onowe - aldozy w formie łańcuchowej ulegają utlenieniu do kwasów aldonowych, np. glukoza ulega utlenieniu do kwasu glukonowego w reakcji z wodą bromową w obecności wodorowęglanu sodu. Otrzymujemy kwasy -onowe
Kwasy uronowe
- Występują w gumie arabskiej, w agarze i nadają cukrom właściwości żelujące
- Proces utleniania cukrów prowadzi się tak, aby zabezpieczyć łatwo utleniającą się grupę aldehydową w cukrze (łatwiej się utlenia niż I-rzędowy alkohol)
Kwasy arowe, których utlenianie prowadzi się silnym utleniaczem, np. kwasem azotowym powstają kwasy arowe
- Utlenianie aldoz silnym utleniaczem, np. kwasem azotowym (V) prowadzi do kwasów polihydroksy-alfa,omega-dikarboksylowych (dwie grupy karboksylowe), zwanych kwasami arowymi (dawniej kwasami cukrowymi)
- Z D-glukozy powstaje kwas D-glukarowy (D-glukoza, zamiast CH2OH i CHO jest COOH)
Proces karmelizacji: powstawanie związków barwnych (reakcje)
Faza |
Temperatura |
Opis i zastosowanie |
|
1 |
Odparowanie wody |
100
|
Cukier jest stopiony, a zanieczyszczenia unoszą się na powierzchni. |
2 |
Niewielka nić |
102
|
Brak zmiany barwy, łatwe schładzanie, nie zmienia się zapach. Zastosowanie jako lukier. |
3 |
Duża nić |
104
|
Brak zmiany barwy, łatwe schładzanie, nie zmienia się zapach. Zastosowanie w konfiturach. |
4 |
Niewielka kula |
110 - 115
|
Brak zmiany barwy, trudniejsze schładzanie, nie zmienia się zapach. Zastosowanie w nadzieniach do ciast, włoskich bezach, masie pomadkowej, cukierkach krówkach i cukierkach ślazowych. |
5 |
Duża kula |
119 - 122
|
Brak zmiany barwy, gorsze schładzanie, nie zmienia się zapach. Zastosowanie w miękkich karmelach. |
6 |
Łatwe pękanie |
129
|
Brak zmiany barwy, gorsze schładzanie, nie zmienia się zapach. Zastosowanie w półtwardych cukierkach. |
7 |
Trudne pękanie
|
165 - 166
|
Brak zmiany barwy, trudne schładzanie, nie zmienia się zapach. Zastosowanie w mlecznych i twardych cukierkach. |
8 |
Bardzo trudne pękanie |
168
|
Niewielka zmiana barwy, pęka się jak szkło przy schładzaniu, nie zmienia się zapach. Zastosowanie w twardych cukierkach. |
9 |
Jasny karmel |
180
|
Barwa blado-bursztynowa do złoto-brązowej, intensywny zapach. |
10 |
Średni karmel |
180 - 188
|
Barwa złoto-brązowa do kasztanowej, intensywny aromat. |
11 |
Ciemny karmel
|
188 - 204
|
Bardzo ciemny i gorzki, zapach przypalony. Zastosowanie do barwienia, lecz brak odpowiedniej słodkości. |
12 |
Czarny Jack |
210
|
Nazywany także “małpia krew”. W tej fazie cukier zaczyna się rozkładać do czystego węgla. Zapach spalenizny |
Dehydratacja
Ogrzewanie monosacharydów powyżej ich temperatury topnienia powoduje odwracalne wydzielenie cząsteczki wody, dające anhydrosacharydy
Dalsze ogrzewanie anhydrosacharydów powoduje powstanie bardziej odwodnionych produktów
6C12H22O11 - 12H2O 6C12H12O9 (karmelan)
6C12H22O11 - 18H2O 2C36H18O24 (karmelen)
6C12H22O11 - 27H2O 3C24H26O13 (karmelin)
Wpływ pH na przebieg karmelizacji
Intensywność powstającego zabarwienia zależy m.in. od pH. Środowisko kwaśne sprzyja polikondensacji powodującej zabarwienie. Wśród produktów karmelizacji sacharozy ogrzewanej do tem 200st w środowisku kwasowym wykryto kwaśno-gorzkie kondensaty, żółty karmelan, brązowy karmelen i karmelin. Środowisko obojętne lub zasadowe sprzyja cyklizacji prowadzącej do intensywnego aromatu (maltol, furfanol, furfural sodowy, oksymetylofurfaral)
Zastosowanie i standaryzacja barwników karmelowych
Karmel naturalny: napoje alkoholowe, leki, ciasta, aromaty, przyprawy
Karmel siarczynowy: alkohole specjalne
Karmel amoniakalny: piwo, chleb, ciasta, zupy, sosy, konserwy, mięso, tytoń przyprawy
Karmel amoniakalno-siarczynowy: coca-cola, pepsi, wermut, ocet winny
Powstawanie związków zapachowych podczas karmelizacji (reakcje)
W pierwszych fazach karmelizacji powstaje diacetyl
- zapach maślany lub mlecznych cukierków. Może by tez wytwarzany przez bakterie produktów fermentowanych, np. piwo, śmietana, jogurt.
Furany, np. hydroksymetylofurfural, hydroksyacetylofurfuran,
Pentoza-3H2O furfural
Heksoza -3H2O 5-hydroksymetylofurfural
Furanony, np.hydroksydimetylofuranon HMF(składnik miodu pszczelego, soków owocowych, tytoniu), dihydroksydimetylofuranon HAF(słodki zapach,niski próg wykrywalności)
Maltol
(smakuje jak świeży chlebi stosowany jako dodatek wzmacniający smakw chlebie i ciastkach E636) z dwucukrów
Hydroksymaltol z cukrów prostych