Organizacja wykladen, żywienie człowieka i ocena żywności, semestr 2, organizacja przed


ORGANIZACJA ZARZĄDZANIE I EKONOMIKA PRZEDSIĘBIORSTW ŻYWNOŚCIOWYCH

Dr hab. Barbara Kowrygo, prof. SGGW

Wykład 1: Przedsiębiorstwo sektora spożywczego - organizacja, zarządzanie i ekonomika - istota i funkcje 7.10.2008

Chodzi o to, by człowiek robił ochoczo to,

Co robić musi;

By tego, co robić musi nie robił

Tylko dlatego, że musi;

By w robieniu tego, co musi

Znalazł upodobanie i dzięki temu

Pracę swą usprawnił wielokrotnie,

Okazując hojność w oddaniu się jej

Zarządzanie w starożytności:

Czynniki wpływające na zarządzanie

Konkurencyjność przedsiębiorstw, sektorów, krajowych gospodarek

Słowo organizacja wywodzi się z greckiego „organizatio”, co oznacza tworzenie uporządkowanych harmonijnych całości

Sposób tego uporządkowania i powiązania przesądza o strukturze organizacji, dzięki której może funkcjonować jako spójna całość, jako system

Organizacja

Definicje organizacji:

Przedsiębiorstwo

Ekonomika - zajmuje się zjawiskami ekonomicznymi występującymi w jednostkach gospodarczych, korzysta w swych rozważaniach z metod ekonomii i wykrytych przez nią praw

Składowe ekonomiki:

Zarządzanie - opiera się na legalnej, tj opartej na przepisach prawnych, władzy nad ludźmi i rzeczami w ramach organizacji i jest rodzajem działalności kierowniczej

5 funkcji zarządzania (ujęcie tradycyjne)

W ostatnich latach 2 z wymienionych funkcji zarządzania, tj prowadzenie polityki kadrowej i kierowanie ludźmi ujmowane są łącznie jako funkcja przewodzenia

Aktualna klasyfikacja funkcji zarządzania

Zarządzanie powinno być sprawne, tj

Nowy paradygmat zarządzania („7F”)

Focus (skupienie sił i środków)

First (bycie pierwszym)

Fast (bycie szybkim, bystrym)

Flexibility

Friendly

Fairness

Feasibility

Specyfika przemysłu spożywczego

Europejski przemysł spożywczy

Trendy w przetwórstwie żywności

Wnioski dla zarządzania w sektorze żywnościowym

Wykład 2 - Rozwiązywanie problemów organizacyjnych w nowoczesnym przedsiębiorstwie. Analiza makrootoczenia i konkurencyjnego otoczenia przedsiębiorstwa 21.10.2008

Otoczeniem organizacji jest wszystko, co znajduje się na zewnątrz niej i co:

Oraz na co organizacja:

Każda organizacja funkcjonuje w tzw otoczeniu ogólnym (the general environment), niespecyficznym. Jest ono wspólne (identyczne) dla różnych instytucji, firm aktywnych na danym terenie (kraj, region itp)

W ramach otoczenia ogólnego wyróżnia się:

  1. Sektor prawny, z którego pochodzą normy prawne regulujące funkcjonowanie organizacji

  2. Sektor środowiska fizycznego, obejmujący zarówno środowisko naturalne, w którym organizacja działa, jak i urbanistykę, architekturę, system transportowy

  3. Sektor środowiska ekonomicznego to rynki, w których organizacja uczestniczy: wytwarzanych i nabywanych dóbr i usług, pracy i kapitału

  4. Sektor środowiska technologicznego, z którego pochodzą wiedza i informacja na temat technologii stosowanej w wytwarzaniu produktu oferowanego przez organizację

  5. Sektor środowiska społecznego obejmuje strukturę społeczną (zawodową, wiekową, dochodową, przestrzenną itp.) oraz jej zmiany

  6. Sektor środowiska politycznego jest źródłem zmian legislacyjnych i zmian polityki rządu istotnych z punktu widzenia funkcjonowania i rozwoju organizacji

  7. Sektor środowiska kulturowego, w którym „zanurzona” jest organizacja, jest źródłem obowiązujących w niej norm (w tym etycznych) i wartości oraz rytuałów i symboli

Otoczenie dalsze to wszystkie siły, czynniki, które oddziaływają nie tylko na konkretną organizację, lecz także inne organizacje podobnego typu lub działające na tym samym terytorium

DALSZE

Otoczenie makroekonomiczne

Otoczenie społeczno - kulturowe

Otoczenie technologiczne

Otoczenie prawne

Otoczenie polityczne

Otoczenie naturalne

BLIŻSZE

Lokalne władze administracyjne

Agencje rządowe

Lokalne grupy nacisku

Właściciele

Dostawcy

Konkurenci

Klienci

Organizacje pozostające w sojuszach

Instytucje finansowe

Otoczenie bliższe to siły, czynniki, których oddziaływanie na daną organizację ma charakter specyficzny. Składa się z instytucji i grup, które wchodząc w bezpośrednie kontakty z organizacją tworzą niepowtarzalny splot uwarunkowań, decydujących o powodzeniu jej działań

MODEL OTOCZENIA ORGANIZACJI

Segment „natura”

Segment „gra”

Segment „walka”

Segment „władza”

Otoczenie współczesnych organizacji staje się coraz bardziej:

W takim świecie organizacje muszą odkrywać:

Wykład 3 28.10.2008

0x01 graphic

Interesariusze firmy - wszyscy, którzy znajdują się wokół firmy i mają wobec niej ściśle sprecyzowane oczekiwania

Otoczenie podlega zmianom (na ogół)

Co dowodzi temu, że organizacje reagują na zmiany (podlegają im)

Cechy otoczenia stałego:

Nie jest ono inspirujące do rozwoju firmy, stagnacja produkcja produktu masowego, mało zróżnicowanego

Cechy otoczenia zmiennego:

Większe zróżnicowanie produktu

Cechy otoczenia burzliwego:

Stawianie na indywidualne projekty

Wykluczenie społeczne - osoby żyjące w społeczeństwie, na marginesie klasy ubogiej, nie biorące udziału w życiu publicznych, wyautowane, nie radzące sobie

0x01 graphic

Cykl życia organizacji obejmuje następujące fazy:

CYKL ROZWOJU ORGANIZACJI

0x01 graphic

Planowanie jest pierwszym etapem organizacji

Plan jest podstawą do określenia struktury organizacyjnej, doboru kadr, sposobu zarządzania i norm kontroli

Planowanie:

To podejmowanie decyzji o tym, co robić, jak to robić, kiedy robić i kto ma to zrobić

To przerzucenie mostu między punktami: tym, w którym jesteśmy i tym, w którym chcemy być

Planując odpowiadamy na 4 podstawowe pytania:

Zasada - reguła „20-80”

80% wyników osiąganych przez każdego menedżera jest konsekwencją realizacji zaledwie 20% jego zadań i działań, podczas gdy aż 80% działań odpowiada za jedynie 20% efektów

Planowanie sprowadza się do 4 podstawowych etapów

  1. Ustalenie celu lub zbioru celów

Punktem wyjścia do planowania jest decyzja o tym, czego organizacja lub jej część chce czy potrzebuje. Identyfikacja priorytetów i konkretyzacja zamierzeń umożliwiają skuteczną koncentrację zasobów organizacji

  1. Określenie istniejącej sytuacji

Jak odległe są cele organizacji czy jej części?

Jakie są zasoby do realizacji celów?

Dopiero po analizie obecnego stanu rzeczy można opracować plany dalszego postępowania. Niezbędne są „otwarte linie komunikowania się” wewnątrz organizacji, zapewniające finansowe i statystyczne informacje

  1. Ustalenie, co sprzyja, a co przeszkadza w realizacji celów

Jakie czynniki środowiska wewnętrznego i otoczenia mogą ułatwić organizacji osiągnięcie jej celów?

Jakie czynniki mogą stwarzać problemy?

  1. Opracowanie planu lub zbioru działań prowadzących do osiągnięcia celu (celów)

Opracowanie różnych działań prowadzących do osiągnięcia pożądanego celu lub celów, opracowanie tych wariantów i wybór najodpowiedniejszego (a przynajmniej zadowalającego) z nich

0x01 graphic

Planowanie japońskie

Planowanie amerykańskie

Planowanie długoterminowe

Grupowe podejmowanie decyzji

Włączanie wielu ludzi w proces przygotowania i podejmowania decyzji

Decyzje przepływają z dołu do góry i wice versa

Opracowywanie decyzji jest długotrwałe, natomiast ich realizacja jest szybka

Pracownicy dzielą władzę wraz z odpowiedzialnością

Elastyczność celów, często brak sprecyzowania celów szczegółowych

Wykład 4 4.11.2008

Kryterium

Rodzaje planów

Podmiotowe

Jednostki organizacyjnej, zakładowe, przedsiębiorstwa itd.

Przedmiotowe

Branżowe, sektorowe, ogólnogospodarcze

Pole planu

Wycinkowe, problemowe, kompleksowe

Charakter planu

Operacyjne, taktyczne, strategiczne

Formy planu

Deklaratywne, proceduralne

Horyzont czasu planowania

Krótkookresowe, średniookresowe, długookresowe

Częstotliwość wykorzystania

Jednorazowe oraz trwale obowiązujące

Hierarchia planów organizacji

0x01 graphic

Bariery w ustalaniu celów i planowaniu

Główne bariery

Przezwyciężanie barier

Przezwyciężanie oporu wobec zmian

Planowanie jest procesem, który nie zakończył się z chwilą uzgodnienia planu, musi on być urzeczywistniony, (gdyż inaczej zmarnowaliśmy czas, który ma wymiar finansowy i nikt nie może sobie na to pozwolić)

Proces realizacji wymaga kontroli, ewentualnie modyfikacji

Ważnym elementem planowania jest podejmowanie decyzji

ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE

Definicje strategii

Generalnie strategia jest odpowiedzią na pytania o sposób urzeczywistnienia przyszłego obrazu (wizji) firmy

Współczesny obraz firmy wizja firmy strategia firmy stan docelowy

Strategia organizacji jest przyjętą przez jej kierownictwo spójną koncepcją działania, której wdrożenie ma zapewnić osiągniecie fundamentalnych celów długookresowych w ramach wybranej domeny działania

Model strategii

0x01 graphic

Domena działania - określa, gdzie i komu firma zamierza sprzedawać swoje wyroby i usługi

Strategiczna przewaga - oznacza, aby w ramach wybranej domeny być bardziej atrakcyjnym partnerem niż inne firmy

Cele strategiczne - określają, co konkretnie firma chce osiągnąć w kolejnych okresach działalności i pozwalają kontrolować, czy firma osiąga sukces (!Strategia ma nam zapewnić SUKCES!)

Funkcjonalne programy działania - są przełożeniem koncepcji strategii na konkretne działania na każdym stanowisku pracy, na codzienne zachowanie każdego pracownika

Cechy strategii

  1. Horyzont czasu … odległy

  2. Efekty … mogą ujawnić się po dłuższym okresie, ale będą znaczne

  3. Skupienie wysiłków … koncentracja na wybranych dziedzinach

  4. Układ decyzji…z reguły konieczność podejmowania wielu decyzji określonego typu w czasie

  5. Wszechstronność … obejmuje szerokie pasmo działań, od przydzielenia zasobów do codziennych operacji

Sposoby opracowania strategii

1. Silny przywódca, zazwyczaj założyciel firmy, podejmuje intuicyjnie odważne, ryzykowne decyzje, opiera się na własnym sądzie, ukształtowanym przez doświadczenie

2. Zwany „nauką przebrnięcia”. Przedsiębiorca traktuje otoczenie jako siłę, którą należy opanować, reaguje na poszczególne sytuacje w miarę ich pojawiania się

3. Zapewnia on ramy i silne dążenie do wytyczenia kierunku. Wybory oparte są na racjonalnej ocenie okazji i zagrożeń stwarzanych przez otoczenie

0x01 graphic

Rozważania przy wyborze sposobu

Organizacja znajdująca się w kłopotach, dla której jedynym ratunkiem jest odważne otoczenie

W praktyce większość organizacji stosuje kombinację trzech sposobów np.

Wydział badań i rozwoju - sposób przedsiębiorczy

Dział marketingu - sposób planowy

Kierownik - sposób dostosowawczy

Po sformułowaniu strategii powinniśmy ją ocenić

Podstawowymi kryteriami oceny są:

  1. Wewnętrzna spójność i zgodność

  2. Zgodność z otoczeniem

  3. Odpowiedzialność w stosunku do dostępnych zasobów

  4. Satysfakcjonujący poziom ryzyka

  5. Odpowiedni horyzont czasowy

  6. Wykonalność

Strategia jest jakościową koncepcją przyszłości firmy, ma walor wykonalności, nawet jeśli ambicje organizacji są ogromne

Michael E Porter (Harvard Business School) Światowy autorytet w dziedzinie strategii organizacji

„Competitive Strategy” 1920 (Strategia konkurencji, PWE, Warszawa 1994)

„Comptetitive Advantage” 1985 (Przewaga konkurencyjna)

„The Competitive Advantage of Nations” 1990 (Przewaga konkurencyjna narodów)

Idea strategii polega na wypracowaniu takiej pozycji firmy, aby możliwie najpełniej wykorzystać przewagę, jaką posiada w stosunku do innych uczestników rynku (konkurentów)

Konkurencyjność to ciągłą zdolność do dochodowego pozyskiwania i utrzymywania udziału w rynku krajowym i/lub na rynkach zagranicznych

Wskaźniki konkurencyjności i ich determinanty

Czynniki wpływające na zysk i udział w rynku:

Kontrola firmy:

Kontrola rządu (obszar pozafilmowy, obszar działania rządu)

Częściowa kontrola

Brak kontroli - środowisko naturalne

Zysk i udział w rynku determinowane przez: efektywność, technologię, produkty, nakłady i koszty, strukturę przemysłu, popyt, powiązania (poziome i pionowe)

Wykład 5 18.11.2008

Podstawowe metody analizy strategicznej

SWOT

Diagnoza S (strengths) silne/słabe strony organizacji

W (weaknesses)

Prognoza O (opportunities) szanse/zagrożenia w otoczeniu

T (Threats)

Silne strony:

Zasoby kontrolowane przez organizację całkowicie, lub częściowo, które wyróżniają ją w sposób pozytywny w otoczeniu i gronie konsumentów

Kwalifikacje kadry

Posiadanie własnej sieci sprzedaży

Dobra opinia w otoczeniu

Słabe strony

Te aspekty funkcjonowania, które ograniczają sprawność organizacji i mogą blokować jej rozwój w przyszłości

Konflikty międzyludzkie

Stary sprzęt

Brak doświadczenia

Szanse i zagrożenia dotyczą czterech obszarów otoczenia organizacji

  1. Ogólnych zmian politycznych, ekonomicznych i społecznych

  2. Zmian rynkowych

  3. Zmian konstrukcyjnych, technologicznych i materiałowych

  4. Organizacji konkurencyjnych i współdziałających

Siatka analizy strategicznej SWOT

Lokalizacja czynnika

Rodzaj czynnika

Korzystny

Niekorzystny

Wewnętrzny

Mocne strony

Słabe strony

Zewnętrzny

Szanse

Zagrożenia

Nie wszystkie czynniki strategiczne są tak samo ważne!!!

Należy określić czynniki krytyczne, aby:

Istota wykorzystania analizy SWOT to przełożenie jej wyników na określone działania w celu ułatwienia firmie rozwoju i sukcesu rynkowego

Zalety metody SWOT

Wady metody SWOT

Rozwiązanie: analizę SWOT przeprowadzać przy współudziale konsultantów - profesjonalistów

Szanse dzisiaj:

Zagrożenia dzisiaj:

0x01 graphic

Maxi-maxi

Mini-mini

Pośrednie: mini-maxi, maxi-mini

0x01 graphic

Rynkowa pozycja produktu

ZMIENNE

Orientacja rynkowa

Zyskowność

Niezbędne inwestycje

Przepływy finansowe netto

„Gwiazdy”

Utrzymuj lub zwiększaj udział w rynku

Duża

Znaczące

Zerowe lub ujemne

„Dojne krowy”

Utrzymuj udział w rynku

Duża

Niewielkie

Zdecydowanie dodatnie

„Znaki zapytania”

-Zwiększaj udział w rynku

-Wyciągnij korzyści i wycofaj się z rynku

-Zerowa lub ujemna

-Niska lub ujemna

-Znaczące

-Niewielkie lub zerowe

-Zdecydowanie ujemne

-Dodatnie

„Psy”

Wyciągnij korzyści i wycofaj się z rynku

Niewielka

Niewielkie lub zerowe

Dodatnie

W firmie powinno być więcej produktów, a nie tylko jeden

  1. Aktualni żywiciele (wyroby o dużym udziale w dochodzie netto i niewielkich perspektywach rozwoju)

  2. Przyszli żywiciele (wyrób rentowny, o dużym zbycie i dobrych perspektywach

  3. Opłacalne wyroby specjalne (wyroby o ograniczonym rynku zbytu, nie wiążące zasobów przedsiębiorstwa, a przynoszące poważne dochody)

  4. Wyroby z przyszłością (dopiero opracowywane lub wprowadzane na rynek, ale rokujące duże możliwości rozwojowe)

  5. Wyroby chybione (produkty, które przynoszą tylko straty)

  6. Byli żywiciele (wyroby ciągle sprzedawane w dużych ilościach, takie jednak, których koszty gwałtownie rosną i które absorbują zbyt dużo czasu oraz uwagi kadry kierowniczej)

  7. Wyroby, które da się uratować (o znacznej wielkości sprzedaży, dużych możliwościach rozwojowych, ale zarazem mające jeden łatwy do usunięcia defekt)

  8. Niepotrzebne wyroby specjalne (sprzedawane na ograniczonym rynku, który nie daje zadowalających dochodów)

  9. Nieuzasadnione wyroby specjalne (mało rentowne, które są zwykle nieatrakcyjnymi ekonomicznie substytutami produktów dobrze sprzedających się)

  10. Wyroby zaspokajające próżność kierownictwa (takie, które nie odnoszą sukcesu pomimo inwestycji i dużego zaangażowania menedżerów)

  11. „Kopciuszki” (wyroby, które mogą zdobyć powodzenie, jeśli kierowcnictwo poświęci im uwagę i odpowiednie zasoby)

Mamy różne produkty, o różnej jakości i różnych prognozach na przyszłość

OKNO PRODUKTU/RYNKU

Stary

Penetracja rynku

Rozwój rynku

Nowy

Rozwój produktu

Dywersyfikacja

Stary

Nowy

Strategia rozwoju rynku oznacza dla firmy wejście z obecnie sprzedawanym produktem/ami na nowy rynek; Przykład: polskie firmy ubezpieczeniowe

Strategia rozwoju produktu - polega na tworzeniu nowego, z punktu widzenia nabywcy wyrobu i oferowaniu go tym samym grupom klientów. Strategia ta wymaga zmian technicznych, testowania produktów, intensywnej promocji; Przykład: Procter&Gamble - środki piorące, Olivetti - elektryczne i elektroniczne maszyny do pisania

Strategia penetracji rynku - polega na takich działaniach firmy, które zapewniają coraz pełniejsze wykorzystanie warunków i możliwości, jakie istnieją w sferze dotychczas obsługiwanej. Strategia ta realizowana jest poprzez tworzenie nowych sposobów dystrybucji, obniżanie cen, intensyfikację promocji, dokonywanie kolejnych segmentacji rynku, zróżnicowanie ofert. Przykład: Firmy ubezpieczeniowe w Polsce: Hestja, Compensa, Polonia; Metody: segmentacja + promocja

Strategia dywersyfikacji - na nowy rynek z nowymi produktami

CYKL ŻYCIA PRODUKTU - polega na stopniowym nabywaniu i utracie zdolności konkretnego wyrobu (czy usługi) do zaspokajania potrzeb konsumentów

0x01 graphic

0x01 graphic

Strategie rynkowe

Przewaga konkurencyjna

Obszar konkurencji

Niższe koszty

Zróżnicowanie

Szeroki

Przywództwo kosztowe

Zróżnicowanie

Wąski

Nisza - nastawienie na koszty

Nisza - zróżnicowanie koncentryczne

Strategia przywództwo kosztowe - staramy się być liderem kosztowym (czy nie wprowadzi nas w niższą jakość??); Koszty firmy/sektora są na poziomie wyraźnie niższym, niż u konkurencji

Przewaga kosztowa wiąże się z:

Wykład 6 25.11.2008

Strategia zróżnicowana - dostrzeganie produktu unikatowego, jedynego w swoim rodzaju, za który klienci są gotowi zapłacić dodatkowo, a premia ta przekroczy koszty zróżnicowania

Może być też realizowana przez sposób dystrybucji czy wysokiej jakości serwis

Strategia zogniskowana (niszy rynkowej)

Skoncentrowanie na:

MODEL SCP STRUKTURA BRANŻY - ZARZĄDZANIE - SPRAWNOŚĆ DZIAŁANIA

0x01 graphic

Nowa Ekonomia Instytucjonalna (New Institutional Economics, NIE)

Łańcuch wartości

0x01 graphic

Proces formułowania strategii

0x01 graphic

Wnioski:

ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI (ZZL)

„Nie ma rzeczy, której nie można zdobyć wytrwałą pracą i pilnymi staraniami”

Funkcję, polegającą na rekrutacji i selekcji uczestników organizacji, ich nagradzaniu, karaniu i rozwoju nazywamy „Zarządzaniem potencjałem społecznym” lub „polityką personalną, polityką kadrową, zarządzaniem ludźmi, zarządzaniem zasobami ludzkimi”

Historia zarządzania potencjałem społecznym

I faza - lata 1900-1945, rola operacyjna i pomocnicza, administrowanie głównie płacami

II faza: menedżerska, (1945-1980), w której dział personalny był odpowiedzialny za utrzymywanie stosunków z otoczeniem i rynkiem pracy, za „administrację” sprawami osobowymi, za rekrutację, szkolenie i rozmieszczenie personelu, zwalnianie z pracy, planowanie, analizę danych, opracowywanie budżetów, zestawień statystyk

III faza, w której zarządzanie potencjałem społecznym ma znaczenie strategiczne

Dwa główne podejścia do realizacji funkcji zarządzania potencjałem społecznym:

Formuła sita- opiera się na założeniu, że człowiek jest jaki jest i zmienić go nie sposób (wybieramy najlepszych spośród możliwych kandydatów, stopniowo pozbywamy się gorszych).

Formuła kapitału ludzkiego- człowiek uczy się i zmienia całe życie.

Dwa zjawiska wpłynęły ostatnio na zainteresowanie Naczelnego Kierownictwa Funkcjami Kadrowymi:

- Skuteczna konkurencja zagraniczna

- Rozwój gospodarki opartej na wysokiej technice i usługach.

Model sita:

- Uwypukla aspekt ilościowy i kalkulacyjny zarządzania pracownikami (koszty, liczba zatrud.)

- Traktuje pracowników jako element kosztów

- W procesie selekcji sprawdza przede wszystkim kompetencje

- Zwiększa rotację personelu przez zwiększenie rywalizacji

- Umożliwia awans tylko w efekcie wysokiej skuteczności

- Głównym sposobem motywowania pracowników jest motywacja finansowa

Model kapitału ludzkiego:

- Rozwija i upowszechnia kulturę ugody i zrozumienia

- Traktuje pracowników jako zasób wyjątkowy

- Informuje podwładnych o celach i misji organizacji

- Włącza pracowników w proces zarządzania

- Strukturę firmy opiera się na idei samokreujących się zespołów

- Motywuje pracowników nie tylko przy zastosowaniu bodźców finansowych, ale także przez delegowanie władzy i odpowiedzialności, okazywanie szacunku, uznania, zaufania, możliwości samorealizacji.

0x01 graphic

Składniki struktury siły roboczej jednostki organizacyjnej

0x01 graphic

PROCES KADROWY - systematyczna procedura służąca zapewnieniu organizacji właściwych ludzi na właściwych stanowiskach we właściwym czasie

Wykład 7 2.12.2008

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Porównanie wad i zalet poszukiwania kandydatów wewnątrz i na zewnątrz organizacji

Wymiar porównań

Kandydaci z wewnątrz - zalety

Kandydaci z wewnątrz - wady

Kandydaci z zewnątrz - zalety

Kandydaci z zewnątrz - wady

Znajomość firmy przez kandydatów

Znają firmę, nie potrzebują okresu wstępnego, socjalizacji

Są przyzwyczajeni do starych sposobów działania

Przynoszą nowe spojrzenia na różne problemy

Wymagają zaznajomienia z organizacją, socjalizacji

Znajomość kandydatów przez firmę

Można zmniejszyć ilość wykorzystywanych narzędzi selekcyjnych

Mniejszy wybór

Większy wybór

Konieczne różne narzędzia selekcyjne, ryzyko błędu w ocenie

Dopływ nowych kwalifikacji

Szkolenie pracowników zwiększa ich przywiązanie do firmy

Jeżeli osoby o potrzebnych kwalifikacjach nie ma w firmie, trzeba ponosić koszty szkolenia

Osoba o potrzebnych kwalifikacjach od razu gotowa do pracy

Znalezienie nowej osoby może być kosztowne i czasochłonne

Wpływ na obraz organizacji

Podniesienie morale pracowników

Mogą być uwikłani w nieformalne zależności

Tworzenie nowych miejsc pracy, pokazanie informacji o firmie

Informacja o poszukiwaniach może być ważna dla konkurencji

Wady wywiadów

Prowadzący wywiad - doświadczony i swobodny

Kandydat - brak doświadczenia, skrępowany, napięty

Kandydaci wyczuwają brak umiejętności i przygotowania prowadzącego wywiad. Czują się niepewnie i udzielają powierzchownych odpowiedzi, albo próbują „przechytrzyć” pytającego

Najczęstsze pytania podczas rozmów kwalifikacyjnych

Na przebieg rozmowy kwalifikacyjnej wpływa przede wszystkim

Pierwsze wrażenie powstaje już po pierwszych

20 słowach

20 gestach

20 sekundach kontaktu z nową osobą

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Składniki pakietu wynagrodzeń całkowitych

Płace stałe + bodźce krótkoterminowe = całkowite wynagrodzenie gotówkowe

Płace stałe + bodźce krótkoterminowe + bodźce długoterminowe = całkowite wynagrodzenie efektywnościowe

Płace stałe + bodźce krótkoterminowe + bodźce długoterminowe + świadczenia dodatkowe = wynagrodzenie całkowite

Płace stałe

Bodźce krótkoterminowe

Bodźce długoterminowe

Świadczenia dodatkowe (perks, gratyfikacje)

- Płaca zasadnicza

- Względnie stałe dodatki

- Płaca za czas nieprzepracowany

- Ryczałty

- Premie

- Nagrody

- Inne płace ruchome (np. nadwyżka akordowa)

- Własnościowe (opcje na akcje, akcje)

- Własnościowe powiązane efektami firmy i/lub pracownika

- Finansowe (w tym efektywnościowe), np. jednostki osiągnięć

- Oszczędnościowe

- Ubezpieczeniowe (systemy specjalnych ubezpieczeń pracowniczych)

- Transportowe - samochód osobowy, ryczałt samochodowy, prawo przelotu w klasie business, bezpłatne parkingi

- Mieszkaniowe - zakup mieszkania, opłata za czynsz, pożyczki niskooprocentowane na zakup lub remont mieszkania

- Rekreacyjne (bezpłatny lub częściowo odpłatny dostęp do urządzeń, np. basen, siłownia, korty)

- Opłata za podróże turystyczne pracownika i jego rodziny

- Wyjazdy szkoleniowo - rekreacyjne

- Zdrowotne (opłata za usługi wybranej lecznicy)

- Komunikacyjne (opłaty za telefon, Internet)

- Wyposażenie w sprzęt ułatwiający pracę, np. komputer

- Doradztwo finansowo - podatkowe

- Socjalne

- Odprawy specjalne - z tytułu zmiany zakresu odpowiedzialności w związku z fuzją czy przejęciem firmy czy z tytułu zwolnienia kierownika

Ocena efektywności jest jednym z ważniejszych zadań każdego kierownika

Wyróżnia się ocenę:

Kto ocenia/lub może oceniać?

Metody oceny:

Problemy oceny:

  1. Zróżnicowanie normy

  2. Uprzedzenia oceniającego

  3. Różne wzorce ocen

  4. Efekt aureoli - tendencja do oceniania pracowników ze względu na jedną ich cechę jednolicie wysoko lub jednolicie nisko

Zwykły zapis (ocena opisowa) - to charakterystyka poszczególnych osób ocenianych, wyrażona w formie pisemnej, która daje oceniającemu dużą swobodę sporządzania opisu efektów pracy osiągniętych przez pracownika

Metoda wydarzeń krytycznych jest również metodą opisową i polega na systematycznym sporządzaniu przez oceniającego zapisów kluczowych (krytycznych) wydarzeń, które dotyczą zachowania ocenianych pracowników. Przez wydarzenia krytyczne należy rozumieć także zachowania pracowników, które są jego osiągnięciami lub porażkami

Metoda porównywania ze standardami polega na tym, że dokonuje się porównania rezultatów pracy pracownika z wcześniej ustalonymi standardami, dotyczącymi ilości i jakości pracy, czasu pracy oraz terminowości wykonania przydzielonych zadań

Listy kontrolne to metoda, która polega na tym, że osoba lub osoby oceniające z określonej liczby opisów możliwych zachowań dokonują wyboru takiego zachowania, które najlepiej odpowiada zachowaniu osoby ocenianej

Skale ocen należą do najbardziej rozpowszechnionych metod oceniania i służą do pomiaru natężenia wartości takich czynników, jak wiedza, umiejętności i zachowania pracownika, uznawanych za cenne ze względu na zajmowane stanowisko pracy czy też pełnioną rolę organizacyjną

Testy wyboru konstruowane są z kilku lub kilkunastu pytań w taki sposób, że do każdego z nich przyporządkowany jest zestaw odpowiedzi do wyboru

Assessment Center (centrum oceny) - to kompleksowa metoda oceniania, która polega na wykonywaniu przez pracowników zestawu zadań, ćwiczeń i testów w warunkach zbliżonych do rzeczywistych, charakterystycznych dla przyszłego stanowiska pracy

Ocenianie przez określenie celów nawiązuje wprost do metody zarządzania przez cele (management by objective - MBO) i polega na wspólnym ustalaniu celów na każdym stanowisku pracy przez przełożonego i podwładnego, a następnie po upływie określonego czasu wspólnej ocenie stopnia ich realizacji

360o - jest kompleksowym, uporządkowanym sposobem zbierania i wykorzystywania informacji o kompetencjach behawioralnych (?) ocenianego pracownika

Wykład 8 9.12.2008

Relatywne metody oceny pracowników

Ad . 1 Jest prostą metodą oceny, która polega na uszeregowaniu pracowników zgodnie z przyjętym kryterium, od najlepszego, do najgorszego

Ad. 2 Polega na dokonywaniu przez oceniającego na podstawie wcześniej ustalonego kryterium porównania każdego pracownika z każdym z pozostałych. Oceniani łączeni są w pary i każdy z nich oceniany jest jako lepszy lub gorszy

Ad. 3 Nazywana również metodą portfelową, nawiązuje do bostońskiej metody analizy strategii organizacji [macierz BCG] i zakłada ocenę pracownika przy wykorzystaniu dwóch wzajemnie powiązanych kryteriów: efektywności pracy i potencjału rozwojowego pracownika

0x01 graphic

Ad. 4. Nazywana też metodą rozkładu normalnego, nawiązuje do prawdopodobieństwa rozkładu danej cechy, na którą ma wpływ niewiele czynników organizacyjnych, psychospołecznych czy też kulturowych

Dolne 10 %

Poniżej średniej 20%

Średnia 40%

Powyżej średniej 20%

Górne 10%

Pracownik A

Pracownik B

Pracownik D

Pracownik G

Pracownik I

-

Pracownik C

Pracownik E

Pracownik H

-

-

-

Pracownik F

-

-

-

-

-

-

-

Pamiętajmy: ludzie rozwijają się z firmą i odwrotnie!!!!

INNOWACYJNOŚĆ w budowaniu przewagi konkurencyjnej

Współczesne przedsiębiorstwo, aby mogło się efektywnie i dynamicznie rozwijać, potrzebuje nie tylko zmian w strukturze organizacyjnej, logistyce czy zachowaniach, potrzebuje innowacji, nowych produktów, nowych technologii, nowych systemów organizacji i zarządzania, marketingu itp.

Innowacja - pojęcie wprowadził do nauk ekonomicznych J. Schumpeter [1911]

Odniósł innowacje do pięciu przypadków

  1. Wprowadzenie nowego produktu/nowego jego gatunku, z jakim konsumenci nie mieli jeszcze do czynienia

  2. Wprowadzenie nowej metody produkcji jeszcze praktycznie nie wypróbowanej w danej dziedzinie przemysłu

  3. Otwarcie nowego rynku, czyli takiego, na którym dany rodzaj krajowego przemysłu uprzednio nie działał, i to bez względu, czy rynek ten istniał wcześniej, czy też nie

  4. Zdobycie nowego źródła surowców lub półfabrykatów i to niezależnie od tego, czy źródło już istniało, czy też musiało być dopiero stworzone

  5. Wprowadzenie nowej organizacji jakiegoś przemysłu, np. stworzenie monopolu, bądź jego załamanie

Definicje innowacji

Różnorodność rozumienia innowacji

Dwa podejścia do innowacji

Siły napędowe procesu innowacji

Trendy dynamizujące przemysł spożywczy

Rodzaje innowacji

Innowacje produktowe i procesowe są ze sobą związane

Główne obszary innowacji w firmach sektora żywnościowego

0x01 graphic

W statystyce międzynarodowej dotyczącej innowacyjności stosuje się wytyczne zawarte w podręczniku OSLO OECD/EUROSTAT [1997]. W metodyce OSLO zagadnienie innowacyjności zawężono do innowacji technologicznych w zakresie produktów i procesów

Aktywność innowacyjna obejmuje zespół działań o charakterze naukowym, technologicznym, organizacyjnym, finansowym i marketingowym, których celem jest opracowanie i wdrożenie innowacji technologicznych

Zgodnie z tą metodyką GUS przyjmuje

Klasyfikacja innowacji produktowych i procesowych wg następujących kryteriów

Klasyfikacja innowacji - kategorie innowacji produktowych

  1. Wpływ na zmianę zachowań i wzorców konsumpcji użytkowników

  1. Stopień nowości, zarówno dla danego przedsiębiorstwa i dla rynku [nabywców]

  1. Specyfika przetwórstwa żywności

Wpływ innowacji produktowych i procesowych na dochodowość firmy (wykres)

W miarę, jak proces innowacji przechodzi od stadium rozwoju do stadium schyłku, następuje stopniowy spadek dochodowości innowacji produktowych

W ramach tego samego procesu następuje natomiast wzrost dochodowości innowacji procesowych

Okazje do innowacji wg Drucker'a

Piramida uwarunkowań procesów innowacji (od góry - od szczytu do podstawy)

0x01 graphic

Podział czynników wpływających na aktywność innowacyjną przedsiębiorstwa

Polityka państwa i infrastruktura

Ekonomia

Przedsiębiorstwo

System podatkowy

Konkurencja firm zagranicznych

Rodzaj strategii firmy

Polityka kredytowa

Koszty wdrożeń

Siły i słabości firmy

Prawo o ochronie środowiska

Ryzyko wdrożeń

Wykształcenie właściciela

Wsparcie rządu

Cechy rynku

Kwalifikacje pracowników

Infrastruktura wspierająca biznes

Bodźce ekonomiczne dla pracowników

Park maszynowy

Środki finansowe

Wyniki ekonomiczno - finansowe firmy

Badanie rynku

Informacje o nowościach

Wielkość firmy

Kierunek działalności

Wzrost firmy

Wiek firmy

Piramida potrzeb wg A. Maslowa (od szczytu)

Samorealizacji ROZWOJU

Szacunku i uznania

Afiliacji

Bezpieczeństwa REDUKCJI ODCZUWALNYCH BRAKÓW

Fizjologiczne

Wykład 9 16.12.2008

Proces innowacyjny

  1. Identyfikacja problemu lub okazji

  2. Poszukiwanie pomysłów na rozwiązanie

  3. Identyfikacja wielu pomysłów

  4. Zbieranie informacji o każdym z pomysłów wewnątrz i na zewnątrz organizacji

  5. Ewentualna redefinicja i ponowna ocena pierwszego problemu lub okazji

Pomysły odrzucone (zachowane na inną okazję)

Identyfikacja realnych pomysłów

  1. Analiza porównawcza korzyści płynących z każdego pomysłu

  2. Uszeregowanie na podstawie ogólnej oceny porównawczej

  3. Wybór najlepszego pomysłu

Odrzucone pomysły z najbliższych pozycji (zachowane na inną okazję)

Opracowanie i wdrożenie najlepszego pomysłu

  1. Ocena skuteczności najlepszego pomysłu

  2. W razie potrzeby udoskonalenie

Każda innowacja wprowadza określone zmiany, burzy dotychczasowy porządek i wprowadza nowy. Budzi lęk i opór lub wywołuje pozytywne reakcje

Postawy wobec innowacji

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Wpłyń na wody błękitnego oceanu, strategia „Blue Ocean”

Przenosi akcent z bezpośredniej ostrej konfrontacji z konkurencją na tworzenie nie odkrytych i jednocześnie zyskownych obszarów rynku oraz zagospodarowanie różniących się gustów konsumentów

Tworzenie innowacji to:

ZAROBIĆ NA TYM, CZEGO JESZCZE NIE BYŁO!!!

Od czego powinna zacząć firma, która chce szukać swoich szans w „błękitnym oceanie”?

„Blue Ocean” - praktyka Carlsberg Polska

Efekt:

- Nowe produkty

- Piwo karmi

- Okocim palone

Inne firmy: Amica, PZU S.A., PZU Życie S.A., Lux-Med.

Najszybszą drogą do sukcesu jest podwojenie liczby popełnianych błędów!!!

Porażka jest warunkiem wstępnym innowacji

Uwaga:

Rozróżnia się dwie kategorie błędów:

Prawdopodobieństwo, iż w firmie będą się rodzić nowe pomysły, wzrasta jeżeli poszczególne etapy w procesie innowacji, zarówno te udane, jak i nieudane, podlegają interpretacji, a nie niszczą przełożonych

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Metody generowania idei nowych produktów

Innowacje produktówe - polski rynek żywności

Innowacje opakowaniowe

0x01 graphic

Akceptacja innowacji przez klienta a niezbędny wysiłek firmy

Im bardziej firmy zmieniają sposób działania produktów, tym większej zmiany zachowań wymagają od konsumentów. Gdy firmy mogą tworzyć wartość poprzez zmiany produktów, najłatwiej będzie im uzyskać jej akceptację, minimalizując potrzebę zmian u konsumentów

0x01 graphic

Rozkład grup konsumentów w zależności od skłonności do akceptacji innowacji oraz ich znaczące cechy

Innowatorzy (2,5%)

Wcześni naśladowcy (13,5%)

Wczesna większość (34%)

Późna większość (34%)

Konserwatyści (16%)

- Śmiali

- Ryzykanci

- Bogaci

- Introwertycy

- Zintegrowani społecznie

- Liderzy opinii

- Bogaci

- Wykształceni

- Konformiści

- Przeciętne dochody

- Wykształcenie i status społeczny

- Konserwatywni

- Sceptycy

- Niskie dochody

- Gorzej wykształceni

- Niskie dochody

- Starsi

- Gorzej wykształceni

- Mocno przywiązani do tradycji

Akceptacja innowacji produktowych wg grup innowacji i wskaźnika akceptacji

Największa: innowacje smakowe (0,85)

Najmniejsza: żywność o właściwościach zdrowotnych (prawie 0,2)

Cechy najbardziej efektywnych „doskonałych” przedsiębiorstw

  1. Obsesja działania (wymuszanie szybkiej analizy pojawiających się problemów, bezzwłoczne formułowanie odpowiedzi i wdrażanie rozwiązań

  2. Bliski i bezpośredni kontakt z klientem

  3. Autonomia i przedsiębiorczość (stworzenie warunków samodzielnego działania jednostkom i zespołom zdolnym do inicjatywy)

  4. Wydajność i efektywność poprzez ludzi (uznanie kadry za najważniejszy podsystem każdej organizacji)

  5. Koncentracja na wartościach (przyjęcie złotych zasad, np. McDonald's - jakość, szybkość, czystość, cena, atrakcyjność, a także „twardszych” instrumentów zarządzania, np. instrukcji)

  6. Postępowanie wg zasady „trzymaj się tego, co umiesz najlepiej”

  7. Niewielki sztab o prostej strukturze

  8. Współwystępowanie w jednej strukturze luźnych i sztywnych form organizacyjnych

Wykład 10 6.01.2009

Polityka UE

Strategia lizbońska - marzec 2000 r.

Uczynienie z Unii Europejskiej do 2010 r. najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki świata, opartej na wiedzy, zdolnej do:

Common Agriculture Policy - Wspólna Polityka Rolna

Działania niezbędne do zrealizowania Strategii Lizbońskiej

„Partnerstwo na rzecz wzrostu. Nowy start Strategii Lizbońskiej” marzec 2005

0x01 graphic

Polskie Forum Strategii Lizbońskiej, 2005

Polskie Forum Strategii Lizbońskiej pełni 3 funkcje

7 Program Ramowy - Podstawowy Instrument realizacji celów Strategii Lizbońskiej na poziomie wspólnotowym: 2007-2013

Cele:

Budżet: 54 mld Euro

Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 - dokument przyjęty przez Radę Ministrów dnia 19 grudnia 2006. Jego autorem jest Minister Rozwoju Regionalnego

Cele:

KONFLIKTY, SPORY, NEGOCJACJE - Dochodzenie do „Tak”

„Mów, gdy jesteś zły, a wygłosisz mowę, której będziesz naprawdę żałować.” [Ambrosse Bierce]

Konflikt jest formą rywalizacji między ludźmi lub grupami

Rodzaje konfliktów:

  1. Ze względu na kryterium czasu

  • Ze względu na formę przejawiania się