ORGANIZACJA ZARZĄDZANIE I EKONOMIKA PRZEDSIĘBIORSTW ŻYWNOŚCIOWYCH
Dr hab. Barbara Kowrygo, prof. SGGW
Wykład 1: Przedsiębiorstwo sektora spożywczego - organizacja, zarządzanie i ekonomika - istota i funkcje 7.10.2008
Chodzi o to, by człowiek robił ochoczo to,
Co robić musi;
By tego, co robić musi nie robił
Tylko dlatego, że musi;
By w robieniu tego, co musi
Znalazł upodobanie i dzięki temu
Pracę swą usprawnił wielokrotnie,
Okazując hojność w oddaniu się jej
Zarządzanie w starożytności:
Sumerowie - 3000 p.n.e
Egipcjanie
Babilończycy
Chińczycy
Grecy
Rzymianie
Wenecjanie - 500 n.e.
Spisano przepisy i regulacje w zarządzaniu
Używano praktyk zarządzania przy budowie piramid
Posługiwano się różnymi systemami w zarządzaniu miastami i państwami
Opracowano struktury organizacyjne agencji rządowych oraz służące komunikacji i kontroli
Używano koncepcji planowania i organizacji do panowania na morzu
Czynniki wpływające na zarządzanie
Rynkowa transformacja gospodarki
Światowe trendy globalizacji
Ułatwianie swobodnego przepływu towarów na podstawie międzynarodowych postanowień GATT i WTO
Polityka integracyjna UE znosząca bariery między krajami; dzięki temu mamy 4 wygody związane z członkostwem w UE - swobodny przepływ towarów, usług, kapitału, osób
Zasada wolnego wyboru w globalnej gospodarce rynkowej i wkraczanie ponadnarodowych koncernów na nowe rynki - zasada 4p (myslenie o produkcie, cenie itp.)
Stosowanie marketingu globalnego
Konkurencyjność przedsiębiorstw, sektorów, krajowych gospodarek
Słowo organizacja wywodzi się z greckiego „organizatio”, co oznacza tworzenie uporządkowanych harmonijnych całości
Sposób tego uporządkowania i powiązania przesądza o strukturze organizacji, dzięki której może funkcjonować jako spójna całość, jako system
Organizacja
Grupa ludzi zjednoczonych wspólnym działaniem, poglądami, zadaniami, także instytucja społeczna, polityczna itp.
Sposób zorganizowania czegoś, forma, system
Organizowanie, urządzanie czegoś
Definicje organizacji:
Barnard 1965: Organizacja jest wszędzie tam, gdzie istnieje współdziałanie dwóch lub więcej osób lub jest to system świadomie skoordynowanych działań ludzkich lub innych sił
Kotarbiński (Traktat o dobrej robocie), 1976 - Organizacja to pewien rodzaj całości ze względu na stosunek do niej jej własnych elementów, a mianowicie taka całość, której wszystkie składniki współprzyczyniają się do powodzenia całości
Zieleniewski
Koźmiński, Piotrowski, 2005 - Obecnie dla zdefiniowania istoty organizacji używa isę określenia odwrotnego do poprzedniego wskazując, iż organizacja to taka całość, która przyczynia się do powodzenia samych części
Przedsiębiorstwo
Wyodrębniona prawnie, organizacyjnie i ekonomicznie jednostka (organizacja) prowadząca działalność gospodarczą w celu osiągnięcia zysku
Ekonomika - zajmuje się zjawiskami ekonomicznymi występującymi w jednostkach gospodarczych, korzysta w swych rozważaniach z metod ekonomii i wykrytych przez nią praw
Składowe ekonomiki:
Organizacja podmiotów gospodarczych
Działalność produkcyjna
Zaopatrzenie i gospodarka materiałowa
Krajowy i zagraniczny obrót towarowy
Istota i organizacja marketingu w przedsiębiorstwie oraz badania marketingowe
Obrót pieniędzy
Problematyka zatrudnienia i wynagrodzeń
System finansowy podmiotów gospodarczych
Postęp techniczny i organizacyjny
Zarządzanie - opiera się na legalnej, tj opartej na przepisach prawnych, władzy nad ludźmi i rzeczami w ramach organizacji i jest rodzajem działalności kierowniczej
5 funkcji zarządzania (ujęcie tradycyjne)
Planowanie
Organizowanie
Prowadzenie polityki kadrowej
Kierowanie ludźmi
Kontrolowanie
W ostatnich latach 2 z wymienionych funkcji zarządzania, tj prowadzenie polityki kadrowej i kierowanie ludźmi ujmowane są łącznie jako funkcja przewodzenia
Aktualna klasyfikacja funkcji zarządzania
Planowanie
Organizowanie
Przewodzenie (+ motywowanie)
Kontrolowanie
Zarządzanie powinno być sprawne, tj
Skutecznie prowadzić do realizacji zamierzonego celu
Korzystne, tj w określonym przedziale czasu uzyskane efekty winny być większe niż poniesione koszty
Nowy paradygmat zarządzania („7F”)
Focus (skupienie sił i środków)
First (bycie pierwszym)
Fast (bycie szybkim, bystrym)
Flexibility (łatwość przystosowania się)
Friendly (działanie przyjazne ludziom i środowisku)
Fairness (prawość i szlachetność w działaniu)
Feasibility (wykonalność zadań)
Focus (skupienie sił i środków)
Opracowanie przez przesdsiębiorstwo koncepcji biznesu i sprawne zarządzanie nim
Skupienie się na realizacji funkcji i osiąganiu celów za pomocą wyróżniających zdolności (core competences)
Skoncentrowanie się na potrzebach rynku
First (bycie pierwszym)
Bycie pierwszym w zmianach i odpowiedziach na wyzwania otoczenia
Stosowanie marketingu symultanicznego
Szybkie wprowadzanie innowacji i ich weryfikowanie na rynku
Fast (bycie szybkim, bystrym)
Szybkie dostosowywanie struktur, procedur, ludzi i relacji do otoczenia
Szybkie wprowadzanie zmian przez wykorzystanie wszystkich źródeł innowacyjnych pomysłów
Szybkie uczenie się i upowszechnianie najlepszych sposobów działania, poszukiwanie możliwości wyprzedzania oczekiwań klienta
Flexibility
Elastyczne myślenie, działanie i dostosowywanie celów firmy do potrzeb zmieniającego się otoczenia, organizowanie działań wokół najmocniejszych stron, outsourcing, elastyczność jako wartość organizacyjna
Friendly
Tworzenie organizacji służącej otoczeniu, odpowiedzialnej społecznie, traktującej zysk jako jeden z głównych celów biznesu, a nie rację bytu
Dbałość o środowisko i pomoc w rozwiązywaniu problemów społeczności lokalnej
Prowadzenie wewnętrznych negocjacji
Delegowanie uprawnień, nastawienie na ludzi, ochrona ich miejsc pracy, poprawianie jakości ich życia w pracy, uznanie, że pracownicy powinni czerpać wielostronne korzyści z sukcesu firmy
Fairness
Uczciwe, sprawiedliwe postępowanie wobec pracowników, partnerów biznesowych, interesariuszy i konkurencji
Budowanie wizerunku firmy budzącej zaufanie i szacunek, o dużym kapitale, reputacji i autentycznej tożsamości
Dążenie do pokonania konkurencji przewagą wartości dla klienta
Feasibility
Konstruowanie programów i strategii możliwych do wspólnego wykonania z pracownikami
Ustalanie misji i wizji, wypracowywanie wspólnych koncepcji rozwoju
Zapewnienie współudziału pracowników w podejmowaniu decyzji
Utrwalanie stosunków partnerskich i pobudzanie zaangażowania w podejmowane przedsięwzięcie
Tworzenie układu optymalizującego osiągnięcia zespołów ludzkich i organizacji
Specyfika przemysłu spożywczego
Nietrwałość surowców rolniczych i duża podatność na zepsucie
Rozproszenie przemysłu przetwórczego, tj względnie niski stopień jego koncentracji
Terytorialne rozmieszczenie tego przemysłu
Wahania sezonowe w podaży surowca i popytu na gotowe wyroby
Europejski przemysł spożywczy
Wiodący sektor przetwórczy
Przetwarza 70% surowców produktowych na obszarze UE
3,8 mln pracowników
Ponad 280 tys przedsiębiorstw
Dominują małe i średnie przedsiębiorstwa
99% zatrudnia poniżej 250 osób, przedsiębiorstwa te generują połowę obrotów i zatrudniają ponad 60% wszystkich pracujących w przemyśle spożywczym
Wartość dodana stanowi 11% wszystkich sektorów przetwórczych, co daje branży spożywczej bardzo wysoką trzecią pozycję
Trendy w przetwórstwie żywności
Odchodzenie od orientacji surowcowej na rzecz różnorodnej oferty produktów zdywersyfikowanych pod kątem wygody i stopnia przygotowania do spożycia oraz innych wymagań nowoczesnego konsumenta, świadomego skutków zależności: żywność - żywienie - stan zdrowia
Wzrost zapotrzebowania na wysoką jakość warunku zdobycia i utrzymania liczącej się pozycji na rynku
Dążenie z jednej strony do redukcji kosztów, z drugiej zaś do zapewnienia niezawodności procesów technologicznych, spełnienia i utrzymania wymaganych standardów, zawartych np. w normach ISO, czy wiążących się z systemem HACCP
Zmiana właściwości produktów w wyniku fortyfikacji, suplementacji, modyfikacji genetycznych i temu podobnych procesów
Wnioski dla zarządzania w sektorze żywnościowym
Widzenie wszystkich obszarów funkcjonowania przedsiębiorstwa w szerszym, a nawet globalnym kontekście, orientacja na wzrost wartości.
Dbałość o dobre relacje z różnymi kategoriami interesariuszy
Potrzeby konsumenta - priorytet we wszystkich działaniach
Koncentracja na zarządzaniu jakością
Obserwacja najlepszych
Wykład 2 - Rozwiązywanie problemów organizacyjnych w nowoczesnym przedsiębiorstwie. Analiza makrootoczenia i konkurencyjnego otoczenia przedsiębiorstwa 21.10.2008
Otoczeniem organizacji jest wszystko, co znajduje się na zewnątrz niej i co:
Wywiera na nią wpływ (obecnie)
Może wywierać na nią wpływ (w bliższej lub dalszej przyszłości)
Oraz na co organizacja:
Oddziałuje (obecnie)
Może oddziaływać (w bliższej lub dalszej przyszłości)
Każda organizacja funkcjonuje w tzw otoczeniu ogólnym (the general environment), niespecyficznym. Jest ono wspólne (identyczne) dla różnych instytucji, firm aktywnych na danym terenie (kraj, region itp)
W ramach otoczenia ogólnego wyróżnia się:
Sektor prawny, z którego pochodzą normy prawne regulujące funkcjonowanie organizacji
Sektor środowiska fizycznego, obejmujący zarówno środowisko naturalne, w którym organizacja działa, jak i urbanistykę, architekturę, system transportowy
Sektor środowiska ekonomicznego to rynki, w których organizacja uczestniczy: wytwarzanych i nabywanych dóbr i usług, pracy i kapitału
Sektor środowiska technologicznego, z którego pochodzą wiedza i informacja na temat technologii stosowanej w wytwarzaniu produktu oferowanego przez organizację
Sektor środowiska społecznego obejmuje strukturę społeczną (zawodową, wiekową, dochodową, przestrzenną itp.) oraz jej zmiany
Sektor środowiska politycznego jest źródłem zmian legislacyjnych i zmian polityki rządu istotnych z punktu widzenia funkcjonowania i rozwoju organizacji
Sektor środowiska kulturowego, w którym „zanurzona” jest organizacja, jest źródłem obowiązujących w niej norm (w tym etycznych) i wartości oraz rytuałów i symboli
Otoczenie dalsze to wszystkie siły, czynniki, które oddziaływają nie tylko na konkretną organizację, lecz także inne organizacje podobnego typu lub działające na tym samym terytorium
DALSZE
Otoczenie makroekonomiczne
Otoczenie społeczno - kulturowe
Otoczenie technologiczne
Otoczenie prawne
Otoczenie polityczne
Otoczenie naturalne
BLIŻSZE
Lokalne władze administracyjne
Agencje rządowe
Lokalne grupy nacisku
Właściciele
Dostawcy
Konkurenci
Klienci
Organizacje pozostające w sojuszach
Instytucje finansowe
Otoczenie bliższe to siły, czynniki, których oddziaływanie na daną organizację ma charakter specyficzny. Składa się z instytucji i grup, które wchodząc w bezpośrednie kontakty z organizacją tworzą niepowtarzalny splot uwarunkowań, decydujących o powodzeniu jej działań
MODEL OTOCZENIA ORGANIZACJI
Segment „natura”
Globalne trendy rynkowe
Przyroda
Procesy demograficzne
Przemiany kulturowe i świadomościowe w skali masowej
Segment „gra”
Klienci
Dostawcy
Banki
Firmy usługowe
Firmy doradcze
Giełdy
Firmy ubezpieczeniowe
Pośrednicy
Akcjonariusze
Segment „walka”
Konkurenci i przeciwnicy
Segment „władza”
Instytucje państwowe
Właściciel (e)
„Centrale”
Otoczenie współczesnych organizacji staje się coraz bardziej:
Rozległe (globalizuje się rynek, wymiana informacji, skutki lokalnych kataklizmów i konfliktów)
Zróżnicowana (nowe wyspecjalizowane organizacje, wąskie i specyficzne „nisze rynkowe”, grupy klientów o specjalnych, wyrafinowanych potrzebach)
Niestabilne (coraz krótszy „okres życia” produktów, coraz silniejsza konkurencja, „rewolucje” technologiczne, przełomy polityczne, aktywna i zmienna ingerencja państwa)
Kompleksowe (coraz większa współzależność procesów i zjawisk)
W takim świecie organizacje muszą odkrywać:
Swoje szanse i zagrożenia
Silne i słabe strony [ANALIZA SWOT]
Wykład 3 28.10.2008
Interesariusze firmy - wszyscy, którzy znajdują się wokół firmy i mają wobec niej ściśle sprecyzowane oczekiwania
Otoczenie podlega zmianom (na ogół)
Otoczenie stałe
Otoczenie zmienne
Otoczenie burzliwe
Co dowodzi temu, że organizacje reagują na zmiany (podlegają im)
Cechy otoczenia stałego:
Niezmieniające się wyroby i usługi
Niewiele nowych konkurentów
Konsekwentne działania władz państwowych
Dojrzałe stosunki ze związkami zawodowymi
Stabilne warunki polityczne i ekonomiczne
Przestrzeganie statycznych zasad organizacji
Sformalizowana i scentralizowana struktura
Nie jest ono inspirujące do rozwoju firmy, stagnacja produkcja produktu masowego, mało zróżnicowanego
Cechy otoczenia zmiennego:
Umiarkowane zmiany wyrobów lub usług
Stali wielcy konkurenci przy pojawianiu się nowych (konkurentów)
Przewidywane zmiany w postępowaniu władz państwowych
Stopniowe zmiany techniczne
Ewolucyjne tendencje zewnętrzne
Kombinacja zasad statycznych i podejścia dynamicznego
Sztab funkcjonalny i umiarkowana decentralizacja
Obserwacja otoczenia
Większe zróżnicowanie produktu
Cechy otoczenia burzliwego:
Ciągłe zmiany wyrobów i usług
Zmieniająca się konkurencja
Niemożliwe do przewidzenia działania władz państwowych
Zasadnicze innowacje techniczne
Gwałtowne zmiany społeczne
Dość zdecentralizowana struktura
Elastyczna struktura
Poszukiwanie podejścia dynamicznego
Świadomość większego systemu
Stawianie na indywidualne projekty
Wykluczenie społeczne - osoby żyjące w społeczeństwie, na marginesie klasy ubogiej, nie biorące udziału w życiu publicznych, wyautowane, nie radzące sobie
Cykl życia organizacji obejmuje następujące fazy:
Faza przedsiębiorczości, - gdy podstawowym celem jest przekroczenie progu przetrwania poprzez szybki wzrost i pozyskiwanie nowych zasobów, organizacja w tej fazie zorientowana jest na zewnątrz, na rynek, na klientów, na występujące w otoczeniu wolne zasoby, które można pozyskać, cechuje ją elastyczność działania, innowacyjność i kreatywność uczestników.
Faza zespołowości, - gdy następuje stopniowa reorientacja organizacji do wewnątrz, a podstawowym celem jest doskonalenie umiejętności pracy w zespole i współdziałanie uczestników, w tej fazie organizacja charakteryzuje się wysokim morale uczestników, którzy silnie utożsamiają się z nią i wspólnie realizują misję i cele strategiczne
Faza formalizacji, - gdy zaczyna dominować orientacja wewnętrzna i podstawowymi celami staje się stabilność i przewidywalność oraz sterowność i wydajność, pojawiają się wyspecjalizowane i sformułowane struktury realizujące precyzyjnie określone zadania.
Faza odnowy - organizacja przełamuje inercję i rutynę nabytą w fazie formalizacji i ponownie otwiera się na zewnątrz, podstawowymi celami staje się przyspieszenie rozwoju poprzez zwiększanie zakresu ekspansji i dywersyfikację działalności. Następuje decentralizacja oraz rozluźnienie i spłaszczenie struktur organizacyjnych
CYKL ROZWOJU ORGANIZACJI
Planowanie jest pierwszym etapem organizacji
Plan jest podstawą do określenia struktury organizacyjnej, doboru kadr, sposobu zarządzania i norm kontroli
Planowanie:
To podejmowanie decyzji o tym, co robić, jak to robić, kiedy robić i kto ma to zrobić
To przerzucenie mostu między punktami: tym, w którym jesteśmy i tym, w którym chcemy być
Planując odpowiadamy na 4 podstawowe pytania:
Gdzie jesteśmy
Dokąd chcemy dojść
Jaką drogą dojdziemy
Skąd będziemy wiedzieli, że już doszliśmy
Zasada - reguła „20-80”
80% wyników osiąganych przez każdego menedżera jest konsekwencją realizacji zaledwie 20% jego zadań i działań, podczas gdy aż 80% działań odpowiada za jedynie 20% efektów
Planowanie sprowadza się do 4 podstawowych etapów
Ustalenie celu lub zbioru celów
Punktem wyjścia do planowania jest decyzja o tym, czego organizacja lub jej część chce czy potrzebuje. Identyfikacja priorytetów i konkretyzacja zamierzeń umożliwiają skuteczną koncentrację zasobów organizacji
Określenie istniejącej sytuacji
Jak odległe są cele organizacji czy jej części?
Jakie są zasoby do realizacji celów?
Dopiero po analizie obecnego stanu rzeczy można opracować plany dalszego postępowania. Niezbędne są „otwarte linie komunikowania się” wewnątrz organizacji, zapewniające finansowe i statystyczne informacje
Ustalenie, co sprzyja, a co przeszkadza w realizacji celów
Jakie czynniki środowiska wewnętrznego i otoczenia mogą ułatwić organizacji osiągnięcie jej celów?
Jakie czynniki mogą stwarzać problemy?
Opracowanie planu lub zbioru działań prowadzących do osiągnięcia celu (celów)
Opracowanie różnych działań prowadzących do osiągnięcia pożądanego celu lub celów, opracowanie tych wariantów i wybór najodpowiedniejszego (a przynajmniej zadowalającego) z nich
Planowanie japońskie |
Planowanie amerykańskie |
Planowanie długoterminowe |
|
Grupowe podejmowanie decyzji |
|
Włączanie wielu ludzi w proces przygotowania i podejmowania decyzji |
|
Decyzje przepływają z dołu do góry i wice versa |
|
Opracowywanie decyzji jest długotrwałe, natomiast ich realizacja jest szybka |
|
Pracownicy dzielą władzę wraz z odpowiedzialnością |
|
Elastyczność celów, często brak sprecyzowania celów szczegółowych |
|
|
|
Wykład 4 4.11.2008
Kryterium |
Rodzaje planów |
Podmiotowe |
Jednostki organizacyjnej, zakładowe, przedsiębiorstwa itd. |
Przedmiotowe |
Branżowe, sektorowe, ogólnogospodarcze |
Pole planu |
Wycinkowe, problemowe, kompleksowe |
Charakter planu |
Operacyjne, taktyczne, strategiczne |
Formy planu |
Deklaratywne, proceduralne |
Horyzont czasu planowania |
Krótkookresowe, średniookresowe, długookresowe |
Częstotliwość wykorzystania |
Jednorazowe oraz trwale obowiązujące |
Hierarchia planów organizacji
Bariery w ustalaniu celów i planowaniu
Główne bariery
Niewłaściwe cele
Niewłaściwy system nagradzania
Dynamiczne i złożone otoczenie
Niechęć do ustalania celów
Opór wobec zmian (zmiany oznaczają planowanie, trzeba zrobić coś nowego, a ludzie nie chcą się zmieniać, jeżeli przyzwyczają się do starej sytuacji)
Przeszkody (np. finanse, bankom brakuje środków)
Przezwyciężanie barier
Zrozumienie roli celów i planowania
Komunikacja i współuczestnictwo - (Komunikacja - przekazywanie informacji, wypracowywanie lojalności klienta; współuczestnictwo - zapewnia pełne zrozumienie, entuzjazm)
Spójność, rewizja i aktualizacja
Skuteczne systemy nagradzania (motywowanie poprzez korzyści)
Przezwyciężanie oporu wobec zmian
Włączenie pracowników do planowania
Dostarczenie pracownikom pełniejszych informacji
Opracowanie schematu skutecznego planowania i skutecznego wdrożenia
Świadomość konsekwencji proponowanych zmian dla członków organizacji i minimalizowanie niepotrzebnych zaburzeń (informowanie wyraźnie, że zmiany oznaczają np. awanse)
Planowanie jest procesem, który nie zakończył się z chwilą uzgodnienia planu, musi on być urzeczywistniony, (gdyż inaczej zmarnowaliśmy czas, który ma wymiar finansowy i nikt nie może sobie na to pozwolić)
Proces realizacji wymaga kontroli, ewentualnie modyfikacji
Ważnym elementem planowania jest podejmowanie decyzji
ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE
Definicje strategii
Kompletny plan, który określa, jakie decyzje będą podjęte w każdej możliwej sytuacji (Neumann, Morgenstern 1944)
Określenie głównych, długofalowych celów firmy oraz przyjęcie takich kierunków działania i alokacji zasobów, które są konieczne dla zrealizowania celów (Handler 1962)
Formułowanie głównych misji, zamierzeń i celów organizacyjnych; polityki i programów; metod niezbędnych aby strategie zostały wdrożone dla osiągnięcia celów organizacyjnych (Steinem, Miner, Gray 1986)
Plan działania organizacji, związany z jej pozycją w otoczeniu (obecną i przyszłą) oraz względnie trwały i koherentny sposób działania (Obłój, Trybuchowski 1998)
Generalnie strategia jest odpowiedzią na pytania o sposób urzeczywistnienia przyszłego obrazu (wizji) firmy
Współczesny obraz firmy wizja firmy strategia firmy stan docelowy
Strategia organizacji jest przyjętą przez jej kierownictwo spójną koncepcją działania, której wdrożenie ma zapewnić osiągniecie fundamentalnych celów długookresowych w ramach wybranej domeny działania
Model strategii
Domena działania - określa, gdzie i komu firma zamierza sprzedawać swoje wyroby i usługi
Strategiczna przewaga - oznacza, aby w ramach wybranej domeny być bardziej atrakcyjnym partnerem niż inne firmy
Cele strategiczne - określają, co konkretnie firma chce osiągnąć w kolejnych okresach działalności i pozwalają kontrolować, czy firma osiąga sukces (!Strategia ma nam zapewnić SUKCES!)
Funkcjonalne programy działania - są przełożeniem koncepcji strategii na konkretne działania na każdym stanowisku pracy, na codzienne zachowanie każdego pracownika
Cechy strategii
Horyzont czasu … odległy
Efekty … mogą ujawnić się po dłuższym okresie, ale będą znaczne
Skupienie wysiłków … koncentracja na wybranych dziedzinach
Układ decyzji…z reguły konieczność podejmowania wielu decyzji określonego typu w czasie
Wszechstronność … obejmuje szerokie pasmo działań, od przydzielenia zasobów do codziennych operacji
Sposoby opracowania strategii
Przedsiębiorczy
Dostosowawczy
Planowy
1. Silny przywódca, zazwyczaj założyciel firmy, podejmuje intuicyjnie odważne, ryzykowne decyzje, opiera się na własnym sądzie, ukształtowanym przez doświadczenie
2. Zwany „nauką przebrnięcia”. Przedsiębiorca traktuje otoczenie jako siłę, którą należy opanować, reaguje na poszczególne sytuacje w miarę ich pojawiania się
3. Zapewnia on ramy i silne dążenie do wytyczenia kierunku. Wybory oparte są na racjonalnej ocenie okazji i zagrożeń stwarzanych przez otoczenie
Rozważania przy wyborze sposobu
Mała młoda organizacja z silnym szefem, który lubi szybkie, ryzykowne pociągnięcia, organizacja może śmiało atakować, ma mało do stracenia i wiele do zyskania
Organizacja znajdująca się w kłopotach, dla której jedynym ratunkiem jest odważne otoczenie
Typowy dla organizacji, która zainwestowała swoje środki w postaci nieodwracalnej i której struktura zarządzania składa się z konkurencyjnych grup, np. uniwersytety, szpitale, jednostki rządowe
W praktyce większość organizacji stosuje kombinację trzech sposobów np.
Wydział badań i rozwoju - sposób przedsiębiorczy
Dział marketingu - sposób planowy
Kierownik - sposób dostosowawczy
Po sformułowaniu strategii powinniśmy ją ocenić
Podstawowymi kryteriami oceny są:
Wewnętrzna spójność i zgodność
Zgodność z otoczeniem
Odpowiedzialność w stosunku do dostępnych zasobów
Satysfakcjonujący poziom ryzyka
Odpowiedni horyzont czasowy
Wykonalność
Strategia jest jakościową koncepcją przyszłości firmy, ma walor wykonalności, nawet jeśli ambicje organizacji są ogromne
Michael E Porter (Harvard Business School) Światowy autorytet w dziedzinie strategii organizacji |
„Competitive Strategy” 1920 (Strategia konkurencji, PWE, Warszawa 1994) |
„Comptetitive Advantage” 1985 (Przewaga konkurencyjna) |
„The Competitive Advantage of Nations” 1990 (Przewaga konkurencyjna narodów) |
Idea strategii polega na wypracowaniu takiej pozycji firmy, aby możliwie najpełniej wykorzystać przewagę, jaką posiada w stosunku do innych uczestników rynku (konkurentów)
Konkurencyjność to ciągłą zdolność do dochodowego pozyskiwania i utrzymywania udziału w rynku krajowym i/lub na rynkach zagranicznych
Wskaźniki konkurencyjności i ich determinanty
Zysk - wartość dodana na jednostkę sprzedaży
Udział w rynku - orientacja eksportowa lub penetracja rynku
Czynniki wpływające na zysk i udział w rynku:
Kontrola firmy:
Strategia przedsiębiorstwa
Produkty
Technologia
Szkolenia!!!
Badania i rozwój
Koszty (Firmy walczą o obniżenie kosztów ostatecznego produktu - jesteśmy konsumentem masowym, np. w Chinach, gdzie siły roboczej jest pod dostatkiem)
Powiązania gospodarcze - relacje z bankami (staramy się o kredyt), z parlamentem, dotarcie do informacji
Kontrola rządu (obszar pozafilmowy, obszar działania rządu)
Podatki
Stopa procentowa
Kursy wymiany walut
Polityka handlu zagranicznego
Polityka badań i rozwoju
Wykształcenie i szkolenia
Przepisy i normy
Częściowa kontrola
Ceny nakładów
Uwarunkowania popytu
Brak kontroli - środowisko naturalne
Zysk i udział w rynku determinowane przez: efektywność, technologię, produkty, nakłady i koszty, strukturę przemysłu, popyt, powiązania (poziome i pionowe)
Wykład 5 18.11.2008
Podstawowe metody analizy strategicznej
Analiza SWOT
Okno produktu/rynku H.J.Ansoffa
Macierze Boston Consulting Group (BCG)
Cykl życia produktu
Łańcuch wartości
SWOT
Diagnoza S (strengths) silne/słabe strony organizacji
W (weaknesses)
Prognoza O (opportunities) szanse/zagrożenia w otoczeniu
T (Threats)
Silne strony: |
Zasoby kontrolowane przez organizację całkowicie, lub częściowo, które wyróżniają ją w sposób pozytywny w otoczeniu i gronie konsumentów |
Kwalifikacje kadry |
|
Posiadanie własnej sieci sprzedaży |
|
Dobra opinia w otoczeniu |
|
Słabe strony |
Te aspekty funkcjonowania, które ograniczają sprawność organizacji i mogą blokować jej rozwój w przyszłości |
Konflikty międzyludzkie |
|
Stary sprzęt |
|
Brak doświadczenia |
|
Szanse i zagrożenia dotyczą czterech obszarów otoczenia organizacji
Ogólnych zmian politycznych, ekonomicznych i społecznych
Zmian rynkowych
Zmian konstrukcyjnych, technologicznych i materiałowych
Organizacji konkurencyjnych i współdziałających
Siatka analizy strategicznej SWOT
Lokalizacja czynnika |
Rodzaj czynnika |
|
|
Korzystny |
Niekorzystny |
Wewnętrzny |
Mocne strony |
Słabe strony |
Zewnętrzny |
Szanse |
Zagrożenia |
Nie wszystkie czynniki strategiczne są tak samo ważne!!!
Należy określić czynniki krytyczne, aby:
Rozwijać najmocniejsze strony
Korygować wyraźne słabości
Wykorzystywać znaczące możliwości
Unikać druzgocących zagrożeń
Istota wykorzystania analizy SWOT to przełożenie jej wyników na określone działania w celu ułatwienia firmie rozwoju i sukcesu rynkowego
Zalety metody SWOT
Prostota i jasność, umożliwia włączenie pracowników do pracy nad strategią
Lepsze zrozumienie i poznanie przedsiębiorstwa
Partycypacyjny sposób budowania strategii zmniejsza opór wobec zmian
Wady metody SWOT
Niedocenianie czynnika subiektywizmu
Syndrom grupowego myślenia - uśrednienie opinii i podejmowanie decyzji, które zadowalają większość, ale nie muszą być najlepsze w konkretnej sytuacji
Rozwiązanie: analizę SWOT przeprowadzać przy współudziale konsultantów - profesjonalistów
Szanse dzisiaj:
Stabilizacja gospodarcza kraju
Stabilizacja pieniądza
Otwarcie rynku na polskie produkty
Prywatyzacja przedsiębiorstw
Powstanie rynku pracy (instytucje pomagające znaleźć pracę, ogłoszenia)
Inwestycje w infrastrukturę
Niskie koszty wchodzenia do sektorów pośredniczących
Zagrożenia dzisiaj:
Rosnąca konkurencja krajowa/zagraniczna
Wzrost cen paliw/energii
Mała siła nabywcza polskiego społeczeństwa
Niedorozwój infrastruktury
Pojawienie się atrakcyjnych substytutów
Maxi-maxi
Rozwijanie działalności, nie martwienie się o niepowodzenie
Mnóstwo okazji na zewnątrz
Mini-mini
Ogromne słabości firmy
Dużo zagrożeń na zewnątrz
Szybkie decyzje (np. fuzja, sprzedaż komuś mocniejszemu)
Pośrednie: mini-maxi, maxi-mini
Rynkowa pozycja produktu |
ZMIENNE |
|||
|
Orientacja rynkowa |
Zyskowność |
Niezbędne inwestycje |
Przepływy finansowe netto |
„Gwiazdy” |
Utrzymuj lub zwiększaj udział w rynku |
Duża |
Znaczące |
Zerowe lub ujemne |
„Dojne krowy” |
Utrzymuj udział w rynku |
Duża |
Niewielkie |
Zdecydowanie dodatnie |
„Znaki zapytania” |
-Zwiększaj udział w rynku -Wyciągnij korzyści i wycofaj się z rynku |
-Zerowa lub ujemna -Niska lub ujemna |
-Znaczące
-Niewielkie lub zerowe |
-Zdecydowanie ujemne -Dodatnie |
„Psy” |
Wyciągnij korzyści i wycofaj się z rynku |
Niewielka |
Niewielkie lub zerowe |
Dodatnie |
W firmie powinno być więcej produktów, a nie tylko jeden
Aktualni żywiciele (wyroby o dużym udziale w dochodzie netto i niewielkich perspektywach rozwoju)
Przyszli żywiciele (wyrób rentowny, o dużym zbycie i dobrych perspektywach
Opłacalne wyroby specjalne (wyroby o ograniczonym rynku zbytu, nie wiążące zasobów przedsiębiorstwa, a przynoszące poważne dochody)
Wyroby z przyszłością (dopiero opracowywane lub wprowadzane na rynek, ale rokujące duże możliwości rozwojowe)
Wyroby chybione (produkty, które przynoszą tylko straty)
Byli żywiciele (wyroby ciągle sprzedawane w dużych ilościach, takie jednak, których koszty gwałtownie rosną i które absorbują zbyt dużo czasu oraz uwagi kadry kierowniczej)
Wyroby, które da się uratować (o znacznej wielkości sprzedaży, dużych możliwościach rozwojowych, ale zarazem mające jeden łatwy do usunięcia defekt)
Niepotrzebne wyroby specjalne (sprzedawane na ograniczonym rynku, który nie daje zadowalających dochodów)
Nieuzasadnione wyroby specjalne (mało rentowne, które są zwykle nieatrakcyjnymi ekonomicznie substytutami produktów dobrze sprzedających się)
Wyroby zaspokajające próżność kierownictwa (takie, które nie odnoszą sukcesu pomimo inwestycji i dużego zaangażowania menedżerów)
„Kopciuszki” (wyroby, które mogą zdobyć powodzenie, jeśli kierowcnictwo poświęci im uwagę i odpowiednie zasoby)
Mamy różne produkty, o różnej jakości i różnych prognozach na przyszłość
OKNO PRODUKTU/RYNKU
Stary |
Penetracja rynku |
Rozwój rynku |
Nowy |
Rozwój produktu |
Dywersyfikacja |
|
Stary |
Nowy |
Strategia rozwoju rynku oznacza dla firmy wejście z obecnie sprzedawanym produktem/ami na nowy rynek; Przykład: polskie firmy ubezpieczeniowe
Strategia rozwoju produktu - polega na tworzeniu nowego, z punktu widzenia nabywcy wyrobu i oferowaniu go tym samym grupom klientów. Strategia ta wymaga zmian technicznych, testowania produktów, intensywnej promocji; Przykład: Procter&Gamble - środki piorące, Olivetti - elektryczne i elektroniczne maszyny do pisania
Strategia penetracji rynku - polega na takich działaniach firmy, które zapewniają coraz pełniejsze wykorzystanie warunków i możliwości, jakie istnieją w sferze dotychczas obsługiwanej. Strategia ta realizowana jest poprzez tworzenie nowych sposobów dystrybucji, obniżanie cen, intensyfikację promocji, dokonywanie kolejnych segmentacji rynku, zróżnicowanie ofert. Przykład: Firmy ubezpieczeniowe w Polsce: Hestja, Compensa, Polonia; Metody: segmentacja + promocja
Strategia dywersyfikacji - na nowy rynek z nowymi produktami
Koncentryczna
Horyzontalna
Konglomeratowa
CYKL ŻYCIA PRODUKTU - polega na stopniowym nabywaniu i utracie zdolności konkretnego wyrobu (czy usługi) do zaspokajania potrzeb konsumentów
Strategie rynkowe
Przewaga konkurencyjna
Obszar konkurencji |
Niższe koszty |
Zróżnicowanie |
Szeroki |
Przywództwo kosztowe |
Zróżnicowanie |
Wąski |
Nisza - nastawienie na koszty |
Nisza - zróżnicowanie koncentryczne |
Strategia przywództwo kosztowe - staramy się być liderem kosztowym (czy nie wprowadzi nas w niższą jakość??); Koszty firmy/sektora są na poziomie wyraźnie niższym, niż u konkurencji
Przewaga kosztowa wiąże się z:
Ekonomiką skali (koszty stałe/zmiene; im więcej produktu, tym taniej może być sprzedawany, ponieważ koszty stałe rozkładają się na większą ilość produktu)
Dostępem do tańszych surowców
Niskim kosztem siły roboczej
Nowocześniejszą technologią i lepszym sprzętem
Innowacyjnością
Kompetencjami zarządu
Wykład 6 25.11.2008
Strategia zróżnicowana - dostrzeganie produktu unikatowego, jedynego w swoim rodzaju, za który klienci są gotowi zapłacić dodatkowo, a premia ta przekroczy koszty zróżnicowania
Może być też realizowana przez sposób dystrybucji czy wysokiej jakości serwis
Strategia zogniskowana (niszy rynkowej)
Skoncentrowanie na:
Specyficznym segmencie, dla którego projektuje się produkty i usługi lepsze od konkurencyjnych
Specyficznej grupie produktów
Rynku określonym geograficznie
MODEL SCP STRUKTURA BRANŻY - ZARZĄDZANIE - SPRAWNOŚĆ DZIAŁANIA
Nowa Ekonomia Instytucjonalna (New Institutional Economics, NIE)
Prawo własności (nie wolno zabrać nam tego, czego jesteśmy właścicielami)
Kontrakty
Koszty transakcji
Łańcuch wartości
Proces formułowania strategii
Wnioski:
W warunkach gospodarki rynkowej przedsiębiorstwa z branży rolno - żywnościowej muszą stosować różne metody służące do oceny ich pozycji na rynku i planowania rozwoju
Planowanie rozwoju wymaga sformułowania strategii przedsiębiorstwa, co oznacza:
Zdefiniowanie misji
Ocenę otoczenia (szanse/zagrożenia oraz silne/słabe strony)
Opracowanie opcji strategicznych
Opracowanie programów strategicznych w różnych obszarach funkcjonowania
Wdrożenie strategii
Niezbędna jest ocena/kontrola strategii, wg następujących kryteriów
Wewnętrzna spójność i zgodność
Zgodność z otoczeniem
Odpowiedzialność w stosunku do dostępnych zasobów
Satysfakcjonujący poziom ryzyka
Odpowiedni horyzont czasowy
Wykonalność
ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI (ZZL)
„Nie ma rzeczy, której nie można zdobyć wytrwałą pracą i pilnymi staraniami”
Funkcję, polegającą na rekrutacji i selekcji uczestników organizacji, ich nagradzaniu, karaniu i rozwoju nazywamy „Zarządzaniem potencjałem społecznym” lub „polityką personalną, polityką kadrową, zarządzaniem ludźmi, zarządzaniem zasobami ludzkimi”
Historia zarządzania potencjałem społecznym
I faza - lata 1900-1945, rola operacyjna i pomocnicza, administrowanie głównie płacami
II faza: menedżerska, (1945-1980), w której dział personalny był odpowiedzialny za utrzymywanie stosunków z otoczeniem i rynkiem pracy, za „administrację” sprawami osobowymi, za rekrutację, szkolenie i rozmieszczenie personelu, zwalnianie z pracy, planowanie, analizę danych, opracowywanie budżetów, zestawień statystyk
III faza, w której zarządzanie potencjałem społecznym ma znaczenie strategiczne
Dwa główne podejścia do realizacji funkcji zarządzania potencjałem społecznym:
Formuła sita- opiera się na założeniu, że człowiek jest jaki jest i zmienić go nie sposób (wybieramy najlepszych spośród możliwych kandydatów, stopniowo pozbywamy się gorszych).
Formuła kapitału ludzkiego- człowiek uczy się i zmienia całe życie.
Dwa zjawiska wpłynęły ostatnio na zainteresowanie Naczelnego Kierownictwa Funkcjami Kadrowymi:
- Skuteczna konkurencja zagraniczna
- Rozwój gospodarki opartej na wysokiej technice i usługach.
Model sita:
- Uwypukla aspekt ilościowy i kalkulacyjny zarządzania pracownikami (koszty, liczba zatrud.)
- Traktuje pracowników jako element kosztów
- W procesie selekcji sprawdza przede wszystkim kompetencje
- Zwiększa rotację personelu przez zwiększenie rywalizacji
- Umożliwia awans tylko w efekcie wysokiej skuteczności
- Głównym sposobem motywowania pracowników jest motywacja finansowa
Model kapitału ludzkiego:
- Rozwija i upowszechnia kulturę ugody i zrozumienia
- Traktuje pracowników jako zasób wyjątkowy
- Informuje podwładnych o celach i misji organizacji
- Włącza pracowników w proces zarządzania
- Strukturę firmy opiera się na idei samokreujących się zespołów
- Motywuje pracowników nie tylko przy zastosowaniu bodźców finansowych, ale także przez delegowanie władzy i odpowiedzialności, okazywanie szacunku, uznania, zaufania, możliwości samorealizacji.
Składniki struktury siły roboczej jednostki organizacyjnej
PROCES KADROWY - systematyczna procedura służąca zapewnieniu organizacji właściwych ludzi na właściwych stanowiskach we właściwym czasie
Wykład 7 2.12.2008
Porównanie wad i zalet poszukiwania kandydatów wewnątrz i na zewnątrz organizacji
Wymiar porównań |
Kandydaci z wewnątrz - zalety |
Kandydaci z wewnątrz - wady |
Kandydaci z zewnątrz - zalety |
Kandydaci z zewnątrz - wady |
Znajomość firmy przez kandydatów |
Znają firmę, nie potrzebują okresu wstępnego, socjalizacji |
Są przyzwyczajeni do starych sposobów działania |
Przynoszą nowe spojrzenia na różne problemy |
Wymagają zaznajomienia z organizacją, socjalizacji |
Znajomość kandydatów przez firmę |
Można zmniejszyć ilość wykorzystywanych narzędzi selekcyjnych |
Mniejszy wybór |
Większy wybór |
Konieczne różne narzędzia selekcyjne, ryzyko błędu w ocenie |
Dopływ nowych kwalifikacji |
Szkolenie pracowników zwiększa ich przywiązanie do firmy |
Jeżeli osoby o potrzebnych kwalifikacjach nie ma w firmie, trzeba ponosić koszty szkolenia |
Osoba o potrzebnych kwalifikacjach od razu gotowa do pracy |
Znalezienie nowej osoby może być kosztowne i czasochłonne |
Wpływ na obraz organizacji |
Podniesienie morale pracowników |
Mogą być uwikłani w nieformalne zależności |
Tworzenie nowych miejsc pracy, pokazanie informacji o firmie |
Informacja o poszukiwaniach może być ważna dla konkurencji |
Wady wywiadów
Nierównowaga sił
Prowadzący wywiad - doświadczony i swobodny
Kandydat - brak doświadczenia, skrępowany, napięty
Sztuczne zachowania - kandydat przedstawia obraz swojej osoby, który jego zdaniem będzie odpowiadać prowadzącemu wywiad. Przez to może łatwo odpaść po pierwszym miesiącu…
Nieużyteczne pytania, np. „Niech mi Pan opowie o sobie”, „Co Pan uważa za swoją największą słabość” itp.
Kandydaci wyczuwają brak umiejętności i przygotowania prowadzącego wywiad. Czują się niepewnie i udzielają powierzchownych odpowiedzi, albo próbują „przechytrzyć” pytającego
Najczęstsze pytania podczas rozmów kwalifikacyjnych
Co wiesz/ sądzisz o naszej firmie?
W jaki sposób planujesz swój czas?
Jak doskonalisz swoją wiedzę i umiejętności?
Jaki jest twój stosunek do nadgodzin?
Jakie są twoje kwalifikacje?
Jakie kursy specjalistyczne ukończyłeś?
Czego od nas oczekujesz?
Opisz sytuację, która cię stresuje
Jakie masz doświadczenie w pracy z ludźmi z odrębnych kultur?
Opisz na przykładzie, jak ustalasz swoje priorytety?
Opisz na przykładzie, jak podchodzisz do rozwiązywania problemów
Na przebieg rozmowy kwalifikacyjnej wpływa przede wszystkim
Wygląd
Głos
Ubiór
Gestykulacja
Mimika
Pierwsze wrażenie powstaje już po pierwszych
20 słowach
20 gestach
20 sekundach kontaktu z nową osobą
Składniki pakietu wynagrodzeń całkowitych
Płace stałe + bodźce krótkoterminowe = całkowite wynagrodzenie gotówkowe
Płace stałe + bodźce krótkoterminowe + bodźce długoterminowe = całkowite wynagrodzenie efektywnościowe
Płace stałe + bodźce krótkoterminowe + bodźce długoterminowe + świadczenia dodatkowe = wynagrodzenie całkowite
Płace stałe |
Bodźce krótkoterminowe |
Bodźce długoterminowe |
Świadczenia dodatkowe (perks, gratyfikacje) |
- Płaca zasadnicza - Względnie stałe dodatki - Płaca za czas nieprzepracowany - Ryczałty |
- Premie - Nagrody - Inne płace ruchome (np. nadwyżka akordowa) |
- Własnościowe (opcje na akcje, akcje) - Własnościowe powiązane efektami firmy i/lub pracownika - Finansowe (w tym efektywnościowe), np. jednostki osiągnięć - Oszczędnościowe - Ubezpieczeniowe (systemy specjalnych ubezpieczeń pracowniczych) |
- Transportowe - samochód osobowy, ryczałt samochodowy, prawo przelotu w klasie business, bezpłatne parkingi - Mieszkaniowe - zakup mieszkania, opłata za czynsz, pożyczki niskooprocentowane na zakup lub remont mieszkania - Rekreacyjne (bezpłatny lub częściowo odpłatny dostęp do urządzeń, np. basen, siłownia, korty) - Opłata za podróże turystyczne pracownika i jego rodziny - Wyjazdy szkoleniowo - rekreacyjne - Zdrowotne (opłata za usługi wybranej lecznicy) - Komunikacyjne (opłaty za telefon, Internet) - Wyposażenie w sprzęt ułatwiający pracę, np. komputer - Doradztwo finansowo - podatkowe - Socjalne - Odprawy specjalne - z tytułu zmiany zakresu odpowiedzialności w związku z fuzją czy przejęciem firmy czy z tytułu zwolnienia kierownika |
Ocena efektywności jest jednym z ważniejszych zadań każdego kierownika
Wyróżnia się ocenę:
Formalną (systematyczną)
Nieformalną (prowadzoną codziennie)
Kto ocenia/lub może oceniać?
Przełożony podwładnych
Grupa przełożonych
Grupa kolegów z tego samego szczebla organizacyjnego
Podwładni przełożonych
Metody oceny:
Absolutna (porównanie wyników pracownika z ustalonymi standardami)
Zwykły opis
Metoda wydarzeń krytycznych (incydentów krytycznych)
Metoda porównywania ze standardami (wzorcem)
Listy kontrolne
Skala ocen
Testy wyboru
Assessment Center
Ocenianie przez określenie celów (zarządzanie przez cele)
Metoda 360o
Relatywna (dokonywana jest na podstawie porównania pracowników)
Problemy oceny:
Zróżnicowanie normy
Uprzedzenia oceniającego
Różne wzorce ocen
Efekt aureoli - tendencja do oceniania pracowników ze względu na jedną ich cechę jednolicie wysoko lub jednolicie nisko
Zwykły zapis (ocena opisowa) - to charakterystyka poszczególnych osób ocenianych, wyrażona w formie pisemnej, która daje oceniającemu dużą swobodę sporządzania opisu efektów pracy osiągniętych przez pracownika
Metoda wydarzeń krytycznych jest również metodą opisową i polega na systematycznym sporządzaniu przez oceniającego zapisów kluczowych (krytycznych) wydarzeń, które dotyczą zachowania ocenianych pracowników. Przez wydarzenia krytyczne należy rozumieć także zachowania pracowników, które są jego osiągnięciami lub porażkami
Metoda porównywania ze standardami polega na tym, że dokonuje się porównania rezultatów pracy pracownika z wcześniej ustalonymi standardami, dotyczącymi ilości i jakości pracy, czasu pracy oraz terminowości wykonania przydzielonych zadań
Listy kontrolne to metoda, która polega na tym, że osoba lub osoby oceniające z określonej liczby opisów możliwych zachowań dokonują wyboru takiego zachowania, które najlepiej odpowiada zachowaniu osoby ocenianej
Skale ocen należą do najbardziej rozpowszechnionych metod oceniania i służą do pomiaru natężenia wartości takich czynników, jak wiedza, umiejętności i zachowania pracownika, uznawanych za cenne ze względu na zajmowane stanowisko pracy czy też pełnioną rolę organizacyjną
Testy wyboru konstruowane są z kilku lub kilkunastu pytań w taki sposób, że do każdego z nich przyporządkowany jest zestaw odpowiedzi do wyboru
Assessment Center (centrum oceny) - to kompleksowa metoda oceniania, która polega na wykonywaniu przez pracowników zestawu zadań, ćwiczeń i testów w warunkach zbliżonych do rzeczywistych, charakterystycznych dla przyszłego stanowiska pracy
Ocenianie przez określenie celów nawiązuje wprost do metody zarządzania przez cele (management by objective - MBO) i polega na wspólnym ustalaniu celów na każdym stanowisku pracy przez przełożonego i podwładnego, a następnie po upływie określonego czasu wspólnej ocenie stopnia ich realizacji
360o - jest kompleksowym, uporządkowanym sposobem zbierania i wykorzystywania informacji o kompetencjach behawioralnych (?) ocenianego pracownika
Wykład 8 9.12.2008
Relatywne metody oceny pracowników
Ranking
Metoda porównywania parami
Portfolio personalne
Metoda wymuszonego rozkładu
Ad . 1 Jest prostą metodą oceny, która polega na uszeregowaniu pracowników zgodnie z przyjętym kryterium, od najlepszego, do najgorszego
Ad. 2 Polega na dokonywaniu przez oceniającego na podstawie wcześniej ustalonego kryterium porównania każdego pracownika z każdym z pozostałych. Oceniani łączeni są w pary i każdy z nich oceniany jest jako lepszy lub gorszy
Ad. 3 Nazywana również metodą portfelową, nawiązuje do bostońskiej metody analizy strategii organizacji [macierz BCG] i zakłada ocenę pracownika przy wykorzystaniu dwóch wzajemnie powiązanych kryteriów: efektywności pracy i potencjału rozwojowego pracownika
Ad. 4. Nazywana też metodą rozkładu normalnego, nawiązuje do prawdopodobieństwa rozkładu danej cechy, na którą ma wpływ niewiele czynników organizacyjnych, psychospołecznych czy też kulturowych
Dolne 10 % |
Poniżej średniej 20% |
Średnia 40% |
Powyżej średniej 20% |
Górne 10% |
Pracownik A |
Pracownik B |
Pracownik D |
Pracownik G |
Pracownik I |
- |
Pracownik C |
Pracownik E |
Pracownik H |
- |
- |
- |
Pracownik F |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Pamiętajmy: ludzie rozwijają się z firmą i odwrotnie!!!!
INNOWACYJNOŚĆ w budowaniu przewagi konkurencyjnej
Współczesne przedsiębiorstwo, aby mogło się efektywnie i dynamicznie rozwijać, potrzebuje nie tylko zmian w strukturze organizacyjnej, logistyce czy zachowaniach, potrzebuje innowacji, nowych produktów, nowych technologii, nowych systemów organizacji i zarządzania, marketingu itp.
Innowacja - pojęcie wprowadził do nauk ekonomicznych J. Schumpeter [1911]
Odniósł innowacje do pięciu przypadków
Wprowadzenie nowego produktu/nowego jego gatunku, z jakim konsumenci nie mieli jeszcze do czynienia
Wprowadzenie nowej metody produkcji jeszcze praktycznie nie wypróbowanej w danej dziedzinie przemysłu
Otwarcie nowego rynku, czyli takiego, na którym dany rodzaj krajowego przemysłu uprzednio nie działał, i to bez względu, czy rynek ten istniał wcześniej, czy też nie
Zdobycie nowego źródła surowców lub półfabrykatów i to niezależnie od tego, czy źródło już istniało, czy też musiało być dopiero stworzone
Wprowadzenie nowej organizacji jakiegoś przemysłu, np. stworzenie monopolu, bądź jego załamanie
Definicje innowacji
Każda nowość będąca nowością dla jej użytkownika [Kotler 1994]
Kierowany wysiłek organizacji na rzecz opracowania nowych produktów i usług, bądź też nowych zastosowań już istniejących produktów i usług [Griffin 1996]
Ulepszenie technologiczne, lepsze metody czy sposoby wykonania danej rzeczy, może to się ujawnić w zmianach produktu lub procesu, nowych podejściach do marketingu i nowych formach dystrybucji [Porter 1990]
Każda myśl, zachowanie lub rzecz, która jest nowa, tzn jakościowo różna od istniejących. Sprawianie nowości lub wprowadzanie zmian [Grudzewski, Hejduk 2000]
Wszelkie procesy badań rozwoju zmierzające do zastosowania i użytkowania ulepszonych rozwiązań w dziedzinie techniki, technologii i organizacji [Janasz, Kozioł 2007]
Różnorodność rozumienia innowacji
Dwa podejścia do innowacji
Rzeczowe - wyroby i usługi, organizacja procesu produkcji oparta na nowej bądź niespotykanej dotychczas wiedzy, akceptowanej i wdrożonej w firmę
Czynnościowe
Cały proces od tworzenia i projektowania aż do realizacji i adaptacji innowacji
W szerszym ujęciu proces innowacyjny obejmuje całą działalność badawczo - rozwojową, rozwijanie idei nowego produktu czy metody, który kończy się wraz z wdrożeniem innowacji
Siły napędowe procesu innowacji
Ogólnoświatowy rozwój bazy technologicznej i know-how wg funkcji wykładniczej
Zmieniające się potrzeby, oczekiwania i preferencje odbiorców
Stopniowe skracanie się cyklu życia produktów
Otwarte rynki zagraniczne
Wzrastająca konkurencja w skali globalnej
Trendy dynamizujące przemysł spożywczy
Trendy dynamizujące przemysł spożywczy
Produkcja żywności prozdrowotnej [funkcjonalnej]
Upowszechnianie żywności wygodnej
Dostosowanie produkcji do potrzeb/preferencji konsumenta
Globalizacja smaku konsumenta i wytwarzania żywności
Zogniskowanie kluczowych kompetencji
Rodzaje innowacji
Produktowe - tworzenie nowych produktów do zaspokojenia nowych potrzeb lub doskonalenie wyrobów już wytwarzanych
Procesowe - wprowadzanie nowych sposobów wytwarzania żywności
Organizacyjne - zmiany w funkcjonowaniu organizacji, wprowadzone w celu podniesienia sprawności działania, np. nowe metody marketingu, zarządzania
Innowacje produktowe i procesowe są ze sobą związane
Produkcja nowego wyrobu [istotnie nowe lub modyfikacja] zawsze wymaga nowej kombinacji zasobów, a więc nowej innowacji procesowej
Jednocześnie nowy lub ulepszony proces produkcyjny zmienia cechy wytwarzanych wyrobów, wymuszając innowacje produktowe
Główne obszary innowacji w firmach sektora żywnościowego
W statystyce międzynarodowej dotyczącej innowacyjności stosuje się wytyczne zawarte w podręczniku OSLO OECD/EUROSTAT [1997]. W metodyce OSLO zagadnienie innowacyjności zawężono do innowacji technologicznych w zakresie produktów i procesów
Aktywność innowacyjna obejmuje zespół działań o charakterze naukowym, technologicznym, organizacyjnym, finansowym i marketingowym, których celem jest opracowanie i wdrożenie innowacji technologicznych
Zgodnie z tą metodyką GUS przyjmuje
Produkt technologicznie nowy to taki, którego charakterystyka techniczna i zastosowanie różnią się istotnie od produktów wytwarzanych dotychczas
Produkt technologicznie ulepszony to produkt już istniejący, którego właściwości techniczne zostały ulepszone w znaczący sposób, przez zastosowanie nowych, doskonalszych materiałów
Innowacja technologiczna procesu to zastosowanie rozwiązań naukowych w praktyce przemysłowej, łącznie z metodami dostaw produktów
Klasyfikacja innowacji produktowych i procesowych wg następujących kryteriów
Stopień nowości - innowacja w skali
Światowej
Kraju lub całego działu przemysłu
Przedsiębiorstwa
Zasięg oddziaływania
Poza przedsiębiorstwo
Wewnątrz przedsiębiorstwa
Intensywność technologiczna i kapitałowa
Lekkie o zaawansowanej technologii
Ciężkie o zaawansowanej technologii
Lekkie o prostej technologii
Ciężkie o prostej technologii
Oryginalność zmian
Kreatywne (pionierskie) opanowanie dziedzin nie odkrytych
Imitujące (adaptacyjne), podążanie utartymi szlakami
Zakres rozwiązań nowatorskich
Podstawowe - dokonujące przełomu techniczno - organizacyjnego
Usprawniające
Czas i zakres oddziaływania
Rewolucyjne
Ewolucyjne
Przyczyna powstania
Popytowe - inicjowane przez rynek
Podażowe - inicjowane przez naukę i technikę
Zakres zmian
Autonomiczne (realizowane wyłącznie w ramach firmy)
Systemowe (zmiany w otoczeniu firmy)
Osiąganie korzyści
Obniżka kosztów
Poprawa jakości produktów
Wzrost ilości produktów
Poprawa warunków pracy i bezpieczeństwa
Ochrona środowiska naturalnego człowieka
Klasyfikacja innowacji - kategorie innowacji produktowych
Wpływ na zmianę zachowań i wzorców konsumpcji użytkowników
Ciągłe innowacje produktowe - nowe produkty, które nie wywołują zmian we wzorcach konsumpcji i zachowaniach konsumentów, lub zakłócają je w najmniejszym stopniu [np. nowy smak jogurtu]
Dynamicznie ciągłe innowacje produktowe - nowe produkty, które nie zmieniają radykalnie rutynowych wzorców i zachowań użytkowników [np. margaryny w płynie]
Nieciągłe innowacje produktowe - nowe produkty, wcześniej nieznane, które kreują zupełnie nowe wzorce i zachowania konsumentów [np. napoje energetyczne]
Stopień nowości, zarówno dla danego przedsiębiorstwa i dla rynku [nabywców]
Produkty nowe na świecie - tworzące zupełnie nowy rynek [10% wszystkich produktów innowacji]
Nowe linie produktu - pozwalające firmie na wejście na istniejący już rynek [20%]
Produkty dodatkowe - uzupełniające dotychczasowe linie produktu [26%]
Udoskonalenia dotychczasowych produktów - o udoskonalonym działaniu lub większej postrzeganej wartości, wchodzące na miejsce istniejących produktów [25%]
Produkty repozycjonowane - kierowane na nowe rynki lub segmenty rynku [7%]
Produkty redukujące koszty - nowe produkty spełniające podobne funkcje przy niższych kosztach [11%]
Specyfika przetwórstwa żywności
Wydłużenie linii produktów (line extention) - nowe produkty uzupełniające dotychczasowe linie produktów, np. przez nowy smak
Repozycjonowanie - nowe produkty uzyskane przez przemieszczenie rynkowe lub nowe zastosowanie istniejącego produktu (zmiana wizerunku produktu w świadomości konsumenta)
Produkty o nowej postaci fizycznej
Produkty o zmienionej recepturze
Produkty w nowym opakowaniu
Produkty nowatorskie
Produkty kreatywne
Wpływ innowacji produktowych i procesowych na dochodowość firmy (wykres)
W miarę, jak proces innowacji przechodzi od stadium rozwoju do stadium schyłku, następuje stopniowy spadek dochodowości innowacji produktowych
W ramach tego samego procesu następuje natomiast wzrost dochodowości innowacji procesowych
Okazje do innowacji wg Drucker'a
Są wewnątrz przedsiębiorstwa i są dostrzegane przez wszystkich pracowników
Nieoczekiwane zdarzenia
Niezgodność wiedzy rzeczywistej z wyobrażeniem o niej
Potrzeby procesu
Zmiany w strukturze branży/rynku
Znajdujące się na zewnątrz przedsiębiorstwa w jego bliższym i dalszym otoczneniu
Demograficzne
Zmiany w postrzeganiu, nastrojach i wartościach
Nowa wiedza
Piramida uwarunkowań procesów innowacji (od góry - od szczytu do podstawy)
Czynniki społeczno - polityczne
Czynniki psychologiczne
Czynniki socjologiczne
Czynniki ekonomiczne
Wymagania użytkowników
Poziom organizacyjny
Stan bazy materiałowo - technicznej
Stan wiedzy technicznej
Stan wiedzy naukowej
Prawa przyrody
Podział czynników wpływających na aktywność innowacyjną przedsiębiorstwa
Polityka państwa i infrastruktura |
Ekonomia |
Przedsiębiorstwo |
System podatkowy |
Konkurencja firm zagranicznych |
Rodzaj strategii firmy |
Polityka kredytowa |
Koszty wdrożeń |
Siły i słabości firmy |
Prawo o ochronie środowiska |
Ryzyko wdrożeń |
Wykształcenie właściciela |
Wsparcie rządu |
Cechy rynku |
Kwalifikacje pracowników |
Infrastruktura wspierająca biznes |
|
Bodźce ekonomiczne dla pracowników |
|
Park maszynowy |
|
|
Środki finansowe |
|
|
Wyniki ekonomiczno - finansowe firmy |
|
|
Badanie rynku |
|
|
Informacje o nowościach |
|
|
Wielkość firmy |
|
|
Kierunek działalności |
|
|
Wzrost firmy |
|
|
Wiek firmy |
Piramida potrzeb wg A. Maslowa (od szczytu)
Samorealizacji ROZWOJU
Szacunku i uznania
Afiliacji
Bezpieczeństwa REDUKCJI ODCZUWALNYCH BRAKÓW
Fizjologiczne
Wykład 9 16.12.2008
Proces innowacyjny
Identyfikacja problemu lub okazji
Poszukiwanie pomysłów na rozwiązanie
Identyfikacja wielu pomysłów
Zbieranie informacji o każdym z pomysłów wewnątrz i na zewnątrz organizacji
Ewentualna redefinicja i ponowna ocena pierwszego problemu lub okazji
Pomysły odrzucone (zachowane na inną okazję)
Identyfikacja realnych pomysłów
Analiza porównawcza korzyści płynących z każdego pomysłu
Uszeregowanie na podstawie ogólnej oceny porównawczej
Wybór najlepszego pomysłu
Odrzucone pomysły z najbliższych pozycji (zachowane na inną okazję)
Opracowanie i wdrożenie najlepszego pomysłu
Ocena skuteczności najlepszego pomysłu
W razie potrzeby udoskonalenie
Każda innowacja wprowadza określone zmiany, burzy dotychczasowy porządek i wprowadza nowy. Budzi lęk i opór lub wywołuje pozytywne reakcje
Postawy wobec innowacji
Akceptacja (wysoka motywacja, zaangażowanie w proces innowacyjny)
Obojętność (spadek motywacji, niezadowolenie)
Bierny opór (utrata motywacji, frustracja)
Czynny opór (agresja, chęć ucieczki)
Wpłyń na wody błękitnego oceanu, strategia „Blue Ocean”
Przenosi akcent z bezpośredniej ostrej konfrontacji z konkurencją na tworzenie nie odkrytych i jednocześnie zyskownych obszarów rynku oraz zagospodarowanie różniących się gustów konsumentów
Tworzenie innowacji to:
Podważanie status quo
Zachęcanie pracowników do generowania pomysłów
Gotowość do łamania schematów
Tworzenie kultury organizacyjnej wspomagającej proces tworzenia innowacji
ZAROBIĆ NA TYM, CZEGO JESZCZE NIE BYŁO!!!
Od czego powinna zacząć firma, która chce szukać swoich szans w „błękitnym oceanie”?
Otworzyć się na coś nowego
Nie ma nic gorszego niż dominujące w firmie przekonanie, że wszystko już było
Zastanowić się, kim jako firma chcemy być - mamy naśladować innych, czy stworzyć nowości oraz trendy, a potem szukać tej unikatowej, wyróżniającej nas cechy
Pamiętać o tym, że skuteczne wdrożenie jest niemniej ważne, jak sam przełomowy produkt. Wiele firm ma genialny pomysł, któremu nie towarzyszy równie genialne wdrożenie
Być konsekwentnym, mieć wiarę i optymizm, nie podłamywać innowatorów szukaniem dziury w całym
„Blue Ocean” - praktyka Carlsberg Polska
Metoda wdrożona do wszystkich działów (od marketingu do HR)
Wypracowano kulturę wspomagającą innowacje
Intranet - skrzynka z pomysłami (idea box)
Platforma wymiany poglądów na dany temat
Filozofia - porażka nie jest końcem „świata”, ale lekcją, z które firma chce i może wyciągnąć wnioski
Kreatywność nie może być krępowana ryzykiem
Efekt:
- Nowe produkty
- Piwo karmi
- Okocim palone
Inne firmy: Amica, PZU S.A., PZU Życie S.A., Lux-Med.
Najszybszą drogą do sukcesu jest podwojenie liczby popełnianych błędów!!!
Porażka jest warunkiem wstępnym innowacji
Uwaga:
Rozróżnia się dwie kategorie błędów:
Wynikające z niedbalstwa
Będące błędami usprawiedliwionymi
Prawdopodobieństwo, iż w firmie będą się rodzić nowe pomysły, wzrasta jeżeli poszczególne etapy w procesie innowacji, zarówno te udane, jak i nieudane, podlegają interpretacji, a nie niszczą przełożonych
Metody generowania idei nowych produktów
Metoda burzy mózgów
Metoda delficja - sięgamy do ekspertów
Metoda synektyczna
Metoda morfologiczna
Myślenie literalne
Metoda scenariuszy
Benchmarking
Innowacje produktówe - polski rynek żywności
Żywność wzbogacona w witaminy
Żywność wzbogacona w składniki mineralne
Żywność z dodatkową zawartością błonnika
Żywność wzbogacona w dodatki funkcjonalne
Żywność niskoenergetyczna
Żywność probiotyczna o właściwościach prozdrowotnych
Żywność o właściwościach zdrowotnych
Innowacje smakowe
Innowacje opakowaniowe
Nowe rodzaje
Nowe kształty
Nowe rozwiązania technologiczne dotyczące zamknięcia
Akceptacja innowacji przez klienta a niezbędny wysiłek firmy
Im bardziej firmy zmieniają sposób działania produktów, tym większej zmiany zachowań wymagają od konsumentów. Gdy firmy mogą tworzyć wartość poprzez zmiany produktów, najłatwiej będzie im uzyskać jej akceptację, minimalizując potrzebę zmian u konsumentów
Rozkład grup konsumentów w zależności od skłonności do akceptacji innowacji oraz ich znaczące cechy
Innowatorzy (2,5%) |
Wcześni naśladowcy (13,5%) |
Wczesna większość (34%) |
Późna większość (34%) |
Konserwatyści (16%) |
- Śmiali - Ryzykanci - Bogaci - Introwertycy |
- Zintegrowani społecznie - Liderzy opinii - Bogaci - Wykształceni - Konformiści |
- Przeciętne dochody - Wykształcenie i status społeczny - Konserwatywni |
- Sceptycy - Niskie dochody - Gorzej wykształceni |
- Niskie dochody - Starsi - Gorzej wykształceni - Mocno przywiązani do tradycji |
Akceptacja innowacji produktowych wg grup innowacji i wskaźnika akceptacji
Największa: innowacje smakowe (0,85)
Najmniejsza: żywność o właściwościach zdrowotnych (prawie 0,2)
Cechy najbardziej efektywnych „doskonałych” przedsiębiorstw
Obsesja działania (wymuszanie szybkiej analizy pojawiających się problemów, bezzwłoczne formułowanie odpowiedzi i wdrażanie rozwiązań
Bliski i bezpośredni kontakt z klientem
Autonomia i przedsiębiorczość (stworzenie warunków samodzielnego działania jednostkom i zespołom zdolnym do inicjatywy)
Wydajność i efektywność poprzez ludzi (uznanie kadry za najważniejszy podsystem każdej organizacji)
Koncentracja na wartościach (przyjęcie złotych zasad, np. McDonald's - jakość, szybkość, czystość, cena, atrakcyjność, a także „twardszych” instrumentów zarządzania, np. instrukcji)
Postępowanie wg zasady „trzymaj się tego, co umiesz najlepiej”
Niewielki sztab o prostej strukturze
Współwystępowanie w jednej strukturze luźnych i sztywnych form organizacyjnych
Wykład 10 6.01.2009
Polityka UE
Strategia lizbońska - marzec 2000 r.
Uczynienie z Unii Europejskiej do 2010 r. najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki świata, opartej na wiedzy, zdolnej do:
Utrzymania zrównoważonego wzrostu gospodarczego
Stworzenia nowych, lepszych miejsc pracy
Zapewnienia spójności społecznej
Common Agriculture Policy - Wspólna Polityka Rolna
Działania niezbędne do zrealizowania Strategii Lizbońskiej
Szybkie przechodzenie do gospodarki opartej na wiedzy, w tym rozwój społeczeństwa informacyjnego, badań i innowacji oraz kształcenie odpowiednich kwalifikacji i umiejętności
Liberalizacja i integracja rynków i sektorów
Rozwój przedsiębiorczości (łatwiejszy dostęp do kapitału i technologii, lepsze wsparcie ze strony administracji)
Wzrost zatrudnienia i zmiana modelu społecznego
Dbałość o trwałe fundamenty rozwoju i środowisko naturalne
„Partnerstwo na rzecz wzrostu. Nowy start Strategii Lizbońskiej” marzec 2005
Polskie Forum Strategii Lizbońskiej, 2005
Inicjatywa - Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową
Urząd Komitetu Integracji Europejskiej
Przedstawiciele biznesu
Misja - Uczynić Polskę lepszą
Cele ogólne
Wywieranie wpływu na rozwiązania systemowe i regulacje UE
Poprawa jakości polskiej polityki społeczno - gospodarczej, presja na poprawę działania instytucji publicznych
Ułatwianie działania biznesu w Polsce
Budowa prestiżu Polski w Europie jako kraju aktywnego i twórczego
Polskie Forum Strategii Lizbońskiej pełni 3 funkcje
Think-tanku - dostarczając analiz, diagnoz, ocen i koncepcji dotyczących polityki państwa
Platformy debat i dialogu społecznego wokół głównych, strategicznych wyzwań dotyczących polityki społeczno - gospodarczej Polski i UE
Partnerstwa publiczno - prywatnego, w ramach którego współpracują instytucje państwa, organizacje pozarządowe i przedstawiciele nauki i biznesu
7 Program Ramowy - Podstawowy Instrument realizacji celów Strategii Lizbońskiej na poziomie wspólnotowym: 2007-2013
Cele:
Wspieranie współpracy ponadnarodowej we wszystkich obszarach badań i rozwoju technologii
Zwiększenie dynamizmu kreatywności i doskonałości europejskich badań naukowych w pionierskich dziedzinach nauki
Wzmocnienie potencjału ludzkiego w zakresie badań i technologii poprzez zapewnienie edukacji i szkoleń
Wspieranie szerokiego stosowania rezultatów badań naukowych, upowszechnianie wiedzy uzyskanej w wyniku działalności badawczej
Budżet: 54 mld Euro
Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 - dokument przyjęty przez Radę Ministrów dnia 19 grudnia 2006. Jego autorem jest Minister Rozwoju Regionalnego
Opisuje obecny stan polskiej gospodarki pod kątem innowacyjności i konkurencyjności oraz stanu sektora naukowo-badawczego
Wskazuje 5 głównych celów, jakie powinny zostać osiągnięte w najbliższych latach, zgodnie z założeniami tzw Strategii Lizbońskiej i opisuje metody ich realizacji
Cele:
Zwiększenie innowacyjności przedsiębiorstw
Wzrost konkurencyjności polskiej nauki
Zwiększenie roli nauki w rozwoju gospodarczym
Zwiększenie udziału innowacyjnych produktów polskiej gospodarki w rynku międzynarodowym
Tworzenie … i lepszych miejsc pracy
KONFLIKTY, SPORY, NEGOCJACJE - Dochodzenie do „Tak”
„Mów, gdy jesteś zły, a wygłosisz mowę, której będziesz naprawdę żałować.” [Ambrosse Bierce]
Konflikty, spory i negocjacje obecne są nieustannie w naszym życiu
Każdy z nas, pełniąc różne role, uwikłany jest w stosunki z innymi ludźmi
Rodzina, pracownicy, przedsiębiorstwa, społeczeństwo, państwo - muszą współistnieć, aby osiągnąć swoje cele, realizować oczekiwania i dążenia
Współistnienie nierozerwalnie wiąże się z konfliktem - sytuacją, gdy realizacja interesów obu stron wydaje się niemożliwa
Zmusza to do poszukiwania odpowiedzi na pytanie: Co robić?
Jedna z odpowiedzi brzmi: NEGOCJOWAĆ
Zaś kolejne pytanie brzmi: NEGOCJOWAĆ, ale jak?
Konflikt jest formą rywalizacji między ludźmi lub grupami
Pojawia się wtedy, kiedy dwie lub więcej osób rywalizuje o uzyskanie pewnych dóbr, czy uznanie pewnych wartości
W sytuacji konfliktowej celem ludzi staje się często chęć zadania „ciosu” fizycznego bądź psychologicznego drugiej stronie.
Pierwsza reakcja na konflikt jest emocjonalna, dopiero później pojawiają się aspekty poznawcze
Rodzaje konfliktów:
Ze względu na kryterium czasu
Długookresowy
Krótkookresowy
Ze względu na formę przejawiania się
Jawny/ukryty
Zorganizowany/nie zorganizowany
Ze względu na kryterium podmiotowe
Konflikt interpersonalny (występuje pomiędzy niezależnymi jednostkami, którymi mogą być np. pracownicy)
Konflikt międzygrupowy (występuje pomiędzy grupami, które działają w organizacji, lub są zainteresowane funkcjonowaniem danej organizacji
Konflikt pomiędzy jednostką a grupą (spór destrukcyjny i …, szczególnie dla jednostki, ze względu na nierówność sił i konieczność konfrontacji ze zbiorowością (?)
U podnóża konfliktów znajdują się konkretne przyczyny, które mogą stanowić źródło nieporozumienia.
Przyczyny konfliktów można podzielić na:
Racjonalne, które wynikają z rzeczywistych przesłanek
Irracjonalne, których podłożem są czasami trudno wytłumaczalne zachowania, jak np. nieuzasadniona niechęć do innej osoby lub grupy
Źródła nieporozumień można podzielić na:
Wynikające z cech organizacji
Konflikty związane z podziałem zasobów organizacji, np. płaca
Wynikające ze specjalizacji, podziału pracy i przydzielonych zadań, np. brak zrozumienia między komórkami przedsiębiorstwa
Spowodowane nieodpowiednio określonym zakresem praw i obowiązków jednostek organizacyjnych
Wynikające ze współzależności grup i jednostek, np. opóźnienia
Wynikające z nieprzestrzegania prawa
Spowodowane przerostem nieformalnych kontaktów w organizacji
Spowodowane zmianami organizacyjnymi, własnościowymi lub technologicznymi
Spowodowane brakiem efektywnie funkcjonującego przepływu informacji i komunikacji wewnętrznej
Mające swe źródło w cechach jednostek
Wynikające z negatywnych uczuć i emocji, np. zawiść, złośliwość
Spowodowane niewłaściwym zachowaniem na szczeblu kierowniczym, np. brak kompetencji kierowniczych
Wynikające z różnorodności postaw i oczekiwań pracowników względem organizacji
Spowodowane różnym światopoglądem pracowników
Tradycyjny i współczesny pogląd na konflikt
Tradycyjny |
Współczesny |
Konflikt jest do uniknięcia |
Konflikt jest nieunikniony |
Przyczynami konfliktów są błędy kierownictwa oraz nieodpowiednie projektowanie i kierowanie organizacją |
Przyczynami konfliktu są: struktura organizacyjna, różnice celów, wartości, poglądów |
Konflikt niszczy organizację i przeszkadza w optymalnej efektywności |
Konflikt przyczynia się lub szkodzi efektywności organizacji |
Zadaniem kierownictwa jest eliminacja konfliktu |
Zadaniem kierownictwa jest kierowanie konfliktem tak, aby doprowadził on do wzrostu efektywności organizacji |
Optymalna efektywność wymaga likwidacji konfliktu |
Optymalna efektywność organizacji wymaga konfliktu na umiarkowanym poziomie |
KONFLIKT |
REAKCJA NA KONFLIKT (ZACHOWANIE) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
NASTĘPSTWA: upadłość, frustracja, kompromis, postęp, rozczarowanie, destrukcja, wyrzuty sumienia, upokorzenie, poznanie partnera (-ów), osłabienie, ewolucja, reparacje, animozje osobiste, zwycięstwo - przegrana, szukanie przyczyn, dezorganizacja.
Jakie role ludzie odgrywają w konflikcie?
Negocjatorzy, czyli reprezentanci stron
Mediatorzy, czyli facylitatorzy, trzecia strona nie zaangażowana bezpośrednio w kwestie sporne, ale pomagająca stronom dojść do porozumienia
Decydenci, lub arbitrzy, podejmujący ostateczne decyzje
Style rozwiązywania konfliktów, w których brane są pod uwagę dwa wymiary:
Nacisk każdej ze stron na osiągnięcie własnych celów
Zaspokojenie interesów drugiej strony
Rywalizacja - strona konfliktu skoncentrowana jest na realizacji własnych celów, pomijając potrzeby i oczekiwania drugiej strony. Pojawia się tutaj relacja wygrany - przegrany, w której jedna ze stron może wykorzystać siłę i przewagę, aby w ten sposób osiągnąć wyznaczony cel.
Współpraca - nastawienie obu stron konfliktu jest przyjazne. Dąży się do znalezienia rozwiązania satysfakcjonującego obie strony. Problem stanowi wyzwanie, dla którego szuka się optymalnego, korzystnego dla wszystkich rozwiązania
Unikanie - jest to podejście, w którym pomimo tego, że strona zdaje sobie sprawę z istnienia konfliktu, ucieka od niego, stara się wycofać lub wyrzuca go do podświadomości
Dostosowanie - jedna ze stron ustępuje drugiej, jest uległa, podporządkowuje się, starając się zaspokoić interesy drugiej strony, kosztem własnych
Kompromis - strony zachowują równowagę między swoimi dążeniami, a celami partnera, stosują zasadę ustępstwo za ustępstwo, dlatego nie ma ani wygranych, ani przegranych. Rozwiązanie jest dla obu stron tylko częściowo satysfakcjonujące.
Możliwe wyniki negocjacji:
Pamiętaj, impas nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem
Opracuj swoją „BATNA” - najlepszą z alternatyw negocjowanego porozumienia
Best Alternative to a Negotiated Agreement
Warunki osiągnięcia porozumienia:
Negocjacje muszą być dobrze przygotowane (np musimy przygotować się na ustępstwa i opracować „BATNA”)
Negocjacje muszą być dobrze przeprowadzone (sadzając rozmówcę na niewygodnym krześle naprzeciwko okna, z którego słońce świeciłoby mu w twarz, z pewnością wymusilibyśmy korzystniejsze dla nas wyniki negocjacji, ale pozostaje kwestia, czy to jest uczciwe)
Negocjacje muszą być właściwie podsumowane (dokument, umowa, w której spisane są warunki tak, aby nikt nie mógł potem mieć jakichkolwiek pretensji)
Negocjacje wymagają od uczestników, aby określili kwestie, co do których mają różne zdania, wymagają „uczenia się” wzajemnie swoich potrzeb i interesów, wypracowywania możliwych rozwiązań, aż do osiągnięcia ostatecznego porozumienia
Negocjacje kończące się sukcesem są zwykle rezultatem wzajemnej wymiany poglądów i informacji, jak również pewnych ustaleń podejmowanych przez negocjujące strony
Wymiana ta może mieć charakter:
Namacalny (tj pieniądze, zaangażowanie czasowe czy przejawianie pewnych zachowań)
Ukryty (np. zgoda na zmianę postawy, stanowiska, oczekiwań itp.)
Wykład 11 13.01.2009
Bilans w przedsiębiorstwie
Bilans majątkowy - podstawowe sprawozdanie finansowe, które ukazuje majątek jednostki gospodarczej, jednocześnie w ujęciu rzeczowym i finansowym
Dwie części
Aktywa - wykaz majątku posiadanego przez przedsiębiorstwo
Pasywa - informacje na temat źródeł finansowania majątku
Dokładna fotografia stanu przedsiębiorstwa w określonym dniu - dzień/moment bilansowy
Sprawozdanie o sytuacji majątkowej i kapitałowej przedsiębiorstwa
Charakter statyczny: informacje na dzień sporządzenia
Elementy bilansu majątkowego
Nazwa, adres, regon, pieczęć firmy
Słowo „bilans”
Określenie organu, w którym podmiot jest zarejestrowany
Data, na którą sporządzono bilans - „bilans sporządzony na dzień”
Data sporządzenia bilansu
Wyszczególnienie grup i pozycji aktywów i pasywów z podaniem ich wartości
Suma bilansowa dla aktywów i pasywów tak, aby widoczne było zbilansowanie
Określenie jednostek pieniężnych, w których przedstawiono aktywa i pasywa
Podpis kierownika jednostki i data podpisu
Podpis osoby upoważnionej do sporządzania bilansu majątkowego
Aktywa |
Wartość |
Pasywa |
Wartość |
I. Aktywa trwałe 1. Środki trwałe 2. Długoterminowe aktywa finansowe (3-letnie obligacje)
II Aktywa obrotowe 1. Materiały 2. Produkty 3. Towary 4. Należności 5. Gotówka w kasie 6. Rachunek bankowy |
………………………
………………………
…………………… …………………… …………………… …………………… …………………… …………………… |
I Kapitał własny 1. Kapitał właścicieli - udziały wspólników 2. Wypracowany zysk
II Kapitał obcy 1. Kredyty 2. Zobowiązania a) Wobec dostawców b) Wobec pracowników |
………………………
………………………
…………………….....
………………………. ………………………. |
Suma bilansowa |
……………….. |
Suma bilansowa |
……………………… |
……………………………………
Sporządził (podpis)
Cechy bilansu
Zupełność
Rzetelność
Sprawdzalność
Ciągłość
Przejrzystość
Przy sporządzaniu bilansu obowiązuje zasada równowagi bilansowej.
Podstawowe równanie rachunkowości
> Suma aktywów trwałych i obrotowych = Suma kapitałów własnych i zobowiązań
> Suma A = Suma P
> Majątek = Kapitał
BILANS - BUDOWA |
|
|
strata „-”) |
B. AKTYWA OBROTOWE
|
B. ZOBOWIĄZANIA I REZERWY NA ZOBOWIĄZANIA
|
AKTYWA = PASYWA |
Definicje pojęć bilansowych
AKTYWA - kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych
PASYWA - źródła finansowania aktywów
Kryteria podziału aktywów
> Kryterium rodzajowe
Rzeczowe
Finansowe
Niematerialne
> Kryterium czasu
Długoterminowe
Krótkoterminowe
AKTYWA TRWAŁE
Składniki wykorzystywane przez okres dłuższy niż jeden rok, posiadają zwykle wysoką wartość jednostkową
Składniki majątkowe wykorzystywane w tej samej postaci w długim okresie czasu
Element 1 - Wartości niematerialne i prawne
Składniki majątku, które nie mają rzeczowej postaci
Nabyte przez podmiot prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności (wykorzystania) przez > 1 rok
Skład
Koszty zakończonych prac rozwojowych na potrzeby własne przedsiębiorstwa, poniesione przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii
Wartość firmy (różnica między ceną nabycia jednostki lub zorganizowanej jej części a niższą od niej wartością przejętego majątku)
Autorskie prawa majątkowe, licencje, koncesje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, know-how
Programy komputerowe o przewidywanym okresie użytkowania > 1 rok
Zaliczki na wartości niematerialne i prawne
Element 2 - Rzeczowe aktywa trwałe
Skład
Grunty, budynki, urządzenia techniczne, środki transportu
Środki trwałe w budowie, montażu lub podlegające ulepszeniu
Zaliczki ponoszone przez przedsiębiorstwo na środki trwałe w budowie
Struktura rodzajowa środków trwałych:
Nieruchomości - grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle, a więc obiekty inżynierii lądowej i wodnej oraz budynki, a także będące odrębną własnością lokale, jak i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz użytkowego
Maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy
Ulepszenia w obcych środkach trwałych
Inwentarz żywy
Środki trwałe w budowie: ogół kosztów (nabycia lub wytworzenia), które zostały poniesione w związku z niezakończoną wciąż budową, montażem czy przekazaniem do użytkowania nowego środka trwałego. Do środków trwałych w budowie są również zaliczane koszty ponoszone w celu ulepszenia lub modernizacji już istniejącego środka trwałego
Element 3 - Inwestycje długoterminowe
Aktywa nabyte w celu osiągania przez przedsiębiorstwo korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend
Nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez przedsiębiorstwo, lecz zostały nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych
Długoterminowe aktywa finansowe (akcje, udziały w innych spółkach, inne papiery wartościowe, udzielone długoterminowe pożyczki) nabyte przez przedsiębiorstwo dla osiągania korzyści ekonomicznych
Element 4 - Należności długoterminowe
Termin ich zapłaty przypada co najmniej po upływie 1 roku od daty, na jaką sporządza się sprawozdanie finansowe.
Kwoty pieniężne należne danemu podmiotowi od innych podmiotów lub od osób fizycznych; zapłata nastąpi najwcześniej po upływie 1 roku od daty sporządzenia bilansu, w którym zostały ujęte (powinny więc być wykazane w dwóch kolejnych bilansach sporządzanych na koniec roku obrotowego), np. należności z tytułu leasingu finansowego, należności objęte ugodą bankową lub układem
Element 5 - długoterminowe rozliczenia międzyokresowe
Rozliczenia kosztów, które są poniesione przez przedsiębiorstwo w danym roku obrotowym i przypadają do rozliczenia w następnych latach obrotowych
Koszty poniesione w danym okresie, ale dotyczące przyszłych lat
AKTYWA OBROTOWE
Charakteryzują się zmianą postaci w krótkim okresie czasu
Cechy środków obrotowych: przeznaczenie do zbycia w ramach cyklu operacyjnego (produkcyjnego) oraz zamiana postaci rzeczowej w postać pieniężną i odwrotnie
Element 1 - Zapasy - rzeczowe aktywa obrotowe (rzeczowe składniki majątku obrotowego)
Materiały - służą do jednorazowego zużycia w jednym cyklu produkcyjnym; przenoszą całą swoją wartość na nowo wytworzone produkty; obejmują surowce do produkcji, opakowania, części zamienne
Półprodukty i produkty w toku - produkty lub usługi, które jeszcze nie zostały zakończone i pozostają w różnym stopniu zaawansowania w trakcie procesu produkcyjnego
Produkty gotowe - przeznaczone do sprzedaży, które nie podlegają dalszej obróbce
Towary - wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, zakupione przez daną jednostkę w celu dalszej sprzedaży w niezmienionej postaci
Element 2 - Należności krótkoterminowe
Ogół należności z tytułu dostaw i usług oraz innych, które stają się wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego. Są to sumy pieniężne należne danej jednostce gospodarczej od innych jednostek i pochodzą głównie z tytułu sprzedaży produktów gotowych, usług, towarów
Element 3 - Inwestycje krótkoterminowe
Nabyte aktywa finansowe w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych z przyrostu ich wartości lub uzyskania pożytków w innej postaci, w tym również z transakcji handlowej, które są płatne i wymagalne lub przeznaczone do zbycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub od daty ich założenia, wystawienia lub zbycia, albo stanowią aktywa pieniężne.
> Są to:
Instrumenty kapitałowe wyemitowane przez inne jednostki (udziały lub akcje, inne papiery wartościowe) udzielone pożyczki
Aktywa pieniężne - środki pieniężne (gotówka) na rachunku bankowym i w kasie przedsiębiorstwa
Element 4 - Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe
Rozliczenia kosztów, które są poniesione przez przedsiębiorstwo w danym roku obrotowym i przypadają do rozliczenia w okresie 12 miesięcy od dnia bilansowego.
KAPITAŁY WŁASNE
Równowartość majątku wniesionego przez właścicieli przedsiębiorstwa:
Kapitał (fundusz) podstawowy - wniesiony w momencie zakładania firmy przez założycieli, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy; jego nazwy: kapitał zakładowy (spółki handlowe, akcyjne, z o.o.), kapitał wspólników (spółki osobowe), fundusz założycielski (przedsiębiorstwo państwowe), fundusz udziałowy (spółdzielnie)
Kapitał (fundusz) zapasowy - tworzony z wypracowanego zysku, nadwyżki ceny akcji, z dopłat akcjonariuszy i wspólników. W spółkach akcyjnych obowiązkowo 8% zysku zasila kapitał zapasowy do wysokości 1/3 kapitału akcyjnego. Przeznaczany jest na pokrycie ewentualnych strat
Kapitał rezerwowy - tworzony zgodnie ze statutem lub umową spółki, może być przeznaczony na pokrycie strat lub wydatków spółki
Kapitał z aktualizacji wyceny - tworzony z przeszacowania wartości majątku lub źródeł jego pochodzenia
Wynik finansowy - zysk lub strata.
Rodzaje kapitałów
Forma prawna przedsiębiorstwa |
Kapitał podstawowy (fundusz powierzony) |
Kapitał zapasowy (fundusze wypracowane) |
Przedsiębiorstwa państwowe, komunalne |
Fundusz założycielski |
Fundusz przedsiębiorstwa |
Spółki kapitałowe z o.o. |
Kapitał zakładowy |
Kapitał zapasowy |
Spółki kapitałowe - S.A. |
Kapitał zakładowy |
Kapitał zapasowy |
Spółdzielnie |
Kapitał udziałowy |
Kapitał zasobowy |
Spółki cywilne, jawne, partnerskie, komandytowe, osoby fizyczne |
Kapitał wspólników Wkład właściciela |
|
KAPITAŁY OBCE (ZOBOWIĄZANIA)
Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania, które stanowią zadłużenie wobec kontrahentów:
Długoterminowe (z obowiązkiem uregulowania > 1 roku)
Krótkoterminowe (termin spłaty/wykupu do 1 roku)
Rezerwy tworzone są na przyszłe zobowiązania, których kwota może być w sposób wiarygodny oszacowana
Zobowiązania długoterminowe
Termin spłaty przekracza jeden rok:
Wobec banków i instytucji finansowych z tytułu zaciągniętych długoterminowych pożyczek/kredytów bankowych
Zaciągnięte długoterminowe zobowiązania przez emisję własnych obligacji i innych papierów wartościowych
Zobowiązania z tytułu umów leasingu finansowego
Zobowiązania krótkoterminowe
Otrzymane kredyty krótkoterminowe
Otrzymane zaliczki na poczet dostaw
Zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych papierów wartościowych
Zobowiązania z tytułu dostaw surowców do produkcji (lub usług zamawianych i realizowanych przez inne firmy)
Zobowiązania budżetowe (z tytułu podatków, ubezpieczeń społecznych, zdrowotnych i ceł)
Zobowiązania wewnątrzzakładowe (w tym wobec pracowników z tytułu wynagrodzeń
Wykład 12 20.01.2009
Podstawy biznes planu
Sukces w biznesie zależy od dobrego zarządzania
Zarządzanie - pojęcie bardzo szerokie. Obejmuje:
Planowanie
Organizowanie
Prowadzenie (motywowanie innych i samego siebie)
Kontrolowanie (ocenianie)
Planowanie - składnik zarządzania, który jest szczególnie istotny dla prowadzenia całego przedsięwzięcia
Różnie się definiuje, ale istota zjawiska jest wspólna - planowanie to proces ustalania celów i określania środków oraz metod ich osiągnięcia
Planowanie w przedsiębiorstwie przybiera wiele form. Wyraża się przygotowaniem
Business plan'u
A także planów strategicznych, dotyczą sposobu alokacji i wykorzystania zasobów przedsiębiorstwa
Planów operacyjnych (określają cele na okres bieżący)
Planów dotyczących „specjalnych wydarzeń”
Business plan spaja, a nawet czasami zastępuje wszystkie plany. Wytycza szlak, którym należy kroczyć. Jest to mapa drogowa, określająca szlak wiodący do sukcesu, to przewodnik zawierający szczegóły w zakresie metod, technik i środków, dla osiągnięcia celów firmy.
Biznes plan jest zestawem dokumentów (analiz i programów) w których na podstawie oceny sytuacji strategicznej firmy oraz danych historycznych zawarta jest projekcja celów firmy i sposobów ich osiągania przy uwzględnieniu wszystkich istniejących uwarunkowań natury finansowej, rynkowej, marketingowej, organizacyjnej, kadrowej i technologicznej. Obejmuje on działalność bieżącą oraz okres od trzech do pięciu następnych lat. Pomocny jest szczególnie w:
Konkretyzowaniu koncepcji działania
Ustalaniu metod i sposobów ich osiągania przy uwzględnianiu wszystkich istniejących ograniczeń
Kontroli prawidłowego przebiegu realizacji przedsięwzięcia
Sporządzanie biznes planu staje się koniecznością
Przed założeniem nowego przedsięwzięcia
Podczas łączenia przedsiębiorstw
W trakcie próby uzyskania zewnętrznych środków na finansowanie swojej działalności lub ryzykownych przedsięwzięć
W krytycznym okresie (np. zmiana form własności lub profilu działalności, ukierunkowanie na nowe rynki, duże inwestycje, modernizacja)
W sumie pełni dwie podstawowe funkcje
Funkcję wewnętrzną: plan wykorzystywany jest jako wewnętrzny dokument planistyczny niezbędny do zarządzania przedsiębiorstwem
Funkcję zewnętrzną: plan ma podstawowe znaczenie dla uatrakcyjnienia przedsiębiorstwa w oczach potencjalnych inwestorów i przyciągania z zewnątrz środków finansowych (np. bank, środki unijne itp.)
Business plan powinien wskazywać
Gdzie jesteśmy
Dokąd chcemy zmierzać
Jak chcemy tam dotrzeć
Jaka jest opłacalność celów, które chcemy osiągnąć
Wymagania, które stawia się biznes planom są następujące:
Ma on być prosty
Precyzyjny - musimy operować kwotami, procentami
Użytkowy - praktyczny, jest możliwość jego wdrożenia
Na 100 biznes planów
50 odrzucono po pobieżnej analizie
25 odrzucono po kilkugodzinnej analizie
15 odrzucono po wnikliwej analizie
10 zakwalifikowano do ewentualnego inwestowania
5 z nich odrzucono po negocjacjach warunków
5 zostało przyjętych
Konstrukcja biznes planu
Kto powinien opracować biznes plan i jaki zespół powołać do jego opracowania? - menedżerowie zarządzający firmą, ewentualna pomoc konsultantów
Jak obszerny powinien być biznes plan
Na tyle obszerny, aby wyczerpywać zawarte w nim tematy
Na tyle krótki, aby podtrzymać zainteresowanie czytających
Jak dokładny powinien być biznes plan? - minimum informacji to:
Wielkośćoczekiwanych środków finansowych wraz z określeniem terminów, w których będą one niezbędnie potrzebne
Szczegółowe projekty przeznaczenia środków finansowych
Sposób osiągania założonych celów
Oczekiwane wpływy finansowe z proponowanych przedsięwzięć
Zagadnienie ryzyka - ryzyko ujawniać, ale przeciwstawić przewidywane korzyści
Informacje poufne - tak, ale z oznaczeniem „prywatno-poufne”
Sposoby prezentacji - klarowna konstrukcja, przejrzystość, staranne opracowanie, poparte graficzną prezentacją
Wnętrze biznes planu:
Opis firmy
Opis produktu
Rynek
Marketing i dystrybucja
Warunki produkcji
Przewidywane rezultaty inwestycji
Informacja finansowa
Plan inwestycyjny
Plan finansowy
Programy finansowe
Struktura biznes planu
Streszczenie projektu przedsięwzięcia
Profil i zakres działania firmy
Założenia planu strategicznego przedsięwzięcia
Plan techniczny
Plan marketingowy
Plan organizacyjny
Plan finansowy
Dane niezbędne do wypełnienia typowego wniosku kredytowego
Wnioski i podsumowanie
Załączniki
Ad. 1 Streszczenie projektu przedsięwzięcia
W streszczeniu muszą być jasno i czytelnie przestawione wszystkie najistotniejsze dla całego opisanego w planie przedsięwzięcia elementy
Cel sporządzenia planu i opis spodziewanych korzyści
Wysokość środków finansowych potrzebnych do osiągnięcia celu
Krótki opis projektu i rynku
Zestawienie najważniejszych elementów planów finansowych (sprzedaż, zysk w okresie 3-5 lat)
Opis kadry menedżerskiej (jej doświadczenia w zarządzaniu) - szczególnie w przypadku przedsiębiorstw rozpoczynających działalność lub powołania nowego kierownictwa
Streszczenie jako pierwsza informacja o projektowanych zamierzeniach odgrywa bardzo istotną rolę - warto poddać je ocenie fachowców
Ad.2 Profil i zakres działania firmy (cel: zapoznać zainteresowanych z działalnością przedsiębiorstwa od chwili założenia aż do chwili obecnej)
Zalecany podział na dwie części:
Historia firmy
Zamierzenia na przyszłość
Historia firmy:
Data i forma założenia firmy
Najważniejsze dane finansowe
Najbardziej znaczące osiągnięcia firmy (z uwzględnieniem wyrobów, ich rozwoju, sukcesów rynkowych)
Dane o poprzednich i aktualnych udziałowcach
Obecny stan prawny, finansowy i organizacyjny przedsiębiorstwa
A także
Ogólna charakterystyka branży skoncentrowana na opisie głównych producentów działających na rynku i wynikach ich działalności, wielkości sprzedaży, wysokości zysków, przyczyn opuszczenia rynku, itp.
Diagramy, wykresy, zdjęcia - załączniki
Zamierzenia na przyszłość
Wszystkie dane odnoszące się do przeszłości firmy podaje się tak, aby na ich podstawie można było ocenić skuteczność powziętych zamierzeń
Należy określić
misję (dewizę) firmy
cel działania
cel konstruowania planu
Ad.1
czyje potrzeby firma chce zaspokoić
jaki produkt zaspokaja te potrzeby
jakie kwalifikacje ma kadra menadżerska oraz jakie zasoby znajdują się w dyspozycji firmy, umożliwiające zaspokojenie tych potrzeb
jakie możliwości stwarza rynek
jakie zagrożenia stwarza konkurencja
Ad. 2 określenie, co firma pragnie osiągnąć w ciągu najbliższych 3 - 5 lat.
wysoki zysk
zachować płynność finansową
zwiększyć wartość firmy
przetrwać trudny okres
Ad. 3
zdobycie środków finansowych niezbędnych do realizacji przedsięwzięcia
ocena opłacalności przedsięwzięcia
Ad.3 - Założenia planu strategicznego przedsięwzięcia
W tej części powinien znajdować się opis :
elementów otoczenia takich jak:
czynniki ekonomiczne
czynniki polityczne
czynniki technologiczne
czynniki etyczne
czynniki społeczne
zasobów będących w dyspozycji firmy, takich jak:
zasoby fizyczne
kadra menadżerska
zasoby finansowe
cechy produktu
celów i oczekiwań właścicieli firmy, wraz z komentarzem oceniającym wpływ wymienionych czynników na szansę realizacji całego przedsięwzięcia = opis pozycji strategicznej firmy.
Ad.4 Plan techniczny
Struktura planu technicznego - udowodnić, że firma jest w stanie wyprodukować dany wyrób lub dostarczyć usługę na odpowiednio wysokim poziomie
Powinien zawierać:
Opis wyrobu lub usługi wraz z opisem technologii produkcji
Zarys strategii produkcji
Opis niezbędnego majątku produkcyjnego
Sposób zorganizowania dostaw materiałów i surowców
Program produkcji
Specyfikację kosztów produkcji
Opis wyrobu, usługi, technologii, charakterystyka, istotne zalety, szczególnie w
porównaniu z innymi wyrobami znajdującymi się na rynku, skupić się na wszystkich
aspektach konkurencyjnego produktu, a zwłaszcza:
Jakości
Trwałości
Korzyści nabywców (cechy wyróżniające produkt, dostępność)
Ad.6 Plan organizacyjny
Organizacja pracy i zasoby ludzkie
Opis struktury organizacji z podaniem personalnej obsady kluczowych stanowisk kierowniczych
Charakterystyka członków kierownictwa (wykształcenie, przebyte szkolenia, zdolności, opis kariery, itp)
Omówienie zasobów siły roboczej (liczebność i struktura załogi, polityka płac...)
Kalendarz organizacyjny
Spis wszystkich czynności, jakie należy wykonać w związku z realizacja przedsięwzięcia wraz z terminem rozpoczęcia i zakończenia tych czynności
Koszty zatrudnienia
Np. w układzie tabelarycznym
KOSZTY ZATRUDNIENIA |
ROK I |
ROK II...... |
ROKV |
kadra menadżerska
konsultanci i doradcy
pracownicy bezpośrednio produkcyjni
pozostali pracownicy
|
|
|
|
Ad.7 Plan finansowy - należy przedstawić najistotniejsze dane finansowe przedsiębiorstwa jak: sprzedaż, zyski i straty, wydatki na badania, rozwój i marketing, płynność finansowa, zapotrzebowanie na gotówkę.
Wymagane jest też podanie źródeł pochodzenia funduszy oraz sposobów i terminów ich wykorzystania
Muszą się znaleźć następujące informacje:
Źródło danych wyjściowych
Założenia prognoz finansowych
Założenia wariantów
Rachunek wyników
Bilans
Zestawienie przepływów środków finansowych
Analiza wskaźnikowa
Ocena efektywności przedsiębiorstwa
Ad.9 Wnioski i podsumowanie
Należy skoncentrować się na tych zagrożeniach, których zaistnienie będzie warunkowało powodzenie całego zaplanowanego zamierzenia
Do najbardziej typowych zagrożeń należą:
Niekorzystne trendy w branży
Zachowania konkurencji
Niedobór siły roboczej
Przekroczenie wielkości kosztów projektowania produkcji, działań rynkowych
Złe oszacowanie wielkości produkcji, sprzedaży, wyników finansowych
Złe zaplanowanie terminów wdrożenia przedsięwzięcia
Trudności w uzyskaniu kredytu
Ad.10 Załączniki
Słownik używanych zwrotów i terminów
Harmonogram realizacji planu
Dane techniczne i produkcyjne
Specyfikacje techniczne i patentowe
Badania rynku i plan marketingu
Stan zamówień i zapytań na oferowane wyroby
Lista aktualnych akcjonariuszy
Schematy organizacyjne
Życiorysy kadry kierowniczej i członków zarządu
Dodatkowe dane finansowe, nie zamiesczone w planie finansowym