Politechnika Wrocławska Wrocław
Instytut Inżynierii Lądowej
Zakład Infrastruktury Transportu Szynowego
Ćwiczenie projektowe z przedmiotu KOLEJE II
„Stacja kolejowa na linii kolejowej dla miejscowości Bielawy”
Sprawdzenie: Wykonanie:
Dr inż. Jarosław Zwolski Alicja Bartosiewicz
Nr indeksu 154697
OBLICZENIE UKŁADU TOROWEGO
1. Obliczenie długości użytkowej torów głównych dodatkowych:
Dla pociągów pasażerskich
gdzie:
Nw = 14 - liczba wagonów dla kat. 2
Lw = 24,5 m - długość wagonu
LL = 25 m - długość lokomotywy
Lr = 15 m - rezerwa na wielokrotne zatrzymanie
Przyjęto: Luż = 385 m.
Dla pociągów towarowych
gdzie:
; Losi = 120 - kat. 2
Lw = 600
Lr = 30 m
LL = 25 m
Przyjęto: Luż = 680 m.
2. Obliczenie długości użytkowej toru wyciągowego:
gdzie:
L'w = 25 - liczba wagonów na bocznicę
Lw = 15 m - długość wagonu
3. Obliczenie długości użytkowej toru odstawczego:
4. Przyjęcie długości peronów:
Przyjęto długość peronu jak dla 2 kategorii linii kolejowej równą 300 m.
5. Obliczenie liczby torów głównych dodatkowych:
Dla pociągów pasażerskich
gdzie:
α - współczynnik rezerwy technicznej
β - współczynnik nierównomierności ruchu pociągów
α + β = 1,2
n = 2 - liczba kierunków
Np, Nt - liczba pociągów na dobę
γ - współczynnik udziału potoku pociągów w godzinie szczytowej (wg tabeli poniżej)
t - czas [min] (wg tabeli poniżej)
|
wjazd [min] |
obsługa [min] |
wyjazd [min] |
γ |
ruch pociągów [par poc./dobę] |
kwalifikowane |
0 |
6 do 10 |
0 |
0,10 |
2 |
międzyregionalne |
5 do 8 |
1 do 10 |
3 do 6 |
0,15 |
6 |
regionalne |
5 do 8 |
1 do 10 |
3 do 6 |
0,15 |
4 |
ekspresowe |
0 |
8 do 12 |
0 |
0,05 |
2 |
zwykłe |
6 do 10 |
10 do 20 |
6 do 10 |
X |
7 |
zbiorowe |
6 do 10 |
60 do 100 |
6 do 10 |
X |
4 |
Przyjęto 2 tory dla pociągów pasażerskich.
Dla pociągów towarowych
gdzie:
α = 1,4
β = 2
Pozostałe wartości wg tabeli powyżej.
Przyjęto 3 tory dla pociągów towarowych.
OBLICZENIE ELEMENTÓW BUDOWLANYCH STACJI
Obliczenie przewidywanej liczby mieszkańców po N latach:
Bliższy rejon ciążenia
gdzie:
M1 = 18 tys. - liczba mieszkańców bliższego rejonu ciążenia
p = 9 % - przewidywany wzrost zaludnienia
N = 50 lat
tys.
Dalszy rejon ciążenia
gdzie:
M2 = 25 tys. - liczba mieszkańców dalszego rejonu ciążenia
tys.
Liczba mieszkańców całego rejonu ciążenia po 50 latach:
tys.
Obliczenie powierzchni budynku dworca:
F = max (F1 ; F2)
m2
p = 17,5 - współczynnik zależny od uprzemysłowienia (teren rolniczo - przemysłowy)
m2
Przyjęto: F = 1800,0 m2 → a = 45 m ; b = 40 m.
Obliczenie wielkości masy towarowej przypadającej na stację:
gdzie:
ct = 5 - wskaźnik statystyczny wyrażający liczbę ton ładunku na jednego mieszkańca dla
terenu rolniczo - przemysłowego o ruchu słabym
α = 0,20 - współczynnik redukcyjny dla dalszego rejonu ciążenia
t/rok
Rozdział masy towarowej:
- na plac ładunkowy:
t/rok
- na magazyn:
t/rok
- na rampę:
t/rok
Obliczenie powierzchni magazynu:
gdzie:
t - dzienna masa towaru przeznaczona na magazyn
tm = 2 doby - średni czas przechowywania przesyłek
q = 0,85 t/m2 - dopuszczalna ilość ładunku obciążającego podłogę
φ = 1,2 - współczynnik nierównomierności dopływu ładunku
ψ = 1,5 - współczynnik zwiększający
m2
Przyjęto: F = 630,0 m2 → a = 30 m ; b = 21 m.
Sprawdzenie długości frontu ładunkowego od strony toru:
lm (przyjęte) > lmp (wymagane)
- liczba wagonów
gdzie:
gw = 50 t - przeciętna ładowność wagonu
c = 1 - liczba podstawień na dobę
tw = 0,9 godz. - średni czas ładowania/rozładowania wagonu za pomocą wózka widłowego
mechanicznego
T = 8 godz. - czas pracy ekspedycji
e = 0,8 - sprawność ładunkowa
lw = 15 m - długość wagonu
→ przyjęto 1 wagon
m
lm = 30 m > lmp = 15 m
Sprawdzenie długości frontu ładunkowego od strony drogi:
lm (przyjęte) > lms (wymagane)
- liczba samochodów
gdzie:
φs = 1,5 - współczynnik nierównomierności przywozów
gs = 20 t - ładowność samochodu
ts = 1,2 godz. - średni czas ładowania/rozładowania samochodu
ls = 6 m - szerokość samochodu
→ przyjęto 2 samochody
m
lm = 30 m > lms = 12 m
Obliczenie powierzchni rampy:
gdzie:
t - dzienna masa towaru
tr = 2 doby - średni czas zajęcia powierzchni rampy ładunkiem
q = 0,6 t/m2 - największe dopuszczalne obciążenie rampy
φ = 1,2 - współczynnik nierównomierności dopływu ładunku
β = 1,5 - współczynnik uwzględniający wykorzystanie powierzchni rampy
m2
Przyjęto: F = 890,0 m2 → a = 178 m ; b = 5 m.
Obliczenie powierzchni placu ładunkowego:
gdzie:
t - dobowy obrót ładunków
tr = 2 doby - średni czas zajęcia powierzchni placu ładunkowego
q = 0,85 t/m2 - największe dopuszczalne obciążenie placu ładunkowego
φ = 1,2 - współczynnik nierównomierności dopływu ładunku
β = 1,5 - współczynnik uwzględniający wykorzystanie powierzchni placu ładunkowego
m2
Przyjęto: F = 840,0 m2 → a = 35 m ; b = 24 m.
Sprawdzenie długości frontu placu ładunkowego od strony toru:
lpł (przyjęte) > lpłp (wymagane)
- liczba wagonów
gdzie:
gw = 50 t - przeciętna ładowność wagonu
c = 1 - liczba podstawień na dobę
tw = 0,9 godz. - średni czas ładowania/rozładowania wagonu za pomocą wózka widłowego
mechanicznego
T = 8 godz. - czas pracy ekspedycji
e = 0,8 - sprawność ładunkowa
lw = 15 m - długość wagonu
→ przyjęto 1 wagon
m
lpł = 35 m > lpłp = 15 m
Sprawdzenie długości frontu placu ładunkowego od strony drogi dojazdowej:
lpł (przyjęte) > lpłp (wymagane)
- liczba samochodów
gdzie:
φs = 1,5 - współczynnik nierównomierności przywozów
gs = 20 t - ładowność samochodu
ts = 1,2 godz. - średni czas ładowania/rozładowania samochodu
ls = 6 m - szerokość samochodu
→ przyjęto 3 samochody
m
lpł = 35 m > lpłp = 18 m
ANALIZA PORÓWNAWCZA WARIANTÓW
Element |
Wariant I |
Wariant II |
Układ stacji |
Poprzeczny |
Podłużny |
Szacunkowa długość stacji |
1770 m |
2580 m |
Ilość torów |
12 |
11 |
Ilość rozjazdów |
26 |
28 |
Szacunkowe roboty ziemne |
minimalne |
minimalne |
Ilość peronów |
2 |
2 |
Dojścia do peronów |
kładka |
kładka |
Wyszczególnienie obiektów ładunkowych |
Magazyn, plac ładunkowy, rampa, |
Magazyn, plac ładunkowy, rampa, |
Obiekty inżynierskie |
przepusty |
przepusty |
Łuki poziome |
do bocznicy |
do bocznicy |
Do realizacji wybrano stację w wariancie nr I.
Decydującym czynnikiem okazała się być szacunkowa długość stacji, znacznie mniejsza niż ta z wariantu II.
PROCES TECHNOLOGICZNY PRACY STACJI
Zadaniem stacji jest wykonywanie czynności związanych z obsługą pasażerów , przyjmowaniem i wyprawianiem ładunków oraz z manewrami przy pociągach zbiorowych.
Odbywają się tu następujące czynności:
krzyżowanie bądź wyprzedzanie pociągów
odprawa podróżnych wraz z ekspedycją bagaży
manewrowanie wagonami przeznaczonymi do załadunku lub wyładunku
w koniecznych przypadkach obrządzenie lokomotyw
Praca manewrowa przy pociągach zbiorowych polega na odczepianiu wagonów przeznaczonych dla tej stacji i podstawianiu ich do miejsc naładunku i wyładunku oraz na zbieraniu wagonów z punktów ładunkowych i doczepianiu ich do pociągu zbiorowego.
Do obsługi ruchu pasażerskiego przewidziano budynek dworca oraz perony przy, których zatrzymują się pociągi pasażerskie. Ruch pasażerów z budynku dworca na dany peron odbywa się poprzez kładkę.
Pociągi pasażerskie
- pociągi kwalifikowane jadące w kierunku Tarnowa Jeziernego nie zatrzymują się na stacji Bielawy przejeżdżając po torze nr 1 z prędkością szlakową danej kategorii linii kolejowej
- pociągi kwalifikowane w kierunku Chociemyśla nie zatrzymują się na stacji przejeżdząjąc po torze nr 2 prędkością szlakową odpowiednią dla danej kategorii linii kolejowej
- pociągi międzyregionalne jadące w obu kierunkach wjeżdżają ze szlaku po torze głównym zasadniczym i zatrzymują się przy peronie 1 przy torze numer 4 lub przy peronie 2 przy torze nr 6
- pociągi regionalne jadące w obu kierunkach wjeżdżają ze szlaku po torze głównym zasadniczym i zatrzymują się przy peronie 1 lub przy peronie 2
Pociągi towarowe
- pociągi ekspresowe jadące w kierunku Tarnowa Jeziernego nie zatrzymują się na stacji i przejeżdżają po torze głównym zasadniczym nr 1 z prędkością szlakową
- pociągi ekspresowe w kierunku Chociemyśla nie zatrzymują się na stacji i przejeżdżają po torze głównym zasadniczym nr 2 z prędkością szlakową
- pociągi zwykłe wjeżdżając z torów szlakowych na tory główne dodatkowe zatrzymują się pod semaforem w ramach postoju technicznego i po otrzymaniu sygnału na semaforze wjazdowym wjeżdżają z szlakowych na tory dodatkowe.
- pociągi zbiorowe wjeżdżają z torów głównych zasadniczych nr 1 lub 2 i zatrzymują się na torach głównych dodatkowych, po rozczepieniu poszczególne grupy wagonowe są przestawiane przy użyciu lokomotyw manewrowych na tory magazynowe i ładunkowe
OPIS TECHNICZNY
Podstawa opracowania
Podstawą opracowania jest temat wydany przez doktora Jarosława Zwolskiego z Zakładu Infrastruktury Transportu Szynowego Instytutu Inżynierii Lądowej Politechniki Wrocławskiej.
Cel opracowania
Celem opracowania jest wykonanie projektu stacji kolejowej Bielawy.
Podtorze
Projektowana pierwotnie miała być zlokalizowana na równi z terenem lub w minimalnym wykopie. Z uwagi na odwodnienie przeprojektowano niweletę i usytuowano stacje w nasypie. Górna warstwa podtorza wzmocniona została podsypką o wysokości od 25 do 40 cm w zależności od pochylenia poprzecznego
Nawierzchnia
W torach głównych zasadniczych kierunku A - B przewiduje się wykonanie toru jak na szlaku tj. bezstykowego, z szyn UIC 60 przytwierdzonych łapkami SB do podkładów strunobetonowych PS-94 na podsypce tłuczniowej grubości 30 cm.
W torach dodatkowych przewiduje się wykonanie toru stykowego. Tor zbudowany będzie z szyn S49, przytwierdzenia typu „K ”i podkładów drewnianych i podsypce tłuczniowej gr. 30 cm.
Układ torowy
Układ torowy w wybranym wariancie ma charakter poprzeczny z oddzieloną częścią pasażerską i towarową. Dla grupy pasażerskiej przeznaczone są tory nr 2 i 6 ; dla grupy towarowej: 3, 5, 7, 9, 11, 13.
Profil podłużny
Niweleta stacji przebiega w całości w nasypie, na odcinku prostym, bez łuków poziomych oraz łuków pionowych.
Stacja w planie
Stacja jest zaprojektowana na odcinku prostym.
Obiekty inżynierskie
Na stacji przewiduje się wykonanie przepustów kołowych Ø 1,00 m zlokalizowanych około km 9+200. Przewiduje się również wykonanie kładki dla pieszych łączących perony.
Przejazdy kolejowe
Przewiduje się wykonanie przejazdu kolejowego kategorii A na torach 1 i 2 . Przejazd strzeżony z miejsca lub odległości, wyposażone w rogatki zamykające całą szerokość jezdni i chodnik, ewentualnie wyposażone dodatkowo w sygnalizację świetlną.
Odwodnienie
Odwodnienie stacji realizowane będzie poprzez drenaż podziemny z rur PCV o średnicy 0,15 m w kierunku poprzecznym do osi toru oraz z rur o średnicy 0,10 m w kierunku równoległym do osi torów.
Na stacji zlokalizowano studzienki odbiorcze zbierające wodę z drenaży podziemnych i dalej do kolektorów i rowów bocznych.