FPHT-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia


1. Definicja przedsiębiorstwa

Przedsiębiorstwo jest podstawową jednostką organizacyjną gospodarki narodowej służącą zaspokojeniu potrzeb społecznych, tworzoną w celu osiągania efektów ekonomicznych przez produkcję dóbr, świadczenie usług lub inną działalność. Jest to samodzielną i samo finansującą się jednostką gospodarczą, posiadająca osobowość prawną.

2. Co to jest przedsiębiorstwo i z jakich elementów się składa?

Przedsiębiorstwo jest podstawową jednostką organizacyjną gospodarki narodowej służącą do zaspokajania potrzeb społecznych, tworzoną w celu osiągania efektów ekonomicznych przez produkcję dóbr, świadczenie usług lub inną działalność. Jest samodzielną i samo finansująca się jednostką gospodarczą, posiadającą osobowość prawną tzn. jest odpowiedzialne za skutki swoich poczynań /może zawierać umowy, jest odpowiedzialne przed organami państwa za

konsekwencje ekonomiczne swojej działalności. Przedsiębiorstwo składa się z następujących elementów:

Cele istnienia przedsiębiorstwa: zaspokajanie potrzeb społecznych, osiągnięcie efektywnych wyników ekonomicznych poprzez sprzedaż dóbr i świadczenie usług.

3. Przedmiot ekonomiki przedsiębiorstw turystycznych

Przedmiot ekonomiki przedsiębiorstw turystycznych to nauka o efektywnym gospodarowaniu przedsiębiorstwa na rynku turystycznym środkami rzeczowymi, finansowymi i sposób ich wykorzystania. Nauka o umiejętnym zarządzaniu firmą w istniejących warunkach ekonomicznych.

4. Charakterystyka spółki - przykłady w turystyce

Spółka jest to przedsięwzięcie gospodarcze należące i zarządzane przez dwie i więcej osoby. Spółki są zróżnicowane w zależności od liczby partnerów oraz sposobu podziału odpowiedzialności między nimi. Najczęściej spotykane spółki to cywilna, jawna, z o.o..

Partnerzy wnoszą do spółki wartości materialne jak i aktywa niematerialne które można przeliczyć na pieniądze /doświadczenie, umiejętność działania na rynku turystycznym, markę handlową która jest znana na rynku, reputację - goodwill/

Zalety spółek - szerszy dostęp do kapitał, zmniejszone ryzyko /zyski i straty dzielone są w sposób ustalony w umowie/

Wady - wspólnicy muszą opierać się na wzajemnym zaufaniu, współpracy i kooperacji, jeśli jeden ze wspólników w

razie bankructwa nie jest w stanie spłacić powstałych zobowiązań obowiązek spada na pozostałych wspólników,

trudność ze sprzedażą i kupnem nowych udziałów /tylko za zgodą pozostałych wspólników/ - powoduje to że wielkość

działania spółki jest ograniczona.

W turystyce:

5. Charakterystyka przedsiębiorstwa własności indywidualnej - przykłady w turystyce

Przedsiębiorstwo własności indywidualnej jest to przedsięwzięcie gospodarcze prowadzone przez Jedną osobę i będącej jej własnością. Naturalnym dążeniem takich firm jest maksymalizacja kosztów działalności w celu zminimalizowania podatku dochodowego.

Zalety: stosunkowo łatwe podjecie działalności, pełna kontrola właściciela nad przedsięwzięciem, właściciel nie dzieli

się zyskami

Wady: ograniczony dostęp do kapitału, pełna odpowiedzialność za powstałe zobowiązania, brak możliwości wsparcia

ze strony współwłaścicieli.

W turystyce:

6. Charakterystyka korporacji - przykłady w turystyce

Korporacja jest spotka akcyjną. Spółki dobrze funkcjonujące przekształcają się w korporacje dzięki temu następuje zwiększenie dyspozycyjności środków finansowych. Przekształcenie odbywa się dwuetapowo:

I etap - polega na nasyceniu majątku spółki - w Polsce jest to faza przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę skarbu państwa.

II etap- to emisja i sprzedaż akcji. Jeśli dotychczasowi wspólnicy przekształcają spółkę to zatrzymują dla siebie pakiet kontrolny.

Rynek pierwotny - wykup akcji bezpośrednio od spółki

Rynek wtórny - akcje na giełdzie

Korporacja charakteryzuje się tym, że:

7. Co to jest turystyka - podaj definicję

Turystyka to wszystkie zjawiska związane z przemieszczaniem się ludzi poza miejsce swojego stałego zamieszkania w celach innych niż zarobkowe, to transfer pieniędzy i towarzyszące im zjawisko popytu w innym miejscu, niż wynikałoby to ze stałego zamieszkania ludzi podróżujących. Jest to zjawisko powszechne, a jej sens przejawia się w efektywności ekonomicznej przedsiębiorstw,

8. Charakterystyka produktu turystycznego

Produkt turystyczny to wszystkie dobra i usługi tworzone i kupowane w związku z wyjazdem poza miejsce stałego zamieszkania, i to zarówno przed rozpoczęciem podróży, w trakcie podróży i w czasie pobytu poza swoją rodzinną miejscowością. Wpływają na niego takie elementy jak: walory naturalne, atrakcje stworzone przez człowieka, atrakcje kulturalne, atrakcje społeczne.

Dobra i usługi turystyczne można podzielić na :

  1. dobra i usługi, dla których czynnikiem popytotwórczym Jest wyłącznie turystyka / przejazdy, noclegi, mapy, foldery, usługi przewodnickie/

  2. dobra i usługi, których zakup występuje w związku z uprawianiem turystyki, ale które mogą być konsumowane

też w innych okresach i miejscach np. obuwie, ubiór, gastronomia

3. dobra i usługi, które zaspokajają te same potrzeby występujące u turystów, jak i osób nie będących turystami /banki, ochrona zdrowia, rozrywki, ubezpieczenia/

Charakterystyczną cechą produktu turystycznego jest komplementarność, substytucja oraz szybki spadek użyteczności krańcowej.

Dobra komplementarne to: noclegi, wyżywienie, przejazdy.

Substytucja- rożne możliwości zaspokojenia tej samej potrzeby.

Użyteczność krańcowa - satysfakcja z konsumpcji dobra.

Produkt turystyczny jest kompleksem wielu dóbr i usług, których konsekwencją powinno być zadowolenie i satysfakcja z jego konsumpcji podczas wyjazdu turystycznego.

9. Sposoby dystrybucji usług noclegowych

Świadczenie usług noclegowych Jest podstawą istnienia zakładów hotelarskich, więc system dystrybucji usług noclegowych jest podstawą ich efektywności. Bardzo rzadko występuje sytuacja w której zapotrzebowanie na usługi noclegowe w danej miejscowości jest tak duże, że hotel nie musi się starać o klientów, w związku z tym hotele często korzystają z różnych form dystrybucji usług noclegowych dystrybucja przez T.O. odbywająca się przez kontakty bezpośrednie bądź pośrednie za pomocą agentów działania za pośrednictwem władz regionalnych Jeżeli hotel działa w rejonie turystycznym prowadzącym wspólną promocję to jego usługi ujęte są np. w folderach regionu dystrybucja we własnym zakresie i na własny rachunek

10. Czynniki wpływające na kształt popytu turystycznego

Czynnikiem wpływającym na popyt turystyczny jest motywacja podróży. Są to:

11. Cele i metody oddziaływania pośredniego w przedsiębiorstwie

Przedsiębiorstwa są wolne w granicach jakie są tworzone przez politykę makroekonomiczną, której odzwierciedleniem są przepisy prawne i rozporządzenia. Celem tej polityki jest nakierowanie przedsiębiorstw do podejmowania decyzji, które skłaniałyby je bardziej efektywnych zachowań. Pomimo stosowania zunifikowanych rozwiązań dla całej gospodarki poszukuje się takich rozwiązań które mają służyć do pobudzania jej poszczególnych sektorów. Władze gospodarcze stosują cały system Instrumentów ekonomicznych wyznaczających reguły gry na rynku. Do instrumentów tych należą:

Oddziaływanie pośrednie zależy od założeń polityki państwa. Założenia te mogą być zbieżne lub przeciwstawne do interesów sektora turystyki.

Skuteczność systemu pośredniego oddziaływania na przedsiębiorstwa uzależniona jest od uwarunkowań ogólnych / np. ustrój/ i rynkowych /stan równowagi rynku, pozycja przedsiębiorstwa na rynku/.

Cele:

12. Motywacje podróży - biznes i uczestnictwo w wydarzeniach

Wyjazdy biznesowe to szybko rozwijająca się forma turystyki, szczególnie w krajach bogatych. Im hotel jest bardziej reprezentacyjny, droższy usługi w nim świadczone są lepsze, kompleksowe, klient zyskuje w oczach konkurentów. Jest to element marketingowy podnoszący zaufanie do firmy. Rezerwacje w tych hotelach przyjmowane są często bez

uczestnictwa biur podróży. Przykłady: Holiday Inn, Forum, Sobieski

Uczestnictwo w wydarzeniach / festiwale, mecze, wystawy, miejsca kultu religijnego/to wyjazdy krótkoterminowe /l-4 dni/ powodujące duże natężenie ruchu na malej powierzchni. Następuje wykorzystanie wszystkich zasobów lokalnych zdolnych do tworzenia usług turystycznych. Jest to szybko rozwijający się nurt turystyki czynnej.

Szczególny nacisk położony jest na usługi proste, przede wszystkim transport, hotele /ceny na każdą kieszeń/, gastronomia lokalna, tania rozrywka i cel wyjazdu - wydarzenie.

Zaleta - duża opłacalność ze względu na masowość, prosta organizacja najczęściej przez T.O. - wytwórcę, usługi ograniczają się do zapewnienia środka transportu, biletu t noclegu.

Wada- sezonowość, degradacja środowiska, kłopoty z zapewnieniem bezpieczeństwa

13. Motywacje podróży-turystyka czynna i bierna

Wypoczynek bierny to masowa forma uprawiania turystyki, jej celem jest pobyt w stałym miejscu i ewentualne zwiedzanie okolicy. Podstawą jest usługa noclegowa z wyżywieniem na miejscu. W zależności od zamożności klientów korzysta się z różnych form /hotele różnych kategorii, pensjonaty, wynajem domów letniskowych/. Przykładem tej formy turystyki jest turystyka nadmorska krajowa i zagraniczna, wypoczynek nad jeziorami, w lasach, we wsiach

letniskowych. Transport jest prosty, polega na dowozie do miejsca pobytu i powrocie z miejsca docelowego. Czasami turysta dojeżdża we własnym zakresie. System dystrybucji jest prosty. Wytwórcy często sami lub za pośrednictwem biur podróży prowadzą działalność marketingową drukując katalogi, nawiązują bezpośrednie kontakty z klientami bądź z T.O.

Większość znanych regionów turystycznych przeznaczona dla tej formy turystyki jest zatłoczona, brudna, hałaśliwa, o znacznej degradacji środowiska naturalnego.

Wypoczynek czynny celem tego typu wypoczynku jest mobilność, dążność do zmian poznawanie środowiska geograficznego, kultury, ucieczka od cywilizacji. Organizowane są wycieczki dla ornitologów, archeologów, trasy winne, wczasy żeglarskie, i wiele innych.

4 podstawowe formy to:

rezerwatów, poznawanie kultury, zabytków, folkloru.. Grupy korzystają z różnych form usług . Trasy organizowane są na całym świecie.

proste /schroniska, biwaki/ jedzenie przyrządzane przez grupę, trasy wyczerpujące. Trasy organizowane w np.na Kaukaz, Himalaje, Tatry -wysokie partie/

czasami wynajmowanym samochodem. Atrakcja dla tych którzy mogą mieć długi urlop, aby przeznaczyć go na oderwanie od standardowej cywilizacji. Możliwość poznani obcych kultur, poznania innych cywilizacji.

14. Rodzaje agentów lokalnych i ich charakterystyka

Agenci lokalni zajmują się kreowaniem produktu w Świadomości nabywców, jego sprzedażą i rozwijaniem sieci dystrybucji. Rozróżniamy:

Agent lokalny działający w miejscu zamieszkania klientów- podstawowym zakresem jego działalności jest sprzedaż w imieniu T.O. kompleksowego produktu lub jego części w zamian za prowizję od wartości tej sprzedaży. Agent lokalny współdziała z T.O . w kreowaniu produktu turystycznego w świadomości nabywców pochodzących z terenu jego działania. Prowadzi działania reklamowe i akwizycyjne za T.O. i robi to na własny rachunek licząc na wzrost obrotów, a tym samym wzrost otrzymanej prowizji, która często jest podstawą utrzymania biura agenta i jego pracowników.

Agent lokalny w miejscu wytwarzania usług - jego zadanie polega na organizowaniu dla T.O. kontaktów z wytwórcami, za co otrzymuje prowizję. Działalność takich agentów przyczynia się do zróżnicowania i wzbogacenia oferowanego produktu. Agenci lokalni znający lokalną podaż usług mogą w przyczynić się do jej wykorzystania. Pośredniczą również z małymi usługodawcami /muzea, lokalne środki transportu, pensjonaty/. Działania marketingowe agent prowadzi nie tylko wśród nabywców, ale również wśród wytwórców- uzgadniając ceny dbając o jakość usług i organizację jej świadczenia, przy dużym rynku wytwórców agent może uzyskać upusty dla obsługiwanych przez siebie nabywców.

15. Charakterystyka agenta regionalnego

Agent regionalny współpracuje z T.O. w tworzeniu produktu na terenie swojego działania /kraj lub grupa krajów/ oraz przygotowuje produkt do realizacji oraz pełni nad nim kontrolę. Nawiązuje kontakty ze wszystkimi wytwórcami, uzgadnia z nimi ceny, podpisuje umowy. Jego dochód zależy od różnicy cen między tym co otrzyma od T.O., a tym co musi zapłacić wytwórcom.

16. Charakterystyka tour operatora i jego działania

Tour operator to ten , który sam tworzy lub promuje jako swój własny produkt turystyczny w postaci gotowego pakietu usług. T.O. działa w miejscu zamieszkania klientów, w miejscu, skąd rozpoczyna się podróż turystyczna. Jego praca składa się z 4-ch elementów:

- bezpośredni kontakt z wytwórcą

- kontakt z wytwórcą przy pomocy agenta lokalnego

- kontakt przy pomocy agenta regionalnego

17. Cechy branży hotelarskiej /kapitałochlonność, sezonowość, elastyczność/

a/ kapitałochłonność- kapitałochłonność bardzo wysoka, a okres zwrotu jest bardzo długi często przekraczający 15 lat

b/ sezonowość - przedsiębiorstwa obsługujące rynek turystyczny mają do czynienia z nierównomiernie rozłożonym popytem. Wahania mogą mieć charakter regularny i nieregularny. Czasowe nasilenie turystów może zależeć od klimatu, lokalnych walorów turystycznych, zagospodarowania turystycznego, rozkładu wolnych dni w roku,

zwyczajów związanych ze spędzaniem wolnego czasu, mody, występowaniem wydarzeń kulturalnych, sportowych, czynników przyrodniczych itp- Negatywne skutki sezonowości to mniejsza efektywność w skutek zwiększonego ryzyka

i uzależnienia od wpływów czynników pozaekonomicznych, konieczność regulowania wielkości i stanu zatrudnienia w sezonie i poza nim, konieczność obniżenia cen poza sezonem, niebezpieczeństwo obniżenia jakości świadczonych usług pod wpływem zwiększonego popytu.

c/ elastyczność - odzwierciedla relacje zmian czynnika wpływającego na popyt do zmiany popytu. Wskazuje w jaki sposób wielkość popytu reaguje na zmiany dochodów lub cen- Jeżeli popyt rośnie szybciej od wzrostu dochodów to jest on elastyczny, a jeśli wolniej to nie. Jeśli rośnie w tym samym stopniu to jest proporcjonalny, ale zawsze ta jest wprost proporcjonalna. Popyt na usługi turystyczne wzrasta gwałtownie po przekroczeniu pewnego progu

dochodowego.

18. Cechy branży hotelarskiej /struktura kosztów, stały potencjał, place/

a/ struktura kosztów - w każdym przedsiębiorstwie określana jest przez udział kosztów stałych i zmiennych w kosztach całkowitych. Hotele charakteryzują się wysokim udziałem kosztów stałych i niskim kosztów zmiennych co powoduje ze osiągają one punkt rentowności przy wyższym poziomie sprzedaży i Jednocześnie są bardziej wrażliwe na zmiany popytu.

b/ Potencjał wytwórczy i jego możliwości dostosowania do zmian rynkowych - hotele mają do dyspozycji stała ilość pokoi, niezmienną w okresie czasu, dlatego też w sytuacji nasilonego popytu muszą odmawiać rezerwacji, jednocześnie w sytuacji zmniejszonego popytu w hotelu można obniżyć tylko niektóre grupy kosztów np. koszty pracy, niemożliwe jest wyeliminowanie kosztów związanych z utrzymaniem niewykorzystanych miejsc.

c/ Płace - działalność w branży turystycznej charakteryzuje się wysokimi udziałem kosztów pracy. Koszty osobowe stanowią większą część kosztów całkowitych. Działalność w branży turystycznej ma charakter personalny. Personel postrzegany jest przez konsumenta jako nieodłączny aspekt usługi, w związku z tym należy bardzo starannie dobierać załogę, ponieważ końcowy efekt działania zależy od kwalifikacji, doświadczenia i umiejętności personelu.

19. Cechy branży hotelarskiej /lokalizacja, czas produkcji i konsumpcji, kształtowanie się kosztu krańcowego/

a/ lokalizacja - działalność hotelarska wykonywana jest jak najbliżej rynku, zakłady lokalizuje się na ogól tam gdzie występuje konsumpcja dóbr i usług, a więc w miejscach szczególnie atrakcyjnych, pozwalających uzyskać szczególnie wysoką sprzedaż, ale jednak bardzo kosztownych.

b/ czas produkcji i konsumpcji - w turystyce mamy jednocześnie do czynienia z jednoczesnością wytwarzania i konsumpcji zarówno w czasie jak przestrzeni, bezpośrednią konsekwencją tego zjawiska jest niemożliwość wytwarzania na zapas, magazynowania czy transport usług. Zjawisko to wiąże się bezpośrednio z nietrwałością produktu, niesprzedany nocleg stanowi nieodwracalną stratę pewnego przychodu.

c/ kształtowanie się kosztu krańcowego - Kosztem krańcowym przy dowolnym poziomie sprzedaży usług noclegowych jest dodatkowy koszt wytworzenia jednej dodatkowej jednostki więcej. Obliczamy go odejmując od siebie łączne koszty w wyrażeniu pieniężnym związane z wytwarzaniem sąsiadujących ze sobą ilości produkcji. Wraz z wykorzystaniem większego potencjału l wzrostu udzielonych noclegów koszt krańcowy rośnie. Dla hoteli ważne jest aby punkt przecięcia kosztu krańcowego z kosztem przeciętnym przebiegał w miejscu możliwie jak najniższego wykorzystania potencjału. W momencie przecięcia obu krzywych produkcja jest najbardziej opłacalna, a powyżej niego staje się mniej opłacalna. Kształtowanie się kosztów zmiennych jest kluczem do poprawy zyskowności w hotelach. Tylko przy niskich relacjach kosztów zmiennych do obrotów opłaca się maksymalizacja obrotów i osiągnąć z tego tytułu wysokie zyski.

20. Cechy tour operatorów /pozytywne i negatywne/

Pozytywne:

21. Elastyczność -jej rodzaje i kształtowanie się w turystyce

Elastyczność odzwierciedla nam relacje zmian czynnika wpływającego na popyt do zmian popytu. Wskazuje w jaki sposób wielkość popytu reaguje na zmiany dochodów i cen. Jeżeli popyt rośnie szybciej od wzrostu dochodów to jest on elastyczny, a jeśli wolniej to nie. Jeśli rośnie w tym samym stopniu to jest proporcjonalny, ale zawsze zależność ta jest wprost proporcjonalna.

Elastyczność cenowa wykazuje w jakim stopniu wielkość popytu reaguje na zmiany ceny rynkowej. Elastyczność może należeć do jednej z 3-ch alternatywnych kategorii jakościowych.

P x Q rośnie mówimy o popycie elastycznym

pozostaje niezmieniony, mówimy o elastyczności popytu =1

Elastyczność popytu przy danych dochodach w turystyce zależy od:

Elastyczność podaży procentowy wzrost dostarczanego na rynek produktu, będący reakcją na dany procent wzrostu ustalonej w warunkach konkurencji ceny.

Hotelarstwo - elastyczność niewielka

Tour operator - elastyczność bardzo wysoka

22. Wpływ czynników ekonomicznych na popyt turystyczny

Na popyt turystyczny decydujący wpływ na wielkość dochodów pieniężnych. Dochody jakimi dysponują ludzie przeznaczane są w pierwszej kolejności na zaspokajanie podstawowych potrzeb, a dopiero potem gdy dysponują jeszcze środkami finansowymi zaspokajają inne potrzeby np. wypoczynek.

23. Równowagi: chwilowa, krótko- i długookresowa w hotelarstwie

Pojęcie to wprowadził amerykański ekonomista Marshal

Równowaga chwilowa gwałtowny wzrost cen nie powoduje zmiany podaży

Równowaga długookresowa -w wyniku inwestycji następuje gwałtowny wzrost oferowanych towarów lub usług przy jednoczesnym niewielkim wzroście cen.

W hotelarstwie mamy do czynienia z równowagą chwilową krótko- i długookresową, w danym momencie gdy wszystkie miejsca są wykorzystane nic nie można zrobić, aby doprowadzić do wzrostu podaży. W krótkim okresie nie można uruchomić nowej inwestycji, możliwości podaży przez hotel są ograniczone. Większe pole manewru mają władze regionalne

24. Koszt krańcowy i punkt minimum kosztu przeciętnego

Kosztem krańcowym przy dowolnym poziomie sprzedaży usług lub miejsc noclegowych jest dodatkowy koszt wytworzenia jednej dodatkowej jednostki więcej. Obliczamy go odejmując od siebie łączne koszty w wyrażeniu pieniężnym związane z wytworzeniem siadujących ze sobą ilości produkcji. Wraz z wykorzystaniem większego potencjału i wzrostu udzielonych noclegów koszt krańcowy rośnie. Dla hoteli ważne jest aby punkt przecięcia kosztu krańcowego z kosztem przeciętnym przebiega) w miejscu możliwie jak najniższego wykorzystania potencjału. W momencie przecięcia obu krzywych produkcja jest najbardziej opłacalna, a powyżej nie jest opłacalna, a przynajmniej mniej. Wzrost kosztu krańcowego powyżej kosztu przeciętnego musi popchnąć koszt przeciętny w górę /każdy krańcowy przyrost kosztów jest składową kosztu przeciętnego/. stąd też punkt przecięcia obu krzywych jest punktem minimum kosztu przeciętnego. To w którym miejscu znajduje się ten punkt /blisko czy daleko od wartości maksymalnego wykorzystania potencjału/ zależy przy kosztach stałych utrzymujących się w branży w niezmienionym poziomie do relacji pomiędzy kosztami zmiennymi a wielkością obrotów. Kształtowanie się kosztów zmiennych jest kluczem do poprawy zyskowności w hotelach. Tylko przy niskiej relacji kosztów zmiennych do obrotów opłaca się maksymalizować obroty i osiągać z tego tytułu wysokie zyski.

25. Kredyty i zobowiązania krótkoterminowe jako składniki bilansu firmy

Zobowiązania krótkoterminowe to kredyt zaciągnięty u kontrahentów. W bilansie występują po stronic pasywów. W ruchu turystycznym najczęściej zobowiązania krótkoterminowe są udziałem T.O. oraz agentów i wynikają z odroczonego terminu płatności za wykonaną usługę hotelową lub przewozową. W rozliczeniach wewnątrz krajowych odroczenie płatności nie pociągające za sobą konieczności odsetek jest zawsze korzystne ze względu na spadek wartości pieniądza w czasie. W rozliczeniach międzynarodowych korzyść lub strata wynika z różnic kursowych /nieraz różnice są znaczne/. Zobowiązania krótkoterminowe ułatwiają płynność finansową i umożliwiają poszerzenie operacji gospodarczych. Zobowiązania krótkoterminowe płacone po terminie wynikające z tytułu podatków lub składek ZUS rodzą obowiązek odsetek karnych.

Kredyty występują w bilansie przedsiębiorstwa po stronie pasywów. Różnią się od zobowiązań ceną oraz terminem spłaty. Kredyt ma zawsze swoją cenę. Kredytobiorca musi zwrócić wartość pożyczonych pieniędzy wraz z odsetkami. Kredyty pobierane są na prowadzenie działalności inwestycyjnej /budowanych obiektów/ bądź też maszyn i urządzeń powiększających majątek firmy. W turystyce największe znaczenie ma kredyt na budowę lub rozbudowę obiektów hotelarskich i ich wyposażenia oraz zakup środków transportu. Cena kredytu ma duży wpływ na koszty tych przedsiębiorstw i kształtowanie się rachunku wyników. W biurach podróży kredyty spełniają niewielką rolę. Tworzenie produktu turystycznego ma charakter prawie bez inwestycyjny.

26. Charakterystyka rachunku wyników w firmie turystycznej

Rachunek wyników zawiera informację o przychodach ze sprzedaży i wydatków w pewnym okresie. Przychody ze sprzedaży to suma środków pieniężnych już otrzymanych albo tych które będą otrzymane od klientów później za towar i usługi sprzedane w danym okresie. Wystawienie faktury / nawet pro forma przed wykonaniem usługi traktowane jest jako przychód. W hotelarstwie usługi noclegowe sprzężone są z usługami gastronomicznymi dlatego w rachunku wyników występuje pozycja sprzedaż produktów. U T.O. i agentów przychód jest rejestrowany przed poniesieniem kosztu. Wynika to z faktu że klient płaci za usługę przed wykonaniem usługi. T.O. rozlicza się z wykonawcą usługi /koszt/ po wykonaniu jej. W hotelach koszt poniesiony jest wcześniej /przygotowanie pokoju/, zaplata po wykonaniu usługi. Koszty w przedsiębiorstwie można rozpatrywać pod względem rodzajowym lub kalkulacyjnym. Do kosztów rodzajowych zaliczamy: amortyzację, zużycie energii i materiałów, usługi obce, wynagrodzenia z narzutami podróże służbowe, reklamę i pozostałe / podatki, opłaty, ubezpieczenia/.

U.T.O. - podstawowe koszty to usługi obce /przewoźnicy, gastronomia, hotele/

W hotelach - podstawowy koszt to wynagrodzenia i świadczenia na rzecz pracowników /około 30%/ dlatego w celu obniżki kosztów część pracowników zatrudniona jest sezonowo, amortyzacja środków trwałych / w dużych hotelach od 4000-6000 PLZ za l miejsce noclegowe/, usługi obce /usługi pralnicze, telekomunikacyjne, przewozowe/, zużycie energii i materiałów /szczególnie energii niezależnie od frekwencji/

W układzie kosztów kalkulacyjnym przyjmuje się związek kosztów z wytwarzanymi usługami: koszty bezpośrednie, pośrednie, ogólnozakładowe.

27. Kalkulacyjny układ kosztów w biurze podróży

Koszty wg układu kalkulacyjnego związane są z poszczególnymi usługami wytwórców.

Można je podzielić na:

Biura podróży mogą znaleźć się w kłopotliwej sytuacji gdyż koszty następują wcześniej w stosunku do przychodów co może powodować trudności płatnicze.

28. Wskaźniki zyskowności jako kryterium oceny przedsiębiorstwa

Celem działania przedsiębiorstwa jest dążenie do maksymalizacji zysku. Przyrównanie zysku do składników aktywów i pasywów pozwala określić jakość gospodarowania. Zysk traktowany jest jako źród. finansowania działalności rozwojowej i spłaty zobowiązań, na finansowanie tej działalności. W turystyce największe znaczenie mają wskaźniki:

l. zyskowność sprzedaży określająca relację osiągniętego w firmie zysku netto do przychodów ze sprzedaży zyskowność sprzedaży = zysk netto / przychody ze sprzedaży Zyskowność sprzedaży obrazuje, ile groszy zysku netto uzyskała firma z każdej jednej złotówki obrotów. Biura podróży- 15-20%

Hotele 8-12% /większe koszty - obciążenie majątkiem trwałym/

2. wskaźnik zyskowności majątku - zwany stopa zysku. Jest to relacja zysku do aktywów przedsiębiorstwa,

zyskowność majątku == zysk netto / aktywa

Często stopę zysku oblicza się wstawiając do mianownika tyko majątek trwały. Wówczas wskaźnik ten obrazuje ile groszy zysku przypada na l zł zainwestowaną w majątek trwały. W ten sposób można zorientować się czy decyzje inwestycyjne zostały podjęte prawidłowo i w jakim czasie nastąpi zwrot nakładów, które zostały zainwestowane w majątek trwały. Jest to wskaźnik bardzo ważny w hotelach ponieważ nakłady na majątek trwały ma podstawowe znaczenie dla jakości i ilości oferowanych usług. Po oddaniu inwestycji do użytku wartość wskaźnika drastycznie maleje. Stopa zwrotu w hotelu 10-15 lat

3. zyskowność kapitałów własnych określający relacje zysku do tej części pasywów, jaką jest kapitał własny i zapasowy.

Zyskowność kapitałów własnych= zysk netto / kapitał własny + zapasowy Wskaźnik zyskowności kapitałów własnych określa ile groszy zysku przypada na l zł kapitału własnego. Biura podróży może przekraczać nawet 35% Hotele 20-25%

Ponieważ w firmach gdzie kapitał własny jest niewielki wskaźnik ten może być bardzo wysoki, korzysta się z odmiany tego wskaźnika tzw. obrót aktywami. Określa on zależność pomiędzy zaangażowanym kapitałem a poziomem sprzedaży / zamiast zysku/.

Jest to tzw. zwrot kapitału. Zysk przedsiębiorstwa przy danej sprzedaży zależeć będzie od tego wskaźnika oraz od procentowego udziału zysku netto w wartości sprzedaży.

W hotelach wskaźnik ten ma niską wartość ze względu na duże zaangażowanie kapitału i niską w związku z tym relację obrotów do kapitału.

4. Rentowność-obrazuje nam relacje zysku netto do kosztów

Rentowność = zysk netto / koszty

Jest to podstawowy miernik zyskowności biur podróży, w którym udział majątku jest niewielki. Jego wartość informacyjna jest ma sens w dłuższym okresie czasu.

29. Wskaźniki płynności finansowej jako kryterium oceny przedsiębiorstwa.

Wskaźniki te określają zdolność przedsiębiorstwa do spłaty zobowiązań. Przedsiębiorstwo nie może inwestować i pożyczać więcej niż jest w stanie spłacić. Wyróżnia się 3 główne grupy wskaźników:

l. Płynność bieżąca - relacja majątku obrotowego do zobowiązań krótkoterminowych Jest to zdolność przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych , a więc prawie do natychmiastowej spłaty. Na majątek którym można spłacić zobowiązanie, składa się przede wszystkim gotówka, później należności l zapasy. Poprawny wskaźnik płynności powinien być >2

30. Wskaźnik zdolności do obsługi zadłużenia jako kryteria oceny przedsięb.

Określają zdolność przedsiębiorstwa do pokrywania zobowiązań długoterminowych spłacanych w długi okresie czasowym. Kapitał obcy musi być inwestowany w proporcjach nie zagrażających pozycji finansowej inny. Do obliczania tych proporcji stosujemy:

1. wskaźnik obciążenia majątku zobowiązaniami - wyrażający relację kredytu i zobowiązań do całkowitej wartości majątku firmy

wskaźnik obciążenia majątku zobowiązaniami = kredyt + zobow. / całk. wart. mająt.

Jego wartość nie powinna być większa niż 40-45%

2. Pokrycie majątku kapitałami własnymi - wyrażający relacje kapitałów własnych firmy do całkowitej wartości jego majątku

wskaźnik pokrycia majątku kapitałami własnymi= kapitały własne / całk. wart. mająt.

Podczas starań o uzyskanie kredytu należy skorelować Jego wartość z wartością własnego majątku, a także ze stanem zobowiązań bieżących

3. Relacja zobowiązań do kapitałów własnych - jest wartością graniczną , która nie powinna zostać przekroczona. Jest to zrównanie się wartości kapitałów obcych do własnych w strukturze finansowania firmy

relacja zobowiązań do kapitałów własnych= kredyt + zobow / wartość kapit. własn., Wskaźnik ten powinien być mniejszy od l. Jedność jest wartością graniczną, powyżej której wzrasta niebezpieczeństwo uzależnienia finansowego.

4. Pokrycie zobowiązań nadwyżka finansowa - wyraża on relację zysku netto oraz amortyzacji hotelu do jego zobowiązań / wliczając w to kredyty bankowe/

pokrycie zobow. nadwyżka finansową =zysk netto +amort. /kredyt +zobow. krótkoter.

Dzięki temu wskaźnikowi możemy obliczyć okres spłaty zadłużenia z nadwyżki finansowej.

31. Cele i metody oddziaływania pośredniego na przedsiębiorstwo

Przedsiębiorstwa są wolne w granicach jakie są tworzone przez politykę makroekonomiczną, której odzwierciedleniem są przepisy prawne i rozporządzenia. Celem tej polityki jest nakierowanie przedsiębiorstw do podejmowania decyzji, które skłaniałyby je bardziej efektywnych zachowań. Pomimo stosowania zunifikowanych rozwiązań dla całej gospodarki poszukuje się takich rozwiązań które mają służyć do pobudzania jej poszczególnych sektorów. Władze gospodarcze stosują cały system instrumentów ekonomicznych wyznaczających reguły gry na rynku. Do instrumentów tych należą:

Oddziaływanie pośrednie zależy od założeń polityki państwa. Założenia te mogą być zbieżne lub przeciwstawne do interesów sektora turystyki.

Skuteczność systemu pośredniego oddziaływania na przedsiębiorstwa uzależniona jest od uwarunkowań ogólnych / np. ustrój/ i rynkowych /stan równowagi rynku, pozycja przedsiębiorstwa na rynku/

Cele:

32. Założenie polityki ekonomicznej Państwa a interesy gospodarki turystycznej

1. Wzrost exportu - zbieżny z interesami sektora turystyki.

Promocja zagranicznej turystyki przyjazdowej- wzrost ilości i jakości bazy turystycznej, intensywna promocja, popieranie firm będących w sieci dystrybucji produktu krajowego na rynki zagraniczna, wprowadzenie O stawki VAT na sprzedaż usług obcokrajowcom, ograniczenia importowe / wywóz dewiz/, polityka celna, przerzucenie części wysiłku inwestycyjnego w sferze infrastruktury na gminy.

2. Walka z inflacją - jest częściowo zbieżna z Interesami turystyki-

Ułatwia kalkulacje - stałość cen, stałość cen zatrzymuje podwyżki płac, ale także zmniejsza opłacalność /aparycja złotówki/, pogarsza opłacalność exportu, powoduje wzrost oprocentowania kredytów, co spowalnia procesy inwestycyjne.

3. Pobudzenie produkcji - zbieżna z interesami turystyki pobudzenie produkcji = ulgi podatkowe dla posiadaczy dużego kapitału.

4. Zrównoważenie budżetu - jest przeciwstawne z interesami turystyki. Wysoka centralizacja wpływów budżetowych i centralizacja decyzji dotyczy przydziału tych środków między sektory, wpływa to na budżety terenowe które nie mają pieniędzy na rozwój lub promocję turystyki.

5. Walka z bezrobociem - zbieżna z interesami sektora turystycznego, ponieważ najczęściej im bardziej atrakcyjne regiony pod względem turystycznym tym większe tam panuje bezrobocie. Ulgi dla tworzących nowe miejsca pracy pozwala na pobudzenie gospodarki w tym sektorze

33. Charakterystyka bilansy hotelu

Bilans to raport statyczny dotyczący określonej daty, a nie jakiegoś okresu określający kondycje finansową przedsiębiorstwa.

W hotelu Majątek trwały to około 2/3 aktywów, zaś majątek rzeczowy to około 80% majątku trwałego. Podstawowym źródłem finansowania majątku jest kapitał, a podstawowym źródłem jego wykorzystania jest wzrost majątku trwałego.

Aktywa oznaczają majątek, pasywa źródła jego finansowania.

Kapitał wnoszą go udziałowcy. Możliwość jego powiększenia przez:

- aport rzeczowy

- uchwała wspólników o podwyższeniu kapitału

- scedowanie swoich uprawnień na rzecz spółki

Majątek trwały tworzą go budynki, budowle, urządzenia techniczne, maszyny, środki transportu, inwestycje, oprogramowanie komputerowe, itd. W hotelu również urządzenia specjalistyczne (wentylacja, zabezpieczenia przeciw pożarowe, maszyny gastronomiczne, urządzenia pralnicze). Amortyzacja od tego majątku naliczane jest w koszty.

Środki obrotowe to takie, które firma urywa w okresie roku rozliczeniowego, są wówczas zastępowane innymi - obrót.

Zapasy występują tylko w hotelach dotyczą przede wszystkim artykułów żywieniowych.

Należności długi innych instytucji wobec naszej firmy za otrzymane wcześniej a nie rozliczone usługi.

Zobowiązania krótkoterminowe kredyt zaciągnięte przez nasza firmę u kontrahentów. W turystyce wcześniejszy system zamówień i rezerwacji potencjału.

W rozliczeniach miedzy okresowych korzyści lub strata wynika z różnic kursowych.

Należności i zobowiązania ułatwiają płynność finansowa i umożliwiają poszerzenie operacji gospodarczych. W bilansie występują po stronie pasywów.

Kredyty różnią się od zobowiązań cena oraz terminem spłaty.

W turystyce kredyt na budowę obiektów hotelarskich oraz na zakup środków transportu. Cena kredytu ma wielki wpływ na koszty i kształtowanie się rachunku wyników. W bilansie po stronie pasywów.

34. Cele szczegółowe w turystyce ku realizacji których winny skłaniać instrumentu oddziaływania pośredniego.

1. Rozbudowa bazy materialnej turystyki.

należącej do przedsiębiorstw zajmujących się zarówno zawodowo świadczeniem usług tur. jak i nie specjalizujących się w tej dziedzinie gospodarowania. Stąd wszystkie instrumenty ekonomiczno-finansowe powinny być skonstruowane tak, aby przyrost zysku był ściśle skorelowany z przyrostem bazy ( w sensie ilościowym i wartościowym ).

2. Modernizacja bazy materialnej.

Wiąże się to z koniecznością pozostawienia w przedsiębiorstwie znacznie większych nią do tej pory funduszów, które uzyskuje ono dzięki sprzedaży swych usług.

3. Działalność eksploatacyjna firm turystycznych.

Zadaniem podstawowym jest tu chęć pobudzenia do działań proefektywnościowych, polegających na zapewnieniu przedsiębiorstwu > opłacalności wskutek obniżki względnego poziomu kosztów lub wzrostu wykorzystania potencjału.

4. Dynamiczny rozwój zagranicznej turystyki przyjazdowej.

Oprócz wzrostu podaży usług i ich jakości niezbędne jest tworzenie preferencji dla agencji oferujących polski produkt turystyczny wielkim tour operatorom mogącym kierować do naszego kraju dużo grup turystycznych.

Tutaj są metody z pytania 34.

Rozwój zagranicznej turystyki przyjazdowej nie może następować bez poważniejszych nakładów finansowych na reklamę i szeroko pojęty marketing ( system dystrybucji, badanie rynku, itp.). W związku z tym jednym z celów winno być takie zmodyfikowanie systemu zarządzania, aby umożliwiał on podejmowanie i finansowanie tego rodzaju działalności.

5. Powiązanie sezonowości z sezonowym zatrudnieniem

35. METODY SPOŻYTKOWANIA WYDATKÓW PUBLICZNYCH DO ROZWOJU TURYSTYKI

  1. wydatki bezpośrednie:

2. redukcja ciężarów finansowych działalności:

3. gwarancje:

- gwarancje kontraktów kredytowych

- gwarancje pozwolenia na pracę obcokrajowców.

36. SYSTEM PODATKOWY I KREDYTOWY A ROZWÓJ TURYSTYKI.

W istniejącym systemie podatkowym i kredytowym efektywność projektów inwestycyjnych w turystyce jest niska, a ryzyko nietrafionych decyzji wysokie. Niestety nie stosuje się żadnych instrumentów ekonomiczno-finansowych ułatwiających i zwiększających dochodowość prowadzonych procesów inwestycyjnych. Jedna z form bezpośredniej pomocy budżetowej są zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzenia pokoi gościnnych, jeżeli nie bidzie ich więcej niż 5. Możliwe jest także uzyskania preferencyjnych kredytów na modernizacje gospodarstwa rolnego w celu przekształcenia je w agroturystyczne, oraz preferencyjne kredyty na zakup ziemi pod agroturystykę. Formalnie możliwe jest także uzyskanie pomocy finansowej przy realizacji większych inwestycji ale jest to bardzo trudne (Polska Agencja Turystyki S.A.). Istnieją też zagraniczne środki pomocy finansowej np. te pochodzące z programu PHARE przeznaczone na popieranie małych i średnich przedsiębiorstw, polepszenie stanu środowiska czy stymulacje inwestycji zagranicznych, nie są funduszem stricte turystycznym, ale też nie są zamknięte dla tego sektora. Istnieje propozycja modyfikacji systemu pośredniego oddziaływania na przedsiębiorstwo, mająca na celu umożliwić branży turystycznej opłacalność, są nimi:

1. zmiany w systemie podatkowym

2. zmiany w systemie kredytowania turystyki

3. wzrost roli amortyzacji

4.zasady finansowania działalności promocyjnej

5. zmiany w polityce zatrudnienia i płac.

Zmiany w systemie podatkowym to uzależnienie wysokości opodatkowania zysku od stopnia wykorzystania bazy w ciągu roku miałoby stymulacyjny charakter stosunku do wzrostu wykorzystania bazy jak również do rozwoju inwestycji. W biurach podróży podatek powinien być zunifikowany (nie więcej niż 30%). Wyjątkiem powinny być firmy prowadzące działalność w zakresie zagranicznej turystyki przyjazdowej tutaj proponowane jest zrelatyzowanie wielkości płaconego podatku dochodowego od kształtowania się relacji pomiędzy liczbą obsługiwanych klientów a potencjałem firmy. Należy także stymulować przedsiębiorstwa do przeznaczenia co najmniej 50% zysku na rozwój poprzez brak dodatkowego opodatkowania dla zysku przeznaczonego na rozwój w 50 i więcej procentach, natomiast przeznaczenie jego mniejszej ilości na rozwój byłoby dodatkowo oprocentowane. Postuluje się także trzyletnie zwolnienie nowych obiektów od podatku odchodowego.

Zmiany w systemie kredytowania turystyki- propozycja uzależnienia wysokości oprocentowania kredytów w turystyce od udziałów funduszów własnych firm w finansowaniu inwestycji. Musi ono także zależeć od oceny stopnia efektywności nowego przedsięwzięcia. Im prawdopodobieństwo uzyskania wysokiej efektywności będzie większe tym oprocentowanie powinno być niższe. Duża wartość majątku trwałego utrudniająca w znacznym stopniu wzrost stopy zysku i wydłużająca okres zwrotu nakładów występująca w hotelach pociąga za sobą konieczność pomocy. Powinna ona polegać na wydłużeniu okresu spłaty oraz zmniejszeniu odsetek, tak aby nie stanowiły one źródła dochodu pożyczkobiorcy (fundusz kredytowy dla turystyki, utworzenie Banku Rozwoju Turystyki)

37. Środki obrotowe w hotelach i ich miejsce w bilansie

Środki obrotowe to takie, które firma zużywa w okresie roku rozliczeniowego, są wówczas zastępowane innymi - obrót. Do podstawowych składników majątku obrotowego należą: zapasy, należności i środki pieniężne

Zapasy występują tylko w hotelach dotyczą przede wszystkim artykułów żywieniowych.

Należności długi innych instytucji wobec naszej firmy za otrzymane wcześniej a nie rozliczone usługi.

W turystyce kredytuje się na krótki okres przede wszystkim grupy turystyczne i zamawiane imprezy. Faktura wystawiana jest po wykonaniu usługi i płatna przelewem w określonym terminie. Oprócz należności z tytułu usług mogą wystąpić także należności z tytułu podatków (nadpłacony podatek VAT lub dochodowy). Te należności są z reguły regulowane na bieżąco, choć w sytuacji nader wysokiej inflacji ich występowanie jest niekorzystne dla firmy. Pilnowanie stanu należności oraz unikanie należności przedterminowych należy do podstawowych obowiązków firmy.

Środki obrotowe w bilansie leża po stronie aktywów, w hotelu stanowią one około 20% wartości całych aktywów.

38. Co to jest rachunek wyników i z jakich elementów się składa

Rachunek wyników w przedsiębiorstwie turystycznym

  1. przychody ze sprzedaży 5.000

w tym produktów 1.000

2.przychody finansowe 250

3.koszty działalności operacyjnej 4.050

w tym: koszty rodzajowe 3200

koszty zakupu 800

pozostałe 50

4.koszty operacji finansowych 200

5. zysk brutto działalności gosp. 1000

6.straty nadzwyczajne 50

7.zysk brutto 950

8.podatek dochodowy 380

9.zysk netto 570

Przychody ze sprzedaży wystawienie faktury nawet pro-forma jest traktowane jako przychód. Stąd u T.O. przychód jest często rejestrowany przed poniesieniem kosztów. W hotelu koszt poniesiony jest wcześniej (przygotowanie pokoju) a zaplata występuje po wykorzystaniu miejsca.

Koszty rodzajowe amortyzacja, zużycie energii, usługi obce, wynagrodzenia + narzuty, podróże służbowe i pozostałe (podatki, opłaty, ubezpieczenia, reklama)

HOTELE PODSTAWOWE KOSZTY: wynagrodzenia (około 30%), amortyzacja (środki trwale - 1 miejsce 4000 - 6000 PZL), usługi obce

TOUR OPERATORZY: usługi obce (przewoźnicy, gastronomia, hotele)

39. CHARAKTERYSTYKA BIZNES- PLANU

1. Charakterystyka firmy; forma własności i majątek, koordynacja finansowa = wynik finansowy i stopień zadłużenia, jakie kontrakty, udział obcego kapitału, jakość usług.

2. Opis oferowanego produktu; okoliczności zewnętrznego wpływu na wzrost obrotów: atesty, licencje, umowy, lokalizacja.

3. Rynek na który działa firma, podejmowanie działań rynkowych, jak zwiększyć sprzedaż, jak maksymalizować zysk (polityka cenowa, działalność marketingowa, ewentualna pomoc z zewnątrz), charakterystyka odbiorcy, konkurencja, dystrybucja usług, czy są stosowne przedpłaty, wysokość funduszy marketingowych, stosowane formy badań rynku i promocji.

4. Proces tworzenia usług, skala działalności, wielkość obrotów, ilość klientów, koszt czynników, koszt czynników produkcji, możliwość adaptacji nowych obiektów do proc. Produkcji, prognoza rachunku wyników, wartość należności i zobowiązań.

5. Charakterystyka systemu zarządzania wewnętrznego personelu, struktura organizacji, zakresy czynności i kwalifikacje zawodowe, ocena poziomu komputeryzacji, włączenia lub nie do międzynarodowej sieci rezerwacji.

6. Analiza finansowa firmy, badania bilansu i rachunku wyników przy zastosowaniu analizy wskaźnikowej, weryfikacja bilansu + opinia biegłego, jeśli są długi- program naprawczy.

7. Ocena czynnika ryzyka opłacalności, koniunktura gospodarcza, stosunki polityczne,

konkurencja, sezonowość / czy zależne czy nie od przedsiębiorstwa. Sposób prowadzenia marketingu, segmenty rynku, oddziaływanie na strukturę kosztów, sposoby formowania umów z kooperantami (gwarancje bankowe, przedpłaty).

8. Cele i zadania firmy; np. opanowanie rynku lokalnego, rozbudowa sieci dystrybucji, połączenie działań wytwórcy z działaniami operatora.

40. Organizacja pracy w małych i średnich firmach turystycznych

MAŁE FIRMY TURYSTYCE; agencje podroży, małe hotele, firmy przewozowe, pensjonaty - jeden lub dwa szczeble organizacyjne. Firmy małe to tzw. Firmy paternalistyczne tzn. szef = właściciel, robi wszystko

ZADANIA WŁASCICIELA:

A: BIURO PODRÓŻY

1. planowanie

2. zawieranie umów (hotele, restauracje, T.O.)

3. wynajem autokarów

4. prowadzenie księgowości i sprawozdawczości

5. prowadzenie działalności marketingowej

B: HOTEL

1. zawieranie umów

2. prowadzenie księgowości

3. działalność inwestycyjno-remontowa 4. prowadzenie recepcji

ZADANIA PRACOWNIKÓW

  1. prowadzenie bieżącej obsługi klientów

2. sprzątanie

3. pisanie korespondencji

SREDNIE FIRMY W TURYSTYCE

ZADANIA WLASCICIELA

A: BIURO PODRÓŻY

1. tworzenie idei produktu

2.poszukiwanie sieci dystrybucji

3.twvorzenie planu marketingowego (targi, materiały promoc5 jne)

4. koordynacja działań różnych pionów

5. kontrola finansowa i wypracowanie strategii finansowej

6. stałe śledzenie procesów gospodarczych(trafność oferty, kształtocc~anie się zysków, struktura obrotów wskaźniki

B: HOTEL

1. planowanie inwestycji i remontów

  1. poszukiwanie źródeł finansowania inwestycji

ZADANIA PRACOWNIKÓW prowadzenie księgowości i sprawozdawczości, działania marketingowe, działania operacyjne (recepcja, obsługa, bezpośredni kontakt z klientem) , służba pięter i recepcja

41. wytwórcy usług tur. - usługi noclegowe

Ogromna rozmaitość świadczenia tych usług powoduje kłopoty klasyfikacyjne. Usługi nocleg. można podzielić na 3 grupy:1)zakłady hotelarskie- zbudowane od samego początku w celu świadczenia usług nocl. polegających na czasowym wynajmowaniu umeblowanych pokoi lub miejsc w tych pokojach. są to hotele, motele, pensjonaty, schron. górskie i młodzieżowe oraz domy wypoczynkowe 2)budynki i budowle- które pierwotnie zbudowane były dla innych celów ale wskutek różnicowania i wzbogacania produktu tur. Zaadaptowane do świadczenia usług noclegowych są to pokoje gościnne, wynajem wiejskich domów, adaptacja pałaców 3)obozowiska tur. Wydzielone miejsca i sprzęty, w których można sobie zorganizować nocleg we własnym zakresie. Są to kempingi i pola biwakowe, coraz modniejsze samochodowe-kempingi przykładem urządzeń są łodzie, wagony kolejowe

42. Środki trwałe w hotelu i ich miejsce w bilansie

Środki trwale są obok inwestycji częścią składową majątku rzeczowego. Składają się na nie budynki, budowle, urządzenia techniczne, maszyny i środki transportu, w hotelu również urządzenia specjalistyczne (wentylacja, zabezpieczenia przeciw pożarowe, maszyny gastronomiczne, urządzenia pralnicze) W hotelu stanowią one około 80% majątku rzeczowego, a ten z kolei stanowi około 80% całego majątku trwałego. W bilansie znajdują się one po stronie aktywów. Źródłem majątku trwałego jest kapitał założycielski, zysk, oraz kredyt inwestycyjny.

43. Czego dotyczy organizacja i jakie są typy struktur organizacyjnych?

Organizacja dotyczy:

Typy struktur organizacyjnych:

struktura smukła

44. Zmienność produktu turystycznego w czasie i produkt potencjalny.

Produkt tur.- Walory naturalne oraz dobra i usługi tur. Służące do zaspokojenia potrzeb. Charakteryzują .się komplementarnością i substytucją. Cecha charakterystyczną jest zmienność produktu w czasie. Pod wpływem czynników wewnętrznych np. stopień zamożności, rozwój cywilizacji, polityka tur. Państwa- produkt ulega ustawicznym zmianom. Powstają nowe rynki tur., Nowe motywy podróżowania, nowe formy uprawiania tur. To wszystko co nastąpi w przyszłości nazywamy produktem potencjalnym wszystko co mogłoby dodatkowo uatrakcyjnić produkt i przyciągnąć nabywcę.

45. Organizacja pracy w dużych firmach turystycznych

Rozrost firmy wzbogaca jej strukturę organizacyjną są one bardziej rozbudowane co oznacza konieczność większej specjalizacji działań poszczególne działy:

1)duży turoperator- zatrudnia 30 osób, wysyła ludzi na cały świat a)tworzenie produktu i kontrola jego realizacji bo marketing c) sekcja rezerwacji biletów lotniczych d) bezpośr. Bookowanie klientow e) księgowość i sprawozdawczość f) komputery

2) duży hotel- zatrudnia 150 osób, 300 miejsc nocl. A) dział ekonom. b) recepcja o służba pięter)marketing i systemy informatyczne d) administracja e)gastronomia duża firma na ogół ma kilku właścicieli w których imieniu zarządzają firma profesjonalni menedżerowie. W tej sytuacji role właściciela sprowadza się do: tworzenia strategii, zarządzania personelem i koordynacji prac oraz analizy finansowej

46. Co jest podstawą rachunkowości zarządczej i je zastosowanie w hotelarstwie polskim

Podstawową zasadą rachunkowości zarządczej jest wydzielenie rodzajów działalności i przyporządkowanie im odpowiednich kosztów i przychodów operacyjnych. Podstawowymi jednostkami w tur. ,które powinny mieć zastosowanie w rach. Zarzad. są hotele. Są to z reguły jednostki o sporej wartości środków trwałych oraz świadczące usługi nocl. I gastron., także inne usługi takie jak: handlowe, bankowe itp. Hotele są gł. użytkownikiem tego rodzaju rachunkowości hotelowej tzw. Standardowy system rachun. Hotelowej- usah(amerykański system). W ranach rachunkowości zarządczej dla poszczególnych rodzajów działalności określa się przychody i koszty operacyjne uzyskując wynik operacyjny. Odejmując od wyniku oprac. Koszty wynagrodzeń otrzym. Wynik oper. brutto. Kiedy od niego odejmiemy opłaty, czyli koszty stałe to otrzymamy wynik ze sprzedaży. Dodając do wyniku ze sprzedaży przychody finans. oraz odejmując koszty finans. Otrzymujemy zysk brutto. Po odjęciu od niego podatku otrzymujemy zysk netto.

47. na czym polega analiza pionowa pozioma i wskaźnikowa

analiza pionowa- polega na badaniu struktury czyli udziału poszczególnych pozycji w przychodach lub kosztach sporządzona może być zarówno w odniesieniu do działalności operacyjnej jak i w odniesieniu do całego przedsiębiorstwa.

A. Pozioma- polega na porównywaniu bieżących wyników do lat poprzednich lub planu. Analiza ta jest niedoskonała bo zakłada że nie zmieniły się warunki wewnętrzne. A. Wskaźnikowa-polega na uzyskiwaniu wielkości relatywnych. Dotyczy to gł. Kosztów i przychodów. Odniesienie kosztów do odpowiadającym im czynników produkcji bądź liczby obsłużonych klientów pozwala na ocenę zjawisk punktu widzenia ilości i jakości świadczonych usług

48. Co to jest wskaźnik yield i jego wykorzystuje w hotelarstwie

Wskaźnik yield jest to iloczyn frekwencji i średniej ceny utargu = p*q (cena *ilość). Wskaźnik yield umożliwia określenie z jakich segmentów konsumentów hotel ma największe zyski, a z jakich może zrezygnować 100% p max* q=1 (1-pelne wykorzystanie potencjału).

www.student.e-tools.pl

21


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
mikroekonomia-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia
wyklad1-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia
RYNKI FINANSOWE-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia
wyklad2-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia
AnalizaRynku-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia
ekonomia66-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia
Teoria perspektywy-[ www.potrzebujegotowki.pl ], analiza, Analiza i Ekonomia
ANALIZA WYNAGRODZEŃ-[ www.potrzebujegotowki.pl ], Ściągi i wypracowania
Analiza systemów informatycznych 1 [ www potrzebujegotowki pl ]
Analiza rynku prezerwatyw w Polsce na podstawie firmy DUREX [ www potrzebujegotowki pl ]
Analiza rynku firmowych komputerów na podstawie firmy Hewlett [ www potrzebujegotowki pl ]
Paweł kozioł Analiza systemów informatycznych [ www potrzebujegotowki pl ]
Analiza systemów informatycznych [ www potrzebujegotowki pl ]
Analiza rynku prezerwatyw w Polsce na podstawie firmy DUREX [ www potrzebujegotowki pl ]

więcej podobnych podstron