Wykład 20.02.2001 Psychologiczne podejścia do zaburzonego zachowania
PERSPEKTYWY:
Psychodynamiczna (psychoanaliza)
Teorii uczenia się (behawioralna i poznawczo-behawioralna)
Humanistyczna
Systemowa rodzinna
środowiskowa
Społeczna
Maedyczna
Model - Metafora - Perspektywa
zdarzenia niejasne, zagadkowe, przedstawiają za pomocą pojęć już znanych
MODEL analogia “jak gdyby”
+ pomaga selekcjonować informacje: wybierane są te, które pasują do modelu, jeżeli nie
pasują, są odrzucane lub pomijane
+ dostarcza sposobów reprezentacji wydarzeń (alergia - narzędzie komunikacji)
+ pomaga organizować wydarzenia; widzieć związki między nimi (symptom a układ sił w
rodzinie)
mamy tendencję by wszystko wyjaśniać w terminach modelu
obraz zdarzenia nie jest kompletny (istotny czynnik może zostać pominięty)
zapominamy, że jest to tylko założenie (“jak gdyby”), myślimy, że tak jest
METAFORA wyrażenie za pomocą którego dany termin jest przenoszony z obiektu, który opisuje w całkowicie inny kontekst (np. wiosna/ jesień życia)
+ selekcja informacji (jak model)
+ transformacja nowej sytuacji, do której jest stosowana (rozmowa z rodzina
schizofreniczną grzęźnięcie w ruchomym piasku)
+ M. dodaje do sytuacji nowe, istotne elementy
nieoperacyjność
jednowymiarowość
tylko przybliża rozumienie (nie wyjasnia)
fiksacja (usztywnienie) naszego poglądu
kanał obrazowy (rzeczywiste, prawdziwe)
PERSPEKTYWA punkt widzenia wyznaczony przez pojęcia centralne (głowy lub kielich, alergia lub konflikt w rodzinie)
Każda perspektywa (nieco) inne zdarzenia uważa za ważne, godne badania, itp.
Od perspektywy zależy definicja zaburzonego zachowania, okreslenie jego przyczyn oraz ustalenie sposobu terapii (co? z jakiego powodu? jak leczyć?)
Uwagi:
wiele twierdzeń o zaburzonym zachowaniu ma status metefory
obrońcy perspektywy mają (uporczywe) trudności w porozumiewaniu się; perspektywa jest własną konstrukcja rzeczywistości, oporna na konstrukcje konkurencji
nie można rozstrzygnać empirycznie, która perspektywa jest słuszna - perspektywy nie zgadzaja się co do tego, które zdarzenia są krytyczne (“relewantne”)
Istnieje 400 różnych podejść do psychoterapii. Główne to:
psychodynamiczne
poznawczo-behawioralne
humanistyczne
systemowe
♣ Opinie przedstawicieli o własnej perspektywie dogmatyczne; o innych sceptyczne, a
nawet pogardliwe (brak obiektywizmu)
♣ Wybór paradygmatu zależy oed treningu na i po studiach, a nawet od rejonu
geograficznego
♣ Badania nie wykazują przewagi żadnej z perspektyw. Psychoterapia daje poprawę w 45%
bez względu na szkołę (poprawa związana z cechami wspólnymi). Szkoła psychoterapii
wyjaśnia < 15% wariancji wyniku lecznia.
♣“Religijna” obrona 1 perspektywy jest naiwna i przeciwskuteczna
“Żadna nie ma klucza do prawdy i do zmiany zachowania, być może jednak każda ma
kawałek puzzla zwanego prawdą” (Lazarus)
♣ Cechy wspólne wszystkich perspektyw (w terapii):
dostarczanie nowych doświadczeń podczas sesji i poza nimi
zachęca do angażowania się w korygujące doświadczenia stanowiące sprzężenia zwrotne'
trenerem jest podtrzymujący, troskliwy profesjonalista, spostrzegany jako ekspert od zachowania
dawanie nadziei, że przekonania, uczucia i zachowania zmieniaja się na lepsze
opłata za usługę, unikanie relacji “podwójnych”
PSYCHOANALIZA
Psychoanaliza klasyczna (Zygmynt Freud)
Założenia:
doniosłość procesów nieświadomych
konflikty intrapsychiczne, obrony
kompleks Edypa
centralna rola popędu seksualnego
PODEJŚCIE PSYCHODYNAMICZNE tylko założenia 1) i 2)
Szkoły/ kierunki:
Neofreudyści
Carl Gustaw Jung - p. analityczna (1915)
Alfred Adler - p. indywidualna (1911)
Erich Fromm - szk. Kulturalistyczna (1941/ 47)
Karen Horney - j.w., potrzeby neurotyczne (1945)
Harry Stack Sullivan - p. interpersonalna (1953)
Nowa psychologia ego
Heinz Hartmann (1950, 1958); Ernst Kris; Dawid Rapaport
ambicja mierzona (np. kwestionariusz siły ego)
uwolniła część człowieka od patologii - fragment ego wolny od konfliktu
Teorie relacji z obiektem (popęd do drugiego człowieka)
Interpersonalność, podejście pozime (nie: ja i moja przeszłość)
szkoła angielska:
“LONDYŃCZYCY” |
“WIEDEŃCZYCY” |
“NIEZALEŻNI” |
Melanie Klein |
Anna Freud |
D. W. Winnicott M. Balint W. D. R. Faribavin |
(interpersonalnośc ograniczona)
szkoła amerykańska:
Edith Jacobson
Margaret Mahler
Otto Kernberg
Psychologia self
Heinz Kohut
Daniel Stern
Wykład 27.02.2001 Psychologia klasyczna. Metapsychologia
Metapsychologia: zbiór podstawowych założeń psychoanalizy usystematyzowany w 5 perspektyw/ modeli psychiki (Rapaport, Gill 1959)
PERSPEKTYWA/ MODEL |
ZAŁOŻENIE |
1) dynamiczny |
o roli popędu libidalnego i agresywnego |
2) ekonomiczny |
o sposobie funkcjonowania (przemieszczania się w psychice) energii |
3) topograficzny |
o procesach: świadomych, przedświadomych i nieświadomych |
4) rozwojowy lub genetyczny |
o stadiach rozwoju (i kompleksie Edypa) |
5) strukturalny |
o strukturalnych psychicznych: id, ego, superego |
Teorie kliniczne założenie o:
konflikcie
leku
mechanizmach obronnych
Model dynamiczny: teoria popędów (popędy: libidinalny i agresywny)
Libido - potrzeba seksualna, poszukiwanie przyjemności, zmysłowość, miłość; każdy składnik pozytywnych relacji z innymi; element konstruktywnej motywacji działania
Popędy definiujemy przez:
ŹRÓDŁO: wewnętrzne, cielesne np. głód, napięcie seksualne
CEL: rozładowanie napięcia i osiągnięcie przyjemności
OBIEKT: nie tylko osoba lub rzecz - głównie jej psychiczna reprezentacja, zwana obiektem wewnętrznym
Cel osiągany jest zawsze dzięki obiektowi, działanie kierowane jest na obiekt.
Popęd tkwi w człowieku, człowiek musi go rozładować.
Model ekonomiczny: energia psychiczna
Dynamika osobowości: przemieszczanie się i przekształcanie motywów. Sposób wyrażania popędów a także obiekt (za pomocą którego popęd zostaje rozładowany) ulegają przemianom, by były możliwe do zaakceptowania.
Zmiany ekspresji popędu i obiektu możliwe dzięki zasileniu czynności psychicznych przez energię.
Naładowanie czynności psychicznej (myśli, fantazji, marzenia) energią popędową
KATEKSJA
Energia przepływa do obiektów - zostaje zatrzymana (związana) przez obiekt
OBSADZENIE OBIEKTU KATEKSJĄ np. silna oryginalna kateksja - nienawiść do ojca - została zastąpiona przez strach przed skaleczeniem (kateksja zastępcza)
model ekonomiczny człowiek gospodaruje energią, inwestuje ja w obiekty
model hydrauliczny symptom to tez przekształcenie motywu, tez pomyłki jązykowe, specyficzna ideologia
Model topograficzny
ŚWIADOMOŚĆ
PRZEDŚWIADOMOŚĆ
procesy
NIEŚWIADOMOŚĆ
Świadomość to, czego doświadczamy teraz, najmniejsza część życia psychicznego
Przedświadomość to, co poza bezpośrednią świadomością lecz możliwe do przypomnienia poprzez skupienie uwagi (LTM)
Nieświadomość w strukturze psychologicznej, miejsce wypartych (bolesnych i zagrażających) wspomnień i pragnień; są niedostępne świadomości, „udostępnia je” psychoanaliza i hipnoza
za przesuwanie do nieświadomości wszystkiego, co niewygodne i/ lub bolesne, odpowiada WYPARCIE
Główne założenie: PSYCHICZNY DETERMINIZM - nic nie dzieje się przez przypadek, cokolwiek robimy, czujemy, myślimy, , o czym śnimy, marzymy, w kim się zakochujemy - wszystko ma swój psychologiczny motyw: motywowani jesteśmy przez wewnętrzne nieświadome siły
Model rozwojowy stadia rozwoju psychoruchowego (tabela 36.1, str. 607)
Wykład 6.03.2001
Model strukturalny
ID siedlisko popędów (seksualny: libido i agresywny)
Kieruje się zasadą przyjemności, tj. dążenie do natychmiastowego zaspokojenia potrzeby = funkcjonowanie wg reguł PROCESÓW PIERWOTNYCH: ignorowanie logiki, dopuszczanie sprzeczności, reprezentacja rzeczywistości w postaci wyobrażeń i fantazji.
Nie rozróżnia między obiektem a jego wyobrażeniem - nie odróżnia rzeczywistości obiektywnej od subiektywnej. Nie zmienia się (nie rozwija) i nie jest zmieniona zewnętrznie.
EGO struktura pośrednicząca pomiędzy:
potrzebami id
wymaganiami rzeczywistości „trzej surowi panowie”
nakazami superego
Podstawowa funkcja: radzenie sobie z rzeczywistością kieruje się zasadą rzeczywistości (uwzględnianiem wymagań otoczenia: gratyfikacja realistyczna, odraczane w czasie)
funkcjonowanie wg procesów wtórnych - ocena zdarzeń na podstawie doświadczenia, wykorzystanie procesów poznawczych (myślenie, pamięć)
SUPEREGO utożsamiane z sumieniem
Uwewnętrznione powinności, postawy moralne
1. SUMIENIE: czego 2. EGO IDEALNE: jaki
nie powinienem robić powinienem się stać
TEORIA KLINICZNA
Konflikt (chroniczny) pomiędzy id, ego i superego (konfliktowe motywy i cele)
Konflikt: zderzenie pragnień i potrzeb własnych z wymaganiami i oczekiwaniami otoczenia.
Internalizacja wartości społecznych oznacza przeniesienie wojny (człowiek - otoczenie) do wewnątrz: wojna jest toczona pomiędzy komponentami osobowości wywołując lęk.
LĘK jest doświadczeniem uniwersalnym i wszechobecnym.
Ego i superego bronią się przed zawładnięciem przez id - celem jest doprowadzenie do wycofania pragnień i sprowadzenie ich do poprzedniego stanu utajenia.
EGO przeciwstawia id rozeznanie rzeczywistości
SUPEREGO nakazy wynikające z norm moralnych
CHARAKTER styl obronny jednostki, najczęstszy sposób rozwiązywania konfliktu i radzenia sobie z lękiem
Typy konfliktu a rodzaj lęku (rycina 36-1, str. 613)
Mechanizmy obronne: sposoby radzenia sobie z lękiem (przerażeniem) opracowane przez ego (lub superego) tabela 36-3, str. 615
Wykład 13.03. 2001
Anna Freud twierdzi, że mechanizm zaprzeczania jest u dzieci względnie normalny, ale jeśli nie przechodzi, to może wyrządzić szkody
antykateksje: coś, co wysyła ego, aby obronić się przed id; utrzymanie mechanizmu obronnego, przeciwdziałanie popędom, energia jest wydatkowana na ten proces
Mechanizmy obronne tabela
Mechanizmy obronne: reakcja, której celem jest utrzymanie poczucia adekwatności i redukcja lęku. Działają na poziomie nieświadomym i zniekształcają rzeczywistość.
Teorie relacji z obiektem: „Przesunięcie” w terapii (zwrócili uwagę na 1 osobę znaczącą czyli obiekt - najczęściej matka)
Teoria psychoanalizy |
akcentowany |
Proces |
|
|
mechanizm obronny |
proces w terapii |
|
Klasyczna |
wyparcie |
opór |
intrapsychiczny |
Relacji z obiektem (Melanie Klein) |
projekcja/ projekcyjna identyfikacja |
przeniesienie |
interpsychiczny |
M. Klein idea instynktu życia i śmierci jako główny ośrodek rozwoju psychiki
Dwie fazy rozwoju:
pozycja paranoiczno - schizoidalna
w fantazji rozszczepienie 2 aspektów matki: pozytywnego (dobra i nagradzająca) i
negatywnego (frustrująca, zła) rozszczepienie ma powstrzymać skażenie dobrej części
obiektu przez złą
Pociąga za sobą rozszczepienie ego (JA), które wyrzeka się i odcina od swej złej części.
pozycja depresyjna
polega na okryciu, że matka, której się nienawidzi i ta którą się kocha są tym samym
obiektem
Synteza obydwu aspektów pojawia się w depresji.
INTROJEKCJA: proces, w którym uwewnętrzniony zostaje zarówno obiekt dobry jak i zły - staja się one częściami JA
PROJEKCJA: to rzutowanie na obiekt własnych uczuć i doświadczeń - uwalnia od tego, co niebezpieczne i złe, pomagając przezwyciężyć lęk. Na obiekt rzutowane są również dobre części JA.
PROJEKCJA IDENTYFIKACYJNA: rodzaj „identyfikacji z agresorem”, gdzie pacjent nieświadomie odgrywa w przeniesieniu rolę rodzica i wywołuje u analityka uczucia podobne do tych, których sam doświadczył w dzieciństwie.
Teoria klasyczna (Anna Freud)
OPÓR - wszystkie zachowania, które wyrażają obronę przed uświadamianiem (wydobyciem z nieświadomości) zwłaszcza w przebiegu psychoterapii nastawionej na wgląd.
Teoria relacji z obiektem (Melania Klein)
PRZENIESIENIE - przemieszczenie na jakąś osobę (w terapii psychoanalityka) wzorców myśli, uczuć, zachowań, pierwotnie przeżywanych wobec znaczącej osoby w dzieciństwie
(„wznowienie” pierwszego związku, reagowanie na druga osobę jakby była nowym wydaniem osoby znaczącej)
⇒ Zwykle odzwierciedla emocje ambiwalentne (miłość/ nienawiść)
Wskazywane przez M. Klein relacje poziome i analiza przeniesienia wprowadziły do psychoanalizyi terapii analitycznej aspekt interpersonalny
www.student.e-tools.pl
1
3
dziecięce dorosłe rodzicielskie
ID EGO SUPEREGO
Internetowa Baza Pomocy Studentów Psychologii - psychol
Odwiedź nas!