Roślina	Termin siewu	Ilość wysiewu kg/ha	Liczba pokosów	Średni plon zielonki t/ha
Koniczyna czerwona	3.III - 3.IV	8-12	2-3	40-60
Koniczyna biała	3.III - 3.IV	8-10	Wypas	30-40
Koniczyna białoróżowa	3.III - 3.IV	8-10	1-2	40-50
Koniczyna inkarnatka	3.III - 3.IV	15-20	1	20-30
Koniczyna perska	3.IV-2.V	12-15	3-4	50-60
Lucerna mieszańcowa	1.IV - 2.IV	10-20	3-4	50-70
Przelot pospolity	3.III - 3.IV	15-20	1	15-20
Komonica zwyczajna	3.III - 3.IV	12-15	2-3	30-50
Esparceta siewna	3.III - 3.IV	60-70 nas.	2-3	20-40
Seradela	2.IV - 3.IV	50-60	1	15-30

Roślina	Termin siewu	Ilość wysiewu kg/ha	Termin zbioru	Średni plon t/ha
Łubin żółty	1-2. IV	120-150	2.VIII-1.IX	1,0-2,5
Łubin wąskolistny	1-2. IV	140-160	2.VIII-1.IX	1,0-2,0
Łubin biały	1-2. IV	200-280	2.VIII-1.IX	1,0-1,5
Groch siewny	3. III - 1. IV	120-300	2.VII-3.VIII	1,0-2,5
Groch polny	3. III - 1.V	140-160	2.VII-3.VIII	0,8-2,0
Bobik	1-2. IV	180-200	1-2.IX	1,5-3,0
Wyka siewna	1-2. IV	100-140	2.VIII	0,8-1,5
Wyka kosmata	3. VIII	8-12	2-3.VII	0,4-1,2

Rośliny motylkowe drobnonasienne

Klasa Dwuliścienne

Rodzina Motylkowate

Podrodzina Motylkowe

• PLEMIĘ KONICZYNOWE:

1. Koniczyna czerwona Trifolium pratense

2. Koniczyna biała Trifolium repens

3. Koniczyna perska Trifolium resupinatum

4. Koniczyna białoróżowa Trifolium hybridum

5. Koniczyna inkarnatka Trifolim incarnatum

6. Lucerna - siewna Medicago sativa

- mieszańcowa M. media

- chmielowa M. lupulina

7. Nostrzyk biały Melilotus albus

• PLEMIĘ KOMONICOWE:

1. Komonica zwyczajna Lotus corniculatus

2. Przelot biały Anthylis vulneraria

• PLEMIĘ SIEKIERNICOWE:

1. Esparceta siewna Onobrychis sativa

2. Seradela Ornithopus sativus

Mieszanki motylkowych z trawami

Zalety:

• Wierniejsze plonowanie

• Uzyskanie lepszej paszy

• Mniejsze straty podczas suszenia

• Silniejsze działanie strukturotwórcze niż w siewach czystych

• Działanie przeciwerozyjne

Mieszanki dzielimy na: jednoroczne, dwuletnie i wieloletnie.

Główne składniki mieszanek:

• Różne gatunki życic, rajgras wyniosły, stokłosa bezostna i kupkówka pospolita,

• Koniczyna czerwona, perska, inkarnatka i przelot

WYMAGANIA GLEBOWE

• Duże - koniczyna czerwona, białoróżowa, perska, lucerna mieszańcowa.

Gleby: czarnoziemy, czarne ziemie, gleby pseudobielicowe powstałe z lessów, gleby brunatne, głębokie rędziny. Wymagają odczynu obojętnego lub lekko zasadowego.

Kompleks pszenny bardzo dobry i dobry, pszenny górski i zbożowo-pastewny górski (klasy I, II, III a i b)

• Średnie - koniczyna biała, inkarnatka, lucerna chmielowa, esparceta.

Mogą być uprawiane na glebach lżejszych.

Kompleksy żytni bardzo dobry i dobry (klasy III b - IV b).

Esparceta wymaga odczynu zasadowego, najlepiej rośnie na glebach wapiennych np. płytkich rędzinach.

• Małe - seradela, nostrzyk, komonica, przelot

Najlepsze do uprawy tych roślin są gleby piaszczyste, o odczynie obojętnym.

Kompleksy glebowe: żytni bardzo dobry i dobry oraz zbożowo-pastewny mocny i słaby. Klasy bonitacyjne III b - V.

Seradela wymaga gleb o odczynie kwaśnym

(pH 4,6 - 6,5).

WYMAGANIA KLIMATYCZNE

Wymagania cieplne:

Charakteryzują się dużą wytrzymałością na niską temperaturę i wiosenne przymrozki (-3 do -5°C), kiełkują w temperaturze 2-3°C.

Wymagania świetlne:

Wszystkie motylkowe drobnonasienne zalicza się do heliofitów. Największe wymagania świetlne maja lucerny, nostrzyk i komonica. Pozostałe mają umiarkowane wymagania świetle.

WYMAGANIA WODNE:

Średni współczynnik transpiracji: 600-800

Duże: koniczyna białoróżowa, czerwona, perska, biała i seradela.

Średnia: koniczyna inkarnatka, esparceta, lucerna mieszańcowa i chmielowa

Małe: nostrzyk, komonica, przelot

Skład chemiczny zielonki w fazie zakwitania

• Białko surowe około 18%

• Bezazotowe wyciągowe 40%

• Włókno 27%

• Popiół surowy około 10%

• Związki wapnia, potasu, fosforu i witaminy A, B, C, D, K.

Rośliny motylkowe pastewne są ważnym elementem odgrywającym dużą rolę w podnoszeniu żyzności gleby. Przede wszystkim uprawa tych roślin przyczynia się do:

• Wzbogacenia gleby w azot i zwiększenia zawartości substancji organicznej w glebie,

• Polepszenia fizycznych właściwości gleby, głównie struktury gleb.

• Podobnie jak rośliny strączkowe, żyjąc w symbiozie z bakteriami brodawkowymi, dostarczyć mogą glebie — w zależności od czasu trwania ich uprawy 80-200 kg azotu na 1 ha.

• Rośliny te charakteryzują się dużą zdolnością wykorzystywania składników pokarmowych z głębszych warstw gleby, zwłaszcza wapnia, fosforu i potasu oraz przemieszczeniem tych składników do wierzchnich warstw.

• Odgrywają także dużą rolę w przeciwdziałaniu erozji wodnej gleby, chronią dobrze przed zmywaniem warstwy urodzajnej na terenie falistym dzięki dobrze rozwiniętym korzeniom oraz zwartej części nadziemnej.

• Zwarty porost masy zielonej doskonale ocienia glebę, chroniąc ją przed ujemnym wpływem czynników klimatycznych, powodujących niszczenie gruzełkowatej struktury gleby.

• Silnie rozbudowana część podziemna przyczynia się do strukturotwórczego oddziaływania roślin motylkowych drobnonasiennych na glebę.

• Łubin żółty 80-100 szt

• Łubin wąskolistny 80-90 szt.

• Groch siewny karłowy 125 szt.

• Groch siewny wysoki 90-100 szt.

• Peluszka 100 szt.

• Bobik 50 szt.

---