TRADYCYJNE UJĘCIE ZASOBÓW
EKONOMIA JAKO NAUKA O UMIEJĘTNOŚCI PODZIAŁU RZADKICH DÓBR MIĘDZY LICZNE I WYKLUCZAJĄCE SIĘ CELE
WSKAZUJE NA WAŻNĄ CECHĘ ZASOBÓW W ICH TRADYCYJNYM UJĘCIU:
OGRANICZONOŚĆ (RZADKOŚĆ)
nAJCZĘŚCIEJ WYRÓŻNIA SIĘ ZASOBY:
NATURALNE
LUDZKIE
KAPITAŁOWE
NAJWIĘKSZE ZNACZENIE W EKONOMII MAJĄ JEDNAK TZW. CZYNNIKI PRODUKCJI WŚRÓD KTÓRYCH WYRÓŻNIA SIĘ TRZY GRUPY, TJ.:
ZIEMIA
KAPITAŁ
PRACA
ORAZ CZASEM DODATKOWO
PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ
NOWOCZESNE UJĘCIE ZASOBÓW
OGRANICZONOŚĆ ZASOBÓW RODZI WIELE PROBLEMÓW Z KTÓRYCH NAJWAŻNIEJSZE WSPÓŁCZEŚNIE SĄ:
DEGRADACJA ZASOBÓW NATURALNYCH W WYNIKU LUDZKICH DZIAŁAŃ
KONIECZNOŚĆ WYKORZYSTANIA NOWO POWSTAJĄCYCH ZASOBÓW
ROSNĄCE ZNACZENIE WYKORZYSTANIA WIEDZY I INFORMACJI
WZRASTAJĄCA W WYNIKU ROZWOJU CYWILIZACYJNEGO ZŁOŻONOŚĆ GOSPODAROWANIA ZASOBAMI
ZASÓB NIE ISTNIEJE DOPÓKI CZŁOWIEK NIE ZNAJDZIE ZASTOSOWANIA DLA CZEGOŚ CO WYSTĘPUJE W PRZYRODZIE
I NIE NADA MU WARTOŚCI EKONOMICZNEJ
pETER DRUCKER
WSPÓŁCZESNA TEORIA ZASOBÓW WYRÓŻNIA JUŻ CZTERY RODZAJE ZASOBÓW
NATURALNE - DOBRA DANE PRZEZ NATURĘ , NIE WYTWORZONE PRZEZ CZŁOWIEKA
LUDZKIE - LUDZIE WRAZ Z ICH UMIEJĘTNOŚCIAMI I DOŚWIADCZENIAMI
KAPITAŁOWE (MATERIALNE) - KAPITAŁ RZECZOWY I FINANSOWY
TZW. ZASOBY NIENAMACALNE - WIEDZA WRAZ Z UMIEJĘTNOŚCIĄ JEJ WYKORZYSTANIA
zasoby naturalne
pełnią dwie podstawowe funkcje:
tworzą środowisko życia człowieka
stanowią czynniki procesów produkcyjnych
Wyróżnia się wśród nich:
substancje
energię
użytki
dzieli się je na:
niewyczerpywalne
wyczerpywalne: a) odnawialne
nieodnawialne
Zasoby ludzkie
zgodnie z definicją ery industrialnej zasoby pracy tworzy ludność w wieku produkcyjnym zdolna do wykonywania pracy społecznie użytecznej
Współcześnie zasoby ludzkie to
ludzie wraz z ich umiejętnościami
Jedynie zasoby ludzkie
nieustannie zyskują na znaczeniu.
Zasoby kapitałowe
to zasoby fizyczne takie jak:
budynki, urządzenia, maszyny surowce, materiały, wyroby, zasoby finansowe organizacji będące w jej posiadaniu i możliwe do zdobycia
Sukcesywnie tracą na znaczeniu jako czynniki wytwórcze
Głównie ze względu na brak unikalnego charakteru
co oznacza iż może je mieć każda firma
A więc coraz trudniej budować
przewagę konkurencyjną
opartą na posiadanych aktywach
Oznacza to także iż coraz większe znaczenie mają tzw.
zasoby niematerialne - nienamacalne
czyli umiejętności zarządzania
oraz technologiczne
czyli umiejętności jednostek
grup i ich organizacja
oraz wiedza i doświadczenie zarządu kierownictwa średniego szczebla
pracowników sfery B+R
personelu technicznego i robotników
Do zasobów nienamacalnych zalicza się także nazwę przedsiębiorstwa, tradycję, markę firmy, kontakty i położenie
Główne cechy odróżniające zasoby niematerialne od materialnych:
Mogą być wykorzystywane równocześnie w kilku miejscach
Nie deprecjonują się w trakcie użytkowania
Trzeba je długo wypracowywać (marka firmy)
Zasoby niematerialne
można klasyfikować jako:
aktywa - elementy zasobów stanowiące własność firmy
umiejętności - przesądzają o kulturze firmy
Najważniejsza cecha zasobów niematerialnych :
stanowią podstawę stworzenia trwałej przewagi konkurencyjnej
największą wartość mają zasoby najtrudniejsze do skopiowania
ZARZĄDZANIE MAJĄTKIEM TRWAŁYM
TECHNICZNE UZBROJENIE PRACY ODGRYWA CORAZ WIĘKSZĄ ROLĘ W PRZEDSIĘBIORSTWACH
WZROST MECHANIZACJI, AUTOMATYZACJI I ROBOTYZACJI W DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ SPOWODOWANY JEST
WZRASTAJĄCĄ SKALĄ PRODUKCJI - WYSOKIE KOSZTY AMORTYZACJI ROZKŁADAJĄ SIĘ NA DUŻĄ LICZBĘ WYROBÓW
JEDNAKŻE PRAKTYKA WSKAZUJE, IŻ WYSTĘPUJĄ GRANICE NASYCANIA PROCESÓW PRODUKCYJNYCH AUTOMATAMI I ROBOTAMI
PROBLEMY WIĄŻĄCE SIĘ Z AUTOMATYZACJĄ
WYSOKIE UZBROJENIE PRODUKCJI JEST NIEZWYKLE KOSZTOWNE I WYMAGA DUŻYCH NAKŁADÓW INWESTYCYJNYCH
ZMIENIA SIĘ STRUKTURA ZATRUDNIENIA, MALEJE LICZBA BEZPOŚREDNIEJ PRODUKCJI, ZAŚ WZRASTA LICZBA PRACOWNIKÓW OBSŁUGI I REMONTU MASZYN
WYMÓG ZMNIEJSZANIA KOSZTÓW JEDNOSTKOWYCH POWODUJE KONIECZNOŚĆ MAKSYMALIZACJI OBCIĄŻENIA ŚRODKÓW TRWAŁYCH
ZAUTOMATYZOWANA PRODUKCJI ZMNIEJSZA ELASTYCZNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA WOBEC RYNKU
ZMNIEJSZA SIĘ TAKŻE MOŻLIWOŚĆ CIĄGŁEGO DOSKONALENIA PRODUKTÓW
Majątek trwały
to te składniki majątku firmy
które w bilansie występują
po stronie aktywów
Wyróżnia się wśród nich:
aktywa rzeczowe i zrównane z nimi
wartości niematerialne i prawne
finansowe składniki majątku
należności długoterminowe
Cechy majątku trwałego
długotrwałe użytkowanie
i posiadanie pewnej wartości
Pojęcie środków trwałych
nie jest jednoznaczne
z ekonomicznym pojęciem środków pracy
Nie wszystkie środki pracy
zalicza się do środków trwałych
Do środków trwałych nie zalicza się części środków pracy
określanych jako wyposażenie
lub tzw. przedmioty nietrwałe
Środki trwałe
uczestniczące w procesach produkcji
jak i z nich wycofane
podlegają procesowi zużycia
czyli stopniowej utracie wartości
w tym także wartości użytkowej
Zużycie fizyczne
środka trwałego polega na zmianie pierwotnych właściwości
mechanicznych i chemicznych
co powoduje utratę możliwości kontynuacji wykonywania zadań produkcyjnych
Wyróżnia się tu zużycie odwracalne i nieodwracalne.
Zużycie moralne
polega na utracie wartości
wymiennej i użytkowej spowodowanej zmianami w otoczeniu
najczęściej postępem technicznym
ale także spadkiem popytu lub
wzrostem społecznej wydajności pracy
Nie dotyczy wszystkich środków trwałych
Zużycie to powoduje iż środki trwałe mu podlegające określane są mianem przestarzałych
produktywność środków trwałych
to relacja produkcji wytworzonej
w danym okresie sprawozdawczym
do wielkości środków trwałych
w tymże okresie
Jest to wielkość faktyczna
rzeczywiście wyprodukowana
przy użyciu posiadanego majątku trwałego
zdolność produkcyjna środków trwałych
oznacza maksymalną wielkość produkcji możliwą do wytworzenia przy użyciu posiadanego majątku trwałego
Jest to wielkość hipotetyczna
potencjalna
Rzadko istnieje sytuacja pełnego wykorzystania całej mocy przerobowej przedsiębiorstwa
Optymalizacja wykorzystania
środków trwałych
to działanie zmierzające do poszukiwania najkorzystniejszego sposobu postępowania
z punktu widzenia przyjętego kryterium np. największej produktywności
najmniejszych kosztów itd.
Badanie wykorzystania środków trwałych
wskaźnik wykorzystania ilościowego
wskaźnik wykorzystania czasu pracy maszyn
wskaźnik obciążenia ekstensywnego - wydłużanie czasu pracy
wskaźnik obciążenia intensywnego - zwiększanie wydajności w jednostce przepracowanego czasu
wskaźnik obciążenia integralnego - łączne E + I
Współczynniki przestojów
i zmianowości pracy
służą do określenia
stopnia ekstensywnego obciążenia
maszyn i urządzeń
Współczynniki te informują o równomierności obciążenia pracą obiektów
Racjonalne wykorzystanie środków trwałych jest jednym z warunków poprawy efektywności gospodarowania
w przedsiębiorstwie
Rodzaje obsługi eksploatacyjnej wyposażenia produkcyjnego
czynności konserwacyjne
przeglądy okresowe
remonty BIEŻĄCE, średnie i kapitalne (10%, 30%, 70%)
modernizacje
Wyznaczenie optymalnej strategii obsługi eksploatacyjnej wymaga analizy funkcji kosztów całkowitych awarii i obsługi eksploatacyjnej
rodzaje strategii obsługi eksploatacyjnej
remonty na skutek uszkodzenia - metoda doraźna
profilaktyka obsługowa WYSTĘPUJĄCA w postaciach:
metoda okresowa
metoda resursowa
Metoda poprzeglądowa
metoda wg możliwości technicznych obiektu
Efektywność inwestycji rzeczowych
w procesie odnawiania zasobów majątku trwałego
można ustalać przy pomocy dwóch rodzajów metod:
statycznych - prostych
dynamicznych - złożonych
Do metod prostych zalicza się:
prostą stopę zysku
okres zwrotu nakładów
test pierwszego roku
zaś do złożonych: NPV i IRR
Amortyzacja środków trwałych odzwierciedla fakt przenoszenia wartości środków trwałych na produkowane przy ich użyciu wyroby
funkcje amortyzacji
miernik wartości przenoszonej przez środki trwałe na produkt - funkcja deprecjacji wartości środków trwałych = umorzenie
czynnik określający udział wartości przeniesionej w kosztach produkcji - funkcja przenoszenia wartości
narzędzie akumulowania pieniężnego odpowiednika tej wartości na reprodukcję prostą środków trwałych - funkcja odtworzenia
Reprodukcja prosta = zastępowanie zużytych zasobów majątkowych nowymi egzemplarzami tego samego rodzaju
reprodukcja rozszerzona to
odtworzenie ale i powiększenie
wartości zużytego majątku
Przez metodę amortyzacji rozumie się sposób przenoszenia wartości amortyzowanych środków trwałych do kosztów produkcji w ciągu lat ich eksploatacji w określonej gradacji
metody amortyzacji
liniowa - proporcjonalna
degresywna - przyspieszona
progresywna - opóźniona
mieszane
Cechy charakterystyczne
dla elementów majątku obrotowego
krótki okres życia (poniżej jednego roku)
szybka zamiana na inne środki
uzależnienie wielkości zapotrzebowania na kapitał obrotowy od synchronizacji produkcji, sprzedaży i tempa inkasowania należności
Kapitał obrotowy (pracujący)
jest pojęciem węższym od pojęcia
majątku obrotowego
zaś obliczyć można go w dwojaki sposób:
Majątek obrotowy - zobowiązania bieżące
Kapitał stały (własny + obcy długoterminowy) - majątek trwały
Struktura aktywów przedsiębiorstwa
Stałe aktywa obrotowe
są niezależne od wahań dziennych, sezonowych lub cyklicznych zmian aktywności gospodarczej przedsiębiorstwa
Zmienne aktywa obrotowe
obejmują elementy majątku obrotowego powyżej ich stałego poziomu
Ich wielkość waha się w zależności od:
cykliczności produkcji i sprzedaży
sezonowości, specyfiki codziennych transakcji gdy dzienne wpływy i wypływy nie równoważą się
Posiadanie majątku obrotowego w odpowiedniej wielkości warunkuje zachowanie ciągłości i rytmiczności procesów zaopatrzenia, produkcji i sprzedaży oraz utrzymanie właściwego poziomu płynności finansowej przedsiębiorstwa
Funkcje majątku obrotowego:
zapewnienie i utrzymanie stałej płynności finansowej
optymalizacja wielkości i struktury aktywów obrotowych z punktu widzenia minimalizacji kosztów ich utrzymania
kształtowanie struktury źródeł finansowania aktywów bieżących dla minimalizacji kosztów ich utrzymywania
Cel zarządzania zapasami
dążenie do utrzymywania jak najniższego poziomu zapasów
gdyż wiąże się to z określonymi kosztami
Zapasy
cechuje najniższa płynność spośród wszystkich składników majątku obrotowego
Poprawa zarządzania zapasami
wiązać się winna m.in. z wprowadzeniem
łańcuchów logistycznych
systemów poddostawców
zniżek cenowych
wyprzedaży
sprzedaży wysyłkowej
dostawy dla klientów kupujących większe partie towarów itp.
W zarządzaniu zapasami najistotniejsze pozostają następujące kwestie:
ustalenie optymalnego rozmiaru zakupu ORZ
ustalenie terminu złożenia zamówienia uwzględniającego okres konwersji zapasów oraz czas realizacji dostawy
ocena efektywności gospodarowania zapasami
Optymalizacja rozmiaru zakupu
polega na szukaniu minimalnego kosztu całkowitego utrzymywania i zamawiania zapasów
Jest to model teoretyczny
zakładający możliwość
100 % przewidywalności
wielkości użytych do rachunku
np. sprzedaży w okresie planowanym
Poziom odnowy zapasu
lub punkt złożenia kolejnego zamówienia
to pewien graniczny poziom zapasu w przedsiębiorstwie
przy którym należy złożyć kolejne zamówienie na dostawę
Znajomość poziomu odnowy zapasów pozwala podnosić efektywność gospodarowania zapasami
Obliczamy go następująco: zapas bezpieczeństwa + (przeciętne zużycie w czasie dostawy x czas dostawy)
Zapas bezpieczeństwa uwzględnia się najczęściej w przypadku:
niesprawdzonych lub niesolidnych dostawców
zmiennego zużycia zapasów
Do najczęściej stosowanych w praktyce technik - koncepcji służących racjonalizacji gospodarki zapasami zalicza się
Just in time - JIT - dokładnie na czas
Kanban
Kaizen
MRP I i MRP II
ESP - metoda elastycznego systemu produkcyjnego
Do oceny efektywności gospodarowania zapasami wykorzystuje się głównie następujące wskaźniki rotacji
Wskaźnik rotacji zapasów w dniach (przeciętny stan zapasów x czas / wartość sprzedaży)
interpretacja:
ile dni trwa jeden cykl obrotowy zapasów lub co ile dni firma musi odnawiać swoje zapasy
Wskaźnik rotacji zapasów w razach (sprzedaż / przeciętny stan zapasów)
interpretacja:
ile razy w roku przedsiębiorstwo odnawia stan swoich zapasów
Zarządzanie należnościami
związane jest z problematyką tzw. polityki kredytowej firmy
polityka kredytowa firmy
wiąże się z koniecznością podjęcia decyzji dotyczących:
Okresu kredytowania
Formy prawnej kredytowania
Wyboru metody określenia zdolności kredytowej kontrahenta
Sposobów windykacji należności
Zachęt do płacenia w momencie zakupu bonifikaty, rabaty itp.
Kredyt kupiecki, handlowy lub towarowy
wiąże się z celową zwłoką - odroczeniem terminu płatności za otrzymany towar
Udzielenie kredytu kupieckiego wiąże się z różnego rodzaju ryzykiem:
ryzyko utraty kapitału
ryzyko utraty płynności
ryzyko utraty potencjalnych korzyści
Z drugiej strony kredyt kupiecki
zwykle wiąże ze sobą strony umowy
pozwala zaktywizować wymianę handlową
a to wpływa na wzrost zysków firmy
Do oceny efektywności gospodarowania należnościami wykorzystuje się następujące wskaźniki rotacji
cykl inkasa należności w dniach (przeciętny stan należności x czas / wartość sprzedaży)
interpretacja:
ile dni trwa przeciętny okres ściągania należności
lub przez ile dni firma oczekuje na swoje należności
Wskaźnik rotacji należności w razach (sprzedaż / przeciętny stan należności)
interpretacja:
ile razy w roku przedsiębiorstwo odnawia stan swoich należności
Wymienione wskaźniki mogą być porównywane do średniej branżowej lub firmy konkurencyjnej
nie mają też danej z góry optymalnej wartości
Im niższy wskaźnik w dniach
a wyższy w razach
tym mniejszy stopień finansowania przez firmę swoich odbiorców
Z drugiej strony współczesna konkurencja wymusza niejako na przedsiębiorstwach stosowanie stosunkowo liberalnej polityki kredytowania sprzedaży własnych produktów lub usług
Cele zarządzania gotówką w przedsiębiorstwie:
przyspieszenie obiegu gotówki
terminowe regulowanie zobowiązań
korzystne lokowanie nadwyżek pieniężnych
pozyskiwanie najtańszych źródeł finansowania
Racjonalne zarządzanie gotówką
wymaga określenia ORG
optymalnego rozmiaru okresowo podejmowanej gotówki
ORG minimalizuje koszt alternatywnego zastosowania gotówki poza firmą oraz maksymalizuje zysk z tytułu wyższego 0dochodu z lokat nadwyżki gotówki
Jednakże musi być przy tym spełniony warunek, iż nie brakuje środków na bieżącą działalność przedsiębiorstwa
dwa modele umożliwiające ustalenie ORG
Model Baumola znajduje zastosowanie w stabilnym i znanym otoczeniu
model Millera-Orra wykorzystuje się w przypadku otoczenia zmiennego i złożonego
Racjonalizacja zarządzania gotówką oprócz realizacji wcześniej wspomnianych celów umożliwia:
nowe inwestycje
rozwinięcie sprzedaży leasingowej
obniżenie kosztów w wyniku uzyskania rabatów i bonifikat cenowych
harmonijny przepływ gotówki nawet w nieprzewidzianych okolicznościach
deficyt gotówki może powodować podejmowanie
decyzji suboptymalnych
przykładY:
sprzedaż rentownych linii produkcyjnych
niezdolność realizacji koniecznych projektów inwestycyjnych
zaciąganie drogich kredytów
redukcja wynagrodzeń
zmniejszenie wypłat dywidend
Zapobiec im może sporządzanie i analiza sprawozdań z przepływów strumieni pieniężnych w firmie
Zarządzanie ZASOBAMI LUDZKIMI
PRZYCZYNY WZROSTU ZNACZENIA
ZARZĄDZANIA PERSONELEM
WYSOKIE KOSZTY PRACY I ICH DUŻY UDZIAŁ W KOSZTACH DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
ZZL MA DUŻY WPŁYW NA PRODUKTYWNOŚĆ, A WIĘC TAKŻE KONKURENCYJNOŚĆ FIRMY
TO LUDZIE GENERUJĄ INNOWACJE, A TYM SAMYM WPŁYWAJĄ NA ROZWÓJ FIRMY
PRACOWNICY NIEZADOWOLENI MOGĄ STAĆ SIĘ POWODEM NIEPOKOJÓW SPOŁECZNYCH
RACJONALNE ZZL KORZYSTNIE WPŁYWA NA KULTURĘ PRZEDSIĘBIORSTWA
Elementy systemu zzl:
planowanie zasobów ludzkich i ich fluktuacji
rekrutacja i selekcja (dobór) pracowników
system ocen pracowników
kształcenie i rozwój kadr
system motywacyjny w firmie w tym system wynagrodzeń
Rekrutacja personelu
to proces przyciągania ludzi do ubiegania się o wolne stanowiska pracy
Rekrutacja wewnętrzna
to rozważanie możliwości awansowania własnych pracowników jako kandydatów na wyższe stanowiska w firmie
Rekrutacja zewnętrzna oznacza pozyskiwanie kandydatów ubiegających się o pracę spoza przedsiębiorstwa
Selekcja to zbiór czynności do wyboru najodpowiedniejszej osoby na konkretne stanowisko
System ocen pracowników
służy kompleksowej ocenie wyników pracy zatrudnionych w przedsiębiorstwie z punktu widzenia jego celów
Spełnia on dwie funkcje:
ewaluacyjną - ocenia się dotychczasowy i obecny poziom pracy, jej jakość, wywiązywanie się z powierzonych obowiązków itp.
rozwojową - polega na zbadaniu pracownika pod kątem jego potencjału rozwojowego, umiejętności i chęci współpracy
Cele realizowane przez system ocen pracowników
stanowi podstawę różnicowania płac
jest podstawą decyzji kadrowych (zwolnienia, awanse)
jest źródłem informacji potrzebnych do opracowania planu szkolenia i doskonalenia
służy do oceny stosowanego systemu rekrutacji i selekcji
jest czynnikiem zwiększającym motywację
Szkolenie pracowników
to uczenie sposobu wykonywania czynności na stanowisku, na jakim zostali zatrudnieni
Rozwój (doskonalenie)
to uczenie pracowników fachowych umiejętności niezbędnych na ich obecnym i przyszłym stanowisku
Metody wykorzystywane w procesie szkolenia na stanowisku pracy
rotacja - czasowa zmiana miejsca pracy
staż - szkolenie w pracy + wykłady
terminowanie - nauka pod kierunkiem specjalisty
Szkolenia poza miejscem pracy mają symulować rzeczywiste warunki pracy i obejmują
szkolenie w sali ćwiczeń (warsztat przy szkole)
doświadczalne szkolenie zachowań (gry kierownicze)
System motywacyjny w przedsiębiorstwie
ma za zadanie oddziaływać na swoich uczestników w taki sposób
żeby podejmowali działania korzystne z punktu widzenia całości organizacji
zaś powstrzymywali się od działań dla niej niekorzystnych
zwiększeniu aktywności zatrudnionych sprzyja powstanie tzw.
napięcia motywacyjnego
czyli uzmysłowienie pracownikowi faktu powstania motywu nagrody lub kary
dla którego warto podjąć określone działanie
Czynnikami wzbudzającymi napięcie motywacyjne pracowników są m.in.:
sytuacja zadaniowa
zmiany w otoczeniu pracownika
zalecenia, perswazja, konsensus
wyposażenie stanowiska pracy
elementy kultury przedsiębiorstwa
indywidualne cechy zatrudnionych
System motywacyjny jako zbiór sposobów pobudzania pracowników do działania winien być powiązany także z takimi elementami polityki personalnej jak:
system wynagrodzeń
możliwości kształcenia
możliwości awansu
planowanie karier zawodowych
Z zagadnieniem właściwego motywowania wiąże się również problem skutecznej komunikacji ludzi w przedsiębiorstwie
Komunikacja to wymiana informacji z przekazaniem jej znaczenia
Podstawowe problemy w skutecznym komunikowaniu stwarzają następujące grupy czynników:
różnice w postrzeganiu
różnice językowe
szum, czyli nadmiar bezużytecznej informacji
emocje
niezgodność komunikatów werbalnych i pozawerbalnych
nieufność