Poznań, dnia ……………. r.

ZATWIERDZAM

dowódca 2 kompanii szkolnej

kpt. Janusz DZIOMBA

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

1. ZAGADNIENIE: Reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie otwartym - manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia w kontakt.

II. CEL:

• Uczyć: reakcji na kontakt w terenie otwartym.

III. CZAS: … min.

IV. MIEJSCE: ……………………….

V. LITERATURA:

• „Regulamin działań wojsk lądowych” - DWLąd. 115/2008.

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

• ISOPS (MP-4,OP-1) na stan;

• chorągiewki sygnalizacyjne 1 kpl.;

• lornetka 1 szt.;

• odrzutniki i ramki do strzelania amunicją ślepą wg potrzeb;

• ubiór słuchaczy polowy.

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

• W czasie trwania zajęć wykonywać te czynności które zostały nakazane przez instruktora lub wynikają z treści otrzymanego zadania.

• Zwracać uwagę na zachowanie ostrożności podczas przemieszczanie się w terenie.

• Wszystkie czynności wykonywać szybko, sprawnie, lecz z zachowaniem środków ostrożności przewidując następstwa swego działania lub zaniechania działania.

• Nie podnosić i nie dotykać przedmiotów niewiadomego pochodzenia mogących spowodować zagrożenie życia, fakt ich znalezienia meldować natychmiast kierownikowi zajęć.

• Nie oddalać się samowolnie z rejonu zajęć.

• Każdorazowo meldować o wszystkich urazach, kontuzjach oraz uszkodzeniach sprzętu.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
	Podanie treści zagadnienia - Reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie otwartym - manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia w kontakt.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Określenie celu zagadnienia - Ma to na celu nauczyć was reakcji na kontakt w terenie otwartym.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Wprowadzenie w sytuację taktyczną - Tło taktyczne według faktycznego zagrożenia w dniu szkolenia.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Podanie komendy, na jaką się wykonuje tę czynność - Na komendę dowódcy.	Stoją na zbiórce słuchają.
	Wzorowy pokaz - nie dotyczy.	-
	Pokaz z objaśnieniem - opis w załączniku nr 1	Stoją na zbiórce, obserwują i słuchają.
	Ćwiczenia na tempa - nie dotyczy	-
	Ćwiczenia etapami - nie dotyczy.	-
	Ćwiczenia do pełnego opanowania - nakazuję podjęcie działań mających na celu wykrycie przeciwnika.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie.
	Reagowanie instruktora na popełniane błędy.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie.
	Omówienie zrealizowanego zagadnienia we skazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności do pracy samodzielnej.	Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania.

ZAŁĄCZNIK:

1. Opis manewru zrywania kontaktu i wejścia w kontakt z przeciwnikiem.

OPRACOWAŁ

dowódca drużyny

………………………………

Załącznik nr 1

Luzowanie jest prowadzone w celu zachowania zdolności bojowej wojsk. Podczas
luzowania pododdziały przekazują sobie rejony działania wraz z zadaniem.

Istotą luzowania jest przejęcie walki, zadań i rejonów działania przez jedne pododdziały od innych.

Do luzowania dochodzi, gdy wojska:

1. nie są w stanie dalej kontynuować swoich zadań;

2. potrzebne są do wykonywania innych zadań bądź działania w innym rejonie;

3. wykonały (zakończyły) swoje zadania bojowe;

4. są przeznaczone do zastąpienia w celu uniknięcia ich wyczerpania;

5. nie są przystosowane do realizacji nowego zadania bojowego.

Wyróżniamy następujące rodzaje luzowania:

1. luzowanie wojsk w rejonie. Są to działania, w których całość lub część sił
   (wychodzących) w danym rejonie jest zastępowana przez inne siły (luzujące).

2. luzowanie metodą zaczepną. Są to działania, w których siły luzujące atakują przeciwnika przez ugrupowanie wojsk luzowanych, będących z nim w styczności.

3. luzowanie metodą obronną. Są to działania, w których siły luzowane (wychodzące) wycofują się i przekraczają ugrupowanie wojsk luzujących.

Luzowanie metodą obronną dzielimy na:

1. luzowanie pozycyjne - jeżeli rejon luzowania pod względem głębokości pokrywa się z rejonem obrony (punktem oporu) zajmowanym przez stronę luzowaną.

2. luzowanie osłonowe - jeżeli rejon luzowania następuje w głębi ugrupowania
   luzowanego pododdziału, a siły luzowane (wychodzące) wycofują się i przekraczają pozycje luzujących.

Wyróżniamy następujące sposoby luzowania:

1. równoczesne - całością sił (wszystkie elementy ugrupowania bojowego są wymieniane w tym samym czasie);

2. przemienne - etapami (elementy ugrupowania bojowego są wymieniane pojedynczo wozami, plutonami, kompaniami).

Luzowanie z racji stopnia złożoności działań musi być zawczasu starannie przygotowane. W tym celu należy:

1. zachowując w tajemnicy zamiar luzowania prowadzić maskowanie i działania
   pozorne;

2. zawczasu nawiązać kontakt z luzowanymi wojskami w celu uzgodnienia współdziałania i koordynacji planowanych działań.

Dowódcy pododdziałów luzowanego i luzującego wymieniają pomiędzy sobą informacje dotyczące:

1. położenia i dotychczasowego działania przeciwnika;

2. dotychczasowego działania pododdziału luzowanego i jego zadania;

3. rozmieszczenia elementów ugrupowania bojowego;

4. rozmieszczenia zapór minowych, przejść w nich oraz przygotowanych niszczeń;

5. dowódca pododdziału luzowanego przekazuje mapy, plany i szkice działania;

6. sposobu luzowania, określenia dróg podejścia, kolejności luzowania elementów ugrupowania, sygnałów rozpoznawczych oraz punktów spotkania;

7. daty, godziny luzowania oraz sposobu przejęcia odpowiedzialności za rejon;

8. sposobu przekazania amunicji, środków MPS, łączności bezprzewodowej i innych środków niezbędnych do wykonania zadania;

9. sposobu działania w przypadku nagłego ataku przeciwnika.

Luzowanie musi być przeprowadzone skrycie, w miarę możliwości w warunkach ograniczonej widoczności.

Podczas przygotowywania luzowania pododdziałów w rejonie uwagę należy skupić na:

1. bieżącej sytuacji taktycznej;

2. bieżących planach i rozkazach;

3. sposobu przekazywania punktów oporu, określenia rejonów ześrodkowania
   (wyczekiwania) dla pododdziałów zluzowanych, dróg wyjścia z rejonu oraz przedsięwzięć związanych z osłoną i maskowaniem;

4. systemie zapór minowych i niszczeń;

5. kolejności luzowania;

6. czasie przekazania dowodzenia.

Podczas przygotowywania luzowania pododdziałów metodą zaczepną należy skupić się na:

1. określeniu rubieży rozpoczęcia i zakończenia luzowania;

2. określeniu czasu rozpoczęcia natarcia;

3. realizacji zadań w zakresie zabezpieczenia natarcia przez luzowane pododdziały.

Podczas przygotowywania luzowania pododdziałów metodą obronną kolejność działań powinna pozwolić na wcześniejsze luzowanie elementów, które nie są bezpośrednio zaangażowane w walce. Należy przewidzieć:

1. odpowiednią liczbę dróg dla sił odchodzących;

2. linię przejęcia odpowiedzialności;

3. rejony, do których luzowane pododdziały będą się przemieszczać.

Prowadzenie luzowania:

1. pododdziały luzujące i luzowane powinny w miarę możliwości wykorzystywać oddzielne drogi. Dowódca pododdziału luzowanego odpowiada za przebieg luzowania do momentu przejęcia odpowiedzialności przez dowódcę pododdziału luzującego zgodnie z rozkazem przełożonego;

2. w luzowaniu pododdziałów można wyodrębnić następujące etapy:

1. przemieszczenie pododdziałów luzujących do rejonu planowanego działania;

2. bezpośrednią zamianę pododdziałów luzowanych przez luzujące;

3. odejście pododdziałów luzowanych;

3. pododdział luzujący przemieszcza się do rejonu ześrodkowania (wyczekiwania) - dającego ochronę przed obserwacją i ostrzałem;

4. dowódcy pododdziałów luzujących i luzowanych nawiązują kontakt celem dokonania koordynacji przyszłych działań;

5. dowódca luzującego pododdziału przeprowadza swój własny proces decyzyjny w terenie zgodnie z zadaniem, uwzględniając dotychczasowe działania oraz wszelkie dane pozyskane od dowódcy luzowanego pododdziału;

6. pododdział luzujący z chwilą zakończenia luzowania przejmuje wszystkie zadania pododdziału luzowanego;

7. prowadząc luzowanie pododdziałów w rejonie:

1. pododdziały luzujące przejmują zadania bojowe pododdziałów luzowanych oraz ich rejony, punkty oporu zwykle w obrębie rejonów wyznaczonych liniami rozgraniczenia, a także, przynajmniej początkowo, z podobnym rozmieszczeniem sił;

2. luzowanie możemy przeprowadzić w zależności od sytuacji taktycznej sposobem równoczesnym lub przemiennym;

3. pododdziały wspierające nie powinny być luzowane w tym samym czasie, co pododdziały walczące;

4. dowódca luzowanego pododdziału jest odpowiedzialny za obronę swojego rejonu obrony (punktu oporu), do czasu przekazania dowodzenia. W następstwie przekazania dowodzenia, obejmujący dowodzenie przejmuje kontrolę nad wszystkimi elementami ugrupowania luzowanego pododdziału, które nie zostały jeszcze zluzowane. Przekazanie dowodzenia meldowana jest przełożonemu;

8. Prowadząc luzowanie pododdziałów metodą zaczepną:

1. pododdziały luzujące przyjmują zadania luzowanych w sposób umożliwiający wykorzystanie elementów dotychczasowego systemu walki. Pododdziały luzowane powinny przyjąć ugrupowanie, które zabezpieczy i zapewni optymalne wsparcie pododdziałom luzującym;

2. pododdziały luzujące wykorzystują ubezpieczenie zapewniane przez pododdziały luzowane celem rozmieszczenia swoich sił. Cały ruch wykonywany przez luzowane pododdziały, aż do rubieży wyjścia do natarcia, musi być wykonany w sposób płynny;

3. pododdziały luzujące w ugrupowaniu bojowym przekraczają ugrupowanie bojowe pododdziałów luzowanych w wyniku kontrataku lub natarcia z ograniczonym celem;

9. Pododdziały artylerii pododdziałów luzujących powinny zajmować rejony przed przybyciem pododdziałów ogólnowojskowych. Jednym z głównych zadań artylerii jest maskowanie ruchu własnych pododdziałów poprzez stawianie zasłon dymnych;

10. Prowadząc luzowanie pododdziałów metodą obronną:

1. pododdziały luzowane powinny być przygotowane do zerwania kontaktu z przeciwnikiem. Pododdziały luzujące powinny być tak ugrupowane, aby mogły kontynuować zadanie pododdziałów luzowanych z chwilą przejęcia odpowiedzialności oraz zabezpieczyć płynne przejście pododdziałów luzowanych na tyły. W tym celu wyznacza się linię (rubież) przekazania odpowiedzialności, która powinna być tak rozmieszczona, by przeciwnik nie mógł oddziaływać obserwowanym ogniem. Lokalizacja linii (rubieży) powinna być łatwa do zidentyfikowania w terenie;

2. przed rozpoczęciem luzowania ranni i chorzy, uszkodzone pojazdy, zbędne
   zaopatrzenie i wyposażenie powinno być ewakuowane w pierwszej kolejności;

3. przegrupowanie przez linię przejęcia odpowiedzialności musi odbywać się bez przestojów;

4. podczas opuszczania rejonu obrony może być konieczne przydzielenie części
   luzowanych sił do pododdziałów luzujących, w wypadku zagrożenia uderzeniami przeciwnika;

5. przekazanie odpowiedzialności jest zwykle uzgadniane między dowódcami przeprowadzającymi luzowanie, działanie to można przeprowadzić bardziej efektywnie, jeśli dowódcy znajdują się w jednym miejscu;

6. luzowanie walczących pododdziałów musi być osłaniane ogniem artylerii oraz pododdziałów przeciwlotniczych. Pododdziały artylerii i przeciwlotnicze będące w styczności zapewniają osłonę własnym i wchodzącym wojskom do czasu przejęcia zadania przez luzujące siły i środki;

11. przydzielone lub wspierające pododdziały przeciwlotnicze realizują osłonę na ogólnych zasadach;

12. luzowane przydzielone lub wspierające pododdziały inżynieryjne powinny przekazać pododdziałom luzującym: rejony, kierunki i rubieże ustawionych zapór minowych, kierunki i obiekty planowanych niszczeń, kierunki i rubieże planowanych zapór minowych wykonywanych w toku działań bojowych, drogi manewru oraz rejony rozmieszczenia pododdziałów inżynieryjnych. Dokumentacja zapór minowych i niszczeń powinna być przekazana dowódcy pododdziału luzującego

13. przełożony może nakazać pododdziałom inżynieryjnym luzowanym przekazanie urządzonych przepraw, wykonanych punktów wydobywania i oczyszczania wody oraz rozwiniętych placów wykonywania elementów schronów i mostów dla pododdziałów luzujących. Urządzenia i sprzęt techniczny muszą być sprawdzone pod względem możliwości wykorzystania przez pododdziały luzujące;

14. podczas luzowania, pododdziały luzowane powinny wspierać ewakuację rannych i chorych, kierować ruchem, ewakuacją pojazdów, zaopatrzeniem w paliwo oraz amunicję. Pododdziały luzujące są odpowiedzialne za dalsze prowadzenie działań. Powinny być zaopatrzone do pełnych norm. Przełożony może nakazać pododdziałom luzowanym przekazanie własnych zapasów, które są im zbędne, do pododdziałów luzujących. Zapasy te muszą być sprawdzone pod względem możliwości wykorzystania, przed rozpoczęciem luzowania.

2

---