OSTEOLOGIA
JEST TO NAUKA O KOŚCIACH, STAWACH I WIĘZADŁACH
BUDOWA KOŚCI
Kość (os) składa się:
a) tkanki kostnej nadającej kształt kości
b) szpiku kostnego zawartego wewnątrz kości
Tkanka kostna składa się:
a) istoty zbitej, która tworzy zewnętrzną warstwę kości. Jest ona twarda i ma lity wygląd
b) istoty gąbczastej, która tworzy wewnętrzną część kości o utkaniu beleczkowatym
Powierzchnia zewnętrzna kości pokryta jest bogato unaczynioną i unerwioną błoną włóknistą zwaną okostną
KSZTAŁT KOŚCI
Kości długie - mają długość większą od szerokości i grubości, składają się z trzonu, końca bliższego i dalszego
Oba końce oddzielone są od trzonu warstwą chrząstki tzw. chrząstką nasadową.
Wewnątrz trzonu znajduje się jama szpikowa, która powstaje w toku rozwoju kości, na skutek zaniku istoty gąbczastej, spowodowanej przez komórki kościogubne (osteoklasty).
W jamie szpikowej znajduje się szpik żółty, który nie pełni funkcji krwiotwórczej
Kości krótkie - posiadają prawie równe wszystkie wymiary. Przykładem są kości nadgarstka
Kości płaskie - są to kości, w których najmniejszym wymiarem jest grubość. W kościach tych przez całe życie utrzymuje się szpik czerwony, który pełni funkcje krwiotwórcze. Przykładem są kości sklepienia czaszki, mostek
Kości pneumatyczne - zawierają przestrzenie wypełnione powietrzem i wysłane błoną śluzową. Zgrupowane są wokół jamy nosowej.Przykładem jest kość sitowa, szczęka.
Kości różnokształtne - mają postać nieregularnych brył. Przykładem są kręgi.
WZROST KOŚCI
Na długość - odbywa się od strony chrząstki nasadowej. Gdy chrząstki nasadowe ulegną skostnieniu, kość przestaje rosnąć. Wzrost kości na długość odbywa się do 20 roku życia.
Wzrost zależny jest od trzech hormonów
- hormonu wzrostu - somatotropina (STH) wytwarzane przez
przedni płat przysadki mózgowej
- tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3) - hormonów tarczycy
- hormonów płciowych
Hormon wzrostowy i hormony tarczycy pobudzają wzrost a
hormony wzrostu hamują
Na grubość - odbywa się przez przywarstwianie kości od okostnej, w której znajdują się komórki kościotwórcze (osteoblasty). Równocześnie z przyrastaniem tkanki kostnej od strony zewnętrznej, wewnątrz kości odbywa się proces niszczenia tkanki kostnej przez komórki kościogubne (osteoklasty) prowadzący do wytworzenia jamy szpikowej. Grubość kości jest uwarunkowana genetycznie.
CZYNNOŚĆ KOŚCI
Budują szkielet, który:
a) pełni funkcję podporową /dźwiga ciężar ciała/
b) jest biernym narządem ruchu
c) stanowi miejsce przyczepu mięśni, więzadeł oraz powięzi otaczających narządy
d) ochrania narządy wewnętrzne
Zawierają szpik kostny, który posiada zdolność wytwarzania upostaciowanych składników krwi /hematopoeza/
Są magazynem związków mineralnych, głównie Ca i P
Stanowi zapas energii, którym są komórki tłuszczowe, znajdujące się w szpiku kostnym żółtym
PODZIAŁ KOŚCA
KRĘGOSŁUP - COLUMNA VERTEBRALIS
KLATKA PIERSIOWA - THORAX
CZASZKA - CRANIUM
KOŃCZYNA GÓRNA - MEMBRUM SUPERIUS
KOŃCZYNA DOLNA - MEMBRUM INFERIUS
BUDOWA KRĘGOSŁUPA
Składa się z 33 lub 34 kręgów ułożonych jeden na drugim.
Wyróżniamy:
a) kręgi szyjne /7/ - vertebra cervicalis
b) kręgi piersiowe /12/ - vertebra thoracica
c) kręgi lędźwiowe /5/ - vertebra lumbalis
d) kręgi krzyżowe /5/ - vertebra sacralis, które zrastają się
i tworzą kość krzyżową - os sacrum
e) kręgi guziczne /4-5/ - vertebra coccygea, które u
człowieka znajdują się w stanie szczątkowym i zrastają
się i tworzą kość guziczną - os coccygis
BUDOWA KRĘGU
Wyróżniamy:
a) trzon skierowany do przodu
b) łuk skierowany do tyłu, na którym znajdują się wyrostki:
- wyrostek kolczysty /1/ - skierowany ku tułowi
- wyrostki poprzeczne /2/ - skierowane bocznie
- wyrostki stawowe górne /2/-
skierowane ku górze
- wyrostki stawowe dolne /2/-
skierowane ku dołowi
otwór kręgowy - znajduje się między trzonem a łukiem
(z otworów kręgowych wszystkich kręgów powstaje kanał kręgowy)
wcięcie kręgowe górne /płytsze/ i wcięcie kręgowe dolne /głębsze/ - jest to przewężone miejsce odejścia łuku kręgu od trzonu (wcięcia dwu sąsiadujących ze sobą kręgów oraz krążek międzykręgowy tworzą otwór międzykręgowy)
KRĘGI SZYJNE -V. CERVICALIS
Cechy charakterystyczne:
- wyrostek kolczysty
jest krótki rozdwojony
na końcu
- wyrostek poprzeczny składa się z dwóch
listewek kostnych zrastających się na
końcach i obejmujących otwór wyrostka poprzecznego
KRĘG SZCZYTOWY - ATLAS
Posiada:
- łuk przedni zamiast trzonu (na wewnętrznej jego powierzchni występuje dołek zębowy
- guzek tylny - zamiast wyrostka kolczystego
- dołki stawowe górne
i dolne zamiast wyrostków stawowych
KRĘG OBROTOWY - AXIS
Posiada:
- ząb - który wyrasta
z górnej powierzchni trzonu i na którym znajdują się powierzchnie stawowe
- powierzchnie stawowe górne - zamiast wyrostków stawowych górnych
KRĘGI PIERSIOWE - VERTEBRA THORACICA
Cechy charakterystyczne:
- dołki żebrowe górne i dolne - występujące na bocznych powierzchniach trzonu
- dołki żebrowe wyrostka poprzecznego - występujące na wyrostkach poprzecznych
- długie wyrostki kolczyste dachówkowato zachodzące na siebie
KRĘGI LĘDŹWIOWE - V. LUMBALIS
Cechy charakterystyczne:
- powierzchnia górna i dolna trzonu o kształcie nerkowatym
- posiadają wyrostki żebrowe (w miejscu wyrostka poprzecznego)
- wyrostki stawowe ustawione są pionowo, powierzchnia stawowa wyrostków górnych skierowana jest przyśrodkowo a dolnych bocznie
KOŚĆ KRZYŻOWA - OS SACRUM
Wyróżniamy:
- podstawa zwrócona do góry
- wierzchołek skierowany ku dołowi
- powierzchnię miedniczną
- powierzchnię grzbietową
- otwory krzyżowe - przez które przechodzą nerwy rdzeniowe
- części boczne - na których znajdują się powierzchnie uchowate, służące do połączenia stawowego
- kanał krzyżowy
KOŚCI KLATKI PIERSIOWEJ
MOSTEK - STERNUM
ŻEBRA - COSTAE
KRĘGI PIERSIOWE /12/
MOSTEK - STERNUM
Składa się:
- rękojeści
- trzonu
- wyrostka mieczykowatego
- wcięcia żebrowe /służące do połączeń z żebrami/
W miejscu połączenia rękojeści i trzonu znajduje się kąt mostka,do którego przyczepia się II żebro
Jest miejscem punkcji w celu uzyskania szpiku kostnego
ŻEBRA - COSTAE
Wyróżniamy 12 par żeber
Żebra dzieli się na:
- prawdziwe - VII górnych par łączące się bezpośrednio z mostkiem
- rzekome - (VIII, IX, X) łączące się z mostkiem za pośrednictwem chrząstki VII żebra wytwarzając łuk żebrowy
- wolne - (XI, XII) nie łączące się z mostkiem
Żebro dzieli się na:
- część tylną zwaną kością żebrową
- część przednią - chrząstkę żebrową,
która łączy się z mostkiem
ŻEBRO - COSTA
Wyróżniamy:
- koniec mostkowy - przedni
- trzon - płaski, tworzy kąt żebra - na brzegu dolnym jest bruzda żebra przeznaczona dla naczyń i nerwu międzyżebrowych
- koniec kręgosłupowy - tylny, na którym znajduje się głowa, szyjka i guzek żebra /na głowie i guzku znajdują się pow. stawowe do połączenia z k.piersiowymi/
KOŃCZYNA GÓRNA - MEMBRUM SUPERIUS
Dzieli się na:
1. Obręcz kończyny górnej
2. Kończyna górna wolna
a) ramię - brachium
b) przedramię -
antebrachium
c) ręka - manus
- nadgarstek -
carpus
- śródręcze -
metacarpus
- palce - digiti
OBRĘCZ KOŃCZYNY GÓRNEJ
Do kości obręczy zaliczmy:
1. OBOJCZYK - CLAVICULA
2. ŁOPATKA - SCAPULA
OBOJCZYK - CLAVICULA
Jest kością długą, esowato wygiętą
Wyróżnia się w nim:
- koniec mostkowy pokryty powierzchnią stawową
- koniec barkowy pokryty powierzchnią stawową
- trzon
Obojczyk łączy rękojeść mostka z wyrostkiem barkowym łopatki
ŁOPATKA - SCAPULA
Posiada:
- powierzchnia żebrowa - wklęsła i przylega do ścian klatki piersiowej
- powierzchnia grzbietowa - wypukła, na której znajduje się grzebień łopatki, który przechodzi w wyrostek barkowy /do połączenia z obojczykiem/
- wydrążenie stawowe, pokryte powierzchnią stanowiące panewkę służącą do połączenia z głową kości ramiennej
RAMIĘ - BRACHIUM
W skład ramienia wchodzi jedna kość:
KOŚĆ RAMIENNA- HUMERUS
KOŚĆ RAMIENNA - HUMERUS
Posiada:
- koniec bliższy, na którym znajduje się głowa /pokryta powierzchnią stawową/ łącząca się z wydrążeniem stawowym łopatki.
- szyjka chirurgiczna - część kości na pograniczu końca bliższego i trzonu /jest to najczęstsze miejsce złamań kości/
- trzon
KOŚĆ RAMIENNA
Koniec dalszy nosi nazwę -kłykcia kości ramiennej, na którym znajduje się:
- główka - łącząca się z kością promieniową
- bloczek - łączący się z kością łokciową
- dół wyrostka łokciowego - znajdujący się na powierzchni tylnej kości ponad bloczkiem, do którego wchodzi wyrostek łokciowy kości łokciowej
PRZEDRAMIĘ - ANTEBRACHIUM
Do kości przedramienia zaliczmy:
KOŚĆ PROMIENIOWA - RADIUS
KOŚĆ ŁOKCIOWA - ULNA
KOŚĆ PROMIENIOWA - RADIUS
Kość promieniowa leży po stronie kciuka.
Posiada:
-koniec bliższy, na którym znajduje się:
- głowa, na której znajduje się dołek głowy, który łączy się z główką kości ramiennej
- obwód stawowy głowy - do połączenia z wcięciem promieniowym na kości łokciowej
- trzon, na którym widoczny jest brzeg międzykostny /służący do przyczepu błony międzykostnej przedramienia
- koniec dalszy, na którym znajduje się:
- powierzchnia stawowa nadgarstkowa - do połączenia z kośćmi nadgarstka
- wcięcie łokciowe - do połączenia z kością łokciową
KOŚC ŁOKCIOWA - ULNA
Leży po stronie palca V
Posiada:
- koniec bliższy, na którym znajduje się:
- wyrostek łokciowy - łączący się z kością ramienną
- wcięcie bloczkowe - przeznaczone dla bloczka kości ramiennej
- wcięcie promieniowe,
z którym łączy się głowa kości promieniowej
- trzon, na którym znajduje się brzeg międzykostny służący do przyczepu błony międzykostnej
- koniec dalszy, na którym znajduje się:
- głowa, na której znajduje się obwód stawowy służący do połączenia z wcięciem łokciowym kości promieniowej
RĘKA - MANUS
Do kości ręki zaliczamy:
- KOŚCI NADGARSTKA - OSSA CARPI
- KOŚCI ŚRÓDRĘCZA - OSSA METACARPI
- KOŚCI PALCÓW - OSSA DIGITORUM MANUS
KOŚCI NADGARSTKA
Jest 8 i są ułożone w dwóch szeregach po 4 w każdym:
- szereg bliższy - sąsiaduje z kośćmi przedramienia
- szereg dalszy - sąsiaduje z kośćmi śródręcza
KOŚCI ŚRÓDRĘCZA
Jest 5 i są zaliczane do kości długich
Każda kość posiada:
- koniec bliższy zwany podstawą
- trzon
- koniec dalszy w kształcie głowy
Podstawa łączy się z kośćmi nadgarstka a głowa z paliczkiem bliższym
KOŚCI PALCÓW
Są to paliczki - phalanges
W palcach II do V występują
po 3 paliczki:
- paliczek bliższy
- paliczek środkowy
- paliczek dalszy, który posiada guzowatość stanowiącą podstawę dla paznokcia
W kciuku wyróżniamy 2 paliczki: bliższy i dalszy
PALCE - DIGITI
Wyróżniamy kolejno następujące palce:
I - kciuk- pollex
II - palec wskazujący - index
III - palec środkowy - digitus medius
IV - palec obrączkowy - digitus anularis
V - palec mały - digitus minimus
KOŃCZYNA DOLNA - MEMBRUM INFERIUS
Dzieli się na:
1. Obręcz kończyny dolnej
2. Kończyna dolna wolna
a) udo - femur
b) poudzie - crus
c) stopa - pes
- stęp - tarsus
- śródstopie
metatarsus
- palce - digiti
OBRĘCZ KONCZYNY DOLNEJ
Do kości obręczy kończyny dolnej zaliczamy:
a) kość miedniczną - os coxae, która powstała ze zrośnięcia się 3 kości:
- kości biodrowej
- kości kulszowej
- kości łonowej
Trzony tych kości zrastają się ze sobą w miejscu zwanym panewką, która służy do połączenia z głową kości udowej.
KOŚĆ BIODROWA
Składa się z:
- trzonu
- talerza, którego górny brzeg nosi nazwę:
- grzebienia biodrowego
granica pomiędzy nimi stanowi - kresa łukowata
W części tylnej kości biodrowej znajduje się powierzchnia uchowata, która łączy się z powierzchnią uchowatą kości krzyżowej
KOŚC KULSZOWA
Dzieli się na:
- trzon
- gałąź
Na brzegu tylnym trzonu znajduje się:
- kolec kulszowy
- guz kulszowy
Do gałęzi przyczepiają się mięśnie kończyny dolnej
KOŚC ŁONOWA
Jest utworzona z:
- trzonu
- gałęzi dolnej
- gałęzi górnej, która kończy się powierzchnią spojeniową, służącą do połączenia z przeciwległą kością łonową.
Gałęzie kości łonowej i kulszowej ograniczają otwór zasłoniony
UDO - FEMUR
Do kości uda zaliczmy:
- KOŚĆ UDOWĄ - FEMUR
KOŚĆ UDOWA - FEMUR
Jest kością długą i składa się z: - końca bliższego, na którym znajduje się: głowa i szyjka /stanowi miejsce stosunkowo łatwo ulegające złamaniom/ oraz krętarz większy i mniejszy
- trzon
- koniec dalszy, na którym znajdują się: kłykieć przyśrodkowy i boczny, na których występują powierzchnie stawowe do połączenia z kością piszczelową i rzepką
RZEPKA - PATELLA
Leży w ścięgnie mięśnia czworogłowego uda.
Na powierzchni tylnej posiada powierzchnię stawową służącą do połączenia z kłykciami kości udowej
Należy do kości trzeszczkowatych
PODUDZIE - CRUS
Do kości podudzia zaliczmy:
KOŚĆ PISZCZELOWĄ - TIBIA
KOŚĆ STRZAŁKOWĄ - FIBULA
KOŚĆ PISZCZELOWA - TIBIA
Składa się z:
- końca bliższego, na którym znajduje się:
kłykieć przyśrodkowy i boczny pokryte powierzchniami stawowymi do połączenia z kością udową
powierzchnia stawowa strzałkowa do połączenia z głową strzałki
- trzonu, na którym znajduje się brzeg międzykostny /do którego przyczepia się błona międzykostna
- koniec dalszy, na którym znajduje się kostka przyśrodkowa pokryta powierzchnią stawową i powierzchnia stawowa dolna. Powierzchnie służą do połączenia z kością skokową
KOŚĆ STRZAŁKOWA - FIBULA
Posiada:
- koniec bliższy, na którym znajduje się głowa pokryta powierzchnią stawową, która łączy się z kością piszczelową
- trzon, na którym znajduje się brzeg międzykostny
- koniec dalszy, na którym znajduje się kostka boczna pokryta powierzchnią stawową i służy do połączenie z kością skokową
STOPA - PES
Kości wchodzące w skład stopy:
KOŚCI STĘPU - OSSA TARSI
KOŚCI ŚRÓDTOPIA - OSSA METATARSI
KOŚCI PALCÓW - OSSA DIGITORUM PEDIS
KOŚCI STĘPU
Występują w liczbie 7
Bezpośrednio z golenią łączy się kość skokowa, która spoczywa na kości piętowej
CZASZKA - CRANIUM
Kości czaszki dzielimy na:
- kości mózgoczaszki
- kości twarzoczaszki
Wyróżniamy w niej sklepienie
i podstawę
KOŚCI MÓZGOCZASZKI
NIEPARZYSTE
- KOŚĆ POTYLICZNA
- KOŚĆ KLINOWA
- KOŚĆ CZOŁOWA
- KOŚĆ SITOWA
PARZYSTE
- KOŚĆ SKRONIOWA
- KOŚĆ CIEMIENIOWA
KOŚC POTYLICZNA
Buduje tylny dół czaszki
Ogranicza otwór wielki, w którym rdzeń przedłużony przechodzi w rdzeń kręgowy
Na dolnej powierzchni posiada kłykcie, które służą do połączenia z kręgiem szczytowym
KOŚĆ KLINOWA
Buduje środkowy dół czaszki
Składa się z trzonu, w którym znajduje się jama wypełniona powietrzem (zatoka klinowa) i 3 par wyrostków
Na górnej powierzchni trzonu znajduje się dół przysadki mózgowej, w którym leży przysadka mózgowa
KOŚĆ CZOŁOWA
Buduje przedni dół czaszki oraz górną ścianę oczodołów
Jest kością pneumatyczną zawiera zatokę czołową
KOŚĆ SITOWA
Buduje przedni dół czaszki, oczodoły i jamę nosową
Należy do kości pneumatycznych, zawiera przestrzenie powietrzne zwane komórkami sitowymi przednimi i tylnymi
KOŚĆ SKRONIOWA
Ogranicza dół środkowy czaszki
Składa się z 4 części:
- część skalista (piramida) - wewnątrz leży narząd słuchu i równowagi (ucho środkowe i wewnętrzne)
- część łuskowa - znajduje się w niej dół żuchwowy i guzek stawowy, które wspólnie tworzą powierzchnię stawową dla stawu skroniowo-żuchwowego
- część bębenkowa - znajduje się przewód słuchowy zewnętrzny
- część sutkowa - przedłuża się w wyrostek sutkowy
KOŚĆ CIEMIENIOWA
Wchodzi w skład sklepienia czaszki
Łączą się miedzy sobą szwem strzałkowym
KOŚCI TWARZOCZASZKI
NIEPARZYSTE
- ŻUCHWA
- LEMIESZ
- KOŚĆ GNYKOWA
PARZYSTE
- SZCZĘKA
- KOŚĆ JARZMOWA
- KOŚĆ NOSOWA
- KOŚC ŁZOWA
- KOŚC PODNIEBIENNA
- MAŁŻOWINA NOSOWA DOLNA
ŻUCHWA
Jest jedyną ruchomą kością czaszki
Za pośrednictwem stawów skroniowo-żuchwowych łączy z kośćmi skroniowymi
Składa się z trzonu i 2 gałęzi
Na gałęzi znajduje się głowa żuchwy, na trzonie znajdują się zębodoły oraz kanał żuchwy
LEMIESZ
Wraz z kością sitową buduje przegrodę nosa
SZCZĘKA
Buduje ścianę oczodołu, jamy nosowej i ustnej
Składa się z trzonu i 4 wyrostków
- trzon zawiera jamę wypełnioną powietrzem (zatokę szczękową)
- wyrostek zębodołowy stanowi przedłużenie trzonu i znajdują się w nim zębodoły
- wyrostek podniebienny tworzy podniebienie twarde
KOŚĆ JARZMOWA
Buduje ściany oczodołu
Leży po obu stronach twarzy
KOŚĆ NOSOWA
Buduje ściany jamy nosowej
KOŚĆ ŁZOWA
Buduje ścianę oczodołu
KOŚĆ PODNIEBIENNA
Wspólnie z kością szczękową tworzy podniebienie twarde
oraz buduje boczną ścianę jamy nosowej
MAŁŻOWINA NOSOWA DOLNA
Położona jest na ścianie bocznej jamy nosowej
KOŚCI PNEUMATYCZNE
KOŚĆ CZOŁOWA
KOŚĆ KLINOWA
KOŚĆ SKRONIOWA
KOŚĆ SITOWA
SZCZĘKA