Zarządzanie strategiczne 7.04.08
Cykl życia produktu - zw. z teorią behawioralną. Oznacza to ,ze pewne elementy takie jak produkt, technologia, sektor czy alianse strategiczne mogą zachowywać sie jak istoty żywe. Można wyróżnić dla niech faz rozwoju:
- narodziny
-faza wzrostu
- faza dojrzałości
- faza schodzenia z rynku
Cżp pokazuje stopniowe nabywanie i utratę zdolności produktu do zaspakajania potrzeb klientów. Pokazuje jakie koszty i przychody generowane są w danych fazach.
Faza pierwsza - wprowadzenie produktu na rynek. Przedsiębiorstwo ponosi b. duże koszty zw.z wprowadzaniem produktu na rynek. Zw. są z tworzeniem kanałów dystrybucji, z testowaniem produktu. Firm ponosi koszty intensywnej promocji.
Strona przychodowa: przychody ze sprzedaży niewielkie, zysk niewielki albo żaden.
Faza wzrostu - faza generowania wysokich kosztów zw. z promocją. Wzrastają przychody ze sprzedaży. Najpierw niewielki wzrost, a potem punkt przegięcia - progresywny wzrost ze sprzedaży. Po gwałtownym wzroście sprzedaży następuje faza dojrzałości.
Faza dojrzałości- wzrost tempa sprzedaży produktu, ale jest on dużo niższy niż w fazie wzrostu. WZROST DEGRESYWNY. Ograniczone koszty promowania produktu. Przedsiębiorstwo osiąga maximum zysku w sprzedaży produktu.
Przychody zaczynają maleć. Działanie konkurencji, wprowadzenie innowacji, znudzenie się danym produktem (ciekawe kiedy komu się znudzi nutella ;-), nasycenie rynku (charakter chwilowy lub trwały). Nieuchronnie prowadzi to do :
Fazy wycofywania produktu - drastyczny spadek sprzedaży, wzrasta koszt jednostkowy
Cechy cyklu życia produktu:
- wydłużanie faz wzrostu i dojrzałości
- fazy wprowadzania i wycofywania sie skraca
cżp jest podobny dla wszystkich produktów. Odtwarzanie cyklu życia następuje poprzez wprowadzanie produktu na inny rynek (mniej wymagający)
Metody macierzowe - pozwalają dokonać pozycjonowania produktów firmy z punktu widzenia przyjętych kryteriów i na podst. uzyskanych wyników możliwe jest podejmowanie określonych działań strategicznych.
Metoda portfelowa (macierzowa)
MACIERZ BCG - do stworzenia potrzebne są informacje:
- o fazie, w której znajduje sie dany produktami
- przepływy finansowe, jakie generuje dany produkt
- informacje o względnym udziale produktu w rynku.
MACIERZ BCG
Gwiazda - słaba rentowność -duże potrzeby finansowe - średnie ryzyko |
Dylemat - słaba rentowność - duże potrzeby finansowe - duze ryzyko |
Dojna krowa - wysoka rentowność - małe potrzeby finansowe - małe ryzyko |
Kula u nogi - słaba rentowność - małe potrzeby finansowe - średnie ryzyko |
10 8 4 1 0,5 0
Względny udział w rynku
2 kryteria:
- względny udział w rynku - porównujemy z udziałem w rynku lidera w sektorze. Jeżeli jest wyższy, to ten produkt ma względnie wysoki udział w rynku. Jeśli jest taki sam, to będą na linii 1. Jeśli niższy, to pomiędzy 1 a 0.
- tempo wzrostu rynku - parametr "a"określany na kilka sposobów:
a) mozna przyjąć ze szybko rosnący rynek rośnie w tempie powyżej 10 %. w praktyce w zależości od sektora to od 5-10%.
b) porównanie tempa wzrostu rynku a tempa wzrostu całego przemysłu dla danej gospodarki narodowej
c) Porównanie tempa wzrostu rynku z tempem wzrostu dochodu narodowego. Jeśli tempo wzrostu rynku rośnie 2 razy szybciej niż tempo wzrostu narodowego (skorygowanego o inflacje), to jest to rynek szybkorosnący.
KULA U NOGI
Produkty, które mają niski udział w wolnorosnącym rynku. Są to produkty w fazie schyłkowej (wycofywania produktu). Również w fazie wprowadzania na rynek. Należy je usunąć z rynku.
DYLEMATY (ZNAKI ZAPYTANIA)
Względnie niski udział w rynku, znajdują sie na rynku względnie szybkorosnącym. Nie przynoszą nadwyżek, pochłaniają duże nakłady finansowe.
- zła akcja promocyjna
- źle oszacowana cena produktu
- źle zorganizowana sieć dystrybucji
Pokonanie tych czynników może przyczynić sie do zmienienia tych produktów w gwiazdy. w przeciwnym wypadku staje sie kulą u nogi.
GWIAZDY
wysoki udział w rynku szybko rosnącym. W cyklu życia w fazie wzrostu w pierwszej części. Są to produkty, które w przyszłości bedą generowały duze przychody. Muszą byc stale dofinansowywane.
DOJNE KROWY
Wysoki udział w rynku wolnorosnącym. Sa to produkty w fazie dojrzałości. Generują duże nadwyżki finansowe. nie wymagaja dodatkowych kosztów. Owe nadwyżki finansowe pozwalają dofinansowywać gwiazdy i dylematy.
Metoda ta posiada wady oraz zalety.
- podaje obraz przedsiębiorstwa ze względu na poniesione koszty i dochody
-wskazuje jak powinien wyglądać przepływ pieniędzy między produktami
Wady:
- metoda statyczna - pokazuje obraz portfela produkcyjnego w danym momencie
- ocena produktów następuje w oparciu tylko o 2 kryteria
- podział ma względnie niski i wysoki udział w rynku. Są firmy niszowe, ale nie są one skazane na porażkę. Dlatego trzeba określić z kim sie porównujemy. W przypadku firm niszowych porównujemy sie z najbliższym konkurentem albo do lidera w grupie strategicznej.
MACIERZ MCKINSEYA
Powstała w wyniku odpowiedzi na zarzut, że macierz bcg przedstawia tylko 2 kryteria.
Nowość w Mckinseyu:
- każde z kryteriów w tej macierzy jest opisywane przez kryteria cząstkowe.
Pozycja konkurencyjna przedsiębiorstwa:
- jakość w porównaniu do konkurencji
- cena w porównaniu do konkurencji
- udział w rynku -"-
- zysk -"-
- możliwosci technologiczne -"-
- stosowane techniki organizacyjne
- dostęp do surowców
- dobrze wykształcona kadra pracownicza
Dokonuje sie ważenia czynników, a następnie sie je ocenia.
Lista czynników/waga/ocena/ocena ważona (ocena x waga)/ suma (pozwala pozycjonować produkty
Atrakcyjność przemysłu:
- określa się czynniki cząstkowe
- rentowność
- czynniki polityczne, makrogospodarcze
- wymagania kapitałowe
- wymaganie technologiczne
Wady:
- dalej jest to tablica dwuwymiarowa
- metoda statyczna
- bardzo duży subiektywizm w zakresie doboru czynników określających atrakcyjność oraz pozycje konkurencyjną przedsiębiorstwa
Zalety:
- wskazanie działań strategicznych
CYKL ŻYCIA TECHNOLOGII
Dla technologii można określic cykl życia. Składa się on z 4 etapów:
- faza narodzin
- rozwoju
- dojrzałości
- wycofywania technologii
Największe nakłady są w dwóch pierwszych fazach cyklu. Rzadko odnawia się stare technologie.
Cżt służy do określenia portfela technologicznego. Dokonujemy pozycjonowania technologii (użytecznosci technologii).
Rodzaje technologii:
- bazowe - powszechnie znane i stosowane w sektorze , nie stanowią źródłą przewagi konkurencyjnej (nie są szczególnie chronione
- kluczowe - są podstawą budowania przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa i są przez nie chronione.
- eksperymentalne (embrionalne) - w danym momencie czasu nie stanowią o przewadze konkurencyjnej, ale mogą przyczynić się do powstania tej przewagi w przyszłości. Są równiez silnie chronione.
Wskazania:
- bazowe - z nich przedsiębiorstwo powinno się wycofywać
- kluczowe - powinny byc rozwijane, dofinansowywane i kontrolowane z punktu widzenia upowszechniania sie
- eksperymentalne - strategia selektywnego rozwoju. Należy rozwijać te, które najlepiej rokują.
Portfel technologiczny przedsiębiorstwa - służy do racjonalnego gospodarowania technologiami. Daje wskazówki do maksymalnego wykorzystania potencjału technologii.
Analiza SWOT/TOWS przedsiębiorstwa
Szanse:
1. Strategia agresywna:
- wychwytywanie sposobności
- inwestowanie w nowe produkty
- wzmacnianie pozycji na rynku
- przejmowanie firm o tym samym profilu
- dywersyfikacja
2. Strategia konkurencyjna
- powiększanie zasobów handlowych
- ulepszanie produkcji
- zwiększanie produktywności
- zawieranie aliansów strategicznych
Zagrożenia:
1. Strategia konserwatywna:
- selekcja produktów
- segmentacja rynku
- redukcja kosztów
- ulepszanie produktów konkurencyjnych
- eliminowanie konkurentów, przejmowanie ich udziałów rynkowych
2. Strategia defensywna:
- redukcja kosztów
- restrukturyzacja
- stopniowe wycofywanie się z rynku
- ograniczenie zdolności produkcyjnych
- alianse strategiczne, fuzja
- likwidacja
Wykład 20.04.2008
(brak początku wykładu)
Rodzaje luki strategicznej
II Luka nadmiaru
oś y - trend
oś x - czas
Przedsiębiorstwo przeinwestowało - produkty nie mają odbiorców.
III Luka niedoboru
Tempo wzrostu sprzedaży jest niższe niż tempo wzrostu rynku. Należy przeprowadzic badania dotyczące jakości produktu i innych zjawisk powodujących niedomknięcie sie luki.
Metoda ta nie uwzględnia nieciągłości zjawisk.
Metody oceny makrootoczenia:
- ekstrapolacja trendów
- metoda delficka
- analiza luki strategicznej
Metody scenariuszowe:
- scenariusze możliwych zdarzeń
- scenariusze symulacyjne
- scenariusze stanów otoczenia (optymistyczne, pesymistyczne, scenariusz niespodziankowy, najbardziej prawdopodobny)
- scenariusz procesów w otoczeniu
Nigdy nie buduje się jednego scenariusza dla przewidywanch zjawisk w otoczeniu (zazwyczaj kilkanaście). Zwykle określa się prawdopodobieństwo wystąpienia i korelację z innymi zjawiskami. Dokonuje się analizy jakie decyzje powinny zostać podjęte, jeśli jakis scenariusz się zrealizuje.
Scenariusz symulacyjny - wykorzystuje sie narzędzia ekonometryczne, buduje sie modele matematyczne które opisują dane zjawiska w otoczeniu.
Scenariusz stanów otoczenia - scenariusze optymistyczne: zakładają występowanie w otoczeniu przedstawionych zjawisk, które pozytywnie będą wpływały na przedstawione scenariusze pesymistyczne. Zakłajają, że w otoczniu przedstawionym będą występowały zjawiska nie sprzyjające rozwojowi organizacji.
Scenariusze niespodziankowe - uwzględniają oddziaływanie takich zjawisk otoczenia, których prawdopodobieństwo wystąpienia jest niewielkie
Scenariusz najbardziej prawdopodobny - scenariusze które uwzględniają występowanie zjawisk, których prawdopodobieństwo wystąpienia jest bardzo wysokie.
W dwóch ostatnich scenariuszach nie ma podziału na negatywne i pozytywne.
Scenariusz procesów w otoczeniu - uzupełnienie scenariusza stanów otoczenia. Uwzględniają występowanie procesów w otoczeniu, mających bardzo silny wpływ na organizację i prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest bardzo wysokie. Wskazuje się te procesy otoczenia, które silnie oddziaływują na funkcjonowanie organizacji, ale prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest niewielkie.
METODY OCENY OTOCZENIA SEKTOROWEGO (BLIŻSZEGO)
Otoczenie sektorowe:
- firmy konkurujące w sektorze
- dostawcy sektora
- odbiorcy sektora
- producenci wyrobów substytucyjnych
- nowi oferenci/ nowo wchodzący do sektora
Analiza Porterowska pięciu sił ma charakter jakościowy i pozwala określić atrakcyjność działalności w danym sektorze.
Czynniki wpływające na atrakcyjność:
- rentowność sektora (im wyższa tym lepiej)
- intensywność konkurencji w sektorze (im silniejsza tym mniej atrakcyjny sektor)
Analiza ta nie pozwala na porównywanie atrakcyjności sektorów między sobą.
Fazy życia sektora
|
Narodziny |
Rozwój |
Dojrzałość |
Starzenie się |
stopa wzrostu |
średnia |
duża |
słaba i stabilna |
zerowa/ujemna |
możliwość wzrostu |
znaczna |
znaczna |
zerowa |
ujemna |
liczba konkurentów |
znaczna |
znaczna |
mała |
mała |
struktura konkurencji |
zmienna |
stabilizująca się |
stali liderzy |
oligopole |
technologie |
eksperymentalne |
rozwijające się |
dojrzałe |
schyłkowe |
dostęp do sektora |
łatwy |
możliwy |
bardzo trudny |
brak zainteresowania |
Bariery wejścia oddziaływjuą w fazie dojrzałości. Są to:
- ekonomika skali - oznacza to ze firm nowowchodzące, aby zrealizować stopę wzrostu taką, jaka jest osiągalna w firmach już funkcjonujących w sektorze, muszą wytwarzać na takim samym poziomie i na takich samych kosztach jak firmy funkcjonujące w sektorze.
- potrzeby kapitałowe - wymaga się od firm nowowchodzących dysponowania kapitałem, który pozwoli na zakup bardzo wydajnych maszyn, urządzeń
- dostęp do kanałów dystrybucji - firmy nowowchodzące muszą uzyskać dostęp do kanałów dystrybucji lub zdecydować się na budowę własnych kanałów dystrybucji od podstaw.
- koszty zmiany dostawcy - mogą pojawić się gdy firmy nowowchodzące będą zmuszone do korzystania z dostaw firm obsługujących dany sektor i to będzie wymagało poniesienia kosztów (dokwalifikowanie pracowników, zakup nowych urządzeń)
- ograniczoność dostępu do surowców, korzystnych lokalizacji, które są już pozyskane przez firmyw sektorze funkcjonującym
- bariery formalno-prawne - są to ograniczenia stawiane w postaci unormowań prawnych (koncesje,pozwolenia), konieczność spełniania norm.
Im silniej działają bariery o charakterze konkurencyjnym, tym mniejsza presja firm w sektorze na stawianie barier o charakterze formalno-prawnym.
Im słabsze bariery o charakterze konkurencyjnym, tym silniejsza presja na tworzenie barier formalno-prawnych.
O tych barierach myślą najczęściej firmy nowowchodzące oraz firmy już istniejące.
Bariery wyjścia z sektora:
- demontaż maszyn i urządzeń wykorzystywanych w sektorze
- bariery o charakterze społecznym - kwestie zwolnienia dużej grupy ludzi, przekwalifikowania osób zwolnionych, kwestia bezrobocia
- bariery o charakterze emocjonalnym - opuszczenie sektora jest postrzegane jako nieumiejętność radzenia sobie w nim
Barierami wyjścia interesują się firmy już istniejące, a nowowchodzące je pomojają.
BARIERY I RENTOWNOŚĆ
Bariery wyjścia
|
niskie |
wyskoie |
niskie |
niskie stałe dochody niska rentowność nie ma kosztów związanych z opuszczeniem sektora |
niskie ryzykowne dochody najbardziej ryzykowna sytuacja |
wysokie |
wysokie stałe dochody (najbardziej korzystne dla przedsiębiorców) |
wysokie ryzykowne dochody (wysoka rentowność ale ryzykowna, poniesiaone koszy związane z opuszczeniem sektora) |
Producenci substytutów - wytwarzają dany produkt zupełnie inną technologią, ale zaspakaja on te same potrzeby co produkt już istniejący w sektorze. Atak na fazę dojrzałości. Oczekują iż klienci sektora będą znudzeni istniejącymi produktami i będą szukali nowości. Jeśli będą one konkurować canąi jakością, to mogą zagrozić istniejącym już prouktom.
Dostawcy i odbiorcy.
Kiedy mówimy o rosnącej sile przetargowej dostawców wobec firm w danym sektorze:
1) dostawca monopolista - jeden/dwóch dostawców obsługujących wszystkie firmy w sektorze
2) jakość produktu wytworzonego przez firmy w sektorze zależy od jakości częsci, podzespołów, surowców, które śa dostarczane przez dostawcę.
3) zmiana dostawcy pociąga za sobą wzrost kosztów po stronie firm będących w sektorze
4) koszt części podzespołów/surowców dostarczanych przez dostawcę stanowi znaczny udział kosztów firmy funkcjonującej w sektorze.
5) Siła rośnie, gdy dostawca ma możliwość przejęcia działalności realizowanej w sektorze 9ma możliwość integracji w przód)
Siła przetargowa odbiorcy będzie rosła wówczas, gdy będzie on miał możliwość przejęcia tej działalności, która jest realizowana w sektorze. (integracja w tył)
Kolejna metoda:
PUNKTOWA OCENA ATRAKCYJNOŚCI SEKTORA - umożliwia porównywanie atrakcyjności sektorów między sobą.
Kryterium |
waga |
ocena |
wartość ważona |
tempo wzrostu rynku |
0,1 |
5 |
0,5 |
wielkość rynku |
0,2 |
1 |
0,2 |
rentowność |
0,1 |
3 |
0,3 |
intensywność konkurencji |
0,15 |
2 |
0,3 |
cykliczność i sezonowość |
0,15 |
2 |
0,3 |
wymagania technologiczne |
0,1 |
4 |
0,4 |
wymagania kapitałowe |
0,1 |
1 |
0,1 |
otoczenie polityczne |
0,05 |
2 |
0,1 |
otoczenie prawne |
0,05 |
2 |
0,1 |
razem |
1 |
|
2,3 |
Czynniki o wadze najmniejszej, w najmniejszym stopniu jest związana z atrakcyjnością.
Wartość ważona - waga x ocena
Suma wszystkich wartości ważonych - na jej podstawie dokonuje się porównywania sektorów.
Stosujemy, gdy przyjmujemy te same kryteria i wagi dla różnych sektorów (wtedy mówimy o porównywaniu wyników).
Mapa grup strategicznych, kryteria zróżnicowania strategii przedsiębiorstw w sektorze.
Metoda ta służy nie tyle ocenie całego sektora, ale w ramach poszczególnych grup przedsiębiorstw. Tworzy się najpierw listę kryteriów, w ramach których będą firmy oceniane (jakość, cena , koszty, stosowane technologie, zakres obsługiwanego rynku, możliwość rozszerzenia asortymentu, możliwości w zakresie integracji poziomej (pionowej) i każde z tych kryteriów poddaje się gradacji.
Mapa grup strategicznych przemysłu samochodów osobowych - służy do oceny konkurencji wewnątrz sektora.
Możemy określić sposób budowania strategii przez konkurentów z innych grup strategicznych. Pozwala określać bariery wejście do danej grupy strategicznej.
Doświadczenie a pozycja konkurencyjna.
Ta metoda opiera się na założeniu związku między skalą produkcji a wielkością kosztu jednostkowego.
Istnieje zjawisko, w którym każde podwojenie produkcji powoduje zmniejszenie kosztu jednostkowego od 10-30%w zależności od sektora, którego to dotyczy.
Efekt doświadczenia jest wynikiem 3 zjawisk:
- ekonomiki skali - obniżanie kosztów jednostkowych w zsiązku ze wzrostem produkcji, koszty stałe rozkładają się na większą liczbę produktów
- efekt specjalizacji, jest związany z podziałem pracy i coraz większą wydajnością maszyn oraz ludzi
- substytucja pracy żywej pracą maszyn i urządzeń
OCENA ZASOBÓW PRZEDSIĘBIORSTWA
Mocne i słabe strony przedsiębiorstwa (czynniki wewnętrzne - charakter pozytywni i negatywny)
Zasoby przedsiębiorstwa:
- zasoby materialne (rzeczowe, finansowe, ludzkie)
- zasoby niematerialne (normy, wartości, zachowania społeczne, wiedza, kompetencja pracowników, wizerunek firmy, reputacja produktów, patenty, znaki i marki handlowe, bazy danych i licencje)
Zasoby rzeczowe - maszyny, urządzenia, budynki, środki transportu, wyposażenie, produkty przedsiębiorstwa, półfabrykanty.
Wykład 8.06.08
ALIANSE STRATEGICZNE
Klasyfikacja form organizacyjno-prawnych
ALIANS - powołanie przez partnerów sojuszu zupełnie nowego podmiotu gospodarczego dla realizacji ich wspólnych celów.
Alianse kapitałowe - powstają w wyniku wykupu udziałówbądż u jednego z partnerów, bądź między partnerami. (5-15% akcji lub udziałów)
Wykup większego udziału oznacza przejęcie kontroli nad podmiotem - to już nie jest alians.
Umowy o współpracy w różnych obszarach działalności.
Licencje - oznaczają udostępnienie przez jednego z partnerów zgody na stosowanie u drugiego(??)
Obramowanie klauzulą
1) licencjobiorca sprzedaje swoje wyroby objęte licencją przez sieć dystrybucji licencjodawcy
2) licencjobiorca płaci za zgodę i od każdej sztuki sprzedaży, jeśli ograniczy sprzedaż, to zmniejszy dochód
Franchising - udzielenie prawa nie tylko do stosowania technologii, ale dawca przekazuje sposób do kierowania firmą, zobowiązuje się do przekazywania wszelkich zmian dawcy do biorcy.
Umowy o stowarzyszeniu
1) grupa interesów
2) umowa o czasowym stowarzyszeniu
3) spółka sekretna
łańcuch wartości alianse
projektowanie wykresu - umowy badań i rozwoju
- zakup - wspólne dokonywanie zakupów
- produkcja - umowy techniczne / udostępnienie patentów, licencji / o współpracy w produkcji/ o wspólnej produkcji
Marketing - licencja handlowa, wspólny marketingowych
dystrybucja - porozumienie co do wspólnej dystybucji
Cykl życia aliansu strategicznego
1) zabiegi
2) proces negocjacyjny
3) narodziny aliansu
4) kontynuacja działalności
5) zakończenie - moment zakończenia współpracy
Im dłużej trwa alians, tym większe nakłady, ale i większe uzależnienie partnerów od siebie
ad 5) Sytuacje:
- gdy zostają zrealizowane cele dla których został powołany
- zadowolenie partnerów
- sądowe - nieuczciwe wykorzystanie informacji zdobytych w czasie współpracy
Symetryczność aliansu - oznacza siłę partnerów zawierających alians
Kryteria:
1) potencjał, którym dysponują - firma, strategia, podejmowane cele
2) jaki udział każdego z partnerów i jakie uzyskiwane korzyści
3) określenie wielkościn wpływu na zarządzanie aliansem
Ze względu na w/w kryteria mówi się o 2 rodzajach aliansu:
- symetryczny
- niesymetryczny
Symetryczny 1-go rodzaju - silnych partnerów - sojusz o silnych pozycjach finansowych, duży potencjał w fazie schyłkowej sektora i dojrzałości
Cel: ograniczenie konkurencji w sektorze - antidotum na niewielkie tempo sprzedaży w sektorze.
-długotrwałe i stabilne
Symetryczny 2-go rodzaju - słabych partnerów - charakter dorażny, zawierany na okres przejściowy turbulencji na rynku, gdy się kończą, alians się rozpada.
Cel: przetrwanie trudnych warunków
Alians niesymetryczny - sytuacja, gdy zawieramy sojusz słaby i silny, kończy się przejęciem słabszego z partnerów.
5 kryteriów:
1) czy spełnia cele, dla których jest powołany
2) czy osiągane są inne dodatkowe cele, które nie były brane pod uwagę w momencie zawierania aliansu
3) czy prowadzony jest w sposób etyczny
4) czy cieszy sie dobrą reputacją wsród partnerów
5) czy cieszy się dobrą opinią w całym przemyśle
Ze względu na w/w kryteria wymienia się 3 rodzaje aliansów:
1) dynamiczne - spełniają wszystkie kryteria, mają charakter długotrwały
2) spowolnione - jest realizowane w całości pierwsze kryterium, inne kryteria spełnione w niewielkim stopniu, po zrealizowaniu celów rozpadają się
3) ograniczone - w którym nie spełnia się zadnego z kryteriów, najlepiej podjąć decyzję o rozstaniu.
Macierz dostosowania strategicznego i kulturowego aliansu
DOSTOSOWANIE KULTUROWE
|
niskie |
wysokie |
wysokie |
alians oparty na wspólnych celach |
|
niskie |
brak możliwości osiągania efektów współpracy |
alians oparty na wspólnej kulturze |
1) dostosowanie strategiczne partnerów - alians zawierają partnerzy symetryczni, podobny kapitał, cele, strategie
2) dostosowanie kulturowe partnerów - oznacza otwartość, chęć uczenia się od siebie
Cztery sytuacje zawarcia:
- kiedy istnieje dostosowanie strategiczne i chęć współpracy - alians optymalny
- kiedy nie ma dostosowania strategicznego i chęci współpracy
- kiedy występuje dostosowanie kulturowe i niskie strategiczne - alians oparty na kulturowym
- kiedy niskie dostosowanie kulturowe i wysokie strategiczne - alians oparty na wspólnych celach
Nowa farma aliansów - zialone alianse (sojusz między przedsiębiorstwem a organizacją ekologiczną
- ochrona środowiska (dbałość o wizerunek firmy)
- chęć pozyskania informacji o zmianach w zakresie prawa ochrony środowiska
- zawarcie sojuszu ze względu na partnera, który jest proekologiczny
Wady zawierania aliansów strategicznych:
- bardziej niebezpieczne alianse zawierane o logikę transakcyjną niż o logikę konkurencyjną (mogą prowadzić do uzależnienia się między partnerami)
- najbardziej niebezpieczne są alianse oparte o wykup udziałów
bezpieczne - oparte o umowy w różnych obszarach działania
- mniej ryzykowne alianse zawierane w sferze badań i rozwoju i zakupów. Im więcej informacji udziela się partnerom, tym bardziej niebezpieczne
- najbardziej niebezpieczne są alianse niesymetryczne
Egzamin: miękkie ołówki, test wielokrotnego wyboru, 40 pytań, życzę powodzenia ;-)
bariery wejścia
DOSTOSOWANIE STRATEGICZNE