5.10.2009
Pojęcie i klasyfikacja mn rynków finansowych
wg kryterium geograficznego
wg natury przeprowadzonych operacji
wg specyfiki instrumentów
wg kryterium czasowego
Nowe tendencje XX wieku:
zmiana obowiązującej doktryny ekonomicznej
wzrost ryzyka stóp procentowych i ryzyka walutowego
globalizacja
deregulacja
komputeryzacja
rozwój intrumentów
Nowe tendencje i trendy
deintermediacja
sekurytyzacja
in house banking
in house netting
cash managenent system
corporate finance
Międzynarodowe centra finansowe
główne centra finansowe świata
giełdy światowe
rynki pozagiełdowe
uprzywilejowane centra finansowe
raje podatkowe
Eurorynki
pojęcie, geneza i segmenty eurorynki
rynek eurowalutowy, rynek eurokredytów
rynek obligacji międzynarodowych
rynek euroakcji i kwitów depozytowych
Jednolity rynek bankowy UE
proces tworzenia jednolitego rynku finansowego
swoboda przepływu kapitałów
dyrektywy o kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania jednolitego rynku bankowego UE
polityka internacjonalizacji banków
Międzynarodowy Rynek Walutowy
pojęcie, podział, uczestnicy
tradycyjny rynek walutowy
rynek kasowy i terminowy
arbitraż, transakcje forward
międzynarodowy rynek ubezpieczeń
główne ośrodki międzynadodowego rynku ubezpieczeń
char wybranych rynków ubezpieczeń
globalizacja
Ryzyko i rating oraz zaburzenia w funkcjonowaniu
pojęcie i klasyfikacja ryzyka
rating, agencje ratingowe, oceny klasyfikacyjne
mn kryzysy finansowe
rola instytucji finansowych w łagodzeniu skutków kryzysów (MFW, BŚ)
Literatura:
M. Wróblewski, MFW i BŚ wobec kryzysów walutowych, Toruń 2009
A. Szablewski, Migracja kapitału w globalnej wiosce, Warszawa 2009
E. Chrabąszczewska, L. Olęziak, Międzynarodowe rynki finansowe, Warszawa 2000
J. Nacewski, K. Zabielski, Globalny rynek finansowy, Łódź 2007
B. Bernaś, Finanse międzynarodowe, Warszawa 2006
J. Żabińska, Rola międzynarodowych organizacji w stabilizowaniu światowego systemu finansowego, Katowice 2005
A. Budnikowski Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Warszawa 2006
W. Nawrot, Emisja akcji w polsce w nowej europejskiej perpektywie jednolity rynek papierów wartościowych w ue, Wawa 206
L.Oreziak, fałszywe strachy przed euro, przegląd, 26.08.2007
12.10.2009
Globalizacja gospodarki a kryzysy walutowe i finansowe. MFW i BŚ.
Wielu ekonomistów łączy kryzys z 1929 z obecnym kryzysem, wielu również się z tą tezą nie zgadza. Nie można jednak charakteryzować sytuacji współczesnej bez porównania z minionymi kryzysami.
Po Bretton Woods pojawia się system dwóch siostrzanych instytucji. Upada on w latach siedemdziesiątych. Rosnące znaczenie dolara.
Globalizacja - proces ujednolicania świata, jako opozycja do regionalizacji, ale coraz częściej łączona z regionalizacją (nie ma globalizacji bez regionalizacji i na odwrót)
Autarkia - samowystarczalność, idea pojawia się w starożytnej Grecji.
International Monetary System - Międzynarodowy System Walutowych:
„konwencja”, zaakceptowana przez przestrzegające ją strony
praktyka
reguły
procedury wykonawcze
dotyka mikroekonomii - przedsiębiorstw, ale działa też w skali globalnej, czyli makroekonomia
System waluty złotej:
srebro do XVI wieku
bimetalizm XVI-XIX wiek
złoto - koniec XIX wieku
współpraca monetarna (1871-1913), Wielka Brytania - promotor
System waluty sztabowo-złotej i dewizowo-złotej (1918-1939)
okres destabilizacji systemu
okres szalejącej w Europie inflacji
krach giełdowy 1929
deficyt współpracy na rzecz autonomicznych decyzji w płaszczyźnie międzynarodowych stosunków gospodarczych
Przesłanki zwołania konferencji w Bretton Woods:
spotanie Harry Dexter White (USA) - John Maynard Keynes (UK)
bolesne doświadczenia XX-lecia międzywojennego
zniszczenia wojenne
system pożyczek i kredytów - plan Marshala, OEEC, OECD
System z Bretton Woods:
Memoriał Departamentu Skrabu USA z 1941 roku (postulat utworzenia międzynarodowego Funduszu i Banku)
Konferencja w Bretton Woors (lipiec 1944), postulat stworzenia ładu ekonomicznego (walutowego), który miał wyznaczać parytet walut w złocie lub dolarach amerykańskich i określać zmiany parytetu po uzgodnieniu z Funduszem jedynie w przypadku zaburzeń bilansu płatniczego
dolar - jądro całego mechanizmu
Zadania MFW:
popieranie międzynarodowej współpracy monetarnej w trybie konsultacji i kooperacji w zakresie mn zagadnie walutowych
wspieranie rozwoju i zrównoważonego wzrostu wymiany mn, a przez to popieranie i utrzymywanie wysokiego poziomu zatrudnienia i realnego dochodu oraz wspomaganie rozwoju zasobów produkcyjnych
przyczynianie się do stabilizacji systemu walutowego, utrzymywanie uporządkowanych stosunków walutowych wśród państw członkowskich i unikanie deprecjacji walut w celach konkurencyjnych
pomoc w stworzeniu multilateralnego systemu regulowania bieżących należności z tytułu transakcji między członkami i usuwaniu restrykcji dewizowych hamujących wzrost handlu światowego
wzmocnienie zaufania między członkami za pomocą przekazywania im środków Funduszu (przy odpowiednim zabezpieczeniu) i umożliwianiu im w ten sposób korygowania szkodliwych odchyleń od bilansów płatniczych
zmniejszenie nierównowagi międzynarodowych bilansów płatniczych państw członkowskich
Funkcje MFW:
kontrolna - nadzorowanie przestrzegania przez kraje członkowskie ustanowionych przez MFW reguł postępowania dotyczących polityki walutowej, płatności mn i wymienialności walut (konsultacje ekspertów, przeglądy walutowe oraz polityki dewizowej państw członkowskich)
operacyjna - dostarczanie krajom członkowskim środków finansowych w celu umożliwienia przestrzegania reguł MFW
regulacyjna - stworzenie forum wielostronnych negocjacji i współpracy w dziedzinie mn stosunków walutowych (konferencje, seminaria, pomoc techniczna)
Instytucje MFW:
Rada Gubernatorów - organ plenarny i międzyrządowy składa sięz gbernatorów (ministrów finansów) oraz prezesów lub zastępców)
Rada Administracyjna (Wykonawcza) - podejmuje decyzje w sprawie umów kredytowyci nadzoruje ich realizacją, kieruje do Rady Gubernatorów zalecenia dotyczące zwiększenia wpłat członkowskich, na czele stoi Dyrektor Generalny MFW wybierany na 5 lat
Konstrukcja programów pomocowych w krajach kryzysowych - kryteria:
działania dostosowawcze
kryteria ilościowe - np. minimalny poziom rezerw walutowych
kryteria jakościowe - zmiany strukturalne w gospodarce
strukturalne punkty odniesienia
Warunki pomocy finansowej w latach 2007-2008 (transze kredytowe)
wprowadzenie właściwej polityki gospodarczej, która da gwarancję rozwiązania problemów z bilansem płatniczym
wdrożenie 3 letniego programu zmian strukturalnych
Specjalne ułatwienia:
działania związane z przywróceniem zaufania rynku
nadwyżka lub deficyt handlowy jest poza kontrolą władzy oraz kraj posiada inne porozumienia z którego otrzymuje wsparcie
bilans płatniczy - satysfakcjonujący
Pomoc wyjątkowa:
podjęcie rozsądnych działań przezwyciężających problemy bilansu płatniczego
budowa zaplecza instytucjonalnego umożliwiającego uzyskanie większego wsparcia lub środków na zmiany strukturalne i makroekonomiczne
Ułatwienia dla krajów o niskim dochodzie
wdrożenie 3 letniego programu obejmującego zmiany makroekonomiczne oraz strukturalne zmierzające do redukcji ubóstwa
wdrożenie 1-2 letniego planu obejmującego dostosowania makroekonomiczne, opanowujące tzw. wstrząsy wewnętrzne oraz zmiany strukturalne łagodzące przyszłe szoki zewnętrzne
Aktywność kredytowa MFW do 2007:
kryzys sueski (1956), szoki naftowe (1973 i 1979)
kryzys meksykański (połowa lat osiemdziesiątych), argentyński
kryzys w Azji Południowo-Wschodniej
kryzys w Rosji
Bank Światowy - zadania:
pomoc w odbudowie i rozwoju państw członkowskich przez ułatwianie inwestycji, łączenie z odbudową przedsiębiorstw zniszczonych w czasie II WŚ i przystosowaniem produkcyjnym
koordynowanie własnych pożyczek ze środkami od organizacji mn
popieranie długofalowego zrównoważonego wzrostu mn wymiany i utrzymywanie równowagi bilansów płatniczych przez zachęcanie do mn inwestycji
Grupa Banku Światowego:
Międzynarodowa Korporacja Finansowa - powstała w 1956, wspieranie transformacji i rozwoju sektora prywatnego w krajach Europy Ś-W, przez przyciąganie kapitału zagranicznego i krajowego, udzielanie pomocy technicznej
Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju - 1958, wspieranie finansowe projektów inwestycyjnych z zakresu odbudowy i rozwoju, głównie dla państw Afryki i Azji
Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych - forum dyskusji i godzenia interesów, działania przez arbitraż, postanowienia powszechnie stosowane w mn kontraktach inwestycyjnych
Prognozy na przyszłość:
w jaki sposób MFW i BŚ uczestniczą w przekształceniach gospodarek państw? Jakie normy, symbole, mity wytwarzają?
Jakie kryteria rozwoju promują? Jakie wizje ładu społecznego upowszechniają? W jakiej mierze służą rozwojowi gospodarczemu państw?
Jakie regiony/państwa zyskują najwięcej, a jakie najmniej?
19.10.2009 i 9.11.2009
Globalny kryzys finansowy
Przyczyny:
deregulacja rynków finansowych
„rozdmuchany” system kredytowy USA
„chciwość” sektora menedżerskiego
kreatywna księgowość
co 10 lat pojawia się kryzys - jest to normalna sytuacja
neoliberalizm - nadmierna ufność w wolny rynek
Skutki:
spowolnienie gospodarki, np. spadek PKB
wzrost bezrobocia
zamykanie nierentownych przedsiębiorstw
wstrzymanie dużych inwestycji, zmniejszenie poziomu konsumpcji
większe trudności w uzyskiwaniu kredytów
spadek zaufania na rynku
większy nacisk na lokaty niż na kredyty w reklamach banków
brak płynności finansowej
drogie kredyty
interwencjonizm (?)
Propozycje rozwiązań:
Plan Paulsona - częściowa nacjonalizacja rynku, głównym celem tego planu jest wykup z rynku złych długów udzielonych przez banki klientom, którzy obecnie nie mają możliwości ich spłaty. Kwota przeznaczona przez rząd USA na ten cel sięga 700 mld dolarów.
Dostosowanie rozwiązań do cech państwowego kapitalizmu, a nie ślepo powtarzać rozwiązań innych
wdrożenie planów ratowania banków ustanowionych przez państwa członkowskie - stworzenie warunków ożywienia gospodarczego, odbudowa zaufania do sektora bankowego
niedopuszczenie do rozprzestrzeniania kryzysu na inne kraje członkowskie, szczególnie Europy Środkowej i Wschodniej - pomoc średnioterminowa wraz z MFW dla krajów mających problemy z utrzymaniem bilansu płatniczego
Sposoby rozwiązania - UE:
nowa organizacja rynku finansowego na poziomie UE, wspieranie systemu finansowego przez EBC (pomysłowość, elastyczność), dzięki działalności EBC kryzys nie rozprzestrzenia się na inne sektory systemu finansowego, EBC zapewnia płynność finansową sektorowi bankowemu
działalność grupy Lasariego - grupa nadzorująca funkcjonowanie rynków, wyposażona w mechanizmu nadzoru ostrożnościowego, mechanizmy wczesnego ostrzegania i zarządzania kredytowego
Środki przeciwdziałania kryzysowi:
zwiększenie inwestycji w badania, rozwój, innowacje i edukację
połączenie elastycznego rynku pracy z bezpieczeństwem socjalnym
uwolnienie potencjału przedsiębiorstw, aby te podjęły ekspansję na rynkach międzynarodowych
zwiększenie konkurencyjności - ograniczenie negatywnego wpływu gospodarki na środowisko jako metody tworzenia nowych miejsc pracy i nowych technologii
Pakt Stabilności i Wzrostu:
Rozporządzenie Rady Europejskiej (1997) mające zastosowanie współcześnie, przewidywane jest pogorszenie stanu finansów publicznych, deficyt ma nie przekraczać 3% PKB, relacja długu publicznego do PKB (max 60% PKB)
pakt ma wyważać potrzebę krótkoterminowej stabilizacji z koniecznością wprowadzenia długoterminowych reform strukturalnych
Sugestie dla członków:
polityka fiskalna (pobudzenie) - zgodnie z zasadą trwałości, odpowiadające uporządkowanemu planowi wyjścia z kryzysu [pomoc w zakładaniu nowych przedsiębiorstw, ograniczenie podatków(?)]
swoboda w dziedzinie polityki budżetowej - pod warunkiem posiadania wiarygodnych instytucji budżetowych [nie zadłuża długu publicznego]
reformy służące pobudzeniu popytu (szybkie, ukierunkowane przejściowe) oraz reformy prowadzące do większej odporności i długoterminowej równowagi
Obniżenie inflacji, pobudzenie popytu, zwiększenie wydajności i innowacyjności:
EBI przeznacza 30 miliardów euro dla małych i średnich przedsiębiorstw
przyspieszenie prac ad finansowaniem projektów na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatycznym, projektom infrastrukturalnym oraz w dziedzinie bezpieczeństwa energetycznego
wsparcie finansowe sektora prywatnego i publicznego ze strony EBOR
Przegląd cd.:
przyspieszenie projektów inwestycyjnych i płatności na rzecz państw członkowskich z tytułu realizacji polityki spójności (2007-13)
wykorzystanie partnerstwa publiczno-prawnego dla znalezienia źródeł finansowania różnorodnych projektów infrastrukturalnych
wspieranie efektywności energetycznej i ekologicznych technologii (realizowanie celów w dziedzinie zmian klimatycznych)
utrzymanie istniejących i stworzenie nowych możliwości eksportowych dla unijnych przedsiębiorców
wykorzystanie unijnych i krajowych instrumentów w konkurencji
Przeciwdziałanie bezrobociu:
przeprogramowanie środków dostępnych w ramach EFS
monitorowanie wpływu kryzysu na różne sektory (korzystanie z pomocy państwa)
promowanie elastycznego rynku w połączeniu z zagwarantowanym bezpieczeństwem socjalnym
Kryzys jako początek nowego multilateralizmu - Światowa Rada Nadzorcza Banków
rola
16.11.2009
Unia monetarna. Regionalizm.
Funkcje:
integrująca
porządkująca
przymuszająca
dynamizująca
antyteza autarkii, globalizmu
Fazy rozwoju regionalizmu:
pojawia się świadomość regionalna
wspólne interesy i potrzeby
wzrost interakcji między państwami
integracja państw regionu
Przykłady unii monetarnych:
XIX wiek: Skandynawia; Szwajcaria+Włochy+Niemcy
Geneza integracji europejskiej:
1915 - „Mitteleuropa” (F. Naumann) - nadrzędna rola Niemiec i Austro-Węgier
1923 - Paneuropa (R. Caudenhove - Calergi)
1929-30 - Stany Zjednoczone Europy (A. Briandt)
1932-36 - Federacja Naddunajska (Tardien, Hantos, Hodża) - regionalna
Po II WŚ: motywy integracji:
zagwarantowanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego
współpraca ekonomiczna, odbudowa po wojnie
stworzenie trzeciej siły w świecie
obrona przed ekspansją komunizmu
obrona kapitalizmu
przemówienie w Fulton i Zurychu (Stany Zjednoczone Europy) - Churchill, 1946
Europejska Unia Federalistów - 1946
Europejska Unia Parlamentarna - 1947
Europejska Liga Współpracy Gospodarczej - 1948
Ruch Socjalistyczny Stanów Zjednoczonych Europy - 1948
Ruch Zjednoczonej Europy - 1947 (polski projekt, J. H. Ratinger)
Komitet Koordynacyjny Ruchów Zjednoczenia Europy - 1947
Kongres Haski - 1948
Organizacja Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OECD) - 1948
Unia Zachodnia - 1948
EWWiS - 1951 (Francja, Niemcy, Włochy, Benelux)
EWO - 1950-54 (nieudana próba)
UZE - 1954 (rozszerzenie UZ o Niemcy i Włochy)
Raport Spaaka
EWG - 1957
eliminacja ceł i ograniczeń ilościowych
wspólna taryfa celna
wspólna polityka transportowa i rolna
wspólna polityka handlowa względem państw trzecich
zapobieganie zachwianiom równowagi w bilansach płatniczych
ujednolicenie ustawodawstwa państw członkowskich EWG
powołanie EBI
stowarzyszenie państw członkowskich i kolonii (lub byłych kolonii)
możliwość podejmowania autonomicznych decyzji w polityce międzynarodowej
Skutki powołania EWG:
nowa struktura w stosunkach międzynarodowych
przyspieszenie likwidacji ceł
pożyczki z EBI
wzrost produkcji przemysłowej (boom gospodarczy)
powołanie COREPER
Cele projektów finansowanych przez EBI:
wspieranie regionów zacofanych strukturalnie
podniesienie konkurencyjności przemysłu europejskiego
poprawa infrastruktury państw „6”
Plan Raymonda-Barre'a (1969):
koordynacja polityki gospodarczej i walutowej
stworzenie mechanizmów pomocy kredytowej w przypadku zaburzeń bilansów płatniczych
antagonizmy francusko-niemieckie
Plan Pierra-Wernera (1970):
stopniowe wprowadzanie UGW do 1980
niechęć państw członkowskich do rezygnacji z autonomicznej polityki pieniężnej i kursowej
kryzys energetyczny
załamanie systemu z Bretton Woods (lata 70)
„Wąż w tunelu” (1971-72):
strefa wewnętrznej stabilności walutowej
określenie granic wahań kursowych państw członkowskich w stosunku do siebie i do $
+/- 1,25% wewnątrz, +/- 4,5% do $
początek istnienia Europejskiego Mechanizmu Kursowego
Lata 1973-78:
1973: Europejski Fundusz Współpracy Walutowej
1980: Raport „Unia Gospodarcza i Walutowa
1975: Raport Ontoliego: zwiększenie kompetencji
1975: waluta: „Europa”
1975: Raport Tindemansa
1976: Plan Duisenberga - strefy celowe
Lata 1978-87:
1978: powołanie Europejskiego Systemu Monetarnego (utrzymywanie stałości kursów walutowych + podział kosztów interwencji kursowych)
wprowadzenie ECU
założyciele systemu
funt poza ERM
23.11.2009
Integracja monetarna w Europie (cd.)
Fuknkcje ECU:
jednostka rozliczeniowa i oficjalna waluta Europejskiego Systemu Monetarnego
odnośnik dla mechanizmu kursów wymiennych
podstawa określenia wskaźnika odchyleń
składnik rezerw dewizowych narodowych banków centralnych państw Wspólnoty
JAE (1986):
koordynacja polityki monetarnej między krajami
swoboda przepływu towarów, usług, osób i kapitału do końca 1992
harmonizacja nadzoru bankowego
koordynacja narodowej polityki pieniężnej
1988-1997:
Raport J. Delorsa (współpraca szefów 12 państw członkowskich w celu wprowadzenia UGW)
1 etap: okres negocjacji do podpisania TUE
2 etap: przygotowanie do zbieżności gospodarcepełna liberalizacja rynków kapitałowych
Rozszerzenie działań integracyjnych cd.:
1981 - przystąpienie do Wspólnot Grecji
1986 - przystąpienie Portugalii i Hiszpanii
1993 - TUE - ustanowienie UE
1995 - przystąpienie do Wspólnot Austrii, Szwecji i Finlandii
2004 - przystąpienie do Wspólnot 10 państwowego
2007 - Bułgaria i Rumunia
Tworzenie UGiW cd:
1994 - Europejski Instytut Walutowy - postulował współpracę między niezależnymi bankami centralnymi państw członkowskich
1997 - Pakt Stabilności i Wzrostu - rozporządzenia Rady Europejskiej oraz uchwały o charakterze prewencyjnym i represyjnym
1999 - Europejski Bank Centralny
1998 - trzeci etap budowy Unii Ekonomicznej i Monetarnej
ERM 1, ERM 2 - reżimy stałych kursów walutowych
Kryteria przystąpienia do UGW:
zmniejszenie poziomu inflacji - 1,5% średniej z trzech krajów UE
obniżenie stóp procentowych, średnia nominalna długookresowa stopa procentowa nie powinna być wyższa o więcej niż 2% od stopy procentowej w trzech krajach o najniższym poziomie inflacji (mierzona oprocentowaniem długoterminowych obligacji rządowych)
zmniejszenie deficytu budżetowego (do poziomu 3% PKB)
ograniczenie długu publicznego (do poziomu 60% PKB)
ustabilizowanie kursu wymiany waluty (ograniczenie wahań do 2,25%)
30.11.2009
Migracja kapitału w zmieniającej się gospodarce
Przesłanki:
utrata dominującej pozycji gospodarczej USA w świecie, wzrost znaczenia Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej
narastanie nierównowagi: energetycznej, ekologicznej, żywnościowej wraz z kryzysem finansowym i jego konsekwencjami dla życia społeczeństw
potrzeba gruntownej rekonstrukcji instytucji międzynarodowych utworzonych po II WŚ i uwzględnienie rysującego się układu sił
określenie relacji między krajami demokratycznymi a autokratycznymi
Ukształtowanie się świata wielobiegunowego - hipotezy:
10-12 centrów życia gospodarczego
Chiny, UE, Japonia, Indie, Rosja - ponad połowa ludzkości, ¾ globalnego PKB
wzrastające potęgi: Korea Pd., Brazylia, Bliski Wschód
rozwój regionów: Kalifornia, Uttar Pradesh
nowe miasta giganty: Szanghaj, Bombaj, Dubaj
dwubiegunowy świat - układ, w którym Chiny walczą z USA o panowanie nad światem
UE - supermocarstwo - rozszerzenie UE, wprowadzenie przez UK euro
A. Kulkiński - V trójkątów strategicznych jako odpowiedź na problemy współczesnego świata:
Trójkąt wielkich aktorów sceny globalnej
organizacje międzynarodowe
system wielkich mocarstw (USA, UE, Chiny, Rosja, Brazylia, Japonia, Indie)
korporacje transnarodowe
Trójkąt trwałego rozwoju:
integracja wzrostu gospodarczego, rozwoju społecznego oraz perspektywy rozwoju ekologicznego
indygenizacja (ulokalnienie), kreolizacja (mieszanie się), glokalizacja (globalizacja+regionalizacja)
Konferencja klimatyczna, statystyki Funduszu Ludnościowego ONZ
Eksplozja demograficzna:
Gwałtowny wzrost przyrostu naturalnego wywołany utrzymywaniem się na wysokim poziomie stopy urodzeń przy jednoczesnym gwałtownym spadku stopy zgonów.
Przyczyny:
poprawa warunków życia
rozwój nauki, a zwłaszcza nauk medycznych, który pozwolił opanować wiele chorób epidemicznych
wyższy poziom zabezpieczeń społecznych w wielu krajach rozwijających się
zwiększenie długości życia
3 fazy transdormacji demograficznych
I:
stopa urodzeń jest wysoka, jednak śmiertelność, szczególnie wśród dzieci jest również bardzo wysoka
duży odsetek śmiertelności dorosłych
długość życia nie przekracza 45 lat, występuje niski odsetek ludzi starych (faza ta jest charakterystyczna dla ludów zbierackich Amazonii czy koczowników afrykańskich)
II:
stopa zgonów gwałtownie się zmniejsza, natomiast stopa urodzeń nie zmienia się
wzorce rodziny wieloletniej z fazy I są popularne
brak dostępu do oświaty, edukacji, środków medycznych (środków antykoncepcyjnych)
przyrost naturalny jest bardzo wysoki
faza eksplozji demograficznej typowa dla krajów rozwijających się Afryki i Azji
III:
stopa urodzeń zmniejsza się
wysoki standard życia
awans społeczny staje w konflikcie z decyzją o założeniu rodziny
przyrost naturalny jest niewielki, stopa zgonów obniża się, ludność szybko się starzeje (długość życia średnio przekracza 65 lat)
faza III charakterystyczna jest dla państw rozwiniętych
Konsekwencje eksplozji demograficznej:
Sfera demograficzna - zachwianie struktury wiekowej ludności - zbyt duża liczba dzieci w stosunku do ludności w wieku produkcyjnym, kontrola urodzeń, konflikty polityczne i społeczne.
Sfera społeczna - masowe migracje ludności do miast, problem bezrobocia, niedobór wykwalifikowanych kadr, wzrost patologii społecznej, analfabetyzm, problemy głodu i niedożywienia ludności, deficyt ochrony zdrowia
Interwencja państw w gospodarce - źródła i przyczyny:
dominacja doktryny neoliberalnej w teorii ekonomicznej
różnice: angloamerykański kapitalizm wolnorynkowy, kontynentalny europejski ze społeczną gospodarką rynkową, nordycki, państwowy rozwinięty kapitalizm (Singapur), dualne gospodarki rynkowe z silną dominacją autokratycznego państwa (Rosja, Chiny, ZEA)
Milton Friedman - obrońca wolnego rynku
Odpowiedzialność przedsiębiorstwa poprzez pryzmat zysków:
„Biorąc pod uwagę istotę i cele współczesnego przedsiębiorstwa sensem jego istnienia jest potrzeba potrzeba społeczeństwa”
cele ekonomiczne nie konkurują z celami społecznymi tylko się uzupełniają
korporacje - państwo, prawo - sprzeczność
Zanik cnót obywatelskich: chciwość, pycha i ignorancja
„Zamiast chciwości szczodrość, zamiast zawiści wyrozumiałość, zamiast dumy skromność”
General Electrics: uczciwość, wyzwania i radość ze zmian, sprostanie oczekiwaniom klientów, pracowitość i umiejętność stałego uczenia się
Korporacje:
kiedyś przedsiębiorstwo mające służyć społeczeństwu i pomagać mu
kiedyś miała wąski zasięg działalności (na przykład zaopatrywanie miasta w wodę), potem zaczęło się to rozszerzać
głównym celem jest zysk
może kupować i sprzedawać, prowadzić działalność gospodarczą, wnosić sprawy do sądu itd. - osobowość prawna (ochrona i prawa - prawa osób nieśmiertelnych „pozbawionych moralności”)
korporacje dbają tylko o swoich udziałowców, a nie o społeczeństwo
chcą wyglądać jak normalni obywatele, ale nie są nimi
wg korporacji: „ważny zysk + środowisko, bycie twórczymi członkami społeczeństwa”
wobec kogo korporacje są lojalne? Zawsze wobec samej siebie, zobowiązana do rozwoju i większych zysków, zyski większe jeśli koszty będzie ponosił ktoś poza korporacji - eksternalizacja (externality)
eksternalizacja - koszty na stronę trzecią, która nie uczestniczyła w transakcji ani się na nią nie zgadzała
szkody dla pracowników: zwolnienia, szkody dla związków zawodowych, wyzysk pracownika (dostawanie 3 centów za koszulkę, która jest potem sprzedawana za kilkanaście $), łamanie praw człowieka
żerowanie na ludziach, których jedyną wartością jest niska cena ich pracy - 1 dolar płacony przez korporację to dla nich różnica między śmiercią głodową a życiem
0,3 ceny to koszt wytwarzania (Nike), czas produkcji opisywany z dokładnością do tysięcznych części sekundy (jedna para spodni: 6,6 minuty)
szkody dla człowieka: niebezpieczne produkty, toksyczne odpady, zanieczyszczenie środowiska, chemikalia
stało się możliwe wytwarzanie nowych i dotychczas nieistniejących substancji, wykorzystywanych do wszystkiego (szczoteczki do zębów, kosmetyki, materiały syntetyczne, kleje, nawozy itd.) - bardzo tanio
potem okazało się, że część tych substancji może być szkodliwa (rak, uszkodzenia płodu itd.)
lekceważenie bezpieczeństwa innych
szkody dla zwierząt: zniszczenie siedlisk, hodowla na skalę przemysłową, eksperymenty
permanentne oszukiwanie innych z chęci zysków (antybiotyki podawane krowom - potem znajdują się w mleku, o czym się nie mówi)
brak poczucia winy
szkody dla biosfery: wycinki lasów, emisja CO2, odpady promieniotwórcze
zachowania na granicy prawa i nieprzestrzeganie norm
korporacja - związek osób fizycznych, tworzy osobę prawną
powstała po rewolucji przemysłowej
dawniej - gildy rzemieślnicze
kiedyś miały realne cele, powstawały na określony czas, potem były rozwiązywane
cel: sukces i duże, trwałe, realne zyski
cechy:
14.12.2009
Ryzyko:
mówimy o nim gdy:
rezultat jaki będzie osiągnięty w przyszłości nie jest znany, ale możliwe jest zidentyfikowanie przyszłych sytuacji
znane jest prawdopodobieństwo zaistnienia poszczególnych sytuacji w przyszłości
Ryzyko w działalności podmiotu gospodarczego:
polityczne - wpływ polityki, regulacji prawnych, przepisów podatkowych na działalność gospodarczą
prawne - możliwy zakaz prowadzenia działalności
strategiczne - obranie niewłaściwej strategii
naturalne - związane z czynnikami naturalnymi
operacyjne - działalność człowieka i jego wadliwe decyzje, kradzieże, fałszerstwa
Ryzyko finansowe:
ryzyko wypłacalności - utrata zdolności spłaty zobowiązań przez podmiot gospodarczy
ryzyko płynności - utrata zdolności terminowego regulowania bieżących zobowiązań
ryzyko wyniku - negatywny wpływ czynników zewnętrznych na jego wynik finansowy
Ryzyko kredytowe:
występuje gdy dłużnicy nie spłacają wierzycielom długów w przewidzianych umową terminach
skutek: złe aktywa, nieściągalne należności, niepracujące kredyty
skutek: słaby wynik finansowy - konieczność tworzenia rezerw
Etapy działalności kredytowo-pożyczkowej:
przygotowanie podmiotu do prowadzenia działalności kredytowej
etap rozpatrywania wniosku kredytowego
etap realizacji kredytu
etap obsługi kredytu
Agencje ratingowe i ocena ryzyka kredytowego:
określają wiarygodność kredytową podmiotów (instytucji finansowych, przedsiębiorstw, państw)
publikują oceny określające zdolność podmiotów do regulowania zobowiązań
działają w interesie inwestorów - określają ryzyko związane z inwestycją finansową
Moody's Inverstors Service, Standard & Poor's Rating Service, Fitch OBCA Ltd.
Dokonują ocen najczęściej na zleceni dłużników - emitentów zobowiązań
mają wpływ na koszt obsługi długu przez emitentów obligacji oraz na rentowność inwestorów z podejmowanych w nie inwestycji
ilość korporacji emitujących obligacje, któe do września 2009 ogłosiły bankructwo: USA - 151, Europa - 13, rynki wschodzące - 34, rynki rozwinięte - 13
Forum Stabilności Finansowej - organizacja monitorująca międzynarodowy rynek finansowy:
funkcjonuje od 1999, koordynuje działania istniejących już organizacji finansowych, władz narodowych i międznarodowych, komitetów ekspertów
pomaga rozpoznać ryzyko mogące destabilizować system finansowychprzyczynia się do redukcji ryzyka systemowego
Geneza FSF:
spotkanie G7
rozmowy ministrów finansów i prezesów banków centralnych uczestników
kryzys azjatycki
deklaracja o reformie międzynarodowego systemu finansowego (1998)
Projekt G7 z 1999 roku:
regularne obrady mające na celu ocenę czynników i zjawisk niekorzystanie wpływających na Międzynarodowy System Finansowy
skupiać przedstawicieli narodowych i międzynarodowych władz ponoszących odpowiedzialność za kwestie dotyczące międzynarodowej stabilności finansowej
formować grupy robocze zajmujące się konkretnymi problemami
Zakres prac forum:
26 przedstawicieli władz krajowych
6 przedstawicieli MFW. Banku Światowego, OECD, Biuro Rozrachunków Międzynarodowych
przedstawiciel Komitetu ds. Płatności i Systemu Rozliczeń oraz przedstawiciel Komitetu Globalnego Systemu Finansowego
7 przedstawicieli Komitetu Bazylejski ds. Nadzoru Bankowego, Międzynarodowa Izba Standardów Rachunkowości, Międzynarodowe Stowarzyszenie Kontroli Ubezpieczeń, Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych, Europejski Bank Centralny
grupy robocze: ds. Działalności funduszy hedgingowych oraz funkcjonowania „rajów podatkowych”
Kluczowe standardy stabilności międzynarodowego systemu finansowego:
przejrzystość polityki monetarnej i finansowej - (kodeks dobrych praktyk dla przejrzystości polityki monetarnej i finansowej, kodeks dobrych praktyk w dziedzinie przejrzystości polityki fiskalnej) - upowszechnia MFW
zarządzanie spółkami (zasady nadzoru korporacyjnego) - Bank Światowy, OECD
rachunkowość (międzynarodowe normy rachunkowości) - Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości
audyt (międzynarodowe standardy rewizji finansowej) - Międzynarodowa Federacja Ekspertów Rachunkowości
płatności i rozliczenia (zasady systemów płatności, rekomendacje dla systemów rozrachunków papierów wartościowych) - Komitet ds. Płatności i Systemów Rozliczeń, Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych
uczciwość runku (rekomendacje przeciw praniu brudnych pieniędzy i przeciwko finansowaniu terroryzmu) - Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Brudnych Pieniędzy
nadzór bankowy (podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego) - Komitet Bazylejski ds. Nadzoru Bankowego
regulacje giełdowe (przedmiot i zasady reglamentacji giełd papierów wartościowych) - Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych
kontrola sektora ubezpieczeń (zasady nadzoru systemu ubezpieczeń) - Międzynarodowe Stowarzyszenie Kontroli Ubezpieczeń