ZASADY - ogólne normy postępowania; określają metody realizacji celów i zadań
ZASADY OPIEKUŃCZE - ich specyfika polega głównie na tym, że obejmują swym zakresem przede wszystkim działania opiekuńcze i określają podstawowe warunki, w których sprawowana opieka zyskuje walory merytoryczne, moralne i wychowawcze w zakresie wszystkich możliwych do osiągnięcia na tej drodze celów
ZASADA OPIEKI SPRAWIEDLIWEJ - kategoria zmienna; 4 główne składniki :
W traktowaniu człowieka i postępowaniu z nim
Odnośnie dystrybucji służących potrzebom ludzi
W tworzeniu i realizowaniu określonych procedur postępowania
W wymierzaniu kar za przewinienia
3 KARDYNALNE ZASADY
Należności w ramach słuszności moralnej
Równej zapłaty i odpłaty
Równej miary
Ad. 1
„Sprawiedliwe jest to, że każdemu dziecku należy się optymalna opieka wg słuszności ( racji )”
Wyróżniamy opiekę :
Antropologiczno - egzystencjalna
Naturalna
Sytuacyjna
Moralna
Społeczna
Umowna
Ad. 2
Spłata tzw. długu wdzięczności wobec opiekunów w przyszłości
Spłata długu przez opiekę nad własnym potomstwem lub innymi potrzebującymi
Kompensacja lub nadkompensacja ( uzupełnianie braków przez opiekuna zastępczego za doznane niedostatki i krzywdy )
ZASADA OPTYMALIZACJI OPIEKI
Opieka optymalna - zaspokajanie potrzeb w zakresie i stopniu uwzględniającym jego samodzielność i własne możliwości, zaradność i wysiłek przy wzrastaniu autonomii wychowanka
Optymalizacja opieki - działalność szanująca w sposób zrównoważony właściwie pojęte potrzeby i interesy podopiecznych, opiekuńcze i społeczne i dotyczące jej uznawane powszechnie normy moralne, wychowawcze i prawne
ZASADY AKTYWNOŚCI PODOPIECZNYCH W ZASPOKAJANIU ICH POTRZEB
Stwarzanie warunków do jak największej aktywności podopiecznych
Rodzaje współdziałania podopiecznych w procesie ciągłej i pełnej opieki :
Bierne korzystanie
Aktywne zachowanie się
Samodzielne zaspokajanie wielu potrzeb lub czynne współdziałanie w tym zakresie
Wciąż korzystając lecz i organizując samodzielne zadania
Przejęcie na siebie samodzielności
ZASADA ODDZIAŁYWAŃ WYCHOWAWCZYCH NA POTRZEBY
Potrzeby podopiecznych :
Względnie trwałe
Ich właściwości są podstawowymi składnikami struktury osobowości
Ich dynamiczność i możliwości wpływają na nie
Ta zasada odnosi się do :
Dzieci w domach dziecka bez możliwości adopcji
Dzieci zdemoralizowanych
Aktualizacja dzieci zaniedbanych
Tworzenie dobrych tradycji w domu w zakresie form i norm
Od czego zależy rozwój jednostki ?
Geny - teoria natawistyczna i naturalistyczna
Środowisko
Wychowanie
Aktywność własna ( nasza osobowość, wszechstronny jej rozwój zależy od motywacji - przede wszystkim )
Ad. 1
Rozwój osobowości uwarunkowany jest genetycznie. Jakie dostaniemy geny ( posag genetyczny ) - tacy będziemy
Ad. 2
Człowiek - indywidualność
Tabularasa - przez rozwój postrzegania do osobowości
Środowisko :
Lokalne
Rodzinne
Skolne
Przykład : ludzie wychowani przez wilki, co zaprzecza teorii genów (..., że tylko geny kształtują osobowość rozwój jednostki )
W momencie zaburzenia pewnej funkcji ćwiczenie jej na nowo może przynieść poprawę ( terapia ) nigdy nie będzie w 100%
Ad. 3
Normalna rodzina - rozwój
Patologiczna rodzina - zaburzony rozwój
Od czego zależy więź emocjonalna dziecka i w jaki sposób kształtuje się ?
Więź emocjonalna powstaje w procesie stopniowym
PRAUFNOŚĆ - pierwotne zaufanie na początku do najbliższych, a potem do osób obcych; dziecko uczy się postawy pozytywnego ustosunkowania się. Hasło : „najbliższym można zaufać”; dziecko w wieku 3 - 6 miesięcy.
w momencie zaburzenia powstaje „pranieufność”
3 STANY DEPRYWACJI / DESTRUKCJI OSOBOWOŚCI DZIECKA :
Krzyk dziecka, jego nieufność następuje depresja analityczna ( utrata odporności psychicznej i fizycznej )
Zmniejszona aktywność ruchowa, duży % umieralności, słaba mimika twarzy, przytulanie się do wszystkiego i do wszystkich
Utrata kontaktu z ludźmi
W żłobku 2 zachowania : ( do 3 roku życia )
Sceny dantejskie - rozpacz, krzyk, płacz
Osłupienie - izolacja od otoczenia
OKRES KRYTYCZNY - okres życia, w którym dziecko jest najbardziej podatne na ukształtowanie odpowiednich umiejętności, po przekroczeniu tego okresu też można osiągnąć rezultaty, ale nie takie jak w okresie krytycznym, od 6 miesięcy do 3 roku życia - okres krytyczny - to czas świetnego rozwoju fizycznego, psychicznego, społecznego, kształtuje się praufność i pranieufność
KORCZAK JANUSZ 1878 - 1942 ( Henryk Goldszmit )
„współczesny Sokrates”
pedagog, lekarz, pisarz
organizator i kierownik „Domu Sierot” w Warszawie - dla dzieci żydowskich
„Naszego domu” - dla dzieci polskich
stworzył system wychowania w domu dziecka
prowadził szeroką działalność w obronie praw dziecka
zginął wraz z dziećmi z Domu Sierot w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince
główne dzieła :
„Dzieci ulicy” (1901)
„Dziecko salonu” (1906)
„Momenty wychowawcze” (1919)
„Jak kochać dziecko” (1920/21)
„Prawo dziecka do szacunku” (1929)
„Pedagogika żartobliwa” (1939)
SYSTEM KORCZAKA :
Oprzeć organizację wychowania na równych prawach i obowiązkach na wzajemnej sympatii i społecznym zbliżeniu współmieszkańców domu
Poszukiwać drogi pośredniej między przymusem a samowolą dziecka, między formalnym nakazem a motywami płynącymi z wewnętrznych przekonań dziecka np. z chęci przynależności do grupy
Poszukiwać drogi łączenia zasady jawności z zasadą poszanowania świata wewnętrznego dziecka. Znajdować złoty środek wobec wewnętrznych wysiłków dziecka na drodze jego rozwoju, a śladami jakie pozostawiło w jego osobowości sierodztwo z obsesyjnie powracającymi nawykami i uprzedzeniami
Poszukiwać granicy między dobrem jednostki a dobrem gromady oraz taktownie przechodzić do kontroli i samokontroli.
Mieć przede wszystkim na uwadze ostateczny cel wychowania jakim jest usamodzielnienie dziecka. Wyrażać się ono powinno zwiększającą się inicjatywą, która eliminować będzie stałą pomoc niesioną przez rodzinę i wychowawców
Mobilizować dziecko do aktywności, umożliwiając mu publiczne wypowiadanie się na temat życia własnego i zbiorowego.
Kształtowaną przez wychowawców inicjatywę stopniowo wykorzystywać, kierować nią na tory systematycznej pracy i szeroko rozumianej samorządności ułatwiającej start w dorosłe życie.
„Jeżeli dziecko jest pełnym człowiekiem w każdym okresie swojego rozwoju to ma prawo do
szacunku, ma prawo do tego, aby nie było lekceważone, ma prawo do tego, aby było, czym jest.”
Nowe wychowanie Korczaka :
samorządność wśród dzieci ( Rada i Sąd Koleżeński )
utworzenie środowiska wychowawczego, w którym dziecko będzie czuło się dobrze
wprowadził : pocztówkę pamiątkową, listę pochwał i uchybień, sąd koleżeński, kasę oszczędności, kasę pożyczkową, plebiscyt życzliwości
Dobry wychowawca wg Korczaka powinien :
dążyć do wszechstronnego poznania dziecka
poznawać samego siebie, doskonalić swą pracę
nie może być dozorcą, ani prokuratorem, powinien być bardziej lekarzem, który leczy
BABICKI JÓZEF CZESŁAW 1880 - 1952
działacz oświatowy, pedagog
pracował w zakładach wychowawczych podczas wojny
1916r. Realizuje własny system wychowania zakładowego tzw. rodzinkowy
1918r. Otrzymuje pracę w Ministerstwie Pracy i Płac Socjalnych na stanowisku radcy do spraw kształcenia kadry
1926r. Utworzył Związek Zawodowy Wychowawców Polskich
ukończył szkołę średnią z maturą
1945r. Pracuje w Domu Dziecka
główne dzieła :
„Wychowanie dziecka opuszczonego w zakładach opiekuńczo - wychowawczych” (1929)
„Opieka społeczna nad dziećmi i młodzieżą”
„Encyklopedia wychowania” (1937)
Cechy opiekuna - wychowawcy wg Babickiego :
przygotowanie fachowe ( nie może wypływać tylko z teorii, ale i z praktyki ).
„Trzeba najpierw miłować, odczuwać, rozumieć.”
Konsekwencja w postępowaniu i cierpliwość niezbędna w czekaniu na efekty.
Umiejętność samodoskonalenia, chęć, by wychowankowie dążyli wzwyż.
Takt w postępowaniu ( źródło w subtelności odczuwania innych, empatia ).
Musi posiadać prawdę wewnętrzną - autentyczność w prezentowaniu swoich cech
Młodość ducha
Obiektywizm i jasność sądów
Organizacja pracy wychowawczej w zakładach dla dzieci opuszczonych i bezdomnych :
Dzielą się na grupy wiekowe ( wychowankowie ); 10 - 12 osób silnie zespolonych
Grupa zorganizowana na wzór rodzinny; ma sypialnię, jadalnię
Kierownik wybrany przez członków grupy czuwa nad ich życiem
Grupa stanowi wspólnotę pracy i zabawy
Wychowawca inspiruje i nadzoruje
Objawy choroby zawodowej :
Dzieci niedorozwinięte, nie umieją pracować
Nie mają ideałów
Niszczą i kradną
Brak indywidualnego myślenia
Źle się uczą
Są brudne i „oberwane”
Nie ufają wychowawcom
Marnują się w zakładach
ROZWÓD - to wydarzenie traumatyczne z punktu widzenia dziecka, w jego odczuciu rodzice rozwodzą się z jego powodu, zawsze będzie odczuwało, że jest odtrącone / odrzucone.
2 etapy wydarzeń traumatycznych :
Moment odejścia jednego z rodziców
Życie w rodzinie niepełnej
Skutki odejścia rodzica ( osobowość i życie ) :
Dziecko otrzymuje gorsze oceny
Przeświadczenie walki o byt / przetrwanie
Nadmierne rozpieszczenie ( niedostosowanie społeczne )
Fazy reakcji dziecka na rozwód :
Dziecko nie przyjmuje informacji o rozwodzie
Następuje żal, rozpacz w gniew
Dziecko chce na siłę pogodzić rodziców ( udaje chorobę, ucieka z domu itp. )
Stan bezsilności
Dziecko zaczyna przygotowywać się do pełnienia nowej roli i powoli dostosowuje się do życia z jednym rodzicem.
Skutki rozstania dziecka z matką :
Problemy z nauką
Problemy z nawiązywaniem kontaktów społecznych
W wieku młodszym : regres, większa zachorowalność i śmiertelność, depresja anaklityczna
Usztywnienie w reakcjach
W wieku starszym : kradzieże, alkohol, narkotyki, ucieczki, przedwczesna ciąża, powtarzanie błędów rodziców
3 typy reakcji dziecka na rozłąkę z matką :
Rozpacz, kiedy dziecko płacze bez przerwy kilka dni, odmawia jedzenia
Osłupienie - dziecko nie płacze, nie porusza się, nie okazuje emocji, drewniana mimika, oczy bez wyrazu
Dziecko próbuje ponowić więź z matką max. 3 razy ( ponieważ jest to bolesne )
Długoterminowe skutki rozstania dziecka z matką :
Kłopoty w nawiązywaniu kontaktów
Poczucie zagrożenia, osamotnienia, mniejszej wartości
Brak wiary w siebie
Niechęć do wysiłku, nauki
Egocentryzm
Niewdzięczność
Nielojalność
Brak życzliwości do ludzi
Mniejsza tolerancja na flustracje
Częstsze lęki
Niedostosowanie społeczne
Kłamstwo
Wulgaryzm
Nadpobudliwość
Agresja
Pejoratywna odmienność ( stygmatyzacja )
Egzystencjalna tymczasowość
Skutki rozstania dziecka z ojcem :
Brak identyfikacji z płcią u chłopca
Dystans uczuciowy wobec ojca po jego ewentualnym powrocie
Szukanie przez chłopca niepożądanych wzorców do identyfikacji
Bliższe przywiązanie do matki
Ograniczenie czynności motorycznych
Agresja i wrogość do innych dzieci
Brak wzoru mężczyzny dla dziewczynki
Sytuacja traumatyzująca
Słaba motywacja osiągnięć
Niska samoocena
Podatność na wpływy grupy
Słabsze wyniki w nauce
Mniejsza samodzielność
Gorsze przystosowanie społeczne
Napięcia uczuciowe
„zespół braku ojca”
SIEROCTWO
sieroctwo - sytuacja, w której dziecko pozostaje bez rodziców
sieroctwo naturalne - bez rodziców, bo nie żyją
półsieroctwo - gdy jeden rodzic nie żyje
sieroctwo społeczne - gdy rodzice żyją, ale nie opiekują się dzieckiem, bo nie potrafią, nie chcą lub nie mogą : wówczas dziecko umieszcza się w placówce opiekuńczo - wychowawczej; ( wąskie rozumienie )
sieroctwo społeczne - ( w szerokim znaczeniu ) - odnosi się do dzieci, które żyją z rodzicami, mają zapewnioną opiekę i realizację niektórych potrzeb, ale mają poczucie osamotnienia; inaczej - sieroctwo duchowe
Alicja Szymborska w „Sieroctwie społecznym” mówi o 3 stopniach sieroctwa społecznego :
najwyższy - występuje gdy dziecko nie ma w ogóle kontaktu z rodzicami i przebywa w placówce, nie zna rodziców, albo po oddaniu do placówki już ich nie widziały
średni - dotyczy dzieci, których rodzice utrzymują z nimi kontakt wychowawców, np. raz na 2 lata; dziecko wie, że ma rodziców, ale więź jest luźna
najniższy - dzieci, które utrzymują dosyć regularny kontakt z rodzicami, np. raz w miesiącu, rodzice czasem coś kupują, interesują się osiągnięciami
POTRZEBY PONADPODMIOTOWE
POTRZEBY - własność gatunkowa człowieka, która sprawia, że jesteśmy zależni od jakiegoś elementu środowiska w którym żyjemy, które spełnia doniosłą funkcję życiową; bez tego elementu nie możemy funkcjonować
Potrzeby ponadpodmiotowe - dzieci same ich nie zaspokajają
NORMALNE :
Powszechne - właściwe wszystkim ludziom; np. biologiczne, miłości
Standardowe - mieszczą się w granicach poziomu, ma je większość podopiecznych
Hiperstandardowe - wykraczające ponad poziom średni, u dzieci zdolnych
Dzieciństwa - wynikają z właściwości osobowych dzieci
Indywidualne - wynikają ze specyficznych cech osobowościowych
PATOLOGICZNE :
Niezależne - spowodowane przez czynniki niezależne od podmiotu np. choroba, wypadek
Zależne - powstają w wyniku uzależnienia się jednostki albo od opiekuna, albo od nałogów
OPIEKA NA PRZEŁOMIE LAT
STAROŻYTNOŚĆ
XVIII WIEK
XIX WIEK
XX WIEK
MIĘDZYWOJENNY
PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
TERAŹNIEJSZOŚĆ
Ad. 1
Prawo decydowania o dziecku mieli ojcowie, jeśli nie podobała im się płeć, mogli zabić potomka
W 366 roku w Rzymie zniesiono prawo dzieciobójstwa, lecz prawo karania zachowano
Ojcowie nie sprawujący opieki nad swym dzieckiem byli karani
Opieka była głównie charytatywna i oparta na datkach
Dzieci nieślubne były szykanowane
Ad. 2
Zmiana prawa karnego wobec nieletnich
Zatrudniano dzieci do nieludzkiej pracy ( 12h )
Protest ludzi świeckich, którzy domagali się zmniejszenia ilości godzin w pracy
Ad. 3
1801r. - Owen zakłada pierwszy żłobek przyzakładowy
1808r. - utworzenie Karty Wolności Dziecka, która nakładała obowiązek na samorządy, aby tworzyły opiekę nad dzieckiem osieroconym i opuszczonym
Tworzono szkolnictwo specjalne ( nowe metody pracy z niewidomymi i głuchymi )
Pierwsze zakłady, które pracowały z niewidomymi i głuchymi
Powstają instytucje wspierające rodzinę w aspekcie pracy
Ad. 4
1902r. - Key na konferencji i w rozprawie „stulecie dziecka” upowszechniła temat losu dziecka
Ad. 5
1923r. - ustawa o opiece społecznej odrywała opiekę nad dzieckiem od systemu oświaty
1925r. - prace nad budową placówek opiekuńczo - wychowawczych
1926 - 1930r. -powstało ok. 10 placówek; między innymi : sierocińce, ośrodki dla głuchych, zaniedbanych moralnie
1926r. - Rada Opieki Społecznej ( powstała )
1926r. - Korczak - wydaje „Prawo dziecka do szacunku”.
Ad. 6
Państwo sprawuje opiekę nad dziećmi
Powstało Ministerstwo Oświaty i Wychowania
Powstają pierwsze żłobki
Nowy prąd w pedagogice antypedagogika
Krytyka szkół i wychowania w USA
Ad. 7
Opieka od filantropii do opieki państwowej
Od opieki państwowej do harytatywnej
DEKLARACJA GENEWSKA : ( XX wiek I wojna światowa )
Prosto sformułowana
Nie miała mocy prawnej
Była tylko deklaracją
ZAWIERAŁA : ( deklaracja genewska )
Dziecku należy dać możliwość rozwoju fizycznego i duchowego
Dziecko głodne nakarmić
Dziecko chore pielęgnować
Dziecko upośledzone wspomagać, kształtować
W razie klęski, pierwsza pomoc dzieciom
Należy wychowywać je w wierze, a pozytywne cechy jednych przelewać na inne
Dziecko należy wdrożyć do drogi zawodowej
Dziecko należy chronić przed niekorzystnymi czynnikami
BIBLIOGRAFIA :
Dąbrowski : „Pedagogika opiekuńcza - historia, terminologia, teoria”
Dąbrowski : „Pedagogika opiekuńcza w zarysie” (cz. I i II)
Kozak : „Sierodztwo społeczne”
A. Kelm : „Formy opieki nad dzieckiem w Polsce ludowej”
Lepalczyk : „Źródła do Pedagogiki opiekuńczej” (tom I i II)
Kawula, Brągiel : „Pedagogika rodziny”
Brągiel : „Zrozumieć dziecko skrzywdzone”
Badura, Marzec : „Twórcy polskiej Pedagogiki opiekuńczej”
Żebrowski : „Pedagogika opiekuńcza w okresie przemian demokratycznych”
Kelm : „Węzłowe problemy z Pedagogiki opiekuńczej”