Metody leczenia otyłości. Rodzaje liposukcji i lipolizy, Studium kosmetyczne, Pracownia kosmetyczna


Metody leczenia otyłości



Otyłość to uwarunkowane nadmiernym rozwojem tkanki tłuszczowej zwiększenie masy ciała znacznie powyżej wartości prawidłowych. Przyczynami otyłości są: wysokokaloryczna dieta, brak aktywności fizycznej, czynniki genetyczne, przekarmianie w dzieciństwie.


Metody leczenia otyłości

Efekt „jo-jo”

W okresie chudnięcia ulega obniżeniu przemiana materii, co ma działać ochronnie na organizm, a skutkuje wystąpieniem efektu „jo-jo”, czyli gwałtownego przybytku masy ciała po powrocie do normalnej diety. Po zakończeniu diety organizm potrzebuje mniej energii, a tymczasem normalne posiłki dostarczają jej więcej niż wynosi zapotrzebowanie. Im dieta bardziej restrykcyjna, tym większe ryzyko, że po niej nastąpi znaczny przyrost masy ciała. By uniknąć efektu „jo-jo” nie należy ograniczać drastycznie liczby zjadanych kalorii. Proces chudnięcia powinien zachodzić powoli, nie więcej niż kilogram tygodniowo. W trakcie stosowania diety należy jadać mało, ale częściej, wówczas organizm nie potraktuje tego jak klęski głodu i po zakończeniu diety odchudzającej nie będzie chciał magazynować tłuszczu na zapas.

Kiedy odchudzanie jest skuteczne?

O dobrym efekcie odchudzania mówimy wtedy, gdy redukcja masy ciała wynosi 5 kg, o bardzo dobrym przy spadku wagi o 10 kg, a wyjątkowo dobrym przy zmniejszeniu masy ciała o ponad 20 kg. Skuteczność leczenia otyłości ocenia się również na podstawie redukcji czynników ryzyka chorób z nią związanych, czyli obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, stężenia cholesterolu w surowicy, czy podwyższonego stężenia glukozy. Utrzymanie masy ciała po odchudzaniu - ponowny wzrost masy ciała mniej niż 3 kg w czasie ponad 2 lat - oznacza wygraną w walce z otyłością.

Rodzaje liposukcji






Nikt chyba nie ma już dziś wątpliwości, że żyjemy w świecie, w którym wygląd zewnętrzny odgrywa wielką rolę, zarówno w życiu zawodowym, jak i w prywatnym.

Kult ciała jest wszechobecny. Piosenkarki, modelki, aktorki, niemal wszystkie kobiety show biznesu starają się wyglądać idealnie. Są, nie tylko zadbane i eleganckie, ale przede wszystkim - szczupłe. Otyłość jest dla wielu osób bardzo dużym problem. Czynniki genetyczne, siedzący tryb życia, znikoma aktywność fizyczna, niezdrowe odżywianie prowadzą do gromadzenia się nadmiaru tkanki tłuszczowej i w efekcie do nadwagi i otyłości. Otyłość nieuchronnie wiąże się z chorobami serca, a także z nieatrakcyjnym wyglądem fizycznym. To właśnie nadmiar tkanki tłuszczowej w określonych partiach ciała sprawia, że nasz wygląd jest daleki od wymarzonego ideału.

Sposobów na osiągnięcie wymarzonej sylwetki jest dziś naprawdę wiele. Na efekty odchudzania i ćwiczeń trzeba niestety długo czekać, a i tak nie zawsze są one zadowalające. Dlatego zapewne, coraz więcej kobiet, ale też i mężczyzn, decyduje się obrać drogę na skróty. Okazuje się, że nie trzeba wcale wielomiesięcznych diet i wyczerpujących ćwiczeń, by osiągnąć upragnioną sylwetkę. Wystarczy udać się do dobrego chirurga plastyka i zdecydować się na zabieg liposukcji.

 

Liposukcja

 

Liposukcja jest to bezpieczne, skuteczne a co najważniejsze nieodwracalne pomniejszenie depozytów tkanki tłuszczowej z okolic pleców, brzucha, ud, pośladków, łydek czy wzgórka łonowego. Dzięki tym zabiegom kobiety najczęściej poprawiają wygląd nóg i brzucha, a ostatnio także wzgórka łonowego. Są to bowiem miejsca mało podatne na utratę tkanki tłuszczowej pod wpływem diety i intensywnych ćwiczeń ruchowych głównie ze względu na uwarunkowania genetyczne. Ponadto, wraz z wiekiem tkanka tłuszczowa powiększa swoją objętość i żaden reżim dietetyczny nie jest w stanie temu zjawisku przeciwdziałać. Zdarza się co prawda, że czasem wielotygodniowe głodówki powodują utratę kilku czy kilkunastu kilogramów. Jednak powrót do normalnego sposobu odżywiania w szybkim czasie powoduje przybór wagi do poziomu sprzed głodówki a niejednokrotnie znacznie przekraczający ten poziom. Zabieg liposukcji daje gwarancję, że usunięte w jego trakcie komórki tłuszczowe nie odrodzą się w tych miejscach nigdy więcej. Trzeba jednak podkreślić, że liposukcja nie jest metodą leczenia otyłości, nie ma również wpływu na jędrność skóry.

 

Główną  ideą odsysania tłuszczu jest przede wszystkim modelowanie kształtu ciała. Sama operacja nie jest zbytnio skomplikowana, poprzez niewielkie nacięcia wprowadza się pod skórę, w miejscach nagromadzenia tłuszczu, specjalną kaniulę podłączoną do aparatu odsysającego. Kaniulą tą penetruje się i rozdrabnia skupiska tłuszczu, który jest następnie odprowadzany do odpowiedniego zbiornika. Odsysanie tłuszczu przynosi dobre efekty w okolicach, gdzie skóra jest dobrze napięta i elastyczna. Może w skuteczny sposób usuwać nadmiar tkanki tłuszczowej w określonych okolicach, nie jest natomiast sposobem na ogólną utratę ciężaru ciała.

 

Ważną  zaletą tej metody jest możliwość uzyskania dużej precyzji oraz stosunkowo mała inwazyjność zabiegu. Blizny po wprowadzeniu sondy o długości od 1,5 mm do 2,5 mm są praktycznie niewidoczne. Zaraz po operacji zakładany jest specjalny strój uciskowy, który ogranicza obrzęk i pozwala na lepsze uformowanie się operowanych okolic ciała. Strój ten trzeba nosić od 2 do 4 tygodni.

 

Stosowany obecnie rodzaj anestezji pozwala na bezpieczne i komfortowe przeprowadzenie operacji. Wykonanie zabiegu może mieć niezwykle pozytywny wpływ na psychikę pacjentów. Obserwując trwałe efekty odsysania czują się oni szczęśliwsi oraz pewniejsi siebie dzięki temu, że mogą wrócić do zwykłej aktywności życiowej. Świadomość uzyskania oczekiwanej sylwetki ma przeważnie wpływ na poprawę jakości życia oraz samooceny u wielu z nich. Na sześć godzin przed operacją pacjentowi nie podaje się żadnych pokarmów, ani płynów. Sposób znieczulenia dobiera wspólnie chirurg plastyk i anestezjolog. Rodzaj znieczulenia zależy od techniki, zakresu i od lokalizacji zabiegu. Małe zabiegi mogą odbywać się w znieczuleniu miejscowym. W przypadku, gdy liposukcja obejmuje większe obszary ciała, stosuje się znieczulenie obwodowe, lub ogólne. Aby nie narazić pacjenta, w czasie jednego zabiegu nie można odessać większej dawki niż trzy, maksymalnie cztery litry tłuszczu. Odessanie większej ilości tłuszczu, może doprowadzić do groźnych powikłań. Zróżnicowany jest również czas trwania operacji. Przeciętnie trwa ona około dwóch godzin, maksymalny czas liposukcji to pięć, a czasem nawet sześć godzin.

 

Technika sucha

 

Zabieg liposukcji techniką suchą już nie jest wykonywany. Wraz z opracowaniem techniki tumescent, metoda sucha została całkowicie wycofana ze stosowania. Technika sucha wymagała znieczulenia ogólnego i jak sama nazwa wskazuje była wykonywana bez iniekcji żadnych płynów obkurczających. W rezultacie podczas odsysania tłuszczu dochodziło również do odsysania krwi. W związku z powyższym zabieg był wysoce ryzykowny i przyczyniał się utraty dużej ilości krwi - stanowiła ona około 30% wyssanej substancji. Przy tego typu liposukcji pacjenci wymagali transfuzji krwi podczas zabiegu oraz późniejszej hospitalizacji.

 

Technika mokra

 

Liposukcja techniką mokrą była swoistego przełomem i krokiem na przód w opracowywaniu bezpiecznych metod odsysania tłuszczu. Niemniej jednak została również zaprzestana, ponieważ podczas zabiegu dochodziło do odessania krwi, która stanowiła 15-20% objętości wyssanej substancji. Podczas tej techniki stosowane było znieczulenie ogólne i wstrzykiwano około 100 ml epinefryny, która trochę rozpulchniała tkankę i przyczyniała się do mniejszej utraty krwi.

 

Technika super mokra

 

W zasadzie jest to technika, która jest bardzo przybliżona do metody tumescent. Opiera się na iniekcji tego samego roztworu. Różnica jednak polega na ilości wstrzykiwanego płynu, która jest o połowę mniejsza. W związku z powyższym pacjent wymagał znieczulenia ogólnego, a utrata krwi była wciąż odnotowywana.

 

WAL - czyli liposukcja  z wykorzystaniem silnego strumienia wody

 

Sprowadza się do tego, że w miejsce, z którego ma zostać usunięty tłuszcz, wstrzykuje się jałowy roztwór soli fizjologicznej, lignokainy i adrenaliny. Strumień ma moc podobną do silnego strumienia prysznicowego, w związku z czym nie wywołuje efektu "rozrywania" tkanek, nie wywołuje w niej uszkodzeń oraz opuchlizny i krwiaków. Po spełnieniu swego zadania, podawany kaniulą płyn jest razem z komórkami tłuszczowymi usuwany poprzez odessanie tą samą kaniulą. Podawany kaniulą płyn nie kumuluje się w organizmie i nie wystawia go na ich zbyt długie oddziaływanie. Równoczesne podawanie i odprowadzanie płynu do infiltracji ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa i komfortu zabiegu Lidokaina wykazuje właściwości znieczulające, z kolei adrenalina powoduje obkurczanie naczyń krwionośnych. Zabieg ten ułatwia więc odsysanie tłuszczu i zmniejsza krwawienie. Z kolei doświadczony chirurg stosując tą metodę potrafi bardzo ładnie wymodelować sylwetkę pacjenta. Zastosowanie jej redukuje również liczbę podskórnych wylewów, oraz zmniejsza ryzyko związane z pozostaniem na skórze nierówności.

 

Uzyskiwane przy zastosowaniu metody WAL nieuszkodzone komórki tłuszczowe, mogą zostać wykorzystane do reimplantacji (powiększania piersi, modelowania pośladków, rekonstrukcji piersi po zabiegach mastektomii, wypełniania zmarszczek, likwidowania ubytków i uszkodzeń ciała powstałych w wyniku wypadków). Pozyskany w procesie odsysania tłuszcz jest bowiem najbardziej naturalnym i bezpiecznym wypełniaczem. Materiał ten daje gwarancję na utrzymanie się wypełnienia w modelowanych obszarach, co było dotychczas problemem przy zastosowaniu innych sposobów pozyskiwania tkanki tłuszczowej

 

Tumescent

 

Technika tumescencyjna została po raz pierwszy zastosowana w 1985 roku. Doprowadza ona do znieczulenia nasiękowego skóry i tkanki podskórnej (to w niej są największe pokłady tłuszczu w organizmie) za pomocą dużych objętości bardzo rozcieńczonych roztworów środków znieczulających, zobojętnionych dwuwęglanem sodu. Dodatek niewielkiej ilości środka obkurczającego naczynia krwionośne do roztworu sprawia, że zabiegi liposukcji są praktycznie bezkrwawe. Ilość wstrzykniętych płynów jest ona trzykrotnie większa niż ilość tłuszczu, który ma zostać odessany. Zabieg z zastosowaniem tej techniki, jest zwykle dłuższy o cztery, a czasem nawet o pięć godzin. Często przeprowadzając go, nie trzeba już stosować znieczulenia, gdyż ilość środka znieczulającego zawartego we wstrzykiwanym płynie jest wystarczająca. Podstawową wadą tej metody jest jednak to, że nie jest ona zbyt dokładna. Z zastosowaniem jej wiąże się duże prawdopodobieństwo powstania podskórnych nierówności.

 

Technika ultradźwiękowa

 

Metoda polegająca na wykorzystywaniu ultradźwięków. Rozbijają one błony komórkowe komórek tłuszczowych, ułatwiając tym samym odsysanie tłuszczu. Metoda ta jest przydatna zwłaszcza przy odsysaniu tłuszczu z takich miejsc jak okolice karku, czy klatka piersiowa u mężczyzn, gdyż zawierają one dużo tkanki łącznej. Stosuje się ją również w przypadkach, gdy pacjent chce dokonać powtórnej liposukcji w tym samym miejscu. Tuż po operacji, na obszarze, z którego odessano tłuszcz pojawia się obrzęk, zasinienie, pieczenie i drętwienie. W miejscach nacięć może z kolei wystąpić sączenie. W celu zminimalizowania tych objawów zaleca się, stosowanie ucisku, elastycznych opatrunków i opasek. Lepszy efekt kosmetyczny i szybszy powrót do zdrowia uzyskuje się również poprzez wykonywanie specjalnych masaży. Są one jednak dość bolesne.

 

Technika laserowa

 

Opiera się na wykorzystaniu chłodnego lasera, który rozpuszcza tkankę tłuszczową. Technika laserowa jest zazwyczaj stosowana łącznie z technika tumescent. Zabieg polega na trzymaniu urządzenia nad obszarem poddawanym liposukcji przez około 12 minut, a następnie wykonywane są małe nacięcia i wprowadzana jest kaniula, za pomocą której odsysany jest tłuszcz.

 

Liposukcja Vibro

 

Do zabiegu wykorzystuje się sprężone powietrze oraz wibrującą kaniulę. Vibro Lipo jest uważane za metodę mniej inwazyjną od tradycyjnej liposukcji. Vibro lipo (zwana również Vibro liposukcją) łączy w sobie ssanie oraz wibracje kaniuli. Ruchy kaniuli rozbijają tkankę tłuszczową i sprawiają, iż zmienia się ona w emulsję, którą można odessać.

 

Po zabiegu

 

Najczęściej, pierwsze dwadzieścia cztery godziny po zabiegu, pacjent spędza w szpitalu. Po tym czasie zostaje wypisany do domu, w którym ma pozostać  co najmniej przez tydzień. Później może wrócić do pracy, choć powinien pamiętać że rekonwalescencja trwa około miesiąca i że nie wolno mu w tym czasie podejmować działań, które wiążą się ze znacznym wysiłkiem fizycznym. Po dziesięciu dniach od liposukcji dochodzi do usunięcia, lub rozpuszczenia szwów. Przez trzy kolejne miesiące pacjent, musi nosić specjalną, uciskową bieliznę. Masuje ona skórę i zapobiega powstawaniu krwiaków. Pooperacyjny obrzęk utrzymuje się jednak od czterech do sześciu miesięcy od dnia przeprowadzenia zabiegu. Dobrze wykonana liposukcja nie powinna doprowadzić do żadnych powikłań. Ich ryzyko wzrasta, gdy jednorazowo usuwa się dużo tkanki tłuszczowej, lub gdy podczas jednego zabiegu usuwa się ją z wielu miejsc. Najpoważniejszym, mogącym wystąpić, powikłaniem jest powstanie zatoru tłuszczowego, który z kolei może doprowadzić do zatorowości płucnej, która stanowi już zagrożenie dla życia. Duża utrata płynów może zakończyć się wstrząsem, który również stanowi stan zagrożenia. Takie przypadki zdarzają się na szczęście niezwykle rzadko. Inne, równie rzadkie powikłania, to uszkodzenia skóry, nerwów, czy narządów wewnętrznych.

 

Utrzymywanie stałej wagi, unikanie nadmiernej ekspozycji na słońce, rezygnacja z alkoholu i papierosów, przyczyniają się do tego, że efekty operacji są trwałe. To z kolei ma najczęściej bardzo dobry wpływ na psychikę osób, które zdecydowały się na zabieg. Uzyskanie wymarzonej sylwetki zazwyczaj dodaje pewności siebie, poprawia samoocenę, a tym samym pozytywnie wpływa na aktywność życiową człowieka i na jakość jego relacji z innymi ludźmi. Zdarza się jednak i tak, że osoby, które decydują się na zabieg mają poważne problemy z samoakceptacją. Niezależnie od tego jak dobrze będą wyglądały po operacji ich problem nie zniknie. Dlatego też, coraz częściej zaleca się, by pacjenci, którzy decydują się na operacje plastyczne byli również pod opieką psychologów, by rozmawiali z nimi nie tylko po operacji, ale też decydując się na nią, tak aby motywy tej decyzji były im rzeczywiście znane.

 

Przeciwskazania:

Co to jest lipoliza?





Swoją walkę o atrakcyjny wygląd, większość osób zaczyna zazwyczaj od pracy nad sylwetką. Przechodzą na dietę, zapisują się na siłownię, rozpoczynają jogging. Szczupłe, wymodelowane ciało, jest dziś, bowiem, nie mniej ważne niż ładna twarz.

Te wszystkie wysiłki, jednak nie zawsze  przynoszą oczekiwane rezultaty.

Lioliza, lipoterapia, lioliza iniekcyjna jest nowoczesną metodą medycyny estetycznej, której zadaniem jest nieoperacyjne usunięcie miejscowo nagromadzonej tkanki tłuszczowej w określonych okolicach ciała. Lipoliza nie jest metodą odchudzania. Jest to sposób modelowania sylwetki. Leczeniu mogą być poddane okolice twarzy (podbródek, dolne powieki), bioder, okolice brzucha pośladków, ramion, ud, karku i okolice pleców.

Zabieg polega na wstrzyknięciu w ściśle określone miejsca preparatu zawierającego fosfatydylocholinę. Związek ten jest wstrzykiwany za pomocą cienkich igieł, w określonej przez lekarza dawce, bezpośrednio do tkanki tłuszczowej, która ma zostać zredukowana. Substancja bez problemu wnika do wnętrza komórek powodując rozerwanie błon komórek tłuszczowych. Po wniknięciu do komórki tłuszczowej doprowadza do rozpadu trójglicerydów. Następnie wraz z lipoproteidami jest transportowana do wątroby gdzie rozkładane są tłuszcze a następnie zostają wydalone z organizmu.

 

Pierwszym krokiem przed zabiegiem lipolizy jest przeprowadzenie z potencjalnym pacjentem wywiadu. W ramach wywiadu lekarz zobowiązany jest poinformować swego przyszłego pacjenta o tym, jak taki zabieg przebiega, z jakim wiąże się ryzykiem oraz co w jego efekcie jest w stanie u konkretnej osoby uzyskać. Powinien również zapoznać się z oczekiwaniami osoby, która pragnie poddać się zabiegowi. Rezultaty lipolizy zależą, bowiem nie tylko od wyjściowego stanu ciała pacjenta i od umiejętności lekarza, ale też od oczekiwań pacjenta. Nierealnych oczekiwań nie jest w stanie spełnić nawet najlepszy specjalista, a i lipoliza nie jest cudem, a zabiegiem estetycznym.  

 

Rys historyczny 

 

W 1995 r. dr Patricia Rittes, lekarz z Sao Paulo w Brazylii jako pierwsza na świecie zastosowała fosfatydylcholinę w celu eliminacji tkanki tłuszczowej u leczonej przez nią pacjentki. Dokonując iniekcji w poduszeczki tłuszczowe worków powiek dolnych, trzema kolejnymi zabiegami doprowadziła do całkowitego ich usunięcia. W ciągu kolejnych 5. lat dr Patricia Ritters wykonała tą metodą zabiegi u ponad 8 tysięcy pacjentów uzyskując za każdym razem zadawalające rezultaty.

 

Metodą dr Patricii Ritters zainteresował się austriacki lekarz dr Franz Haseggschwandtner prowadząc nad nią badania w ramach Europejskiej Grupy naukowo-badawczej Network - Lypolisis. Od 2002 r. wykonał z zadawalającym skutkiem ponad 2400 zabiegów z użyciem fosfatydylocholiny doskonaląc metodę, którą nazwał "lipolysis" i rozpowszechnił ją wśród europejskich lekarzy, którzy w coraz liczniejszym gronie zaczęli stosować ją w celu modelowania twarzy i sylwetki pacjentów gabinetów dermatologii estetycznej.  

 

Fosfatydylocholina 

 

W organizmie człowieka lecytyna jest obecna w każdej komórce ciała, zwłaszcza jako składnik błon komórkowych. Bierze udział w rozmaitych procesach przemiany materii, jest bardzo ważnym elementem składowym mózgu i tkanki nerwowej - chroni osłonkę mielinową, stanowi barierę ochronną ścian żołądka, bierze udział w gospodarce cholesterolem. W badaniach na szczurach wykazano, że lecytyna pochodząca z soi znacząco obniża poziom cholesterolu i triglicerydów, podwyższając jednocześnie poziom HDL. Wykazuje pozytywne działanie na funkcje poznawcze u osób z ich osłabieniem, jednakże nie ma znaczących dowodów na pozytywne działanie lecytyny u osób z demencją. Ponadto opóźnia procesy starzenia, pełni funkcje ochronne wobec wątroby, wspomaga wykorzystanie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

 

Lecytyna - fosfatydylocholina jest fosfolipidem, który zwykle otrzymuje się z żółtek jajek kurzych, rzepaku lub ziaren soi. Jest niezbędna do funkcjonowania układu nerwowego zwierząt i ludzi. Jest dostępna komercyjnie w postaci czystej i stosowana jako dodatek do żywności w celach leczniczych i kosmetycznych. W Unii Europejskiej, oznaczona jest kodem E 322, w listach dodatków do żywności.

 

W zabiegu liolizy fosfatydylocholina podawana w tkankę tłuszczową powoduje rozerwanie komórek tłuszczowych. Po wniknięciu do komórki wywołuje rozpad trójglicerydów. Następnie wraz z lipoproteinami jest transportowana do wątroby, gdzie następuje rozpad tłuszczów i wydalenie ich z organizmu. Od dawna stosowana jest w iniekcjach dożylnych dla leczenia embolii tłuszczowych oraz w celu redukcji lipidów we krwi. Jest podawana dla odnowy wątroby w przypadku adiposis htepatica. 

 

Przebieg zabiegu 

 

Po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem lekarz zaznacza na ciele pacjenta flamastrem te okolice, które mają zostać wymodelowane. Następnie, wybrane obszary zostają posmarowane maścią zawierającą środek znieczulający. Czas, nim środek zacznie działać, trwa zazwyczaj około piętnastu minut. Kolejnym krokiem jest dezynfekcja skóry. Fosfatydylocholina wstrzykiwana jest w ściśle ustalonej przez lekarza dawce, bezpośrednio do tkanki tłuszczowej, która ma zostać zredukowana. Dokonuje się tego za pomocą specjalnego aplikatora z cieniutkimi igłami. Substancja ta bez najmniejszego trudu przenika przez błony komórkowe do wnętrza komórek tłuszczowych.

 

Czas trwania zabiegu waha się zazwyczaj od trzydziestu do pięćdziesięciu minut. Liczba zabiegów koniecznych do przeprowadzenia zależy od grubości tkanki tłuszczowej w miejscu, z którego, pragniemy ją wyeliminować. W celu uzyskania jak najlepszych rezultatów zaleca się na ogół powtarzać lipoterapię minimum dwa, do czterech, razy w odstępach nie dłuższych jak cztery do sześciu tygodni

 

Po każdym zabiegu efekt zmniejszenia grubości tkanki tłuszczowej można zaobserwować po ok. 3 tygodniach od wykonania zabiegu. Skóra po zabiegu jest jędrna i gładka, gdyż rozpad komórek gromadzących tłuszcz powoduje miejscową likwidację celullitu. Zabieg lipolizy najlepiej wykonywać etapowo, ponieważ z jednej strony nie można podać zbyt dużej dawki leku a z drugiej strony po każdym etapie wstrzyknięcia preparatu widoczna jest redukcja tkanki tłuszczowej, co pozwoli na ustalenie następnej dawki.

 

Osoby, które zdecydowały się na ten rodzaj terapii, najczęściej określają ją jako średniobolesną. Po zabiegu pozostaje jedynie niewielki ślad po wkłuciu igłą. Miejsce wstrzyknięcia powinno się rozmasować co sprawi, że preparat rozmieści się równomiernie po okolicy nadmiernie nagromadzonej tkanki tłuszczowej. Na okolicę wstrzyknięcia preparatu należy przyłożyć zimny kompres (lód, schłodzony żel) pozwoli to na znaczne wyeliminowanie zaczerwienienia, bólu oraz obrzęku tkanki. Choć przez kilka dni po lipoterapii, w miejscach nią objętych, może wystąpić przejściowe zaczerwienienie, obrzęk, uczucie dyskomfortu i niewielki ból, to już godzinę po zabiegu większość pacjentów wykazuje normalną aktywność fizyczną. 

 

Skutki uboczne 

 

Niezwykle rzadkie, aczkolwiek możliwe skutki uboczne lipoterapii iniekcyjnej, to czasowe zaburzenia krążenia, wzrost potliwości, uczucie bycia chorym, krwawienia, biegunka oraz powstanie zgrubień. W celu przyspieszenie efektów kuracji, lekarze coraz częściej zalecają stosowanie specjalnego masażu próżniowego.  

 

Masaż próżniowy 

 

Masaż próżniowy rozluźnia zwartą tkankę, przynosząc ulgę mięśniom. Masaż próżniowy sprawia, że otwierają się zamknięte komórki, usuwany zostaje nadmiar płynów z tkanki, a krążenie ulega przyspieszeniu. Dzięki próżni usprawnione zostaje krążenie krwi i utrzymuje się na takim poziomie podczas całej kuracji, a tkanka tłuszczowa splata się znacznie skuteczniej. Kuracja jest całkowicie bezpieczna i bezbolesna. Zalecane są 2-3 sesje tygodniowo, jednak nie częściej, niż co dwa dni. 

 

Efektywność zabiegu 

 

Z wyników terapii zadowolonych jest z reguły około osiemdziesiąt procent pacjentów. Znane są również osoby, u których nie uzyskano niemal żadnych efektów leczenia, ale stanowią one jedynie dwa procent całej populacji pacjentów. Przypadki przedawkowania lub intoksykacji fosfatydylocholiny nie są jak dotychczas znane, choć ogólne ryzyko zastrzyków to możliwa infekcja oraz uszkodzenie nerwu. Zbyt duża dawka preparatu lub wstrzyknięcie go w niewłaściwe miejsce, grożą martwicą skóry. Z tego powodu lipoterapię powinien przeprowadzać tylko doświadczony, odpowiednio przeszkolony lekarz.  

 

Przeciwwskazania 

 

Główne przeciwwskazania w przypadku lipolizy to ciąża, karmienie piersią, infekcje skóry w miejscach, w których miałby zostać przeprowadzony zabieg, nadmierna otyłość, ciężkie choroby nerek i wątroby, choroby związane z krzepliwością krwi, zaburzenia miesiączkowania, padaczka oraz alergia na któryś ze składników podawanych w czasie lipoterapii iniekcyjnej. 

 

Orientacyjny koszt zabiegu 

 

Koszt zabiegu zależy od ilości zużytego preparatu. Lekarze określają liczbę serii zastrzyków potrzebnych w danym przypadku zazwyczaj  podczas pierwszej konsultacji. Przykładowe koszty pojedynczych zabiegów przedstawiają się następująco:

 

Lipoliza laserowa - przede wszystkim precyzja

Lipoliza laserowa to innowacyjna metoda, która daje spektakularne rezultaty w rzeźbieniu sylwetki oraz poprawia jędrność skóry, często będąc jednocześnie zabiegiem korygującym niedociągnięcia tradycyjnej liposukcji. To całkowicie bezpieczna metoda - idealna dla tych, którzy obawiają się interwencji chirurgicznej. Nie wymaga ona bowiem użycia skalpela, podania narkozy, czy też zastosowania wszelkiego rodzaju nici chirurgicznych.


Lipoliza laserowa trwale usuwa nadmiar tkanki tłuszczowej poprzez selektywne działanie promieniowania laserowego na komórki tłuszczowe. W związku z powyższym umożliwia ona  harmonijne ukształtowanie sylwetki

przy jednoczesnej utracie zbędnych „magazynów” tłuszczowych. Opisywana metoda może być również cudownym rozwiązaniem dla chudych i szczupłych osób, ponieważ energia lasera skutecznie zwalcza cellulit. Wartym odnotowania jest też fakt, że poddanie się tego typu zabiegowi nie niesie za sobą potrzeby pozostania w klinice ani długiej rekonwalescencji.

 

Obszary poddawane zabiegowi
Lekarze mogą stosować lipolizę laserową niemalże na każdej partii ciała. Do najczęściej nakłuwanych obszarów organizmu należą:
- twarz (zwłaszcza worki pod oczami, policzki i podbródek),
- szyja,
- ramiona,
- klatka piersiowa,
- brzuch,
- dolna partia pleców,
- pośladki,
- biodra,
- uda,
- kolana,
- łydki,
- kostki.

 

Opis zabiegu
Na początku zabiegu lekarz zaznacza na ciele pacjenta obszary miejscowo nagromadzonego tłuszczu, którego dana osoba chce się pozbyć. Następnie aplikowane jest znieczulenie miejscowe (w przypadku obszernej lipolizy pacjent może zostać delikatnie uśpiony). Kiedy znieczulenie zacznie działać, chirurg włącza laser. Światło lasera umieszczone jest na końcu długiej i cienkiej kaniuli (1 mm grubości), którą chirurg precyzyjnie wbija w ciało pacjenta. Kaniula wciskana jest poziomo, bezpośrednio w tkankę tłuszczową. Laser penetruje wybrane obszary tkanki tłuszczowej i rozpuszcza komórki tłuszczowe. Chirurg nie pozostawia kaniuli w jednym miejscu. Wykorzystując jej cienką budowę

stara się dotrzeć do jak najszerszego obszaru tkanki tłuszczowej nie wyciągając jej całkowicie z miejsca nakłucia lecz wysuwając do pewnego momentu tak, aby później wcisnąć ją z powrotem, ale już w trochę inne miejsce. Wszystkie opisane powyżej ruchy wykonywane są bardzo energicznie. Chirurg przytrzymuje jedną ręką skórę

znajdującą się bezpośrednio nad tkanką tłuszczową, a drugą ręką wciska i przesuwa kaniulę. Zatacza w ten sposób swoistego rodzaju półkole pod skórą. Kiedy już zakończy penetrację jednego obszaru, to przechodzi do wykonania kolejnego nakłucia i powtórzenia procedury rozpychania kaniuli we wnętrzu tkanki tłuszczowej. W przypadku stosunkowo małych złogów tłuszczowych rozpuszczony laserem tłuszcz może zostać wchłonięty przez wątrobę pacjenta. Tam zostanie on rozłożony, a następnie wydalony poza organizm. Natomiast przy obszernej lipolizie laserowej rozpuszczony tłuszcz musi zostać odessany na zewnątrz ciała za pomocą kaniuli. W związku z powyższym, w przypadku bardzo otyłych osób, zabieg laserowej lipolizy może zostać uzupełniony liposukcją.

 

Rekonwalescencja
Lekarze zalecają noszenie elastycznego opatrunku przez około tydzień po zabiegu oraz krótką kurację antybiotykową w celu uniknięcia infekcji. Wskazane są również delikatne masaże gojących się obszarów oraz zabiegi endermologii po około 10 dniach od zabiegu. Do pracy

i pełnej aktywności fizycznej większość pacjentów w pełni sił wraca już na drugi dzień po zabiegu.

 

Efekty
Sylwetka ciała poprawia się stopniowo z dnia na dzień. Waga spada, a skóra staje się jędrniejsza i coraz bardziej napięta. Ostateczne rezultaty zabiegu są trwałe. Ujawniają się po 1 - 2 miesiącach. Czasami proces ten może przedłużyć się do sześciu miesięcy. Jeśli pacjent ponownie przytyje to tłuszcz ulokuje się już w innych miejscach niż te, z których został trwale usunięty.

 

Przeciwwskazania:
- padaczka,
- stwardnienie rozsiane,
- choroba nerek i wątroby,
- cukrzyca,
- choroby tarczycy.
(Powyżej wymienione choroby nie wykluczają zabiegu definitywnie - w takich przypadkach niezbędna jest opinia lekarza - specjalisty).

Lipoliza laserowa (Lipolaser) - trwałe usunięcie komórek tłuszczowych

Lipoliza laserowa to metoda mająca na celu trwałe usunięcie komórek tłuszczowych.
Jest przeznaczona dla osób:
- otyłych,
- mających problem z tkanką tłuszczową, tylko w niektórych miejscach,
- szczupłych ze skłonnościami do cellulitu.

Ważne jest to, że dla przeprowadzenia zabiegu, nie ma żadnych ograniczeń wiekowych.


Lipoliza laserowa:

- precyzyjnie usuwa problemowe złogi tłuszczowe,
- trwale niszczy komórki tłuszczowe już w 50%, pozostałe rozpuszczone komórki tłuszczowe są wchłaniane przez organizm, lub w przypadku dużych złogów tłuszczowych odsysane,
- poprawia wygląd

skóry,
- poprzez odkurczenie kolagenu zgromadzonego w skórze

ujędrnia ją,
- nie pozostawia luźnej skóry, tylko ją uelastycznia,
- to nieinwazyjna metoda - użycie cienkiej kaniuli wyklucza użycie skalpela,
- nie pociąga za sobą potrzeby robienia nacięć, zszyć etc.,
- wymaga jedynie podania niegroźnego znieczulenia miejscowego, bądź lekkiego uśpienia pacjenta,
- wyklucza ryzyko związane z podaniem narkozy,
- działa selektywnie atakując złogi tłuszczowe,
- dosięga również swoim laserowym światłowodem do komórek krwionośnych, które blokuje i powstrzymuje od nadmiernego krwawienia,
- nie pozostawia blizn,
- nie wymaga hospitalizacji pacjenta po zabiegu,
- może być stosowana na wrażliwych częściach ciała człowieka np. brodzie, policzkach etc,
- gwarantuje powrót do pełnej aktywności już po dwóch dniach od zabiegu,
- nie wymaga powtórzeń,
- jest relatywnie tańszym zabiegiem od liposukcji, czy tradycyjnej lipolizy.

 

Lipoliza laserowa gwarantuje:

- trwałe zniszczenie komórek tłuszczowych,
- ujędrnienie i uelastycznienie skóry,
- brak obwisłej, luźnej skóry,
- redukuje cellulit,
- szybką rekonwalescencję,
- brak blizn,
- minimalne ryzyko powikłań.

Lipoliza laserowa - rodzaje urządzeń wykorzystywanych przy zabiegu

W artykule przedstawiamy urządzania produkowane w USA. Obecnie w Polsce stosuje się w szczególności lasery SmartLipo oraz CoolLipo.


SmartLipo (inaczej Smart lipo) Aparat wyprodukowany w USA przez firmę Cynosure. Urządzenie to wprowadzono również w Europie, gdzie produkowane jest przez amerykańsko-włoski koncern. Urządzenie to ma wbudowany laser w długą i cienką kaniulę. Długość promienia impulsowego lasera Nd:YAG wynosi 1062 nm, zaś czas działania impulsu wynosi od 100 do 200 µs (mikrosekund). Moc szczytowania impulsu dochodzi do 18 W. Dzięki emisji impulsów o tak dużej mocy i w tak krótkim czasie uboczne skutki termiczne w tkance są minimalne, przez co nie dochodzi do zwęglenia tłuszczu.

 

SmartLipo Muliplex (MPX) - nowość na rynku. Urządzenie ma wbudowany podwójny promień lasera. Wykorzystuje falę o długości 1062 nm i 1320 nm. Wybór długości fali jest sterowany ręcznie. Laser jest nowocześniejszy od pierwszego urządzenia SmartLipo. Jego zastosowanie gwarantuje lepsze efekty: mniej krwawienia oraz skórę

bardziej elastyczną.

CoolLipo (inaczej Cool lipo) długość fali lasera Nd:YAG wynosi 1320 nm, wyprodukowany przez CoolTouch™ Inc. Urządzenie jest szczególnie zalecane do stosowania w niezwykle wrażliwych miejscach na ciele człowieka takich jak: szyja, kark, podbródek i podgardle. Osiąga moc do 15 W, z częstotliwością 20 -50 Hz. Długość impulsu 100 µs (mikrosekund).
CoolLipo uderza bezpośrednio w cząsteczki wody zgromadzone w skórze, tym samym powoduje ściągnięcie kolagenu i reprodukcję komórek skóry. W rezultacie skóra staje się jędrna i elastyczna. Długość fali 1320 nm jest bezpieczna i nie niesie ryzyka uszkodzenia struktur skóry. Światło lasera o długości 1320 nm sięga na głębokość 1 mm, zaś 1062 nm znaczniej głębiej, to czyni urządzenie CoolLipo bezpieczniejszym od innych laserów stosowanych do lipolizy.

 

ProLipo (inaczej Pro lipo) aparat wyprodukowany przez amerykańską firmę

Sciton. Jest najnowszym urządzeniem wykorzystywanym do lipolizy. Zezwolenie na jego użytkowanie wydano w 2007 roku. Wbudowany w niego nowoczesny laser Nd:YAG, emituje światło o długości 1064 nm. Moc szczytowania impulsu dochodzi do 20 W, z częstotliwością od 5 do 50 Hz. Długość działania wynosi zaś od 10 do 100 µs (mikrosekund). Po użyciu tego lasera skóra staje się jędrna i elastyczna. Nie ma efektu zwiotczenia i obwisania.

Zapewne niedługo w Polsce będą wykonywane zabiegi lipolizy laserowej przy wykorzystaniu urządzeń: SmartLipo Muliplex (MPX) i ProLipo.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Profilaktyka i metody leczenia otylosci
Profilaktyka i metody leczenia otyłości
Leczenie ciepłem - sauna, Studium kosmetyczne, Fizykoterapia
Miód. Apiterapia - słodkie leczenie, Studium kosmetyczne, Chemia kosmetyczna
Leczenie światłem, Studium kosmetyczne, Fizykoterapia
Farmakologiczne leczenie otyłości
zabieg pielęgnacyjny stóp, studium kosmetyczne, PROJEKTY
Jonoforeza i galwanizacja - kolejność zabiegu, Studium kosmetyczne, Pracownia kosmetyczna, Zabiegi
Hydradermabrazja - ablacja połączona z peelingiem glikolowo-salicylowym, Studium kosmetyczne, Pracow
Epilepsja, studium- kosmetyka, Ratownictwo
Moc borowin, Studium kosmetyczne, Chemia kosmetyczna
15 Psychoterapia i inne niefarmakologiczne metody leczenia w psychiatrii
Depresja zimowa epidemiologia, etiopatogeneza, objawy i metody leczenia
Egzotyczne oleje w kosmetykach, Studium kosmetyczne, Chemia kosmetyczna
METODY POSTĘPOWANIA W PROFILAKTYCE ZAKAŻEŃ W OPIECE ZDROWOTNEJ, Studium medyczne
nieinwazyjne i inwazyjjne metody leczenia zmian potrądzikowych
leczenie otyłości
Hydradermabrazja - zabieg dla skóry trądzikowej i tłustej, Studium kosmetyczne, Pracownia kosmetyczn

więcej podobnych podstron