MULTIKOMUNIKACJA Komunikacja jest wymianą informacji ze światem zewnętrznym. Odbywa się ona wszystkimi zmysłami. Na przykład swąd spalenizny mówi nam, że dzieje się coś złego. Przytulenie bliskiej osoby mówi nam o żywionych uczuciach. Na podstawie zebranych w ten sposób informacji podejmujemy działania, często decydujące o naszym życiu. Pojęcie komunikacji międzyludzkiej jest często mylnie zawężane do samego przekazu ustnego, koncentrując się na słowach jako podstawowym nośniku informacji. Tym czasem badania wykazują, że podstawowym narzędziem porozumiewania się jest wzrok, dzięki któremu uzyskujemy 65 - 75% informacji o rozmówcy. Kolejnym źródłem informacji jest intonacja głosu stanowiąca około 20% przekazu, dopiero na trzeciej pozycji wymieniane są słowa jako takie. Zastanówmy się nad następującą sytuacją: pracownik często i głośno deklaruje wysokie zaangażowanie w pracę. Spóźnia się jednak z każdym projektem a jakość pracy pozostawia wiele do życzenia. Którą informację uznamy za bardziej wiarygodną? Człowiek komunikuje się za pomocą wielu zmysłów. W komunikacji słowa nie odgrywają najważniejszej roli. Podstawowe modele komunikacji werbalnej Nasze szkolenie opiera się na dwóch filarach: "kwadratowym" modelu komunikacji Friedemana Shulza von Thuna oraz filozofii komunikacji T. Gordona, opracowanej przez A. Faber i E. Mazlish wraz z elementami teorii A. Ellisa. Thomas Gordon w swej książce "Wychowanie bez porażek" (wydawnictwo PAX) oraz w późniejszych publikacjach przedstawił teorię pozwalającą na rozwiązywanie konfliktów bez poczucia przegranej jednej ze stron. Składa się ona z kilku fundamentalnych zasad: warunku akceptacji własnych uczuć takimi jakie one są akceptacji uczuć innych ludzi koncentracji na problemie bez oceniania Teoria T. Gordona poparta praktyką okazała się być rewolucyjną, łamiąc tradycyjne, funkcjonujące od pokoleń przyzwyczajenia takie jak bagatelizowanie problemów dzieci (i innych ludzi) czy wiara w sprawczą moc kary. Następnie teoria ta została rozwinięta przez A. Faber i E. Mazlish, które to w swoich książkach "Jak mówić, żeby dzieci słuchały" (wydawnictwo Media Rodzina) oraz w późniejszych publikacjach przekuły ją na praktyczny język codziennych zdarzeń. Wprowadziły do niej, oprócz samej akceptacji swoich i uczuć innych ludzi, prawo do ich nazywania. Nad problemem wyrażania i kontroli własnych emocji niezależnie pracował A. Ellis, który zajmował się najsilniejszymi emocjami takimi jak złość czy gniew. Według jego teorii nie powinno się tłumić emocji, jedynie kontrolować obniżając ich poziom. Wszystkie wymienione wyżej teorie znakomicie spina model komunikacji Friedemana Shulza von Thuna przedstawiony w książce "Sztuka rozmawiania cz.1" (Wydawnictwo WAM), który z grupą niemieckich psychologów postanowił w latach siedemdziesiątych opracować uniwersalny model zawierający wiele funkcjonujących teorii komunikowania się (np. Carla Rogersa, Alfreda Adlera i wielu innych). Kwadratowe komunikaty Prezentowany przez nas model komunikacji został opracowany przez Friedemana Shulza von Thuna. Obejmuje on cztery grupy problemów związanych z komunikacją międzyludzką: ujawnienia siebie, czyli tego co nadawca mówi o sobie - kim jest i co czuje wzajemnych relacji, czyli tego co nadawca sądzi o odbiorcy - jak nawiązuje z nim kontakt, jak go traktuje. Wpływa to na samopoczucie odbiorcy - poczucie akceptacji lub odrzucenia. apelu, czyli tego co nadawca pragnie osiągnąć i jak wpłynąć na odbiorcę zawartości rzeczowej komunikatu czyli tego jak zrozumiale przekazywać informacje o aktualnym stanie rzeczy Dla zapamiętania modelu zwykliśmy go przedstawiać w formie kwadratu: Każdy komunikat zawiera cztery wymiary: Wymiar ujawnienia siebie, czyli co mówi o sobie nadawca Wymiar wzajemnych relacji, czyli co nadawca myśli o odbiorcy Apel, czyli do czego nadawca chce nakłonić odbiorcę Zawartość rzeczową, czyli co nadawca komunikuje odbiorcy Tak jak nadawca przekazuje cztery informacje, tak odbiorca posiada czworo uszu: ucho terapeutyczne - wyczulone na ujawnianie siebie odbiorcy ucho drażliwe - wyczulone na wzajemną relację ucho apelowe - wyczulone na apel nadawcy ucho rzeczowe - wyczulone na zawartość rzeczową komunikatu Odbiorca ma czworo uszu i decyduje, co usłyszy: Ucho terapeutyczne reaguje na ujawnienie siebie Ucho drażliwe reaguje na wzajemną relację Ucho apelowe reaguje na apel Ucho rzeczowe reaguje na zawartość rzeczową   Informacje zawarte na naszej stronie internetowej są własnością firmy Solution, która posiada wszelkie prawa autorskie do nich. Publikacje częściowe lub całościowe bez naszej zgody są zabronione. Jezeli chcą Państwo skorzystać z tych informacji prosimy o kontakt telefoniczny: 058 6229080.

---