Politechnika Częstochowska
Wydział Elektryczny
Katedra Elektrotechniki
Zakład Elektrotechniki
Laboratorium Elektrotechniki Teoretycznej
Badanie składowych symetrycznych
w niesymetrycznym układzie trójfazowym
Częstochowa 2004
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary składowych symetrycznych kolejności zgodnej i przeciwnej napięć międzyfazowych oraz porównanie wyników pomiarów z wynikami uzyskanymi sposobami analitycznymi i wykreślnymi.
2. Wiadomości podstawowe
2.1. Składowe symetryczne
Mówimy, że układ trójfazowy jest kolejności zgodnej, jeśli faza B spóźnia się za fazą A o T/3, faza C spóźnia się za B o T/3, a faza A spóźnia się za C o T/3. Jeśli kolejność faz jest przeciwna, to mówimy, że jest to układ trójfazowy kolejności przeciwnej. Jeśli wszystkie fazy A, B, C nie są przesunięte względem siebie, to mówimy, że jest to układ kolejności zerowej. Układy poszczególnych kolejności zobrazowano na rysunku 1.
Kolejność zerowa |
Kolejność zgodna |
Kolejność przeciwna |
|
|
|
Rys.1. Układy trójfazowe kolejności zerowej, zgodnej i niezgodnej
Układ dowolnych trzech napięć lub prądów sinusoidalnych o tej samej pulsacji można przedstawić jako superpozycję trzech symetrycznych układów trójfazowych kolejności zerowej, zgodnej przeciwnej. Pewną analogią może być możliwość rozkładu dowolnego wektora na składowe w układzie kartezjańskim.
Jeśli dany jest układ trzech napięć trójfazowych UA, UB, UC, to składowe symetryczne tych napięć U0, U1 i U2 (dokładniej - składowe symetryczne względem fazy A UA0, UA1 i UA2) wyznacza się ze wzoru
gdzie
Gdy dane są napięcia U0, U1 i U2, to napięcia UA, UB i UC wyznacza się ze wzoru
Analogiczne zależności obowiązują dla prądów.
Składowe symetryczne mają duże znaczenie w analizie stanów awaryjnych trójfazowych obwodów symetrycznych oraz w analizie wirujących maszyn elektrycznych prądu sinusoidalnego
w stanach ustalonych.
2.2. Wykreślne metody znajdowania składowych symetrycznych
Spośród różnych metod wykreślnych znajdowania składowych symetrycznych omówimy dwie. Pierwsza z nich może być stosowana do dowolnego układu prądów lub napięć trójfazowych. Rysujemy układ prądów lub napięć trójfazowych (rys. 2). Znajdujemy środek ciężkości trójkąta ABC - oznaczmy go przez D (środek ciężkości trójkąta leży na przecięciu środkowych). Odcinek OD obrazuje składową kolejności zerowej. Na boku BC budujemy dwa trójkąty równoboczne, otrzymując po lewej punkt M, a po prawej punkt N. Odcinek MA jest obrazem trzykrotnej składowej zgodnej, a NA - trzykrotnej składowej przeciwnej.
Rys. 2. Wykreślna metoda znajdowania składowych symetrycznych
Druga metoda nadaje się do układu napięć lub prądów trójfazowych tworzących wielobok zamknięty (np. napięcia liniowe, prądy liniowe w układzie trójprzewodowym). Dla takiego układu składowa kolejności zerowej jest równa zeru. Pozostałe dwie składowe wyznacza się w następujący sposób. Rysujemy trójkąt wskazów (rys. 3). Z punktu C prowadzimy półprostą przechodzącą przez połowę odcinka AB, czyli punkt D. Pod kątem 30° do tej półprostej z punktu C prowadzimy drugą półprostą. Następnie z punktu D prowadzimy półprostą pod kątem 90°. Dwie ostatnie półproste przecinają się w punkcie E. Odcinek BE jest graficznym obrazem wskazu U1AB, natomiast odcinek EA - wskazu U2AB. Jeśli wykres był wykonany w skali, to można z niego odczytać bezpośrednio części rzeczywiste i urojone obydwu składowych oraz ich długości:
Rys. 3. Wykreślna metoda znajdowania składowych symetrycznych dla układu wskazów tworzących trójkąt
2.3. Filtry składowych symetrycznych
Filtrami składowych symetrycznych są urządzenia, których zadaniem jest wydzielenie odpowiednich składowych symetrycznych napięć lub prądów występujących w układzie trójfazowym. Rozróżniamy filtry składowej zerowej, zgodnej i przeciwnej.
Najbardziej rozpowszechnione i najprostsze w budowie są filtry składowej zerowej prądu
i napięcia. Wynika to stąd, że składowa zerowa jest równa 1/3 sumy mierzonych napięć lub prądów. Filtr należy zbudować tak, aby jego wskazanie było proporcjonalne do sumy odpowiednich wielkości. Trudniejsze w wykonaniu są filtry składowej symetrycznej zgodnej lub przeciwnej.
W instrukcji ograniczymy się do pokazania, że jeśli
to wskazania woltomierzy V1 i V2 w układzie zastosowanym w ćwiczeniu są równe modułom składowych symetrycznych U1 i U2 napięć liniowych UAB, UBC i UBC. Przy założeniu, że potencjały punktów A, B i C są znane, potencjał punktu N wynosi
Jak wiadomo, jednemu dowolnie wybranemu punktowi układu można przypisać potencjał równy zeru. Niech to będzie punkt N, tzn. niech VN = 0. Wynika stąd, że
Podstawiając otrzymaną zależność we wzorach na składowe symetryczne, otrzymujemy
przy czym w powyższych wyprowadzeniach wykorzystano tożsamości:
Z otrzymanych zależności wynika, że
3. Przebieg ćwiczenia
Zestawić układ pomiarowy wg schematu z rysunku 4 (elementy oznaczone linią przerywaną znajdują się we wspólnej obudowie; woltomierze V1 i V2 powinny być cyfrowe; w razie braku dwóch woltomierzy cyfrowych zastosować jeden z możliwością łatwego przełączania pomiędzy zaciskami A i C),
Rys. 4
Nastawić rezystory dekadowe RD1 i RD2 na wartości: RD1 = 686,4 , RD2 = 686,8 ,
Nastawić wartość rezystora suwakowego Rs na wartość maksymalną,
Upewnić się, że kolejność faz na wyjściu autotransformatora jest zgodna,
Nastawić napięcie zasilania na 60 V lub mniej (UWAGA: maksymalna dopuszczalna wartość napięcia podawanego na układ wynosi 60 V),
Dla trzech różnych położeń suwaka rezystora Rs odczytać wskazania mierników.
Tabela 1
Lp. |
Pomiary |
Metoda analityczna |
Metoda wykreślna |
|||||||||
|
UAB |
UBC |
UCA |
U1 |
U2 |
UAB |
UBC |
UCA |
U1 |
U2 |
U1 |
U2 |
|
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4. Opracowanie sprawozdania
Cel ćwiczenia.
Schemat pomiarowy i tabela wyników.
Parametry i dane znamionowe zastosowanych przyrządów.
Wyznaczyć zespolone wartości napięć liniowych (zob. Dodatek),
Wyznaczyć składowe symetryczne napięć liniowych metodą analityczną (zob. punkt 2.1).
Wyznaczyć składowe symetryczne napięć liniowych metodą wykreślną (zob. punkt 2.2).
Przykłady obliczeń poszczególnych wartości w tabeli.
Wnioski.
5. Pytania sprawdzające
Co to są składowe symetryczne?
Podać związki między układem napięć lub prądów trójfazowych a ich składowymi symetrycznymi.
Omówić wykreślne metody znajdowania składowych symetrycznych.
Omówić zastosowanie składowych symetrycznych.
Omówić różne filtry składowych symetrycznych prądów i napięć.
Uzasadnić działanie układu pomiarowego jako filtra składowej zgodnej i niezgodnej napięć liniowych.
Literatura
[1] Bolkowski S.: Elektrotechnika teoretyczna, tom I - teoria obwodów elektrycznych, WNT,
W-wa 1986, ss. 223-232.
[2] Bolkowski S.: Obwody elektryczne w stanie ustalonym, WNT, W-wa 1974, seria E, ss. 232-
-239.
[3] Bolkowski S., Matusiak R.: Podstawy elektrotechniki, część 3, Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej (skrypt), W-wa 1972, ss. 189-195.
[4] Cholewicki T.: Elektrotechnika teoretyczna, tom I, WNT, W-wa 1970, ss. 616-656.
[5] Klonowicz Z., Zurzycki Z.: Podstawy elektrotechniki, część 3, Wydawnictwa AGH (skrypt), Kraków 1975, ss. 65-71.
[6] Krakowski M.: Podstawy elektrotechniki, część 2, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej (skrypt), Łódź 1974, ss. 95-113.
[7] Kurdziel R.: Podstawy elektrotechniki, WNT, W-wa 1973, ss. 622-629.
Dodatek
Aby na podstawie tabeli 1 wyznaczyć zespolone wartości napięć liniowych, można skorzystać z poniższej metody. Ponieważ układ napięć liniowych tworzy trójkąt ABC (rys. 5), to znamy boki tego trójkąta (napięcia zmierzone UAB, UBC i UCA). Kąty i w tym trójkącie łatwo wyznaczymy za pomocą twierdzenia kosinusów, z którego otrzymuje się
Przyjmując, że kąt przesunięcia fazowego napięcia UAB jest równy zero, otrzymujemy
Rys. 5. Układ niesymetrycznych napięć liniowych
Badanie składowych symetrycznych w niesymetrycznym układzie trójfazowym
6
Politechnika Częstochowska, Wydział Elektryczny, Katedra Elektrotechniki