pytania do egzaminu - cz. 2, zachomikowane firma, mikroekonomia


  1. Co stanowi kluczowe zagadnienie leżące u podstaw analizy ekonomicznej?

należy wytwarzać

  1. Jakie zagadnienia obejmuje przedmiot ekonomii?

Przedmiot ekonomii stanowi obszar ludzkich zachowań, obejmujący produkcję, wymianę i użytek czyniony z dóbr i usług. Jest to odpowiedź na pytanie co, jak i dla kogo wytwarzać?

Wybór ekonomiczny jest podstawowym problemem ekonomicznym. Zadanie ekonomii sprowadza się do wyboru, które z potrzeb ludzkich mogą być zaspokojone oraz w jakim stopniu można to uczynić. Ograniczoność (rzadkość) zasobów powoduje powstanie wielu trudnych i złożonych zagadnień do rozwiązania przez podmioty.

  1. Jaką rolę odgrywa teoria w ekonomii?

Teorie ekonomiczne chcą objaśnić i powinny interpretować rzeczywistość gospodarczą. Teorie dostarczają abstrakcyjnego obrazu przebiegu procesów i zjawisk gospodarczych. W tym obrazie eksponowane jest to, co w danych warunkach jest typowe i istotne.

Obraz teoretyczny nie zawiera i szczegółów i elementów nietypowych, objaśniając przyczyny i skutki pewnych zjawisk i procesów ekonomicznych. Dostarcza też określonych inspiracji dla polityki gospodarczej.

Teoria ekonomii - wykrywać związki, objaśniać, interpretować; życzenie aby politycy zrobili z tego pożytek; ogarnianie rzeczywistości przy pomocy terminów, wskazywanie przyczyn i skutków procesów.

Politycy powinni doceniać i wykorzystywać prawa i teorie tworzone przez ekonomię.

Budowa teorii wiąże się z:

Pokazuje to, że budowa teorii jest procesem długim i raczej trudnym.

Aby być dobrym obserwatorem trzeba mieć umiejętności niekonwencjonalnego punktu widzenia na rzeczywistość. Trzeba poświęcić sporo czasu i posiadać umiejętność abstrakcyjnego myślenia.

  1. Jakie są główne sposoby dochodzenia do badań ekonomicznych?

Typy czynności:

Indukcja jest zjawiskiem prostym, ale przejście jest jednym z najbardziej dyskusyjnych.

Prawa teorie i modele muszą być weryfikowane (łac. were - prawdziwość) - potwierdzine przez ogół uczonych.

0x01 graphic

  1. Jakie są dwie podstawowe gałęzie ekonomii jako przedmiotu badań?

Ekonomia pozytywna dąży do wypracowania uniwersalnych metod i narzędzi analizy ekonomicznej, celem sformułowania obiektywnych wniosków - mówi jak jest.

Z sądami normatywnymi mamy do czynienia, gdy badacz wyraża swe przekonania i formułuje pewne zalecenia oparte na subiektywnym wartościowaniu zjawisk. - mówi jak powinno być.

  1. Jaki związek występuje pomiędzy pojęciem kosztu a pojęciem rzadkości

Na tle rzadkości zasobów powstaje problem rozmieszczenia zasobów (bo jest ich mniej niż potrzeb), podziału dochodów(kogo bardziej nagrodzić), utrzymania pełnego zatrudnienia(lub minimalnego bezrobocia), problem równowagi pomiędzy zaspokojeniem potrzeb bieżących i przyszłych.

Twierdzi się, że żadna jednostka (ani społeczeństwo) nie posiada niewyczerpanych zasobów.

Ekonomia musi uporać się z wyborem:

Definicja rzadkości

Ekonomiczna rzadkość to pojęcie dotyczące skończonej ilości zasobów ludzkich i rzeczowych, które za pomocą najlepszej osiągalnej wiedzy technicznej można wykorzystać do wytworzenia jedynie ograniczonych (ale maksymalnych w danym czasie) ilości dóbr ekonomicznych.

Dobra ekonomiczne to dobra rzadkie.

Społeczeństwo musi dokonywać wyboru dóbr, bo nie można zaspokoić wszystkich potrzeb i pragnień.

  1. Czym są krzywe możliwości produkcyjnych i co implikuje ich nachylenie w dół

0x08 graphic
Krzywa możliwości produkcyjnych określa maksymalną z możliwych wielkość produkcji jednego dobra przy danych rozmiarach produkcji dobra drugiego. Obrazuje ona warianty („mapę”) wyborów, jakich społeczeństwo musi dokonać w procesie decydowania o strukturze produkcji.

Ograniczoność zasobów sprawia, że punkty położone na zewnątrz krzywej możliwości produkcyjnych są nieosiągalne. Stąd inna nazwa - granica możliwości produkcyjnych. Produkcja odpowiadająca punktom poniżej krzywej jest nieefektywna. Przesuwając się w kierunku krzywej (z punktu (0,0)) otrzymuje się możliwość zwiększenia wytwarzanej ilości jednego dobra nie tracąc nic z drugiego.

Krzywa możliwości produkcyjnych jest graficznym przedstawieniem różnych kombinacji dóbr, które mogą być wytworzone przez jakąś jednostkę, społeczność, kraj w warunkach, gdy wszystkie zasoby są w pełni efektywnie wykorzystane.

KMP przedstawia przy każdym poziomie jednego dobra maksymalną produkcję drugiego dobra. Ilustruje zatem problem substytucyjności, czyli problem jak zwiększa się produkcję jednego dobra za cenę zmniejszenia produkcji drugiego dobra. Jeżeli stopa substytucji jest wielkością stałą to mamy sytuację, w której zwiększenie produkcji jednego dobra odbywa się za cenę takiego samego zmniejszenia produkcji innego dobra (a na wykresie zamiast krzywej byłaby prosta - za takie same jednostki zwiększenia jednego dobra to samo zmniejszenie drugiego).

Jeżeli są stałe zasoby czynników produkcji i są one doskonale mobilne to przesuwanie części tych czynników z jednej dziedziny do innej powoduje, że na początku przyrosty dóbr są duże, a w miarę kontynuowania procesu stosunek efektów dodatnich do ujemnych jest coraz mniejszy.

KMP jest zbudowana według prawa malejącego przyrostu produkcji oraz według prawa rosnącego kosztu alternatywnego.

  1. Jakie jest zastosowanie analizy krzywych możliwości produkcyjnych do badania zjawisk ekonomicznych w krótkim i długim okresie?

W krótkim okresie zasoby są stałe co do wielkości i jakości, nie ma tez postępu technologicznego (gospodarka ma charakter statyczny)

W dłuższym okresie następuje przyrost ludności (przyrost pracy), zmieniają się kwalifikacje zatrudnionych, powiększają się zasoby dóbr kapitałowych, zmienia się ilość ziemi uprawnej (nawadnianie, odwadnianie), powstają nowe technologie, zwiększa się wydajność zasobów ekonomicznych zaangażowanych w toku produkcji, rosnące zasoby oraz postęp, umożliwiają przyrost możliwości produkcyjnych gospodarki.

Proces ten nazywa się wzrostem gospodarczym, a o gospodarce ze zwiększającym się woluminem produkcji z okresu na okres mówi się, że ma charakter dynamiczny.

Według Keynes'a długi okres czasu nie istnieje w ogóle, bo wszyscy będziemy do tego czasu nieboszczykami. Różnica między długim a krótkim okresem jest więc labilna.

KMP przesuwa się z krzywej najmniej korzystnej (wewnętrznej) na bardziej korzystne (zewnętrzne) - jeśli taki proces ma miejsce, to jest to sytuacja korzystna. Można to osiągnąć poprzez:

  1. specjalizację pracy

  2. racjonalny podział zadań prowadzi do wzrostu wydajności pracy

  3. umiejętne rozkładanie kosztów w celu uniknięcia zbytniego ryzyka w działalności gospodarczej firm

  4. substytucję zasobów - stałe poszukiwanie możliwości zastępowania rzadkich zasobów innymi

  5. korzyści skali uzyskane po obniżce ceny produkcji

  6. międzynarodowa integracja gospodarcza oznaczająca wzrost możliwości efektywnego wykorzystania potencjału produkcyjnego.

  1. Co oznaczają punkty leżące na zewnątrz krzywej możliwości produkcyjnych a co leżące wewnątrz?

Produkcja odpowiadająca punktom poniżej krzywej jest nieefektywna. Przesuwając się w kierunku krzywej (z punktu (0,0)) otrzymuje się możliwość zwiększenia wytwarzanej ilości jednego dobra nie tracąc nic z drugiego.

Dowolny punkt na KMP oznacza, że wszystkie zasoby są w pełni wykorzystane i dzięki nim wyprodukuje się największe ilości takich dóbr i usług, na które znajdą się nabywcy.

Punkty H i I oznaczają z kolei sytuację poza możliwościami produkcyjnymi gospodarki, społeczeństwa, firmy, jednostki itp. (punkty nierealne).

  1. Co to jest koszt alternatywny (ukryty)

Koszt alternatywny (niewykorzystany wariant) jest następstwem sytuacji, w której ograniczone rozmiary zasobów ekonomicznych powodują konieczność dokonywania wyborów. Tę spośród alternatyw, która nie została zrealizowana opatruje się mianem kosztu alternatywnego. Koszt ten jest niemierzalny, ponieważ alternatywa nie zrealizowała się. Jednak nie wszystkie niewykorzystane możliwości nazywa się kosztem alternatywnym, a tylko najlepszą z niewykorzystanych możliwości nazywa się kosztem alternatywnym.

  1. Pojęcie rynku i rodzaje rynku ze względu na różne kryteria

Def.: Gospodarka rynkowa jest skomplikowanym mechanizmem służącym nieuświadomionej koordynacji działań osób i przedsiębiorstw za pośrednictwem systemu cen i rynków. Jest to mechanizm komunikacji pozwalający skupić pewną wiedzę i działania milionów różnorodnych jednostek ludzkich.

Nikt tego mechanizmu nie zaprojektował. Powstał on w wyniku ewolucji; podobnie jak społeczeństwo podlega zmianom ale wytrzymuje najważniejszy sprawdzian każdej organizacji, jest zdolny do przeżycia.

Rynek jest rozumiany w tym kontekście jako proces, za pośrednictwem którego wzajemne oddziaływania nabywców i sprzedawców danego dobra prowadzą do określenia jego ceny i ilości.

Ważne cechy:

  1. złożoność

  2. nie narzucony, nieuświadomiony, koordynuje

  3. system cen i rynek pośrednikiem w działaniu

  4. powstał w drodze ewolucji

Rynek jest formą więzi pomiędzy:

Więzi te urzeczywistniają się za pośrednictwem:

Za pośrednictwem tych dat ekonomicznych nawiązują się więzi pomiędzy podmiotami.

0x08 graphic
b. modele przepływu towarów

0x08 graphic

Rynek pojmowany jako ogół transakcji kupna-sprzedaży oraz warunków w jakich one przebiegają dzieli się na:

Rynki wolny i regulowany to rynki realistyczne, a doskonały - logiczny.

  1. Czym są krzywe popytu i podaży i w jaki sposób można je wykorzystywać do zrozumienia przebiegu procesu rynkowego

Krzywa popytu obrazuje zależność pomiędzy ceną a rozmiarami zapotrzebowania na dobro przy innych wielkościach niezmienionych.

Krzywa podaży ukazuje zależność pomiędzy ceną a ilością oferowanych towarów przy innych wielkościach nie zmienionych.

W punkcie przecięcia się krzywej popytu i podaży występuje równowaga rynkowa.

  1. Popyt jako relacja, nachylenie krzywej i determinanty popytu

Popyt - ilość dobra, które nabywcy pragną i mogą kupić w danym okresie po danych cenach. Ilość dobra którą nabywcy chcą kupić po danej cenie nazywa się ilością żądaną. W normalnych warunkach zachodzi ujemna relacja pomiędzy ceną a ilością towaru (Cena towaru wzrasta to ilość sprzedana maleje i na odwrót). Popyt nie jest ilością ale relacją.

Do określenia konkretnej ilości towaru sprzedanej przy danej cenie używa się pojęcia wielkości popytu, na wykresach będącym zwykle krzywą o nachyleniu ujemnym.

Do pozaekonomicznych determinantów popytu należą:

Z wymienionych czynności jedne są przewidywalne a inne nie są.

Rola niektórych wzrasta w miarę wzrostu dobrobytu całych społeczeństw, inne wykazują tendencje do zmniejszania się. Cześć okoliczności kumuluje się, a część działa w różnych kierunkach.

Ekonomiści dzielą czynniki wpływające na wielkość popytu na te, które wypływają ze strony konsumentów oraz na te, które wypływają ze strony producentów.

Czynniki wypływające ze strony konsumentów:

Czynniki wypływające ze strony producentów, dostawców, przedsiębiorców:

Należy odróżnić popyt od zapotrzebowania.

Zapotrzebowanie jest tylko chęcią nabywcy do posiadania jakiegoś dobra - sytuacja ta nie interesuje ekonomistów.

Popyt jest zapotrzebowaniem popartym siłą nabywczą - tylko na niego reaguje gospodarka (a nie na zapotrzebowanie)

  1. Wzrost popytu, spadek popytu, przesunięcie krzywej popytu

Przesuwanie zgodnie z kierunkiem krzywej - to ruch zgodny ze zmianą cen, przesuwanie się całej krzywej w poziomie uzależnione jest od innych czynników.

Wszelkie zmiany wypływające ze zmian cen odzwierciedlają się w położeniu punktu na krzywej.

Inne czynniki wpływają na położenie krzywej - zmiana dochodów - zazwyczaj zwiększa możliwości zakupu - zwiększa się popyt przy danych cenach.

0x08 graphic
Przy danych cenach popyt będzie większy.

Konsumenci dążą do maksymalizacji korzyści z konsumpcji towarów przy swoich dochodach.

Zmiany w podziale dochodów pomiędzy gospodarstwami domowymi - przesuniecie krzywej w prawo dla zyskujących i w lewo dla grup tracących dochody.

0x08 graphic

Pozacenowe czynniki określające popyt:

    1. zmiana wysokości realnych dochodów

      • dobra normalne - wzrost dochodu - wzrost popytu

      • dobra niższego rzędu - wzrost dochodu -> spadek popytu

  1. poziom cen dóbr