Teorie zachowań dewiacyjnych, DEWIACJA I PATOLOGIA


TEORIE REAKCJI SPOŁECZNEJ

SYMBOLICZNY INTERAKCJONIZM A KIERUNEK REAKCJI SPOŁECZNEJ

KITSUSE I CICOUREL: POSTULATY TEORETYCZNE I DYREKTYWY METODOLOGICZNE

KONCEPCJA ERIKSONA

KONCEPCJA BECKERA

Zachowania:

zgodne z regułami

sprzeczne z regułami

postrzegane jako dewiacyjne

błędnie oceniane

dewiacja czysta

nie postrzegane jako dewiacyjne

konformistyczne

dewiacja ukryta

Konformistyczne- zgodne z regułami i nie postrzegane jako dewiacyjne

Błędne ocenianie- gdy posądzi się kogoś o coś, czego nie zrobił

Dewiacja ukryta- zachowanie łamie reguły postępowania, lecz społeczna widownia nie jest tego świadoma i nadal traktuje je jako konformistyczne

Dewiacja czysta- stanowi naruszanie reguł i jest tak odbierane przez społeczna widownię

RODZAJE DEWIACJI I TYPY NAZNACZEŃ

Negatywna- takie zachowanie, które w poszczególnych grupach, środowiskach czy społeczeństwach są traktowane jako „złe”, niepożądane, naganne, stanowią naruszenie nakazu- nie są aprobowane

MECHANIZMY NAZNACZANIA

ANALIZA KIERUNKU REAKCJI SPOŁECZNEJ

TEORIE ETIOLOGICZNE

KIERUNEK STRUKTURALNY- TEORIA ANOMII R. K. MERTONA

Nadmierne akcentowanie konieczności realizowania kulturowo wyznaczonych celów w porównaniu z naciskiem, jaki dana kultura kładzie na przestrzeganie norm regulujących zachowania mające służyć osiąganiu nowych celów, rodzi tendencje do zachowań nonkonformistycznych. brak równowagi między postrzeganą istotnością celów i środków kulturowych sprzyjają „chodzeniu na skróty”- sięganiu po nie aprobowane, nieinstytucjonalne środki