opodatkowanie przedsiębiorstw, STUDIA, system podatkowy


opodatkowanie przedsiębiorstw pytania opisowe na egzaminie (5 pytań)

ustawa ordynacja podatkowa

ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym

ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych

ustawa postępowanie egzekucyjne w administracji

ustawa o podatku od towarów i usług

Podatki zostały wprowadzone w historii, powstały w starożytnym Rzymie i Grecji. Pojawiła się taka potrzeba, bo państwo musiało mieć pieniądze na prowadzenie wojen. Odkąd wynaleziono pieniądze, stały się one bardzo pożądane.

Zanim powstały podatki musiały zaistnieć 3 przesłanki (które uwarunkowały powstanie podatków):

W starożytnej Grecji i Rzymie były to:

W epoce feudalnej:

W tej epoce kształtuje się zasada, że ogranicza się rolę władzy na rzecz parlamentu w zakresie nakładanie podatków, dlatego

W okresie kapitalizmu (w związku z rozwojem, uprzemysowieniem) ostatecznie ukształtował się system podatkowy:

zaczęto rozróżniać te dochody, które „zjadamy” (konsumujemy) od dochodów, które przeznaczamy na rozwój przedsiębiorstw

RZĄDZI TEN, KTO NAKŁADA PODATKI, czyli w ręku którego znajduje się uprawnienie (narzędzie) do nakładania podatków

podatki- świadczenie pieniężne, przymusowe, bezzwrotne, zawsze były istotnym elementem polityki państwa, główne źródło dochodu państw, znajomość przepisów podatkowych pozwala osiągnąć zyski (ulgi, zwolnienia), każdy musi je płacić

budżet- pieniądze wszystkich obywateli naszego państwa

Pieniądz jest bardzo istotnym elementem w funkcjonowaniu państwa.

Pobieranie podatków odbywa się na określonych zasadach. Znajomość tych zasad ma bardzo ważne znaczenie dla podatnika.

Powszechność opodatkowania jest bezsporna- każda dziedzina życia jest opodatkowana, jednak państwo pewne dochody zwalnia od podatku

Mamy swoje potrzeby, które zaspakajamy indywidualnie, ale są też takie, które zaspakaja państwo, np. potrzeba bezpieczeństwa, czyli wojsko, policja, szkolnictwo

ZASADY PODATKOWE:

to postulaty nauki pod adresem praktyków określające warunki, jak powinien wyglądać prawidłowo funkcjonujący system podatkowy

UWAGI:

ZASADY:

    1. zasada równości- wszyscy płacą podatki, wszyscy powinni uczestniczyć w utrzymywaniu państwa proporcjonalnie do swoich dochodów

    2. zasada pewności- każdy obywatel powinien wiedzieć jaki jest termin płatności, kwota podatku, sposób płatności, zakaz zmian podatkowych w trakcie roku podatkowego

    3. zasada dogodności- każdy obywatel powinien być zobowiązany do płacenia podatku w takim czasie, w jakim ma możliwość jego zapłacenia, np. jak dostanie wypłatę

    4. zasada taniości- taniość w kierunku państwa- chodzi o minimalne koszty związane z wymiarem i z poborem podatku; taniość do podatnika- ograniczenie kosztów związanych z zapłatą podatku

Funkcje podatków:

- mają charakter obiektywny, nie zmieniają się

- ulegają modyfikacji w związku ze zmianami gospodarczymi

  1. funkcja fiskalna- najstarsza funkcja podatków, podatki są głównym źródłem dochodów państwa, podatki są z bardzo wielu dziedzin życia; wpływów z tytułu podatków nie da się zastąpić wpływami z innych źródeł

  2. funkcja redystrybucyjna- podział dochodu i majątku narodowego pomiędzy podatnikiem a różnymi innymi podmiotami

  3. funkcja stymulacyjna- uniwersalna w każdym państwie, przejawia się trzema elementami:

    1. polega na wprowadzeniu określonego podatku np. cło

    2. różnicowanie stawek podatkowych

    3. stosowanie ulg, zwolnień i zwyżek np. odliczenie na dzieci

np. wprowadza się wysoki podatek od sprowadzanych aut, aby ograniczyć ich import

np. obniża się stawkę podatkową, bo chce się, aby rozwinęła się dana gałąź przemysłu

symulacja gospodarcza- wykorzystanie podatku do osiągnięcia zamierzonego celu, przejawia się w czterech płaszczyznach:

  1. oddziaływanie na strukturę gospodarki narodowej

  2. wpływ na kierunki i lokalizacje działalności gospodarczej

  3. dążenie do zwiększenia efektywności ekonomicznej

  4. kształtowanie akumulacji i konsumpcji

symulacja pozagospodarcza- np. polityka populacyjna w Chinach

prawo podatkowe- jest to ogół przepisów regulujących zasady powstawania, ustalania oraz wygasania zobowiązań podatkowych oraz obowiązki podatników, płatników i inkasentów poszczególnych podatków

źródło prawa podatkowego- akty normatywne ustalające uprawnienia i obowiązki w zakresie podatków lub stanowiące warunki do ich powstawania

źródła prawa:

konstytucja- ustawa zasadnicza, podstawowy dokument w naszym państwie, Trybunał Konstytucyjny stoi na straży zgodności ustaw z konstytucją, akt prawny zawierający określone postanowienia i nic nie może być z nią sprzeczne

ustawy- w ustawach podatkowych znajduje się główny trzon regulacji podatkowej, treścią ustaw są konstrukcje podatkowe dotyczące danego podatku

rozporządzenia- dotyczą rozwinięcia albo uzupełnienia postanowień ustawy podatkowej, wydaje je Rada Ministrów, Minister Finansów, ma charakter wykonawczy

zarządzenia- dotyczą spraw związanych ze stworzeniem warunków techniczno-organizacyjnych do wykonania ustawy, wydaje je Minister Finansów, ma charakter wykonawczy

ratyfikowane umowy międzynarodowe- mają zapobiegać podwójnemu opodatkowaniu np. kiedy podatnik pracuje za granicą a mieszka w Polsce

prawo miejscowe- gminy, organy samorządu terytorialnego uchwalają podatki od nieruchomości, posiadania psów; obowiązują tylko na terenie danej gminy

NIE SĄ źródłem prawa zwyczaje i orzeczenia sądów.

Mamy trzy rodzaje władzy, które ustanowił Monteskiusz: ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza. Obecnie dochodzi jeszcze czwarta władza- media. Ważne jest to, aby władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza były ze sobą w równowadze. Władza wykonawcza nie może sama nałożyć podatku, musi to nastąpić w drodze ustawy. Czyli musi uchwalić ustawę sejm, zatwierdzić parlament, podpisać prezydent. Musi między nimi dojść do porozumienia.

Postępowanie podatkowe jest dwuinstancyjne. W pierwszej instancji naczelnik Urzędu Skarbowego wydaje decyzję. Podatnik może się odwołać, jeżeli nie zgadza się z decyzją. Odwołuje się do dyrektora Izby Skarbowej. Decyzja dyrektora kończy tok instancyjny w zakresie postępowania podatkowego. Ale podatnikowi przysługuje jeszcze skarga do sądu administracyjnego. Zapada wyrok sądu w tej sprawie. Ten wyrok jest wiążący, wszystkie poprzednie decyzje są uchylane przez sąd. Ale nie może się na ten wyrok powołać kto inny. Wyroki sądu mają wpływ na stosowanie przepisów prawa, na zmianę przepisów, na wykładnię.

CECHY PODATKU:

KONSTRUKCJE podatkowe, tzn zmienne cechy podatku:

Podział podatków:

- pośrednie- VAT, akcyza, podatek od gier, ja jestem podatnikiem, ale przerzucam podatek na swoich odbiorców

- bezpośrednie- całe podatki dochodowe

Kryterium podziału jest fakt przerzucalności. Podmiot opodatkowany jest formalnie podatnikiem, ale przerzuca podatek na inne osoby.

POSTĘPOWANIE EGZEKUCYJNE

celem postępowania jest wyegzekwowanie należności w postaci podatku, do których zapłacenia zobligowana była osoba, a się uchyliła; stosowane są wobec tej osoby środki przewidziane w ustawie

egzekucja jest postępowaniem rygorystycznym i uciążliwym, bo wbrew woli podatnika stosuje się środki, które mają doprowadzić do wyegzekwowania pieniędzy

Zasady stosowane w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego:

egzekucja sądowa- przez komornika, wyroki sądowe, nakazy sądowe

egzekucja administracyjna- podatki, mandaty, pobyt w izbie wytrzeźwień

Może się zdarzyć, że w pewnym momencie obie egzekucje się zbiegną. np. organ administracyjny zajmie rachunek bankowy dłużnika, a dłużnik ma jakiś zaległy niezapłacony nakaz i komornik także zajmie jego rachunek bankowy. Wtedy sąd podejmuje decyzję, kto będzie z tego prawa majątkowego prowadził egzekucję.

PODMIOTY biorące udział w postępowaniu egzekucyjnym:

- zobowiązany- ten, który nie wykonał obowiązku, który na nim ciąży

- wierzyciel- podmiot uprawniony do żądania wykonania obowiązku

- organ egzekucyjny- naczelnik US, dyrektor Izby Celnej, dyrektor ZUSu, organ uprawniony do stosowania środków egzekucyjnych przewidzianych w ustawie w celu wyegzekwowania od zobowiązanego jego obowiązku

Podstawą prowadzenia postępowania egzekucyjnego jest tytuł wykonawczy. Wystawia go wierzyciel i kieruje ten tytuł do właściwego organu egzekucyjnego. Organ egzekucyjny bada prawidłowość wystawienia tytułu wykonawczego, natomiast nie jest uprawniony i nie bada wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.

Zobowiązanemu przysługują zarzuty- w ciągu 7 dni od otrzymania odpisu tytułu wykonawczego ma prawo złożyć zarzuty (czyli odwołanie). Organ egzekucyjny zwraca się z tymi zarzutami do wierzyciela. Wierzyciel ma się wypowiedzieć co do zasadności tych zarzutów i dopiero potem organ egzekucyjny wydaje swoje postanowienie- czy uznać zarzuty czy tez nie.

Zobowiązanemu przysługuje również skarga na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego w terminie 14 dni, rozpatruje je dyrektor Izby Skarbowej.

czynności egzekucyjne- każde działanie mające na celu wyegzekwowanie obowiązku

Bardzo silną pozycję ma wierzyciel. W toku postępowania mogą być składane wnioski o wyłączenie prawa majątkowego, rzeczy spod postępowania egzekucyjnego w określonych sytuacjach, przy czym organ egzekucyjny może zwolnić tylko wtedy, jeśli wierzyciel wyrazi na to zgodę. Organ egzekucyjny na żądanie wierzyciela musi przerwać postępowanie w każdym momencie, na każdym etapie postępowania. Wierzyciel ma decydujące zdanie.

Można prowadzić postępowanie egzekucyjne na terenie państw UE, od zobowiązanych przebywających na terenie UE polski wierzyciel może żądać wykonania obowiązku oraz zagraniczny wierzyciel może żądać wyegzekwowania obowiązku od zobowiązanego przebywającego na terenie Polski. Warunkiem- zobowiązanie musi przekraczać 1500 euro.

Z postępowaniem egzekucyjnym wiążą się także koszty egzekucyjne. Jeżeli zobowiązany jest „goły”, czyli nie ma z czego zapłacić obowiązku ani kosztów, to wtedy kosztami obciąża się wierzyciela, a postępowanie się umarza. Natomiast, jeżeli zobowiązany ma pieniądze na spłatę obowiązku, to musi także zapłacić koszty.

USTAWA ORDYNACJA PODATKOWA

akt prawny z 29 sierpnia 1997 roku, wszedł w życie 1 stycznia 1998 roku

Reguluje ogólne zasady poboru podatku, czyli powstawania, wykonania i wygaszania zobowiązań podatkowych.

Zastąpiła ona dwa akty prawne: ustawę z 1980 roku o zobowiązaniach podatkowych oraz część przepisów kodeksu postępowania administracyjnego w części dotyczącej postępowania w sprawach podatkowych.

Kodeks postępowania administracyjnego bez rozdziału dotyczącego podatków obowiązuje do dnia dzisiejszego.

Kodeks to akt prawny, który całościowo pewne kwestie reguluje np. kodeks cywilny, karny.

Poza ordynacją podatkową obowiązują także przepisy w zakresie kontroli skarbowej oraz postępowania egzekucyjnego w administracji.

Mamy dwa rodzaje kontroli:

Zakres regulacji ordynacji podatkowej:

Zakres stosowania przepisów ustawy ordynacja podatkowa (3 kategorie):

    1. podatki i opłaty

    2. opłata skarbowa oraz opłaty regulowane w przepisie o opłatach lokalnych

    3. nie są podatkami ani opłatami, ale należą do właściwości organów podatkowych np. nadawanie prze organ podatkowy numeru NIP

Pojęcia występujące w ustawie ordynacja podatkowa:

  • płatnik- osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, która jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku we właściwym terminie do organu podatkowego np. zakład pracy, ZUS, bank emerytalny, notariusz

  • inkasent- osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, która jest zobligowana do pobrania podatku od podatnika i do wpłacenia organowi podatkowemu we właściwym terminie
    Płatnik i inkasent- są to podmioty, które pośredniczą pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, pełnią one bardzo ważną funkcję w zakresie usprawniania poboru podatków; ani na płatniku ani na inkasencie nie ciąży obowiązek podatkowy; dysponują i rozporządzają pieniędzmi podatnika.
    Ustawodawca przyznał płatnikowi i inkasentowi wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa

  • podatki- publiczno prawne, nieodpłatne, przymusowe, bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa wynikające z ustawy podatkowej

    • W Polsce rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy. Wynika to z ustawy.

    Organy podatkowe to konkretne osoby stojące na czele organów.

    Postępowanie jest dwuinstancyjne- tzn że można się odwołać. Jeżeli organ wyższej instancji rozpatrzy decyzję niższej instancji, to decyzja ta wydana przez organ wyższej instancji jest wiążąca w sprawie. Ale podatnikowi przysługuje jeszcze skarga do sądu administracyjnego.

    Organy podatkowe pierwszej instancji:

    Organy drugiej instancji:

    Minister Finansów- występuje jako organ pierwszej instancji oraz jako organ odwoławczy (drugiej instancji).

    Właściwości organów podatkowych:

    Organy podatkowe z urzędu przestrzegają swojej właściwości rzeczowej i miejscowej, czyli każdy organ dla porządku ma swój zakres, czym ma się zajmować. W przypadku wydania decyzji z naruszeniem właściwości takie decyzje są nieważne np. wydanie pozwolenia na budowę delikwentowi z Mikołowa przez urząd z Rybnika

    Właściwość rzeczowa naczelnika Urzędu Skarbowego min:

    Właściwości dyrektora Izby Skarbowej:

    Zakres zadań Ministra Finansów w aspekcie ordynacji podatkowej:

    Dwa rodzaje interpretacji:

    Osoba, która składa taki wniosek o dokonanie interpretacji indywidualnej, musi dokładnie opisać to zdarzenie oraz jest zobowiązana do zajęcia własnego stanowiska w tej sprawie, czyli dokonać osobistej oceny prawnej.
    Składając takie zeznanie trzeba złożyć jeszcze oświadczenie, w którym, pod rygorem odpowiedzialności karnej, trzeba zapewnić, że w dniu złożenia tego wniosku nie toczy się w tej sprawie postępowanie podatkowe, kontrolne lub czy sprawa już nie jest rozstrzygnięta przez sąd.
    Jeżeli okaże się, że oświadczenie było fałszywe, to wydana interpretacja nie wywołuje skutków prawnych, a wnioskodawca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności.
    Interpretacja indywidualna musi być dokonana bez zbędnej zwłoki, nie później niż 3 miesiące.
    Jeżeli organ podatkowy się zgadza ze stanowiskiem wnoszącego o interpretację, to odpowiedź organu zawiera tylko uzasadnienie prawne tej oceny stanowiska. Natomiast, jeżeli się nie zgadza, to interpretacja zawiera prawidłowe stanowisko i wskazuje podstawę prawną, czyli obowiązujące przepisy w tym zakresie.
    Interpretacja indywidualna zawiera pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

    Istotna jest rola Ministra Finansów, bo ona może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną lub ogólną, jeżeli stwierdzi, że jest ona nieprawidłowa, uwzględniając w szczególności orzeczenia sądów, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

    Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się osobie, która o tą interpretację się ubiegała. Również są publikowane, ale bez danych, które mogłyby doprowadzić do zidentyfikowania wnioskodawcy.

    Interpretacje są dokonywane odpłatnie- 40 zł

    Interpretacje wydaje nie tylko naczelnik Urzędu Skarbowego, ale też wójt, burmistrz lub prezydent miasta.

    Nie wydanie w ciągu 3 miesięcy interpretacji skutkuje tym, ze po upływie tego terminu uznaje się, że interpretacja została wydana i stwierdza prawidłowość stanowiska wnioskodawcy.

    Zastosowanie się do interpretacji ogólnej nie może szkodzić podatnikowi.

    Podatnik w przypadku wątpliwości ma możliwość wystąpienia o interpretację.

    Organy podatkowe mogą dokonywać kontroli do 5 lat wstecz.

    Sposoby powstawania zobowiązania podatkowego:

    1. zobowiązanie powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże zaistnienie powstania zobowiązania- samoopodatkowanie

    2. zobowiązanie powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego

    Zobowiązanie powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże zaistnienie powstania zobowiązania- zobowiązanie podatkowe powstaje bezpośrednio z mocy prawa, podatnik sam bez wezwania organu podatkowego winien obliczyć podatek i wpłacić go w określonym terminie. Dotyczy to większości podatków. W przypadku nie wykonania tego obowiązku organ podatkowy MOŻE wydać decyzję, która będzie określać wysokość zaległości podatkowej. Decyzja ta ma charakter deklaratoryjny- potwierdza tylko zaległość. Nie tworzy ona zobowiązania podatkowego, bo ono już powstało z dniem zaistnienia zdarzenia.

    Zobowiązanie powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego- decyzja ma charakter konstytutywny- czyli tworzy zobowiązanie. Jeżeli decyzja nie została doręczona, to nie powstaje zobowiązanie.

    Decyzję (pismo) doręcza się za potwierdzeniem odbioru przez pocztę, swoich pracowników lub osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów.

    Decyzję doręcza się podatnikowi (stronie) chyba, że strona działa za pośrednictwem pełnomocnika, to wtedy pismo doręcza się pełnomocnikowi.

    Przedstawiciel ma obowiązek poinformowania o zmianie swojego adresu. W razie nie zawiadomienia o zmianie pismo, które zostało doręczone pod dotychczasowy adres uznaje się za skutecznie doręczone. Jeżeli to pismo wraca do nadawcy, to wpina się je do akt sprawy.

    Jeżeli zobowiązany wyjeżdża za granicę na co najmniej 2 miesiące, to musi wyznaczyć pełnomocnika, aby nie tamować procesu toczącego się postępowania. Chodzi o to, żeby nie doprowadzić do sytuacji, że upływa okres czasu, który organ podatkowy ma na wydanie decyzji. W razie nie wyznaczenia pełnomocnika pismo uważa się za skutecznie doręczone pod adres dotychczasowy i jeżeli wraca do nadawcy to wpina się je do kat sprawy.

    Pełnomocnikiem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Pełnomocnictwo dotyczy tylko danej, konkretnej sprawy, nie wszystkich spraw. Jednak są w sprawach podatkowych takie czynności, które podatnik musi działać osobiście, nie może działać przez pełnomocnika. Pełnomocnictwo może być udzielone na piśmie lub do protokołu.

    Decyzje mogą być doręczone w miejscu zamieszkania lub w miejscu pracy podatnika, ale również w siedzibie organu podatkowego lub w miejscu pracy osoby upoważnionej przez adresata do odbierania korespondencji.
    W razie niemożności doręczenia pisma w miejscu zamieszkania lub w miejscu pracy, to doręcza się je w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie.

    Doręczenie zastępcze

    Kiedy nie ma adresata w domu, to pismo doręcza się za potwierdzeniem odbioru pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy pod warunkiem, że te osoby podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma innej osobie umieszcza się na skrzynce albo na drzwiach w widocznym miejscu. Wtedy pismo uważa się za doręczone.

    Jeżeli jednak nie można tak pisma doręczyć, to poczta w swojej placówce przechowuje pismo przez 14 dni i zawiadamia adresata dwukrotnie. Pierwszy raz od razu zostawiając awizo w skrzynce lub drzwiach, drugie wysyła się po 7 dniach. Jeżeli adresat nie zgłosi się po korespondencję, to jest ona zwracana do nadawcy z adnotacją „nie podjęto w terminie” i pismo uważa się za doręczone.

    Jeżeli natomiast adresat odmawia przyjęcia pisma, to jest ono zwracane do nadawcy z adnotacją „odmówiono przyjęcia korespondencji”. Takie pismo jest wpinane do akt sprawy i uważa się je za skutecznie doręczone w dniu odmowy jego przyjęcia.

    Doręczenie korespondencji leży w interesie podatników, ponieważ nie odbierając pism nie mogą oni skorzystać z prawa, np. składać wyjaśnienia, odwołania.

    Na terenie Unii Europejskiej także jest możliwość doręczania korespondencji podatkowej. Jeżeli podatnik wyjedzie i nikomu nic nie powie, a wydana zostanie decyzja, to zostanie ona doręczona zastępczo. Termin płatności podatku wynosi 14 dni. Jeżeli zapłata nie nastąpi wystawia się tytuł egzekucyjny i egzekucja będzie prowadzona na terenie państwa, w którym obecnie podatnik przebywa.

    Terminy płatności podatku:

    Kodeks Karny Skarbowy- jest to ustaw, która określa, ze nieprzestrzeganie jakich przepisów prawa gospodarczego są sankcje karne. Jedną z takich sankcji jest za niepłacenie podatku wykroczenie lub przestępstwo, w zależności od kwoty niezapłaconego podatku.

    W ordynacji podatkowej ustawodawca zawarł przepisy, które regulują kwestię ulg w spłacie zobowiązań podatkowych. Zasady ustalania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych to:

    1. wszelkie ulgi mogą być stosowane wyłącznie na wniosek np. w przypadku stwierdzenia nieściągalności umorzenie zaległości podatkowej z urzędu jest niemożliwe, tylko na wniosek

    2. decyzje w zakresie ulg mają charakter uznaniowy tzn organ podatkowy może ulgę przyznać, ale nie ma takiego obowiązku

    Co innego jest umorzenie postępowania egzekucyjnego, egzekucyjnego co innego umorzenie zaległości podatkowej.

    Jeżeli umarzamy postępowanie to znaczy, że na ten moment nie ma składników majątkowych, z których można by wyegzekwować należność. Natomiast, nie oznacza to końca sprawy, ponieważ w ciągu 3 lat postępowanie egzekucyjne może zostać podjęte na nowo (np. zobowiązany znajdzie pracę i ma z czego zapłacić). Czyli innymi słowy, jeżeli pojawi się składnik, z którego można prowadzić egzekucję, to może ona być podjęta na nowo.
    Natomiast umorzenie zaległości sprawia, że jej po prostu nie ma.

    Przesłanki do stosowania ulg:

    Zgodnie z orzecznictwem sądu administracyjnego należy uwzględnić interes podatnika, jeżeli nie pozostaje on w kolizji z interesem publicznym.
    Decyzje w zakresie ulg są bardzo trudne, ponieważ organ podatkowy rozstrzyga o nie swoich pieniądzach. Decyduje o pieniądzach, które w konsekwencji należą się nam wszystkim. Decyzje te muszą być więc wyważone, wymagają one wszechstronnej analizy.

    Rodzaje ulg. Ulga może polegać na:

    zaległość podatkowa- jest to niezapłacony w terminie podatek lub nie zapłacona w terminie zaliczka n podatek

    Organ podatkowy na wniosek podatnika w uzasadnionych okolicznościach może, ale nie musi zastosować ulgę. Rozpoznanie wniosku o przyznanie ulgi musi być poprzedzone postępowaniem.

    Warunki udzielania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, gdzie organ podatkowy z urzędu może udzielić ulgi:

    Te cztery przypadki dotyczą sytuacji takich, kiedy z logicznego punktu widzenia nie ma żadnego ekonomicznego wytłumaczenia, żeby dalej dochodzić tych zaległości, bo tak naprawdę będzie się ponosiło tylko dalsze koszty, a nie wyegzekwuje tych należności.

    Wygaśnięcie zobowiązania podatkowego

    Z momentem wygaśnięcia zobowiązania organ podatkowy nie może od podatnika żądać wykonania tego zobowiązania, bo go fizycznie już nie ma.

    Przesłanki wygaśnięcia:

    Przedawnienie

    Po przedawnieniu zobowiązanie nie istnieje i organ podatkowy nie może dochodzić jego wykonania. Jest to czas organu podatkowego na to, aby od zobowiązanego dochodzić zaległego podatku.

    Rodzaje przedawnień:

    1. przedawnienie w aspekcie zobowiązania powstającego z dniem zaistnienia zdarzenia

    2. przedawnienie w aspekcie do wydania decyzji- zobowiązanie nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca jego wysokość została doręczona po upływie 3 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności. Jeżeli jednak organ podatkowy w postępowaniu kontrolnym wykryje nieścisłości lub podatnik nie złoży deklaracji w terminie, to wtedy okres do wydania decyzji wynosi 5 lat.

    Może nastąpić:

    Sytuacje, które powodują przerwanie albo zawieszenie biegu przedawnienia:

    Bieg terminu przedawnienia zostaje także przerwany w skutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. Po przerwaniu postępowania egzekucyjnego biegnie on na nowo od dnia następnego.

    Po ustaniu przesłanki zawieszenia termin biegu przedawnienia biegnie dalej, natomiast po ustaniu przesłanki przerwania bieg przedawnienia rozpoczyna się na nowo.

    Pojęcia w postępowaniu egzekucyjnym:

    Każdy środek jest czynnością egzekucyjną, ale nie każda czynność jest środkiem.

    Nie przedawniają się zobowiązania zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym, ale po upływie terminu tego przedawnienia te zobowiązania mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.

    Przepisy ordynacji podatkowej dają możliwość zabezpieczania wykonania zobowiązań podatkowych. To są przepisy, które wskazują, że organ podatkowy na przyszłość zabezpiecza na pewnym majątku wykonanie zobowiązań, co nie oznacza, że chce z tego skorzystać, tylko w razie konieczności.

    Zobowiązania mogą być zabezpieczone przed terminem płatności na majątku zobowiązanego, również na majątku wspólnym małżonka, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że nie zostanie to zobowiązanie wykonane, czyli uzasadniona obawa, że podatnik nie zapłaci podatku, a w szczególności wtedy, kiedy:

    Zabezpieczenie wykonania decyzji może nastąpić na wniosek strony w formie np. gwarancji bankowych, czeków potwierdzonych, weksli.

    Hipoteka- ograniczone prawo rzeczowe, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia zobowiązania z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, ale tylko do wartości tej nieruchomości.

    Istota hipoteki to zabezpieczenie. Hipoteka dotyczy nieruchomości. Można hipoteką zabezpieczyć zobowiązania przed terminem płatności, ale hipotekę ustala się też w przypadku zaległości podatkowej.

    Hipoteka przymusowa- przysługuje z tytułu zobowiązań podatkowych, ustanawia ją Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego.

    Hipotek kaucyjna- zabezpieczenie przed terminem płatności.

    Hipoteka kaucyjna przekształca się w przymusową, kiedy kończy się postępowanie kontrolne, wydane są decyzje i wiadomo dokładni, jaka jest kwota zobowiązania i odsetki.

    Przedmiotem hipoteki jest nieruchomość, część ułamkowa nieruchomości, nieruchomość wspólników spółki cywilnej, użytkowanie wieczyste, spółdzielcze prawo do lokalu.

    Hipoteka przymusowa powstaje prze dokonanie wpisu do księgi wieczystej. Jeżeli jest kilku wierzycieli, to decyduje kolejność wpisów.

    Jeżeli nieruchomość zostaje sprzedana, to podział kwoty ze sprzedaży następuje wg kolejności wpisów. Jeżeli nie ma księgi wieczystej, to wtedy składa się wniosek o wpis do zbioru dokumentów. Również organ podatkowy może wystąpić o założenie księgi do takiej nieruchomości, jeżeli uzna to za słuszne i wtedy urząd jest zwolniony z opłaty za założenie księgi.

    Księga wieczysta jest prowadzona wg dwóch zasad:

    Zastaw skarbowy- przysługuje Skarbowi Państwa oraz jednostkom samorządu terytorialnego z tytułu zobowiązań podatkowych. Ustanawia się je na ruchomościach będących własnością podatnika lub będących przedmiotem współwłasności łącznej podatnika i małżonka, na zbywalnych prawach majątkowych, jeżeli wartość poszczególnych rzeczy praw wynosi co najmniej 11400zł.

    Zastaw skarbowy powstaje z dniem wpisu do rejestru zastawów skarbowych. Zastaw wcześniej wpisany ma pierwszeństwo przed zastawem wpisanym później.

    Zastaw wygasa:

    Tak jak hipoteka idzie za nieruchomością, tak zastaw skarbowy idzie za ruchomością. Nie ma zakazu sprzedaży samochodu obciążonego zastawem skarbowym.

    Rejestr zastawów jest prowadzony przez naczelników Urzędów Skarbowych. Centralny rejestr zastawów prowadzi Minister Finansów. Zastawy są ustanawiane przez poszczególnych naczelników i przekazywane do centralnego rejestru zastawów najlepiej w dniu następnym od dnia ustanowienia.

    Odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe ponosi podatnik całym swoim majątkiem. Zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym mamy:

    W przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność za podatki podatnika obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i małżonka.

    Odstępstwem od tej zasady jest fakt, że za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie osoby trzecie. Czyli egzekwuje się wtedy od zobowiązanego oraz od osoby trzeciej zaległość i od kogo pierwszego się wyegzekwuje, ten będzie miał szczuplejszy portfel i zobowiązanie wygasa.

    Odpowiedzialność osób trzecich (musi być wydana w tym kierunku decyzja, którą poprzedza postępowanie) to np.:

    1. odpowiedzialność rozwiedzionego małżonka- odpowiada on całym swoim majątkiem solidarnie z byłym małżonkiem za zaległości, które powstały w czasie trwania ich wspólności majątkowej do wysokości wartości przypadającego udziału w majątku wspólnym

    2. odpowiedzialność członka rodziny podatnika- podatnik prowadzący działalność gospodarczą- za zaległości z tytułu tej działalności za okres w którym osoba trzecia współdziałała z tym podatnikiem i osiągała korzyść z danej działalności

    3. odpowiedzialność nabywcy przedsiębiorstwa

    4. odpowiedzialność firmanta- kiedy faktycznie działalność prowadzi ktoś inny, a firmuje ją ktoś inny

    5. odpowiedzialność w spółce zoo, akcyjnej- za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem odpowiadają solidarnie ze spółką członkowie zarządu jeżeli egzekucja w całości lub w części okazała się bezskuteczna

    Tajemnica skarbowa

    Urząd Skarbowy zawiera bardzo dużo informacji o podatnikach, o ich składnikach majątkowych, dlatego te kwestie objęte SA nie tylko tajemnicą służbową, ale także skarbową.

    Indywidualne dane zawarte w deklaracji i w innych dokumentach składanych przez podatników są objęte tajemnicą skarbowa.

    O informacje o podatnikach do organów podatkowych może zwracać się:

    USTAWA O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH

    reguluje ona opodatkowanie osób fizycznych

    ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku

    Osoba prowadząca działalność musi wybrać jedną z form rozliczania się, czyli sama zdecydować, w jaki sposób chce być opodatkowana.

    Mimo, że osoba fizyczna osiąga dochody, to w pewnych przypadkach te dochody nie podlegają opodatkowaniu na mocy ustawy.

    Ustawodawca stwierdził, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów:

    Od tych dochodów nie płaci się podatku dochodowego od osób fizycznych.

    Rodzaje obowiązków podatkowych:

    Miejsce zameldowania to czynność administracyjna, natomiast miejsce zamieszkania jest instytucją prawa cywilnego.

    Za osobę, która ma miejsce zamieszkiwania na terytorium Polski, czyli podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uważa się kogoś, kto posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub jeżeli przebywa na terytorium Polski co najmniej 183 dni.

    Co do zasady każdy rozlicza się samodzielnie, ale ustawodawca zawarł w ustawie uprzywilejowane formy rozliczania:

    1. zasady opodatkowania małżonków

    2. zasady opodatkowania osób samotnie wychowujących dziecko

    Zasada opodatkowania małżonków

    Aby skorzystać z tego przywileju trzeba spełnić 3 przesłanki:

    Opodatkowanie to polega na tym, że sumuje się wszystkie dochody małżonków, dzieli się przez dwa i oblicza od jednej połowy wspólnych dochodów podatek w podwójnej wysokości. Należy także złożyć wniosek- czyli skreślić odpowiedni kwadrat na zeznaniu podatkowym. Jest to korzystne, kiedy jeden z małżonków ma wysokie dochody.

    Odstępstwa od pozostawania w związku małżeńskim cały rok:

    Osoba samotnie wychowująca dziecko

    Osoba uznawana za samotnie wychowująca dziecko, to

    Pojęcia w ustawie podatek dochodowy od osób fizycznych:

    Koszty- są to wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Im większe koszty, tym mniejszy dochód, czyli mniejszy podatek. Część z tych wydatków zalicza się do kosztów uzyskania przychodu, a części się nie zalicza, czyli nie wszystkie wydatki mogą być potrącone od dochodu.

    Mamy dwa rodzaje koszów:

    Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Innymi słowy, musi być związek przyczynowo- skutkowy między przychodem a kosztem.

    Nie może być uznane za KUP np.:

    Nie da się wyszczególnić kosztów, które można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ działalność gospodarcza może być bardzo różna. Jest to po prostu niewykonalne.

    Przychód- są to otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń w danym roku rozliczeniowym.

    Źródła przychodów:

    Przychody z wykonywanej pracy- są to wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ekwiwalentu bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:

    Przychody z działalności gospodarczej- są to kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Czyli chodzi o to, co faktycznie w toku tej działalności uzyskamy.

    Ponieważ za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa lub częściowe wykonanie usługi nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

    Odroczone terminy płatności- mimo, że fizycznie nie ma w kasie pieniędzy, to podatek musi zostać zapłacony.

    Ustawa podatek dochodowy od osób fizycznych zawiera zwolnienia przedmiotowe, czyli w określonych sytuacjach zwalnia się pewne dochody od podatku.

    Dochód- od przychodu odliczamy:

    Ale kwota wszystkich darowizn do odliczenia nie może być większa, niż kwota, która stanowi 6% dochodu.

    Nie podlegają odliczeniu od dochodu darowizny na rzecz osób fizycznych, na rzecz osób prawnych, na rzecz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, które zajmują się wytwarzaniem sprzętu elektronicznego, tytoniowego i spirytusowego.

    Jak mamy tak obliczoną podstawę do opodatkowania, to obliczamy podatek wg określonej skali podatkowej. Obecnie mamy dwie skale podatkowe:

    Jak obliczymy podatek to możemy jeszcze odliczyć od podatku ulgi:

    Następnie należy złożyć zeznanie podatkowe i zapłacić podatek lub czekać na zwrot.

    Ułatwienia dla osób, które nie osiągają dużych dochodów

    Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ale prowadzona przez nich działalność jest w różnych formach (chodzi o sposób uiszczania podatku), różni się obowiązkiem w zakresie prowadzenia różnego rodzaju dokumentacji finansowej i księgowej. Dokonując wyboru formy opodatkowania osoby te uwzględniają swoją specyfikę prowadzonej działalności.

    Mamy 3 kategorie opodatkowania:

    Podmiot prowadzący działalność gospodarczą musi zadecydować, w jakiej formie chce być opodatkowany. Musi dokonać analizy swojej działalności, wpływ na to, jaką formę się wybiera ma rodzaj działalności i rozmiar działalności.

    Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne

    ustawa z dnia 20 listopada 1998 roku

    Ustawa obejmuje niektóre przychody osiągane przez osoby fizyczne, które:

    1. prowadzą działalność gospodarczą

    2. osiągają przychody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze

    3. przychody osiągane przez osoby duchowne

    Formy zryczałtowanego podatku dochodowego:

    Wpływy z podatku dochodowego opłacanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych są dochodem budżetu państwa. Natomiast, wpływy z podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej stanowią dochód budżetu gminy.

    Jeżeli podatnik składa wniosek o rozłożenie podatku na raty, a dotyczy to podatku opłacanego w formie karty podatkowej, to organ podatkowy w postaci naczelnika Urzędu Skarbowego musi zwrócić się do gminy o zdanie na ten temat.

    Karta podatkowa

    W karcie podatkowej koszty nie mają wpływu na wysokość podatku. Jest to najprostsza forma opodatkowania. Jest to taki sposób opodatkowania osoby prowadzącej działalność gospodarczą, który polega na płaceniu przez nią podatku dochodowego w ten sposób, że z góry ma ustaloną całą kwotę podatku, którą płaci co miesiąc. Czyli istotą tej formy opodatkowania jest fakt, że podatnik wie z góry, że w określonym czasie będzie płacił określony podatek. Przy żadnej innej formie opodatkowania podatnik tego nie wie.

    Ten podatek zależy od rodzaju działalności, od wielkości miejsca prowadzonej działalności, od ilości zatrudnianych pracowników.

    Podatek ten ustala naczelnik Urzędu Skarbowego wydając stosowną decyzję. Decyzja ta jest jednak ograniczona przepisami o zryczałtowanym podatku dochodowym. Musi ona uwzględniać stawki zawarte w ustawie. W tej formie opodatkowania nie bierze się pod uwagę kosztów. Najbardziej skorzysta w tej formie opodatkowania taki rodzaj działalności gospodarczej, gdzie są małe koszty.

    Stawki podatkowe odpowiadają przeciętnemu podatkowi od określonego rodzaju działalności przy mniej więcej zbliżonych warunkach. Są to wartości szacunkowe, które co pewien czas są analizowane i aktualizowane.

    Z opodatkowania w formie karty podatkowej mogą korzystać osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych.

    Jeżeli podatnik przyjmie ustaloną decyzję, to ma to konsekwencje na cały rok podatkowy, nie można w ciągu roku zmienić formy opodatkowania.

    W każdym rodzaju działalności ustawodawca określa ilość pracowników, którą można zatrudnić będąc na karcie podatkowej.

    Obowiązki osoby opodatkowanej w formie karty podatkowej:

    Warunki do uzyskania i korzystania z karty podatkowej:

    Wniosek składa się do właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego, ale nie później niż do 20 stycznia roku podatkowego.

    Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego, to wniosek składa przed jej rozpoczęciem.

    Natomiast, jeżeli podatnik prowadzi działalność, jest na karcie podatkowej i do 20 stycznia nie zgłosił likwidacji działalności albo nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, to domniema się, że on nadal w ten sposób chce prowadzić działalność.

    Jeżeli podatnik spełnia wszystkie warunki i jest uwzględniony jego wniosek, to naczelnik wydaje decyzję, w której ustala wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej. Taką decyzję wydaje się na każdy rok. Podatnik musi się z daną decyzją zapoznać i:

    Jeżeli w ocenie organu podatkowego podatnik nie spełnia warunków do przyznania mu karty podatkowej, to naczelnik Urzędu Skarbowego wydaje decyzję odmowną.

    Opodatkowanie w formie karty podatkowej jest korzystne, ponieważ nie prowadzi się żadnej księgowości.

    Podatnik może utracić prawo do opodatkowania kartą podatkową w przypadkach:

    Zrzeczenie się

    Podatnik po zrzeczeniu się musi się dostosować do wymogów przewidywanych albo w ryczałcie przychodów ewidencjonowanych, albo na zasadach ogólnych.

    Utracenie warunków:

    Czyli konkretnie wtedy, kiedy nie będzie przestrzegał tych zasad, na podstawie których dostał kartę. Jeżeli podatnik traci prawo do karty, to jest zobligowany do zawiadomienia Urzędu Skarbowego o utracie warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej.

    Wyłączenie:

    Naczelnik musie kierować się założeniami ustawy, ale w pewnych sytuacjach określonych w ustawie może stawkę podwyższyć albo obniżyć.

    Pracowników zatrudnia się na podstawie umowy o pracę, ale nie wlicza się do nich:

    Okoliczność, która wpływa na obniżenie podatku przy karcie podatkowej- sytuacja, kiedy przy założeniu, że podatnik nie zatrudnia pracowników, jest opodatkowany kartą podatkową, prowadzi działalność i jest równocześnie zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Obniża mu się wtedy wysokość karty o 80%, czyli faktycznie płaci tylko 20%. Ponieważ osoba taka pracując 8 godzin i dodatkowo tylko dorabia sobie prowadzeniem takiej działalności. Chodzi o to premiowanie pracy opodatkowanej, nie na czarno.

    Naruszenie przepisów skarbowych skutkuje odpowiedzialnością karną skarbową.

    Jeżeli podatnik został wyłączony z opodatkowania w formie karty podatkowej, to liczy się uszczuplenie- czyli to, co podatnik powinien zapłacić, gdyby zgodnie z przepisami prowadził działalność gospodarczą, a nie zapłacił. Czasami szacuje się wtedy dochody podatnika. W zależności od kwoty zaniżonego podatku stanowi to wykroczenie lub przestępstwo.

    Jeżeli podatnik ma przerwę w prowadzeniu działalności, to organ podatkowy zmniejsza podatek, ale ta przerwa musi trwać co najmniej 10 dni. Dzieli się wtedy kwotę podatku miesięcznego na 30 części i za dni, kiedy podatnik nie prowadził tej działalności, potrąca się 1/30 razy te dni. Oczywiście przy założeniu, że podatnik zawiadomi organ podatkowy w dniu rozpoczęcia przerwy i następnie w dniu poprzedzającym dzień zakończenia przerwy.

    Natomiast, jeżeli podatnik jest chorym to bez względu na ilość dni, jak wynika to ze zwolnienia lekarskiego, jest mu weryfikowana wysokość podatku.

    Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

    Ryczałtem mogą być opodatkowane osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych.

    Warunki, kto może być na ryczałcie przychodów ewidencjonowanych:

    Jeżeli ktoś rozpoczyna działalność, to nie ma się do czego odnieść. Nie uwzględnia się wtedy warunku przychodowości.

    Jeżeli równocześnie podatnik prowadzi działalność samodzielnie i w formie spółki, to wtedy osobno rozpatruje się go w formie spółki i osobno samodzielnie. Może się zdarzyć tak, że podatnik w obu przypadkach nie przekroczy 150 000 € i będzie mógł w obu przypadkach być na ryczałcie. Ale może się zdarzyć też tak, że podatnik prowadząc działalność samodzielnie przekroczy 150 000 € i wtedy nie może być na ryczałcie, ale w spółce nie przekroczy tej kwoty i może być na ryczałcie.

    Nie stanowi rozpoczęcia działalności:

    Nie mogą być opodatkowani ryczałtem:

    Warunkiem otrzymania ryczałtu jest złożenie deklaracji do 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli działalność rozpoczyna się w ciągu roku, to deklarację należy złożyć przed rozpoczęciem działalności.

    Na osobę prowadzącą ryczałt nałożono obowiązek prowadzenia różnego rodzaju dokumentów księgowych, które należy przechowywać w miejscu zamieszkania bądź w siedzibie firmy.

    Koszty nie mają wpływu na wysokość podatku, ponieważ podatek zryczałtowany pobiera się bez pomniejszania przychodów o koszty uzyskania przychodu. Ryczałt liczy się stawkami procentowymi od przychodu:

    Przychody dla wspólników w spółce określa się proporcjonalnie do udziałów w tej spółce. Jeżeli nie ma określonych udziałów, to wtedy liczy się przychód na równe części.

    Dokumenty księgowe, które musi przechowywać podatnik opodatkowany w formie ryczałtu:

    Ewidencja przychodów ma się znajdować w miejscu wykonywania działalności albo w siedzibie firmy.

    Dowody zakupu towarów, czyli koszty, musi podatnik zachować, ponieważ czasami kontroluje się firmy. Zakupy towarów przekładają się na przychody kontrahentów. To, co w jednej firmie jest kosztem, w innej jest przychodem. Przy kontroli łatwo można wtedy sprawdzić, czy podatnik ujmuje wszystkie przychody albo koszty na podstawie drugiej firmy.

    Ewidencja wyposażenia to ujmowanie wyposażenia rzeczowego firmy, którego wartość nie przekracza 1500zł.

    Jeżeli okaże się, że podatnik nie prowadzi ewidencji lub prowadzi ją nierzetelnie, to organ podatkowy określa wartość tych niezaewidencjonowanych przychodów. Od tych przychodów przyjmuje się 5-krotność stawki, którą podatnik byłby zastosował, gdyby zaewidencjonował te przychody. Ale jednak podatek ten nie może być wyższy niż 75% przychodu. Nie jest to normalna stawka, która obowiązuje w ryczałcie. Jest to kara dla tego podatnika, który nierzetelnie prowadzi księgowość.

    Podatnik musi za każdy miesiąc sam obliczyć sobie podatek i go wpłacić do organ podatkowego do dnia 20 za każdy miesiąc. Za grudzień musi wpłacić do terminu złożenia zeznania podatkowego, czyli do 31 stycznia. Jeżeli podatnik nie wpłaca podatku, to należy przyjąć, że nie ma on przychodu. Dla niego obowiązek podatkowy występuje wtedy, kiedy ma przychód.

    Przy ryczałcie jest wyjątek, który polega na płaceniu podatku raz na kwartał, ale dotyczy to podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyli przychodów 25 000 €. Należy uiszczać taki podatek w terminie do 20 następnego miesiąca po upływie kwartału. Podatnik jest zobowiązany zawiadomić o tym, że będzie płacił co kwartał, naczelnika Urzędu Skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego

    Prowadzenie działalności gospodarczej na zasadach ogólnych

    Ustawowa delegacja- ustawa uchwalona przez organ władzy ustawodawczej upoważnia organ władzy wykonawczej do uszczegółowienia, czyli wydania rozporządzenia.

    Minister Finansów w drodze rozporządzenia określa sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowe warunki jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych oraz szczegółowy zakres obowiązków z ich prowadzeniem, a także terminy zawiadamiania naczelnika Urzędu Skarbowego o prowadzeniu księgi.

    Na podstawie ustawowej delegacji organ podatkowy wydał rozporządzenie z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

    To rozporządzenie zawiera sposób jej prowadzenia na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Księgę tę prowadzą osoby fizyczne, spółki cywilne, jawne, partnerskie.

    Dokumenty niezbędne do opodatkowania na zasadach ogólnych:

    Podatnicy, którzy prowadzą działalność handlową muszą dodatkowo prowadzić z uwagi na charakter działalności ewidencję wszelkich operacji- ewidencja kupna i sprzedaży wartości dewizowych.

    Podatnicy prowadzący lombardy muszą dodatkowo prowadzić ewidencję pożyczek i zastawionych przedmiotów.

    Co do zasady każdy ma prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów. Może się jednak zdarzyć, że naczelnik Urzędu Skarbowego zwolni podatnika od obowiązku prowadzenia niektórych czynności z zakresu prowadzenia księgi. Ma on takie prawo.

    Rozporządzenie mówi, że tylko w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, w szczególności ma na to wpływ rodzaj działalności, rozmiar działalności, wiek i stan zdrowia podatnika.

    Rozporządzenie wprost przewiduje możliwość skorzystania z biura podatkowego, czyli wyspecjalizowanego podmiotu, którego przedmiotem działania jest prowadzenie ksiąg rachunkowych. Podatnik może zlecić, zawierając stosowną umowę, prowadzenie dokumentacji biuru rachunkowemu. Podatnik jest zobowiązany wtedy w terminie 7 dni od zawarcia umowy z biurem rachunkowym zawiadomić naczelnika o tym, któremu biuru zostało powierzone prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

    Obowiązki podatnika w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów:

    Księga podatkowa stwierdza transakcje zawarte przez podatnika, czyli jaki miał przygód, jakie koszty, czyli wszelkie te wydatki, które stanowią koszty uzyskania przychodu.

    niewadliwa księga- to prowadzona zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi, czyli koszty pogrupowane w rubrykach koszty, przychody w rubrykach przychody, chronologicznie i na bieżąco

    rzetelna księga- uważa się księgę za rzetelną, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty, ale również:

    Jest to istotne, ponieważ kiedy księga jest nierzetelna, to odrzuca się ja w postępowaniu podatkowym i dokonuje się szacowania przychodów, nie daje się wiary takiej księdze.

    Jeżeli podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona jest za pośrednictwem technik informacyjnych (programy komputerowe) to, aby uznać ją za prawidłową, muszą być spełnione określone zasady:

    Wybierając formę opodatkowania należy wziąć pod uwagę wielkość poniesionych kosztów, rodzaj działalności. Nie można patrzeć tylko na to, gdzie jest mniej prowadzenia dokumentacji.

    Koszty związane z prowadzeniem księgi przez biuro rachunkowe można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Zawierając umowę z biurem rachunkowym przenosi się w pewnym sensie swoją odpowiedzialność za rzetelność prowadzenia księgi na to biuro.

    Jeżeli biuro rachunkowe nieprawidłowo prowadziło księgę, to za wszelkie nieprawidłowości odpowiedzialność karną będzie ponosiło biuro. Natomiast, odpowiedzialność podatkową zawsze ponosi podatnik. Ale przysługuje mu wtedy regres o odszkodowanie do tego biura rachunkowego.

    Przykładowe pytania:

    1. Podaj 3 przykłady płatnika

    2. Jakie są rodzaje interpretacji

    3. Na czym polega samoopodatkowanie

    4. Jakie są zasady ogólne przyznawania ulg podatkowych

    5. Na czym polega różnica między zawieszeniem a przerwaniem terminu przedawnienia

    6. W jakiej formie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy

    7. Kiedy podatnik traci warunki do opodatkowania kartą podatkową

    8. Wymień stawki ryczałtu

    26


    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    opodatkowanie 1, STUDIA, system podatkowy
    System podatkowy Irlandii, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i systemy
    STAWKI PODATKËW W RADOMIU, Ekonomia, Studia, II rok, Systemy podatkowe
    Podatek hodowy od osób prawnych, Ekonomia, Studia, II rok, Systemy podatkowe
    Stymulowanie i ograniczanie popytu konsumentów przy pomocy podatków, Teorie opodatkowania i systemy
    02. System podatkowy - slajdy, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i syst
    02. SYSTEM PODATKOWY teoria, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i system
    05. System podatkowy - slajdy 01, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i s
    SP - C.D, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe
    Prawo konkurencji UE odnosi sie do przedsiebiorcow, Studia administracja WSAP Białystok, rok 4 sem
    SYSTEM PODATKOWY, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe
    system podatkowy 2, Studia, STUDIA PRACE ŚCIĄGI SKRYPTY
    Karta podatkowa2, Ekonomia, Studia, II rok, Systemy podatkowe
    03. System podatkowy - slajdy, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i syst
    Wysokie podatki nie są najważniejszą przyczyną trudnego gospodarowania, Teorie opodatkowania i syste
    Podatki+PYTANIA, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe
    Podatkowa księga przychodów i rozchodów, Ekonomia, Studia, II rok, Systemy podatkowe
    Ulgi i zwolnienia 2007, Ekonomia, Studia, II rok, Systemy podatkowe
    Polityka podatkowa państwa, Teorie opodatkowania i systemy podatkowe, Teorie opodatkowania i systemy

    więcej podobnych podstron