Miejskie Przedszkole nr 4 w Pruszkowie

ul. Bolesława Prusa 27

tel.: [phone]

„Pod Kasztanem”

Gazetka przedszkolna

Nr 42

Stała pod śniegiem panna zielona,

Nadeszły święta i przyszła do nas,

Pachnący gościu, prosimy, wejdź!

Choinko piękna jak las,

Choinko, zostań wśród nas!

Jak długo zechcesz z nami pozostań,

Niech pachnie Tobą domowy kąt.

Wieszając jabłka na Twych gałązkach,

Życzymy wszystkim Wesołych Świąt!

Z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia oraz Nowego Roku 2008

życzymy wszystkim dzieciom oraz ich rodzinom

wszystkiego najlepszego, spełnienia marzeń, jak najwięcej radości

i jak najmniej zmartwień!

Poczytajmy razem:

Nie wiedziały białe

Gdy padały rankiem,

Że na ziemi będą wkrótce

Wesołym
.

Nie wiedziało
małe,

Gdy spokojnie spało,

Że za
wszystkie drzewa

Śniegiem zasypało.

Nie wiedziały śnieżki,

Że będą kulami

A z nich biały

Z czarnymi oczami.

Śmieją się wokoło

duże, małe,

a
myśli:

„Ja też nie wiedziałem!”

Problem do dyskusji:

Dlaczego dzieci są agresywne?

Każdy rodzic chciałby mieć szczęśliwe dziecko: pogodne, zdrowe, ciekawe świata. Droga do tego nie jest łatwa- napotyka się dziesiątki trudności i wątpliwości. Dawniej dzieci rozwijały się według zasad: spanie, karmienie, zabawa- te czynności miały zawsze odpowiedni czas i miejsce.

Kolejne pokolenie zaakceptowało tzw. wychowanie bezstresowe, dziecko robi to, co chce, kiedy chce i za wszystko jest chwalone. Dziś po wielu latach obserwacji efekty budzą wiele kontrowersji. Obecne pokolenie szczególną rolę przypisuje odpowiedzialności rodziców. W dużej mierze od nich zależy sukces „dobrego wychowania”, zaspokojenie potrzeb dziecka, rozwijanie możliwości i zainteresowań. Która z tych metod jest słuszniejsza?- najlepiej byłoby znaleźć złoty środek. Jeszcze kilka lat wstecz nie było mowy o agresji wśród dzieci przedszkolnych, mówiło się jedynie o nadpobudliwości. Nie wiadomo kiedy i dlaczego zaczęto mówić o wszechobecnej agresji wśród dzieci również tych najmłodszych. Jedno jest pewne- nie tylko dorośli stają się coraz bardziej nerwowi, ale także nasze najmłodsze pokolenie.

Obserwując wychowanków podczas zabawy można zauważyć rzucanie w siebie klockami, wyładowywanie złości na zabawkach i pomocach dydaktycznych. Kiedy to nie pomaga próbują swoich sił na rówieśnikach, a niejednokrotnie uderzają wychowawczynię lub obrzucają ją obelgami: jesteś głupia, nienawidzę cię, itp.

Agresywność należy do najczęstszych objawów niedostosowania społecznego występujących u dzieci i młodzieży. To zachowanie jest wynikiem frustracji i (wg Z. Skornego) polega na wystąpieniu inicjowanego ataku wyrządzającego szkody fizyczne lub moralne określonym osobom lub grupom społecznym.

Agresja fizyczna przejawia się w uderzeniu kogoś lub pobiciu, w uszkodzeniu lub zniszczeniu mienia społecznego lub osobistego.

Agresja słowna manifestuje się w przezwiskach, wyzwiskach, nieuzasadnionych podejrzeniach lub oskarżeniach poniżających daną osobę oraz wzbudzających w niej poczucie krzywdy.

W powstawaniu agresywnego zachowania się dzieci i młodzieży szczególnie ważną rolę pełni blokada potrzeby afiliacji, uznania społecznego oraz potrzeby samodzielności. Blokada potrzeby afiliacji spowodowana jest oziębłością uczuciową rodziców, brakiem ich serdeczności, życzliwości, nadmierną surowością oraz stosowaniem licznych kar fizycznych.

Blokada potrzeby uznania społecznego to wynik częstego upominania, wytykania wad i braków, stawiania za przykład dobrze uczących lub wzorowo zachowujących się kolegów.

Blokada potrzeby samodzielności wywołana jest zbyt licznymi zakazami i nakazami, pochodzącymi od dorosłych, nadmiernym ograniczeniem samodzielności.

Przyczyny zachowań agresywnych należy upatrywać także w innych aspektach naszego życia:

1. Wpływ telewizji- amerykańscy naukowcy są zdania, że przemoc i agresja pokazywane na ekranie wyzwalają takie same zachowania u dzieci i młodzieży wżyciu codziennym. W przeszłości w Polsce uważano, że dzieci poniżej 7 roku życia nie powinny w ogóle oglądać filmów. Wydano nawet zarządzenie, które zabraniało pokazywania filmów dzieciom w wieku przedszkolnym. Wychodzono z założenia, że przed okresem dojrzałości szkolnej sposób percepcji widowiska filmowego stwarza więcej niebezpieczeństw ujemnego oddziaływania na stan emocjonalny i system nerwowy dziecka, niż korzyści dla jego rozwoju psychicznego. Dzieci lubią filmy, które rozwiązują wszystkie konflikty w sposób jasny i szczęśliwy; jest to niezbędne dla utrzymania ich psychicznej równowagi. Do młodego odbiorcy winno trafić przede wszystkim wychowawcze przesłanie filmu. Możliwości percepcyjne małego dziecka są mocno ograniczone. Z pewnością łatwo identyfikują bohaterów filmu, znane postaci, ale najtrudniejsze dla nich jest ujmowanie związków między poszczególnymi obrazami i zdarzeniami oraz percepcja informacji symbolicznych zawartych w obrazach, odróżnianie fikcji od rzeczywistości. Bajki i filmy dla dzieci są nasycone agresywnymi zachowaniami, na których później wzorują się one w codziennym życiu. Szybka akcja, zmieniające się w kosmicznym tempie sceny zamiast wyciszyć dziecko przed snem, pobudzają jego wyobraźnię, zmysły- nie pozwalają spokojnie zasnąć.

2. Komputeryzacja- rozsądne korzystanie z mediów elektronicznych przyczynia się do rozwoju myślenia, formułowania problemów, a także wyrażania własnych poglądów przez dziecko. Zdobywanie w ten sposób wiedzy o świecie ma charakter twórczy i rozwojowy. W naszej rzeczywistości funkcjonują niestety także gry komputerowe wywołujące frustrację i, o zgrozo, chęć zabijania! Dziecko zagłębia się w zupełnie inny, nierzeczywisty, wirtualny świat. W świetle komputera zabijanie nikomu nie szkodzi, ale strach pomyśleć jakie spustoszenie może poczynić taka gra w młodym umyśle. Skoro można zabijać w komputerze i nic nikomu nie grozi, to może w rzeczywistości jest tak samo?- myśli dziecko. Tylko refleksyjna edukacja rodziców, jak i wychowawców przygotuje malucha do świadomego i krytycznego wyboru informacj8i medialnych.

3. Pożywienie- trwają badania nad żywnością, niemalże w każdej prasie można przeczytać o jej modyfikowaniu: „szczepionka w kapuście”, „nie psujące się pomidory”. Przed współczesną biotechnologią nie ma żadnych barier. Modyfikowane genetycznie produkty są stosowane jako dodatki do wyrobów cukierniczych, koncentratów, margaryny, serów, napojów i innych przysmaków, którymi obdarowywujemy nasze pociechy. Coraz częściej i głośniej mówi się o ich szkodliwym wpływie na naszą aktywność, zdrowie i samopoczucie. Naukowcy zastanawiają się również czy nie ma to wpływu na zachowania agresywne u dzieci.

4. Brak rozmów, wspólnych zabaw, życie w ciągłym pędzie- „nie mam czasu”, „daj mi spokój”, „idź, pobaw się sam”, „chodź szybko”, „śpieszę się do pracy”- to najczęściej dzisiaj powtarzane słowa. Życie płynie coraz szybciej, przemieszczamy się w czasie i przestrzeni w ciągłym biegu, nie zastanawiając się nad konsekwencjami.

5. Brak stanowczości- przyzwalanie na wszystko, bezstresowe wychowanie. Dziecko nie ma jasno określonych celów, zadań, nie wie jak prawidłowo się zachować, nie ma wzorów do naśladowania. Rodzice są niezdecydowani, słabi psychicznie, nie potrafią dziecku jasno określić co mu wolno, a czego nie.

Propozycje zmian w życiu młodego człowieka

Jak jest?	Jak to zmienić?
Bezmyślne oglądanie TV	oglądanie telewizji razem z dzieckiem, wytłumaczenie dziecku sytuacji, których nie rozumie; granie w gry planszowe; konstruowanie z klocków; zabawa w dom; zabawa samochodzikami; czytanie bajek; rozwiązywanie zagadek, rebusów, krzyżówek;
Zbyt długie przesiadywanie przed komputerem	mądre kierowanie pracą przy komputerze, rozmowa z dzieckiem; spacer do lasu, parku- poznawanie przyrody; dzieci starsze- próby odczytania napisów w witrynach sklepowych, na reklamach, nazw ulic; uprawianie sportów;
Słodycze, chipsy, napoje, soki	wspólne przygotowywanie surówki z warzyw, owoców; pomiędzy posiłkami zjadanie surowej marchwi, jabłka; zjadanie dużej ilości ryb picie wody mineralnych, nie gazowanych
Brak rozmów z dziećmi	wspólne rozmowy na tematy interesujące dzieci podczas różnych czynności dnia codziennego; wspólne hobby- zbieranie znaczków, plakietek, widokówek; pochwała za dobre zachowanie, przytulanie, używanie ciepłych słów;
Pozwolenie na wszystko, wyręczanie dziecka	ustalenie zasad i konsekwentne ich przestrzeganie; wspólne sprzątanie po skończonej zabawie („kto zbierze więcej klocków”) wprowadzenie elementów samodzielnego ubierania się (zakładania szalika, czapki, kapci, itp.);
Pośpiech	zwolnienie tempa; zachowanie naturalnego rytmu dnia (wykonywanie stałych czynności o tej samej porze); wyciszenie dziecka przed pójściem spać (czytanie miłej bajki, słuchanie spokojnej muzyki); wcześniejsze położenie dziecka do łóżka;

Artykuł przedrukowany z „Bliżej przedszkola”

Nr 10.73, październik 2007

Mirella Groborz

Gumowe ucho nadaje:

*Kacper, grupa I

Michał uderzył się w głowę i płacze.

Nauczycielka: Dlaczego płaczesz, Michałku? Tak cię boli?

Michał: Nie!

Nauczycielka: To dlaczego płaczesz?

Kacper: Bo mu powiedziałem, że teraz wyrośnie mu drugi pępek, tylko że na głowie i jak go będą wycinać to go dopiero będzie bolało!

*Kacper, grupa I:

Przy obiedzie:

Karolinka: Ja nie lubię marchewki!

Kacper: A ja lubiłem marchewkę dopóki nie poznałem kiełbasy!

*Ola, grupa I:

Ola: U mojej babci też są kotki!

Nauczycielka: A jak się nazywają?

Ola: Głupek i Browar!

*Robert, grupa II:

Robert wchodzi rano do sali i nie mówiąc „Dzień dobry” idzie do kolegów.

Nauczycielka: Dzień dobry Robert!

Cisza.

Nauczycielka: Robert, nie zapomniałeś o czymś?

Robert: Zapomniałem.

Nauczycielka: O czym?

Robert: O ręczniku!

A teraz coś na zimowe wieczory…

Na choince zgasły świeczki,

Pod choinką śpią laleczki

I skulony kotek śpi.

Wtedy z norki koło łóżka

Wyszły cicho na paluszkach

Z koszyczkami myszki trzy.

Wzięły orzech, wzięły piernik...

A tu w kącie coś się czerni...

-Kot! Ach, ślepia błyszczą mu!

Tak się wszystkie wystraszyły,

Że koszyczki pogubiły

I nie mogły złapać tchu.

No a kotek? Skulił uszy,

Nosem, wąsem, nie poruszył,

Bo ten kotek- z pluszu był!

Hanna Bechlerowa

Zgaduj-zgadula

Odpowiedzi do naszej zgoduj- zgaduli szukajcie w kąciku przyrodniczym przy wejściu do przedszkola!

Turniej

1. Co jest groźniejsze dla ptaków zimą- głód czy pragnienie?

2. Czy wiewiórka, borsuk i niedźwiedź przesypiają całą zimę?

3. Które zwierzęta przesypiają całą zimę?

4. Dlaczego sadź jest groźna dla ptaków?

5. Które ptaki dłużej śpią zimą- dzienne czy też nocne?

6. Które drzewo iglaste traci na zimę swoje igły?

Gazetkę redagują:

Barbara Bittel

Olga Bylicka

Elżbieta Pilitowska

1

12

---