1 PRAWA NEWTONA
Prawo pierwsze.
Każde ciało trwa w spoczynku lub ruchu jednostajnego prostoliniowego, dopóki siły nań działające tego stanu nie zmienią.
Prawo drugie.
Zmiana ilości ruchu (pędu) jest proporcjonalna względem siły działającej i ma kierunek prostej, wzdłuż której ta siła działa.
Jeśli m = const. to
Prawo trzecie
Każdemu działaniu towarzyszy równe i wprost przeciwne oddziaływanie, czyli wzajemne działanie dwóch ciał są zawsze równe i skierowane przeciwnie.
P1 = - P2
Prawo czwarte prawem superpozycji
Jeśli na punkt materialny o masie m działa jednocześnie kilka sił, to każda z nich działa niezależnie od pozostałych, a wszystkie razem działają tak, jak jedna tylko siła równa wektorowej sumie wektorów danych sił.
Prawo piąte
Każde dwa punkty materialne przyciągają się wzajemnie z siłą wprost proporcjonalną do iloczynu mas (m1, m2) i odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości r między nimi. Kierunek siły leży na prostej łączącej te punkty. Prawo to nazywamy prawem grawitacji
k stała grawitacji
2 Dynamiczne równanie różniczkowe punktu materialneg we współrzędnych prostokątnych
we współrzędnych naturalnych
na oś normalną
na oś styczną
na oś binormalną
3 Ruch punktu pod działaniem siły stałej co do wartości i kierunku
Z drugiego prawa Newtona
4 Ruch punktu pod działaniem siły zależnej od czasu
Równanie ma postać
,
całkując otrzymamy prędkość V w funkcji czasu
całkując otrzymamy wektor położenia punktu r (t)
,
5 Ruch punktu pod działaniem siły zależnej od prędkości
m=const.
6 Ruch punktu pod działaniem siły zależnej od połażenia
x1 = f(t)
7 Dynamika ruchu względnego punktu materialnego
gdy nieruchome 0XYZ to
przyśpieszenie w ruchu względnym ma postać
równania ruchu względnego w układzie ruchomym 0xyz
siła bezwzględna
siła unoszenia
siła Coriolisa
otrzymamy
Dynamiczne równania ruchu punktu materialnego w ruchomym układzie odniesienia są takie, jak gdyby układ był inercjalny pod warunkiem, że do siły bezwzględnej Pb działającej na punkt dodamy siłę unoszenia Pu i siłę Coriolisa Pc.
8
Zasada pędu i momentu pędu (krętu)
Ilością ruchu lub pędu nazywamy wektor
Pochodna pędu względem czasu punktu materialnego równa się sumie sił działających na ten punkt
zasadę zachowania pędu
Jeżeli na punkt materialny działa samozrównoważony
układ sił, to pęd jest wektorem stałym
9 Moment pędu (kret)
Pochodna względem czasu krętu K0 punktu materialnego względem nieruchomego bieguna 0 jest równa momentowi względem tegoż bieguna wypadkowej sił działających na dany punkt materialny.
Jeżeli moment względem dowolnego bieguna 0 wypadkowej sił działających na punkt materialny jest równy zero, to kręt punktu materialnego wyznaczony względem tegoż bieguna jest stały
to
stąd
11 Drgania swobodne nietłumione
Drganie ruch drgający punktu materialnego jest to ruch w dostatecznie małym otoczeniu położenia swojej równowagi stałej
położenia krańcowe punktu materialnego m
0 punkt położenia równowagi stałej
Drgania swobodne drgania zachodzące pod działaniem
sił sprężystych
Drgania swobodne nietłumione drgania swobodne bez
działania sił oporu (np. tarcia, oporu powietrza itd.)
Drga masa m zawieszona na sprężynie o sztywności k.
W położeniu równowagi na punkt materialny
działają siły:
Q siła ciężkości, S0 = kλst reakcja sprężyny
wydłużenie sprężyny λst = S0/k = Q/k =mg/k
Początek układu współrzędnychprzyjęto w położeniu równowagi
punktu materialnego.
A- amplituda drga
Okres drgań określamy a częstotliwość
12 Drgania swobodne tłumione
Przypadek gdy na punkt materialny m działają siły:
S = kx proporcjonalna do wychylenia
R = -cVx opór którego wartość jest proporcjonalny do
pierwszej potęgi prędkości
Trzy możliwości
a. Przypadek tłumienia nadkrytycznego (n>ω0)
Wyróżnik równania charakterystycznego jest większy od zera, pierwiastki równania charakterystycznego są rzeczywiste i oba ujemne. Jest to przypadek silnego tłumienia, ruch aperiodyczny.
b. Przypadek tłumienia krytycznego (n = ω0)
Wyróżnik równania charakterystycznego jest równy zeru
c. Przypadek tłumienia podkrytycznego (n < ω0)
Wyróżnik równania charakterystycznego jest mniejszy od zera, ma wtedy dwa pierwiastki zespolone. Ruch ma charakter o amplitudzie stale malejącej
13 Drgania wymuszone nietłumione
Jeśli poza siłą ciężkości i siłą sprężystą na punkt materialny działa okresowo zmienna w czasie siła wymuszająca, to powstające wtedy drgania nazywamy
wymuszonymi.
Na punkt materialny działa siła zewnętrzna
14 DYNAMIKA UKŁADU PUNKTÓW MATERIALNYCH
Układ punktów materialnych zbiór punktów materialnych, w którym położenie każdego punktu jest zależne od położenia innych punktów.
Układ punktów swobodnych układ punktów materialnych, których ruch nie jest ograniczony żadnymi więzami.
Układ punktów nieswobodnych układ punktów
materialnych, których ruch jest ograniczony nałożonymi na te punkty więzami.
W układzie punktów materialnych występują siły wewnętrzne i zewnętrzne.
Sij = -Sji więc
Podobnie suma momentów sił wewnętrznych względem dowolnego punktu wynosi zero, gdyż siły te parami się równoważą.
15 Zasady ruchu środka masy, pędu i krętu
Środkiem masy punktów materialnych nazywamy punkt C którego położenie w przestrzeni określa promień wektor rC
gdzie
We współrzędnych kartezjańskich
Zasady ruchu środka masy, pędu i krętu
gdzie
jest sumą geometryczną wszystkich sił
zewnętrznych działających na układ
,
,
Zasada ruchu środka masy
Środek masy każdego układu punktów materialnych porusza
się tak, jakby była w nim skupiona cała masa układu i jakby do tego punktu przyłożone były wszystkie siły zewnętrzne.
Zasadę zachowania ruchu środka masy
Jeśli suma geometryczna sił zewnętrznych działających na dany układ punktów materialnych jest równa zeru, to środek masy pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym
Zasada zachowania pędu
Jeżeli P = 0 to
stąd
16 Pęd układu punktów materialnych
Pędem układu punktów materialnych nazywamy wektorową sumę pędów wszystkich punktów materialnych tego układu
Pochodna pędu układu punktów materialnych
względem czasu jest równa sumie geometrycznej wszystkich sił zewnętrznych działających na punkty tego układu.
Przyrost pędu układu punktów materialnych jest równy popędowi sumy geometrycznej sił zewnętrznych
Zasada zachowania pędu
Jeżeli P = 0 to
stąd
17 Moment pędu (kręt)
Kręt układu punktów materialnych względem dowolnego
punktu 0 (bieguna), jest to wektor równy sumie geometrycznej krętów wszystkich punktów materialnych układu względem bieguna.
Wartości rzutów wektora krętu K0 na osie xyz są
Pochodna względem czasu krętu punktów materialnych względem dowolnego punktu 0 równa jest sumie geometrycznej momentów sił zewnętrznych, jeżeli punktem 0 jest punkt nieruchomy lub środek masy układu C.
18 Zasada d'Alemberta
Bi - siła bezwładności d'Alemberta
Zasada d'Alemberta- suma sił zewnętrznych i wewnętrznych oraz sił bezwładności danego układu punktów materialnych, jak również suma momentów tych sił względem punktu stałego lub środka masy C równają się zeru.
19 Momenty bezwładności i dewiacji
Moment bezwładności I0 względem punktu 0
Moment bezwładności względem osi l
Moment bezwładności względem płaszczyzny
Moment bezwładności względem punktu
Momenty dewiacji lub momenty zboczenia
;
;
20 Twierdzenie Steinera
Momenty bezwładności względem osi równoległych
Moment bezwładności względem osi z
twierdzenie Steinera
Twierdzenie Steinera odnosi się również do
momentów dewiacji
21 Praca sił
22 Praca sił przyłożonych do ciała sztywnego
Praca sił zewnętrznych w ruchu postępowym
Praca elementarna siły Pi
Praca sił zewnętrznych na przesunięciu skończonym A
Praca sił zewnętrznych w ruchu obrotowym
Praca sił wewnętrznych
23 Pojęcie mocy
Moc siły praca wykonana przez siłę w ciągu jednostki
czasu
Moc średnia w przedziale czasu Δt
Wartość mocy chwilowej siły
Moc siły jest to iloczyn skalarny wektora siły P i wektora prędkości V punktu jej przyłożenia.
W prostokątnym układzie
24 Energia kinetyczna
Energia kinetyczna układu punktów materialnych jest równa sumie energii kinetycznej wszystkich punktów materialnych
dżul (J) jednostka energii kinetycznej
Energia kinetyczna w ruchu postępowym
Wszystkie punkty mają tę samą prędkość Vi =Vi+1 = V
gdzie
Energia kinetyczna ciała sztywnego w ruchu obrotowym
V = ωr
Energia kinetyczna elementu ciała dm
Energia kinetyczna całego ciała
gdzie
moment bezwładności względem osi l
Energia kinetyczna w ruchu płaski
Ruch płaski uzyskany, traktując ten ruch jako złożony z ruchu postępowego unoszenia z prędkością środka masy
Vu= VC i ruchu obrotowego względnego dookoła prostej
przechodzącej przez środek masy C, prostopadłej do płaszczyzny kierującej.
Vw = w, VC = Vu = u, V = w +VC
ponieważ
położenie środka masy względem środka masy
równa się zero.
Podstawiając (b) i (c) do (a) otrzymujemy
gdzie
(61) jest nazywane Twierdzeniem Koeniga
Dynamika ruchu obrotowego ciała sztywnego
Zasada pędu i krętu w ruchu obrotowym
α, β, γ kąty między osią obrotu a osiami x,y,z
Składowe prędkości i przyśpieszenia kątowego są
,
,
,
,
Pęd ogólny H i jego pochodna względem czasu
W ogólnym przypadku składowe VC i aC
wyznaczamy ze wzorów
W przypadku gdy oś 0z pokrywa się z osią obrotu l wtedy
ωx = 0, ωy = 0, ωz =ω
εx = 0, εy = 0, εz = ε
oraz
Vx = - ωxC, Vy = ωxC, Vz = 0
atx = - εyC, aty = εxC, atz = 0
anx = - ω2xC, any = - ω2yC, anz = 0
Przy tym założeniu składowe pędu ogólnego H wynoszą
Hx = mVCx = - mωyC
Hy = mVCy = mωxC Hz = mVCz = 0
Natomiast składowe pochodnej względem czasu
pędu ogólnego H są równe
gdzie: Px, Py, Pz składowe sumy geometrycznej
wszystkich sił zewnętrznych działających na ciało
Równania opisują zasadę pędu w ruchu obrotowym
Ogólny moment pędu (kręt) względem punktu 0 leżącego na osi obrotu l wynosi
gdzie
Z wzoru wynika
Podstawiając i wykonując całkowanie mamy
Gdy osią obrotu jest oś 0z, wówczas wzory (64)
mają postać
Kx = - Ixzω, Ky = -Iyzω, Kz = Izω
Aby otrzymać równania dynamiczne dla ciała sztywnego
o nieruchomym jednym punkcie, oprzemy się na twierdzeniu dotyczącym krętu względem nieruchomego bieguna. Obierając jako biegun środek ruchu kulistego mamy
gdzie
suma momentów sił zewnętrznych (J. Misiak Mechanika Techniczna tom 2
strona 218).
Reakcje dynamiczne łożysk osi obrotu
Punkt materialny o masie m obraca się wokół osi AB z prędkością kątową ω = const.
Suma rzutów sił na osie
Suma momentów względem osi x i y
po rozwiązaniu tych równań otrzymujemy
Uwagi dotyczące wyważenia kół
Suma rzutów sił na oś pionową
RA - RB - ω2hm + ω2hm = 0 stąd RA = RB
suma momentów względem punktu 0
óó dla a = b RA = RB= 0