Nr ćwiczenia: 4 |
Temat ćwiczenia: Badanie silnika indukcyjnego, jednofazowego. |
1. Cel ćwiczenia.
Celem tego ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i zasadami działania silników indukcyjnych jednofazowych, a także wyznaczenie jego podstawowych parametrów i wykreślenie jego charakterystyk ruchowych.
Samo ćwiczenie można było podzielić na kilka etapów:
oględziny silnika;
pomiar rezystancji uzwojeń;
charakterystykę biegu jałowego;
charakterystykę stanu zwarcia;
charakterystyki elektromechaniczne;
2. Dane znamionowe.
Typ silnika SEMg 71-2b
Napięcie znamionowe UN = 220 V
Prąd znamionowy IN = 2,9 A
Moc znamionowa PN = 0,37 kW
Współczynnik mocy cosϕ = 0,88
Częstotliwość napięcia zasilania f = 50Hz
Prędkość obrotowa n = 2820 obr/min
3. Pomiar rezystancji uzwojeń silnika.
INZ = 0,24A UNZ = 5,5V RZ = 22,92Ω
INU = 0,8A UNU = 5,5V RU = 6,875Ω
4. Pomiar charakterystyk biegu jałowego.
4.1. Schemat pomiarowy.
Rys. 1. Schemat układu do pomiaru przy biegu jałowym silników indukcyjnych jednofazowych z pomocniczą fazą kondensatorową.
4.2. Tabela nr1.
U [V] |
IUO [A] |
IZO [A] |
IO [A] |
PUO [W] |
PZO [W] |
UCO [V] |
n |
PO [W] |
cos ϕ |
228 |
3,8 |
1,75 |
3 |
-5 |
315 |
440 |
2980 |
310 |
0,453 |
200 |
2 |
1,55 |
1,5 |
-80 |
265 |
400 |
2979 |
185 |
0,617 |
180 |
1,2 |
1,45 |
1,0 |
-80 |
230 |
370 |
2977 |
150 |
0,833 |
160 |
0,6 |
1,25 |
0,8 |
-60 |
185 |
340 |
2972 |
125 |
0,977 |
140 |
0,3 |
1,1 |
0,8 |
-40 |
145 |
290 |
2965 |
105 |
0,937 |
120 |
0,12 |
0,95 |
0,8 |
-15 |
105 |
250 |
2956 |
90 |
0,937 |
100 |
0,1 |
0,75 |
0,8 |
0 |
75 |
200 |
2941 |
75 |
0,937 |
80 |
0,19 |
0,6 |
0,8 |
0 |
45 |
150 |
2913 |
45 |
0,703 |
4.3. Wykres fazowy prądów biegu jałowego silnika indukcyjnego jednofazowego z pomocniczą fazą kondensatorową.
By móc narysować powyższy wykres fazowy niezbędne jest wyliczenie składowych czynnych i biernych prądów biegu jałowego uzwojenia głównego IU0ac, IU0re oraz uzwojenia pomocniczego IZ0ac, IZ0re z zależności:
Prąd I0 jest sumą geometryczną prądów IU0 i IZ0
4.4. Charakterystyki biegu jałowego:
5. Pomiar parametrów przy stanie zwarcia.
5.1. Schemat pomiarowy.
Rys. 2. Schemat układu do pomiaru w stanie zwarcia silników indukcyjnych jednofazowych z kondensatorową fazą rozruchową.
5.2. Tabela nr2.
U[V] |
IUK [A] |
IZK [A] |
IS [A] |
PUK [W] |
PZK [W] |
UCK [V] |
PK [W] |
cos ϕ |
84 |
3,5 |
0,5 |
3,25 |
240 |
7,5 |
90 |
247,5 |
0,907 |
76 |
3 |
1 |
2,8 |
180 |
7,5 |
80 |
187,5 |
0,881 |
64 |
2,5 |
1 |
2,35 |
130 |
5 |
60 |
135 |
0,898 |
52 |
2 |
0 |
1,9 |
85 |
5 |
57 |
90 |
0,911 |
40 |
1,5 |
0 |
1,4 |
50 |
2,5 |
43 |
52,5 |
0,937 |
24 |
1 |
0 |
1,35 |
20 |
2,5 |
27 |
22,5 |
0,694 |
10 |
0,5 |
0 |
0,75 |
5 |
2,5 |
13 |
7,5 |
1 |
5.3. Wykres fazowy prądów stanu zwarcia silnika indukcyjnego jednofazowego z pomocniczą fazą kondensatorową.
By móc narysować powyższy wykres fazowy niezbędne jest wyliczenie składowych czynnych i biernych prądów uzwojenia głównego IUkac, IUkre oraz uzwojenia pomocniczego IZkac, IZkre z zależności:
Prąd Ik jest sumą geometryczną prądów IUk i IZk
5.4. Charakterystyki stanu zwarcia:
6. Pomiar parametrów przy próbie obciążenia.
6.1. Schemat pomiarowy.
Rys. 3. Schemat układu do wykonania próby obciążenia silnika indukcyjnego jednofazowego z pomocniczą fazą kondensatorową.
6.2. Tabela nr3.
U [V] |
[A] |
[A] |
[A] |
[W] |
[W] |
[V] |
[W] |
cos ϕ |
α |
M [Nm] |
rd/s |
[W] |
η [%] |
S [%] |
220 |
2,5 |
1,5 |
3,1 |
330 |
280 |
380 |
610 |
0,894 |
72° |
0,261 |
294,4 |
76,83 |
12,60 |
-87,5 |
220 |
2,5 |
1,5 |
3 |
305 |
280 |
380 |
585 |
0,886 |
69° |
0,256 |
295,8 |
75,71 |
12,94 |
-88,4 |
220 |
2,5 |
1,5 |
2,9 |
270 |
280 |
400 |
550 |
0,862 |
60° |
0,238 |
297,3 |
70,76 |
12,87 |
-89,4 |
220 |
2,5 |
1,6 |
2,8 |
220 |
290 |
410 |
510 |
0,828 |
45° |
0,194 |
300,1 |
58,23 |
11,42 |
-91,1 |
220 |
2,5 |
1,6 |
2,9 |
180 |
290 |
415 |
470 |
0,737 |
39° |
0,173 |
301,8 |
52,21 |
11,11 |
-92,2 |
220 |
2,5 |
1,6 |
2,55 |
115 |
290 |
425 |
405 |
0,722 |
27° |
0,125 |
304,8 |
38,10 |
9,41 |
-94,1 |
220 |
2,8 |
1,65 |
2,55 |
50 |
295 |
430 |
345 |
0,615 |
15° |
0,071 |
307,9 |
21,86 |
6,34 |
-96,1 |
220 |
3,2 |
1,65 |
2,55 |
0 |
300 |
430 |
300 |
0,535 |
5° |
0,024 |
310,6 |
7,45 |
2,49 |
-97,8 |
220 |
3,3 |
1,7 |
2,65 |
0 |
300 |
430 |
300 |
0,515 |
3° |
0,014 |
311,4 |
4,36 |
1,45 |
-98,3 |
*
**
*Moment liczymy ze wzoru
, gdzie: masa - 0,2kg; długość - 0,14m;
**Pulsacja stojana jest liczona ze wzoru ωs = 2πf, gdzie: liczba par biegunów p = 2;
6. Pomiar parametrów przy próbie obciążenia.
6.1. Schemat pomiarowy.
Rys. 3. Schemat układu do wykonania próby obciążenia silnika indukcyjnego jednofazowego z pomocniczą fazą kondensatorową.
6.2. Tabela nr3.
U [V] |
[A] |
[A] |
[A] |
[W] |
[W] |
[V] |
[W] |
cos ϕ |
α |
M [Nm] |
rd/s |
[W] |
η [%] |
S [%] |
220 |
2,5 |
1,5 |
3,1 |
330 |
280 |
380 |
610 |
0,894 |
72° |
0,261 |
294,4 |
76,83 |
12,60 |
6,3 |
220 |
2,5 |
1,5 |
3 |
305 |
280 |
380 |
585 |
0,886 |
69° |
0,256 |
295,8 |
75,71 |
12,94 |
5,8 |
220 |
2,5 |
1,5 |
2,9 |
270 |
280 |
400 |
550 |
0,862 |
60° |
0,238 |
297,3 |
70,76 |
12,87 |
5,4 |
220 |
2,5 |
1,6 |
2,8 |
220 |
290 |
410 |
510 |
0,828 |
45° |
0,194 |
300,1 |
58,23 |
11,42 |
4,5 |
220 |
2,5 |
1,6 |
2,9 |
180 |
290 |
415 |
470 |
0,737 |
39° |
0,173 |
301,8 |
52,21 |
11,11 |
3,9 |
220 |
2,5 |
1,6 |
2,55 |
115 |
290 |
425 |
405 |
0,722 |
27° |
0,125 |
304,8 |
38,10 |
9,41 |
3 |
220 |
2,8 |
1,65 |
2,55 |
50 |
295 |
430 |
345 |
0,615 |
15° |
0,071 |
307,9 |
21,86 |
6,34 |
2 |
220 |
3,2 |
1,65 |
2,55 |
0 |
300 |
430 |
300 |
0,535 |
5° |
0,024 |
310,6 |
7,45 |
2,49 |
1,1 |
220 |
3,3 |
1,7 |
2,65 |
0 |
300 |
430 |
300 |
0,515 |
3° |
0,014 |
311,4 |
4,36 |
1,45 |
0,9 |
*
**
*Moment liczymy ze wzoru
, gdzie: masa - 0,2kg; długość - 0,14m;
**Pulsacja stojana jest liczona ze wzoru ωs = 2πf, gdzie: liczba par biegunów p = 1;
6.3. Wykres fazowy prądów obciążenia silnika indukcyjnego jednofazowego z pomocniczą fazą kondensatorową.
By móc narysować powyższy wykres fazowy niezbędne jest wyliczenie składowych czynnych i biernych prądów uzwojenia głównego IUac, IUre oraz uzwojenia pomocniczego IZac, IZre z zależności:
Prąd IS jest sumą geometryczną prądów IU i IZ
6.4. Charakterystyki obciążenia silnika indukcyjnego 1-fazowego z pomocniczą fazą kondensatorową:
7. Porównanie wartości katalogowych silnika indukcyjnego z wartościami pomiarowymi:
Wymagania dotyczące sprawności współczynnika mocy i poślizgu silnika indukcyjnego jednofazowego zawarte są w normie PN-88/E-06701 i określają dopuszczalne odchyłki gwarantowanych przez producenta wartości sprawności współczynnika mocy i poślizgu. Najmniejsza dopuszczalna wartość sprawności przy obciążeniu znamionowym
Najmniejsza dopuszczalna wartość współczynnika mocy przy obciążeniu znamionowym
7. Porównanie wartości katalogowych silnika indukcyjnego z wartościami pomiarowymi:
Wymagania dotyczące sprawności współczynnika mocy i poślizgu silnika indukcyjnego jednofazowego zawarte są w normie PN-88/E-06701 i określają dopuszczalne odchyłki gwarantowanych przez producenta wartości sprawności współczynnika mocy i poślizgu. Najmniejsza dopuszczalna wartość sprawności przy obciążeniu znamionowym
Najmniejsza dopuszczalna wartość współczynnika mocy przy obciążeniu znamionowym
8. Wnioski
Silnik indukcyjny jednofazowy posiada wirnik o uzwojeniu klatkowym, oraz stojan o uzwojeniu jednofazowym. Prąd pomiarowy przepływający przez uzwojenia stojana wytwarza pole oscylujące, które charakteryzuje się tym, że jest rozłożone na obwodzie w przybliżeniu sinusoidalnie oraz że zmienia się sinusoidalnie w czasie.
Wirnik znajduje się pod działaniem dwóch pól, z których każde wytwarza własny moment obrotowy. Przy prędkości n pole współbieżne daje moment napędzającym, a pole przeciwbieżne moment hamujący. Z przebiegu momentu wypadkowego wynika, że początkowy moment rozruchowy jest równy zeru, silnik więc nie dokona rozruchu w stanie jałowym.
Brak początkowego momentu rozruchowego jest podstawową wadą silnika jednofazowego. Dla wytworzenia takiego momentu rozruchowego konieczne jest, aby przy rozruchu pole nie było polem pulsującym, lecz wirującym. Pole eliptyczne, a w szczególnym przypadku kołowe, można wytworzyć przez odpowiednie zasilanie prądem uzwojenia rozruchowego umieszczonego w żłobku stojana, ale przesuniętego względem uzwojenia głównego o kąt π/2. Po dokonaniu rozruchu należy uzwojenie rozruchowe rozewrzeć, gdyż z reguły jest ono obliczone na krótkotrwałe obciążenie. Zwykle przerywanie obwodu fazy rozruchowej wykonuje się osadzonym na wale silnika wyłącznikiem odśrodkowym. Dla uzyskania większej wartości momentu obrotowego w obwód uzwojenia rozruchowego włącza się kondensator, co daje większe przesunięcie fazowe między prądami obu uzwojeń. W ćwiczeniu uzwojenie pomocnicze z włączonym szeregowo kondensatorem jest załączone tak jak uzwojenie główne zarówno przy rozruchu jak i podczas pracy.
Badany silnik ma dość niską sprawność wynikającą z przebiegu momentu wypadkowego. Początkowy moment rozruchowy jest równy zeru, silnik więc nie dokona rozruchu nawet w stanie jałowym, gdy jednak nada się silnikowi pewną początkową prędkość w dowolnym kierunku, to osiągnie on prędkość podsynchroniczną, jeżeli tylko przy tej początkowej prędkości moment silnika jest większy od momentu obciążenia. Przy prędkości bliskiej synchronicznej pole przeciwbieżne indukuje napięcie i prąd o częstotliwości napięcia zasilającego. Skutkiem tego powstają zmienne straty w uzwojeniach i w rdzeniu wirnika, silnik ma więc niską sprawność.
Przy obliczaniu rezystancji uzwojeń wykorzystana została metoda techniczna, która nie jest metodą dokładną, ale daje pewne przybliżone pojęcie o wartości rezystancji.
Wraz ze wzrostem obciążenia wzrasta prąd w uzwojeniu głównym. Rośnie także znacznie moc pobierana przez uzwojenie główne silnika, maleje zaś napięcie na kondensatorze w fazie pomocniczej.
W kwestii obliczeń problem stanowił poślizg. Jednak po porównaniu w literaturą (Plamitzer, Maszyny Elektryczne) i po przeprowadzeniu kilku obliczeń na podstawie wzorów (
), doszedłem do wniosków że moje obliczenia są całkowicie poprawne (kwestia matematyczna).
WYKAZ LITERATURY
[1] Jerzy Hickiewicz i inni: Laboratowium Maszyn Elektrycznych. Opole, 1997.
[2] Plamitzer.: Maszyny Elektryczne.