Uduszenia
Uduszenia gwałtowne
Hamowanie lub utrudnianie czynności układu oddechowego.
- okres duszności (1-1,5 min)
- okres drgawek (1,5 min)
- okres zamartwicy (2 min)
- okres oddechów końcowych (kilka min.)
Zgon następuje po 3-7 minutach.
Objawy, które są obecne, ale nie przesądzają o uduszeniu:
Wybroczyny krwawe powstają na skutek pękania drobnych naczyń krwionośnych i przyjmują postać punkcikowych wynaczynień. Najczęściej można je zlokalizować w obrębie otrzewnej i nasierdzia. Przy zadzierzgnięciu pojawiają się na spojówkach i twardówkach.
Sinica jest efektem wzrostu poziomu zredukowanej hemoglobiny we krwi.
Płynność krwi.
Śmierć w wyniku uduszenia
Może być spowodowana przez:
Brak tlenu w otoczeniu lub zamkniecie w ciasnej, hermetycznej przestrzeni.
Zdarza się to najczęściej w wyniku wypadku, a bardzo rzadko jest wynikiem działań osób trzecich.
Zamknięcie otworów nosowych i ust.
Rzadko jest skutkiem przypadku. Do zamknięcia dochodzi w większości przypadków przu użyciu worków foliowych, ale także poduszek, ręczników, czy rąk.
Ponieważ osobę dorosłą, w pełni świadomą i sprawną bardzo trudno jest pozbawić życia w ten sposób, dlatego ofiarami padają głównie dzieci, osoby starsze i niepełnosprawne.
Przy takim uduszeniu nie występują wybroczyny w obrębie twardówek i spojówek, brak też przekrwienia twarzy.
Zamknięcie dróg oddechowych.
Może być spowodowane ciałami obcymi, co następuje zazwyczaj przypadkowo, ale może nastąpić również podczas kneblowania ofiary.
Uniemożliwienie wykonywania ruchów oddechowych.
Spowodowane jest uciskiem dużego, ciężkiego przedmiotu na klatke piersiową albo brzuch. Do uduszenia na skutek urazu może dojść też w wyniku zaklinowania w ciasnej przestrzeni albo w konsekwencji stratowania przez tłum.
Uniemożliwienie wykonywania ruchów oddechowych z zamknięciem otworów nosowych i ust.
Jeśli jest następstwem wypadku. to zazwyczaj powoduje je przygniecenie. Może spotkać dziecko przygniecione w czasie snu przez rodzica albo robotnika przysypanego piaskiem.
Gazy duszące.
Najczęściej powoduje je dwutlenek węgla lub metan, które wypierają tlen z powietrza, a nie mają właściwości trujących.
Zagardlenie
Śmierć następuje przez zamknięcie naczyń krwionośnych i dróg oddechowych w obrębie szyi spowodowane naciskiem z zewnątrz.
Powieszenie
Zazwyczaj jest działaniem samobójczym. Pętla wisielcza zostaje zaciśnięta ciężarem ciała, a ciężar ten wcale nie musi być duży - 30 kg potrzeba do zamknięcia tętnic kręgowych, 15 kg do zaciśnięcia tchawicy, 5 kg do zamknięcia tętnic szyjnych, a 2 kg do zamknięcia żył szyjnych. Już sam ciężar zwisającej głowy (do 5,5 kg) wystarcza do zamknięcia tętnic szyjnych i spowodowania śmierci.
Pętla powoduje powstanie bruzdy wisielczej. Jej intensywność i ułożenie zależą od materiału jaki został użyty. Sznur pozostawi ślad bardzo wyrazisty, odcinający się od reszty skóry, z odwzorowaniem skrętów. Najpierw bruzda będzie jasna, z przekrwieniami na obwodzie, w dotyku przypominająca pergamin, później wysycha i staje się ciemnobrązowa.
Miększe materiały nie zostawiają wyraźnego wgłębieniaa, brak też podbiegnięć i otarć. Im więcej zwojów pętli, tym więcej bruzd.
W przypadku powieszenia całkowitego (z dyndającymi swobodnie nogami) skóra twarzy jest blada, język wysunięty, suchy i sczerniały. Krew gromadzi się w dolnych partiach nóg i ramion, a po pewnym czasie pojawiają się wybroczyny punktowe i plamki Tardieu.
Jeśli ciało jest zawieszone częściowo (np. w pozycji klęczącej), to skóra głowy jest przekrwiona i powstają wybroczyny krwawe.
Zadzierzgnięcie
Powoduje je również zaciskająca się pętla, ale siła na nią działająca jest inna niż ciężar ciała. Zadzierzgnięcie jest najczęściej wynikiem przestępstwa.
Skóra twarzy i szyi powyżej miejsca zacisku jest silnie przekrwiona, w obrębie twardówek mamy wylewy, a w spojówkach wybroczyny. Pętla nie tworzy bruzdy, ale pozostawia ślad biegnący w linii prostej dookoła szyi. Rzadko występują otarcia i podbiegnięcia. Podbiegnięcia pojawiają się, gdy między dwoma odcinkami pętli zostanie zaciśnięty fałd skóry. W otworach nosowych można stwierdzić obecność płynu obrzękowego.
Zdarzają się także zadzierzgnięcia samobójcze, kiedy ofiara używa na przykład krępulca do zaciśnięcia pętli. Rzadko dochodzi do zagardlenia w wyniku wypadku. Może dlatego, że na niszczarkach do papieru nalepione są odpowiednie ostrzeżenia :)
Nawet przy posuniętym rozkładzie ślady pętli są dobrze widoczne. Ofiara zadzierzgnięcia może miec w rękach włosy sprawcy albo jego tkankę pod paznokciami.
Zadławienie ręką ludzką
Powoduje je nacisk ręką (przedramieniem, stopą) na szyję, w wyniku czego dochodzi do zamknięcia naczyń krwionośnych i dopływu krwi do mózgu. Zgonu nie powoduje w tym wypadku zamknięcie dróg oddechowych.
Przy zadławieniu twarz zazwyczaj wykazuje oznaki przekrwienia i sinicy, a w spojówkach i twardówkach można odnaleźć wybroczyny. Czasami dochodzi do obrzęku płuc, a w otworach nosowych widoczny jest wówczas pienisty płyn obrzękowy.
Na skórze widoczne są otarcia, podbiegnięcia krwawe i ślady paznokci. Do urazów wewnętrznych należą wylewy do mięśni gardła oraz złamania kości gnykowej lub chrząstki tarczowatej.
Przy ataku od przodu jedną ręką pozostają ślady w postaci drobnych podbiegnięć krwawych w miejscu nacisku palców na bocznych powierzchniach szyi (w przypadku użycia dwu rąk ślady występują po obu stronach szyi).
Jeśli sprawca atakuje od tyłu, wówczas ślady umiejscowione będą na przedniej części szyi, a podbiegnięcia pochodzące od kciuków znajdą się na powierzchni tylnej.
Dość często występuje nietrzymanie zwieraczy.
Ofiarami zadławienia są głównie kobiety, jeśli mężczyźni to raczej w stanie silnego odurzenia.