AGROTURYSTYKA
(Brakuje wykładu z 30.05.2010 jeśli ktoś ma to poproszę również o pomoc w uzupełnieniu tej luki.)
21.02.2010
Klasyfikacja turystyki wdg. UNTWO:
Turystyka:
-biznesowa
-rekreacyjna, aktywna, specjalistyczna, przygraniczna, transgraniczna
- na terenach wiejskich
Agroturystyka obejmuje wszelkie formy na terenach wiejskich
- pobyty w gospodarstwach rolnych
- rzemiosło ludowe
- tradycyjne życie w gospodarstwach
- eko turystyka: zwiedzanie parków narodowych i krajobrazowych oraz rezerwatów przyrody
Rodzaje i formy turystyki:
turystyka alternatywna:
- ekoturystyka (turystyka proekologiczna, przyjazna, łagodna, zielona)
-Agroturystyka (turystyka etniczna)
-Ekologiczna
-turystyka alternatywna
-turystyka zrównoważona
Określenie, które wyznacza nam dany sposób podejścia do turystyki, polegający na preferowaniu takich form uczestnictwa oraz organizacji i obsługi ruchu turystycznego, który opiera się na zasadzie zrównoważonego rozwoju.
AGROTURYSTYKA: utworzona w dwóch członach:
Agros- rola, pole uprawne
Turystyka- forma czynnego wypoczynku
Pojęcia: agrohotelarstwo, agrowypoczynek
Różne formy hotelarstwa, gastronomi, ekreacji, wypoczynku, sportu, lecznictwa i rehabilitacji.
AGROTURYSTYKA WŁAŚCIWA:
- wszelkiego rodzaju uczestnictwo i obserwacja produkcji rolnej.
EKOTURYSTYKA:
To odpowiedzialne podróżowanie do obszarów przyrodniczych, które zachowuje i chroni środowisko i polepsza warunki życia lokalnych mieszkańców.
Formy turystyki zorientowanej na poznawanie osobliwości przyrody w obszarach chronionych, kultury i osobliwości środowiska.
Agroturystyka:
- odpoczynek w gospodarstwach ekologicznych, które prowadzą dodatkowo działalność agroturystyczną
Turystyka wiejska:
Każda forma turystyki odbywająca się w środowisku wiejskim i wykorzystująca jego walory.
„Wiejskość” ( przyroda, krajobraz, kultura, zabudowa) jest główną atrakcją tej formy turystyki.
Różnica pomiędzy agroturystyką a ekoturystyką:
Agroturystyka jest ściśle związana z rolnictwem czyli
-jest to wypoczynek kilkugodzinny lub kilkudniowy w czynnym gospodarstwie rolnym
Agroturystyka jest formą turystyki wiejskiej, ściśle związaną z rolnictwem, hodowlą, rybołówstwem, ogrodnictwem, a najczęściej z czynnym gospodarstwem rolnym.
- to wypoczynek bezpośrednio w zagrodzie, połączony z obserwacją i uczestnictwem w codziennych zajęciach jej stałych mieszkańców.
- możliwość korzystania z produktów gospodarczych
- forma wypoczynku odbywająca się na terenach wiejskich o charakterze rolniczym.
Eko turystyka Turystyka przyjazna środowisku:
- sprzyja poprawie jakości życia społeczności, gospodarzy
- zapewnia gościom odpowiednią jakość wypoczynku
- nie powoduje dewastacji środowiska
21.03.2010
Przestrzeń agroturystyczna to przestrzeń na której odbywa się działalność agroturystyczna.
Rejony agroturystyczne:
1.Pomorze: morze, jeziora, lasy, ruchome wydmy
2.Mazury: jeziora, lasy
3.Wielkopolska: dworki, pałace zierniańskie, parki, wysoka kultura rolna.
4. Polska centralna: tradycyjna Polska wieś
5. Polska wschodnia: krajobraz wiejski, lasy, doliny rzek.
6. Sudety: górskie wioski, pagórki
Karpaty: piękna przyroda, kultura górska, surowe krajobrazy
PRZESTRZEŃ AGROTURYSTYCZNA:
Określenie to odnosi się również do :
- bliższej i dalszej okolicy gospodarstwa
- ukształtowania terenu
- architektury okolicy
- pejzażu
- czystości środowiska: wody i powietrza
- zapachy
-poziom hałasu
Czynniki określające wartość przestrzeni turystycznej:
- piękno krajobrazu: góry, wybrzeża , morskie, jeziora, wyspy, malownicze doliny rzek, tereny o specyficznym uroku (bagna , torfowiska)
- tereny dzikiej natury i pustkowia
- kulturalne dziedzictwo materialne (historyczne budynki, małe miasteczka i wsie)
- dziedzictwo etniczne
- korzystne warunki dla łowiectwa, wędkarstwa, narciarstwa, wędrówki terenowej, zbieranie runa leśnego.
- dostępność dla szerokiego rynku konsumentów
- efektywna, profesjonalna, działalność (promocja handlowa)
- właściwe zarządzanie
Cechy przestrzeni agroturystycznej (fizjograficzne i antropogeniczne):
-ukształtowanie terenu
-atrakcyjne formy terenu
-naturalna szata roślinna
-naturalna fauna
-rodzaj użytkowania ziemi
-zabudowa przestrzenna
-wielkość gospodarstw
-specjalizacja produkcji
Fizjografia: charakterystyka warunków naturalnych danego obszaru obejmująca:
Klimat, stosunki wodne, rzeźbę terenu, budowę geologiczną, świat roślin i zwierząt.
Ukształtowanie terenu:
Formy przestrzeni agroturystycznej
- tereny równinne
-faliste
-pagórkowate
-górskie
Atrakcyjne formy terenu:
- góry, jary, doliny, jeziora, rzeki, wodospady, ciepłe źródła,
-naturalne formy ukształtowania terenu
Rodzaj ukształtowania ziemi:
-rolnicza
-hodowlana
-sadownicza
-plantacyjna
-rybacka
-leśna
Zabudowa przestrzeni:
-bez zabudowy
-z zabudową rozproszoną
Wielkości gospodarstwa:
-bardzo małe do 5 ha
-małe 5ha do 20ha
-średnie 20ha do 50ha
-duże 50ha do 100ha
-bardzo duże powyżej 100ha
Specjalizacja produkcji:
-przestrzeń monokulturowa
-przestrzeń zdywersyfikowaną produkcją
Rozwój agroturystyki
Walory przyrodnicze:
*dorzecze Narwi, największy dopływ Wisły.
*Puszcza Krzyszyńska, formy morfologiczne (moreny czołowe)
*szczególne rejony bogate w roślinność
* Ziemia Lubuska
* Karpaty
Kryteria atrakcyjności gmin do rozwoju agroturystyki:
-gęstość zaludnienia na 1m2 użytków rolnych,
-udział rolniczej gospodarki nieuspołecznionej w powierzchni użytków rolnych,
-udział łąk i pastwisk w powierzchni użytków rolnych,
-udział osób utrzymujących sicze źródeł pozarolniczych.
-za max osób na 1km2 użytków rolnych przyjęto 80 osób.
15.05.2010
Czynniki determinujące rozwój agroturystyki
Czynniki regionalne zewnętrzne:
środowisko naturalne
obszary wiejskie, na których w ujęciu powierzchniowym dominuje gospodarka rolna i leśna, obejmują zdecydowaną większość terenów cennych przyrodniczo i to nie tylko tych, które podlegają różnym formom prawnej ochrony.
Z tego powodu niezbędne jest zachowanie walorów przyrodniczych i krajobrazowych obszarów wiejskich.
Uwarunkowanie rozwoju agroturystyki:
Na rozwój agroturystyki oddziaływuje wiele czynników, które można klasyfikować jako:
kształtujące bezpośrednio
kształtujące pośrednio
szczególne znaczenie mają czynniki:
regionalne zewnętrzne
regionalne wewnętrzne
ponadregionalne
Czynniki regionalnie zewnętrzne:
środowisko naturalne (atrakcyjność krajobrazowa danego regionu, nasycenie obiektami zabytkowymi)
środowisko społeczne
otoczenie prawne
otoczenie instytucjonalne
W Polsce większość najcenniejszych przyrodniczo obszarów i obiektów objęto ochroną prawną w formie:
* 23 parków narodowych
* 1395 rezerwatów przyrody
* 120 parków krajobrazowych
* 449 obszarów chronionego krajobrazu
Oprócz tych głównych form ochrony przyrody na terenie Polski wyznacza się również użytki ekologiczne, stanowiska dokumentacyjne, i zespoły przyrodniczo-krajobrazowe oraz pomniki przyrody.
W sumie 32,5% powierzchni kraju objętych jest ochroną.
Zasoby przyrodnicze i krajobrazowe obszarów wiejskich powinny być skutecznie chronione przez odpowiednie akty prawa krajowego i miejscowego, w tym przepisy o zagospodarowaniu przestrzennym, a także poprzez inwestycje w zabezpieczenie i zagospodarowanie obszarów chronionych.
Środowisko Społeczne:
Obszary o silnej koncentracji problemów społecznych
Wyróżniamy następujące typy:
obszary niekorzystnej struktury płci
obszary zachwianej struktury wieku
obszary nadmiernego i długotrwałego odpływu ludności
obszary bierności zawodowej
obszary niskiej aktywności społecznej
Istotną rolę na obszarach wiejskich odgrywa kapitał społeczny.
Odzwierciedla on możliwości danej społeczności
Podejmowania wspólnych działań grupowych
Opierających się na więziach, normach i zaufaniu
Funkcjonujących w tej społeczności.
Jedną z głównych i podstawowych form zrzeszeń mieszkańców na obszarach wiejskich są zespoły artystyczne.
Najwyższy poziom uczestnictwa w zespołach artystycznych i kołach zainteresowań odnotowany jest na Podkarpaciu, Małopolsce, Lubelszczyźnie, Warmii i Mazurach, Pomorzu oraz w Polsce centralnej.
Większa aktywność w Polsce wschodniej wynika w większej liczby domó kultury i świetlic przypadających na 1000 mieszkańców.
Jednakże przede wszystkim należy ją wiązać z większym zaangażowaniem ludności wiejskiej w krzewienie lokalnej kultury oraz różnorodność kulturową wynikającą z różnorodności etnicznej.
Z danych Instytutu Turystyki wynika że w 2007r . na obszarach wiejskich działało8790 kwater agroturystycznych z 87144 miejscami noclegowymi,
Agroturystyka najlepiej rozwija się na terenach górskich oraz pojezierzach, zwłaszcza w Karpatach i na Pojezierzu Mazurskim.
W województwach: Małopolskim, Podkarpackim, i Warmińsko-Mazurskim wg. Danych Instytutu Turystyki za 2007 rok występowało 40% wszystkich kwater agroturystycznych w Polsce.
Obiekty całoroczne stanowią ok. ¾ wszystkich kwater agroturystycznych.
W przyszłości można oczekiwać dalszego dynamicznego rozwoju tej formy działalności gospodarczej na wsi, ale będzie się ona koncentrowała w przeważającym stopniu na obszarach atrakcyjnych przyrodniczo i kulturowo.
Szacuje się, że w skali roku wypoczynek na wsi może zainteresować około 1,6mln mieszkańców miast ,czyli 8%
Dla porównania w UE z wypoczynku na wsi korzysta około 25% mieszkańców miast.
CZYNNIKI REGIONALNE WEWNĘTRZNE
jakość usł. Turystycznych
standard bazy noclegowej
życzliwość gospodarzy
zasoby pracy
Infrastruktura ogólna:
Infrastruktura czyli podstawowe urządzenia i instytucje, niezbędne do funkcjonowania gospodarki i społeczeństwa.
Do infrastruktury ogólnej zaliczamy:
- społeczną
- techniczną
społeczna
-sklepy
-poczta
-bank
-gastronomia
techniczna
-połączenia komunikacyjne i telekomunikacyjne
- sieć wodociągowo- kanalizacyjna
Niewiele jest obszarów wiejskich, które posiadają wysoki poziom wyposażenia w sieci infrastruktury technicznej- wodnej i kanalizacyjnej.
Należą do nich niewielkie kompleksy gmin na Żuławach Wiślanych, Pobrzeżu Bałtyckim, w sąsiedztwie Szczecina i Poznania, w zachodniej części woj. dolnośląskiego i na północy woj.. Podkarpackiego.
Stosunkowo najlepiej wyposażone w infrastrukturę techniczną są obszary wiejskie z zachodniej części kraju.
JAKOŚĆ USŁUG AGROTURYSTYCZNYCH
Dzięki wprowadzeniu przez Polską Federację Turystyki Wiejskiej systemowi standaryzacji usług świadczonych w gospodarstwach agroturystycznych, turyści korzystający z wypoczynku w gospodarstwach polecanych przez Federację mają gwarancję jakości świadczonej usługi.
Europejskie systemy oceny jakości, po za kontrolą standardu wyposażenia technicznego obiektów, kładą nacisk na elementy oferty decydujące o wiejskim charakterze (np. położenia i architektura obiektu, obecność zwierząt gospodarczych, zagospodarowanie otoczenia, czynne rolnictwo itd)
Systemy oceny i nadzoru kwater wiejskich są w Europie zróżnicowane. W Wielkiej Brytanii i Irlandii kontrola jakości kwater prowadzona jest przez Krajową Radę Turystyki, a systemy oceny są jednolite zarówno dla obiektów położonych na wsi jak i w mieście.
Wszystkie obiekty, prowadzące działalność turystyczną muszą spełniać urzędowo określone wymogi w zakresie zakwaterowania i obsługi.
W Polsce kategoryzację wiejskiej bazy noclegowej zaliczyć można do grupy europejskich systemów oceny jakości oferty turystyki wiejskiej, co pozostaje w spójności z przepisami o usługach turystycznych.
Kategoryzacja prowadzona jest przez Federację Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” i stanowi dla niej narzędzie rozwoju produktu i sprawowania kontroli nad jakością.
Celem kategoryzacji jest podnoszenie jakości świadczonych usług w zakresie zakwaterowania na wsi, ujednolicenie oznakowania obiektów, rekomendacja dla klienta.
Kwaterodawca zyskuje prawo do umieszczenia oferty w materiałach promocyjnych Federacji, do których inaczej nie miałby dostępu.
System kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej jest systemem dobrowolnym.
Kategoryzacją objęte są obiekty znajdujące się na obszarach wiejskich, które nie podlegają ustawowemu obowiązkowi standaryzacji.
Ustawa o usługach turystycznych nakłada obowiązek standaryzacji na hotele, motele, pensjonaty, domy wycieczkowe, schroniska, schroniska młodzieżowe, kempingi, i pola biwakowe.
System kategoryzacji dotyczy właśnie „Inne obiekty”, choć równocześnie dopuszcza kategoryzacje zakładów hotelarskich jako dodatkową formę oceny jakości.
System przewiduje kategoryzację czterech typów wiejskiej bazy noclegowej:
Pokój Gościnny- pokój spełniający funkcję sypialni ale 1-4 osób z dostępem do łazienki, WC oraz pomieszczeń wspólnych.
Samodzielna jednostka mieszkalna- (mieszkanie wakacyjne, dom wakacyjny wolnostojący)- jeden pokuj sypialny, łazienka, WC oraz kompletna wyposażona kuchnia. Wynajmowana jest w całości rodzinie lub grupie zaprzyjaźnionych osób.
Pokój grupowy- pomieszczenie sypialne o podstawowym standardzie wyposażenia w powyżej 4 miejsca noclegowe z dostępem do łazienki, WC oraz pomieszczeń wspólnych.
Przyzagrodowe pole namiotowe- miejsca na ustawienie namiotu, przyczepy kempingowej lub miejsce do spania przygotowane przez gospodarzy w namiotach, przyczepach mieszkalnych i obiektach prowizorycznych z dostępem do punktu poboru wody i WC.
Standaryzacja wyznacza cztery poziomy standardu świadczonych przez kwaterę usług, które znajdują swoje odzwierciedlenie w liczbie przyznanych słoneczek - Im wyższa kategoria tym więcej słoneczek.
Maksymalnie można uzyskać III kategorię, tz trzy słoneczka.
Kategoria Standard otrzymuje znak podstawowy bez słoneczka.
System dopuszcza kategoryzację obiektów nie zrzeszonych w Federacji, różnicując równocześnie opłaty związane z procedurami kategoryzacyjnymi (opłaty dla niezżeszonych są wyższe).
Kategoryzacja jest ważna 2 lata kalendarzowe, w tym czasie obiekt może posługiwać się tablicą z logo Federacji oraz używać go w materiałach promocyjnych jako rekomendację dla klienta.
Procedury przyznania kategorii określa szczegółowo :
Regulamin Kategoryzacji WBN (ostatnia nowelizacja z 13.05.2004)
16.05.2010
Podstawy prawne działalności agroturystycznej
- obowiązki sanitarne, odnoszące się do wynajmowanych pokoi oraz wydawania i przygotowywania posiłków.
- spełnianie przepisów przeciwpożarowych
- obowiązek medunkowania innych
Ustawa z dnia 29sierpnia 1997r.
Stadium przypadku:
Procedura działalności
Rolnik:
zgłoszenie do ewidencji działalności gosp. W gminie zgodnie z przepisami 1.01.2004 do krajowego Rejestru Sądowego.
Obowiązek sprawdzenia przez kwaterodawcę, aby oferowane kwatery spełniały wymagania ustawowe.
Działalność agroturystyczna rolników jako wynajem pokoi, miejsc na ustawianie namiotów, sprzedaż posiłków domowych i świadczenie usług związanych z pobytem turystów.
- Wynajęcie 6 pokoi jest już traktowane jako prowadzenie zwykłej działalności gospodarczej , podlega opodatkowaniu.
- mieszkańcy wsi -nie płacą.
Działalność Gospodarcza Przedsiębiorcy
Działalność Gospodarcza:
zarobkowa- podejmowana w celu zarobkowym
wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa
wykonawcza w sposób zorganizowany- np. pomoc sąsiedzka, nawet świadczona odpłatnie, wykonywana w sposób ciągły.
Przedsiębiorca- osoba fizyczna, osoba prawna, oraz jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną.
Rejestracja działalności:
Gospodarstwo rolne jako miejsce świadczenia usług podlegające wyłączeniu z obowiązków rejestracji i działalności gosp.
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody uzyskane z tyt. Wynajmowania pokoi gościnnych , jeżeli spełnione są równocześnie warunki:
- budynki mieszkalne- obszary obejmujące łączną powierzchnię przekraczającą 1ha, muszą być położone po za granicami miasta.
- wynajem pokoi dla osób, które przebywają w celach wypoczynkowych.
- liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5
- dochody uzyskane z tytułu wyżywienia gości mieszkających w wynajmowanych pokojach
Podatek od towarów i usług
Osoby wynajmujące więcej niż 6 pokoi
Formy opodatkowania:
Ryczałt ewidencjonalny
Kartę podatkową ustawa 20.11.1998 o zryczałtowanym podatku (zasady ogólne wdg. Skali limitowanej stawki PIT)
Ryczałt- polega na opłaceniu podatku liczonego od całości przychodów, bez dokumentowania i odliczania kosztów.
Karta podatkowa- opłacanie stałej kwoty miesięcznej, bez względu na wysokość osiąganego przychodu.
Stawka ryczałtu dla usług hotelarskich 17%
Dla handlu i gastronomi 3%
Wraz z alkoholem 8,5%
29.05.2010
Agroturystyka- definicje
- w kraju UE agroturystyka rozwija się od ponad 25 lat
- dochód stanowi aż 15% całego rynku turystycznego
I etap. Odejście od rolnictwa, rozpoczęcie działalności gospodarczej
- działalność pozarolniczą podjęło 40% właścicieli gospodarstw rolnych z czego 3% - 10% gospodarstw zajęło się agroturystyką ( wiele przedsięwzięć było dofinansowane z budżetu Unii i budżetów Narodowych.)
- zainteresowanie wypoczynkiem na wsi jest coraz większe, turyści oczekują rozbudowanej strefy.
-obecnie uregulowania prawne, podatkowe sprzyjają rozwojowi agroturystyki.
*Wielofunkcyjny rozwój gospodarstwa:
Np. gospodarstwo agroturystyczne z hodowlą i uprawą roli itp.
*Wielofunkcyjny rozwój terenów wiejskich
Powstanie nowych sklepów agroturystycznych, ścieżki, komunikacja, basen, mogą tworzyć się stowarzyszenia.
EKSPANSJA AGROTURYSTYKI:
Powodowana jest przez czynniki:
odchodzenie od środków wypoczynkowych
rozwój technologii
rozwój środków masowego przekazu
zaakceptowanie turystki przez mieszkańców obszarów wiejskich.
FINANSOWANIE
Rozwój agroturystyki finansowany jest :
z budżetu Unii (Europejski Fundusz Oriętacji)
i gwarancji rolnej - EFO i GR
poszczególne państwa
samorządy lokalne
Rozwój sieci gospodarczych pociąga za sobą rozwój całego regionu.
W UE dochody z działalności wynoszą 20%
Dofinansowanie
Wsparcie z EFO i GR w latach 2004-200
Finansowany jest „program operacyjny”
„Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego i rozwoju obszarów wiejskich” i „ Działanie”
EFO i GR
Powstał w 1964r. na mocy traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą.
Wspiera przekształcanie struktury rolnictwa oraz rozwój obszarów wiejskich.
Sekcja gwarancji, która finansuje wspólną politykę rolną (zakupy i dotację)
Sekcja orientacji która wspiera przekształcania
Program Rozwoju obszarów wiejskich 2007-2013- jest instrumentem realizacji UE w zakresie rozwoju obszarów wiejskich.
- dokument strategiczny, identyfikacyjny , silne i słabe strony obszarów wiejskich na poziomie UE.
-program może odnosić się do terenów całego kraju, lub też przyjmowanych jest kilka różnych programów dla poszczególnych regionów.
- Na działalność w zakresie agroturystyki, rolnicy mogą dostać dofinansowanie.
EFRROW- Europejski Fundusz Rolnego Rozwoju Obszarów Wiejskich
- misją jest promowanie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich na terenach całego obszaru.
- wspólnoty w sposób komplementarny do instrumentów rynkowych i wspierania dochodów.
Zakresy problemów:
- ekonomiczne: niski dochód, wysokie starzenie się
- społeczne: bezrobocie, wykluczenie społeczne, niski poziom życia, zróżnicowany rynek pracy
- środowiskowe: rola rolnictwa i leśnictwa
Cele nowej polityki ROW
Poprawa konkurencyjności
poprawa stanu środowiska
poprawa jakości życia na obszarach wiejskich
aktywizacja społeczności obszarów wiejskich
Określony poziom RUW środków z budżetu:
10% 1 oś
3,25 2oś
5 4oś
Budżet w Polsce wynosi 17,2 mld.Euro.
13.06.2010
Organizacje i stowarzyszenia działające na rzecz agroturystyki
W całym kraju zarejestrowanych jest w zależności od sposobu klasyfikacji podmiotów, od 50 do 100tys. Organizacji pozarządowych.
Najszersza w Polsce instytucja prowadząca bazy danych i monitoring stanu organizacji pozarządowych , Baza KLON/JAWOR, dopiero w 2006r. po raz pierwszy przygotowała odrębną informację na temat stanu wiejskich organizacji pozarządowych.
Na podstawie tej analizy, opierającej się na oficjalnych wpisach do krajowego systemu rejestracji podmiotów REGON, na obszarach wiejskich oraz w wiejskich częściach gmin miejsko-wiejskich zlokalizowano prawie 19% tj. 11170 wszystkich zarejestrowanych w Polsce organizacji pozarządowych.
Na podstawie tych samych danych w gminach wiejskich na 10 000 mieszkańców przypada 7,8 organizacji, natomiast w dużych miastach, powyżej 100 tys. Mieszkańców - 21,3
Pod koniec lat 90. ub.w w niektórych krajach Europy Środkowej i Wschodniej dał się zaobserwować proces, który bywa nazywany „ cichą rewolucją” na obszarach wiejskich.
Chodzi o budowanie organizacji włączających wszystkich mieszkańców wsi w rozwiązywanie lokalnych problemów oraz łączenie tych organizacji w struktury na poziomie subregionalnym , regionalnym i krajowym .
Struktury te bywają w terminologii angielskiej „National rural movements” oznacza to ruch dla podkreślenia powszechnego zaangażowania mieszkańców wsi. W polskiej terminologii nazywa się nazwy „Krajowe porozumienie wiejskie”.
Tradycja takich porozumień wywodzi się z krajów skandynawskich, w których tworzenie lokalnych ”Stowarzyszeń Rozwoju Wsi” - faktycznie w każdej miejscowości - oraz ich łączenie w struktury regionalne i krajowe rozpoczęło się już w latach 70 XXw.
Według wzorców skandynawskich w 1997r. powstała Estońska organizacja Kodukant a w . 1998 „Węgierski parlament wiejski”.
Od 1999r. tego typu krajowe porozumienia współpracują ze sobą w ramach PREPARE (Partnership For Rural Europe - Partnerstwo dla wsi europejskiej” który stawia sobie za cel wzmacnianie społeczeństwa obywatelskiego na obszarach wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem Europy środkowej i wschodniej.
W ten sposób pod koniec 2002r. w Polsce powstało - Ogólnopolskie porozumienie Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich organizacji działających na rzecz wsi.
Obecnie parlamentami PREPARE SA krajowe porozumienia wiejskie ze Szwecji, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech Słowacji, Węgier i Słowenii.
Stowarzyszenia i organizacje
W każdym regionie działają różne stowarzyszenia i organizacje skupiające kwaterodawców, których działalność na charakter społeczny, ale odgrywa istotną rolę we wspieraniu popularyzacji idei turystyki wiejskiej i agroturystyki wśród mieszkańców wsi.
Celem stowarzyszenia jest:
wspieranie idei turystyki w regionie
wymiana i upowszechnianie doświadczeń turystyki wiejskiej
podniesienie atrakcyjności wiejskiej regionu
działania marketingowe i promocyjne na rzecz różnicowania działalności gospodarczych na terenach wiejskich
propagowanie i pomoc w realizacji różnych form samopomocy finansowej
umacnianie tożsamości regionalnej, kultywowanie i popularyzacja tradycji i spuścizny historycznej oraz kulturalnej regionu
ochrona środowiska regionalnego
ochrona interesów członków stowarzyszenia
Stowarzyszenia realizują swoje cele główne poprzez:
współprace z krajowymi i zagranicznymi stowarzyszeniami turystycznymi i agroturystycznymi
współdziałanie z organizacjami, których działanie pomaga w realizacji celów stowarzyszenia
wymianę doświadczeń, prowadzenia działalności szkoleniowej i konsultacyjnej
wymianę kulturalną
wspieranie i propagowanie rękodzielnictwa
prowadzenia działalności wydawniczej, reklamowej i promocyjnej
gromadzenie i dokumentowanie danych związane z celami i działalnością stowarzyszenia
propagowanie i wdrażanie upraw ekologicznych
propagowanie działań na rzecz ochrony środowiska
działalność gospodarczą służącą realizacji celów statutowych
organizacje lokalnych biur turystyki wiejskiej
Agro stowarzyszenia w Polsce (m.in.).:
Szczecińskie stowarzyszenie agroturystyczne
Gdańskie stowarzyszenie agroturystyczne
Suwalska izba rolniczo-turystyczna
Mazurska izba turystyczna i rolnicza
Stowarzyszenia działające na Dolnym Śląsku(13):
Sudeckie stowarzyszenie agroturystyczne
Stowarzyszenie kwaterodawców Gór Sowich
stowarzyszenie agroturystyczne Gór Sowich
Sudeckie towarzystwo turystyki wiejskiej (Zdroje)
Sudeckie towarzystwo turystyki wiejskiej w Jeleniej Górze
Rudawskie stowarzyszenie turystyki wiejskiej
STW w parku krajobrazowym w Dolinie Baryczy - Wrocławskie stowarzyszenie agroturystyczne
Stowarzyszenie sympatyków gminy Mysłakowice
ECEAT Pland
stowarzyszenie agroturystyczne Gór Kaczawskich
Stowarzyszenie Szansa dla regionu
3 z pośród wymienionych stowarzyszeń należy do Polskiej federacji turystyki wiejskiej
Gospodarstwa Gościne:
Sudeckie stowarzyszenie agroturystyczne Masywu Śnieżki
Sudeckie towarzystwo turystyki wiejskiej (Zdroje)
Sudeckie towarzystwo turystyki wiejskiej w Jeleniej Górze
Rejonami oddziaływania stowarzyszeń są przede wszystkim gminy sudeckie, a także gminy usytuowane na terenie parków krajobrazowych:
Doliny Baryczy
Doliny Jezierzycy
Ślężańskiego Parku Krajobrazowego
Do stowarzyszeń tych należy ponad 200 gospodarstw agroturystycznych Dolnego Śląska, czyli blisko 45% ogółu tych gospodarstw.
W 1995 20 regionalnych stowarzyszeń agroturystycznych powołało Polską Federację Turystyki Wiejskiej (PFTW).
Działanie federacji jest skierowane przede wszystkim na szerzenia agrorturystyki na wsi wraz z uwzględnieniem zachowania dziedzictwa kulturowego wsi.
PFTW zajmuje się kategoryzacją gospodarstw wg standardów UE
Kategoryzacja jest dobrowolna
Podlegaj jej wszystkie obiekty znajdujące się na terenach wiejskich, które nie podlegają ustawowemu obowiązkowi standaryzacji
Celem kategoryzacji jest:
- Podnoszenie jakości usług, ujednolicenia w oznakowaniach
- Jest ona gwarancją odpowiedniej jakości usług w zależności od przyznanej kategorii
Jednocześnie agrogospodarstwa zyskują prawo do umieszczania ofert w materiałach promocyjnych Federacji