Odnosniki:

SLAJD 3

wzór- wyjasnienia

d- srednica wylotowa emitora [m]

v- predkosc wylotowa gazów z emitora [m/s]

T- temperatura spalin [K]

T0- temperatura otoczenia [K]

SLAJD 6

g- przyspieszenie ziemskie

dT- ciepło własciwe powietrza suchego przy stałym cisnieniu

SLAJD 11

Smax- stężenie zanieczyszczeń

SLAJD 9

Izotermia- temperatura i gęstosc powietrza na wysokosci ok. 20-30 m nad powierzchnią ziemi są na ogół stałe. Występuje przy pochmurnej pogodzie. Gęste, nisko uformowane obłoki przeszkadzają intensywnemu nagrzaniu w ciągu dnia dolnych warstw powietrza i powierzchni ziemi oraz ochładzaniu ich podczas nocy.

Konwekcja- niższe, przylegające do powierzchni ziemi warstwy powietrza mają mniejszą gęstosć i wyższą temperaturę niż warstwy górne. Powstaje bezchmurnym latem wskutek silnego nagrzania powierzchni (silniejszego niż powietrza).

PREZENTACJA

Wyniesienie smugi

Zależy od:

-Warunków emisji ( prędkości wylotowej gazów, ich temperatury i temperatury ich otoczenia);

-Stratyfikacji atmosfery;

-Prędkości wiatru.

Wyniesienie gazów odlotowych Δh zależy od prędkości wylotowej v, emisji ciepła Q i prędkości wiatru na wysokości wylotu z emitora Uh. W przypadku emitorσw poziomych i zadaszonych przyjmuje się, że wyniesienie gazσw odlotowych wynosi zero.Emisję ciepła oblicza się ze wzoru:

Wyniesienie gazów odlotowych Δh oblicza się na podstawie następujących formuł:

a) formuła Hollanda, gdy 0=>Q=> 16000 kJ/s

b) formuła CONCAWE, gdy Q=> 24000 kJ/s

c) kombinacja formuł Hollanda i CONCAWE, gdy 16000 < Q < 24000 kJ/s

Czynniki determinujące rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń w powietrzu

Meteorologiczne:

a) prędkość i zmienność kierunku wiatru Stężenie odwrotnie proporcjonalne do szybkości wiatru Kierunek: główny ruch zanieczyszczeń kierunku wiatru Szybkość:

b) pionowy gradient temperatury G - wyraża stosunek zmiany temperatury powietrza dT do wartości przemieszczenia dz cząstki w kierunku pionowym

Pionowy gradient temperatury a smuga zanieczyszczeń przy wylocie z komina

Wpływ stanów atmosfery na smugę:

Inwersja- wytworzony podczas inwersji obłok zanieczyszczeń będzie przesuwał się pod wpływem wiatrów bezpośrednio nad daną powierzchnią.

kształt smugi zanieczyszczeń przy inwersji stałej:

inwersji górnej inwersji dolnej

Konwekcja- obłok zanieczyszczeń szybko ulega rozrzedzeniu, unosząc się ku górnym warstwom powietrza.

Izotermia- obłok zanieczyszczeń będzie miał tendencje do utrzymywania się w konkretnym obszarze .

Warunki topograficzne:

a) ukształtowanie terenu

Wywoływanie lokalnych zmian kierunku i prędkości wiatru oraz zawirowań spowodowanych gwałtownymi zmianami ukształtowania terenu (głębokie wąwozy, góry)

Pojawienie się nieuporządkowanych ruchów wstępujących i zstępujących mas powietrza na skutek nierównomiernego nagrzewania się zboczy

b) rodzaj pokrycia terenu

Roślinność absorbuje zanieczyszczenia powietrza, zmniejszając ich stężenie w przemieszczających się masach powietrza

Parametry emitora

- rodzaj i ilość emitowanych zanieczyszczeń

- Wysokość emitora

Wysokie kominy- problem transgranicznego przemieszczania się zanieczyszczeń w atmosferze

Stężenie wzrasta wprost proporcjonalnie do emisji zanieczyszczeń, odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu wysokości wyrzutu zanieczyszczeń i prędkości wiatru

Modele matematyczne rozprzestrzeniania zanieczyszczeń w atmosferze

Po co rozwijamy modele?

- By lepiej zrozumieć fizyczne, chemiczne, dynamiczne i radiacyjne podstawy zanieczyszczenia powietrza i meteorologii;

- By je ulepszyć celem stosowania w prognozie;

• By dostarczać narzędzi do zarządzania jakością środowiska.
  
  Zastosowania modeli rozprzestrzeniania zanieczyszczeń

---