FINANSE MIĘDZYNARODOWE
Kurs walutowy - cena waluty obcej wyrażona w walucie własnej
Kryzys walutowy - nagłe ( w przeciągu tygodnia) załamanie kursu waluty o kilkanaście procent
Dewaluacja - spadek kursu waluty na skutek decyzji rządu ( w systemie stałych kursów walutowych)
Rewaluacja -wzrost kursu waluty na skutek decyzji rządu ( w systemie stałych kursów walutowych)
Deprecjacja - spadek kursu waluty na skutek zmian rynkowych ( w systemie płynnych kursów walutowych)
Aprecjacja - wzrost kursu waluty na skutek zmian rynkowych ( w systemie płynnych kursów walutowych)
W Polsce kurs płynny jest dopiero od 2000 r.
Kryzysy walutowe w krajach wschodzących:
Czechy - 97 r., kurs korony spadł o kilkanaście procent
Węgry - 96 r. i 2002 r.
Turcja - 2001 r.
Rosja - 98 r.; przez 10 lat kur był stabilny i wynosił 1$ = 6 RUR, w 98 r. kurs w ciągu miesiąca wzrósł do 26 RUR za 1$.
Meksyk - 86 r.
Korea Płd, Tajlandia, Indonezja, Malezja - 97 r.
Argentyna - 2002 r. i wciąż trwa
Brazylia - ustrzegła się, choć była na krawędzi
Polska - ustrzegła się od kryzysu walutowego, chociaż było kilka niepokojów:
VII 01 - złoty osłabł o ok. 30 gr ( ok. 5%)
VIII 98 - j.w. na skutek kryzysu rosyjskiego
X 97
Czy Polsce grozi kryzys walutowy? - najprawdopodobniej tak - patrz artykuły
Skrót --> waluty[Author:PM] |
Nazwa waluty |
Kraj |
USD |
Dolar amerykański |
USA |
EUR |
Euro |
UE |
PLN ( N od nowy ) |
Złoty polski |
Polska |
AUD |
Dolar australijski |
Australia |
JPY ( ew. JPN) |
Jen japoński |
Japonia |
CAD |
Dolary kanadyjskie |
Kanada |
MEX |
Peso |
Meksyk |
SEK |
Korona |
Szwecja* |
GBP |
Pensy |
Wlk Brytania* |
DKK |
Korona |
Dania* |
CHF ( ew. SFR) |
Frank |
Szwajcaria |
NOK |
Korona |
Norwegia |
CZK ( ew. CSK) |
Korona |
Czechy |
EEK |
Korona |
Estonia |
SLK ( ew. SKK) |
Korona |
Słowacja |
HUF |
Forint |
Węgry |
RUR |
Rubel |
Rosja |
BLR |
Rubel |
Białoruś |
Nieaktualne już waluty krajów, które wprowadziły euro:
FRF |
Frank |
Francja |
DEM |
Marka |
Niemcy |
ITL |
Liry |
Włochy |
BEF |
Frank |
Belgia |
LUP |
Frank |
Luksemburg |
NLG |
Gulden |
Holandia |
ESP |
|
Hiszpania |
PTE |
|
Portugalia |
GR |
Drachma |
Grecja |
FIM |
Marka |
Finlandia |
ATS |
Szyling |
Austria |
IEP |
Funt |
Irlandia |
MIĘDZYNARODOWY RYNEK WALUTOWY
Wprowadzenie
Rynek walutowy jest to miejsce, w którym dochodzi do konfrontacji podaży i popytu na waluty oraz zespół reguł, wg których zawierane są transakcje walutowe, a także ogół urządzeń i czynności technicznych prowadzących do zawierania transakcji. Istotą rynku walutowego jest kupno i sprzedaż walut obcych ( czyli instrumentów finansowych o najwyższym stopniu płynności), co odróżnia go od rynku finansowego, na których dokonuje się transakcji aktywami finansowymi.
Podstawowy podział:
rynek tradycyjny - transakcje spot, forward, swop
rynek transakcji futures i opcji
Struktura rynku:
rynek międzybankowy - wielkość transakcji 1-10 mln $
rynek klientowski - wielkość transakcji 50 tys.-1 mln $
rynek detaliczny
Funkcje rynku walutowego:
porównanie cen towarów i usług w różnych kursach,
ułatwianie handlu międzynarodowego,
ustalenie najważniejszej ceny - kursu walutowego,
mechanizm alokacji zasobów,
transfer siły nabywczej między różnymi krajami,
wiązanie narodowego rynku walutowego w jeden międzynarodowy,
transfer kapitału w skali międzynarodowej,
narzędzie polityki gosp.
Waluta bazowa - to taka, która jest kupowana / sprzedawana
Waluta kwotowana ( notowana) - to taka, za którą kupujemy / sprzedajemy walutę bazową
1 USD = 3,93 PLN
waluta bazowa waluta kwotowana
Notowanie zwyczajne - waluta narodowa jest walutą kwotowaną, a waluta obca - bazową, np. 1 USD = 3,93 PLN
Notowanie odwrotne - np. 1 Ł = 1,5 $; 1 Ł = 1,4 euro ( Wlk Brytania, Kanada, kraje euro)
Widełki:
1 USD = 3,90 - 4,00 PLN
cena kupna dolara cena sprzedaży dolara
( waluty bazowej)
przez kwotującego
( np. kantor)
kurs sprzedaży waluty
notowanej
przez kwotującego
Figury i pestki
1$ = 3,9150 pestka
figura
Figury zmieniają się średnio co 5 godzin,
dlatego telefonicznie podawane są tylko pestki
Zapisujemy: 1$ = 3,9150-60.
MOŻLIWOŚĆ WYSTĄPIENIA KRYZYSU WALUTOWEGO W POLSCE W ŚWIETLE POLITYKI KURSOWEJ, POLITYKI PIENIĘŻNEJ I BILANSU BROTÓW BIEŻĄCYCH.
Polityka kursowa ( patrz: artykuł „Wolny kurs oddala widmo kryzysu”)
Proces kształtowania się kursów w Polsce:
I 90 - X 91 - kurs sztywny ( bez dopuszczalnych zmian) 1$ = 9500 zł ( obecnie byłoby to 0,95 zł)
X 91 - kurs stały ( dopuszczalne są zmiany, ale w zakresie dopuszczonym przez państwo)
X 91 - V 95 - stały zaczep; zadecydowano się zaczepić polską walutę w stosunku do: USD - 45%, DEM - 35%, FRF- 10%, GBP - 5%, CHF - 5%. (waluty te stanowiły koszyk polskiego złotego). Złoty osłabiał się o 1,8% m-cznie w stosunku do walut obcych, była to skokowa dewaluacja. Procent ten sukcesywnie spadał aż do 0,3% ( IV 2000 r.)
V 95 - IV 2000 - okres pełzającego pasma ( częściowe upłynnienie):
95 r.( + - 7%)
98 r. ( + - 12,5%)
99 r. ( + - 15%)
W 1999 r. zmienił się koszyk walut: USD - 45%, Euro - 55%
12.04. 2000 - upłynnienie ( uwolnienie) złotego:
likwidacja dewaluacji kroczącej,
likwidacja kursu centralnego ( od V 95 był on kursem odniesienia)
zniesienie przedziału wahań ( + - 15%)
Polska będzie musiała ponownie usztywnić kurs złotego (w stosunku do euro), aby wejść do unii walutowej.
Zasada samoregulacji kursu walutowego - patrz: artykuł
Czy upłynniony kurs złotego może zostać uznany za kurs równowagi?
Kurs złotego nie może być uznany za kurs równowagi, gdyż mocny ( pomimo znacznego deficytu obrotów bieżących) złoty jest wynikiem wpływu dwóch czynników:
prywatyzacja - polskie przedsiębiorstwa wyprzedawane są podmiotom zagranicznym, które płacą walutą obcą, co powoduje duży jej dopływ
stopy procentowe - są one wyższe niż w krajach zachodnich, co powoduje napływ zagranicznego kapitału spekulacyjnego, zachęconego perspektywą wyższych zysków ( np. z obligacji skarbowych)
Dopiero, gdyby te dwa czynniki zostały zlikwidowane, kurs złotego byłby kursem płynnym ( prawdopodobnie jednak nastąpiłoby wówczas załamanie złotego). Muszą zostać dokonane zmiany w gospodarce - należy zwiększyć eksport, a zmniejszyć import.
Jaki kurs jest odpowiedni w gospodarce?
system stałego kursu walutowego ( patrz: artykuł „System tykającej bomby”) - aby sztucznie podtrzymywać kurs, państwo korzysta z rezerw walutowych ( tzw. drenowanie rezerw walutowych) i jeśli one się wyczerpią, nastąpi załamanie waluty krajowej. Kurs ten może być skuteczny w łagodzeniu niewielkich konfliktów.
system płynnego kursu walutowego - system absorbujący naciski prowadzące do kryzysów, bardzo rzadko występują kryzysy walutowe
Zagrożenie kryzysem walutowym:
schyłek prywatyzacji,
bilans handlowy ( bilans obrotów bieżących) - zbyt duży import zagranicznych towarów,
zadłużenie zagraniczne firm krajowych ( kredyty w walutach obcych) - artykuł „Nie obniżenie stóp zwiększa ryzyko wystąpienia kryzysu walutowego”
brak dostępu do funduszy unijnych
Stopy procentowe i deficyt obrotów bieżących - patrz artykuł: „Tykający deficyt”
deficyt BOB a poziom zagranicznych inwestycji
(deficyt BOB - I) > 5% - teoretycznie oznacza to bankructwo państwa. W Polsce w najtrudniejszym momencie ( 2000 r.) było już: 7,5% - 3,4% = 4,1% ( uratował nas wysoki poziom inwestycji zagranicznych - 3,4%). Aktualnie BOB wynosi 3,5%.
Dekoniunktura na giełdach światowych - obecnie czynnik ten nie ma wpływu, gdyż na giełdzie panuje hossa
Zmiany stóp procentowych w krajach strefy euro - ich wzrost ( w stosunku do polskiego spadku) spowodowałby kryzys; na razie takie ryzyko nie istnieje, jak, że w Europie stopy procentowe są bardzo niskie i na razie nie będą podwyższane z racji panującej recesji
Polityka stóp procentowych :
polityka wysokich stóp - ograniczenie wzrostu cen
polityka niskich stóp - ograniczenie deficytu BOB, jest to polityka korzystna dla gospodarki ( eksport rośnie, import maleje), jednak stwarza ryzyko wzrostu inflacji
Zadłużenie zagraniczne polskich przedsiębiorstw - stopy procentowe kredytu w walutach obcych są niskie
Nadmierna popularność Polski wśród zagranicznych inwestorów - zajmujemy 4 miejsce na świecie pod względem atrakcyjności inwestycyjnej; Jeśli w pewnym momencie nastąpi odcięcie inwestycji zagranicznych lub co gorzej ich odpływ z Polski, może to spowodować kryzys
Fundusze konwergencji - to zachodnie fundusze inwestycyjne, które mogąc inwestować tylko w krajach kandydujących do UE z „10” tych krajów wybierają najczęściej Polskę ( duży rynek zbytu; jedyna, obok moskiewskiej, znacząca pozycja giełdy warszawskiej w Europie Wschodniej)
Czynniki wpływające na kursy walutowe ( patrz: artykuł „Jaka przyszłość złotego”, „Determinanty złotego”):
strumienie dewiz przepływających przez Polskę,
stan koniunktury w kraju i zagranicą,
inwestycje bezpośrednie ( np. w przedsiębiorstwa) są lepsze niż inwestycje portfelowe, spekulacyjne ( w papiery wart. - można je łatwo kupić, ale też sprzedać),
deficyt budżetowy,
czynniki nieprzewidywalne np. zaburzenia na światowych rynkach finansowych
Rodzaje kursów walutowych
Zakres stosowania |
Kryterium zmian |
Zakres ograniczeń stosowanych przez władze walutowe |
Sposób ustalania |
Rodzaj transakcji |
Instrument finansowy |
Kierunek działania na rynku |
- jednolite* - zróżnico- wane |
- sztywny - stały - płynny* |
- waluty wymienia- lne* - waluty niewymie- nialne |
- fixing - ciągły |
- natychmi- astowa ( spot) - do 2 dni robo- czych - terminowe ( forward) - swap - futures - opcyjne - spot ante - ( transakcja przednaty- chmiastowa najszybsza) |
- waluty - dewizy |
- kupna - sprzedaży |
* - obecnie występuje w Polsce
Pozycja walutowa
Jest to zestawienie należności i zobowiązań danego podmiotu gospodarczego w walutach obcych, bez względu na termin realizacji.
zamknięta pozycja walutowa :
należności w danej walucie = zobowiązania w danej walucie
otwarta pozycja walutowa:
należności w danej walucie # zobowiązania w danej walucie
długa pozycja walutowa:
należności w danej walucie > zobowiązania w danej walucie
krótka pozycja walutowa
należności w danej walucie < zobowiązania w danej walucie
W przypadku ryzyka walutowego należy zauważyć, że:
pozycja długa grozi stratami w przypadku spadku kursu danej waluty
pozycja krótka przynosi straty w przypadku wzrostu kursu waluty płatności
Pozycja płynności - jest to zestawienie należności i zobowiązań danego podmiotu gosp., w walutach obcych i w walucie własnej, ustalonym na określony termin np. na 24 lub 48 godzin.
Rozróżniamy:
zamknięta pozycja płynności - podobnie jak w pozycji walutowej
otwarta pozycja płynności - j.w.
długa pozycja płynności - j.w.
krótka pozycja płynności - j.
WALUTOWE TRANSAKCJE TRADYCYJNE
1. Walutowa transakcja natychmiastowa ( spot)
Polega na kupnie/ sprzedaży waluty X za Y, kurs po jakim zostanie dokonana transakcja zostaje ustalony w dniu jej zawarcia, natomiast fizyczna dostawa walut następuje w ciągu 2 dni roboczych, następujących po dniu jej zawarcia.
2. Spot ante - transakcja przed natychmiastowa
3. Walutowa transakcja terminowa ( forward)
Polega na kupnie/ sprzedaży waluty X za Y, kurs po jakim zostanie dokonana transakcja zostaje ustalony w dniu jej zawarcia, natomiast fizyczna dostawa walut musi nastąpić w ściśle określonym dniu w przyszłości ( przynajmniej na 3 dzień od zawarcia). Nie można się z niej wycofać. Terminy są dowolne: standardowe i nie standardowe ( tzw. transakcje na daty łamane, np. 1 miesiąc i 9 dni)
KLASYCZNA WALUTOWA TRANSAKCJA SWAP
Składa się z dwóch transakcji. Możliwe są transakcje swap składające się z:
transakcji natychmiastowej i transakcji terminowej
dwóch transakcji terminowych
Walutowa transakcja swap polega na kupnie / sprzedaży określonej ilości waluty X za walutę Y w jednm terminie i jednoczesnym zawarciu transakcji dokładnie odwrotnej ( jeśli kupiliśmy, to sprzedajemy; jeśli sprzedajemy, to kupujemy, na dokładnie tą samą ilość waluty X za Y w innym terminie). Kursy po jakim dokonuje się obu transakcji są ustalane w momencie zawarcia pierwszej z nich.
swap out - sprzedaż waluty bazowej w transakcji spot i kupno transakcji terminowej ( lub ew. sprzedaż w transakcji terminowej bliższej i kupno w transakcji terminowej dalszej)
swap in - kupno waluty bazowej w transakcji spot i sprzedaż w transakcji terminowej
( lub ew. sprzedaż w transakcji terminowej bliższej i kupno w transakcji terminowej dalszej)
Na świecie najwięcej zawieranych jest transakcji swap ( w IV kwartale 2001 r. transakcji swap było dokonanych na 656 mld USD dziennie), a np. spot - 387 mld USD, forward - 131 mld USD.
Główne waluty transakcyjne w IV kwartale 2001 r. ( udziały sumują się do 200%, jedna waluta może max osiągnąć 100%):
USD - 90,5% transakcji
Euro - 37,6%
Jen japoński - 22,7%
Funt szterling - 13,2%
udział PLN szacowany jest na ok. 0,5%
Obroty na rynku światowym skupiają się w Londynie, gdzie średnie dzienne obroty w IV kwartale 2001 r. wynosiły ok. 504 mld USD, co stanowiło ok. 31% rynku światowego; na drugim miejscu USA ( w całości) - 254 mld USD ( 15,75%), a na trzecim miejscu Tokio - 147 mld USD ( 9,1%).
Średnie dzienne obroty rynku międzybankowego międzybankowego Polsce - 1,5 mld USD ( 2000 r.), całego rynku walutowego - ok. 2,3-2,5 mld USD.
Pojedyncza transakcja mogąca istotnie wpłynąć na kurs złotego wobec walut obcych - 200 mln USD.
Najbardziej aktywne podmioty na rynku międzybankowym: Raifeisen Bank Polska S.A., BRE Bank S.A., Pekao S.A., Bank Handlowy, Citibank.
Umocniła się tendencja do generowania obrotów rynku walutowego w Polsce, poza Polską - przede wszystkim w Londynie, a także w coraz większym stopniu we Frankfurcie nad Menem; szacuje się, że w 2000 r. obydwa ośrodki generowały łącznie ponad 50% obrotów polskiego rynku walutowego.
Rynek walutowy w Polsce - perspektywy:
elastyczność kursu PLN - prognoza obrotów polskiego rynku
zmiany kursowe - umocnienie PLN ( od 2000 r.)
w 2005 r. - średni dzienny obrót - ok. 5 mld USD
spekulacja - co najmniej do 2006 r ( dopóki PLN będzie poza strefą Euro)
ryzyko kryzysu niewielkie ( ok. 20%), mimo braku parasola ochronnego ( byłaby nim przynależność do strefy Euro, a szybciej do ESW)
osłabienie pozycji NBP jako uczestnika rynku walutowego
zmiana struktury obrotów - wzrośnie znaczenie swapów klasycznych oraz pochodnych instrumentów finansowych ( PIF).
Czynniki wpływające na kursy walutowe:
Dyskontowanie informacji - jeżeli jakaś ogłoszona informacja powinna wpłynąć na zmianę kursu walutowego, a tego nie czyni, co może oznaczać, że została wcześniej zdyskontowana, tzn, że inwestorzy pootwierali pozycje walutowe pod tą informację.
PNB ( PNB, GNP)
PNB = K + I + W + Ex + Im
K - konsumpcja
W - wydatki rządowe
PNB - wzrost ⇒ kurs waluty krajowej - wzrost
ale w długim terminie:
Kurs - wzrost ⇒ koszt eksportu - wzrost ⇒ eksport - spadek ⇒ koszt importu - spadek ⇒ import - wzrost ⇒ PNB - spadek
Realne stopy procentowe
Stopy % - wzrost ⇒ napływ kapitału - wzrost ⇒ podaż walut obcych - wzrost ⇒ kurs waluty krajowej - wzrost.
Bezrobocie
Wsk bezrobocia - spada ⇒ kurs waluty krajowej wzrasta
ale:
Kurs waluty krajowej - wzrost ⇒ koszt importu - spadek ⇒ inflacja - spadek.
Inflacja
Inflacja - spadek ⇒ kurs waluty krajowej - wzrost
oraz:
Kurs waluty krajowej - wzrost ⇒ koszt importu - spadek ⇒ inflacja - spadek.
Bilans płatniczy
Bilans płatniczy = Bilans bieżący ( BOB) + bilans kapitałowy ( dotyczy strumieni wymiany kapitałowej)
Bilans bieżący = bilans handlowy + tzw. rachunek niewidoczny ( nielegalny handel przygraniczny)
Eksport > import ⇒ bilans handlowy dodatni ⇒ kurs waluty krajowej - wzrost.
Eksport < import ⇒ bilans handlowy ujemny ⇒ kurs waluty krajowej - spadek.
Bilans płatniczy dodatni ⇒ kurs waluty krajowej - wzrost
Bilans płatniczy ujemny ⇒ kurs waluty krajowej - spadek.
Poziom rezerw walutowych ( w Polsce wynoszą one ok. 30 mld USD)
Rezerwy = złoto monetarne + SDR + inne aktywa zagraniczne w walutach wymienialnych w BC
SDR - papierowe złoto, sztuczny pieniądz, otrzymany z Międzynarodowego Funduszu Walutowego, który ma przelicznik w złocie.
Najwięcej jest walut obcych, najmniej złota monetarnego.
Im większe rezerwy, tym:
· mniejsze ryzyko destabilizacji złotego złotego przypadku gwałtownych zaburzeń na rynkach walutowych,
· większa gwarancja spłaty zadłużenia zagranicznego.
Stabilność polityczna
Kraj stabilny politycznie ⇒ kurs waluty - wzrost
Kraj niestabilny politycznie ⇒ kurs waluty - spadek
8. Inwestycje portfelowe i bezpośrednie
Kalendarz prywatyzacji i przejęć polskich przedsiębiorstw przez inwestorów zagranicznych.
9. Wydarzenia światowe
Ścisły związek między sytuacją polityczno - ekonomiczną na rynkach wschodzących.
Psychologiczny wpływ rozwoju sytuacji w jednym kraju na rynek walutowy innego kraju.
Waluty ucieczki.
Wystąpienia liderów politycznych
Płynność rynku walutowego
Mała płynność ⇒ szerszy spread (marża) między BID i OFFER
Duża płynność ⇒ mały spread
Analiza techniczna
„ Samo spełniające się proroctwo ”.
Zastosowanie klasycznych swapów walutowych:
1. Zabezpieczenie płynności
Przykład
Przedsiębiorstwo posiada 500 000 EUR na rachunku bankowym, które zamierza wykorzystać na poczet przyszłych zobowiązań za 3 m-ce. Równocześnie przedsiębiorstwo potrzebuje PLN za sfinansowanie swojej działalności bieżącej. Firma nie chce zaciągnąć kredytu, w PLN, ani sprzedać EUR za PLN.
Rozwiązanie
Zawarcie swapa out. Sprzedaż EUR w transakcji natychmiastowej, odkupienie za 3 m-ce. Kursy ustalone dziś.
2. Przesunięcie pozycji walutowej na termin wcześniejszy
Przykład
Polski exportem zawiera w marcu transakcje na sprzedaż 5 mln NOK na datę waluty 18 maja (wówczas norweski kontrahent zapłaci za dostawę).
Jednak 14 kwietnia (lub wcześniej) dowiaduje się, że otrzyma NOK wcześniej - 16 kwietnia.
Rozwiązanie
Zawarcie swapa out. Sprzedaż NOK w transakcji natychmiastowej, odkupienie za 32 dni.
3. Przesunięcie pozycji walutowej na termin późniejszy
Przykład Polski exportem zawiera w marcu transakcje na sprzedaż 5 mln NOK na datę waluty 18 maja (wówczas norweski kontrahent zapłaci za dostawę).
Jednak 16 maja (lub wcześniej) dowiaduje się, że otrzyma NOK później - 18 czerwca.
Rozwiązanie
Zawarcie swapa in. Kupuje NOK, na spot i sprzedaje na 1 m-c.
Porównanie cech swapów pochodnych i klasycznych
Cecha |
Swap pochodny |
Swap klasyczny |
Przepływ kwot podstawowych |
nie występuje |
występuje |
Cykliczne przypływy odsetek |
występje |
nie występuje |
Stopy stanowiące podstawę wyliczania kursu |
stałe lub zmiennne stopy % |
dwie stałe stopy % |
Waluta transakcji |
transakcje jedno- lub dwuwalutowe |
transakcje dwuwalutowe |
Termin zapadalności |
krótko-, średnio- i długoterminowe (nawet powyżej 10 lat) |
przeważnie krótkoterminowe |
PDF (non delivery forward) forward niedostarczony, nierzeczywisty, nie ma kupowania i sprzedawania waluty, tylko jest rozliczanie różnicy.
Kurs rzeczywisty - kurs uzgodniony = strata * ilość waluty ⇒ (różnica, którą trzeba zapłacić bankowi)
TRANSAKCJE FUTURES
Podstawowe różnice pomiędzy transakcjami terminowymi a futures
Transakcje futures polega na kupnie bądź sprzedaży jednej waluty za drugą po kursie z dnia zawarcia transakcji z rozliczeniem w określonym terminie w przyszłości.
Transakcja futures zawsze występuje na giełdzie. Każdy instrument na giełdzie musi być wystandaryzowany
Transakcje terminowe |
Futures |
Zawierane na rynku zdecentralizowanym (OTC) - r. pozagiełdowy, banki |
Zawierane na giełdach |
Wzajemne zobowiązania stron względem siebie |
Zobowiązanie względem Izby Rozliczeniowej Giełdy |
Wiadomo kto jest naszym kontrahentem |
Nie wiemy nic o kontrahencie |
Rynek hurtowy |
Rynek detaliczny (10 000 EUR kosztuje 1 nominał futures i można już grać posiadając 3% wartości) |
Mało standardów |
Rynek bardzo wystandaryzowany |
Rynek zdominowany przez duże instytucje finansowe (min. 10 000 USD) |
Na rynku więcej osób fizycznych niż na rynku terminowym (bardziej detaliczny) |
Kwotowanie „widełek cenowych” |
Kwotowanie tylko ceny kupna lub sprzedaży |
Rzadko występują opłaty za zawieranie transakcji |
Opłaty brokerskie występują zawsze |
Nie ma z reguły depozytów zabezpieczających |
Występują depozyty zabezpieczające |
Szeroki dostęp do rynku |
Dostęp do rynku ograniczony, tylko dla członków giełdy, którzy zawierają transakcje |
Terminy na giełdach:
3N (najbliższe miesiące) + 2 C (cykliczne), czwarty piątek m-ca.
Futures 10 000$ Depozyt zabezpieczający
kupno F kw zysk 2,8 % EUR
strata 3,2 % USD
sprzedaż kw strata
zysk
Zasady notowania kontraktów na kurs EURO:
Złożenie zlecenia → Wniesienie depozytu zabezpieczającego
↓
Przekazanie zlecenia przez biuro maklerskie na GPW
↓
Realizacja zlecenia na GPW
Kupno lub sprzedaż KONTRAKTU
↓
Pierwsza aktualizacja depozytu Ewentualne wezwanie do uzupełnienia depozytu
↓
Dzienne aktualizacja depozytu Ewentualny zwrot nadwyżki depozytu
↓
Ostatnie aktualizacje depozytu
↓
Wygaśnięcie KONTRAKTU → Odblokowanie depozytu
Walutowe transakcje FUTURES - polegają na kupnie / sprzedaży waluty X za Y, kurs po jakim zostanie dokonana transakcja ustalana jest w dniu jej zawarcia, natomiast fizyczna dostawa walut może nastąpić w ściśle określonym dniu w przyszłości, transakcje są zawierane na giełdach, będących częścią giełd towarowych lub na tych, na których zawiera się również transakcje opcyjne, są zwierane na ściśle określone ilości walut
Ceny kontraktów wyrażane są w USD - cena przypadająca jest jako ilość USD przypadających na 1 jednostkę danego kontraktu, np. USD 0,625 = 1 CHF oznacza, że 1 CHF jest warty 62,5 centów, a cena całego kontraktu wynosi 125 000 x 0,625 = 78 125 USD (USD jest walutą notowaną, zaś CHF bazową).
1 kontakt = 125 000 szt. danej waluty, wyjątek: 62 500 GBP i 250 000 FRF.
W Polsce PLN jest walutą notowaną, a USD bazową, cena podstaw podawana jest jako ilość PLN przypadających na kontrakt, 1 kontrakt = 10 000 USD, 10 000 EUR. Wpłacane jest część jako depozyt zabezpieczający F-USD 3,2%, F-EUR 2,8%.
Kontrakty FUTURES mają standardowe terminy realizacji - są to miesiące: marzec, kwiecień, wrzesień, grudzień (trzecie środy lub w Polsce czwarte piątki).
DROGA ZŁOTEGO DO PEŁNEJ WYMIENIALNOŚCI
Wymienialność waluty sprowadza się do zamiany pieniądza jednego kraju, na uważany za wymienialny pieniądz innego kraju, według jednolitego kursu walutowego. Tak pojmowana wymienialność oznacza wymienialność finansową i pozostaje ona w zależności odwrotnej do ograniczeń dewizowych, przez które rozumie się państwową kontrolę obrotu dewizowego z zagranicą.
Obok wymienialności finansowej praktyka wyróżniła jeszcze tzw. wymienialność towarową, która określa zdolność pieniądza do bezwarunkowej zamiany na towary i usługi. Pieniądz jest więc wymienialny, gdy stanowi wystarczający tytuł do nabywania dóbr inwestycyjnych, konsumpcyjnych i usług.
Bez wymienialności towarowej nie może być wymienialności finansowej.
Od 1.10.2002r. złoty jest prawie całkowicie wymienialny.
Ewolucja systemu dewizowego Polski - 13 lat.
Zmiany nierównomierne w czasie - 5 etapów:
1) II 89 - I 90
2) XII 94 - IV 95
3) XII 95 - II 97
4) XII 98 - I 99
5) X 02
|
K.wymienialności |
Waluta |
Przed 90 |
- |
w. całkowicie nie wymienialna |
01.01.90 |
w. wewnętrzna |
w. niewymienialna |
01.06.95 |
Wymienialność wg MFW |
w. wymienialna |
2002 |
Wymienialność całkowita |
w. całkowicie wymienialna |
Brak koncepcji liberalizacji w latach 1990 - 95.
Utrata pozycji lidera i powrót do nałówki.
1957r. - osoby fizyczne mogą posiadać wartości dewizowe.
1987r. - system rachunków odpisów dewizowych eksporterów
15.02.1989r. (1 etap) - uruchomienie rynku kantorowego (I-sza data prawa dewizowego).
Do 31.12.1989r. złoty całkowicie niewymienialny i całkowicie wewnętrzny.
Współcześnie wyróżnia się następujące standardy wymienialności
1. Wymienialność wewnętrzna- polega na zapewnieniu rezydentom przez władze monetarne danego kraju swobody w płatnościach z tytułu transakcji bieżących z nierezydentami tego kraju, w tym przypadku w kraju nie istnieje rynek dewizowy, waluta narodowa nie jest przedmiotem notowań i obrotów na międzynarodowym rynku walutowym.
Jako pierwsza była Jugosławia 18.12.89r.
Zasady wewnętrznej wymienialności:
swobodny dostęp importerów do dewiz na płatności z tytułu transakcji bieżących ,
brak ograniczeń w transakcjach bieżących nierezydentów,
obowiązek odsprzedaży wpływów z eksportu, po kursie jednolitym (dewiz - do 9.12.1995),
ograniczenia w transakcjach kapitałowych (od XII 95) - niemal prohibicja, zakaz eksportu kapitału,
zakaz używania waluty krajowej jako waluty fakturowania transakcji w handlu zagranicznym (od I 99)
MFW- 70-te podejście tradycyjne,
90- podejście nowoczesne.
Korzyści:
brak załamania się systemu,
czynnik tworzenia gospodarki rynkowej,
czynnik makroekonomicznej stabilizacji,
uruchomienie mechanizmu kursowego.
Wady:
złoty nie funkcjonuje na międzynarodowym rynku walutowym,
bariera rozwoju rynku dewizowego dewizowego Polsce.
2. Wymienialność zewnętrzna - polega na zapewnieniu nie rezydentom prze władze monetarne danego kraju swobody w płatnościach z tytułu transakcji bieżących z rezydentami tego kraju. W tym przypadku w kraju istnieje rynek dewizowy. Waluta narodowa jest przedmiotem notowań i obrotów na międzynarodowym rynku walutowym. Przykładem tej wymienialności są waluty 14 krajów Europy zach., które uzyskały ten standard decyzją ich rządów 28.12.1958r. Obecnie ok. 20 krajów ma ten standard.
3. Wymienialność wg standardów MFW (Międzynarodowy Fundusz Walutowy) - polega na zapewnieniu rezydentom i nie rezydentom przez władze monetarne danego kraju swobody w płatnościach z tytułu transakcji bieżących. Aktualnie ok. 150 krajów ma waluty wg tego standardu. Przyjęcie tego standardu zobowiązuje władze monetarne danego kraju do:
niestosowania ograniczeń dewizowych w transakcjach bieżących zarówno dla rezydentów jak i nie rezydentów
nieuczestniczenia w dyskrymitujące inne kraje porozumieniach walutowych
polityki jednolitego kursu walutowego.
wykupu własnej waluty przedstawionej przez władze monetarne innego kraju członkowskiego MFW przy założeniu iż pochodzi ona z transakcji bieżących
Trzy warianty MFW:
A OSpr; Ostrz (Obowiązek Sprowadzania dewiz do kraju; Obowiązek Sprzedawania ich w wybranym banku)
B OSpr; - (zniesiony obowiązek sprzedawania dewiz - 10 XII 1995 - II etap)
C -; - (można mieć rachunki dewizowe za granicą - X 2002)
Polska - standard MFW 1.06.1995r. (II-ga data prawa dewizowego - Prawo dewizowe 2.12.1994r.)
Znaczenie formalno - prawne i symboliczno - psychologiczne.
4. Wymienialność całkowita - polega na zapewnieniu rezydentom i nie rezydentom przez władze monetarne danego kraju swobody w płatnościach z tytułu transakcji bieżących i kapitałowych. Cechą tej waluty jest nieograniczona zdolność do wypełniania funkcji międzynarodowych. Obecnie ten standard ma ok. 40 krajów.
Standard nieformalny ODCE (III etap):
- 10.12.1995r. - zniesienie obowiązkowej odsprzedaży dewiz,
- liberalizacja drogą zarządzeń zagranicznych roku 1996,
- cel - zmniejszenie asymetrii systemu dewizowego,
- wolne transakcje bieżące zagranicznych kapitałowe dłuższe niż 1 rok,
swoboda zagranicznych inwestycji bezpośrednich Polaków zagranicą,
rezydenci maja swobodę zakładania rachunków w bankach zagranicznych,
rezydenci maja swobodę kupowania papierów wartościowych długoterminowych,
nie rezydenci- swoboda w zaciąganiu kredytów,
nie rezydenci - swoboda nabywania nieruchomości w Polsce.
Ustawa Prawo dewizowe z 18.12.1998 (weszła w życie 12.01.1998r. - IV etap):
zewnętrzna wymienialność złotego,
ustawowa wolność transakcji kapitałowych dłuższych niż 1 rok,
liberalne regulacje PIF,
prawo zakupu dowolnej kwoty walut obcych,
dwustopniowy system nadzwyczajnych ograniczeń dewizowych,
nowoczesne terminologie.
Ograniczenia:
Rezydenci nie mogą emitować zagranicą krótkoterminowych papierów oraz pochodnych instrumentów finansowych , bez zezwolenia
Nie rezydenci nie mogą emitować krótkoterminowych papierów oraz pochodnych instrumentów finansowych w Polsce bez zezwolenia (wyjątki: GPW, CeTO, PGF. g. towarowe)
Rezydenci nie mogą nabywać krótkoterminowych papierów pochodnych i instrumentów finansowych bez zezwolenia za granicą
Rezydenci i nie rezydenci nie mogą udzielać lub rozwiązać krótkoterminowych pożyczek czy kredytów bez zezwolenia (<1rok)
Nie rezydenci nie mogą nabywać krótkoterminowych pap. I pochodnych instrumentów finansowych w Polsce za wyjątkiem giełd bez zezwolenia
Nie rezydent nie może sprzedać depozytów złotowych mniej niż 3 m-ce, więcej niż 500 000 PLN
W Polsce od 1.10.2002r. ograniczenia nie dotyczą krajów ODCE, UE I EOG.
1.06.1995R. MFW - I wymienialność
WALUTOWE TRANSAKCJE OPCYJNE
OPCJA - jest to umowa (kontrakt) pomiędzy nabywcą i sprzedawcą w myśl, której nabywca ma prawo, ale nie ma obowiązku kupna lub sprzedaży określonej ilości konkretnego waloru, na który opcja opiewa (m.in. papierów wart., waluty, towarów) wg z góry ustalonego kursu, w określonym terminie w przyszłości lub wcześniej; natomiast sprzedawca opcji jest obowiązany do dostarczenia lub odbioru tego waloru, jeśli zażąda tego nabywca opcji.
Kontrakt opcyjny posiada określone cechy: *rodzaj opcji, *typ opcji, *nazwa waloru, na który opcja opiewa, *termin wygaśnięcia, *kurs opcyjny.
Na rynku istnieją dwa podstawowe rodzaje kontaktów opcyjnych:
1. Opcje europejskie - mało elastyczne, to taka której fizyczna realizacja może nastąpić każdego dowolnego dnia do końca terminu zapadalności opcji.
2. Opcje amerykańskie - liberalne, to taka której fizyczna realizacja maże nastąpić tylko określonego (przez giełdę lub bank) jednego dnia. Najczęściej tym dniem jest ostatni dzień ważności opcji. Odsprzedać opcję można każdego dnia do końca terminu zapadalności.
Różnią się one możliwością realizacji, w przypadku opcji amerykańskiej może ona nastąpić w każdym momencie, aż do dnia jej wygaśnięcia. W przypadku opcji europejskiej realizacja może nastąpić wyłącznie w dniu jej wygaśnięcia.
Podział ze względu na typ opcji:
*opcje CALL (kupna),
*opcje PUT (sprzedaży)
Opcja kupna CALL OPTION - kontrakt dający nabywcy prawo, ale nie obowiązek do nabycia instrumentu, na który opiewa po z góry określonej cenie; sprzedawca opcji kupna zobowiązuje się do sprzedaży określonego waloru w momencie, gdy zażąda tego nabywca.
Opcja sprzedaży PUT OPTION - kontrakt dający nabywcy prawo, ale nie obowiązek do sprzedaży instrumentu, na który opiewa po z góry określonej cenie; sprzedawca opcji sprzedaży zobowiązuje się do odbioru określonego waloru w momencie, gdy zażąda tego nabywca.
Ze względu na miejsce zawarcia transakcji rozróżnia się:
*opcje pozagiełdowe NEGOTIATED OPTIONS - (over the counter) zawierane są na rynku zdecentralizowanym, w którym jedna ze stron transakcji są banki lub instytucje finansowe;
*opcje giełdowe LISTED OPTIONS - (traded options) zawierane są na wyspecjalizowanych giełdach, będących najczęściej wydzieloną częścią giełd towarowych lub papierów wartościowych - najczęściej w Polsce: warranty
Główna różnica między warrantem a opcją polega na tym, że pierwszy jest emitowany jako papier wartościowy, można go tylko nabywać, zaś opcja nie jest papierem wartościowym, można ją sprzedawać, jest umową.
W przeciwieństwie do innych transakcji opcje zwierają cztery kierunki podstawowych działań:
*KOK - kupno opcji kupna tzw. LONG CALL lub BUY A CALL (długa pozycja) - daje nabywcom prawo zakupu okr. ilości instrumentu wg kursu okr. w momencie zawierania transakcji, w określonym momencie w przyszłości lub wcześniej;
*SOK - sprzedaż opcji kupna tzw. SHORT CALL lub SELL A CALL - zobowiązuje sprzedawcę do dostarczenia okr. ilości instrumentu wg kursu okr. w momencie zawierania transakcji, w określonym momencie w przyszłości lub wcześniej, o ile nabywca tej opcji zażąda dostawy;
*KOS - kupno opcji sprzedaży tzw. LONG PUT lub BUY A PUT - daje nabywcy prawo sprzedaży okr. ilości instrumentu wg kursu okr. w momencie zawierania transakcji, w określonym momencie w przyszłości lub wcześniej;
*SOS - sprzedaż opcji sprzedaży tzw. SHORT PUT lub SELL A PUT - zobowiązuje sprzedawcę do odbioru okr. ilości instrumentu wg kursu okr. w momencie zawierania transakcji, w określonym momencie w przyszłości lub wcześniej, o ile nabywca tej opcji zażąda odbioru.
Nabywca opcji pełni zawsze aktywną rolę decydując o sposobie realizacji zawartego kontraktu opcyjnego. Sprzedawca pełni rolę bierną dostosowując się do decyzji podjętej przez nabywcę.
Daje to nabywcy 3 sposoby realizacji opcji:
*fizyczne wykonanie zawartego kontraktu w uzgodnionym terminie lub wcześniej (fizyczna dostawa); *wyrównanie pozycji względem izby clearingowej (jeżeli liczy na zyski);
*dopuszczenie do wygaśnięcia opcji (jeżeli strata).
KURS OPCYJNY - kurs opcyjny nie jest ceną, gdyż cena jest zmienna zaś kurs opcji jest stały. Każda transakcja opcyjna posiada swój kurs opcyjny, czyli kurs po jakim nastąpi jej realizacja kupno lub sprzedaż waluty.
Dysproporcje pomiędzy prawami nabywcy i sprzedawcy sprawiają, iż opcje zawierają kolejny element różniący je od innych transakcji walutowych. Mowa tu o premii opcyjnej nazywanej niekiedy ceną opcji.
PREMIA OPCYJNA - jest to cena jaką musi zapłacić nabywca opcji za prawo do decydowania o sposobie jej realizacji, otrzymuje ją zawsze sprzedawca jako rekompensatę jego pasywnej roli w zawartym kontrakcie opcyjnym; premia jest zawsze liczba dodatnią. Składa się z:
*wartości wewnętrznej opcji - dodatnia różnica pomiędzy kursem opcyjnym a bieżącym kursem walutowym, w przypadku jej natychmiastowej realizacji (forma dyskonta);
*wartości opcji w czasie - jest to ta część premii opcyjnej, która przekracza wartość wewnętrzną opcji, z reguły im dłuższy jest okres do momentu wygaśnięcia opcji, tym większa jest jej wartość w czasie.
IN THE MONEY - oznacza, że kurs opcyjny w przypadku opcji posiadającej wartość wewnętrzną jest korzystniejszy dla nabywcy opcji niż kurs natychmiastowy waluty, na którą opcja opiewa; dla nabywcy opcji kupna sytuacja taka ma miejsce, gdy kurs opcyjny jest niższy niż kurs natychmiastowy waluty, w przypadku nabywcy - gdy kurs opcyjny jest wyższy od kursu natychmiastowego.
OUT OF THE MONEY - oznacza, że kurs opcyjny w przypadku opcji nie posiadającej wartości wewnętrznej jest mniej korzystny dla nabywcy opcji niż kurs natychmiastowy waluty, na którą opcja opiewa; dla nabywcy opcji kupna sytuacja taka ma miejsce, gdy kurs opcyjny jest wyższy niż kurs natychmiastowy waluty, w przypadku nabywcy - gdy kurs opcyjny jest niższy od kursu natychmiastowego.
AT THE MONEY - kurs opcyjny jest równy lub prawie równy kursowi natychmiastowemu.
PoI > PoA > PoO
Porównanie rodzajów transakcji walutowych pod kątem ich realizacji:
*SPOT - tylko fizyczna dostawa;
*FORWARD - tylko fizyczna dostawa;
*FUTURES - fizyczna dostawa lub wyrównanie pozycji;
*OPCJA - fizyczna dostawa, wyrównanie pozycji lub wygaśniecie (wyj. opcje bankowe: fizyczna realizacja w dniu ważności bądź dopuszczenie do wygaśnięcia).
SYSTEM PEŁNEJ WYMIENIALNOŚCI NA ZŁOTO
Prawo Kopernika -Greshama kruszec, którego podaż wzrasta, traci na wartości i wypiera z obiegu pieniądz lepszy o wyższej wartości.
Funkcjonowanie systemu waluty złotej
1816 - Anglia wprowadzenie wymienialności banknotów na złoto.
1844 - Anglia ścisły związek emisji pieniądza ze zgromadzonymi zasobami złota.
1914 - system waluty złotej ma 41 państw.
system stał się czynnikiem stabilizacji i rozwoju gospodarki kapitalistycznej
pieniądz krajowy miał ustabilizowaną wartość wewnętrzną siła nabywcza) i zewnętrzna (parytet w złocie).
Wyeliminowana była możliwość prowadzenia ekspansywnej polityki pieniężnej przez bank centralny, co zapobiegało inflacji i deficytom bilansu płatniczego.
Dominowały tendencje deflacyjne
Ewentualne zmiany cen wynikały ze zmian podaży złota.
Nadmierna aprecjajcja lub deprecjajcja waluty powodowała import lub eksport złota, co zmieniało popyt na walutę i spowodowało poziom kursu do parytetowego. Transfer złota uruchomiał mechanizm wyrównywania bilansu płatniczego.
W końcowym okresie proces ekonomizacji złota (zastąpienia np. funtem)
Kurs walutowy wahał się wokół parytetu w ramach tzw. Punktów złota związany z kosztami transportu, ubezpieczenia złota.
ZALETY
uzależnienie polityki pieniężnej od posiadanych rezerw złota (dyscyplinujący wpływ na władze pieniężne)
sprawny mechanizm wyrównywania bilansu płatniczego
stałe kursy walut (poczucie stabilizacji wymiany)
!WADY
niemożność realizacji polityki interwencjonizmu (finasnowanie uprzemysłowienia, zbrojeń, redystrybucji)
uzależnienie od gospodarki światowej
deflecjacja (wzrost bezrobocia, spadek płac, spadek tempa wzrostu gospodarczego)
SYSTEM DEWIZOWO - ZŁOTY
1931- dewaluacja funta wyzwala proces nacjonalizacji walut i konkurencyjnych dewaluacji. Prowadzi to do dezintegracji walutowej na świecie.
1944- konferencja walutowa i Finansowa NZ w Bretton Woods (powstaje MFW)
Środki utrzymania stabilności walut: 1. Parytet wymiany każdego kraju członkowskiego jest ustalony w złocie lub USD 2. Transakcje między członkami muszą być oparte na parytecie(max odchylenie +/- 1%) 3. Zmiana parytetu tylko gdy tzw. Zasadniczy brak równowagi płatniczej ( deficyty lub nadwyżki). Wówczas bez zgody MFW dewaluacja lub rewaluacja max 100% 4. Możliwość zaciągania średnioterminowych kredytów w MFW na zakup dewiz deficytowych 5. Tylko USD jest wymienialne bezpośrednio na złoto USD = ZŁOTO
Gdy brak równowagi płatniczej, kraj zobowiązany do zastosowania środkow polityki gospodarczej, a gdy to nie wystarcza do konsultacji z MFW (zmiana kursu +/-1%)
W obiegu wewnętrznym w systemie dewizowo-złotowym funkcjonował pieniądz niewymienialny na złoto, którego podaż kształtowana była w sposób autonomiczny przez władze pieniężne kraju, bez związku ze stanem rezerw złota i dewiz w banku centralnym.
Postulat stabilizacji w zasadzie został osiągnięty, jednak czasami pojawiły się kryzysy walutowe.
!Przyczyny kryzysów walutowych w systemie dewizowo-złotym
1. Nierównomierny rozwój gospodarczy, zróżnicowany cykl koniunkturalny, duża rozpiętość stóp procentowych i stóp inflacji (szereg dewaluacji i rewaluacji)
2. Chroniczny deficyt bilansu płatniczego USA (lat 60,70te)
3. Zaniżona cena złota monetranego (od 1934 do 1971 r. 35$ z uncję)
4. Problem równowagi bilansów płatniczych nie miał priorytetu w narodowych politykach gospodarczych
5. Wprowadzenie wymienialności walut 1958 r. (tzw. Eksport i import inflacji narodowe polityki nie zawsze mogły być skutecczne0
6. Przepływy kapitałów częściowo mające podłoże spekulacyjne.
7. Zbyt wąskie granice wahań kursu (+/-1%) oraz konieczność dokonania skokowych zmian
!15.08.1971 zawieszono wymienialność USD na złoto. Złoto zostało z systemu wyparte (demonetyzacja złota)
Główne zalety systemu
-ekspansja handlu światowego
wprowadzenie zewnętrznej wymienialności walut krajów Europy Zachodniej (1958r.)
SYSTEM WIELODEWIZOWY
GENEZA
Dywersyfikacja rezerw walutowych (lepsza odnowa przed stratami w warunkach kursów płynnych, spadek pozycji dolara i jego deprecjacja, wysokie stopy % w Europie, wzrost inflacji.
Rozwój międzynarodowego rynku kredytowego i eurorynków.
WADA
- System mało stabilny (jednak istnieją szerokie możliwości zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym)
ZALETA
Umożliwia rozwój rynków narodowych
Kurs sztywny- ustalony raz na zawsze i nie podlega żadnym zmianom
Kurs stały- są dopuszczalne zmiany, ale ściśle reglamentowane przez państwo
KIEDY POLSKA PRZYSTĄPI DO STREFY EURO
Lata 70-te - okres niestabilności walut na świecie.
Europejski System Walutowy - od 13.09.1979r.
odchylenie +/- 2,25% od bilateralnych kursów centralnych,
dla krajów słabszych +/- 6%,
dopuszczalne interwencje walutowe,
dopuszczalne zmiany kursów centralnych (udogodnienia).
E\CU - Europejska jednostka walutowa:
13.03.1979 - 31.12.1998
od 01.01.1999 - zastąpione euro w relacji 1:1
w skład ECU - 12 krajów UE (bez Austrii, Szwecji i Finlandii).
Etapy UW - Unii Gospodarczo Walutowej:
I Od 01.07.1990r. Celami było: liberalizacja obrotów kapitałowych i zaciśnienie współpracy krajów członkowskich
II Od 01.01.1994r. Etap przygotowawczy
Cele:
- osiąganie zbieżności gospodarczej,
- unikanie nadmiernych deficytów budżetowych,
- niezależność banków centralnych,
- Europejski Instytut Walutowy.
III Od 01.01.1999r. Zastąpienie walut narodowych przez euro.
Kryteria zbieżności z traktatu z Mastricht - art. 107 f:
Inflacja
stopa i zbliżona do 3 najlepszych krajów
przekroczenie nie większe niż 1,5%
wsk. wzrostu cen konsumpcyjnych
Deficyt budżetowy - max. 3% PKB
Dług publiczny - max. 60% PKB
Długoterminowa stopa procentowa:
liczona na bazie 10 letnich obligacji skarbowych
zbliżona do 3 najlepszych krajów wg kryterium inflacji
przekroczenie nie większe niż 2%
! 5.Uczestnictwo waluty w mechanizmie kursowym ERM2 w ramach normalnego przedziału wahań przez min. 2 lata bez dokonywania dewaluacji
od 02.08.1993 poszerzono przedział +/- 15%
W składzie UW 12 krajów UE (oprócz Wielkiej Brytanii, Danii i Szwecji). Początkowo Grecja nie spełniała warunków.
Wyłączne prawo emisji euro - Europejski System Banków Centralnych (ESBC).
ESCB składa się z Europejskiego Banku Centralnego (Frankfurt n/Menem) i narodowych banków centralnych krajów członkowskich (wykorzystujących zadania EBC).
5 dróg dojścia Polski do strefy euro:
Urząd Emisji Pieniądza - ustawowe ścisłe związanie emisji krajowego pieniądza z rezerwami walutowymi.
Sztywny kurs waluty krajowej względem innej.
Twarda polityka pieniężna.
Niezależność finansowa deficytu budżetowego - emisję pieniądza.
Estonia - od 1992r., \Litwa - od 1994r., Bułgaria - od 1998r., Bośnia - od 1999r.
System prymitywny - na sytuacje nadzwyczajne.
Pozbawienie RPP i części NBP wpływu na politykę kursową i pieniężną.
Kurs płynny pomagał polskiej gospodarce.
Maksymalna sztywność, osłabienie tempa wzrostu PKB, inflacja, problemy restrukturyzacyjne, możliwość kryzysu bankowego.
Przejaw niepowodzenia transformacji.
Nieciekawy projekt w niewłaściwym miejscu i czasie.
Jednostronna euroizacja:
Zastąpienie PLN przez EUR jeszcze przed wejściem do UE.
Zamiana prawnego środka płatniczego w Polsce.
Kraj stabilności walutowej - niemożność wystąpienia kryzysu.
Szybkie obniżania stóp % i inflacji.
Wyraźny protest UE (wersja romantyczno-naiwna oraz ugodowa).
Korekta kryteriów z Mastricht.
Euroizacja a dolaryzacja (Panama i Liberia).
Przejaw niepowodzenia transformacji.
Ciekawy projekt w niewłaściwym czasie i miejscu.
Standard w trzech wersjach:
ERM2 = UE → euro w \Polsce pok. 2006r.
ERM2 = UE + 1-2 lata → euro w Polsce ok. 2007r.
ERM2 = UE + 2-3 lata → euro w Polsce ok. 2008 - 09r.
Priorytet - członkostwo w UE.
Usztywnienie nie powinno być w sytuacji nadwartościowego PLN (Finlandia). Byłby to czynnik prorecesyjny.
Przewartościowanie od 199or.
Obecnie niemal dwukrotnie przewartościowanie (inflacja i bilans handlowy).
Niedowartościowanie - parytet siły nabywczej.
Co dalej z kursem złotego?
Interwencje werbalne czy walutowe?
Referendum wśród eksporterów.
Wielka Brytania, Dania, Szwecja, Czechy i Słowacja - brak pośpiechu.
Płynny kurs - dobre narzędzie polityki makroekonomicznej.
Najczęściej pierwsze dwie literki pochodzą od nazwy państwa, trzecia - od nazwy waluty
* Kraje UE, które nie przyjęły euro.
Różny dla eksporterów, importerów, turystów zagranicznych
Zmiany raz na jakiś czas np. kurs średni NBP ( ustalany raz dziennie) oraz kurs celny ( ustalany raz na 2 tygodnie)
Zmiana z sekundy na sekundę
17