Egzamin z Geodezji inżynieryjno-przemysłowej

1.Dostosowanie układów współrzędnych planu realizacyjnego do układów współrzędnych osnowy realizacyjnej. Podać wzory i objaśnić symbole.

Opracowanie planu obejmuje:

-określenie współrzędnych punktów osnowy realizacyjnej,

-dokonanie transformacji układu współrzędnych planu realizacyjnego na układ współrzędnych osnowy realizacyjnej,

-określenie współrzędnych przestrzennych punktów stanowiących główne elementy planu realizacyjnego oraz określenie w wyszczególnienie na mapie danych geometrycznych (długości, kątów, różnic wysokości), koniecznych do wyznaczenia w terenie usytuowania poziomego i pionowego realizowanych obiektów (punkty granic, naroża budynków i hal, punkty przecięcia osi, punkty załamania osi)

-obliczenie danych geometrycznych dla zrealizowania pomiarów kontrolnych lokalizacji, kształtu i wymiarów obiektu

Współrzędne trzeba dostosować, aby pomiary realizacyjne były prowadzone w nawiązaniu do osnowy realizacyjnej. Przekształcenia można dokonać na podstawie transformacji izometrycznej wg.wzoru:

xp = x₀ + x¹ cos
- y¹p sin

yp = y₀ + x¹p sin
+ y¹p cos
gdzie:

x₀,y₀ - współrzędne początku układu x¹O¹y¹ względem układu xOy (przesunięcie poziome układu x¹O¹y¹ względem układu Oxy)

- kąt skrętu układu x¹O¹y¹ względem układu Oxy

O - środek układu

xOy - układ współrzędnych osnowy realizacyjnej

x¹O¹y¹ - układ współrzędnych planu realizacyjnego

Etapy obliczeń:

- ustalenie punktów dostosowania (ich współrzędne są znane w obu układach). Dobór punktów polega na identyfikacji punktów charakterystycznych istniejących obiektów w układzie współrzędnych planu realizacyjnego z odpowiednimi punktami w terenie w układzie współrzędnych osnowy realizacyjnej

x¹, y¹ - współrz. W układzie współrz. Planu realizacyjnego

x,y - współrzędne w układzie współrzędnych osnowy realizacyjnej xOy

-

	ukł.pl.realizac.		ukł.osn.realizac.
	x1	y1	x	y
	punkty dostosowania (A,B)
A
B

∆x¹A-B = , ∆y¹A-B= ,∆xA-B= ,∆yA-B=

-obliczanie kąta skrętu: tgA¹_AB =
, tgA_AB =
, ρ = A¹_AB - A_AB

- wzór na transformacje izometryczną (j.w.)

-jeżeli liczba punktów dostosowania przekracza dwa, wówczas parametry transformacji należy wyznaczać na drodze aproksymacji przez rozwiązanie układu równań:

Xp₁ = x₀ +x₁p₁ cos
- y₁p₁ sin
+vx₁

yp₁ = y₀ + x₁p₁ sin
+ y₁p₁ cos
+ vy₁ gdzie: vx₁, vy₁ - poprawki aproksymacyjne

Etapy obliczeń: (krakowiany)

- dane są: współrzędne punktów dostosowania (x,y,X,Y), współrzędne punktów transformowanych (xt, yt),

- tworzenie układu poprawek

Lp.	a	b	c	d	l
1	x1	y1	1	0	X
1	y1	x1	0	1	Y
2	x2	y2	1	0	X
2	y2	x2	0	1	Y
3	x3	y3	1	0	X
3	y3	x3	0	1	Y

-tworzenie układu równań normalnych:

*macierze: (A, L, A^-1) - Obliczenie wartości parametrów a,b,c,d

-obliczanie pierwiastka krakowianowego, macierzy wariancyjno-kowariancyjnej, wartości parametrów a, b, c, d

-obliczenie błędów średnich wartości parametrów (x,y)

-obliczenie błędu dopasowania układu m₀ i wartości poprawek ma, mb, mc, md

- współrzędne transformowane

2.Dokłądnośc tyczenia ramy geodezyjnej o długości d. Podaj błąd graniczny tyczenia dla d=100,00m.

Rama geodezyjna - osnowa budowlano-montażowa.

Dokładność tyczenia ramy geodezyjnej o długości d, wyrażona w postaci błędu granicznego pomiaru wynosi +/-(2 + d/10 000)mm.

Błąd graniczny tyczenia dla d = 100,00 m, wynosi +/- 12mm.

3.Różnica Δd między odległością pomierzoną a projektowaną osi sąsiednich stóp fundamentowych wynosi 12 mm. Czy ta różnica jest dopuszczalna, jeżeli odległość projektowana między osiami wynosi 6000 mm

Kontrola poprawności tyczenia osi stóp fundamentowych polega na dokonaniu pomiaru odległości d między osiami sąsiednich stóp.

Różnica ∆d pomiędzy odległością pomierzoną a projektowaną nie powinna przekraczać wartości ∆d = (2 + d/1 000)mm.

Dla projektowanej odległości między osiami d = 6000mm, ∆d = +/-8 mm.

4.Odległość d=100,00 m pomierzono z błędem +/- 5 mm, kąt kierunkowy α pomierzono z błędem m_α=30^cc . Czy jest spełniona zgodność pomiarów liniowych i kątowych?

Dokładność kątowa (1'') powinna odpowiadać dokładności liniowej (dokładność ta ciągle wzrasta)

=
, gdzie ρ - jednostka miary analitycznej (Radian) = 636600

md/d - zgodność pomiarów kątowych z liniowymi

=

0,000047 = 0,00005 (dokładność kątowa i długość nie jest ujednolicona)

Ujednolicanie ze wzoru: mx =

5.Obliczyć odchylenie od pionu krawędzi budynku, jeżeli odległość od stanowiska teodolitu wynosi 120 m, odległość od łaty do stanowiska teodolitu wynosi 70 m. Różnica odczytów na łacie między celem na kondygnację „0” i kondygnację „w” wynosi Δ= - 22 mm.

k =
, gdzie D - odległość od stanowiska teodolitu

d - odległość od łaty do stanowiska

k = 120/70 m = 1,71

P = k * pi, gdzie pi - odczyt średni - odczyt z kolejnej serii

P = 1,71 * -22 mm = 38 mm

6.Co to jest tolerancja? Jaka powinna być dokładność usytuowania elementu, jeżeli tolerancja T= 16 mm.

Wykonane elementy konstrukcyjne oraz ich wzajemne usytuowanie w realizowanej budowli są obciążone błędami w stosunku do danych projektowych, obejmujących wymiary, kształt oraz wzajemne usytuowanie elementów. Dopuszczalne różnice w tym zakresie, zawarte w dokumentacji technicznej lub ustanowione przez normy branżowe, noszą nazwę tolerancji wymiarów i pozycji.

Tutaj nie wiem, jaka jest dokładność.

7.Opisać metodę wyznaczania linii jednostajnego spadku.

- dane odległości między punktami, odległości od punktu A (początkowego), wysokość punktu A i B (końcowego)

-obliczenie spadku: i =

- obliczenie wysokości instrumentu: h_INSTR = h_A + w_A, w_A-odczyt łaty w pkcie A

-obliczenie wysokości punktów: h_A+odl od A*i

-obliczenie odczytów na łacie: h_punktu - h_INSTR

---