Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Stanisława Staszica w Pile Instytut Politechniczny Pracownia Matematyki, Fizyki i Chemii Laboratorium z fizyki |
|||
Ćwiczenie nr 1
Temat: WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIAŁ STAŁYCH METODĄ HYDROSTATYCZNĄ
|
|||
Rok akademicki:2009/2010 |
Wykonawcy: Maciej Nowak |
Data wykonania ćwiczenia: 14.03.2010r |
Data oddania sprawozdania: 05.21.2010 |
Kierunek: MiBm |
|
|
|
Specjalność: |
|
|
|
Studia niestacjonarne |
|
|
|
Nr grupy |
|
Ocena: |
|
UWAGI: |
1. Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest zbadanie gęstości ciała metodą hydrostatyczną. W czasie ćwiczeń, została badana gęstość następujących ciał:
- mosiądz
- aluminium (glin)
- miedź
- żelazo
- pleksa
- ertalon
Zestaw pomiarowy:
waga laboratoryjna (jako waga hydrostatyczna)
zlewka z cieczą (woda)
ciała o nieznanej gęstości
cienki drut służący do podwieszenia badanego ciała na wadze
2. Zasada pomiaru
Zasada pomiaru, metodą hydrostatyczną, oparta jest na prawie Archimedesa.
Na ciało zawieszone swobodnie na drucie działa siła ciężkości równa:
Po całkowitym zanurzeniu ciała w wodzie, ciało traci pozornie na wadze tyle ile wynosi siła wyporu działająca na to ciało w cieczy. Siła wyporu w tym przypadku jest równa:
Różnica ciężaru ciała i siły wyporu daje pozorny ciężar równy
Z tego wzoru (Uwzględniając masę drutu, na którym zawieszone jest ciało) możemy wyznaczyć objętość ciała:
Po podstawieniu
do wzoru
, otrzymamy wyrażenie na gęstość bryłki metalu:
3. Przebieg pomiarów:
Skorygowanie ustawień wagi elektronicznej
Ważenie ciał na wadze (
)
Wyznaczanie masy ciał zawieszonych na drucie w powietrzu
Wyznaczenie masy ciała po całkowitym zanurzeniu w zlewce z wodą -
Wyznaczenie gęstości poszczególnych ciał poprzez podstawienie do wzoru:
Wyznaczenie objętości poszczególnych ciał poprzez podstawienie do wzoru:
Opracowanie rachunku błędów
4. Obliczenia
Oznaczenia:
- masa ciała
- masa ciała zawieszonego na drucie
- masa ciała zanurzonego w zlewce z wodą
1. Obliczamy masę ciała w poszczególnych warunkach
ciało |
masa ciała
|
masa ciała zawieszonego na drucie
|
masa ciała zanurzonego w zlewce z wodą
|
Miedź |
49,54 |
49,52 |
43,97 |
Mosiądz |
47,81 |
47,79 |
42,14 |
Aluminium |
14,10 |
14,10 |
8,90 |
Żelazo |
66,70 g |
66,71 g |
58,11 g |
Pleksa |
6,42 g |
6,42 g |
0,99 g |
Ertalon |
6,41 g |
6,41 g |
0,81 g |
2. Obliczamy gęstość poszczególnych ciał wykorzystując wzór:
gęstość wody, przyjęta wg tablic:
= 0,998
ciało |
gęstość ciała
|
Miedź |
|
Mosiądz |
|
Aluminium |
|
Żelazo |
|
Pleksa |
|
Ertalon |
|
3. Obliczamy objętość poszczególnych ciał wykorzystując wzór:
gęstość wody, przyjęta wg tablic:
= 0,998
ciało |
objętość ciała
|
Miedź |
|
Mosiądz |
|
Aluminium |
|
Żelazo |
|
Pleksa |
|
Ertalon |
|
4. Obliczamy objętość poszczególnych ciał wykorzystując metodę algebraiczną
ciało |
objętość ciała
|
Miedź |
|
Mosiądz |
|
Aluminium |
|
Żelazo |
|
Pleksa |
|
Ertalon |
|
5. Rachunek błędu
Analiza błędu pomiarowego gęstości:
a) Błąd pomiaru dla miedzi wynosi:
b) Błąd pomiaru dla mosiądzu wynosi:
c) Błąd pomiaru dla aluminium wynosi:
d) Błąd pomiaru dla żelaza wynosi:
żelazo dzieli się na kilka kategorii gęstości zależnych od stopu.
W naszym doświadczeniu przyjęliśmy ogólną gęstość która wynosi 7.8
.
e) Błąd pomiaru dla pleksy wynosi:
f) Błąd pomiaru dla ertalon wynosi:
Analiza błędu pomiarowego objętości:
1. Analiza błędu pomiarowego objętości dla metody hydrostatycznej:
a) Błąd pomiaru dla miedzi wynosi:
b) Błąd pomiaru dla mosiądzu wynosi:
c) Błąd pomiaru dla aluminium wynosi:
d) Błąd pomiaru dla żelaza wynosi:
e) Błąd pomiaru dla pleksy wynosi:
f) Błąd pomiaru dla ertalon wynosi:
2. Analiza błędu pomiarowego objętości dla metody analitycznej:
a) Błąd pomiaru dla miedzi wynosi:
b) Błąd pomiaru dla mosiądzu wynosi:
c) Błąd pomiaru dla aluminium wynosi:
d) Błąd pomiaru dla żelaza wynosi:
e) Błąd pomiaru dla pleksy wynosi:
f) Błąd pomiaru dla ertalon wynosi:
6. Zestawienie wyników pomiarów
Ciało |
Otrzymana gęstość ciała |
Gęstość ciała wg tablic |
Miedź |
|
|
Mosiądz |
|
|
Aluminium |
|
|
Żelazo |
|
|
Pleksa |
|
|
Ertalon |
|
|
Ciało |
Otrzymana objętość ciała metodą hydrostatyczną |
Otrzymana objętość ciała metodą algebraiczną |
Miedź |
|
|
Mosiądz |
|
|
Aluminium |
|
|
Żelazo |
|
|
Pleksa |
|
|
Ertalon |
|
|
7. Wnioski
Eksperymenty, który przeprowadziliśmy na zajęciach udał się pomyślnie.
Nie powstały żadne z poważniejszych błędów a odchyłki pomiarów mieszczą się w granicach błędów i nie odbiegają w znacznym stopniu od danych tabelarycznych.
W ten nieskomplikowany sposób mogliśmy zbadać gęstość wybranych ciał stałych korzystając z prawa wyporu ciał przez wodę.
Największą gęstość posiadała miedź a najmniejszą ertalon. Doświadczenie to wykazało, że gęstość ciała zależy od masy, jaką posiada.
13