1. Na czym polega specyfika prac z zakresu geodezji inżynieryjnej?

-przygotowanie nietypowych informacji o terenie (oprócz map mogą to być :profile podłużne, przekroje poprzeczne, wyniki inwentaryzacji budowli, numeryczny model terenu, itp ), -umiejętność czytania dokumentacji projektowej obiektów budowlanych i konstrukcji, -umiejętność porozumiewania się ze specjalistami z innych branż, -specyficzne wymagania dokładnościowe zależne od tyczonego obiektu, -konieczność posługiwania się różnymi edytorami graficznymi, -różnorodność zadań geodezyjnych, -wymagana znajomość różnorodnych przepisów branżowych i ich norm, -nietypowe technologie pomiarowe, sposoby stabilizacji punktów, prowadzenia dokumentacji, -wykonywanie pomiarów w kłopotliwych warunkach, -ograniczony czas dostępu do obiektu, -pomiary w ściśle określonym terminie, -wykonywanie pomiarów i przekazywanie ich w czasie rzeczywistym, -pomiary wykonywane przez wiele lat na tym samym obiekcie.

2. Jaką rolę odgrywa krajowy system informacji o Terenie w procesie projektowania inwestycji budowlanych?

Systemie informacji o terenie - rozumie się przez to bazę danych przestrzennych dotyczących określonego obszaru oraz procedury i techniki służące systematycznemu zbieraniu, aktualizowaniu i udostępnianiu danych. Podstawę do jego założenia stanowią dane z EGiB, ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz inne dane dotyczące państwowego zasobu kartograficznego. Krajowy system informacji o terenie zwany dalej zawiera dane obligatoryjne dotyczące:

-państwowego systemu odniesień przestrzennych, -rejestru granic Rzeczpospolitej Polskiej oraz granic jednostek zasadniczego, trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, -osnów geodezyjnych, -ewidencji gruntów i budynków, -geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, -obiektów topograficznych.

System w części fakultatywnej może być uzupełniany o dane pozwalające użytkownikom na definiowanie własnych baz danych innych. Geodezyjna obsługa inwestycji korzysta z KSIoT i dostarcza mu nowych danych: -na etapie projektowania: aktualizuje system i przekazuje informacje, -na etapie realizacji: nadzoruje geometrię tyczonych budynków, -w etapie oddawania obiektu: dostarcza nowych danych o powstałym obiekcie.

3. W jakie prace geodezyjne związane z realizacją inwestycji budowlanej należą do obowiązków geodety?

-założenie i pomiar osnowy realizacyjnej, -wyznaczenie granic terenu inwestycji, -wytyczenie głównych osi obiektów budowlanych, -założenie roboczych znaków wysokościowych, -sporządzenie powykonawczej dokumentacji geod.-kart., -badanie przemieszczeń i odkształceń gdy wymagane. Praca musi być zgłoszona do ODG, musi być wykonywana na dokumentach uwierzytelnionych przez ODG, musi być złożona do ODG, wykonana przez geodetę z uprawnieniami.

4. Jakie warunki powinna spełniać i jakie informacje zawierać mapa do celów projektowych?

Służy jako podkład dla projektu szczegółowego zawierający informacje o wszystkich elementach mogących wpłynąć na usytuowanie, kształt itp. elementów projektowanych oraz o miejscach w których można elementy te umieścić.

Warunki:- skala: może być różna od skali mapy zasadniczej, -obszar: z reguły jako mapa jednostkowa, -treść mapy: dostosowana do potrzeb realizowanego projektu 4.forma prezentacji-mapa numeryczna 5.sposób prezentacji-mapa rozwarstwiona, -musi zawierać informacje z nakładki „R”, -musi zawierać informacje z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z innych źródeł, -zawierać obszar otaczający teren inwestycji w pasie co najmniej 30m. Informacje: -treść mapy zasadniczej z granicami władania nieruchomości, -aktualne informacje z EGiB oraz przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólno geograficznych, -dane dot. użytków gruntowych i klas gleboznawczych, -usytuowanie zieleni wysokiej, -opracowane geodezyjnie linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, -usytuowanie innych obiektów i szczegółów wskazanych przez projektanta.

5. Jaki zakres prac geodezyjnych w toku realizacji inwestycji przewiduje Rozporządzenie Min. Bud. z 21 lutego 1995r?

Zakres prac geodezyjnych w toku realizacji inwestycji przewiduje: - opracowania geodezyjno kartograficzne do celów projektowych obejmują przygotowanie projektu budowlanego, - przy projekcie dotyczącym remontu obiektu zabytkowego inwentaryzacja architektoniczno-budowlana, -geodezyjne opracowanie projektu, - geodezyjne wyznaczenie obiektów budowlanych w terenie (wytyczenie i utrwalenie na gruncie głównych osi budynku, charakterystycznych pkt. obiektów, stałych pkt wysokościowych), - czynności geodezyjne w toku budowy (geodezyjną obsługę budowy i montażu obiektu budowlanego, pomiary przemieszczeń obiektu i jego podłoża oraz pomiary odkształceń obiektu, geodezyjną inwentaryzację powykonawczą obiektów lub elementów obiektów), czynności geodezyjne po zakończeniu budowy, - geodezyjna dokumentacja powykonawcza.

6. Jakie rodzaje prac geodezyjnych i na podstawie, jakich przepisów nie podlegają zgłoszeniu do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjno- Kartograficznej?

-Tyczenie obiektów budowlanych oraz pomiary budowlano - montażowe, -Pomiary wykonywane w celu ustalenia objętości mas ziemnych, -Pomiary odkształceń i przemieszczeń budowli i urządzeń, -Prace geodezyjne wykonywane na terenach zamkniętych, -Pomiary specjalne wykonywane na terenach kolei, lotnisk oraz dróg lądowych i wodnych, na potrzeby eksploatacji urządzeń na tych obiektach, -Robocze opracowania kartograficzne do użytku wewnętrznego zleceniodawcy i wykonawcy. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dn. 16 lipca 2001

7. .Jakie dodatkowe informacje oprócz mapy do celów projektowych przygotowywane są przez geodetę na potrzeby przygotowania inwestycji budowlanej?

-profile i przekroje terenu wzdłuż istniejących i/lub projektowanych tras, -profile i przekroje cieków i zbiorników, -niwelacja powierzchniowa do obliczenia mas ziemskich, -NMT, -określenie strzałek zwisu przewodów i prześwitu pod nimi, -szczegółowa inwentaryzacja arch.-bud. remontowanego obiektu zabytkowego.

8. Co to jest i jakie zadania spełnia geodezyjne opracowanie projektu?

Ma na celu określenie danych liczbowych potrzebnych do wytyczenia w terenie punktów głównych budowli, przebiegu osi usytuowania obiektów budowlanych i innych punktów charakterystycznych w oparciu o wcześniej zaprojektowaną osnowę realizacyjną. Geodezyjne opracowanie projektu obejmuje i spełnia konkretne zadania: -analizę dokumentacji projektowej, -przygotowanie szkiców tyczenia, -ustalenie lokalizacji głównych punktów osiowych, -analiza wymagań dokładnościowych, -sporządzenie szkiców dokumentacyjnych, -sprawdzenie czy projekt nie koliduje z innymi obiektami już istniejącymi, -kontrolę jednoznaczności wymiarowej i geometrycznej, - sporządzenie wykazu elementów kontrolnych. W trakcie GOP : -ustalamy układ współrzędnych osnowy, -przenosimy projekt na szkice dokumentacyjne (miary i współrzędne elementów obiektów budowlanych podlegających wytyczeniu), -obliczenie współrzędnych punktów głównych, przecięcia, załamania, itd., -sprawdzamy wewnętrzną zgodność miar i współ., -obliczenie miar kontrolnych niezbędnych do kontroli usytuowania kształtu i wymiarów obiektu.

9. Co to jest i jakie informacje powinien zawierać szkic dokumentacyjny?

Dokumentem powstałym w wyniku geodezyjnego opracowania projektu jest szkic dokumentacyjny. Szkic dokumentacyjny wykonuje się bez obowiązku zachowania skali i proporcji, w dwu kolorach, czarnym i czerwonym. Zawiera on: -rysunek istniejących w terenie obiektów powierzchniowych (czarny), -rysunek istniejących w terenie obiektów podziemnego uzbrojenia (czarny), -dane dotyczące położenia osnowy geodezyjnej i innych punktów oparcia (czarny), -rysunek obiektów projektowanych (czerwony), -obliczone miary konieczne do wytyczenia projektu w terenie (czerwony), -obliczone miary kontrolne (czerwony). Szkic dokumentacyjny musi zawierać obliczone miary kontrolne dwu rodzajów: -pozwalające dodatkowo (niezależnie od miar do wytyczenia) wytyczyć główne punkty obiektu, -pozwalające sprawdzić położenie wytyczonego punktu za pomocą pomiaru wielkości nie użytej do tyczenia.

10. Jakie informacje pozyskuje geodeta na podstawie analizy dokumentacji projektowej?

-dotyczące wymagań sprzętowych do realizacji danej roboty, -wymagań w zakresie BHP(czy geodeta jest w stanie obsłużyć inwestycje?), -o warunkach w jakich przyjdzie realizować zadanie, -o warunkach geometrycznych jakie musi spełniać dany obiekt, -dot. dokł. z jaką obiekt musi być wyznaczony w terenie, -dot. dokł. z jaką obiekt ma być realizowany, -dot. zakresu prac szczegółowych jakich oczekuje się od geodety.

11. Wyjaśnić specyfikę właściwości pozycyjnych charakterystyk dokładnościowych istotnych z punktu widzenia geodezji inżynieryjnej.

Rodzaj obiektu, jego znaczenie i związki z innymi obiektami decydują o niezbędnej dokładności wyznaczenia punktów w przestrzeni. Wymagana dokładność określa z kolei metody, jakie mogą zostać użyte do tyczenia. Z geodezyjnego punktu widzenia najlepszą charakterystyką jest charakterystyka położenia punktu w przestrzeni względem układu odniesienia, wyrażona względem punktów nawiązania. Stosuje się najczęściej następujące charakterystyki: -elipsa błędu średniego (wskazuje ona kierunki najmniejszej i największej dokładności wyznaczenia punktu. Jest to elipsa której prawdopodobieństwo zawierania się punktu wynosi 0,393), - średnie błędy współrzędnych mx, my ( w sensie graficznym tworzą prostokąt opisany na elipsie błędu średniego), -błąd położenia punktu mp (najczęściej stosowana charakterystyka, graficznie jest to okrąg o promieniu równym mp, prawdopodobieństwo wynosi 0,683), -elipsa błędu granicznego (powstała w wyniku założenia prawdopodobieństwa znalezienia punktu w danym obszarze, najczęściej o prawdopodobieństwie 0,990 0,999, wielkość elipsy zależy od parametru r, który dla elipsy błędu średniego wynosi 1, dla 0,999 r=3,72), -wstęgi wahań, -prostokąty opisane elipsach błędu granicznego. Charakterystyką odnoszącą się do wzajemnego położenia punktów są średnie lub graniczne błędy wielkości geometrycznych. Błędy graniczne określa się jako połowę różnicy pomiędzy maksymalną i minimalną wartością nas interesującą.

12. W jakim celu się wykonuje i jakie informacje powinien zawierać szkic tyczenia?

Wykonywany w celu udokumentowania wyników tyczenia, bez obowiązku zachowania skali i proporcji, w dwu kolorach, czarnym i czerwonym. Do jego sporządzenia można użyć kopii szkicu dokumentacyjnego. Szkic tyczenia wykonuje się w dwóch identycznych egzemplarzach, z których jeden dołączany jest do dziennika budowy, drugi do dziennika prac geodezyjnych. W dzienniku budowy wpisuje się notatkę potwierdzającą wykonanie tyczenia.

Na szkicu tyczenia wykazuje się: - rysunek obiektów projektowanych z podaniem miar projektowanych i opisów oraz niezbędną orientację kierunek północy (czerwony), - miary konieczne do wytyczenia projektu w terenie (czerwony), - miary w trakcie tyczenia rzeczywiście w terenie odłożone i pomierzone (czarny), - obliczone miary kontrolne (czerwony), - wyniki pomiaru miar kontrolnych (czarny), - podpis wykonawcy prac geodezyjnych i kierownika budowy z adnotacją o przyjęciu przez kierownika budowy zastabilizowanych znaków osi, znaków wysokości itp.

W przypadku, gdy na tym samym szkicu umieszczenie miar do tyczenia i miar kontrolnych nie jest możliwe lub powoduje nieczytelność szkicu tyczenia, sporządza się odrębnie szkic kontroli tyczenia.

13. Z jakich informacji i materiałów należy korzystać przy projektowaniu osnowy realizacyjnej?

Należy korzystać z: planu generalnego inwestycji, planu organizacji placu budowy, dokumentacji projektowej, projektu prac ziemnych, obszaru strefy ochronnej, mapy istniejącej osnowy geod., współ. punktów osnowy, opisów topograficznych punktów, dokumentacji pomiaru osnowy istniejącej, wywiadu terenowego, mapy geologicznej, analizy dokumentacji projektu inwestycji, szkicu projektowanej lokalizacji punktów tyczonych.

14. Jakie warunki powinna spełniać i jakim celom służyć dobrze zaprojektowana osnowa realizacyjna?

Warunki: -musi być dowiązana do osnowy geodezyjnej co najmniej III klasy i IV klasy wysokościowej, -pozioma osnowa real. ma być zaprojektowana tak aby było możliwe tyczenie punktów głównych i osi konstrukcyjnych bezpośrednio z punktów lub boków, -musi być wyrównana w sposób ścisły, -kształtem dostosowana do kształtu obiektu, -o dokł. Zależnej od wymagań obiektu (z reguły nie mniejszej niż osnowa III klasy), -zastabilizowana w sposób trwały co najmniej wg. Standardów osnowy państwowej III klasy, -punkty w takich miejscach żeby nie uległy zniszczeniu w czasie trwania inwestycji, -tak wybierana lokalizacja punktów aby zachowały się projektowane wizury między nimi, -punkty osnowy państwowej zastabilizowane na obszarze inwestycji należy włączyć do osnowy realizacyjnej, -włączona do państwowego zasobu osnów geodezyjnych. Służy do: 1) Dla geodezyjnej obsługi inwestycji: -wytyczenia granic działki, -wytyczenie granic inwestycji, -wytyczenie głównych osi obiektu, -założenie roboczej osnowy wysokościowej, -inwentaryzacja powykonawcza, -aktualizacji mapy zasadniczej, -pomiar przemieszczeń (specjalna osnowa do pom. przemieszczeń). 2) Dla pomiarów realizacyjnych: -tyczenie punktów szczeg. Obiektu, -tyczenie obiektów tymczasowych, -pomiary kontrolne w trakcie budowy.

15. Jakie informacje powinien zawierać projekt osnowy realizacyjnej?

Powinien zawierać: -projekt lokalizacji punktów, -ocena wymaganej dokładności osnowy, -projektowana numeracja punktów, -projektowane współrzędne punktów osnowy, -sposób wytyczenia punktów(tyczenie dwuetapowe), -projektowany sposób stabilizacji punktów, -sposób nawiązania do osnowy państwowej, -sposób wykorzystania punktów osnowy państwowej znajdujących się na terenie inwestycji, -projektowane obserwacje, -wstępna analiza dokładności, -proponowany sposób wyrównania osnowy czyli obliczenie współrzędnych punktów osnowy.

16. Opisać cech charakterystyczne i właściwości osnowy budowlano- montażowej.

Osnowa budowlano-montażowa służy do realizacji założeń geometrycznych obiektów zawartych w projekcie (z założoną wcześniej wysoką dokładnością), Osnowa tego typu jest osnową lokalną lecz zlokalizowaną w oparciu o punkty osnowy szczegółowej. Konstrukcja geometryczna osnów budowlano-montażowych jest dostosowana do kształtu wznoszonego obiektu (często powiązana z głównymi osiami obiektu lub jednoznacznie z nimi związana) z tak dobranymi parametrami dokładności, by efekt pomiaru był zgodny z projektem. Służy do: -tyczenia szczegółów obiektów, tyczenia obiektów tymczasowych, pomiarów kontrolnych w trakcie budowy, powykonawczych kontroli inwentaryzacyjnych, pomiarów w trakcie eksploatacji obiektu.

17. Jakie warunki powinna spełniać wysokościowa osnowa realizacyjna?

- projektuje się ją tak aby liczba i położenie reperów roboczych zapewniały pomiar jednego punktu z co najmniej dwóch reperów, - repery powinny się znajdować poza zasięgiem przemieszczeń podłoża, spowodowanych przez wznoszony obiekt (w odległości większej niż 5 m od obiektu, wykopów lub nasypów), - dla obiektów wymagających dużych dokładności tyczenia wysokościowego zakłada się sieci lokalne metodą niwelacji precyzyjnej, nawiązane do państwowego układu odniesień., - przy projektowaniu wysokościowej osnowy realizacyjnej na terenie, na którym mogą występować zmiany wysokości wierzchniej warstwy gruntu (np. wskutek odwodnienia) stosuje się zasadę prowadzenia obwodnicy ciągów niwelacyjnych, których repery znajdują się poza zasięgiem większych deformacji wierzchniej warstwy gruntu.

18. W jakim celu i w jaki sposób jest realizowane zadanie nazywane „przenoszeniem wysokości przez przeszkody”?

Wyznaczenie różnicy wysokości pomiędzy dwoma reperami, które są po 2 stronach przeszkody np. wody. Jest to kontrolowany pomiar reperów po obu stronach w celu obliczenia Δh na daną chwilę. Sposoby wykonywania: -specjalna niwelacja trygonometryczna z dokładnością 2-3 mm, pomiar wykonany w różnych warunkach atmosferycznych (refrakcja), -niwelacja trygonometryczna z dwóch instrumentów synchronicznie, -niwelacja geometryczna z klasycznymi niwelatorami precyzyjnymi (dokładny pomiar wykonujemy przechylając libelę, wykorzystujemy cały zakres libeli niwelatora, co najmniej 6 poziomów nacelowań). k1+p1=l2; k2+p2=l2; p1=(a*tgε1)/(tgε2-tgε1); ε1=n1*τ, gdzie τ- przewaga libeli, n1-wychylenie 1

19. Jakie są zasady określenia wymaganej dokładności tyczenia sformułowane w wytycznych technicznych G-3.1.?

Miarą dokładności tyczenia jest błąd średni mt i jego wielokrotności, w szczególności błąd graniczny Mt= 3,3 m_t. Błąd graniczny nie może przekroczyć wartości określonej wzorem Mt<= Tp / 2B, gdzie: Tp- tolerancja położenia, tj. przedział, w którym powinien znaleźć się obiekt lub jego element (np. wybrana oś), aby nie spowodować ujemnych skutków dla prawidłowości montażu, działania, wytrzymałości lub walorów architektonicznych. Tolerancja położenia jest określona w projekcie lub w razie potrzeby przez projektanta lub kierownika budowy B-współczynnik bezpieczeństwa tyczenia, zależny od stopnia ważności tyczonego elementu i zawiera się w granicach od 1,0 (ważność niska) do 2,5 (ważność wysoka); w szczególnie uzasadnionych przypadkach zakres zmienności można przekroczyć. Wielkość współczynnika bezpieczeństwa

tyczenia uzgadnia się z kierownikiem budowy.

20. 
    W jaki sposób na podstawie niesymetrycznej tolerancji wymiaru określić wymaganą dokładność tyczenia?

Tw- tolerancja wymiaru, N- projektowany wymiar konstrukcji, dR-odchyłka graniczna, R-prawdziwy wymiar elementu dRg/=dRd Jeśli założyć ze N'= (N-dRd+N+dRg)/2 to N' nazywamy wymiarem symetrycznym Tw=dRg-dRd dR'=Tw/2

N->Tw->dR N'->Tw->dR' Zakładamy że l=N' i odkładamy, dopuszczalna odchyłka= błąd graniczny (dR=M_g)

m_N= M_g/r=dR'/r=T_w/2r gdzie r-współczynnik przejścia, najczęściej r=3,3.

21. Co to jest tolerancja kształtu- podać przykłady?

Tolerancja kształtu - maksymalna dopuszczalna odchyłka rzeczywistego kształtu od jego idealnego, prawidłowego odpowiednika. Możliwy błąd położenia względem bazy odniesienia. Tworzona na podstawie zdefiniowanych wymagań dokładnościowych usytuowania elementów konstrukcji budowli w projektowanej siatce konstrukcji. Zawiera możliwość odchylenia po osiach Tx, Ty, Tz. Gdy elipsa błędu punktu zmieści się w polu tolerancji- punkt spełnia wymagania tyczenia. Przykłady tolerancji kształtu: konstrukcja budynku nie może być wyższa niż Z+-Tz, oś budynku nie może być odsunięta od osi teoretycznej o więcej niż X+-Tx, Y+-Ty by nie zaburzać konstrukcji (wyznaczenie wskaźnika montażowego -dw, odłożenie odcinka -dl, odchyłka wymiaru elementu- ds, pionowanie elementu- dp, wpływy zewnętrzne -dz, jeżeli założymy że są sobie równe d=dw=Dy/5=Ty/10)

22. Jakie wymagania w przepisach prawa stawiane są tyczeniu lokalizacyjnemu?

- tyczenie punktów w oparciu o punkty osnowy realizacyjnej dowiązanej do państwowej osnowy geodezyjnej, -tyczenie lokalizacyjne ma wskazać położenie obiektu budowlanego w terenie względem innych obiektów, -tyczeniu podlegają główne punkty osiowe obiektu budowlanego (uzgodnione z projektantem lub wykonawcą obiektu, -dokładność tyczenia z reguły nie mniejsza jak 10 cm. w stosunku do osnowy realizacyjnej, -szkic tyczenia jako potwierdzenie wykonania tyczenia jest przekazywany wykonawcy, -geodeta dokonuje wpis w dzienniku budowy potwierdzający wykonanie tyczenia.

23. Opisać technologie realizacji i przykłady zastosowania tyczenia dwuetapowego.

Tyczenie dwuetapowe- na podstawie projektowanych współrzędnych osnowy wyznaczamy bezpośrednio punkt przez wstępne odłożenie obserwacji, aby znaleźć miejsce projektowanego punktu. Należy obliczyć również mα i md aby uzyskać założoną w projekcie dokładność położenia punktów. Katy i długości mierzymy z obliczoną dokładnością, obliczamy poprawki tyczenia: α_pom-αproj.=Δα dpom-dproj.= Δd lub dla tyczenia wielokrotnego Δx=xw-xproj, Δy=yw-yproj.

poprawki tyczenia- róznice pomiędzy wartościami projektowanymi a pomierzonymi, odłożonymi do tyczenia wstępnego.

dα=( Δα/φ)*d

a)tyczenie bez obserwacji nadliczbowych: Δα= α_pom-αproj. Δd= dpom-dproj α',d'- wstępnie odłożone obserwacje p'-przybliżona pozycja punktu Δα, Δd-poprawki tyczenia p-projektowana pozycja punktu α,d-obserwacje pomierzone z zaprojektowana dokładnością

b) tyczenie z obserwacjami nadliczbowymi: p'-wyznaczone na podstawie α',d' Δx=xw-Xproj. Δy=Yw-Yproj.

Zastosowania:- stosuje się do projektu osnowy realizacyjnej (tyczenie dwuetapowe wchodzi wskład projektu osnowy realizacyjnej)

24. Punkty osiowe A i B wytyczono metodą biegunową. Dokładność odłożenia obserwacji określono, jako m_∝ i m_l. Jak oszacować dokładność wytyczenia odcinka AB?

md^2=mp1^2+mp2^2

styczna do elipsy w dowolnym kierunku odcina nam na tym kierunku wartość błędu średniego

25. Co to jest tyczenie wielokrotne i jakie są kryteria oceny poprawności tego tyczenia?

Tyczenie wielokrotne to wyznaczenie niezależnego położenia punktu projektowanego z kilku stanowisk ( lub z jednego w wyniku wielokrotnego tyczenia) w wyniku, czego otrzymujemy trójkąt błędów, na podstawie otrzymanych figur określamy, czy wytyczone punkty są poprawnie wytyczone czy niepoprawnie. Z otrzymanego w wyniku tyczenie położenia punktu prowadzimy sfery o promieniu wynikającym z przewidzianym błędem średnim wyznaczenia położenia punktu. Jeżeli środek ciężkości otrzymanego trójkąty należy do wspólnego obszaru pokrycia figur błędów to tyczenie jest poprawne. Przy tyczeniu z obserwacjami nadliczbowymi np. przy wcięciu kątowym wstecz dopiero czwarty punkt pozwala na wyznaczenie wcięcia wstecz wstecz jedną obserwacją nadliczbową

26. Przedstawić sposób okreslenia wymaganej dokładności tyczenia wskaźnika osiowego.

Wiele czynników wpływa na powstanie odchyłki usytuowania elementu. Technologie tyczenia opierają się na pomiarze kąta i odległości, poprzez różny pomiar dostajemy różne dokładności. Gdy wiemy w jaki sposób mierzyliśmy możemy ocenić dokładność. Na błędy wpływa wiele czynników: błąd centrowania, błędy instrumentalne, warunki zewnętrzne, błędy przypadkowe. Potrafimy obliczyć wpływ błędów na punkt z Gaussa. Jeżeli geodeta wyznacz tylko wskaźnik osiowy Dy=5dw(dw=dl=ds.=dp=dz). Podstawiając do równania Ty=Dy/2 mamy dw=Ty/10. Przy różnych technologiach pomiaru możemy mieć więcej czynników wtedy dw=Ty/2n => Mw=Ty/2 Mw/r=mw=Ty/2rn przy przypadkowym charakterze odchyłek mw=Ty/2rpier(n)

27. Opisać istotne różnice pomiędzy tyczeniem obiekty z jednego stanowiska i z wielu stanowisk.

Jeśli tyczymy z jednego stanowiska, to błędem obarczona jest lokalizacja obiektu, a nie jego kształt, zmienia się położenie względem otoczenia (nie ma tego problemu jeśli tyczymy względem jakiegoś istniejącego elementu, wtedy przyjmujemy jego położenie za bezbłędne). Bez względu skąd tyczymy mamy ten sam kształt, ale za każdym razem w innym miejscu. Jeśli zaś tyczymy z 2 stanowisk, to wytyczony kształt się zmienia, bo bierzemy średnią dwóch wytoczeń (trzeba tak zaprojektować dokładność tyczenia, aby ostateczny kształt spełniał tolerancję kształtu). Błędem obarczone jest położenie punktu, a także geometria całego układu. Ale gdy z różnych stanowisk uzyskamy odpowiedni kształt oznacza to że lokalizacja jest poprawna.

28. Opisać i wyjaśnić na rysunku właściwości elipsy błędu średniego istotne dla oceny, jakości tyczenia.

Możemy uzyskać błąd położenia punktu w dowolnym kierunku. Właściwość styczna do elipsy w dowolnym kierunku odcina nam na tym kierunku wartość błędu średniego. A i B maksymalne i minimalne błędy punktu, graficzna konstrukcja pozwala nam określić błąd dla odległości md^2=m1^+m2^2 - to nie jest wzór ścisły, błąd zawsze trochę większy niż ze ścisłych.

29. 
    
    
    
    Z jaką dokładnością należy zainwentaryzować wysokości punktów, aby objętość bryły przedstawionej na rysunku określić z bledem średnim 3m³?

30. Jakie zadania z zakresu pomiarów kontrolnych mogą się pojawić w trakcie geodezyjnej obsługi inwestycji?

Kontrola tyczenia punktu, Kontrola tyczenia obiektu, Kontrola tyczenia osi prostopadłych, Badanie płaskości, Odchylenia od płaszczyzny poziomej(lub skośnej), Badanie pionowości(budowle wysmukłe), Kontrola osiadania fundamentów, Kontrola ugięcia przęsła. Dzielą się one na trzy zagadnienia: kontrola tyczenia (ocena poprawności postępowania geodezyjnego, nie musi dotyczyć elementów realizowanej konstrukcji, nie interesuje wykonawcy), kontrola kształtu tyczenia(ocena zgodności kształtu realizowanego z projektowanym, opis zrealizowanego kształtu, opis kształtu na moment pomiaru), kontrola przemieszczeń i odkształceń budowli (przemieszczenie obiektu lub jego fragmentu w określonym odstępie czasu od momentu początkowego).

31. Jaki zakres czynności związanych z pomiarami kontrolnymi określa rozporządzenie z 21 lutego 1995r?

Zgodnie z Rozporządzeniem geodezyjna obsługa budowy i montażu obiektu budowlanego obejmuje tyczenie i pomiary kontrolne tych elementów obiektu, których dokładność usytuowania bez pomiarów geodezyjnych nie zapewni prawidłowego wykonania obiektu. Czynności geodezyjne związane z geodezyjnym wyznaczanie przemieszczeń obiektu i jego podłoża oraz pomiary odkształceń budynku, wykonywane w celu zapewnienia bezpieczeństwa budowy i jego użytkowania.

Pomiary kontrolne dotyczą 3 grup zagadnień(z wykładów):-kontrola tyczenia, -kontrola kształtu konstrukcji, -kontrola przemieszczeń i odkształceń budowli.

32. Na czym polegają istotne różnice pomiędzy kontrolą tyczenia punktu a kontrolą realizacji obiektu?

-ponownym niezależnym wytyczeniu tego samego punktu lub wskaźnika osiowego( jako tylko kontrola wyznaczenia lub potraktowane jako tyczenie wielokrotne), - ocena poprawności tyczenia polega na ocenie wielkości różnicy z dwóch wyznaczeń : I.Wynik pomiaru kontrolnego potwierdza poprawność tyczenia, II.Średnia z dwóch wytyczeń może wskazywać punkt wytyczony poprawnie (tyczenie wielokrotne), III.Wynik pomiaru kontrolnego wskazuje na błąd gruby w tyczeniu (lub pomiarze kontrolnym). Kontrola tyczenia to także z jaką dokładnością wyznaczono punkt i czy jest to dopuszczalne.

Kontrola realizacji obiektu jest to ocena zgodności kształtu zrealizowanego z projektowanym, polega na sprawdzeniu szeregu warunków geometrycznych, które mają być spełnione przez dane grupy punktów. Jeżeli warunkiem poprawności wytyczenia obiektu jest zapewnienie odpowiednich odległości między punktami i kątów przecięcia się osi, to te wielkości mierzymy kontrolnie.

33. Znana jest niesymetryczna tolerancja wymiaru. W jaki sposób ocenić czy wynik pomiaru kontrolnego jest pozytywny?

N - projektowany wymiar elementu konstrukcji, Tw- tolerancja wymiaru, dR- odchyłka graniczna, R - rzeczywisty (prawdziwy) wymiar elementu, mierzymy projektowany wymiar konstrukcji l_kont dl=l_kont-N' ale pomiar kontrolny też mamy pomierzony z jakąś dokładnością. Jeżeli nasz wynik mieści się w przedziale l_kont-rml < l < l_kont +rml gdzie ml błąd pomiaru kontrolnego dl=<dR'(Tw/2)-rml ->błąd graniczny wyznaczenie wielkości kontrolnej, zakładamy że pomiar kontrolny wykonany z dokładnością nie mniejszą niż dokładność tyczenia dl=<dP r=2 lub 3

34. Punkt P wytyczono że stanowiska 1 a dla kontroli pomierzono β i s na stanowisku 2. W jaki sposób sformułować kryteria poprawności tyczenia?

ocena poprawności tyczenia polega na ocenie wielkości różnicy z dwóch wyznaczeń : I.Wynik pomiaru kontrolnego potwierdza poprawność tyczenia, II.Średnia z dwóch wytyczeń może wskazywać punkt wytyczony poprawnie (tyczenie wielokrotne), III.Wynik pomiaru kontrolnego wskazuje na błąd gruby w tyczeniu (lub pomiarze kontrolnym)

35. W jaki sposób na podstawie znanych parametrów elipsy błędu średniego wyznaczyć błąd położenia punktu w dowolnym kierunku?

A,B - to półosie elipsy

-metoda domiarów prostokątnych

- mB- dokł tyczenia w linię ;md- dokładność odłożenia domiaru

-mα dokładność odłożenia kąta prostego; mb- dokł odłożenia bieżącej

-metoda biegunowa

Ai=mli; ml-dokł odłożenia długości

Bi=mαi - mα- dokł odłożenia kąta

20m

10m

---