1 |
|
|
|
|
R |
Y1p |
X |
Y1K |
G1 |
R |
Y2p |
~X |
Y2K |
G2 |
2 |
|
|
|
|
R |
|
X |
Y1K |
G1 |
R |
|
~X |
Y2K |
G2 |
3 |
|
|
|
|
R |
|
X |
Y1K |
G1 |
R |
Y2p |
~X |
|
G2 |
4 |
SOLOMONA |
|
|
|
R |
Y1p |
X |
Y1K |
G1 |
R |
Y2p |
~X |
Y2K |
G2 |
R |
|
X |
Y3K |
G1 |
R |
|
~X |
Y4K |
G2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ISTOTNOŚĆ RÓŻNIC MIĘDZY DWIEMA ŚREDNIMI DLA PRÓB ZALEŻNYCH (TEST STUDENTA)
1.Wzór
gdzie: D = X1 - X2
2. Przykład:
a) tworzymy tabelę wg wzoru:
Lp. |
X1 |
X2 |
D |
D2 |
1 |
7 |
5 |
2 |
4 |
2 |
9 |
15 |
-6 |
36 |
3 |
4 |
7 |
-3 |
9 |
4 |
15 |
11 |
4 |
16 |
5 |
6 |
4 |
2 |
4 |
6 |
3 |
7 |
-4 |
16 |
7 |
9 |
8 |
1 |
1 |
8 |
5 |
10 |
-5 |
25 |
9 |
6 |
6 |
0 |
0 |
|
12 |
16 |
-4 |
16 |
|
76 |
89 |
-13 |
127 |
Średnia |
7.6 |
8.9 |
-1.3 |
|
b) obliczamy wartość statystyki t:
c) obliczamy liczbę stopni swobody:
df = N - 1= 10 - 1 = 9
d) sprawdzamy w tabeli wartość krytyczną statystyki t dla obliczonej ilości stopni swobody (9) i przyjętego poziomu istotności α (najcześciej 0.05, test jednostronny):
tdf=9,α=0.05,jedn. = 1.833
e) sprawdzamy czy:
t |
> tdf=9,α=0.05,jedn. |
- w naszym przypadku:
-1.18 |
< 1.833, |
- nie ma zatem podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej: średnie dwóch pomiarów nie różnią się od siebie w sposób istotny.
WARTOŚCI KRYTYCZNE T
df |
Poziom istotności przy teście jednostronnym |
|||||
|
0,10 |
0,05 |
0,025 |
0,01 |
0,005 |
0,0005 |
|
Poziom istotności przy teście dwustronnym |
|||||
|
0,20 |
0,10 |
0,05 |
0,02 |
0,01 |
0,001 |
1 |
3,078 |
6,314 |
12,706 |
31,821 |
63,657 |
636,619 |
|
1,868 |
2,920 |
4,303 |
6,965 |
9,925 |
31,598 |
3 |
1,638 |
2,353 |
3,182 |
4,541 |
5,841 |
12,941 |
|
1,533 |
2,132 |
2,776 |
3,747 |
4,604 |
8,610 |
5 |
1,476 |
2,015 |
2,571 |
3,365 |
4,032 |
6,859 |
6 |
1,440 |
1,943 |
2,447 |
3,143 |
3,707 |
5,959 |
7 |
1,415 |
1,895 |
2,365 |
2,998 |
3,499 |
5,405 |
8 |
1,397 |
1,860 |
2,306 |
2,896 |
3,355 |
5,041 |
9 |
1,383 |
1,833 |
2,262 |
2,821 |
3,250 |
4,781 |
10 |
1,372 |
1,812 |
2,228 |
2,764 |
3,169 |
4,587 |
11 |
1,363 |
1,796 |
2,201 |
2,718 |
3,106 |
4,437 |
12 |
1,356 |
1,782 |
2,179 |
2,681 |
3,055 |
4,318 |
13 |
1,350 |
1,771 |
2,160 |
2,650 |
3,012 |
4,221 |
14 |
1,345 |
1,761 |
2,145 |
2,624 |
2,977 |
4,140 |
15 |
1,341 |
1,753 |
2,131 |
2,602 |
2,947 |
4,073 |
16 |
1,337 |
1,746 |
2,120 |
2,583 |
2,921 |
4,015 |
17 |
1,333 |
1,740 |
2,110 |
2,567 |
2,898 |
3,965 |
18 |
1,330 |
1,734 |
2,101 |
2,552 |
2,878 |
3,922 |
19 |
1,328 |
1,729 |
2,093 |
2,539 |
2,861 |
3,883 |
20 |
1,325 |
1,725 |
2,086 |
2,528 |
2,845 |
3,850 |
21 |
1,323 |
1,721 |
2,080 |
2,518 |
2,831 |
3,819 |
22 |
1,321 |
1,717 |
2,074 |
2,508 |
2,819 |
3,792 |
23 |
1,319 |
1,714 |
2,069 |
2,500 |
2,807 |
3,767 |
24 |
1,318 |
1,711 |
2,064 |
2,492 |
2,797 |
3,745 |
25 |
1,316 |
1,708 |
2,060 |
2,485 |
2,787 |
3,725 |
26 |
1,315 |
1,706 |
2,056 |
2,479 |
2,779 |
3,707 |
27 |
1,314 |
1,703 |
2,052 |
2,473 |
2,771 |
3,690 |
28 |
1,313 |
1,701 |
2,048 |
2,467 |
2,763 |
3,674 |
29 |
1,311 |
1,699 |
2,045 |
2,462 |
2,756 |
3,659 |
30 |
1,310 |
1,697 |
2,042 |
2,457 |
2,750 |
3,646 |
40 |
1,303 |
1,684 |
2,021 |
2,423 |
2,704 |
3,551 |
60 |
1,296 |
1,671 |
2,000 |
2,390 |
2,660 |
3,460 |
120 |
1,289 |
1,658 |
1,980 |
2,358 |
2,617 |
3,373 |
∞ |
1,282 |
1,645 |
1,960 |
2,326 |
2,576 |
3,291 |
Źródło: R.A. Fisher, F. Yates, Statistical tables for biological, agricultural, and medical research,
Edinburgh 1963, Oliver and Boyd.
ISTOTNOŚĆ ZWIĄZKU MIĘDZY DWIEMA ZMIENNYMI JAKOŚCIOWYMI (TEST CHI2)
1.Wzór: |
|
|
|||||||||||
|
χ |
= Σ(O - E)2/E, |
|||||||||||
|
|
gdzie: O - liczebności zaobserwowane E - liczebności oczekiwane |
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Otrzymaną wartość porównujemy z wartością krytyczną Chi2 z tablic przy danym df |
||
|
0 |
1 |
|
|
fo |
fe |
fo - fe |
(fo - fe)2 |
(fo - fe)2/fe |
|
|
||
K |
a |
b |
a+b |
|
a |
(a+b)*(a+c)/N |
foa - fea |
(foa - fea)2 |
(foa - fea)2/fea |
|
|
||
E |
c |
d |
c+d |
|
b |
(a+b)*(b+d)/N |
fob - feb |
(fob - feb)2 |
(fob - feb)2/feb |
|
|
||
|
a+c |
b+d |
N |
|
c |
(c+d)*(a+c)/N |
foc - fec |
(foc - fec)2 |
(foc - fec)2/fec |
|
|
||
|
df = (w - 1)*(k - 1) gdzie: w - liczba wierszy k - liczba kolumn |
|
d |
(c+d)*(b+d)/N |
fod - fed |
(fod - fed)2 |
(fod - fed)2/fed |
|
|
||||
|
|
|
Σ [a,b,c,d] |
|
|
CHI2 = |
Σ [(fo - fe)2/fe]] |
|
|
||||
|
|||||||||||||
2. Przykład: |
|||||||||||||
|
0 |
1 |
|
|
fo |
fe |
fo - fe |
(fo - fe)2 |
(fo - fe)2/fe |
|
|
||
K |
7 |
12 |
19 |
|
7 |
10.939 |
-3.939 |
15.519 |
1.419 |
|
|
||
E |
12 |
2 |
14 |
|
12 |
8.061 |
3.939 |
15.519 |
1.925 |
|
|
||
|
19 |
14 |
33 |
|
12 |
8.061 |
3.939 |
15.519 |
1.925 |
|
|
||
|
df = (2 - 1)*(2 -1) = 1 |
|
2 |
5.939 |
-3.939 |
15.519 |
2.613 |
|
|
||||
|
|
|
|
|
33 |
|
|
CHI2 = |
7.882 |
> |
3,841 |
TEST ZNAKÓW DLA DWÓCH PRÓB NIEZALEŻNYCH
(TEST MEDIANY)
|
|||||||||||
|
- |
+ |
|
|
fo |
fe |
fo - fe |
(fo - fe)2 |
(fo - fe)2/fe |
|
|
1 |
a |
b |
a+b |
|
a |
(a+b)*(a+c)/N |
foa - fea |
(foa - fea)2 |
(foa - fea)2/fea |
|
|
2 |
c |
d |
c+d |
|
b |
(a+b)*(b+d)/N |
fob - feb |
(fob - feb)2 |
(fob - feb)2/feb |
|
|
|
a+c |
b+d |
N |
|
c |
(c+d)*(a+c)/N |
foc - fec |
(foc - fec)2 |
(foc - fec)2/fec |
|
|
|
|
|
|
|
d |
(c+d)*(b+d)/N |
fod - fed |
(fod - fed)2 |
(fod - fed)2/fed |
|
|
|
|
|
|
|
Σ[a,b,c,d] |
|
|
CHI2= |
Σ[(fo - fe)2/fe]] |
|
|
2. Przykład:
lp |
grupa |
X |
Xz |
|
1 |
10 |
- |
2 |
1 |
10 |
- |
|
1 |
10 |
- |
4 |
1 |
12 |
- |
5 |
1 |
15 |
- |
6 |
1 |
17 |
+ |
7 |
1 |
17 |
+ |
8 |
1 |
19 |
+ |
|
1 |
20 |
+ |
10 |
1 |
22 |
+ |
11 |
1 |
25 |
+ |
12 |
1 |
26 |
+ |
13 |
2 |
6 |
- |
14 |
2 |
7 |
- |
15 |
2 |
8 |
- |
|
2 |
8 |
- |
17 |
2 |
12 |
- |
18 |
2 |
16 |
- |
19 |
2 |
19 |
+ |
|
2 |
19 |
+ |
21 |
2 |
22 |
+ |
|
Me = |
16 |
|
|
|||||||||||
|
- |
+ |
|
|
fo |
fe |
fo - fe |
(fo - fe)2 |
(fo - fe)2/fe |
|
|
1 |
5 |
7 |
12 |
|
5 |
6.286 |
-1.286 |
1.653 |
0.263 |
|
|
2 |
6 |
3 |
9 |
|
7 |
5.714 |
1.286 |
1.653 |
0.289 |
|
|
|
11 |
10 |
21 |
|
6 |
4.714 |
1.286 |
1.653 |
0.351 |
|
|
|
|
|
|
|
3 |
4.286 |
-1.286 |
1.653 |
0.386 |
|
|
|
|
|
|
|
21 |
|
|
CHI2= |
1.289 |
< |
3,841 |
TEST ZNAKÓW DLA DWÓCH PRÓB ZALEŻNYCH
(TEST ZNAKÓW FISHERA)
1.Wzór:
z = (IDI - 1)/N0,5
gdzie:
D - różnica między liczba znaków "+" i "-"
N - liczba osób, dla których D <> 0
2. Przykład:
lp |
grupa |
X1 |
X2 |
R |
Xz |
1 |
1 |
15 |
19 |
-4 |
- |
2 |
1 |
19 |
30 |
-11 |
- |
3 |
1 |
31 |
26 |
5 |
+ |
4 |
1 |
36 |
8 |
28 |
+ |
5 |
1 |
10 |
10 |
0 |
0 |
6 |
1 |
11 |
6 |
5 |
+ |
7 |
1 |
19 |
17 |
2 |
+ |
8 |
1 |
15 |
13 |
2 |
+ |
9 |
1 |
10 |
22 |
-12 |
- |
10 |
1 |
16 |
8 |
8 |
+ |
|
|
|
liczba "+" = |
6 |
|
|
|
|
liczba "-" = |
3 |
|
|
|
|
IDI = |
3 |
N = 9 (bo, jedna różnica = 0)
z = (3 -1)/90,5 = 0,67 < 1,96TEST RANG DLA DWÓCH PRÓB NIEZALEŻNYCH
(TEST SUMY RANG WILCOXONA, U MANNA-WHITNEYA
)
1.Wzór:
μR1 = [N1*(N1 + N2 + 1)]/2
σR1 = ([N1* N2*(N1 + N2 + 1)]/12)0,5
z = [I R1 - μR1 I - 0,5]/ σR1
gdzie:
N1,N2 - liczba pomiarów w 1 i 2 grupie,
R1 - suma rang mniejszej próby
2. Przykład:
lp |
grupa |
x |
xr |
1 |
1 |
27 |
5 |
2 |
1 |
33 |
7 |
3 |
1 |
37 |
8 |
4 |
1 |
52 |
13 |
5 |
1 |
53 |
14 |
6 |
1 |
57 |
16 |
7 |
1 |
69 |
18 |
8 |
1 |
70 |
19 |
9 |
1 |
71 |
20 |
10 |
1 |
77 |
22 |
11 |
2 |
6 |
1 |
12 |
2 |
9 |
2 |
13 |
2 |
14 |
3 |
14 |
2 |
16 |
4 |
15 |
2 |
29 |
6 |
16 |
2 |
43 |
9 |
17 |
2 |
45 |
10 |
18 |
2 |
47 |
11 |
19 |
2 |
50 |
12 |
20 |
2 |
55 |
15 |
21 |
2 |
63 |
17 |
22 |
2 |
72 |
21 |
|
|
R1= |
142 |
N1 = 10
N2 = 12
μR1 = (10*(10 + 12 + 1))/2 = 115
σR1 = [(10*12(10 + 12 + 1))/12]0,5 = 15,16575
z = [I 142 - 115 I - 0,5]/ 15,16575 = 1,747 < 1,96
TEST RANG DLA DWÓCH PRÓB ZALEŻNYCH
(TEST ZNAKÓW RANGOWYCH WILCOXONA
)
1.Wzór:
μW+ = [N*(N + 1)]/4
σW+ = ([N*(N + 1)*(2N + 1)]/24)0,5
z = (W+ - μW+ )/ σW+
gdzie:
N - liczba pomiarów,
W+ - suma rang dodatnich
2. Przykład:
lp |
grupa |
x1 |
x2 |
D |
W |
1 |
1 |
15 |
19 |
-4 |
-3 |
2 |
1 |
19 |
30 |
-11 |
-7 |
3 |
1 |
31 |
26 |
5 |
4,5 |
4 |
1 |
36 |
8 |
28 |
9 |
5 |
1 |
10 |
10 |
0 |
|
6 |
1 |
11 |
6 |
5 |
4,5 |
7 |
1 |
19 |
17 |
2 |
1,5 |
8 |
1 |
15 |
13 |
2 |
1,5 |
9 |
1 |
10 |
22 |
-12 |
-8 |
10 |
1 |
16 |
8 |
8 |
6 |
|
|
|
|
W+= |
27 |
N = 9
μW+ = 9*(9 + 1)/4 = 22,5
σW+ = [(9*(9 + 1)*(2*9 +1))/24]0,5 = 8,441
z = (27 - 22,5)/ 8,441 = 0,533 < 1,96
REGRESJA LINIOWA
I
WSPÓŁCZYNNIK KORELACJI PEARSONA
1.Wzory:
byx = (NΣXY - ΣXΣY)/(NΣX2 - (ΣX)2)
ayx = (ΣY - byxΣX)/N
rxy= (NΣXY - ΣXΣY)/[(NΣX2 - (ΣX)2)*(NΣY2 - (ΣY)2)]0,5
t = r*[(N - 2)/(1 - r2)]0,5 (istotność wsp. korelacji)
df = N - 2;
2. Przykład:
Lp. |
X |
Y |
X2 |
Y2 |
XY |
1 |
5 |
1 |
25 |
1 |
5 |
2 |
10 |
6 |
100 |
36 |
60 |
3 |
5 |
2 |
25 |
4 |
10 |
4 |
11 |
8 |
121 |
64 |
88 |
5 |
12 |
5 |
144 |
25 |
60 |
6 |
4 |
1 |
16 |
1 |
4 |
7 |
3 |
4 |
9 |
16 |
12 |
8 |
2 |
6 |
4 |
36 |
12 |
9 |
7 |
5 |
49 |
25 |
35 |
10 |
1 |
2 |
1 |
4 |
2 |
Suma |
60 |
40 |
494 |
212 |
288 |
|
ΣX |
ΣY |
ΣX2 |
ΣY2 |
ΣXY |
byx = (10*288 -60*40)/(10*494 - (60)2) = 0,358
ayx = (40 - 0,358*60)/10 = 1,852
rxy = (10*288 -60*40)/[(10*494 - (60)2)*(10*212 - (40)2)]0,5 = 0,575
t = 0,575*[(10 - 2)/(1 - 0,5752)]0,5 = 1,987 < 2,306
ISTOTNOŚĆ RÓŻNIC MIĘDZY DWIEMA ŚREDNIMI DLA PRÓB NIEZALEŻNYCH (TEST STUDENTA)
1.Wzór
s2 = [Σn1X2 - (Σn1X)2/N1 + Σn2X2 - (Σn2X)2/N2]/(N1 + N2 - 2)
df = N1 + N2 - 2
2. Przykład:
a) tworzymy tabelę wg wzoru:
Lp. |
GR |
X |
X2 |
obliczenia |
||
1 |
1 |
16 |
256 |
|
|
|
2 |
1 |
9 |
81 |
|
|
|
3 |
1 |
4 |
16 |
N1 |
= |
8 |
4 |
1 |
23 |
529 |
N2 |
= |
6 |
5 |
1 |
19 |
361 |
Σn1X |
= |
88 |
6 |
1 |
10 |
100 |
Σn2X |
= |
48 |
7 |
1 |
5 |
25 |
X1 |
= |
11 |
8 |
1 |
2 |
4 |
X2 |
= |
8 |
9 |
2 |
20 |
400 |
Σn1X2 |
= |
1372 |
10 |
2 |
5 |
25 |
Σn2X2 |
= |
702 |
11 |
2 |
1 |
1 |
|
|
|
12 |
2 |
16 |
256 |
|
|
|
13 |
2 |
2 |
4 |
|
|
|
14 |
2 |
4 |
16 |
|
|
|
b) obliczamy wartość s2:
c) obliczamy wartość statystyki t:
d) sprawdzamy w tabeli wartość krytyczną statystyki t dla obliczonej ilości stopni swobody (12) i przyjętego poziomu istotności α (najcześciej 0.05, test dwustronny):
tdf=12,α=0.05,dwustr. = 2.179
e) sprawdzamy czy:
t |
> tdf=12,α=0.05,dwustr. |
- w naszym przypadku:
0.72 |
< 2.179, |
- nie ma zatem podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej: średnie dwóch pomiarów nie różnią się od siebie w sposób istotny.
WSPÓŁCZYNNIK KORELACJI PEARSONA
(WZÓR 1)
1.Wzór:
rxy= [Σ(zX*zY)]/(N - 1)
2. Przykład:
Lp. |
X |
Y |
(X - Mx)2 |
(Y - My)2 |
zx |
zy |
zx*zy |
1 |
5 |
1 |
1 |
9 |
-0,259 |
-1,248 |
0,323 |
2 |
10 |
6 |
16 |
4 |
1,037 |
0,832 |
0,863 |
3 |
5 |
2 |
1 |
4 |
-0,259 |
-0,832 |
0,216 |
4 |
11 |
8 |
25 |
16 |
1,296 |
1,664 |
2,156 |
5 |
12 |
5 |
36 |
1 |
1,555 |
0,416 |
0,647 |
6 |
4 |
1 |
4 |
9 |
-0,518 |
-1,248 |
0,647 |
7 |
3 |
4 |
9 |
0 |
-0,777 |
0,000 |
0,000 |
8 |
2 |
6 |
16 |
4 |
-1,037 |
0,832 |
-0,863 |
9 |
7 |
5 |
1 |
1 |
0,259 |
0,416 |
0,108 |
10 |
1 |
2 |
25 |
4 |
-1,296 |
-0,832 |
1,078 |
Suma |
60 |
40 |
134 |
52 |
|
|
5,175 |
|
ΣX |
ΣY |
Σ(X - Mx)2 |
Σ(Y - My)2 |
|
|
Σzx*zy |
|
Mx |
My |
Sx |
Sy |
|
|
rxy |
|
6,000 |
4,000 |
3,859 |
2,404 |
|
|
0,575 |
rxy = (5,17523)/(10 -1) = 0,575
STATYSTYKA OPISOWA
1. Tablice frekwencji, przedziały klasowe.
Dla prób o dużej liczebności (n >= 30) elementy próby grupuje się w klasach, tj. przedziały o równej długości.
Reguły ustalenia liczby klas (k) i ich długości:
a) k ≤ 5*lg(n)
b) k = 1+ 3.32*lg(n)
c) k =
d) k ∈ <10; 20>
e) przedziały klasowe równe 1, 3, 5, 10 lub 20 pkt.
f) długość klasy b ≅ R/k, gdzie R = xmax - xmin.
Przedział klasowy powinien zaczynać się od wartości, która stanowi wielokrotność rozmiaru tego przedziału
Przedziały klasowe powinny być posortowane malejąco.
Niech ni - liczność i-tej klasy, a
środek i-tej klasy. Wtedy pary liczb (
, ni) nazywamy szeregiem rozdzielczym.
Graficzne przedstawienie szeregu rozdzielczego nazywa się histogramem.
2. Miary tendencji centralnej
A. Średnia
Średnia arytmetyczna
liczb x1, x2, x3,...xn określona jest wzorem
Charakterystyczna własność średniej arytmetycznej: suma wszystkich odchyleń jest równa zero;
.
Średnia geometryczna
liczb dodatnich określona jest wzorem
Średnia harmoniczna
, różnych od zera liczb x1, x2, x3,...xn,, nazywamy odwrotność średniej arytmetycznej odwrotności tych liczb
B. Mediana
Mediana (wartość środkowa) me - środkowa liczba w uporządkowanej niemalejąco próbce (dla próbki o liczności nieparzystej) lub średnią arytmetyczną dwóch liczb środkowych (dla próbki o liczności parzystej).
STATYSTYKA OPISOWA (c.d.)
C. Modalna
Wartością modalną (modą, dominantą) m0 próby o powtarzających się wartościach nazywamy najczęściej powtarzającą się wartość, o ile istnieje, nie będącą xmin ani xmax.
3. Miary rozproszenia
A . Rozstęp R
R = xmax - xmin
B. Wariancja s2
Średnia arytmetyczna kwadratów odchyleń poszczególnych wartości xi od średniej arytmetycznej
C. Odchylenie standardowe
D. Odchylenie przeciętne d1 od wartości średniej
Średnia arytmetyczna wartości bezwzględnych odchyleń poszczególnych wartości xi od średniej arytmetycznej
E. Odchylenie przeciętne d2 od mediany
Średnia arytmetyczna wartości bezwzględnych odchyleń poszczególnych wartości xi od mediany me
WYNIK STANDARYZOWANY, SKALE STANDARDOWE
wynik standaryzowany:
Typowe skale stosowane przy normach opartych o rozkład normalny:
T = 10z + 50; zasięg: < -5; 5 >
sten = 2z + 5,5; zasięg: < -2,25; 2,25 >
stanin = 2z + 5; zasięg: < -2; 2 >
IQ Wechslera = 15z + 100; zasięg: < -4; 4 >
tetron = 4z + 10; zasięg: < -2,5; 2,5 >
CECHY ROZKŁADU NORMALNEGO
Wzór:
gdzie:
f(x) - oznaczana wysokość krzywej rozkładu dla wartości zmiennej niezależnej X,
exp[...] - podstawa logarytmu naturalnego (e ≈ 2,7182) podniesiona do potęgi [...],
- „pi” - stała matematyczna; ≈ 3,14159,
- wartość średnia,
σ - odchylenie standardowe,
Cechy rozkładu normalnego:
kształt krzywej normalnej zależy od: a) średniej arytmetycznej b) odchylenia standardowego; wartość determinuje położenie wartości maksymalnej na osi zmiennej niezależnej, zaś wartość σ określa stopień spłaszczenia krzywej,
powierzchnia pod krzywą rozkładu standaryzowanego jest równa jedności,
rozkład jest symetryczny o najwyższej wartości Y dla pomiaru X równego wartości średniej ,
zmienna X może przyjmować wartości z przedziału (-, +),
wszystkie wartości Y są dodatnie,
około 68,26% powierzchni pod krzywą zawarte jest w przedziale jednego odchylenia standardowego od wartości średniej,
około 95,46% powierzchni pod krzywą zawarte jest w przedziale dwóch odchyleń standardowych od wartości średniej,
około 99,73% powierzchni pod krzywą zawarte jest w przedziale trzech odchyleń standardowych od wartości średniej
s1 ≠ s2 ≠ s3;
1 =
2 =
3
ISTOTNOŚĆ RÓŻNIC DLA JEDNEJ PRÓBY
(TEST STUDENTA)
1.Wzór
df = N - 1
2. Przykład:
a) tworzymy tabelę wg wzoru:
Lp. |
X |
|
(X - M)2 |
|
|
1 |
7 |
|
0,36 |
μ = 5,295 |
|
2 |
9 |
|
1,96 |
|
|
3 |
4 |
|
12,96 |
|
|
4 |
15 |
|
54,76 |
|
|
5 |
6 |
|
2,56 |
|
|
6 |
3 |
|
21,16 |
|
|
7 |
9 |
|
1,96 |
|
|
8 |
5 |
|
6,76 |
|
|
9 |
6 |
|
2,56 |
|
|
10 |
12 |
|
19,36 |
|
|
M = |
7,600 |
s = |
3,718 |
|
|
b) obliczamy wartość statystyki t:
c) obliczamy liczbę stopni swobody:
df = N - 1 = 10 - 1 = 9
d) sprawdzamy w tabeli wartość krytyczną statystyki t dla obliczonej ilości stopni swobody (9) i przyjętego poziomu istotności α (najcześciej 0.05, test dwustronny):
tdf=9,α=0.05,dwustr. = 2.262
e) sprawdzamy czy:
t |
> tdf=9,α=0.05,dwustr. |
- w naszym przypadku:
1.961 |
< 2,262 |
- nie ma zatem podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej: próba pochodzi z populacji generalnej o średniej 5,295
X1 i X2 oznaczają odpowiednio pierwszy i drugi pomiar zmiennej
ΣD x
√[NΣD2 - (ΣD)2]/(N - 1)
t =
t =
- 13 x
√[10 x 127 - (-13)2]/(10 - 1)
= -1.18
C
wartość krytyczna
t z przykładu
(df = 9; α = 0.05;
t. jednostronny)
B
A
E
A
= a
= b
= c
= d
D
L
K
J
I
A
= 0,72
t =
11 - 8 x
√ 60,17/8 + 60,17/6
= 60,17
s2 =
1372 - 882/8 + 702 - 482/6
8 + 6 - 2
t =
X1 - X2 x
√s2/N1 + s2/N2
H
G
F
M
M - μ x
√s2/N
t =
7,6 - 5,295 x
√ 3,7182/10
t =
= 1,961
N