Pomiar wilgotności powietrza za pomocą psychrometru, FIZYKA-sprawozdania


ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI

S P R A W O Z D A N I E

Temat: Pomiar wilgotności powietrza za pomocą psychrometru.

Wyznaczanie stosunku ciepła właściwego gazu przy stałym ciśnieniu do molowego ciepła właściwego przy stałej objętości (Cp / Cv).

Natalia Obrębska

Michał Nadrajkowski

para nr 11, ćwiczenie nr 18/27

Technologia żywności i żywienie człowieka

Grupa 8

Zagadnienia Teoretyczne:

Wilgotnością bezwzględną powietrza nazywamy masę pary wodnej zawartej w 1 m3 powietrza. Jej wymiarem jest 0x01 graphic
. Wilgotnością względną powietrza nazywamy stosunek masy pary wodnej m1 zawartej w pewnej objętości powietrza do tej masy pary wodnej m2, którą miałaby para wodna nasycona w tej objętości powietrza, w danej temperaturze:

0x01 graphic

Masa pary m w danej objętości zależy od gęstości ρ(m = ρυ), a gęstość jest wprost proporcjonalna do ciśnienia p, możemy więc napisać: m = a , gdzie a - współczynnik proporcjonalności, oraz

0x01 graphic
0x01 graphic

gdzie: p1 - prężność pary wodnej zawartej w powietrzu w pewnej temperaturze, p2 - prężność pary wodnej nasyconej w tej temperaturze.

Wilgotność względną wyrażamy zwykle w %.

0x01 graphic

Ciepło. Pierwsza zasada termodynamiki w swej najprostszej (szczególnej) postaci ma zapis:

0x01 graphic

gdzie:

ΔU - zmiana energii wewnętrznej

W - praca

Q - ciepło

Zmianę energii wewnętrznej ΔU układu można osiągnąć dwoma sposobami:

a) za pośrednictwem pracy,

b) za pośrednictwem ciepła.

Załóżmy, że praca i ciepło są dodatnie, czyli wzbogacają układ w energię, tzn. że ΔU>0, co najczęściej objawia się wzrostem temperatury lub zmianą fazy układu. Układ zyskał energię, jednak praca nie jest energią. Idąc zatem śladami matematycznego porządku, musimy stwierdzić, że drugi składnik sumy w równaniu 0x01 graphic
, czyli Q, musi być składnikiem tego samego rodzaju co W, a więc też nie jest energią. Stwierdzamy zatem, że praca i ciepło są jedynie sposobami - formami przekazywania energii. Obie formy mają swoją miarę, a obie miary wspólną jednostkę - dżul. Energia przenoszona obydwoma sposobami jest mierzalna, np. termoergometrem oraz kalorymetrycznie.

Ilość energii przekazanej za pośrednictwem pracy powinniśmy nazywać nie pracą, lecz energetyczną równowartością pracy, a ilość energii przekazanej za pośrednictwem ciepła powinniśmy nazywać nie ciepłem, lecz ilością ciepła. Wartość zmiany energii wewnętrznej oznaczamy przez ΔU. Dżul jest jednostką nie samych form, lecz odpowiednich wartości przekazywanej energii. Od dziesiątków lat przywykliśmy ilość ciepła nazywać po prostu ciepłem, toteż nawyku tego nie będziemy uważali za błędny, pod warunkiem jednak, że potrafimy oba pojęcia odróżnić. Przekazywanie energii w formie ciepła wiąże się z różnicą temperatur między dwoma układami lub między dwoma miejscami tego samego układu. Przez ciepło będziemy rozumieli ilość ciepła, a to oznacza ilość (wartość) energii przepływającej w wyniku istnienia różnicy temperatur. W tym sensie ciepło bywa też nazywane energią cieplną lub termiczną. Z zasadniczych względów lepiej tych określeń unikać.

Temperatura. Mechaniczne oddziaływanie dwóch ciał na siebie umownie nazwano siłą. Jeśli to oddziaływanie jest duże mówimy, że siła ma dużą wartość. Miarą oddziaływania, czyli siły, są skutki tego oddziaływania (statyczne lub dynamiczne). Podobną umową jest temperatura. Pojęcie temperatury wprowadzono w celu określenia stanu chaotycznego ruchu cząsteczek danego ciała, a dokładnie - w celu określenia energii kinetycznej związanej z chaotycznym ruchem cząsteczek. Temperatura nie określa wartości energii ruchu cząsteczek, ale jest wielkością, która do tej energii jest wprost proporcjonalna. Jej jednostką nie jest dżul, ale kelwin (K) lub stopień Celsjusza (˚C).

Wzór na energię kinetyczną cząsteczek można zapisać następująco:

0x01 graphic

Jest to wzór Boltzmana dla gazu doskonałego, którego wyprowadzenie łatwo znaleźć w podręcznikach fizyki, gdzie:

0x01 graphic
- średnia energia kinetyczna cząsteczek danego układu, przeliczona na jedną cząsteczkę tego układu,

k - stała Boltzmana,

0x01 graphic

R - stała gazowa,

N - liczba Avogadra,

T - temp. mierzona w skali bezwzględnej (Kelwina)

Przedstawiony zapis jest wprawdzie praktyczny, gdyż łatwiej jest mierzyć temperaturę niż wartość energii ruchu cząsteczek ciała, w rzeczywistości jednak to nie energia zależy od temperatury, lecz odwrotnie - temperatura jest funkcją energii. Wzrost temperatury ma związek ze wzrostem energii lub wzrost temperatury oznacza wzrost energii.

Energia kinetyczna całego układu jest sumą energii kine­tycznych wszystkich cząsteczek tego układu. Średnia energia kinetyczna każdej cząsteczki danego układu w stanie stacjonarnym jest taka sama, dlatego suma tych energii może być podana jako krotność wyrażenia 0x01 graphic

0x01 graphic

gdzie:

n - liczba cząsteczek

Dla dowolnej liczby stopni swobody (i) piszemy:

0x01 graphic
stąd 0x01 graphic

T nie zależy od n, gdyż E jest wprost proporcjonalna do n, czyli w danych warunkach:

0x01 graphic

Energia wewnętrzna i ilość ciepła. Przez energię wewnętrzną układu rozumiemy sumę wszystkich rodzajów energii zawartych w układzie. Są to energie wewnątrzatomowe i wewnątrzcząsteczkowe, energie potencjalne wynikające z oddziaływań międzycząsteczkowych oraz energie kinetyczne ruchu postępowego, drgającego i obrotowego cząsteczek. Temperatura wiąże się tylko z energią kinetyczną.

Przez „ilość ciepła” lub „ciepło” rozumiemy tę część energii wewnętrznej, która jest przekazywana (mówimy „przepływa”) między dwoma ciałami lub dwoma miejscami tego samego ciała, między którymi istnieje różnica temperatur. Zgodnie z określeniem temperatury przekazywana jest w ten sposób energia kinetyczna.

Parametry termodynamiczne określające stan gazu to: ciśnienie p, temperatura T w skali bezwzględnej i objętość V. Dla gazu doskonałego, którego cząsteczki mają trzy stopnie swobody, ciśnienie p wyraża się wzorem:

0x01 graphic

gdzie:

n0 - liczba cząsteczek gazu w jednostce objętości,

m - masa jednej cząsteczki,

v - średnia prędkość cząsteczek.

Wzór ten nazywa się podstawowym równaniem teorii kinetyczno-molekularnej.

Równaniem stanu gazu doskonałego jest równanie Clapeyrona, które wyraża związek między trzema parametrami stanu gazu (p, V, T).

0x01 graphic

gdzie:

- obj. jednego mola gazu,

R - stała gazowa 0x01 graphic
,

T - temperatura w skali bezwzględnej.

Procesy adiabatyczne. Procesy adiabatyczne są to takie przemiany gazowe, które zachodzą bez wymiany ciepła z otoczeniem. Pierwsza zasada termodynamiki przyjmuje postać:

0x01 graphic

gdzie:

ΔU - wzrost lub ubytek energii wewnętrznej, zależnie od znaku W.

Energia wewnętrzna 1 mola gazu doskonałego jako funkcja temperatury ma następującą postać:

0x01 graphic

gdzie:

Cv - molowe ciepło właściwe gazu przy stałej objętości.

Przyrost energii wewnętrznej na skutek zmiany temperatury oblicza się przez zróżniczkowanie względem temperatury wyrażenia

0x01 graphic

Praca, jaką wykonuje gaz przy adiabatycznym zwiększeniu objętości o dowolnie małą wartość dV, równa się:

0x01 graphic

Biorąc powyższe pod uwagę, dla dowolnie małych zmian energii wewnętrznej dU, I zasadę termodynamiki dla procesów adiabatycznych można zapisać w postaci:

0x01 graphic

Wartość ciśnienia, jakie wywiera gaz na ścianki naczynia, wynika z równania Clapeyrona

0x01 graphic

Przekształcając, otrzymamy:

0x01 graphic

Całkując powyższe równanie w granicach zmian objętości i temperatury

0x01 graphic

otrzymuje się równanie Poissona:

0x01 graphic
lub 0x01 graphic

gdzie:0x01 graphic

Cp - molowe ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu gazu.

Ćwiczenie 18.

Pomiar wilgotności powietrza za pomocą psychrometru.

Obliczenia i pomiary:

Pomiar nr

t1

[K]

t2

[N/m2]

p2

[N/m2]

p

[N/m2]

p1

[N/m2]

b

[N/m2]

W

[%]

1

295,45

288,15

2691,327

1704,907

1370,086

99708,48

50,91

2

296,15

288,45

2725,3185

1739,565

1386,398

99708,48

50,87

3

296,35

289,15

2838,29

1816,879

1486,645

99708,48

52,38

4

296,75

289,95

2917,937

1916,854

1604,966

99708,48

55

Prężność pary wodnej p1: p1 = p - k (t1 - t2) b

Wilgotność powietrza: 0x01 graphic

k = 0,0046

Pomiar 1.

t1= 295,45 K p2 = 2691,327 Pa

t2= 288,15 K p = 1704,907 Pa

b=99708,48

0x01 graphic
= 0x01 graphic
0x01 graphic

0x01 graphic
= 0x01 graphic

Pomiar 2.

t1= 296,15 K p2 = 2725,3185 Pa

t2= 288,45 K p = 1739,565 Pa

b=99708,48

0x01 graphic
0x01 graphic

0x01 graphic
= 0x01 graphic

Pomiar 3.

t1= 296,35 K p2 = 2838,29 Pa

t2= 289,15 K p = 1816,879 Pa

b=99708,48

0x01 graphic
=0x01 graphic

0x01 graphic
=0x01 graphic

Pomiar 4.

t1= 296,75 K p2 = 2917,937 Pa

t2= 289,95 K p = 1916,854 Pa

b=99708,48

0x01 graphic
= 0x01 graphic

0x01 graphic
=0x01 graphic

Ocena niepewności wyniku pomiaru:

0x01 graphic
0x01 graphic

0x01 graphic

Dla wielkości t1 niepewność standardowa wyznaczona z wielkości działek z przyrządu:

Δt1= 0,2K

Dla wielkości t2 niepewność standardowa wyznaczona z wielkości działek z przyrządu:

Δt2= 0,2K

Dla wielkości b niepewność standardowa wynosi:

Δb=133,3 Pa

Dla wielkości p :

t = 288,15 p = 1704,907 Pa

Δt= 0,2K

t1 = 288,15 + 0,2 K = 288,35 K p = 1730,234

t2 = 288,15 - 0,2 K = 287,95 K p =1679,580

Δp=0x01 graphic

Dla wielkości p2:

t = 295,45 K p2 = 2691,327 Pa

Δt= 0,2K

t1 = 295,45+0,2K = 295,65K p=2725,3185

t2 = 295,45-0,2K =295,25K p=2660,0015

Δp2=0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Δt1=Δt2=Δt3

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

W=50,91(0,71)%

Ćwiczenie 27.

Wyznaczanie stosunku ciepła właściwego gazu przy stałym ciśnieniu do molowego ciepła właściwego przy stałej objętości (Cp / Cv).

Obliczenia i pomiary:

Nr pomiaru

t

[˚C]

h1

[mm]

h2

[mm]

h1 - h2

[mm]

0x01 graphic

I

23

498

167

331

1,5045

II

23

525

279

246

2,1341

III

23

518

124

394

1,3147

IV

23

540

83

457

1,1816

V

23

191

55

136

1,4044

VI

23

500

121

379

1,3192

VII

23

550

131

428

1,3060

VIII

23

539

133

406

1,3275

IX

23

557

138

419

1,3293

X

23

578

140

438

1,3196

średnia: 1,4141

0x01 graphic

Ocena niepewności wyniku pomiaru:

Do tego oznaczenia możemy zastosować metodę typu A.

Pomiar przeprowadzamy 10 razy: n=10

0x01 graphic

Nr pomiaru

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

I

1,5045

1,4141

0,0904

8,172 10-3

II

2,1341

1,4141

0,72

5,172 10-1

III

1,3147

1,4141

-0,0994

9,880 10-3

IV

1,1816

1,4141

-0,2325

5,406 10-2

V

14044

1,4141

-0,0097

9,409 10-5

VI

1,3192

1,4141

-0,0949

9,006 10-3

VII

1,3060

1,4141

-0,1081

1,168 10-2

VIII

1,3275

1,4141

-0,0866

7,499 10-3

IX

1,3293

1,4141

-0,0848

7,191 10-3

X

1,3196

1,4141

-0,0945

8,930 10-3

0,063491

0x01 graphic
0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic
=0,027

0x01 graphic

Obliczamy teraz niepewność pojedynczego pomiaru (Pomiar 1.) Stosujemy metodę typu B/

Określamy szerokości połówkowe:

Δh1 = 2mm

Δh2 = 2mm

Δh1=Δh2= Δh=2 mm

0x01 graphic
0x01 graphic

Założoną niepewność standardową pomiaru 1 wyliczamy ze wzoru:

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Δh1=Δh2= Δh

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Δh= 2mm

h1 = 498 mm

h2 = 167 mm

0x01 graphic

0x01 graphic

0x08 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
10, Wyznaczanie wilgotności powietrza za pomocą psychrometru Assmanna, NAZWISKO: NAJUCH
Pomiar małych rezystancji za pomocą mostka sześcioramiennego sprawozdnie psk Tabele i wykresy(do d
fizyka sprawozdania, Pomiar długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjne, Sprawozdanie z ćwi
fizyka sprawozdania, Pomiar długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjne, Sprawozdanie z ćwi
Wyznaczanie momentu bezwładności brył za pomocą drgań skrę(1 (2), Sprawozdania - Fizyka
Wyznaczanie gęstości za pomocą piometru, STUDIA, sprawozdania, Fizyka
cw 10 - Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego, Sprawozdania jakieś, F
cw 14 - Wyznaczanie napięcia powierzchniowego cieczy za pomocą wagi torsyjnej, Sprawozdania jakieś,
cw 15 - Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy za pomocą wiskozymetru Stockes’a, Sprawozdania j
Cw 05 - Wyznaczanie przyspieszenia grawitacyjnego g za pomocą wahadła balistycznego, Sprawozdania fi
Wyznaczanie momentu bezwładności brył za pomocą drgań skrę(2, Sprawozdania - Fizyka
Sprawozdanie 208 - Wyznaczanie pętli histerezy ferromagnetyków za pomocą halotronu, Fizyka
56-57 1, PWR ENERGETYKA sem II, FIZYKA 2 LABORKI, LABORKI NUMERAMI, fizyka-lab, 56 &57. POMIAR INDUK
POMIAR INDUKCJI MAGNETYCZNEJ ZA POMOCĄ EFEKTU HALLA, Matematyka - Fizyka, Pracownia fizyczna, Badani
Pomiar indukcji magnetycznej za pomocą fluksometru, Szkoła, penek, Przedmioty, Fizyka, Laborki
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewe, Sprawozdania - Fizyka
POMIAR INDUKCJI MAGNETYCZNEJ ZA POMOCĄ FLUKSOMETRU. BADANIE EFEKTU HALLA, Matematyka - Fizyka, Praco
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewe (2), Sprawozdania - Fizyka

więcej podobnych podstron