Politechnika Częstochowska
Wydział Elektryczny
Katedra Elektrotechniki
Zakład Elektrotechniki
Laboratorium Elektrotechniki Teoretycznej
Strata i spadek napięcia oraz strata mocy w linii elektroenergetycznej
Częstochowa 2004
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie straty i spadku napięcia oraz strat mocy
w linii elektroenergetycznej niskiego lub średniego napięcia oraz zbadanie wpływu kąta fazowego odbiornika na stratę i spadek napięcia.
2. Wiadomości podstawowe
2.1. Starta i spadek napięcia
Elektroenergetyczna linia przesyłowa łączy źródło zasilające z odbiornikiem energii, znajdującym się czasami w znacznej odległości od źródła (rys. 1a). Linia przesyłowa może być wykonana jako napowietrzna, kablowa lub też może stanowić fragment instalacji elektrycznej budynku.
Gdy linia napowietrzna na napięcie nieprzekraczające 35 kV ma niewielką długość
(do 60 km), można ją przedstawić schematem zastępczym pokazanym na rysunku 1b. Natomiast
w liniach o napięciu przekraczającym 35 kV, w liniach dłuższych niż 60 km i w liniach kablowych należy również uwzględnić upływność wywołaną niedoskonałością izolacji oraz pojemność między przewodami linii.
a) |
b) |
|
|
Rys. 1. Schemat obwodu źródło-linia przesyłowa-odbiornik (a) oraz schemat zastępczy (b)
W celu zapewnienia prawidłowej pracy odbiorników energii elektrycznej pożądane jest, aby napięcie U2 na zaciskach odbiornika było równe napięciu znamionowemu odbiornika (U2 = Un =
= const). Dlatego też napięcie zasilania linii U1 wyznacza się na podstawie przyjętej wartości U2 oraz XL i RL. Na rysunku 2 przedstawiono wykres topograficzny dla obwodu z rysunku 1b.
Rys. 2. Wykres topograficzny prądów i napięć w obwodzie z rysunku 1b
W liniach elektroenergetycznych prądu sinusoidalnego jednofazowego i trójfazowego wyróżnia się spadek napięcia oraz stratę napięcia. Spadkiem napięcia nazywamy różnicę algebraiczną wartości skutecznych napięcia na początku i na końcu linii:
W przypadku obciążenia pojemnościowego może się zdarzyć, że U2 > U1, a więc wartość U może być ujemna. Wprowadza się też procentowy spadek napięcia, wyrażony wzorem
W praktyce często stosuje się wzór przybliżony
Strata napięcia jest to różnica geometryczna wskazów napięcia na początku i na końcu linii
Spadek napięcia jest wielkością skalarną, a strata napięcia jest wielkością zespoloną. Z rysunku 2 widać, że spadek napięcia jest zawsze mniejszy od modułu straty napięcia
Przepisy ograniczają największe dopuszczalne spadki napięcia w linii (np. w instalacjach oświetleniowych i siłowych przyłączonych do sieci niskiego napięcia przyjmuje się U%max =
= 5÷7%).
2.2. Straty mocy
W linii elektroenergetycznej zasilającej odbiornik energii o napięciu U2, mocy P2
i współczynniku mocy cos2 występują straty mocy czynnej
a procentowo
Z podanej zależności wynika, że strata mocy czynnej w linii jest odwrotnie proporcjonalna do kwadratu współczynnika mocy odbiornika. Jest to jedna z przyczyn, dla których zakłady energetyczne żądają, aby współczynnik cos2 u odbiorcy był możliwie bliski jedności. Z zależności tej wynika także, że ekonomiczne przesyłanie wielkich mocy na duże odległości jest możliwe przy odpowiednio wysokim napięciu U2.
Sprawnością linii elektroenergetycznej nazywamy stosunek mocy czynnej P2 na końcu linii do mocy czynnej P1 na początku linii
Oprócz strat mocy czynnej w linii elektroenergetycznej występują też straty mocy biernej
Ponieważ moc bierna odbiornika wynosi
to moc bierna na początku linii jest równa
a moc pozorna na początku linii
Z powyższych wzorów można wyznaczyć współczynnik mocy na początku linii:
3. Przebieg ćwiczenia
3.1. Wyznaczanie parametrów linii
Pomiary w tym punkcie wykonać jedynie wtedy, gdy rezystancja RL i reaktancja XL cewki modelującej linię elektroenergetyczną są nieznane.
Zestawić układ pomiarowy z rysunku 3,
Rys. 3.
Dla trzech różnych napięć U1 (np. 80, 100, 120 V) zanotować wskazania mierników (tabela 1). Podczas pomiarów zwrócić uwagę, aby prąd płynący przez cewkę nie był większy od dopuszczalnego.
Tabela 1
Lp. |
Pomiary |
Obliczenia |
|||||
|
U |
I |
P |
ZL |
RL |
XL |
L |
|
V |
A |
W |
|
|
|
° |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
średnia |
|
|
|
|
Wzory do obliczeń:
3.1. Wyznaczanie spadków napięć i strat mocy
Zestawić układ pomiarowy z rysunku 4,
Do zacisków A-B przyłączyć odbiornik rezystancyjny,
Rys. 4.
Nastawić R0 na wartość bliską minimalnej,
Za pomocą autotransformatora ustawić napięcie na odbiorniku U2 = 100 V, zwracając przy tym uwagę, aby prąd nie przekroczył dopuszczalnego; w razie konieczności obniżyć napięcie U2 do wartości 80 V lub niższej,
Zanotować wskazania mierników (tabela 1),
Zmienić wartość R0 na wartość równą około połowie wartości maksymalnej i ponownie ustawić wartość U2 jak w poprzednim punkcie; zanotować wskazania mierników,
Zmienić wartość R0 na wartość bliską maksymalnej i przeprowadzić pomiar jak w poprzednim punkcie.
Ustawić napięcie autotransformatora na zero i zamienić odbiornik na rezystancyjno-
-pojemnościowy; wykonać trzy pomiary jak poprzednio.
Ustawić napięcie autotransformatora na zero i zamienić odbiornik na rezystancyjno-indukcyjny; wykonać trzy pomiary jak poprzednio.
Tabela 2
Odbiornik |
Lp. |
Pomiary |
Obliczenia |
||||||||||||
|
|
U1 |
U2 |
UL |
I |
2 |
P2 |
P |
P1 |
|
Q2 |
Q |
Q1 |
S1 |
cos1 |
|
|
V |
V |
V |
A |
° |
W |
W |
W |
- |
var |
var |
var |
VA |
- |
R |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
RC |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
RL |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wzory do obliczeń:
4. Opracowanie sprawozdania
Cel ćwiczenia.
Schematy pomiarowe i tabele wyników.
Parametry i dane znamionowe zastosowanych przyrządów.
Przykłady obliczeń poszczególnych wartości podanych w tabelach.
Dla każdego pomiaru z tabeli 2 wykonać w skali na papierze milimetrowym wykres topograficzny napięć i prądów.
Dla odbiornika o charakterze rezystancyjno-pojemnościowym wykonać wykres U1 w funkcji współczynnika mocy odbiornika.
Wnioski.
5. Pytania sprawdzające
Podać schemat zastępczy linii elektroenergetycznej niskiego i średniego napięcia.
Co to jest spadek napięcia w linii elektroenergetycznej?
Co to jest strata napięcia w linii elektroenergetycznej?
Czy spadek napięcia może być ujemny?
Podać uproszczony wzór na spadek napięcia.
Podać wzór na stratę mocy w linii elektroenergetycznej.
Podać wzór na sprawność linii elektroenergetycznej.
Sporządzić wykres topograficzny dla U1 = U2. Dla jakiego odbiornika jest to możliwe?
Sporządzić przykładowe wykresy topograficzne dla odbiorników o charakterze rezystancyjnym, rezystancyjno-indukcyjnym i rezystancyjno-pojemnościowym.
Literatura
[1] Cholewicki T.: Elektrotechnika teoretyczna, tom I, WNT, W-wa 1971, ss. 580-587.
[2] Kurdziel R.: Podstawy elektrotechniki, WNT, W-wa 1973, ss. 462-470.
[3] Lubelski K.: Podstawy elektrotechniki, część III, sktypt Politechniki Częstochowskiej, Cz-wa 1976, ss. 256-263.
Dodatek - wyprowadzenie wzoru na kąt 2
Rozważmy wykres topograficzny z rysunku 2, który został tutaj przerysowany jeszcze raz. Zaznaczono na nim dodatkowo kąty i L. Z twierdzenia kosinusów mamy
skąd
|
|
Biorąc pod uwagę, że
i podstawiając to do ostatniego wzoru, otrzymujemy po prostych przekształceniach wzór podany pod tabelą 2.
Strata i spadek napięcia oraz strata mocy w linii elektroenergetycznej
6
Politechnika Częstochowska, Wydział Elektryczny, Katedra Elektrotechniki