Pytania - fizykoterapia

1. Zabiegi fizykoterapeutyczne wpływają na narządy wewnętrzne na drodze:
a. humoralnej
b. nerwowej
c. humoralnej i nerwowej
d. tylko przewodnictwa energii cieplnej

2. Po zabiegu fizykalnym reakcja odruchowego rozszerzenia naczyń narządów wewnętrznych
powstaje w oparciu o odruch:
a. skórno - ruchowy
b. trzewno - ruchowy
c. skórno -trzewny
d. trzewno - trzewny

3. Reakcje naczyniowe zachodzące zgodnie z prawem Dastre Morata występują wtedy kiedy
bodziec działa na:
a. małe powierzchnie ciała
b. tylko na okolice głowy
c. duże powierzchnie ciała
d. niezależnie od powierzchni ciała

4. Zgodnie z reguła Arneeta - Schultza słabe bodźce działają na procesy życiowe:
a. hamująca, wywołują reakcje paradoksalne:
b. podtrzymująco
c. wyzwalają procesy?
d. hamująco

5. Modyfikacja reagowania na bodźce nazywana adaptacją dotyczy:
a. przyzwyczajenia
b. habituacji (inaczej przyzwyczajenie ukl.nerwowego na powtarzające się bodzce)
c. zahartowania
d. wszystkie z wymienionych

6. Przekazywanie ciepła polegające na przekazywaniu energii kinetycznej cząsteczek o
większej energii cząsteczkom o mniejszej energii nazywamy:
a. konwekcją
b. kondukcją
c. rosolicytacją
d. respiracją

7. Termogeneza drżeniowa dotyczy:
a. zwiększenia metabolizmu w tkance tłuszczowej
b. zmniejszonego metabolizmu w tkance tłuszczowej
c. zwiększonego napięcia mięśni i ich skurczów
d. zwiększonego napięcia i skurczu mięśni gładkich

8. Który z zabiegów najbardziej obciąża organizm człowieka:
a. sauna fińska
b. łaźnia rzymska
c. kąpiel gorąca całkowita
d. kąpiel gorąca całkowita wirowa

9. Temperatura parafiny do kąpieli lokalnych (np.: dłoni) powinna wynosić:
a. 38º C - 45ºC
b. 60º C - 64º C
c. 70º C - 80º C
d. 53º C - 54º C

10. Wskazanie do zabiegów kriogazoterapii z użyciem par ciekłego azotu są następujące
schorzenia:
a. zaburzenia troficzne
b. miażdżyca zarostowa tętnic
c. reumatoidalne zapalenie stawów
d. choroba Reunalda

11. Schłodzenie tkanek przy użyciu par ciekłego azotu odbywa się na drodze:
a. woporylacji
b. kondukcji
c. konwekcji
d. konwekcji i kondukcji

12. Woda letnia dotyczy zakresu temperatury (wg Miki)
a. 24º C - 28ºC
b. 28º C - 33º C
c. 34º C - 38º C
d. 39º C - 42º C

13. Czy wartość temperatury dla wody obojętnej jest wartością stałą?
a. tak
b. nie
c. nie używamy takiego określenia
d. tak - lecz wyłącznie dla osób przystosowanych

14. Ciśnienie hydrostatyczne najskuteczniej oddziaływuje na pacjenta w czasie:
a. pływania
b. w czasie wykonywania natrysku (typu bicze szkockie)
c. stania lub chodzenia po dnie basenu
d. w trakcie zabiegu nacierania

15. Ciśnienie hydrostatyczne wywołuje:
a. obniżenie ciśnienia śródbrzusznego
b. ułatwienie wdechu
c. ułatwienie wydechu
d. zmniejszenie objętości serca

16. W gorących kąpielach przy wystąpieniu hiperwentylacji może dojść do:
a. kwasicy
b. zasadowicy
c. najpierw kwasicy potem zasadowicy
d. nie ma wpływu na Ph krwi.

17. Zimny kompres na ciało i kark należy stosować w :
a. saunie fińskiej
b. kąpieli gorącej całkowitej
c. okładach parafinowych stawu barkowego
d. tylko w stanach podgorączkowych i gorączce ogólnoustrojowej

18. Wskazaniem do kąpieli ciepło - zimno - cieplnej jest:
a. choroba nadciśnieniowa
b. reumatoidalne zapalenie stawów
c. choroba Reunalda
d. obniżone napięcie mięśni

19. Przeciwwskazaniem do zabiegu sauny fińskiej jest:
a. stan spastyczny jelit
b. nadczynność tarczycy
c. niedociśnienie tętnicze krwi
d. czyrakowatość skóry

20. Zabiegi wodolecznicze zimne działają uspokajająco i sprzyjają w stanie:
a. ergotropowym
b. tropotropowym
c. heterotropowym
d. w żadnym z nich

21. Zabieg krioterapii lokalnej parami ciekłego azotu nie powinien trwać dłużej niż
a. 10 min
b. 7 min
c. 3 min
d. 12 min

22. Zabieg krioterapii lokalnej parami ciekłego azotu ostatecznie wywołuje :
a. przekrwienie lokalne
b. drżenie lokalne
c. zwiększenie napięcia mięśni
d. osłabienie odruchów rozciągowych

23. Do technik pobudzających w pobudzających w masażu klasycznym należą:
a. głaskanie
b. rozcieranie
c. ugniatanie
d. wibracje

24. Przeciwwskazaniem do zabiegu masażu klasycznego jest:
a. obniżone napięcie mięśni
b. wysięk w stawie
c. powysiłkowa bolesność mięśni
d. zaburzenia czucia powierzchownego

25. Strefy Mc Kenziego w masażu segmentarnym dotyczą odruchowych zmian tkankowych w:
a. mięśniach
b. okostnej
c. skórze
d. tkance łącznej

26. Badanie pobudliwości - nerwowo - mięśniowej przy użyciu prądu neofaradycznego nazywamy diagnostyką ;
a. ilościową
b. jakościową
c. elektromiograficzną
d. żadną z powyższych

27. Krzywa i/t wykorzystywana jest do:
a. ilościowej pobudliwości mięśni
b. ilościowej pobudliwości mięśni poprzecznie prążkowanych
c. oceny charakteru skurczu
d. wyłącznie do obliczenia wartości natężenia prądu do elektrostymulacji motorycznej

28. za normę oceny pobudliwości mięśni wyrażoną wartością chronaksji uważa się:
a. 0,01 - 0,1 ms
b. 0,1 - 10 ms
c. 0,1 - 1 ms
d. 2 - 6 ms

29. Współczynnik akomodacji (WA) służy do wyliczenia:
a. czasu trwania skurczu
b. przerwy między skurczami
c. stopnia uszkodzenia nerwowo - mięśniowego
d. wielkości prądu do elektrostymulacji

30. Reobaza określa:
a. wartość czasu trwania impulsu dla prądu prostokątnego
b. wartość natężenia prądu trójkątnego wywołującego skurcz progowy
c. wartość natężenia prądu prostokątnego wywołującego skurcz maksymalny
d. wartość natężenia prądu prostokątnego wywołującego skurcz progowy o czasie trwania 1000 ms.

31. Za wartość prawidłowego ilorazu akomodacji niedokładne badaniu elektrodiagnostycznym (wg. Straburzynskiego) uważa się wartość:
a. 1,1 - 1,5
b. 1 - 0
c. 1,5 - 2,5
d. 3 - 4

32. Badanie elektrodiagnostyczne ilościowe przeprowadza się w celu:
a. wyłącznie do oceny stopnia uszkodzenia nerwu i mięśnia
b. oceny stopnia uszkodzenia nerwu i mięśnia oraz do obliczenia parametrów do elektrostymulacji
c. wyłącznie do oceny wartości natężenia prądu do stymulacji
d. wyłącznie do zobrazowania pobudliwości mięśnia

33. W teście diagnostycznym pobudliwości nerwu i mięśnia wg. Langego używa się prądu:
a. średniej częstotliwości
b. małej częstotliwości
c. nie ma to znaczenia
d. dużym zakresie natężenia

34. Zjawisko akomodacji nerwowo - mięśniowej na bodźce elektryczne dotyczy mięśni:
a. chorych
b. tylko mięśni porażonych szkieletowych
c. zdrowych szkieletowych
d. gładkich

35. Chcąc wywołać skurcz mięśni gładkich należy użyć:
a. dłuższych serii impulsów elektrycznych trójkątnych
b. pojedynczego impulsu prostokątnego
c. tylko impulsów prostokątnych
d. pojedynczego impulsu trójkątnego

36. Za prawidłową reakcję nerwu - i mięśnia wg. Prawa Du Bois Reymonda uważa się kiedy:
a. KZS
b. AZS=KZS
c. KZS>AZS
d. KZS

37. W stymulacji typu FES (funkcjonalnej elektrostymulacji) wykorzystuje się skurcz mięśnia
o charakterze:
a. tylko pojedynczy skurcz mięśnia szkieletowego
b. tężcowym
c. nie ma to znaczenia
d. zarówno tężcowy jak i pojedynczy

38. Do zabiegu elektrostymulacji mięśni szkieletowych wykorzystuje się następujące tzw.: punkty motoryczne:
a. pośrednie i bezpośrednie
b. pośrednie
c. bezpośrednie
d. żaden z wymienionych

39. Do elektrostymulacji mięśni szkieletowych wg. Kotz'a używa się prądu
a. TENS
b. średniej częstotliwości
c. HVS
d. żadnego z powyższych

40. Elektrostymulacja wg. Forestera polega na:
a. wybiórczym stymulowaniu mięśni porażonych
b. równoczesnym stymulowaniu dwóch grup mięśniowych
c. wybiórczym stymulowaniu nerwów czuciowo - bólowych

41. Do elektrostymulacji mięśni gładkich używa się impulsów o przebiegu:
a. prostokątnym i trójkątnym
b. tylko prostokątnym
c. tylko trójkątnym
d. prostokątnym difazowym

42. Zabieg elektrostymulacji zwany tonolizą używa się do:
a. zniesienia silnych dolegliwości bólowych
b. zmniejszenia napięcia mięśni gładkich
c. zmniejszenia napięcia mięśni o typie spastycznym
d. stymulacji mięśni wiotkich

43. Za stymulację jednobiegunową uważa się zabieg wykonywany przy użyciu:
a. 1 - ej elektrody punktowej i 1 - ej elektrody płaskiej
b. 1 - ej elektrody punktowej używanej w punkcie spustowym
c. dwóch elektrod płaskich
d. dwóch elektrod płaskich jeżeli jedna jest katodą ułożona dogłowowo

44. Za elektrodę czynną w elektrostymulacji motorycznej jednobiegunowej uważa się:
a. anodę
b. katodę
c. tylko katodę ułożoną dogłowowo (proksymalnie)
d. biegunowość nie ma znaczenia

45. W elektrostymulacji motorycznej czas trwania impulsu powinien być możliwie:
a. najdłuższy
b. może być dowolny
c. najkrótszy nie może przekraczać 10 ms
d. żadne z powyższych

46. Stymulacja mięśni spastycznych wg. Jantsch'a wykonywana jest z użyciem
a. pojedynczych impulsów elektrycznych
b. serii impulsów elektrycznych
c. na przemian pojedynczych i serii impulsów elektrycznych
d. żadne z powyższych

47. Stymulacja wg. Haufschidta polega na zastosowaniu metody pobudzania NMES:
a. jednokanałowej
b. dwukanałowej
c. jednobiegunowej
d. jednobiegunowej i dwubiegunowej

48. Mięśnie niedowładne należy stymulować prądem:
a. kształcie trójkątnym, bipolarnie
b. kształcie prostokątnym, bipolarnie
c. kształcie prostokątnym, unipolarnie
d. kształt nie ma znaczenia , tylko unipolarnie

49. Po zabiegu stymulacji NMES należy wykonać :
a. galwanizację katodową
b. galwanizację anodową
c. TENS bipolarnie
d. stymulację zstępującą

50. Za wartość prawidłowego współczynnika akomodacji (WA) w badaniu elektrodiagnostycznym (wg. Straburzynskiego) uważa się wartość:
a. 1,1 - 1,5
b. 1 - 0
c. 6 - 8
d. 3 - 6

51. Które za zdań dotyczących promieni IR nie jest prawdziwe
a) IR to promieniowanie o długości fali 770 - 15 000 nm,
b) promienie IR są niewidzialne,
c) działanie biologiczne promieni IR polega na ich wpływie cieplnym na tkanki,
d) najgłębiej wnikają promienie o długości fali 4000 - 15 000 nm

52. Jaki jest wpływ promieni IR na intensywność rumienia fotochemicznego
a) naświetlanie promieniami IR po naświetlaniu promieniami UV powoduje nasilenie odczynu fotochemicznego,
b) naświetlanie promieniami IR po naświetlaniu promieniami UV powoduje zmniejszenie odczynu fotochemicznego,
c) promienie IR nie mają wpływu na rumień fotochemiczny,
d) reakcja jest uwarunkowana właściwościami osobniczymi i może być różna

53. Rumień cieplny charakteryzuje
a) plamistość i występowanie jakiś czas po zakończeniu naświetlania
b) jednolitość i występowanie w trakcie naświetlania
c) plamistość i występowanie w trakcie naświetlania
d) jednolitość i występowanie jakiś czas po zakończeniu naświetlania

54. Filtr czerwony przepuszcza
a) tylko promienie podczerwone
b) tylko czerwone promienie widzialne
c) czerwone promienie widzialne i promienie podczerwone
d) tylko promienie ultrafioletowe

55. Biodoza jest to
a) test biologiczny sprawdzający wrażliwość osobniczą na promienie IR
b) test biologiczny sprawdzający wrażliwość osobniczą na promienie UV
c) test lampy służącej do wykonywania naświetlań promieniami IR
d) test lampy służącej do wykonywania naświetlań promieniami UV

56. Najintensywniejszy rumień fotochemiczny występuje w wyniku naświetlania:
a) promieniami UV- A
b) promieniami UV - B
c) promieniami UV- C
d) promieniami IR

57. Fotosensybilizatory to:
a) substancje osłabiające wpływ światła na skórę,
b) substancje absorbujące fotony światła i przekazujące jego energię do tkanek głębiej położonych,
c) preparaty osłabiające odczyny alergiczne po UV,
d) substancje wpływające na proliferacje keratynocytów

58. Elastoza słoneczna występująca po naświetlaniu promieniami UV, to:
a) zmiany proliferacyjne naskórka,
b) martwica skóry
c) uszkodzenie biosyntezy włókien elastycznych,
d) uszkodzenie błony komórkowej bakterii

59. W metodzie PUVA stosuje się
a) psoraleny i promieniowanie UVA
b) prostaglandyny i promieniowanie UVA
c) psoraleny i promieniowanie UVB
d) psoraleny i promieniowanie UV A i B

60. Rumień fotochemiczny
a) jest ograniczony do miejsca naświetlania
b) jest plamisty i rozlany
c) pojawia się w trakcie naświetlania
d) jest wywołany promieniami IR

61. Melanogeneza najsilniej pobudzana jest poprzez naświetlanie skóry promieniami:
a) UV-A
b) UV-B
c) UV-C
d) UV - A i B

62. Laser jest generatorem promieniowania, który:
a) przekształca dostarczoną energię elektryczną w wymuszoną emisję promieniowania
b) przekształca dostarczoną energię elektryczną w energię fal elektromagnetycznych
c) przekształca dostarczoną energię elektryczną w wzmocnioną emisję promieniowania
d) przekształca dostarczoną energię elektryczną w emisję spontaniczną

63. Podczas emisji laserowej cząsteczka wyemituje drugi kwant promieniowania, gdy:
a) sama opuści stan wzbudzony
b) przeniesie się na stan E1
c) padnie na nią promieniowanie rezonansowe o energii kwantu E=E2-E1
d) wszystkie odpowiedzi są poprawne

64. Proces pompowania prowadzi do:
a) wzmocnienia promieniowania
b) emisji wymuszonej
c) powrotu do stanu równowagi termodynamicznej
d) inwersji obsadzeń w układzie

65. Monochromatyczność światła laserowego umożliwia:
a) rozchodzenie się fali w tej samej fazie
b) selektywne wzbudzenia poszczególnych substancji chemicznych w tkance
c) stymulacje wielu procesów chemicznych w tkance
d) równoległość wiązki

66. Podstawowym warunkiem, który pozwala na wzmocnienie światła w laserze jest:
a) obsadzenie atomów na podstawowych poziomach energetycznych,
b) obsadzenie atomów na poziomie wzbudzonym i emisja spontaniczna,
c) obsadzenie atomów na poziomie wzbudzonym i emisja wymuszona,
d) wszystkie odpowiedzi są poprawne

67. Światło podczerwone IR emitowane przez laser wnika do skóry na głębokość
a) 20 mm b) 40 mm c) 60 mm d) 80 mm

68. Cechy promieniowania laserowego to:
a) polichromatyczność, jednakowa długość fali, równoległość, kolimacja,
b) monochromatyczność, spójność, koherencja, kolimacja,
c) monochromatyczność, spójność, równoległość, intensywność,
d) polichromatyczność, koherencja, kolimacja. intensywność.

69. Wskazaniami do terapii laserem nie są:
a) rany pooperacyjne i pourazowe,
b) obrzęki i owrzodzenia podudzi,
c) nadczynność gruczołów dokrewnych,
d) przewlekłe rany i złamania

70. Inwersja obsadzeń to:
a) stan, w którym większość atomów danego ośrodka laserowego jest w stanie wzbudzenia
b) stan, w którym większość atomów znajduje się blisko jądra atomu a tylko niewielka ich liczba na swoich poziomach podstawowych
c) stan, podobny do stanu istniejącego w przyrodzie, to znaczy taki, w którym większość atomów danego ośrodka laserowego jest w stanie podstawowym
d) stan, w którym tylko część atomów danego ośrodka jest na najwyższych poziomach energetycznych

71. Który zakres długości fali mieści się w zakresie „okienka optycznego skóry”
a) 630-650 nm
b) 550-950 nm
c) 820-910 nm
d) 550-1000nm

72. Do leczenia stanu zapalnego w obrębie stawu kolanowego użyjemy:
a) promieniowania o długości fali 1000 nm
b) promieniowania o długości fali 810 nm
c) promieniowania o długości fali 630 nm
d) promieniowania o długości fali 650 nm

73. Do leczenia laserem blizny w stanie ostrym wybierzemy przedział dawek:
a) 1-4 J/cm2
b) 5-8 J/cm2
c) 9-12 J/cm2
d) 12-16 J/cm2

74. Do leczenia laserem łokcia tenisisty w podostrym okresie choroby wybierzemy częstotliwości:
a) 1000 Hz - 5000 Hz
b) 4000 Hz - 6000 Hz
c) 5000 Hz - 10 000 Hz
d) 1000 Hz - 10 000 Hz

75. Efekty przeciwbólowe uzyskiwane podczas działania prądu stałego:
a) są wywołane hamowaniem bodźców bólowych na poziomie rdzenia kręgowego wskutek działania katody
b) są wywołane miejscową hiperpolaryzacją błon komórkowych włókien bólowych uzyskiwaną wskutek działania katody
c) są wywołane miejscową hiperpolaryzacją błon komórkowych włókien bólowych wskutek działania anody
d) są wywołane miejscową hipopolaryzacją błon komórkowych włókien bólowych wskutek działania anody

76. W galwanizacji środowiskiem chemicznym powstającym pod katodą jest:
a) środowisko kwaśne
b) środowisko zasadowe
c) środowisko obojętne
d) środowisko zasadowe zmieniające się w takcie zabiegu na kwaśne

77. Pojęciem: anelektrotonus określa się:
a) zmniejszenie pobudliwości mięśni wskutek działania ujemnego bieguna prądu elektrycznego
b) zwiększenie pobudliwości mięśni wskutek działania dodatniego bieguna prądu elektrycznego
c) zwiększenie pobudliwości mięśni wskutek działania ujemnego bieguna prądu elektrycznego
d) zmniejszenie pobudliwości mięśni wskutek działania dodatniego bieguna prądu elektrycznego

78. Anaforeza to:
a) ruch kationów w kierunku anody
b) ruch anionów w kierunku katody
c) ruch kationów w kierunku katody
d) ruch anionów w kierunku anody

79. Podczas wykonywania galwanizacji katodowej:
a) katoda powinna być mniejsza niż anoda
b) katoda powinna być większa niż anoda
c) anoda powinna być mniejsza niż katoda
d) katoda powinna mieć taką sama wielkość jak anoda

80. W zabiegach jonoforezy stosuje się
a) małe dawki prądu stałego
b) średnie dawki prądu stałego
c) duże dawki prądu stałego
d) średnie dawki prądów impulsowych

81. Czynnikami wpływającymi na skuteczność jonoforezy są :
a) rodzaj leku, stężenie leku i masa cząsteczkowa leku,
b) stężenie leku, czas działania pola elektrycznego i właściwości skóry,
c) masa cząsteczkowa leku, moc i częstotliwość,
d) efekt depozytowy, podłoże leku i czas działania pola elektrycznego.

82. Kąpiel elektryczno-wodna łączy w swoim działaniu na organizm:
a) działanie prądu stałego, wpływ termiczny i hydrostatyczny wody,
b) działanie prądu impulsowego, wpływ termiczny i hydrostatyczny wody,
c) działanie prądu stałego, wpływ termiczny i hydrodynamiczny wody,
d) działanie prądu impulsowego, wpływ termiczny i hydrodynamiczny wody.

83. Kąpiel 4-komorowa wstępująca powoduje :
a) obniżenie pobudliwości OUN,
b) zwiększenie dopływu krwi z krążenia małego do serca,
c) zwiększenie odpływu krwi żylnej z płuc i KKG,
d) zwiększenie odpływu krwi żylnej z serca do płuc.

84. Do metod ilościowych stosowanych w elektrodiagnostyce zaliczamy:
a) galwanopalpację, galwanotonus, krzywą i/t,
b) chronaksymetrię, galwanotonus, współczynnik akomodacji,
c) krzywą i/t
d) żadne z wymienionych

85. Wzór Erba, określający prawo skurczu, przedstawia się następująco :
a) AZS > KZS, KOS > AOS
b) AOS = KOS, KZS > AZS
c) AZS > KZS, AOS > KOS
d) KZS > AZS, AOS > KOS

86. Galwanotonus to objaw diagnostyczny, który wskazuje na:
a) prawidłową pobudliwość mięśnia,
b) obniżoną pobudliwość mięśnia,
c) nie jest to objaw diagnostyczny,
d) wzmożoną pobudliwość mięśnia

87. Współczynnik akomodacji to :
a) stosunek ilorazu akomodacji do reobazy,
b) stosunek wartości progowej akomodacji do reobazy,
c) stosunek wartości progowej akomodacji do ilorazu akomodacji,
d) żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

88. Współczynnik akomodacji mięśnia zdrowego mieści się w zakresie:
a) 1-2
b) 3-6
c) 6-8
d) 1-6

89. Reobaza, jako miara pobudliwości tkanki odpowiada :
a) najmniejszej wartości natężenia impulsów o przebiegu prostokątnym i
ti=500 ms,
b) najmniejszej wartości natężenia impulsów o przebiegu trójkątnym i
ti=500 ms,
c) najmniejszej wartości natężenia impulsów o przebiegu prostokątnym i
ti=1000 ms,
d) najmniejszej wartości natężenia impulsów o przebiegu trójkątnym i
ti=1000 ms.

90. Iloraz akomodacji o wartości 1,1 - 1,5 świadczy o:
a) całkowitej utracie zdolności akomodacji,
b) zmniejszonej zdolności akomodacji,
c) zwiększonej zdolności akomodacji,
d) prawidłowej zdolności akomodacji.

91. Prawidłowa zdolność mięśnia do akomodacji mieści się w granicach:
a. 0-1
b. 1,1-1,5
c. 1,6-2,5
d. 3-4

92. Trójkąt terapeutyczny przedstawia
a) natężenia jakie należy użyć do stymulacji mięśnia
b) czasy impulsu jakie należy użyć do stymulacji mięśnia
c) zakres norm dla mięśni prawidłowo unerwionych
d) parametry dla mięśni całkowicie odnerwionych

93. Mięsień prawidłowo unerwiony charakteryzuje się następującymi właściwościami:
a. chronaksja 0,3 ms; punkt podstawowy 30 ms; współczynnik akomodacji
(dla impulsu = 1 s) - 2
b. chronaksja 0.5 ms; punkt podstawowy 8 ms; współczynnik akomodacji
(dla impulsu = 1 s) - 4
c. chronaksja 1,2 ms; punkt podstawowy 10 ms; współczynnik akomodacji
(dla impulsu = 1 s) - 4
d. chronaksja 1,2 ms; punkt podstawowy 10 ms; współczynnik akomodacji
(dla impulsu = 1 s) - 6


94. Wartość progowa akomodacji to:
a) najmniejsze natężenie prądu, przy którym uzyskuje się skurcz stosując impulsy prostokątne
b) najmniejsze natężenie prądu, przy którym uzyskuje się skurcz stosując impulsy trójkątne
c) jest to reobaza impulsu trójkątnego
d) jest to reobaza impulsu prostokątnego

95. Chronaksja mięśnia prawidłowo unerwionego mieści się w przedziale:
a) 1 - 10 ms
b) 0,1 - 1 ms
c) 1 - 50 ms
d) 100 - 400 ms

96. Chronaksja krótsza od 100 ms, i węzły na krzywej i/t świadczy o:
a) mięśniu zdrowym
b) mięśniu częściowo odnerwionym
c) mięśniu całkowicie odnerwionym
d) mięśniu zdrowym, osłabionym

97. Im wartość chronaksji jest większa tym pobudliwość tkanki jest:
a) większa
b) mniejsza
c) równa chronaksji
d) równa reobazie

98. Skrócenie czasu chronaksji po serii zbiegów oznacza:
a) postępujący zanik unerwienia
b) powrót unerwienia
c) zaniku mięśnia
d) całkowite odnerwienie mięśnia

99. Punkt podstawowy (punkt przegięcia) jest to:
a) punkt na krzywej i/t, w którym wartość czasu trwania impulsu i natężenia są najmniejsze
b) punkt na krzywej i/t, w którym wartość czasu trwania impulsu i natężenia są największe
c) punkt na krzywej i/t, w którym wartość czasu trwania impulsu i natężenia są takie same
d) punkt na krzywej i/t, w którym wartość czasu trwania impulsu i natężenia są wyrównane

100. Norma punktu przegięcia dla impulsów prostokątnych i mięśni zdrowych wynosi:
a) 1-50 ms
b) 10-50 ms
c) 50-150 ms
d) 150-400ms

101. W trakcie zabiegów nadźwiękawiania na nadmierne rozgrzanie:
a. najbardziej narażona jest skóra
b. najbardziej narażone są kości
c. najbardziej narażone są mięśnie
d. najbardziej narażona jest tkanka tłuszczowa

102. Miejsca gdzie kości pokryte są cienką warstwą tkanki łącznej i mięśni (np. dłonie) powinno się nadźwiękawiać:
a. bezpośrednio stosując technikę stabilną
b. bezpośrednio stosując technikę półstabilną
c. w wodzie
d. w oleju parafinowym

103. W trakcie wykonywania zabiegów nadźwiękawiania czas nadźwiękawiania powinien mieścić się w zakresie:
a. 0.5 - 5 min / cm2 powierzchni ciała
b. 0.5 - 3 min / cm2 powierzchni ciała
c. 1 - 5 min / / cm2 powierzchni ciała
d. 1 - 15 min / / cm2 powierzchni ciała

104. Wykonując zabieg nadźwiękawiania powierzchni ciała o wielkości 20 cm2 przetwornikiem ultradźwiękowym o wielkości 5 cm2 całkowity czas trwania zabiegu ustala się w granicach:
a. od 1 do 9 minut
b. od 2 do 12 minut
c. od 5 do 15 minut
d. od 1 do 15 minut

105. Zastosowanie przerywanej emisji ultradźwięków:
a. całkowicie eliminuje możliwość wystąpienia efektów termicznych w tkankach
b. zmniejsza możliwość wystąpienia efektów termicznych w tkankach
c. umożliwia wytwarzanie korzystnych fal stojących w tkankach
d. odpowiedzi b i c są prawidłowe

106. Podczas wykonywania zabiegów nadźwiękawiania efekty cieplne mogą pojawiać się w tkankach już gdy:
a. średnie natężenie czasowe przekracza wartość 0.2 W/cm2
b. średnie natężenie czasowe przekracza wartość 0.4 W/cm2
c. średnie natężenie czasowe przekracza wartość 0.8 W/cm2
d. średnie natężenie czasowe nie wpływa na efekty termiczne w tkankach

107. Efekty cieplne mogą wystąpić w tkankach w trakcie nadźwiękawiania gdy stosuje się:
a. szczytowe natężenie czasowe 0.3 W/ cm2 / współczynnik wypełnienia okresu 100 %
b. szczytowe natężenie czasowe 1.5 W/ cm2 / współczynnik wypełnienia okresu 50 %
c. szczytowe natężenie czasowe 1.0 W/ cm2 / współczynnik wypełnienia okresu 20 %
d. szczytowe natężenie czasowe 1.0 W/ cm2 / współczynnik wypełnienia okresu 30 %

108. Do nadźwiękawiania okolicy przykręgosłupowej u pacjenta otyłego, gdy ważne jest jak najgłębsze przenikanie fali ultradźwiękowej do tkanek najlepiej zastosować ultradźwięki o częstotliwości:
a. 5 MHz
b. 3 MHz
c. 2 MHz
d. 1 MHz

109. W trakcie nadźwiękawiania, którego celem jest rozluźnienie przewlekłej, powierzchownej blizny należy zastosować:
a. 3 MHz / 0.5 W / cm2 / 2 min / cm2
b. 1 MHz / 0.5 W / cm2 / 2 min / cm2
c. 3 MHz / 0.2 W / cm2 / 5 min / cm2
d. 1 MHz / 0.2 W / cm2 / 8 min / cm2

110. Wykonując zabieg nadźwiękawiania w okolicy przykręgosłupowej w przewlekłych zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa lędźwiowego należy zastosować:
a. 1 MHz / 0.7 W / cm2 / 2 min / cm2
b. 1 MHz / 0.8 W / cm2 / 6 min / cm2
c. 3 MHz / 0.2 W / cm2 / 3 min / cm2
d. 2 MHz / 2.0 W / cm2 / 3 min / cm2

111. Podczas zabiegów z użyciem pola elektromagnetycznego wielkiej częstotliwości dawkowanego metodą indukcyjną:
a. rozgrzanie występuje przede wszystkim w mięśniach
b. rozgrzanie występuje przede wszystkim w tkance podskórnej
c. rozgrzanie występuje przede wszystkim w skórze
d. rozgrzanie występuje przede wszystkim w kościach

112. Pola elektryczne wielkiej częstotliwości powodują:
a. rozgrzanie tkanek wskutek występowania prądów wirowych w tkankach o dużej zawartości dielektryków
b. rozgrzanie tkanek wskutek występowania prądów wirowych w tkankach o małej zawartości dielektryków
c. rozgrzanie tkanek głównie wskutek polaryzacji orientacyjnej dielektryków w tkankach dobrze przewodzących prąd elektryczny
d. rozgrzanie tkanek głównie wskutek polaryzacji orientacyjnej dielektryków w tkankach słabo przewodzących prąd elektryczny

113. Podczas wykonywania zabiegów diatermii krótkofalowej metodą kondensatorową uzyskuje się:
a. silne działanie pola elektrycznego
b. silne działanie pola magnetycznego
c. silne działanie pola elektrycznego lub magnetycznego w zależności od kierunku prądu elektrycznego
d. silne i jednakowe działanie obu komponent pola elektromagnetycznego

114. Podczas zabiegów diatermii krótkofalowej rozgrzewanie stawów przeprowadza się:
a. metodą kondensatorową wykorzystując silny wpływ pola magnetycznego
b. metodą kondensatorową wykorzystując silny wpływ pola elektrycznego
c. metodą indukcyjną wykorzystując silny wpływ pola magnetycznego
d. metodą indukcyjną wykorzystując silny wpływ pola elektycznego

115. Rozgrzanie tkanek podczas zabiegów polami elektromagnetycznymi wielkiej częstotliwości:
a. nigdy nie występuje podczas stosowania impulsowej emisji promieniowania
b. występuje podczas ciągłej lub impulsowej emisji promieniowania gdy moc średnia promieniowania przekracza 38 W
c. występuje tylko pod wpływem ciągłej emisji promieniowania gdy moc średnia promieniowania przekracza 38 W
d. występuje tylko pod wpływem impulsowej emisji promieniowania gdy moc średnia promieniowania przekracza 40 W


116. Moc średnią impulsowego promieniowania magnetycznego oblicza się:
a. dzieląc czas trwania zabiegu przez iloczyn czasu trwania impulsu, częstotliwości impulsów i mocy szczytowej impulsu
b. mnożąc czas trwania zabiegu, częstotliwość impulsów i moc szczytową impulsu
c. dzieląc czasu trwania impulsu przez częstotliwość impulsów i moc szczytową impulsu
d. mnożąc czasu trwania impulsu, częstotliwość impulsów i moc szczytową impulsu

117. Pola magnetyczne pobudzają procesy oddychania komórkowego między innymi wskutek:
a. pobudzania diamagnetyków zawartych w enzymach katalizujących procesy oddychania komórkowego
b. powodowania w tkankach efektów piezoelektrycznych
c. pobudzania ferromagnetyków zawartych w enzymach katalizujących procesy oddychania komórkowego
d. powodowania w tkankach odwrotnych zjawisk piezoelektrycznych

118. Termiczna dawka w zabiegach diatermii mikro- i krótkofalowej (Dawka III stopnia; wyraźne ale przyjemne ciepło) występuje w zakresie mocy średniej:
a. 20 - 40 W
b. 35 - 80 W
c. 80 - 300 W
d. 300 - 600 W

119. W celu rozgrzewania dawkami oligotermicznymi stawu kolanowego przy pomocy krótkofalowego promieniowania radiowego najlepiej zastosować:
a. metodę indukcyjną i moc średnią promieniowania w zakresie 30 - 80 W
b. metodę kondensatorową i moc średnią promieniowania w zakresie 40 - 80 W
c. metodę indukcyjną i moc średnią promieniowania w zakresie 80 - 100 W
d. metodę kondensatorową i moc średnią promieniowania w zakresie 100 - 280 W

120. Wykonując zabiegi polem magnetycznym małej częstotliwości w ostrych stanach zapalnych należy stosować:
a. częstotliwość 1 - 5 Hz / indukcja magnetyczna 1 - 3 mT
b. częstotliwość 5 - 20 Hz / indukcja magnetyczna 3 - 5 mT
c. częstotliwość 20 - 50 Hz / indukcja magnetyczna 3 - 10 mT
d. częstotliwość 20 - 50 Hz / indukcja magnetyczna 10 - 15 mT

121. Najsilniejszy odczyn elektrochemiczny i największe ryzyko uszkodzenia skóry wystąpi wskutek działania:
a. impulsów sinusoidalnych o czasie trwania 20 ms
b. impulsów prostokątnych o czasie trwania 1 ms
c. podwójnych impulsów szpiczastych o czasie trwania 100 μs
d. impulsów prostokątnych o czasie trwania 100 μs

122. W celu równomiernego oddziaływania prądu w okolicy stawu skokowego należy zastosować:
a. prąd jednokierunkowy symetryczny
b. prąd jednokierunkowy asymetryczny
c. prąd dwukierunkowy asymetryczny
d. prąd dwukierunkowy symetryczny

123. W przypadku niewielkiego i dobrze zlokalizowanego miejsca chorobowego, ale gdy występuje silna bolesność należy:
a. w miejscu bolesnym przyłożyć anodę i stosować prąd monofazowy
b. w miejscu bolesnym przyłożyć katodę i stosować prąd monofazowy
c. w miejscu bolesnym przyłożyć katodę i stosować prąd przemienny
d. w miejscu bolesnym przyłożyć biegun o silniejszej polaryzacji ujemnej i stosować prąd przemienny asymetryczny

124. Pobudzenie tkanki nerwowej przy najniższej dawce prądu wystąpi podczas stosowania:
a. impulsów sinusoidalnych
b. impulsów szpiczastych
c. podwójnych impulsów szpiczastych
d. impulsów prostokątnych

125. W celu uzyskania głębokich efektów przekrwiennych najlepiej zastosować:
a. prąd sinusoidalny o częstotliwości 50 Hz
b. prąd o częstotliwości 5000 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 20-50 Hz
c. prąd prostokątny o częstotliwości 20 - 50 Hz

126. W przypadku bólu ostrego wykonuje się:
a. stymulację pobudzającą włókna czuciowe Aβ w celu hamowania przewodnictwa bólowego na poziomie rdzenia kręgowego
b. stymulację pobudzającą włókna czuciowe Aδ w celu hamowania przewodnictwa bólowego na poziomie rdzenia kręgowego
c. stymulację pobudzającą włókna czuciowe Aβ w celu hamowania przewodnictwa bólowego na poziomie międzymózgowia
d. stymulację pobudzającą włókna czuciowe Aδ w celu hamowania przewodnictwa bólowego na poziomie rdzenia kręgowego

127. W bólach przewlekłych wykonuje się elektrostymulację o intensywności:
a. powyżej progu pobudliwości nerwowych włókien ruchowym i można nawet nieznacznie przekroczyć próg bólu
b. powyżej progu pobudliwości nerwowych włókien czuciowych, tuż poniżej progu bólu, ale tak aby nie przekraczać progu pobudliwości włókien ruchowych
c. powyżej progu pobudliwości nerwowych włókien ruchowym ale nie można przekroczyć progu bólu
d. powyżej progu pobudliwości nerwowych włókien czuciowych i można nawet nieznacznie przekroczyć próg bólu

128. Zjawisko uwrażliwienia:
a. dotyczy tylko czuciowych włókien nerwowych i polega na zwiększeniu ich wrażliwości na działający bodziec
b. dotyczy tylko czuciowych włókien nerwowych i polega na zmniejszeniu ich wrażliwości na działający bodziec
c. dotyczy tylko bólowych włókien nerwowych i polega na zwiększeniu ich wrażliwości na działający bodziec
d. dotyczy tylko bólowych włókien nerwowych i polega na zmniejszeniu ich wrażliwości na działający bodziec

129. Efekty przekrwienne w tkankach podczas stymulacji na poziomie czuciowym zachodzą przy częstotliwości prądu:
a. 1 - 10 Hz
b. 20 - 50 Hz
c. 50 - 100 Hz wiem ze Ala miala b ale w Straburzyńskim jest inaczej
d. 100 - 150 Hz

130. W celu wywołania efektów przekrwiennych w tkankach na niewielkiej głębokości (np. przewlekłe zapalenie okołostawowe nadgarstka) najlepiej zastosować:
a. impulsy prostokątne (TENS) o czasie trwania 50 μs i częstotliwości 50 Hz
b. podwójne impulsy wysokonapięciowe o czasie trwania 100 μs i częstotliwości 50 Hz
c. prąd o częstotliwości nośnej 1000 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 50 Hz
d. prąd diadynamiczny Bernarda MF

131. Stosując TENS w leczeniu ostrego nerwobólu nerwu łokciowego należy wykonać:
a. stymulację o częstotliwości 90 - 120 Hz
b. stymulację o częstotliwości 40 - 80 Hz
c. stymulację o częstotliwości 1 - 30 Hz
d. stymulację o częstotliwości 1 - 5 Hz

132. W celu wykonania elektrostymulacji przeciwbólowej w podostrych dolegliwościach bólowych w przebiegu choroby zwyrodnieniowych kręgosłupa lędźwiowego u pacjenta otyłego najlepiej zastosować:
a. podwójne impulsy wysokonapięciowe o częstotliwości 50 - 100 Hz
b. prąd o częstotliwości 8000 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 50 - 100 Hz
c. prądy Bernarda DF i LP
d. katodowy prąd stały

133. Chcąc wywołać efekty przeciwbólowe w przebiegu nerwobólu nerwu pośrodkowego poprzez stymulację prądami Träberta należy:
a. anodą stymulować korzenie nerwowe C4 - C7
b. katodą stymulować korzenie nerwowe C6 - C8
c. anodą stymulować korzenie nerwowe C6 - C8
d. katodą stymulować korzenie nerwowe C7 - Th2

134. Diadynamiczny prąd Bernarda CP jest to prąd:
a. przede wszystkim o właściwościach przeciwbólowych i jest zalecany w bólach ostrych
b. przede wszystkim o właściwościach przeciwbólowych i jest zalecany w bólach przewlekłych
c. o dużych właściwościach przekrwiennych i dlatego jest zalecany w leczeniu przewlekłych zapaleń
d. o dużych właściwościach przekrwiennych i dlatego nie jest zalecany w leczeniu przewlekłych obrzęków

135. U pacjenta z przewlekłym zapaleniem torebki stawowej stawu skokowego, gdzie celem terapii jest przede wszystkim działanie przeciwzapalne i w niewielkim stopniu przeciwbólowe należy zastosować:
a. 1 - 5 dzień prąd DF + LP; 6 - 10 dzień prąd CP + LP + DF
b. 1 - 5 dzień prąd LP + CP; 6 - 10 dzień prąd DF + CP + MF
c. 1 - 5 dzień prąd LP + CP; 6 - 10 dzień prąd CP + MF
d. 1 - 5 dzień prąd LP + CP; 6 - 10 dzień prąd DF + LP + CP

136. Elektrostymulacja TENS o częstotliwości 1 - 10 Hz:
a. pobudza przede wszystkim rdzeniowe mechanizmy przeciwbólowe i stosowana jest w bólach ostrych
b. pobudza przede wszystkim rdzeniowe mechanizmy przeciwbólowe i stosowana jest w bólach przewlekłych
c. pobudza przede wszystkim ponadrdzeniowe mechanizmy przeciwbólowe i stosowana jest w bólach przewlekłych
d. pobudza przede wszystkim ponadrdzeniowe mechanizmy przeciwbólowe i stosowana jest w bólach ostrych

137. Gdy celem terapii jest działanie przeciwbólowe i przekrwienne w miejscu zapalenia po ustąpieniu objawów ostrego zaplenia należy zastosować:
a. TENS o częstotliwości 100 - 150 Hz / stymulacja tylko do wystąpienia efektów czuciowych
b. TENS o częstotliwości 20 - 100 Hz / stymulacja tylko do wystąpienia efektów czuciowych
c. TENS o częstotliwości 1 - 100 Hz / stymulacja do wystąpienia skurczów mięśni
d. TENS przerywanymi seriami impulsów („burst”) o częstotliwości serii impulsów 1 - 5 Hz / stymulacja do wystąpienia skurczów mięśni

138. Przenikanie prądu średniej częstotliwości do tkanek:
a. jest większe niż prądu małej częstotliwości
b. jest mniejsze niż prądu małej częstotliwości
c. jest większe niż prądu małej częstotliwości ale tylko w mięśniach
d. może być większe lub mniejsze niż prądu małej częstotliwości w zależności od rodzaju tkanek

139. Wykonując zabieg prądami interferencyjnymi (wg metodyki Nemecka), którego celem jest działanie na duży obszar (np. leczenie stawu kolanowego i tkanek okołostawowych) należy zastosować:
a. trójkątne pole interferencyjne
b. sinusoidalne pole interferencyjne
c. statyczne pole interferencyjne
d. dynamiczne pole interferencyjne

140. Stosując prądy średniej częstotliwości w leczeniu podostrego zapalenia w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego należy zastosować:
a. prąd o częstotliwości 400 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 50 - 150 Hz
b. prąd o częstotliwości 4000 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 50 - 100 Hz
c. prąd o częstotliwości 6000 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 1 - 20 Hz
d. prąd o częstotliwości 6000 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 100 - 120 Hz

141. Podczas stosowania szpiczastych impulsów podwójnych o czasie trwania 1 - 100 μs w elektrostymulacji wysokonapięciowej:
a. prąd penetruje głęboko do tkanek i łatwo dochodzi do pobudzenia nocyceptorów
b. prąd penetruje głęboko do tkanek, a możliwość pobudzenia nocyceptorów jest minimalna
c. prąd nie wnika głęboko do tkanek i silnie drażni nocyceptory
d. prąd nie wnika głęboko do tkanek i możliwość pobudzenia nocyceptorów jest minimalna

142. Anodowa elektrostymulacja wysokonapięciowa:
a. jest przeciwwskazana w przypadku ran i innych uszkodzeń tkanek miękkich
b. jest szczególnie wskazana w celu pobudzania ziarninowania ran
c. jest wskazana do leczenia uszkodzeń tkanek miękkich w celu pobudzania naskórkowania rany
d. jest wskazana do leczenia uszkodzeń tkanek miękkich w celu oczyszczania rany z wydzieli ropnej

143. Katodowa elektrostymulacja wysokonapięciowa:
a) jest przeciwwskazana w przypadku ran zainfekowanych
b) przyciąga leukocyty do powierzchni rany i jest szczególnie wskazana w celu oczyszczania ran zainfekowanych
c) przyciąga ujemnie spolaryzowane komórki naskórka i jest szczególnie wskazana w celu pobudzania naskórkowania rany
d) odpycha bakterie z powierzchni rany i jest szczególnie wskazana w celu oczyszczania ran zainfekowanych

144. W celu pobudzenia ziarninowania przewlekłych ubytków tkanek miękkich (odleżyny, owrzodzenia) należy zastosować:
a. katodową elektrostymulację wysokonapięciową o częstotliwości 10 - 50 Hz
b. katodową elektrostymulację wysokonapięciową o częstotliwości 100 - 120 Hz
c. anodową elektrostymulację wysokonapięciową o częstotliwości 100 - 120 Hz
d. anodową elektrostymulację wysokonapięciową o częstotliwości 10 - 50 Hz

145. Do zwiększenia aktywność fibroblastów na powierzchni rany dochodzi pod wpływem:
a. ujemnego bieguna prądu elektrycznego
b. dodatniego bieguna prądu elektrycznego
c. prądu przemiennego
d. prądu prostokątnego, a polaryzacja nie odgrywa żadnej roli

146. Podczas zabiegu terapii łączonej, głowica ultradźwiękowa połączona jest z:
a. ujemnym biegunem prądu, a ultradźwięki skojarzone są z prądem impulsowym
b. ujemnym biegunem prądu, ale tylko w przypadku, gdy ultradźwięki skojarzone są z prądem stałym
c. dodatnim biegunem prądu, ale tylko w przypadku, gdy ultradźwięki skojarzone są z prądem stałym
d. dodatnim biegunem prądu, a ultradźwięki skojarzone są z prądem impulsowym

147. Podczas wykonywania terapii łączonej w silnych dolegliwościach bólowych (nasilenie bólu 8 w skali 10-stopniowej) wskazane są:
a. ultradźwięki o emisji przerywanej i prądy diadynamiczne DF
b. ultradźwięki o emisji przerywanej i elektrostymulacja wysokonapięciowa o częstotliwości 100 Hz
c. ultradźwięki o emisji ciągłej i TENS o częstotliwości 100 Hz
d. ultradźwięki o emisji przerywanej i TENS o częstotliwości 10 Hz

148. Podczas wykonywania terapii skojarzonej w celu pobudzenia ukrwienia i działania przeciwzapalnego wskazane są:
a. ultradźwięki o emisji ciągłej i elektrostymulacja wysokonapięciowa o częstotliwości 100 Hz
b. ultradźwięki o emisji przerywanej lub ciągłej i elektrostymulacja wysokonapięciowa o częstotliwości 25 - 50 Hz
c. ultradźwięki o emisji przerywanej i elektrostymulacja wysokonapięciowa o częstotliwości 5 Hz
d. ultradźwięki o emisji ciągłej i TENS o częstotliwości 100 Hz

149. Podczas zabiegu terapii skojarzonej, leczenie mięśniowo-powięziowych punktów spustowych będzie wymagało zastosowania ultradźwięków o częstotliwości:
a. 800 kHz - 1 MHz
b. 1 MHz - 3 MHz
c. 2 MHz - 3 MHz
d. 3 MHz - 4 MHz

150. Podczas zabiegu terapii skojarzonej, stosowanego w przypadku przewlekłego bólu o małym nasileniu, zlokalizowanego w obrębie mięśnia dwugłowego uda, natężenie ultradźwięków będzie wynosić:
a. od 0.05 - 0.5 W/cm2
b. od 0,5 do 1,0 W/cm2
c. od 1,0 do 1,5 W/cm2
d. od 1,5 do 2 W/cm2

Pytania - kardiologia

1. Zwykła aktywność, jak spacer, wchodzenie po schodach nie powoduje dławicy. Dławica występuje przy wysiłkach dużych, gwałtownych lub przedłużonych. Opis ten dotyczy:
a. klasy I CCS
b. klasy II CCS
c. klasy III CCS
d. klasy IV CCS

2. Małe ograniczenie zwykłej aktywności. Dławica występuje podczas szybkiego spaceru, przy wchodzeniu po schodach, przejściu ponad 200 m., wejściu powyżej 1 piętra, po posiłkach, pod wpływem zimna, wiatru, bądź stresu emocjonalnego. Opis ten dotyczy:
a. klasy I CCS
b. klasy II CCS
c. klasy III CCS
d. klasy IV CCS

3. Znaczne ograniczenie zwykłej aktywności fizycznej. Dławica występuje po przejściu mniej niż 200 m., po wejściu na 1 piętro. Opis ten dotyczy:
a. klasy I CCS
b. klasy II CCS
c. klasy III CCS
d. klasy IV CCS

4. Niezdolność wykonania żadnego wysiłku fizycznego bez dyskomfortu- objawy dławicowe mogą występować w spoczynku. Opis ten dotyczy:
a. klasy I CCS
b. klasy II CCS
c. klasy III CCS
d. klasy IV CCS

5. Wskaż błędną odpowiedź. Lewa tętnica wieńcowa zaopatruje:
a. lewą komorę serca
b. lewy przedsionek serca
c. 1/3 tylnej części przegrody międzykomorowej
d. mięśnie brodawkowate lewej komory serca

6. Wskaż błędną odpowiedź. Prawa tętnica wieńcowa zaopatruje:
a. prawą komorę serca
b. prawy przedsionek serca
c. 2/3 przedniej części przegrody międzykomorowej
d. Mięśnie brodawkowate prawej komory serca

7. Skrót LCA określa:
a. prawą tętnicę wieńcową
b. lewą tętnicę wieńcową
c. tętnicę okalającą
d. tętnicę przednią zstępującą

8. Skrót RCA określa:
a. prawą tętnicę wieńcową
b. lewą tętnicę wieńcową
c. tętnicę okalającą
d. tętnicę przednią zstępującą

9. Skrót LAD określa:
a. prawą tętnicę wieńcową
b. lewą tętnicę wieńcową
c. tętnicę okalającą
d. tętnicę przednią zstępującą

10. Skrót Cx określa:
a. prawą tętnicę wieńcową
b. lewą tętnicę wieńcową
c. tętnicę okalającą
d. tętnicę przednią zstępującą

11. Spośród niżej wymienionych czynników ryzyka choroby wieńcowej i zawału, do niemodyfikowalnych zaliczamy:
a. mała aktywność fizyczna
b. wiek, płeć, menopauza
c. podwyższone stężenie triglicerydów
d. otyłość

12. Czynnikiem ryzyka choroby niedokrwiennej serca nie jest:
a. hiperglikemia i cukrzyca
b. nieprawidłowy sposób żywienia i alkohol
c. obecność chorób na tle miażdżycy
d. choroba reumatyczna

13. Pojęcie stenoza określa:
a. zwężenie naczynia
b. zabieg implantacji stentu
c. urządzenie do implantacji stentu
d. zamknięcie naczynia

14. Pojęcie okluzja określa:
a. zwężenie naczynia
b. zabieg balonikowania naczynia wieńcowego
c. wlew dożylny (kroplówka)
d. zamknięcie naczynia

15. STEMI jest to:
a. zawał serca z uniesieniem odcinka ST
b. zawał serca bez uniesienia odcinka ST
c. nagły zgon sercowy
d. niestabilna choroba wieńcowa


16. NSTEMI jest to:
a. zawał serca z uniesieniem odcinka ST
b. zawał serca bez uniesienia odcinka ST
c. nagły zgon sercowy
d. niestabilna choroba wieńcowa

17. Zatrzymanie przepływu krwi przez główny pień lewej tętnicy wieńcowej lub obydwie jej główne gałęzie powoduje:
a. zawał rozległy przedni
b. zawał przedniej ściany
c. zawał tylnej ściany
d. zawał przednio-przegrodowy

18. Zamknięcie przepływu krwi przez gałąź zstępującą lewej tętnicy wieńcowej powoduje:
a. zawał rozległy przedni
b. zawał przedniej ściany
c. zawał tylnej ściany
d. zawał przednio-przegrodowy

19. Zamknięcie przepływu w proksymalnej części gałęzi zstępującej lewej tętnicy wieńcowej powoduje:
a. zawał rozległy przedni
b. zawał przedniej ściany
c. zawał tylnej ściany
d. zawał przednio-przegrodowy

20. Zamknięcie przepływu przez główny pień gałęzi okalającej lewej tętnicy wieńcowej lub jego odnogi oraz odnogi bocznej gałęzi zstępującej lewej tętnicy wieńcowej powoduje:
a. zawał przednio-boczny
b. zawał przedniej ściany
c. zawał tylnej ściany
d. zawał przednio-przegrodowy

21. Zamknięcie przepływu przez dystalny odcinek gałęzi okalającej lewej tętnicy wieńcowej lub tylno-boczną odnogę gałęzi zstępującej prawej tętnicy wieńcowej powoduje:
a. zawał tylnej ściany
b. zawał przedniej ściany
c. zawał tylnej ściany
d. zawał przednio-przegrodowy

22. MET jest to:
a. koszt energetyczny wysiłku fizycznego
b. współczynnik niedokrwienia
c. pojęcie niezwiązane z kardiologia
d. iloczyn podwójny (HR x RR skurcz)

23. Wskazaniem do przerwania rozpoczętej kinezyterapii u pacjenta po zawale mięśnia
sercowego w I etapie rehabilitacji kardiologicznej jest:
a. uzyskanie przez pacjenta tętna przekraczającego wartość 100 uderzeń na minutę
b. uzyskanie przez pacjenta tętna większego o 20% w stosunku do wartości tętna wyjściowego
c. wzrost wartości ciśnienia skurczowego ponad 40 mmHg i/lub rozkurczowego ponad 20 mmHg w stosunku do wyjściowego
d. wzrost wartości ciśnienia skurczowego ponad 20 mmHg w stosunku do wyjściowego

24. Rezerwę tętna oblicza się:
a. według wzoru: maksymalne tętno wysiłkowe - tętno spoczynkowe
b. według wzoru: 60% maksymalnego tętna wysiłkowego + tętno spoczynkowe
c. obliczając 60-80% maksymalnego tętna wysiłkowego
d. obliczając 40-60% maksymalnego tętna wysiłkowego

25. W II etapie rehabilitacji kardiologicznej (model A) u pacjenta po zawale mięśnia
sercowego intensywność ćwiczeń ustalisz:
a. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 20 do 40% rezerwy tętna
b. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 40 do 50% rezerwy tętna
c. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 60 do 80% rezerwy tętna
d. obliczając 40-50% obciążenia maksymalnego

26. W II etapie rehabilitacji kardiologicznej (model C) u pacjenta po zawale mięśnia
sercowego intensywność ćwiczeń ustalisz:
a. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 20 do 40% rezerwy tętna
b. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 40 do 50% rezerwy tętna
c. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 60 do 80% rezerwy tętna
d. obliczając 50 do 70% obciążenia maksymalnego

27 .Tętno treningowe dla pacjentów kardiologicznych określamy obliczamy wg wzoru:
a. tętno spoczynkowe + 40-80% rezerwy tętna
b. tętno submaksymalne + 40-80% rezerwy tętna
c. tętno maksymalne - 40-80% rezerwy tętna
d. tętno submaksymalne - 40-80% rezerwy tętna

28. HR treningowe dla ćwiczeń ogólnokondycyjnych dla 50-cio letniego pacjenta obliczamy
wg. wzoru:
a. 220-50 x 60 do 80%
b. 200-50 x 60 do 80%
c. 220-50 x 80 do 90%
d. 200-50 x 80 do 90%

29. Limit tętna podczas próby wysiłkowej dla pacjenta po zawale serca ustalamy zazwyczaj
na poziomie:
a. 60% HR max
b. 70% HR max
c. 80% HR max
d. 90% HR max

30. „Wadą” cykloergometru jako urządzenia wykorzystywanego w próbach wysiłkowych
jest:
a. niemożność dokładnego określenia pokonywanego oporu
b. zjawisko „handgrip”
c. znaczne obciążenie stawów kończyn dolnych
d. odpowiedzi A i B są prawdziwe

31. Wydolność pacjenta z morbus ischaemicus cordis, który podczas testu wysiłkowego
pokonał obciążenie 100W na cykloergometrze określisz jako:
a. bardzo dobrą my mielismy c a jakis lekarz kardiolog powiedział ze albo a albo b :]
b. dobrą
c. dostateczną
d. mierną

32. Do przeciwwskazań bezwzględnych do wykonywania testów wysiłkowych nie należy:
a. świeży zawał (do 10 dni)
b. zatorowość płucna i obwodowa
c. wady zastawkowe i przeciekowe
d. jawna niewydolność serca

33. Do kryteriów przerwania testu wysiłkowego nie należy:
a. zaburzenia rytmu i przewodzenia
b. wzrost ciśnienia powyżej 170/100 mmHg podczas testu
c. obniżenie horyzontalne ST (powyżej 0.1 mV przez co najmniej 80ms)
d. uniesienie ST (powyżej 0.2 mV)

34. Próba wysiłkowa rozpoczynająca sanatoryjny okres rehabilitacji po zawale serca jest
zazwyczaj wykonywana na poziomie:
a. 50% HR max
b. 60% HR max
c. 70% HR max
d. 80% HR max

35. Pionizację pacjenta po zabiegu kardiochirurgicznym przeprowadzisz zazwyczaj:
a. w 0-1 dobie po zabiegu
b. w 2-3 dobie po zabiegu
c. w 4-5 dobie po zabiegu
d. w 6-7 dobie po zabiegu

36. Rehabilitacja pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych w porównaniu do rehabilitacji
pacjentów po zawale serca leczonych zachowawczo przebiega zazwyczaj:
a. wolniej tak Ala mi przekazala….
b. szybciej
c. w tym samym tempie
d. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

37. Produkt (iloczyn) podwójny jest to :
a. iloczyn ciśnienia skurczowego i tętna
b. iloczyn ciśnienia skurczowego i tętna
c. iloraz ciśnienia skurczowego i tętna
d. iloraz ciśnienia rozkurczowego i tętna

38. Obrzęk płuc może wystąpić w przebiegu:
a. zwężenia lewego ujścia tętniczego
b. zwężenia lewego ujścia żylnego
c. niedomykalności zastawki półksiężycowatej aorty
d. niedomykalności zastawki dwudzielnej

39. Zespół X to:
a. choroba małych naczyń wieńcowych
b. zwężenie obu zastawek tzw. lewego serca
c. schorzenie naczyń obwodowych
d. inna nazwa niemego niedokrwienia

40. Jeżeli dławica występuje po przejściu mniej niż 200 metrów, pacjenta możemy
zakwalifikować do:
a. I klasy CCS
b. II klasy CCS
c. III klasy CCS
d. IV klasy CCS

41. Rehabilitacja etapu I w przebiegu niepowikłanego zawału serca typu non Q trwa:
a. około 7 dni
b. około 10 dni
c. około 14 dni
d. pow.14 dni

42. Tromboksan jest wydzielany przez:
a. śródbłonek i obniża ciśnienie tętnicze krwi
b. śródbłonek i podnosi ciśnienie tętnicze krwi
c. korę nadnerczy i podnosi ciśnienie tętnicze krwi
d. rdzeń nadnerczy i podnosi ciśnienie tętnicze krwi

43. Prostacyklina jest wydzielana przez:
a. śródbłonek i podnosi ciśnienie tętnicze krwi
b. śródbłonek i obniża ciśnienie tętnicze krwi
c. przedsionki serca
d. nerki

44. Nadciśnienie umiarkowane mieści się w zakresie:
a. 130-139/85-89
b. 140-159/90-99
c. 160-179/100-109
d. pow.180/pow.110

45. Nadciśnienie złośliwe charakteryzuje się:
a. wysokim ciśnieniem skurczowym powyżej 200 mmHg
b. wysokim ciśnieniem skurczowym i rozkurczowym pow. 230/110
c. wysokim ciśnieniem rozkurczowym powyżej 120 mmHg
d. niskimi wartościami ciśnienia skurczowego poniżej 100 mmHg

46. Baroreceptory zlokalizowane są w:
a. przedsionkach serca
b. tętnicach szyjnych
c. naczyniach wieńcowych
d. tętnicach nerkowych

47. Izolowane nadciśnienie skurczowe to takie, w którym:
a. wzrasta ciśnienie skurczowe bez wzrostu rozkurczowego
b. wzrasta ciśnienie skurczowe i rozkurczowe
c. nie wzrasta ciśnienie skurczowe a rośnie rozkurczowe
d. nie wzrasta ciśnienie skurczowe a rozkurczowe obniża się znacząco.

48. OPCAB jest to zabieg operacyjny:
a. na bijącym sercu bez użycia krążenia pozaustrojowego
b. na bijącym sercu z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego
c. na unieruchomionym sercu bez użycia krążenia pozaustrojowego
d. na unieruchomionym sercu z użyciem krążenia pozaustrojowego

49. MIDCAB jest to zabieg operacyjny polegający na :
a. rozcięciu IV lub V przestrzeni międzyżebrowej (tzw. mała inwazja)
b. wykonaniu sternotomii pośrodkowej
c. wykorzystaniu metody laparoskopowej
d. zastosowaniu podczas zabiegu protez śródnaczyniowych

50. Do wszczepu wolnego nie wykorzystuje się: mielismy d a ponoc ma być a :]
a. tętnicy piersiowej lewej
b. tętnicy promieniowej
c. żyły odpiszczelowej wielkiej
d. żyły odstrzałkowej

51. Do zabiegu operacyjnego kwalifikowani są głównie chorzy z:
a. rozsianymi zmianami w naczyniach wieńcowych i z upośledzeniem funkcji
hemodynamicznej serca
b. krytycznym (pow. 75%) zwężeniem trzech naczyń wieńcowych
c. zwężeniem pnia lewej tętnicy wieńcowej (pow. 50%), krytycznym zwężeniem
(pow. 75%) trzech innych naczyń wieńcowych, niewydolna lewą komorą serca
d. zwężeniem trzech naczyń wieńcowych i upośledzoną funkcją lewej komory serca

52. Podczas zawału ból może promieniować do:
a. lewej ręki, żuchwy, okolic nadbrzusza
b. prawego ramienia, tyłu głowy, pleców
c. lewego ramienia, szyi, pleców
d. występuje jedynie ból punktowy (zamostkowy)

53. Objawami zawału są:
a. nudności, nadmierne pocenie się, duszności, omdlenie, kołatanie serca, zaburzenia
świadomości, wzrost temperatury ciała
b. dreszcze, biegunka, nadpobudliwość
c. dreszcze, wymioty, spadek temperatury ciała
d. omdlenie, spadek temperatury ciała, sinica obwodowa

54. Enzymem (markerem) który najszybciej wskazuje na dokonany zawał jest :
a. kinaza kreatynowa (CK) a zwłaszcza jej izoenzym (CK-MB)
b. dehydrogenaza mleczanowa (LDH)
c. aminotransferaza asparaginianowa (AST)
d. troponina sercowa. (TnT)

55. Zmodyfikowany protokół Bruce`a rozpoczyna się od obciążenia:
a. 0% nachylenie bieżni i 1,7 mph prędkość bieżni
b. 3% nachylenie bieżni i 1,7 mph prędkość bieżni
c. 5% nachylenie bieżni i 1,7 mph prędkość bieżni
d. 10% nachylenie bieżni i 1,7 mph predkość bieżni

56. Modyfikacja odprowadzeń EKG wg Masona Likara dotyczy:
a. odprowadzeń przedsercowych
b. odprowadzeń kończynowych (dotyczy zarówno kończyn dolnych jak i górnych)
c. odprowadzeń kończynowych i przedsercowych
d. odprowadzeń kończynowych (dotyczy tylko kończyn dolnych)

57. Wskaźnikiem niedokrwienia w zapisie EKG charakterystycznym dla zawału mięśnia
sercowego jest:
a. obniżenie wstępujące odcinka ST
b. obniżenie zstępujące odcinka ST
c. uniesienie odcinka ST (fala Pardee`go)
d. obniżenie horyzontalne odcinka ST

58. Nowa formuła obliczania tętna maksymalnego to:
a. 220 - 0,7 x wiek
b. 210 - 07 x wiek
c. 208 - 0,7 x wiek
d. 200 - 0,7 x wiek

59. Przeciwwskazaniem do rozpoczęcia kinezyterapii chorych zwłaszcza w II i III etapie
rehabilitacji kardiologicznej jest:
a. podwyższone o 10 % ciśnienie tętnicze skurczowe
b. obniżone o 10 % ciśnienie tętnicze skurczowe
c. ortostatyczny spadek wartości ciśnienia tętniczego ponad 20 mmHg z objawami klinicznymi
d. wartość ciśnienia tętniczego rozkurczowego na poziomie 90 mmHg

60. Model A2 w I etapie usprawniania po zawale serca trwa:
a. 5 - 7 dni
b. 6 - 8 dni
c. 7 - 10 dni
d. powyżej 10 dni

61. Do modelu B w II etapie usprawniania kwalifikowani są pacjenci, którzy podczas testu
wysiłkowego na bieżni lub cykloergometrze uzyskali:
a. ≥7 MET lub ≥ 100 WAT
b. ≥5 MET lub ≥ 75 WAT
c. 3 - 5 MET lub 50-75 WAT
d. <6 MET lub ≤ 100 WAT

62. Intensywność obciążenia dla modelu C w II etapie usprawniania po przebytym zawale
serca wynosi:
a. 50-60% rezerwy tętna lub 50% obciążenia maksymalnego
b. 60-80% rezerwy tętna lub 50-70% obciążenia maksymalnego
c. 40-50% rezerwy tętna lub 40-50% obciążenia maksymalnego
d. poniżej 20% rezerwy tętna lub poniżej przyspieszenia o 10-15% tętna spoczynkowego

63. Do modelu A1 w I etapie usprawniania chorych po przebytym zawale serca, nie
kwalifikują się chorzy z:
a. ostrym zespołem wieńcowym bez zawału serca (OZW)
b. zawałem typu NSTEMI
c. zawałem typu STEMI bez upośledzenia czynności lewej komory serca
d. zawałem typu STEMI z upośledzeniem funkcji lewej komory

64. Podczas usprawniania pacjentów po zabiegu pomostowania naczyń wieńcowych
zwracamy uwagę aby nie przekraczać płaszczyzny:
a. strzałkowej
b. czołowej
c. poprzecznej
d. nie ma znaczenia

65. PTCA to zabieg:
a. balonikowania
b. stentowania
c. pomostowania aortalno-wieńcowego
d. rotablacji

66. Sternotomia to:
a. zabieg udrożnienia naczyń wieńcowych
b. pomostowanie z użyciem tętnicy piersiowej
c. zabieg przecięcia mostka
d. zabieg pobrania żyły odpiszczelowej

67. Wskaż prawidłowa odpowiedź: ENDOTELINA wytwarzana jest w :
a. śródbłonku i powoduje wzrost ciśnienia tętniczego
b. śródbłonku i powoduje spadek ciśnienia tętniczego
c. nerkach i powoduje wzrost ciśnienia tętniczego
d. nerkach i powoduje spadek ciśnienia tętniczego

68. Wskaż prawidłowa odpowiedź: PROSTACYKLINA wytwarzana jest w:
a. śródbłonku i powoduje spadek ciśnienia tętniczego
b. nerkach i powoduje spadek ciśnienia tętniczego
c. rdzeniu nadnerczy i powoduje wzrost ciśnienia
d. korze nadnerczy i powoduje spadek ciśnienia

69. Wskaż prawidłowa odpowiedź: KININY wytwarzane są w:
a. śródbłonku i powoduje spadek ciśnienia tętniczego
b. nerkach i powoduje spadek ciśnienia tętniczego
c. rdzeniu nadnerczy i powoduje spadek ciśnienia
d. korze nadnerczy i powoduje wzrost ciśnienia

70. Wskaż prawidłowa odpowiedź: KORTYZOL wytwarzany jest w:
a. rdzeniu nadnerczy i powoduje spadek ciśnienia
b. korze nadnerczy i powoduje wzrost ciśnienia
c. korze nadnerczy i powoduje spadek ciśnienia
d. w śródbłonku i powoduje spadek ciśnienia

71. Wrodzoną wadą serca nie jest:
a. zwężenie lewego ujścia żylnego
b. ubytek przegrody międzyprzedsionkowej
c. zwężenie cieśni aorty
d. Tetralogia Fallota

72. Nabytą wadą serca nie jest:
a. zwężenie lewego ujścia żylnego
b. zwężenie lewego ujścia tętniczego
c. niedomykalność zastawki aortalnej
d. ubytek przegrody międzykomorowej

73. Najczęstszymi przyczynami powstania nabytych wad serca są:
a. choroba niedokrwienna i przebyty zawał serca
b. choroba reumatyczna i paciorkowce z grupy A
c. choroby zakaźne (różyczka, odra, świnka)
d. czynniki środowiskowe, długotrwałe stosowanie niektórych leków

74. Rumień mitralny na policzkach, sinica czerwieni wargowej, koniuszka nosa, małżowin,
palców rąk i nóg występują w przebiegu:
a. zwężenie lewego ujścia żylnego
b. zwężenie lewego ujścia tętniczego
c. niedomykalność zastawki dwudzielnej
d. niedomykalność zastawki aortalnej

75. Ból w klatce piersiowej, kołatanie i zaburzenia rytmu serca, występują w przebiegu:
a. zwężenie lewego ujścia żylnego
b. zwężenie lewego ujścia tętniczego
c. niedomykalność zastawki dwudzielnej
d. niedomykalność zastawki aortalnej

76. Wzrost ciśnienia skurczowego, spadek rozkurczowego, napięcie tętnic szyjnych
i ruchy mimowolne głowy to objawy:
a. zwężenie lewego ujścia żylnego
b. zwężenie lewego ujścia tętniczego
c. niedomykalność zastawki dwudzielnej
d. niedomykalność zastawki aortalnej

77. Wada w przebiegu której dochodzi do samoistnej korekty to:
a. ubytek przegrody międzykomorowej
b. ubytek przegrody międzyprzedsionkowej
c. zespół niedorozwoju lewego serca
d. okienko aortalno-płucna

78. Która z poniższych wad nie wchodzi w skład Tetralogii Fallota ?
a. ubytek w przegrodzie miedzyprzedsionkowej
b. zwężenie drogi odpływu z prawej komory
c. przemieszczenie aorty na prawo, nad przegrodę międzykomorową
d. przerost prawej komory serca

79. Palce dobosza, paznokcie w kształcie szkiełka zegarka, objaw kucania, język
geograficzny, zasinienie to objawy:
a. ubytku przegrody miedzykomorowej
b. ubytku przegrody miedzyprzedsionkowj
c. Tetralogii Fallota
d. zwężenia drogi odpływu z prawej komory

80. Która wada wchodzi w skład Tetralogii Fallota ?
a. wspólny pień tętniczy
b. przełożenie dużych naczyń
c. przerost prawej komory serca
d, przerost lewej komory serca

81. Wada wrodzona serca ASD to:
a. ubytek przegrody miedzykomorowej
b. ubytek przegrody miedzyprzedsionkowej
c. Tetralogia Fallota
d. zwężenie drogi odpływu z prawej komory

82. Wada wrodzona serca VSD to:
a. ubytek przegrody miedzykomorowej
b. ubytek przegrody międzyprzedsionkowej
c. wspólny pień tętniczy
d. zwężenie drogi odpływu z prawej komory

83. Sinica obwodowa w przebiegu wrodzonej wady serca jest wynikiem:
a. przecieku z lewego do prawego serca
b. przecieku z prawego do lewego serca
c. uszkodzenia zastawki mitralnej
d. zwężenia lewego ujścia tętniczego

84. Wyznaczniki niedokrwienia mięśnia sercowego w zapisie EKG dotyczą zmian w stosunku
do linii izoelektrycznej:
a. odcinka ST
b. załamka Q
c. odstępu Q-T
d. zespołu QRS

85. Fala Pardee`go związana jest z :
a. chorobą wieńcową
b. zawałem mięśnia sercowego
c. nadciśnieniem tętniczym
d. zwężeniem lewego ujścia tętniczego

86. Model A1 w I etapie usprawniania po zawale serca trwa:
a. 5 - 7 dni
b. 6 - 8 dni
c. 7 - 10 dni
d. powyżej 10 dni

87. Zastawka homogenna to:
a. zastawka świńska
b. zastawka sztuczna dwupłatkowa
c. zastawka ludzka
d. zastawka sztuczna jednopłatkowa

88. Koronarografia to:
a. zabieg implantacji stentu
b. zabieg balonikowania naczyń wieńcowych
c. obrazowe badanie jam serca
d. badanie kontrastowe naczyń wieńcowych

89. Zastawka dwudzielna zlokalizowana jest:
a. między lewym przedsionkiem a lewą komorą serca
b. miedzy prawym przedsionkiem a prawą komorą serca
c. między lewą komorą serca a aortą
d. między prawą komorą serca a tętnicą płucną

90. Zastawka trójdzielna zlokalizowana jest:
a. między lewym przedsionkiem a lewą komorą serca
b. miedzy prawym przedsionkiem a prawą komorą serca
c. między lewą komorą serca a aortą
d. między prawą komorą serca a tętnicą płucną

91. Zastawka mitralna to inaczej zastawka:
a. dwudzielna
b. trójdzielna
c. półksiężycowata aorty
d. półksiężycowata tętnicy płucnej

92. Wskazaniem do przerwania rozpoczętej kinezyterapii u pacjenta po zawale mięśnia
sercowego w II etapie rehabilitacji kardiologicznej jest:
a. uzyskanie przez pacjenta tętna przekraczającego wartość 100 uderzeń na minutę
b. uzyskanie przez pacjenta tętna większego o 20% w stosunku do wartości tętna
wyjściowego
c. wzrost wartości ciśnienia skurczowego ponad 40 mmHg i/lub rozkurczowego ponad 20
mmHg w stosunku do wyjściowego
d. wzrost wartości ciśnienia tętniczego powyżej 200/110 tak znalazłam w notatkach z kardiologii

93. Protokół Bruce`a, stosowany podczas testów wysiłkowych na bieżni mechanicznej ma wg
najnowszych standardów:
a. klasyczny 6 stopni a zmodyfikowany 7 stopni
b. klasyczny 7 stopni a zmodyfikowany 8 stopni
c. klasyczny 7 stopni a zmodyfikowany 9 stopni
d. klasyczny 6 stopni a zmodyfikowany 8 stopni

94. Wskazaniem do przerwania próby wysiłkowej jest wzrost ciśnienia tętniczego:
a. pow. 180/110
b. pow. 200/110
c. pow. 220/100
d. pow. 230/120

95. Zużycie tlenu przez 40 letniego mężczyznę o wadze 70 kg wynosi w spoczynku w pozycji
siedzącej:
a. 2,5 ml O2/kg/min
b. 3,5 ml O2/kg/min
c. 3,0 ml O2/kg/min
d. 1,5 ml O2/kg/min

96. W II etapie rehabilitacji kardiologicznej (model B) u pacjenta po zawale mięśnia
sercowego intensywność ćwiczeń ustalisz:
a. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 20 do 40% rezerwy tętna
b. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 40 do 50% rezerwy tętna
c. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 50 do 60% rezerwy tętna
d. obliczając 40-50% obciążenia maksymalnego

97. W II etapie rehabilitacji kardiologicznej (model D) u pacjenta po zawale mięśnia
sercowego intensywność ćwiczeń ustalisz:
a. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 20 do 40% rezerwy tętna
b. wg wzoru: tętno spoczynkowe + 40 do 50% rezerwy tętna
c. wg wzoru: tętno spoczynkowe + poniżej 20% rezerwy tętna
d. obliczając 40 do 50% obciążenia maksymalnego

98. Twórca „Polskiego Modelu Rehabilitacji Kardiologicznej” był:
a. prof. P. Dylewicz
b. prof. Z. Askanas
c. prof. S. Rudnicki
d. prof. J.Kuch

99. Skrót określający chorobę niedokrwienną serca to:
a. MIC (łac) lub CAD (ang)
b. IM (łac) lub MI (ang)
c. SA (łac) lub AS (ang)
d. SA (łac) lub MI (ang)

100. Nadciśnienie łagodne mieści się w zakresie:
e. 130-139/85-89
f. 140-159/90-99
g. 160-179/100-109
h. pow.180/pow.110

Pytania -kinezyterapia

1. Siłę mm. scalenus anterior, medius et posterior testujemy na stopień 3 w pozycji:
a. leżenia przodem
b. leżenia tyłem
c. siedzącej
d. leżenia bokiem

2. Siłę m. trapezius pars descendens testujemy na stopień 2 w pozycji:
a. leżenia bokiem
b. leżenia tyłem
c. w obu powyższych przypadkach
d. prostopadle do podłoża

3. Napięcie mm. infraspinatus et teres minor (stopień 1) palpacyjnie wyczuwa się podczas próby ruchu:
a. rotacji zewn. w stawie ramiennym
b. rotacji wewn. w stawie ramiennym
c. przywiedzenia w stawie ramiennym
d. supinacji w stawie promieniowo-łokciowym

4. Podczas testowania ruchu rotacji zewnętrznej kd na stopień 4 terapeuta przykłada opór:
a. po zewn. części podudzia
b. po wewn. części podudzia
c. nad stawem kolanowym
d. na grzbietowej powierzchni stopy

5. Napięcie mm. tensor fasciae latae et gluteus minimus (stopień 1) palpacyjnie wyczuwa się podczas próby ruchu:
a. rotacji zewn. w stawie biodrowym
b. rotacji wewn. w stawie biodrowym
c. przywiedzenia w stawie biodrowym
d. wyprostu stawu kolanowego

6. Podczas testowania ruchu rotacji wewnętrznej kg na stopień 4 terapeuta przykłada opór:
a. po zewn. części przedramienia
b. po wewn. części przedramienia
c. nad stawem łokciowym
d. nad stawem nadgarstkowym

7. Prawidłowy zakres ruchu (czynny, I przedział wiekowy) w stawie promieniowo-nadgarstkowym w płaszczyźnie strzałkowej wg metody SFTR to:
a. 70 - 0 - (75-80)
b. 20 - 0 - 40
c. 50 - 0 - 65
d. 60 - 0 - 60

8. Prawidłowy zakres ruchu (czynny, I przedział wiekowy) w stawie skokowo-goleniowym w płaszczyźnie strzałkowej wg metody SFTR to:
a. (40-45) - 0 - (15-20)
b. 30 - 0 - 30
c. 15 - 0 - 25
d. (15-20) - 0 - (40-45)

9. Wynikiem wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego bądź ograniczenia głównie ruchu odwiedzenia i przywiedzenia w tymże stawie jest:
a. różnica długości bezwzględnych
b. różnica długości anatomicznych
c. w/w dysfunkcja nie ma wpływu na powyższe pomiary
d. różnica długości odcinkowych

10. Znaczna różnica między zakresem czynnym i biernym ruchu w badanym stawie świadczy o:
a. odczynie zapalnym lub braku odpowiedniej siły mięśniowej w obrębie badanego stawu
b. normie zgodnie z III przedziałem wiekowym badanego
c. normie zgodnie z I przedziałem wiekowym badanego
d. sile mięśniowej badanego na stopień 5

11. W celu wykrycia utajonego przykurczu zgięciowego w stawie biodrowym pacjent będzie ułożony w pozycji:
a. leżenia tyłem
b. leżenia przodem z kd poza kozetką
c. stojącej ze stabilizacją kończyny nie testowanej
d. siedzącej

12. Test Jandy pozwala na zróżnicowanie „udziału” w przykurczu mięśni:
a. rectus femoris, tensor fasciae latae
b. gluteus medius, sartorius
c. semitendinosus, semimembranosus, biceps femoris
d. żaden z powyższych

13. O prawidłowej wytrzymałości mięśni posturalnych świadczy:
a. dodatni test Matthiassa
b. ujemny test Matthiassa
c. ujemny test Bertranda
d. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

14. Dodatni test ścienny świadczy o:
a. ograniczeniu ruchomości w obrębie obu stawów ramienno-barkowych
b. prawidłowym zakresie ruchomości w obrębie obu stawów ramienno-barkowych
c. problemach w odcinku szyjnym kręgosłupa
d. ograniczeniu ruchomości w obrębie stawu biodrowego

15. W czasie diagnozowania łąkotek przyśrodkowej i bocznej stopień zaawansowania zmian zaobserwujemy stosując test:
a. Payra (siadu tureckiego)
b. Steinmanna
c. Appleya (kompresyjno-dystrakcyjny)
d. szufladkowy

16. W celu określenia przeciążenia, a w związku z tym nadreaktywności stawów wyrostkowych zastosujemy test:
a. De Kleyna
b. „Lewady”
c. Menella
d. Jandy

17. Objaw Piedellu wykonywany w pozycji siedzącej pozwala:
a. ograniczyć wpływ zaburzeń funkcjonalnych i/lub strukturalnych kkd na czynność stawów krzyżowo-biodrowych
b. ograniczyć dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa
c. ograniczyć ruchomość miednicy
d. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

18. Objaw wyprzedzania towarzyszy zaburzeniom ruchomości stawów:
a. biodrowych
b. krzyżowo-biodrowych
c. biodrowych i krzyżowo-biodrowych
d. kręgosłupa

19. Test wykorzystywany do określenia lokalizacji oraz kierunku bocznego skrzywienia kręgosłupa to:
a. test Bragarda
b. test Schobertha-Berqueta
c. test Bertranda
d. test Matthiassa

20. Hiperkifoza piersiowa jest to wada w płaszczyźnie:
a. strzałkowej
b. czołowej
c. poprzecznej
d. złożonej

21. Kolana szpotawe i koślawe jest to wada w płaszczyźnie:
a. strzałkowej
b. czołowej
c. poprzecznej
d. czołowej i strzałkowej

22. Łopatka po stronie wypukłej skrzywienia bocznego kręgosłupa jest:
a. uniesiona, oddalona od linii wyrostków kolczastych i zrotowana na zewnątrz
b. obniżona, oddalona od linii wyrostków kolczastych i zrotowana do wewnątrz
c. uniesiona, oddalona od linii wyrostków kolczastych i zrotowana do wewnątrz
d. obniżona, oddalona od linii wyrostków kolczastych i zrotowana na zewnątrz

23. Objawy skoliotyczne II rzędu charakteryzuje:
a. asymetria trójkątów talii
b. garb żebrowy tylny, występujący po stronie wklęsłej skrzywienia a wgłębienie żebrowe po stronie wypukłej
c. rotację i boczne przesunięcie kręgów, a także zmiany ich kształtu
d. garb żebrowy tylny, występujący po stronie wypukłej skrzywienia a wgłębienie żebrowe po stronie wklęsłej

24. W III° skoliozy wg Cobba stosuję się m.in.:
a. wyciąg wg H.D. Saundersa
b. wyciąg Perlscha
c. wyciąg Cotrela
d. pętlę Glissona

25. W skoliozie dwułukowej I° prawostronnej w odcinku piersiowym (skrzywienie pierwotne) i lewostronnej w odcinku lędźwiowym zgodnie ze schematem Klappa korygujemy:
a. lewa ręka, lewa noga, prawa noga, prawa ręka
b. prawa ręka, prawa noga, lewa noga, lewa ręka
c. prawa noga, prawa ręka, lewa ręka, lewa noga
d. lewa ręka, prawa ręka, lewa noga, prawa noga

26. W skoliozie dwułukowej I° prawostronnej w odcinku piersiowym i lewostronnej w odcinku lędźwiowym (skrzywienie pierwotne) zgodnie ze schematem Klappa korygujemy:
a. lewa ręka, lewa noga, prawa noga, prawa ręka
b. lewa noga, lewa ręka, prawa ręka, prawa noga
c. prawa ręka, prawa noga, lewa noga, lewa ręka
d. lewa noga, prawa noga, lewa ręka, prawa ręka

27. Postępowanie korekcyjne wg Schroth zaczynamy od:
a. korekcji zewnętrznej pasa biodrowego i barkowego
b. napięcia izometrycznego mięśni posturalnych
c. oddechu kątowo-obrotowego
d. napięcia izotonicznego mięśni posturalnych

28. Włączenie oddechu kątowo-obrotowego do ćwiczeń wg Schroth powoduje korekcję w płaszczyźnie:
a. strzałkowej
b. czołowej
c. poprzecznej
d. żadnej z powyższych

29. Wyznaczniki chodu dotyczące miednicy to:
a. I, II, V
b. I, III, V
c. II, III, V
d. I, II, VI

30. Wyznaczniki chodu dotyczące kolana to:
a. II, VI
b. III, V
c. II, III
d. I, III, V

31. W przypadku rozstrzenia oskrzeli w segmencie tylnym górnego płata płuca prawego pacjent leży:
a. na prawym boku z rotacją T do przodu pod kątem 45°
b. na wznak, nogi łóżka od strony stóp chorego są uniesione ok. 30 cm nad podłogą
c. na lewym boku z rotacją T do przodu pod kątem 45°
d. w leżeniu przodem, nogi łóżka od strony stóp chorego są uniesione ok. 30 cm nad podłogą

32. W przypadku rozstrzenia oskrzeli w segmentach podstawowych przednich dolnych płatów płuc pacjent leży:
a. na brzuchu z poduszką umieszczoną pod miednicą i brzuchem
b. na wznak, nogi łóżka od strony stóp chorego są uniesione ok. 30-40 cm nad podłogą
c. na brzuchu z poduszką umieszczoną pod miednicą i brzuchem, nogi łóżka od strony stóp chorego są uniesione ok. 30-40 cm nad podłogą
d. na prawym boku z rotacją T do przodu pod kątem 45°

33. Ćwiczenia wg Bürgera stosuje się w:
a. przypadku obniżonej siły mięśniowej
b. chorobach pulmonologicznych
c. chorobach naczyń obwodowych
d. dysplazji stawu biodrowego

34. U pacjentów pulmonologicznych pozycja wg Bruce'a polega na ułożeniu:
a. na boku chorym
b. na boku zdrowym podkładając kilkunastocentymetrowy wałek pod kl. piersiową
c. na wznak w pozycji Trendelenburga
d. na boku chorym podkładając kilkunastocentymetrowy wałek pod kl. piersiową

35. W przypadku przykurczonych mięśni: biceps brachii, brachialis et brachioradialis stosujemy:
a. pozycje antalgiczne
b. ćwiczenia bierne redresyjne
c. poizometryczną relaksację
d. ćwiczenia bierne właściwe

36. Stosując poizometryczną relaksację w przypadku przykurczonego mięśnia rectus femoris terapeuta przykłada opór:
a. po przedniej stronie podudzia nad stawem skokowo-goleniowym
b. po tylnej stronie podudzia nad stawem skokowo-goleniowym
c. po przedniej stronie uda nad stawem kolanowym
d. po przedniej stronie podudzia poniżej stawu kolanowego

37. Stosując poizometryczną relaksację w przypadku stopy końskiej terapeuta przykłada opór:
a. nad stawem skokowym
b. na grzbietowej stronie stopy
c. po tylnej stronie podudzia
d. na podeszwowej stronie stopy

38. Zastosowanie wyciągu Degi powoduje:
a. zwiększenie zakresu wyprostu w stawie biodrowym
b. zwiększenie zakresu zgięcia w stawie biodrowym
c. rozciągnięcie mięśni kulszowo-goleniowych
d. wzmocnienie mięśni kulszowo-goleniowych

39. W pętli Glissona głowa pacjenta ustawiona jest:
a. w zgięciu pod kątem 20-30 stopni
b. w wyproście pod kątem 20-30 stopni
c. w zgięciu pod kątem powyżej 34 stopni
d. w pozycji pośredniej

40. Wyciąg ponad głowę (over head extension) stosowany jest w leczeniu:
a. skolioz
b. kręczu szyi
c. wrodzonych zwichnięć stawu biodrowego
d. przykurczu w stawach biodrowych

41. Celem pierwszego etapu wyciągu stosowanego w przypadku ponad 20° przykurczu stawu biodrowego jest:
a. redresja kątowa
b. oddalenie powierzchni stawowych
c. redresja dzięki „szufladkowemu” wyciąganiu ku przodowi zgiętego w kolanie podudzia
d. kompresja powierzchni stawowych

42. Długie ćwiczenia izometryczne wykonywane są:
a. 1 x w tygodniu przez 30s
b. 5 x w tygodniu przez 30s
c. 1-3 setów po 10s 5 x w tygodniu
d. 3 x w tygodniu przez 30s

43. Trening wg Mc Queena wykonywany jest:
a. 4 x w tygodniu 3 sety po 10 skurczów z progresywnie rosnącym oporem
b. 3 x w tygodniu 4 sety po 10 skurczów ze stałym oporem
c. 3 x w tygodniu 4 sety po 10 skurczów z progresywnie rosnącym oporem
d. 5 x w tygodniu 3 sety po 10 skurczów z progresywnie rosnącym oporem

44. W pozycji leżąc na wznak trzewia jamy brzusznej przemieszczają się w kierunku przepony uciskając ją, w ułożeniu tym:
a. ułatwiony jest wydech a utrudniony wdech
b. ułatwiony jest wdech a utrudniony wydech
c. wdech i wydech wykonuje się równie łatwo
d. powyższa pozycja nie wpływa na jakość oddychania

45. Metoda PNF oparta jest na:
a. fizjologicznym rozwoju czynności człowieka
b. kolejności sekwencji rozwojowej
c. kolejności pojawiania się patologicznych synergizmów
d. ruchach naturalnych

46. Przeciwskazaniem do stosowania metody PNF jest:
a. spastyczność
b. afazja
c. obniżenie napięcia mięśniowego
d. niewydolność krążeniowa

47. W trakcie wykonywania ćwiczeń metodą PNF należy przestrzegać następujących zasad (wskaż błąd):
a. wydłużenie - maksymalne rozciągnięcie mięśnia w pozycji wyjściowej
b. stosowanie silnego oporu
c. przestrzeganie chwytu
d. prowadzenie ruchu w płaszczyźnie przekątnej

48. We wzorcach ruchowych PNF dla kończyny górnej występują stałe układy:
a. zgięcie i rotacja zewnętrzna
b. wyprost i rotacja zewnętrzna
c. supinacja przedramienia i łokciowe odwiedzenie nadgarstka
d. wyprost i supinacja przedramienia

49. Technika rytmicznej stabilizacji to:
a. stosowanie rytmicznego zatrzymywania kończyny w trakcie przebiegu ruchu
b. naprzemienne napinanie agonistów i antagonistów bez możliwości ruchu
c. unieruchomienie kończyn dużym oporem
d. stabilizacja tułowia podczas ćwiczenia kończyną

50. Która z wymienionych technik metody PNF poprawia koordynację ruchową ćwiczącego:
a. powtarzane skurcze
b. skurcz- rozluźnienie
c. dynamiczne odwrócenie ruchu
d. statyczne odwrócenie ruchu

51. Wg McKenzie z adaptacyjnym skróceniem tkanek miękkich, okołokręgosłupowych mamy do czynienia w:
a. zespole zaburzeń posturalnych
b. zespole zaburzeń funkcjonalnych
c. zespole zaburzeń strukturalnych
d. żadnym z powyższych

52. Fenomen centralizacji bólu to / wskaż błąd/:
a. przesuwanie się bólu dośrodkowo
b. przesuwanie się bólu obwodowo
c. występuje tylko w zespole zaburzeń strukturalnych
d. jego występowanie wskazuje na terapeutyczną użyteczność ruchu, który go wywołuje.

53. Przykład objawów obecnych przy przodoprzesunięciu jądra miażdżystego stanowi:
a. zespół 1
b. zespół 2
c. zespół 5
d. zespół 7

54. Zasady ćwiczeń Frenkla:
a. coraz bardziej skomplikowane ćwiczenia koordynacyjne
b. coraz szybsze ćwiczenia symetryczne
c. ćwiczenia z wzrastającym oporem
d. ćwiczenia z wykorzystaniem biofeedbacku.

55. Charakterystyczne dla metody Bobath jest / wskaż błędną odpowiedź/:
a. zmiana patologicznych wzorców ruchowych
b. wykorzystanie reakcji odruchowych
c. rozwijanie ruchu w sekwencji rozwojowej
d. wykorzystanie patologicznych synergii zgięciowej i wyprostnej

56. Patologiczne napięcie mięśniowe wykorzystane jest wg Bobath do:
a. stabilizacji pacjenta
b. szybszej pionizacji
c. hamowane w miarę możliwości
d. rozwoju siły pacjenta.

57. W celu ograniczenia rozwoju patologicznego wzorca ruchowego wg Bobath naley:
a. wzmocnić prawidłowy, fizjologicznie wcześniejszy wzorzec
b. kompensować ruch zdrową kończyną
c. efektywniej wykorzystać opór w ćwiczeniu
d. unieruchomoć kończynę

58. Manipulacja punktami kluczowymi wykorzystana jest w metodzie:
a. Vojty
b. Bobath
c. E-technik
d. PNF

59. W metodzie Bobath hamowane są:
a. bloki funkcjonalne
b. wzorce funkcjonalne
c. reakcje równowazne
d. reakcje obronne

60. Zablokowanie ruchów głowy w metodzie Vojty ma na celu;/ wskaż błąd/
a. zróżnicowanie kierunku pracy mięśni
b. centrowanie głów kości ramiennych i udowych w stawach
c. torowanie kompleksu ruchowego
d. wzmocnienie mięśni

61. Z metodą Vojty kojarzy mi się:
a. strefa twarzowa i potyliczna
b. manipulacja punktami kluczowymi
c. »konduktor »
d. instytut osiągnięć ludzkich możliwości

62. Wykonywanie wzorców ruchowych w sposób bierny stosuje się w:
a. metodzie Bobath
b. metodzie Domanna
c. metodzie Peto
d. metodzie Vojty

63. Przeciwwskazaniami do ćwiczeń biernych są:
a. niedowłady i porażenia mięśni
b. zła trofika tkanek miękkich
c. niepełny zrost
d. zaniki mięśniowe

64. Pozytywne działanie ćwiczeń biernych to:
a. zmiany kostne
b. zmniejszenie elastyczności mięśni
c. usztywnienie więzadłowo-torebkowe
d. możliwość ćwiczenia mięśni o sile 0 i 1 (wg Loweta)

65. Ćwiczenia czynno-bierne to:
a. ruch prowadzony przez terapeutę bez udziału pacjenta
b. siła mięśni jest na poziomie 0 i 1 (wg Lawet a)
c. celem jest przerwanie łuku odruchowego łańcucha bólowego
d. pacjent w czasie ruchu czynnie rozluźnia mięśnie

66. Technika ćwiczeń czynno-biernych wymaga by:
a. były wykonywane szybko
b. były wykonywane wolno
b. były wykonywane do końca zakresu ruchu
c. wykonuje się je w stabilizacji

67. Wskazania do ćwiczeń czynnych w odciążeniu to:
a. prowadzenie ćwiczeń czynnych w warunkach determinanty bólowej
b. poprawa siły mięśniowej
c. stany bezpośrednio po urazach
d. ostre stany zapalne stawów

68. Zasady ćwiczeń czynnych w odciążeniu:
a. punkt zawieszenia kończyny znajduje się w linii równoległej do kończyny
b. przesunięcie dogłowowo punktu zawieszenia utrudnia ruch
c. ruch należy prowadzić w pełnym zakresie i z dużą ilością powtórzeń
d. kończyna wykonuje ruch w płaszczyźnie prostopadłej do podłoża

69. Długość bezwzględna kończyny górnej to odległość od:
a. guzka większego kości ramiennej do wyrostka rylcowatego kości łokciowej
b. guzka większego kości ramiennej do wyrostka rylcowatego kości promieniowej
c. guzka większego kości ramiennej do opuszka III palca
d. wyrostka łokciowego kości łokciowej do wyrostka rylcowatego kości promieniowej

70. Długość względna kończyny dolnej to odległość od:
a. kolca biodrowego przedniego górnego do kostki przyśrodkowej goleni
b. kolca biodrowego przedniego górnego do zewnętrznej krawędzi stopy na wysokości kostki bocznej
c. krętarza większego do kostki przyśrodkowej goleni
d. krętarza większego do kostki bocznej goleni

71. Długość ramienia mierzymy od:
a. guzka większego kości ramiennej do wyrostka rylcowatego kości łokciowej
b. guzka większego kości ramiennej do wyrostka łokciowego kości łokciowej
c. wyrostka łokciowego kości łokciowej do wyrostka rylcowatego kości łokciowej
d. guzka większego kości ramiennej do opuszka III palca

72. Długość przedramienia mierzymy od:
a. wyrostka łokciowego kości łokciowej do wyrostka rylcowatego kości promieniowej
b. guzka większego kości ramiennej do wyrostka rylcowatego kości łokciowej
c. wyrostka łokciowego kości łokciowej do opuszka III palca
d. wyrostka łokciowego kości łokciowej do wyrostka rylcowatego kości łokciowej

73. Zmiany w stawie będziesz kontrolował pomiarem:
a. długości względnej
b. długości bezwzględnej
c. długości absolutnej
d. powyższe pomiary nie informują o zmianach w stawie

74. Pomiaru zgięcia kończyny dolnej w stawie biodrowym dokonujemy:
a. w płaszczyźnie strzałkowej
b. w płaszczyźnie czołowej
c. w płaszczyźnie poprzecznej
d. w płaszczyźnie złożonej

75. Wyprost horyzontalny w stawie barkowym mierzymy w pozycji:
a. leżenia przodem
b. leżenia tyłem
c. siedzącej
d. leżenia bokiem

76. Rotacja zewnętrzna w stawie biodrowym wg skali SFTR mierzona jest w płaszczyźnie:
a. strzałkowej
b. poprzecznej
c. rotacyjnej
d. równoległej do podłoża

77. W płaszczyźnie czołowej mierzymy:
a. odwodzenie
b. zgięcie
c. supinację
d. przywiedzenie horyzontalne

78. Supinacja przedramienia to:
a. nawracanie przedramienia
b. odwracanie przedramienia
c. odwodzenie dołokciowe
d. odwodzenie dopromieniowe

79. Obwód P krótki w kończynie dolnej mierzymy od:
a. spojenia łonowego do szpary pośladkowej
b. krętarza większego do szpary pośladkowej
c. krętarza mniejszego do szpary pośladkowej
d. kolca biodrowego przedniego górnego do szpary pośladkowej

80. Obwód R1 długi w kończynie górnej mierzymy od:
a. przedniej krawędzi dołu pachowego do brzegu przyśrodkowego łopatki
b. przedniej krawędzi dołu pachowego do brzegu bocznego łopatki
c. wcięcia szyjnego rękojeści mostka do brzegu przyśrodkowego łopatki
d. wcięcia szyjnego rękojeści mostka do przedniej krawędzi dołu pachowego

81. Ćwiczenia wykorzystujące fizjologiczne zjawisko współdziałania mięśni na bazie „promieniowania pobudzenia” do sąsiednich ośrodków na różnych poziomach OUN to:
a. ćwiczenia izokinetyczne
b. statyczne ćwiczenia oddechowe
c. ćwiczenia synergistyczne
d. ćwiczenia oddechowe

82. Podczas wykonania określonego ruchu przeciw maksymalnemu oporowi uzyskując zawsze jednakową odpowiedz wykonujemy ćwiczenie oparte o:
a. synergizmy nabyte
b. synergizmy względne
c. synergizmy wrodzone
d. odruchy

83. Podczas wykonania ruchu wyprostu stopy przeciw maksymalnemu oporowi uzyskujemy zawsze: nie jestem pewna bo jak noga będzie zgieta to pasuje mi a a jak prosta to d
a. współnapięcie m. tibialis anterior
b. współnapięcie m. peroneus longus
c. współnapięcie m. extensor digitorum longus
d. współnapięcie m. quadriceps femoris

84. Podczas wykonania ruchu wyprostu nadgarstka w pozycji pronacyjnej przeciw maksymalnemu oporowi uzyskujemy zawsze:
a. współnapięcie m. extensor digitorum
b. współnapięcie m. extensor pollicis longus
c. współnapięcie m. triceps brachii
d. współnapięcie m. biceps brachii

85. Synergizmy dotyczące tej samej kończyny lub połowy ciała to:
a. synergizmy kontralateralne
b. synergizmy ipsilateralne
c. synergizmy kontralateralne oraz ipsilateralne
d. synergizmy bezwzględne

86. Podczas wykonania ruchu zginania nadgarstka ćwiczonego w supinacyjnej pozycji przedramienia przeciw maksymalnemu oporowi uzyskujemy (po tej samej stronie):
a. ruch zginania przedramienia
b. ruch prostowania przedramienia
c. ruch prostowania ramienia
d. ruch odwodzenia ramienia

87. Podczas wykonania ruchu wyprostu kd w stawie biodrowym przeciw maksymalnemu oporowi uzyskujemy (po tej samej stronie):
a. ruch zginania stopy
b. ruch prostowania stopy
c. ruch odwiedzenia kg w stawie ramiennym
d. ruch zginania kg w stawie łokciowym

88. Jedną z głównych stref wyzwolenia w odruchowym pełzaniu jest:
a. wyrostek rylcowaty kości promieniowej
b. kłykieć przyśrodkowy kości udowej
c. nadkłykieć przyśrodkowy kości ramieniowej
d. wszystkie powyższe

89. Dodatkowe strefy wyzwolenia w odruchowym pełzaniu po stronie twarzowej to:
a. przyśrodkowy brzeg łopatki, kolec biodrowy przedni górny
b. wyrostek barkowy, mięsień pośladkowy średni
c. przyśrodkowy brzeg łopatki, mięsień pośladkowy średni
d. kłykieć przyśrodkowy kości udowej, nadkłykieć przyśrodkowy kości ramieniowej

90. Działając na dolno-boczną stronę potylicznej kości piętowej uciskamy w stronę:
a. biodra po stronie twarzowej
b. barku po przeciwnej stronie
c. kolana twarzowego
d. kolana potylicznego

91. Do pozycji antalgicznych zaliczamy:
a. pozycję Bruce'a
b. pozycję Perlscha
c. pozycję Trendelenburga
d. drenaż złożeniowy

92. Ćwiczenia Bürgera polegają na:
a. trzykrotnej kilkuminutowej zmianie ułożenia kkd
b. naprzemiennym poruszaniu kkd i kkg
c. krążenie stóp w różnych pozycjach wyjściowych kkd
d. trzykrotnej kilkusekundowej zmianie ułożenia kkd

93. Szybki rękoczyn, polegający na pchnięciu jednego odcinka ciała, podczas gdy drugi jest ustabilizowany to:
a. mobilizacja
b. kompresja
c. trakcja
d. manipulacja

94. „Ślizgowe” przesunięcie powierzchni stawowych bez przekraczania fizjologicznego zakresu ruchu to:
a. mobilizacja
b. kompresja
c. trakcja
d. manipulacja

95. W II stopniu trakcji:
a. następuje zmniejszenie ciśnienia wewnątrztkankowego
b. następuje obniżenie napięcia powierzchniowego
c. ulegają rozciągnięciu tkanki miękkie okołostawowe
d. uzyskujemy napięcie struktur okołostawowych

96. W metodzie terapii określanej skrótem SET do ćwiczeń wykorzystujemy urządzenie:
a. Sling Therapy
b. UGUL
c. Exercise therapy
d. Therapy Master

97. Charakterystyczną cechą ćwiczeń w łańcuchach zamkniętych jest:
a. ustabilizowanie w przestrzeni części dystalnej kończyny
b. brak ustabilizowania w przestrzeni części dystalnej kończyny
c. brak napięć synergistycznych w trakcie ćwiczenia
c. wykonanie ćwiczenia w formie obwodowej

98. Ćwiczenia w łańcuchach zamkniętych charakteryzują się:
a. dużymi napięciami synergistycznymi
b. ustabilizowanie w przestrzeni części dystalnej kończyny wykonującej ruch
c. dużą pracą koncentryczną i ekscentryczną mięśni
d. wszystkie z powyższych
99. W metodzie ćwiczeń Sling Exercise Therapy wykorzystującej urządzenie therapy Master wykonuje się :
a. ćwiczenia w odciążeniu
b. ćwiczenia w odciążeniu z oporem
c. ćwiczenia w łańcuchach zamkniętych
d. wszystkie z powyższych

100. Synergizmy względne:
a. są nietrwałe i utrzymują się około 14 dni
b. określamy je na podstawie testu Lovetta
c. są wrodzone
d. mają skłonność do promieniowania

Pytania - neurologia dziecięca

1. Reakcje nastawcze :
a. to zaburzenia ruchowe, będące następstwem uszkodzenia centralnego układu nerwowego
b. umożliwiają prawidłowe ułożenie głowy w przestrzeni i nastawianie głowy, obręczy, kończyn w stosunku do tułowia, zapewniając rotacje wokół osi ciała
c. pojawiają się w okresie noworodkowym powodując prawidłowe ułożenie głowy dziecka
d. to reakcje regulowane odruchowo na poziomie rdzenia kręgowego i pnia mózgu

2. Reakcje równoważne:
a. są najniżej rozwiniętą formą automatycznych wzorców ruchowych
b. w miarę dojrzewania kory mózgowej zostają zdominowane przez reakcje nastawcze
c. charakteryzują nieprawidłowy rozwój psychomotoryczny dziecka
d. są kontrruchami mającymi na celu utrzymanie lub przywrócenie równowagi w
określonej pozycji

3. Odruchy zanikające wraz z wiekiem dziecka to:
a. statyczne odruchy postawy i odruch Moro
b. odruchy prostujące i reakcje obronnego podporu
c. reakcje nastawcze i równoważne
d. odruchy Galanta i prostujące

4. Odruchy pojawiające się wraz z wiekiem dziecka to:
a. odruchy Babińskiego i Galanta
b. odruchy postawy i prostujące
c. reakcje nastawcze i statyczne
d. reakcje nastawcze i równoważne

5. Odruchy ulegające przeobrażeniom wraz z wiekiem dziecka to:
a. odruchy podparcia i skrzyżowanego wyprostu
b. odruchy pchnięcia kończyny i toniczny odruch błędnikowy
c. odruchy określone w skali Vojty
d. odruchy postawy i reakcje równoważne

6. Toniczny odruch błędnikowy:
a. wyzwalany jest w pozycji pionowej przez postawienie stóp dziecka na podłożu,
którch zgięcie grzbietowe wywołuje toniczny wyprost kończyn dolnych
b. ułatwia obracanie tułowia na bok w wyniku skrętu głowy
c. wyzwala go pobudzenie kanałów półkolistych w wyniku zmiany ułożenia głowy oraz
ciała w przestrzeni, z pozycji supinacyjnej do pronacyjnej i odwrotnie
d. zgięcie głowy do klatki piersiowej wywołuje wyprost kończyn górnych

7. Toniczny odruch błędnikowy dominuje w rozwoju reflektorycznym dziecka:
a. do 4 miesiąca życia
b. do 1 roku życia
c. miedzy 4 a 6 miesiącem życia
d. między 1 a 2 rokiem życia

8. Asymetryczny toniczny odruch szyjny:
a. zgięcie głowy do klatki piersiowej wywołuje wyprost kończyn
górnych i zgięcie kończyn dolnych
b. odchylenie głowy w tył wywołuje wyprost kończyn górnych i zgięcie kończyn
dolnych
c. skręt głowy w bok powoduje wyprost kończyn i tułowia po stronie potylicznej oraz
zgięcie kończyn i tułowia po stronie twarzowej
d. skręt głowy w bok powoduje wyprost kończyn i tułowia po stronie twarzowej oraz
zgięcie kończyn i tułowia po stronie potylicznej

9. Asymetryczny toniczny odruch szyjny dominuje w rozwoju reflektorycznym dziecka:
a. między 6 a 8 miesiącem życia
b. do 2 roku życia
c. między 2 a 6 miesiącem życia
d. do 4 tygodnia życia

10.Symetryczny toniczny odruch szyjny:
a. odchylenie głowy do tyłu wywołuje wyprost kończyn górnych i dolnych
b. zgięcie głowy do klatki piersiowej wywołuje zgięcie kończyn górnych i dolnych
c. zgięcie głowy do klatki piersiowej wywołuje zgięcie kończyn górnych i wyprost
kończyn dolnych, a odchylenie głowy do tyłu powoduje sytuację odwrotną
d. zgięcie głowy do klatki piersiowej wywołuje wyprost kończyn górnych i zgięcie
kończyn dolnych, a odchylenie głowy do tyłu powoduje sytuację odwrotną

11.Symetryczny toniczny odruch szyjny dominuje w rozwoju reflektorycznym dziecka:
a. do 2 miesiąca życia
b. do 2 roku życia
c. między 1 a 2 rokiem życia
d. między 3 a 6 miesiącem życia

12.Odruch Galanta:
a. eksteroceptywne drażnienie bocznej powierzchni tułowia powoduje zgięcie kończyny
dolnej po stronie bodźca
b. eksteroceptywne drażnienie bocznej powierzchni tułowia powoduje zgięcie głowy w
stronę bodźca
c. eksteroceptywne drażnienie bocznej powierzchni tułowia powoduje jego zgięcie w
stronę bodźca z jednoczesnym trójzgięciem kończyny dolnej po tej samej stronie
d. eksteroceptywne drażnienie bocznej powierzchni tułowia powoduje jego zgięcie w
stronę bodźca z jednoczesnym trójzgięciem kończyny dolnej po stronie przeciwnej
13.Odruch Galanta dominuje w rozwoju reflektorycznym dziecka:
a. między 3 a 4 miesiącem życia
b. między 3 a 4 rokiem życia
c. do 1 roku życia
d. do 8 miesiąca życia

14.Odruch Moro:
a. polega na gwałtownym odwiedzeniu kończyn górnych i często kończyn dolnych
podczas zadziałania silnego bodźca np. szarpnięcie pieluszki na której dziecko leży
b. polega na gwałtownym przywodzeniu kończyn górnych i często kończyn dolnych
podczas zadziałania silnego bodźca np. szarpnięcie pieluszki na której dziecko leży
c. powoduje prostowanie i przywodzenie kończyn dolnych podczas odgięcia głowy
d. powoduje zgięcie i odwodzenie kończyn dolnych podczas odgięcia głowy

15.Odruchy opuszkowe to:
a. odruchy toniczne chwytne rąk i stóp
b. TOB, ATOS i STOS
c. odruch skrócenia tułowia
d. odruch podparcia i pchnięcia kończyny

16.Reakcje nastawcze to:
a. automatyzmy ruchowe
b. reakcje głowy w przestrzeni, głowy na ciało oraz ciała na ciało
c. reakcje obronnego podporu
d. reakcje stowarzyszone

17.Reakcja spadochronowa należy do;
a. reakcji stowarzyszonych
b. dodatniej reakcji podparcia
c. reakcji obronnego podporu
d. automatyzmów ruchowych

18.Próba trakcyjna Prechtla polega na:
a. przejściu dziecka z leżenia tyłem do leżenia przodem poprzez obrót głowy
b. przejściu dziecka z leżenia tyłem do siadu poprzez pociąganie za przedramiona
c. zawieszeniu dziecka za dwie kończyny dolne głową w dół
d. zawieszeniu dziecka za jedną kończynę dolną głową w dół

19.Zawieszenie horyzontalne wg Landau'a to:
a. zawieszenie za klatkę piersiową w ułożeniu pronacyjnym
b. zawieszenie za klatkę piersiową w ułożeniu supinacyjnym
c. zawieszenie w ułożeniu bocznym; dziecko trzymane oburącz za klatkę piersiową
d. zawieszenie za kończynę górną i dolną jednoimienną

20.Zawieszenie poziome wg Vojty to:
a. zawieszenie za kończynę górną i dolną jednoimienną
b. zawieszenie za klatkę piersiową w ułożeniu pronacyjnym
c. zawieszenie w ułożeniu bocznym; dziecko trzymane oburącz za klatkę piersiową
d. zawieszenie za jedną kończynę dolną głową w dół

21.Zawieszenie pionowe pod pachami to:
a. zawieszenie za klatkę piersiową w ułożeniu supinacyjnym
b. zawieszenie za klatkę piersiową
c. zawieszenie w ułożeniu bocznym; dziecko trzymane oburącz za klatkę piersiową
d. zawieszenie za klatkę piersiową w ułożeniu pronacyjnym

22.Zawieszenie poziome wg Collis to:
a. zawieszenie za kończynę górną i dolną jednoimienną
b. zawieszenie za klatkę piersiową
c. zawieszenie w ułożeniu bocznym; dziecko trzymane oburącz za klatkę piersiową
d. zawieszenie za jedną kończynę dolną głową w dół

23.Zawieszenie pionowe wg Collis to:
a . zawieszenie za kończynę górną i dolną jednoimienną
b. zawieszenie za klatkę piersiową
c. zawieszenie w ułożeniu bocznym
d. zawieszenie za jedną kończynę dolną głową w dół

24.Zawieszenie pionowe wg Peiper - Isbert to:
a. zawieszenie za kończynę górną i dolną jednoimienną
b. zawieszenie za klatkę piersiową
c. zawieszenie za dwie kończyny dolne głową w dół; dziecko trzymane za uda
d. zawieszenie za jedną kończynę dolną głową w dół

25.Motoryka mała to:
a. rozwój mowy biernej (rozumienie) i czynnej (mówienie)
b. koordynacja wzrokowo - ruchowa
c. rozwój kontaktów społecznych
d. postawa i lokomocja

26.Motoryka duża to:
a. koordynacja wzrokowo - ruchowa
b. postawa i lokomocja
c. rozwój emocjonalny
d. rozwój intelektualny

27.Linia rozwoju motorycznego między innymi przedstawia się od:
a. ruchów złożonych do ruchów prostych
b. ruchów selektywnych do ruchów globalnych
c. od ruchów pojedynczych do reakcji masowych
d. od głowy i obręczy barkowej do miednicy i kończyn dolnych

28.Lokomocja kwadripedalna to:
a. czworakowanie
b. pełzanie
c. chód
d. przetaczanie

29. Lokomocja dipedalna to:
a. pełzanie
b. czworakowanie
c. chód
d. przetaczanie

30.Umiejętność samodzielnego sprężynowania kończyn dolnych dziecko osiąga w wieku:
a. 6 miesiąca życia
b. 4 miesiąca życia
c. 1 roku życia
d. 9 miesiąca życia

31.Przemieszczanie się w pozycji „niedźwiadka” zazwyczaj następuje w:
a. 9 miesiącu życia
b. 1 roku życia
c. 7 miesiącu życia
d. 5 miesiącu życia

32.Obroty wokół osi pępka dziecko osiąga w wieku:
a. 3 miesięcy
b. 5 miesięcy
c. 7 miesięcy
d. 9 miesięcy

33.Rozwój sięgania i chwytu następuje w:
a. 4 - 5 miesiącu życia
b. 2 - 3 miesiącu życia
c. 6 - 7 miesiącu życia
d. około 1 roku życia

34.”Pływanie” to wzorzec motoryczny polegający na:
a. nadmiernym odchyleniu głowy w tył w różnych pozycjach ułożenia ciała
b. maksymalnym wyproście ciała i przenoszeniu jego ciężaru w przód i w tył w
pozycji pronacyjnej
c. unoszeniu głowy i miednicy w pozycji supinacyjnej
d. naprzemiennych ruchach kończyn górnych i dolnych w pozycji leżenia przodem lub tyłem

35.”Pływanie” występuje około:
a. 4 miesiąca życia
b. 2 miesiąca życia
c. 1 roku życia
d. 5 miesiąca życia

36.Stabilizacja łopatki następuje około:
a. 2 miesiąca życia
b. 6 miesiąca życia
c. 8 miesiąca życia
d. 1 roku życia

37.Pierwsze próby przekraczania ręką linii środkowej ciała (także oczu) pojawiają się około:
a. 5 miesiąca życia
b. 2 miesiąca życia
c. 9 miesiąca życia
d. 1 roku życia

38.Konsekwencją typu hipotonicznego I głównie są:
a. przykurcze i deformacje
b. gwałtowne zmiany napięcia posturalnego
c. ruchy atetotyczne
d. przewaga retrakcji nad protrakcją łopatek

39. Konsekwencją typu hipotonicznego II głównie są:
a. ufiksowanie w pozycjach przez powstające przykurcze
b. gwałtowne zmiany napięcia posturalnego i ruchy atetotyczne
c. przewaga protrakcji nad retrakcją łopatek
d. reakcje stowarzyszone

40.Mózgowe porażenie dziecięce to:
a. trwałe, lecz nie niezmienne, zaburzenie postawy ciała i ruchu spowodowane
uszkodzeniem OUN we wczesnym stadium jego rozwoju
b. opóźnienie psychomotoryczne spowodowane zmianami OUN w późnym stadium
jego rozwoju
c. trwałe i niezmienne zaburzenie postawy ciała i ruchu spowodowane
uszkodzeniem OUN we wczesnym stadium jego rozwoju
d. jednorodny zespół chorobowy o postępujących zaburzeniach ruchowych, będących
następstwem uszkodzenia OUN

41.Wyróżnia się następujące postacie (zespoły) m.p.dz.:
a. centralna, obwodowa i mieszana
b. atetotyczna, dystoniczna i spastyczna
c. spastyczna, ataktyczna i dyskinetyczna
d. piramidowa, pozapiramidowa i spastyczna

42.Hemiplegia to:
a. obustronny niedowład połowiczy
b. obustronny niedowład kurczowy
c. niedowład połowiczy
d. niedowład kurczowy

43.Diplegia to:
a. niedowład kończyn górnych
b. niedowład kończyn dolnych
c. niedowład czterokończynowy z przewagą zajęcia kończyn górnych
d. niedowład czterokończynowy z przewagą zajęcia kończyn dolnych

44.Quadriplegia to:
a. postać spastyczna m.p.dz.
b. postać wiotka m.p.dz.
c. postać móżdżkowa m.p.dz.
d. postać ataktyczna m.p.dz.
45.Ko - kontrakcja to:
a. nadmierny wyprost szyi - odgięcie głowy
b. asymetryczne ustawienie głowy i szyi
c. fizjologiczny współskurcz mięśni a celu stabilizacji danego odcinka
d. rozdzielenie ruchów ciała
46.Hipotonia oznacza:
a. zmienne napięcie posturalne
b. obniżone podstawowe napięcie posturalne wykraczające poza granice normy
c. trudności w zapoczątkowaniu ruchu lub utrzymaniu pozycji
d. podwyższone podstawowe napięcie posturalne

47.Hipertonia oznacza:
a. brak oporu dla ruchu biernego
b. brak możliwości przeciwstawienia się sile grawitacji
c. podwyższone podstawowe napięcie posturalne
d. to zdolność „dynamicznej stabilizacji”

48.Atetoza oznacza:
a. zmienne w krótkim czasie i niemożliwe do przewidzenia napięcie posturalne
b. niezmienne obniżone napięcie posturalne
c. niezmienne wzmożone napięcie posturalne
d. kontrolowane napięcie posturalne

49.Ataksja oznacza:
a. obszerne, niekontrolowane ruchy
b. zaburzenia zborności ruchowej
c. skoordynowane ruchy
d. stabilizację danego odcinka ciała

50.Dysocjacja to:
a. rozdzielenie ruchów ciała
b. stabilizacja poszczególnych odcinków ciała
c. wygórowany współskurcz mięśni
d. obniżony współskurcz mięśni

51.Torowanie to technika:
a. Vojty polegająca na wyzwalaniu odruchowej aktywności
b. Vojty polegająca na wyzwalaniu aktywności antygrawitacyjnej
c. NDT-Bobath polegająca na ułatwianiu reakcji nastawczych i równoważnych
d. NDT-Bobath polegająca na utrwalaniu wpływu tonicznej aktywności odruchowej

52.Hamowanie to technika:
a. Vojty polejgająca na hamowaniu odruchowej aktywności
b. Vojty polegająca na hamowaniu aktywności antygrawitacyjnej
c. NDT-Bobath polegająca na hamowaniu reakcji nastawczych i równoważnych
d. NDT-Bobath polegająca na hamowaniu wpływu tonicznej aktywności odruchowej

53.Techniki wchodzące w skład metody Vojty to:
a. odruchowe pełzanie i wyrównanie posturalne
b. hamowanie i torowanie
c. odruchowe pełzanie i obracanie
d. torowanie i utrwalanie

54.Uszkodzenie typu Duchenne'-Erba obejmuje splot ramienny:
a. na poziomie korzeni C5 i C6
b. na poziomie korzeni C8 i Th11
c. na poziomie korzenia C7
d. na poziomie korzenia Th 11

55.Uszkodzenie typu Dejerine - Klumpke obejmuje splot ramienny:
a. na poziomie korzeni Th11
b. na poziomie korzeni C8 i Th11
c. na poziomie korzenia C7
d. na poziomie korzenia C5 i C6

56.Objaw (zespół) Hornera, przy uszkodzeniu splotu ramiennego, polega na:
a. zwracaniu się gałek ocznych ku górze przy próbie ich zamknięcia
b. obwodowym uszkodzeniu nerwu twarzowego i opadaniu kącika ust po stronie chorej
c. wibracji mięśnia okrężnego oka podczas zaciskania powieki po stronie chorej
d. zapadnięciu się gałki ocznej, zwężeniu źrenicy i opadnięciu powieki po stronie chorej

57.Uszkodzenie nerwu strzałkowego głębokiego powoduje:
a. końsko - szpotawe ustawienie stopy
b. końskie ustawienie stopy
c. szpotawe ustawienie stopy
d. koślawe ustawienie stopy

58.Tarń dwudzielna utajona charakteryzuje się:
a. wynicowaniem opon i rdzenia kręgowego
b. brakiem zespolenia łuków kręgowych najczęściej bez uszkodzeń rdzenia i opon
c. brakiem zespolenia jednego lub kilku łuków kręgowych z uszkodzeniem rdzenia i opon
d. brakiem zespolenia większej liczby łuków kręgowych z uszkodzeniem rdzenia i opon

59. Przepuklina oponowo - rdzeniowa charakteryzuje się:
a. wynicowaniem opon i rdzenia
b. brakiem zespolenia łuków kręgowych najczęściej bez uszkodzeń rdzenia i opon
c. brakiem zespolenia jednego lub kilku łuków kręgowych z uszkodzeniem rdzenia i opon
d. brakiem zespolenia większej liczby łuków kręgowych z uszkodzeniem rdzenia i opon

60.Stały wyciek płynu mózgowo - rdzeniowego występuje przy:
a. tarni dwudzielnej
b. przepuklinie oponowo - rdzeniowej
c. przepuklinie oponowej
d. wynicowaniu opon i rdzenia

61.Do miopatii zalicza się:
a. dystrofię Duchenne'a
b. chorobę Werdniga - Hofmanna
c. chorobę Kugelberga - Welander
d. zespół Hornera

62.Do postaci rdzeniowych zaników mięśniowych należy:
a. p. Beckera
b. p. Duchenne'a
c. p. Werdniga - Hofmanna
d. p. dwuobręczowa

63.Pseudodystroficzna łagodna postać RZM to:
a. p. Kugelberga - Welander
b. p. Beckera
c. p. Duchenne'a
d. p. Werdniga - Hofmanna

64.Objaw Gowersa to:
a. pochylenie tułowia dziecka w stronę nogi podpierającej, przy staniu jednonóż
b. wyprost kończyn dolnych następujący podczas postawienia stóp dziecka na podłożu
c. pchnięcie stopy w stronę bodźca drażniącego jej podeszwę
d. „wspinanie się dziecka po sobie” podczas przyjmowania przez nie pozycji stojącej

65.Objaw Trendelenburga to:
a. zgięcie tułowia w stronę bodźca drażniącego jego boczną powierzchnię
b. podążanie kończyny dolnej za bodźcem podczas drażnienia skóry jej podeszwy
c. opadanie miednicy po stronie odciążonej w fazie podporu na jednej nodze
d. pochylenie tułowia w stronę nogi odciążonej podczas stania na jednej nodze

66.Objaw Duchenne'a to:
a. pochylenie tułowia w stronę nogi podporowej podczas stania na jednej nodze
b. opadanie miednicy po stronie odciążonej w fazie podporu na jednej nodze
c. przywodzenie kończyny dolnej podczas drażnienia podeszwy drugiej kończyny
d. wyprost zgiętej kończyny dolnej podczas drażnienia skóry jej podeszwy

67.Celem kompensacyjnego mechanizmu Puttiego jest:
a. skoordynowanie we wzorcach ruchowych reakcji nastawczych i równoważnych
b. kontrola i zabezpieczenie reakcji stowarzyszonych
c. hamowanie wpływu tonicznej aktywności odruchowej
d. zrównoważenie ciała i zabezpieczenie funkcji podporowej przy zaistniałej patologii

68.Mechanizm Puttiego odbywa się na drodze:
a. przodopochylenia miednicy, przeprostu kolana i szpotawego ustawienia stopy
b. przodopochylenia miednicy, przeprostu kolana i końskiego ustawienia stopy
c. tyłopochyleniu miednicy, przeprostu kolana i szpotawego ustawienia stopy
d. tyłopochyleniu miednicy, przeprostu kolana i końskiego ustawienia stopy

69.Prawidłowy mechanizm odruchu postawy zapewnia:
a. zdolność aktywnego przeciwstawiania się sile ciężkości
b. rozwój reakcji masowych
c. aktywność odruchów tonicznych
d. funkcjonowanie globalnych synergii mięśniowych

70.Dzięki uzyskaniu centralnej stabilizacji ciała między innymi możliwe jest:
a. doskonalenie odruchów rdzeniowych
b. uruchomienie mechanizmów kompensacyjnch
c. rozwijanie ruchów selektywnych
d. pogłębianie ruchów prostych

71.Ruchy selektywne to:
a. ruchy nieskoordynowane
b. swobodne ruchy poszczególnymi częściami ciała
c. ruchy globalne
d. ruchy wspomagające kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny

72.Ustawienie nożycowe kończyn dolnych obserwowane jest w:
a. diplegii
b. atetozie
c. hemiplegii
d. choreoatetozie

73. Dyzartria to:
a. niedosłuch
b. zaburzenia mowy
c. ubóstwo ruchowe
d. zez

74. Ruchy pląsawiczo - atetotyczne występują:
a. w obustronnym niedowładzie połowiczym
b. w obustronnym niedowładzie kurczowym
c. w postaci dyskinetycznej
d. w zespole ataktycznym

75.Jednostronny objaw Babińskiego występuje w:
a. quadriplegii
b. diplegii
c. hemiplegii
d. triplegii

76.Elementem antygrawitacyjnego mechanizmu kompensacyjnego jest:
a. blokada funkcjonalna
b. centralna stabilizacja ciała
c. stopniowa pionizacja
d. normotonia

77.Kręcz szyi to skrócenie:
a. mięśnia podobojczykowego
b. mięśnia szerokiego szyi
c. mięśnia mostkowo - obojczykowo - sutkowego
d. mięśnia dźwigacza łopatki

78.Połowa twarzy po stronie kręczu szyi jest:
a. wydłużona w wymiarze podłużnym i skrócona w wymiarze poprzecznym
b. skrócona w wymiarze podłużnym i poszerzona w wymiarze poprzecznym
c. poszerzona w wymiarze podłużnym i poprzecznym
d. skrócona w wymiarze podłużnym i poprzecznym

79.Podłożem edukacji sensomotorycznej jest:
a. jakość mechanizmu antygrawitacyjnego
b. odruchowa aktywność toniczna
c. asymetria posturalna
d. zmienne podstawowe napięcie posturalne

80.Prawo cefalokaudalne oznacza rozwój motoryczny:
a. od ruchów prostych do złożonych
b. od ruchów globalnych do selektywnych
c. od głowy i obręczy barkowej do miednicy i kończyn dolnych
d. od reakcji masowych do ruchów pojedynczych

81.Prawo proksymalno - dystalne oznacza rozwój motoryczny:
a. od ruchów selektywnych do globalnych
b. od głowy i obręczy barkowej do miednicy i kończyn dolnych
c. od centralnej stabilizacji do mobilności obwodowej
d. od ruchów pojedynczych do złożonych

82.Prawidłowe podstawowe napięcie posturalne umożliwia:
a. aktywność w prawidłowych wzorcach motorycznych
b. rozwój reakcji masowych
c. torowanie odruchów rdzeniowych
d. hamowanie odruchów nastawczych

83.Kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny wspomaga:
a. wykonywanie ruchów swobodnych i rotacyjnych
b. rozwój ruchów selektywnych
c. aktywność w nieprawidłowych wzorcach motorycznych
d. rozwój centralnej stabilizacji ciała

84.Efekty prawidłowej kontroli głowy to między innymi:
a. dysocjacja łopatki względem kości ramiennej
b. dysocjacja miednicy względem kończyn dolnych
c. swobodne wysuwanie kończyn górnych
d. rozwój orientacji wokół linii środkowej ciała

85.Efekty prawidłowej kontroli obręczy barkowej to miedzy innymi:
a. dysocjacja głowy względem obręczy barkowej
b. odgięcie głowy
c. pronacja przedramion i zamknięcie dłoni
d. dysocjacja w obrębie kończyn dolnych

86.Efekty prawidłowej kontroli obręczy biodrowej to miedzy innymi:
a. stabilizacja łopatek na tylnej powierzchni klatki piersiowej
b. dysocjacja miedzy kończynami dolnymi
c. pronacja stóp
d. elongacja szyi

87.Podstawowy wzorzec ruchu to integracja napięcia mięśni:
a. prostowników w płaszczyźnie strzałkowej i zginaczy w płaszczyźnie strzałkowej
b. prostowników w płaszczyźnie strzałkowej i zginaczy a płaszczyźnie czołowej
c. prostowników w płaszczyźnie czołowej i zginaczy w płaszczyźnie horyzontalnej
d. prostowników w płaszczyźnie horyzontalnej i zginaczy w płaszczyźnie czołowej

88.Kontrola bilateralna to skoordynowana aktywność:
a. obu kończyn górnych
b. obu kończyn dolnych
c. obu stron ciała
d. obu kończyn górnych i dolnych

89.Faza I rozwoju napięcia posturalnego charakteryzuje się:
a. wyprostem i odwiedzeniem
b. wyprostem i przywiedzeniem
c. zgięciem i odwiedzeniem
d. zgięciem i przywiedzeniem

90.Faza II rozwoju napięcia posturalnego charakteryzuje się:
a. wyprostem i odwiedzeniem
b. wyprostem i przywiedzeniem
c. zgięciem i odwiedzeniem
d. zgięciem i przywiedzeniem

91.Faza III rozwoju napięcia posturalnego charakteryzuje się:
a. wyprostem z silnym odwiedzeniem
b. zgięciem z silnym odwiedzeniem
c. wyprostem ze słabym odwiedzeniem
d. zgięciem ze słabym odwiedzeniem

92.Faza IV rozwoju napięcia posturalnego charakteryzuje się:
a. silnym wyprostem
b. silnym zgięciem
c. rotacją wokół osi ciała
d. wyprostem i przywiedzeniem

93. Faza V rozwoju napięcia posturalnego charakteryzuje się:
a. wyprostem i przywiedzeniem
b. zgięciem i odwiedzeniem
c. silnym wyprostem
d. progresją rozwoju

94.W I typie hipotonicznym klatka piersiowa przeważnie jest:
a. lejkowata
b. szewska
c. beczkowata
d. kurza

95.W II typie hipotonicznym klatka piersiowa przeważnie jest:
a. lejkowata
b. beczkowata
c. stożkowata
d. kurza

96.Metoda Domana - Delacato polega na:
a. wykorzystaniu i manipulowaniu punktami kluczowymi ciała
b. stymulacji odruchowego pełzania i obracania
c. stymulacji sensorycznej z wykorzystaniem technik patterningu
d. aktywizacji koordynacyjnego kompleksu motorycznego

97.Metoda Integracji Sensomotorycznej - Ayres polega na:
a. stymulacji przedsionkowej, proprioceptywnej i dotykowej
b. stymulacji odruchowych stref lokomocyjnych
c. wykorzystaniu wyłącznie technik terapii taktylnej
d. wykorzystaniu etapów rozwoju filogenetycznego

98.Kinesiotaping opiera się na zastosowaniu:
a. technik patterningu
b. odruchowych stref lokomocyjnych
c. technik terapii taktylnej
d. plastrów wpływających na funkcję mięśni

99.Gipsy hamujące w większości przypadków należy stosować w:
a. atetozie dyskinetycznej
b. diplegii spastycznej
c. ataksji móżdżkowej
d. atetozie dystonicznej

100.Metoda Świetlany Masgutowej wykorzystuje:
a. techniki terapii taktylnej
b. etapy rozwoju filogenetycznego
c. odruchowe strefy lokomocyjne
d. techniki patterningu

Pytania - neurologia

1. W przypadku uszkodzenie rdzenia w odcinku piersiowym :
a. zachowana jest funkcja kończyn górnych
b. zachowana jest funkcja kończyn dolnych
c. występuje pęcherz autonomiczny
d. zaburzona jest funkcja oddechowa

2. Paraplegia to:
a. uszkodzenie kończyn dolnych
b. uszkodzenie kończyn prawych lub lewych
c. uszkodzenie 4 kończyn
d. uszkodzenie 1 kończyny

3. Możliwość chodu naprzemiennego zachodzi w:
a. uszkodzeniu odcinka piersiowego kręgosłupa poniżej Th6
b. uszkodzeniu odcinka lędźwiowego kręgosłupa
c. uszkodzeniu odcinka szyjnego
d. uszkodzeniu odcinka piersiowego poniżej Th10

4. Wysokie aparaty szynowe z koszem biodrowym stosowane są :
a. w uszkodzeniu szyjnego odcinka kręgosłupa
b. w uszkodzeniu piersiowego odcinka kręgosłupa od Th6
c. w uszkodzeniu piersiowego odcinka kręgosłupa od Th12
d. w uszkodzeniu odcinka lędźwiowego

5. Do powikłań występujących u chorych z paraplegią nie należą:
a. odleżyny
b. zaburzenia układu moczowego
c. zaburzenia oddechowe
d. afazja

6. W uszkodzeniu górnego neuronu ruchowego występuje:
a. pęcherz automatyczny
b. pęcherz wiotki
c. pęcherz autonomiczny
d. żaden z wyż. wymienionych

7. Naukę opróżniania pęcherza prowadzi się u chorych
a. z pęcherzem automatycznym
b. z pęcherzem autonomicznym
c. z pęcherzem wiotkim
d. z żadnym z wymienionych

8. Chód kangurowy to chód:
a. 4-ro taktowy
b. 2 taktowy
c. 3 taktowy
d. naprzemienny

9. Wyłącznie chód kangurowy możliwy jest u chorych z uszkodzeniem:
a. Th1-Th3
b. Th4-Th7
c. Th8-Th10
d. Th12-L2

10. Stymulacje pęcherza stosujemy w przypadku:
a. pęcherza automatycznego
b. pęcherza reflektorycznego
c. pęcherza wiotkiego
d. żadnego z wymienionych

11. Tetraplegia dotyczy uszkodzenia kręgosłupa w odcinku:
a. C1-C4
b. C5-C7 ale zastanawia mnie tez odp a
c. Th1-Th12
d. L1-S2

12. W uszkodzeniu rdzenia kręgowego, zapobieganie powikłaniom oddechowym, odleżynom
i kontrola pęcherza moczowego to zadania okresu:
a. wstrząsu rdzeniowego
b. odnowy i kompensacji
c. stabilizacji fizjopatologicznej
d. adaptacji psychosomatycznej

13. W procesie Aktywnej Rehabilitacji uczestniczą:
a. chorzy po udarach
b. parkinsonicy
c. chorzy z uszkodzeniem rdzenia
d. chorzy z SM

14. Bandażowanie kończyn dolnych i brzucha w czasie pionizacji u chorych z uszkodzeniem
rdzenia stosujemy w celu:
a. wzmocnienia kończyn
b. zapobiegania omdleniom
c. przeciwbólowo
d. dopasowania protez

15. Do odległych skutków urazów rdzenia nie zaliczamy:
a. osteoporozy
b. kamicy nerkowej
c. anoreksji
d. kamicy pęcherza

16. Ocena niesprawności ruchowej wg Kurtzke'go podstawę programu terapii:
a. długofalowej u chorych z SM
b. krótkoterminowej u chorych z SM
c. u parkinsoników
d. u chorych po udarach

17. Cykliczna zmienność w ciągu dnia sprawności charakteryzuje pacjentów:
a. z SM
b. z parkinsonizmem
c. po udarach
d. z uszkodzeniem rdzenia

18. Oceny mięśnia spastycznego dokonam:
a. testem siły mięśniowej /Lowetta/
b. skalą Aschwortha
c. skalą Webstera
d. EMG

19. Z objawami SM nie kojarzą się:
a. rzuty i remisje
b. plaki
c. faza „on” i „off”
d. objaw Lermitha

20. Fazy „włączenia i wyłączenia” dotyczą:
a. etapów parkinsonizmu
b. cyklicznej sprawności niesprawności parkinsoników
c. trudności z rozpoczęciem ruchu parkinsoników
d. żadnego z nich

21. Pacjentów z parkinsonizmem cechuje:
a. sztywność poranna
b. wiotkość
c. sztywność typu koła zębatego
d. spastyczność

22. Badanie wg kwestionariusza UPDRS stosowane jest:
a. w udarach
b. w parkinsoniźmie
c. w SM
d. w uszkodzeniu rdzenia

23. Uszkodzenie „automatyzmów ruchowych” wymaga:
a. ćwiczeń odruchowych
b. ćwiczeń rónoważnych
c. ćwiczeń rozluźniających
d. ćwiczeń Frenkla

24. Do zespołu hipotoniczno-hiperkinetycznego zaliczamy:
a. parkinsonizm
b. hemiplegie
c. pląsawice
d. mioklonie

25. Która z wymienionych struktur układu nerwowego odpowiada za koordynację:
a. kora mózgowa
b. jądra podstawy
c. pień mózgu
d. n. obwodowy

26. Zespół hipertoniczno-hipokinetyczny charakteryzuje się:
a. bradykinezją
b. obniżeniem napięcia mięśniowego
c. występowaniem ruchów pląsawiczych
d. obj. scyzorykowym

27. Do objawów zaburzeń funkcji móżdżku należą wszystkie poniższe z wyjątkiem:
a. hipotoni
b. zamazanej skandowanej mowy
c. drżenia spoczynkowego z towarzyszącym objawem “kręcenia pigułki”
d. adiadochokinezy

28. Drżenie zamiarowe to niezborność ruchowa:
a. występująca na całym przebiegu ruchu;
b. odchylenia nasilające się przy zbliżaniu się do celu;
c. ostre szarpnięcie na przebiegu całego ruchu;
d. zaburzenia ruchowe w uszkodzeniach kory mózgu.

29. Ruchy mimowolne to /wskaż błąd/:
a. ruchy pląsawice
b. drżenie pęczkowe
c. ruchy atetotyczne
d. ruchy torsyjne.

30. Charakterystyczne dla choroby Parkinsona jest:
a. sztywność mięśni;
b. spastyczność mięśni, drżenie mięśniowe;
c. wiotkość, atetoza,
d. sztywność mięśni, ruchy torsyjne.

31. Ataksja to zaburzenia ruchów czynnych:
a. pochodzenia móżdżkowego nie nasilające się bez kontroli wzrokowej;
b. pochodzenia móżdżkowego nasilające się bez kontroli wzrokowej;
c. pochodzenia tylnosznurowego nie nasilające się bez kontroli wzrokowej;
d. z czuciowych nerwów obwodowych nie nasilające się bez kontroli wzrokowej.

32. Wskaż błąd - oczopląs, mowa skandowana, drżenie zamiarowe to:
a. objawy SM
b. triada Charkota
c. objawy Parkinsonizmu
d. postać móżdżkowa SM.

33. Zasady ćwiczeń Frenkla:
a. coraz bardziej skomplikowane ćwiczenia koordynacyjne
b. coraz szybsze ćwiczenia symetryczne
c. ćwiczenia z wzrastającym oporem
d. ćwiczenia z wykorzystaniem biofeedbacku.

34. Zaburzenia chodu pochodzenia pozapiramidowego charakteryzujemy jako:
a. chód defiladowy
b. chód koszący
c. chód szczudłowaty
d. chód kaczkowaty

35. Stwardnienie rozsiane charakteryzuje się :
a. wieloogniskowym uszkodzeniem OUN;
b. wieloogniskowym uszkodzeniem obwodowego układu nerwowego;
c. postępującym zanikiem mieliny w obwodowym układzie nerwowym;
d. niedorozwojem mieliny w OUN.

36. Do oceny sprawności osoby po udarze wykorzystuje się:
a. skale uszkodzeń
b. skale funkcjonalne
c. skale jakości życia
d. testy oceny narządu ruchu

37. Objaw zaniedbania połowiczego to:
a. brak ruchu po stronie chorej
b. występowanie synergii po stronie porażonej
c. zapominanie o stronie porażonej
d. utrata czucia

38.Osoby z zespołem „neglect” nie układa się:
a. na plecach, stroną porażoną do ściany
b. na plecach, stroną porażoną do pokoju
c. na stronie porażonej
d. na brzuchu

39. Pozycje ułożeniowe hemiplegika stosowane są w celu /wskaż błąd/:
a. unikania odleżyn
b. hamowania synergii
c. unikania powikłań oddechowych
d. zmniejszania bolesności

40. Pionizacja nie jest wskazana u pacjenta z hemiplegią:
a. wiotkiego
b. spastycznego z dużymi synergiami
c. z zaniedbaniem połowiczym
d. za afazją

41. Wzmocnienie wzorców spastycznych u hemiplegika występuje:
a. w wyniku zaburzeń równowagi w pozycjach wyższych
b. gdy ćwiczy stronę porażoną ale bardzie b
c. gdy ma apraksję
d. u pacjenta wiotkiego

42. Zmiany martwicze w ścianach naczyń są powodem: miedzy b i d
a. zatorów
b. zakrzepów
c. krwotoków
d. zawałów

43. Charakterystyczne dla uszkodzenia ośrodkowego neuronu ruchowego jest /wskaż błąd/:
a. wygórowane napięcie o typie spastyczności
b. wygórowanie odruchów głębokich
c. drżenia pęczkowe
d. konusy

44. Wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące uszkodzeń ośrodkowego neuronu ruchowego
są prawdziwe z wyjątkiem:
a. powodują wystąpienie objawu Babińskiego
b. powodują brak odruchu kolanowego
c. są spowodowane najczęściej przez zaburzenia krążenia mózgowego
d. często dotyczą torebki wewnętrznej

45. Zawał obejmujący prawą torebkę wewnętrzną może prowadzić do wystąpienia wszystkich
wymienionych poniżej ubytków z wyjątkiem:
a. lewostronnej niedoczulicy
b. prawostronnego niedowidzenia połowiczego jednoimiennego
c. lewostronnego niedowładu nerwu twarzowego
d. objawu Babińskiego po stronie lewej

46. Afazja ruchowa Broki jest często związana z:
a. halucynacjami słuchowymi
b. agnozją palców
c. apraksją konstrukcyjną
d. uszkodzeniem ośrodkowego neuronu ruchowego

47. Nasilenie spastyczności powoduje:
a. selektywność ruchu
b. obniżenie synergii mięśniowych
c. hyperrefleksję
d. poprawę kontroli tułowia

48. Występowanie synergii mięśniowych u hemiplegika wiąże się z:
a. zaburzeniem czucia
b. brakiem kontroli korowej
c. wiotkością mięśni
d. ataksją

49. Które z objawów nie wskazują na obecność spastyczności:
a. klonusy
b. obj. scyzorykowy
c. obj. koła zębatego
d. synergie

50. Który bodziec powoduje obniżenie napięcia mięśniowego:
a. szybkie rozciąganie mięśnia
b. trakcja stawu
c. kompresja stawu z siłą mniejszą niż normalnie dźwigany ciężar
d. szybkie pocieranie skóry nad mięśniem

51. Zaburzenia mowy polegające na trudnościach z artykulacją dźwięków, nazywaniem
i powtarzaniem słów określamy jako:
a. afazja Broki
b. afazja czuciowa
c. afazja Wernickego
d. apraksja

52. Synergia zgięciowa to:
a. naturalna reakcja toniczna u człowieka
b. globalna odpowiedź ruchowa wyprzedzająca synergię wyprostną
c. odpowiedź ruchowa występująca po synergii wyprostnej
d. patologiczna reakcja ruchowa świadcząca o ciężkim uszkodzeniu

53. Charakterystyczne cechy niedowładów ośrodkowych to:
a. rozlane upośledzenie siły i zakresu ruchów czynnych
b. brak współruchów
c. brak odruchów patologicznych
d. obniżenie napięcia mięśni i odruchów

54. Niedowłady czterokończynowe charakterystyczne są dla uszkodzeń okolicy:
a. pnia mózgu
b. torebki wewnętrznej
c. rogów przednich rdzenia
d. kory mózgu

55. Charakterystyczne dla metody Bobath jest /wskaż błędną odpowiedź/:
a. zmiana patologicznych wzorców ruchowych
b. wykorzystanie reakcji odruchowych
c. rozwijanie ruchu w sekwencji rozwojowej
d. wykorzystanie patologicznych synergii zgięciowej i wyprostnej.

56. Patologiczne napięcie mięśniowe wykorzystane jest wg Bobath do:
a, stabilizacji pacjenta
b. szybszej pionizacji
c. hamowane w miarę możliwości
d. rozwoju siły pacjenta.

57. W celu ograniczenia rozwoju patologicznego wzorca ruchowego wg Bobath należy:
a. wzmocnić prawidłowy, fizjologicznie wcześniejszy wzorzec;
b. kompensować ruch zdrową kończyną;
c. efektywniej wykorzystać opór w ćwiczeniu;
d. unieruchomić kończynę.

58. Samoistny powrót funkcji wg Brunnstrum odbywa się etapami w kolejności: ale waham się czy to nie odp a
a. wiotkość, spastyczność- częściowe ruchy czynne, ruchy czynne;
b. spastyczność, ruchy czynne, patologiczne synergie, wiotkość;
c. wiotkość, spastyczność-patologiczne synergie, ruchy czynne;
d. wiotkość, ruchy czynne-patologiczne synergie, spastyczność.

59. Wg Brunnstrum aktywność ruchową w postaci patologicznych synergii należy:
a. hamować
b. wzmacniać
c. wykorzystywać do ćwiczeń i ukierunkować
d. wkomponować w aktywność fizjologiczną

60. Nadmierne prostowanie stawu kolanowego w fazie podporu występuje:
a. w uszkodzeniu n. strzałkowego
b. w uszkodzeniu n. piszczelowego
c. w uszkodzeniu n. kulszowego
d. w żadnym z nich

61. Zabiegi elektrostymulacji stosowane są:
a. w hemiplegii
b. w uszkodzeniu nerwów obwodowych
c. w SM
d. w zespołach bólowych kręgosłupa

62. Jakie zaburzenia chwytu występują u chorych z uszkodzeniem nerwu promieniowego
a. szczypcowego
b. siłowego
c. bocznego
d. cylindrycznego

63. W którym typie uszkodzenia n. obwodowego, równocześnie toczące się procesy regeneracji i degeneracji kończą się reinerwacją narządu końcowego:
a. aksonotmesis
b. neuropraksja
c. neurotmesis
d. neuralgia


64. Obniżenie odruchu ze ścięgna rzepki występuje często z obniżeniem siły mięśnia:
a. czworogłowego uda
b. biodrowo- lędźwiowego
c. piszczelowego przedniego
d. przywodziciela wielkiego

65. Na uszkodzenie n. pośrodkowego wskazuje objaw w postaci:
a. ręki “małpiej”
b. ręki cepowatej
c. ręki szponiastej
d. ręki butonierkowatej

66. Uszkodzenie n. strzałkowego sygnalizuje:
a. zmniejszony odruch ze ścięgna Achillesa
b. zaburzenie czucia w ok. kostki wewnętrznej
c. zmniejszenie siły mięśniowej m. piszczelowego przedniego
d. upośledzenie zginacza podeszwowego palców

67. Korzeń nerwowy L3-L4 jest początkiem nerwu
a. kulszowego
b. piszczelowego
c. udowego
d. strzałkowego

68. Odczyn zwyrodnienia występujący w badaniu n. obwodowego to:
a. brak reakcji na prąd faradyczny
b. tzw. “cisza” w obrazie EMG
c. brak reakcji na impuls prostokątny
d. wykres czynności mięśnia rzadki i zębiasty

69. Obniżenie pobudzenia motoneuronów alfa uzyskamy w wyniku stosowania bodźców:
a. żywe, jasne światło
b. szybki ruch
c. łagodne ciepło
d. duży zakres ruchu

70. Przeciwwskazaniem do stosowania metody PNF jest:
a. spastyczność
b. afazja
c. obniżenie napięcia mięśniowego
d. niewydolność krążeniowa

71. Metoda PNF oparta jest na :
a. fizjologicznym rozwoju czynności człowieka
b. kolejności sekwencji rozwojowej
c. kolejności pojawiania się patologicznych synergizmów
d. ruchach naturalnych

72. Regeneracja nerwu obwodowego wymaga: /wskaż błąd/
a. ciepła
b. zimna
c. stymulacji
d. witamin z grupy B

73. W uszkodzeniach n. obwodowego typu neuropraksja występuje:
a. zanik mięśnia
b. odczyn zwyrodnienia
c. zaburzenie czucia
c. odrost nerwu 2 mm /dobę

74. Uszkodzenie n. obwodowego powoduje:
a. niedowład mięśni
b. odruchy patologiczne
c. synergię zgięciową
d. nadwrażliwość czuciową

75. Upośledzenie zginacza promieniowego nadgarstka, nawracacza, zginacza głębokiego
palców i kciuka, mm. glistowatych promieniowych jest wynikiem uszkodzenia nerwu:
a. pośrodkowego
b. promieniowego
c. łokciowego
d. mięśniowo-skórnego

76. Objaw Mackiewicza wskazuje na uszkodzenie nerwu:
a. strzałkowego
b. udowego
c. promieniowego
d. łokciowego

77. Objawem upośledzenia n. promieniowego jest “ręka”:
a. małpia
b. kaznodziei
c. szponiasta
d. cepowata

78. Uszkodzenie obwodowego neuronu spowoduje wszystkie poniższe objawy lub ubytki
z wyjątkiem:
a. utraty odruchów rozciągowych
b. utraty odruchów powierzchownych
c. zaniku mięśni
d. objawu Babińskiego

79. W zespole tylniego przesunięcia jądra miażdżystego obserwuje się:
a. nasilenie objawów bólowych w czasie siedzenia
b. pogorszenie w trakcie chodzenia
c. poprawę w pozycji siedzącej
d. nasilenie objawów w trakcie przeprostów kręgosłupa

80. Zniszczenie rogów przednich rdzenia kręgowego powoduje powstanie wszystkich
poniższych objawów z wyjątkiem:
a. zniesienia odruchów miotatycznych
b. zmniejszenia masy mięśniowej
c. porażenia wiotkiego
d. objawu Babińskiego

81. Wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące przepukliny jądra miażdżystego są prawdziwe
z wyjątkiem:
a. powstaje w wyniku wypadnięcia jądra miażdżystego przez uszkodzony pierścień
włóknisty do kanału kręgowego
b. może dotyczyć ogona końskiego
c. zwykle dotyczy pojedynczego korzenia rdzeniowego
d. zwykle powoduje nietrzymanie moczu

82. Wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące zespołu końskiego są prawdziwe z wyjątkiem:
a. objawy są jednostronne
b. może być wynikiem wypadnięcia krążka międzykręgowego
c. dotyczy klasycznie korzeni rdzeniowych L3-C0
d. może powodować wystąpienie objawu Babińskiego

83. Wskazania do manualnych mobilizacji stawów kręgosłupa to:
a. hypomobilność
b. utrzymanie ruchomości
c. spondyloza
d. osteoporoza

84. Wg McKenzie z adaptacyjnym skróceniem tkanek miękkich, okołokręgosłupowych mamy
do czynienia w:
a. zespole zaburzeń posturalnych
b. zespole zaburzeń funkcjonalnych
c. zespole zaburzeń strukturalnych
d. w żadnym z wymienionych

85. Fenomen centralizacji bólu to /wskaż błąd/:
a. przesuwanie się bólu dośrodkowo
b. przesuwanie się bólu obwodowo
c. występuje tylko w zespole zaburzeń strukturalnych
d. jego występowanie wskazuje na terapeutyczną użyteczność ruchu, który go wywołuje.

86. Przykład objawów obecnych przy przodoprzesunięciu jądra miażdżystego stanowi:
a. zespół 1
b. zespół 2
c. zespół 5
d. zespół 7

87. Punkty uciskowe Valleixa są wrażliwe w przypadku rwy:
a. kulszowej
b. udowej
c. barkowej
d. żadnej z wymienionych

88. Jeżeli ból nie ustępuje pod wpływem spoczynku oraz nie nasila się pod wpływem ruchu,
to przyczyną jest:
a. uszkodzenie krążka miażdżystego
b. ZZSK
c. zaburzenie statyczne
d. wada wrodzona

89. Oddzielenie się kręgu S1 od kości krzyżowej to:
a. lumbalizacja
b. sakralizacja
c. kręgozmyk
d. żadna z wymienionych

90. Wymień mięśnie wskaźnikowe korzenia S1:
a. strzałkowy długi
b. piszczelowy tylny
c. przywodziciel długi
d. piszczelowy przedni.

91. Celem mobilizacji nerwu jest: /wskaż błąd/
a. rozciągnięcie nerwu w okresie przewlekłym
b. rozciągnięcie nerwu w okresie ostrym
c. zmniejszenie obrzęku
d. uelastycznienie blizny.

92. Uszkodzenie splotu barkowego typu Erba-Duchenne'a to:/wskaż błąd/
a. uszkodzenie na wysokości C5-C6
b. uszkodzenie na wysokości C8-Th1
c. zaburzenie przywodzenia łopatki, odwodzenia i rotacji zew. ramienia, zginania
przedramienia
d. uszkodzenie wymagające ułożenia na szynie odwodzącej.

93. Zespól uszkodzenia korzenia ruchowego charakteryzuje się /wskaż błąd/:
a. promieniowaniem bólu
b. spastycznością
c. nadwrażliwością bólową
d. zaburzeniem odruchów

94. Ćwiczenia w łańcuchach zamkniętych należy stosować w przypadkach:
a. bark hemiplegika
b. bark zamrożony
c. bark reumatoidalny
d. algodystroficzne zmiany stawu barkowego

95. W przypadku barku zamrożonego stosuje się:
a. redresje
b. trakcje
c. mobilizacje
d. ćwiczenia w odciążeniu

96. Kończyna górna wymaga odciążenia w przypadku:
a. choroby stożka rotatorów
b. bark hemiplegika
c. bark zamrożony
d. bark reumatoidalny

97. Objaw Lasequa jest symptomem:
a. rwy kulszowej
b. rwy udowej
c. urazu n. strzałkowego
d. urazu n. piszczelowego

98. Wymień mięśnie wskaźnikowe korzenia L4
a. piszczelowy przedni
b. piszczelowy tylni
c. prostownik długi palucha
d. czworogłowy uda (obie odpowiedzi są dobre ale ja jak cos zaznacze d )

99. W przypadku uszkodzenia nerwu strzałkowego niemożliwy jest :
a. chód na piętach
b. chód na palcach
c. odwracanie stopy
d. inwersja stopy

100. Upośledzenie chwytu bocznego kciuka /objaw Fromenta/ występuje w wyniku zaburzenia nerwu:
a. łokciowego
b. promieniowego
c. pośrodkowego
d.pachowego



Pytania ortopedia

1. Do zwichnięcia przedniego stawu ramiennego dochodzi najczęściej w skutek:
a. urazu bezpośredniego
b. upadku na kończynę przywiedzioną i zrotowaną na zewnątrz
c. upadku na kończynę odwiedzioną i zrotowaną na zewnątrz
d. silnego pociągnięcia za wyprostowaną i zrotowaną do wewnątrz kończynę

2. Całkowita lub częściowa utrata łączności- kontaktu powierzchni stawowych to:
a. skręcenie stawu
b. naciągnięcie i naderwanie
c. zwichniecie stawu
d. uszkodzenie ścięgien i torebki stawowej

3. W przypadku skręcenia stawu skokowego III° optymalnym sposobem ostatecznego
zaopatrzenia jest:
a. unieruchomienie w szynie podudziowej
b. unieruchomienie opaską elastyczną
c. unieruchomienie w gipsie udowym
d. unieruchomienie w bucie gipsowym

4. Najczęstsze następstwa złamania szyjki kości udowej:
a. nieprawidłowy zrost i staw rzekomy
b. martwica jałowa głowy i staw rzekomy szyjki
c. martwica jałowa głowy i nieprawidłowy zrost
d. nieprawidłowy zrost i choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego

5. Najczęstsze sposoby leczenia operacyjnego złamań szyjki kości udowej to:
a. gwóźdź gamma lub endoprotezoplastyka częściowa
b. pręty Endera i gipsowy but derotacyjny
c. śruby lub endoprotezoplastyka częściowa
d. zespolenie śrubą ryglowaną lub prętami Endera

6. Złamanie kostek goleni należy:
a. leczyć operacyjnie
b. nieoperacyjnie w opatrunku gipsowym
c. przede wszystkim czynnościowo
d. a) lub b)

7. Przy urazach stawu kolanowego najczęściej dochodzi do:
a. uszkodzenia łąkotki bocznej i obydwu więzadeł krzyżowych
b. uszkodzenia łąkotki przyśrodkowej więzadła krzyżowego tylnego i tylnej torebki stawowej
c. uszkodzenia łąkotki przyśrodkowej, więzadła krzyżowego przedniego i pobocznego przyśrodkowego
d. uszkodzenie łąkotki bocznej, więzadła krzyżowego przedniego i bocznego strzałkowego

8. W celu zapobiegania nawracających urazów w stawie skokowym (distorsio) należy:
a. stosować opaski elastyczne ortezy stabilizujące
b. unikać ćwiczeń z dużym obciążeniem i amplitudą
c. wykonywać ćwiczenia poprawiające koordynację i propriocepcję
d. stosować masaże podwodne i ciepłolecznictwo

9. W szóstym tygodniu po rekonstrukcji ACL nie wykonuje się:
a. ćwiczeń na szynie CPM (artromot)
b. ćwiczeń czynnych w łańcuchach zamkniętych
c. ćwiczeń biernego wyprostu
d. mobilizacji i ćwiczeń kokonitrakcji

10. Przy zwichnięciu przednim stawu łokciowego najczęściej dochodzi do złamania:
a. wyrostka dziobiastego
b. głowy kości promieniowej
c. głowy kości ramiennej
d. wyrostka łokciowego

11. „ Ręka błogosławiąca” to wynik uszkodzenia:
a. nerwu pośrodkowego na wysokości nadgarstka
b. nerwu łokciowego
c. nerwu pośrodkowego powyżej nadgarstka (na wysokości kości ramiennej)
d. nerwu pośrodkowego

12. Przykurcz Volkmana powstaje w wyniku:
a. wadliwego unieruchomienia- zespolenia kończyny
b. nieodpowiedniego postępowania rehabilitacyjnego- duże natężenie ćwiczeń i zabiegów fizykalnych
c. niedokrwienia kończyny z postępującym zwyrodnieniem nerwów i mięśni
d. zbyt późnego wszczęcia usprawniania kończyny

13. Zniekształcenie elementów kostnych kręgosłupa w skoliozie to:
a. rotacja
b. torsja i rotacja
c. torsja
d. żadne z powyższych

14. Do objawów drugorzędnych skoliozy zaliczamy:
a. zaburzenia ze strony narządów wewnętrznych
b. pozorne skrócenie kończyny dolnej
c. rotacja i torsja kręgów
d. garb żebrowy, deformacja miednicy i klatki piersiowej

15. Charakterystyczne objawy przy zaawansowanej zwyrodnieniowej chorobie stawów to:
a. występowanie bólów nocnych
b. ograniczenie ruchomości stawu
c. zniekształcenie obrysów zewnętrznych stawu
d. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

16. Różnica w objawach między zespołem bolesnego barku, a algadystroficznym bark- ręka
to:
a. zmiany troficzne w obrębie ręki
b. bolesność w okolicy obręczy barkowej i stawu ramiennego
c. przykurcze mięśniowe
d. nie ma różnicy

17. Kikut kineplastyczny ramienia i przedramienia to:
a. przecięcie kości kikuta i ponowne zespolenie pod kątem 45°- 60°
b. podłużne rozdzielenie kikuta przedramienia utworzenia dwóch palców
c. utworzenie tunelu w wybranych mięśniach kończyny górnej i klatki piersiowej.
d. Przykrycie kikuta fałdem mięśniowo- skórnym

18. Uszkodzenie kręgosłupa w odcinku szyjnym typu „smagnięcie biczem” (whiplash injury)
powstaje w wyniku:
a. skoku na „główkę” do płytkiej wody
b. upadku na pośladki z wysokości
c. uderzenia w okolicy szyi twardym przedmiotem
d. w wyniku uderzenia od tyłu w stojący lub wolno poruszający się pojazd

19. Stabilne złamania w dolnym odcinku piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa
stabilizujemy:
a. opatrunkiem gipsowym typu Minerwa
b. gorsetem Jevetta
c. klamrą Crutchfielda
d. kołnierzem Florida

20. Złamanie awulsyjne to:
a. złamanie z mechanizmu bezpośredniego
b. złamanie z mechanizmu skrętnego i zgięciowego
c. złamanie z pociągania przyczepu kostnego
d. złamanie ze zgniecenia

21. Łokieć tenisisty to entezopatia przyczepu bliższego
a. mięśni prostowników nadgarstka i palców
b. mięśni zginacza nadgarstka
c. mięsni krótkich ręki
d. mięśnia odwodziciela kciuka

22. Złamanie Galleazi to:
a. złamanie kości promieniowej
b. złamanie kości promieniowej i zwichnięcie w stawie promieniowo- łokciowym dalszym
c. złamanie kości łokciowej
d. złamanie kości łokciowej i zwichnięcie w stawie promieniowo- łokciowym bliższym

23. Największe ryzyko wystąpienia stawu rzekomego występuje przy złamaniu:
a. kości księżycowatej
b. kości grochowatej
c. kości łódeczkowatej
d. kości haczykowatej

24. Badaniem o najwyższej czułości i dokładności stosowanym w diagnostyce zespołu kanału nadgarstka jest:
a. EMG
b. USG
c. RTG
d. Wszystkie w jednakowym stopniu

25. Kciuk trzaskający to schorzenie dotyczące:
a. nerwu między- paliczkowego wspólnego
b. powięzi dłoniowej
c. pochewki ścięgna zginacza długiego kciuka
d. zwyrodnienia stawu między- paliczkowego kciuka

26. Choroba Dupuytrena występuje częściej:
a. u kobiet
b. u mężczyzn
c. u obu płci w jednakowym stopniu
d. u dzieci

27. Objaw klawisza jest charakterystyczny dla:
a. złamania obojczyka
b. zwichnięcia przedniego w stawie ramiennym
c. zwichnięcia w stawie mostkowo- obojczykowym
d. zwichnięcia w stawie obojczykowo- barkowym

28. Przy złamaniu na granicy 1/3 środkowej i 1/3 dalszej kości ramiennej może dojść do uszkodzenia:
a. nerwu łokciowego
b. nerwu promieniowego
c. nerwu pośrodkowego
d. nerwu pochodnego

29. Ból przy odwodzeniu czynnym ramienia w zakresie 70°- 120° wskazuje na:
a. uszkodzenie stożka ratatorów
b. zerwanie głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia
c. zwyrodnienie w stawie obojczykowo- barkowym
d. porażenie splotu barkowego

30. Testem balotowania rzepki oceniamy:
a. uszkodzenie łąkotki przysrodkowej
b. chondromalację rzepki
c. obecność płynu wysiękowego w stawie kolanowym
d. zerwanie więzadła ACL

31. Gorset Milvauke'a to gorset:
a. gipsowy całkowity
b. gipsowy częściowy
c. z oparciem na miednicy i potylicy oraz z użyciem pelot
d. wszystkie w/w odpowiedzi są nieprawidłowe

32. Złamanie szyjki kości udowej może być:
a. złamaniem wewnątrz i zewnątrz torebkowym
b. tylko zewnątrz torebkowym
c. tylko wewnątrz torebkowym
d. złamaniem w obrębie dystalnej części uda

33. Najlepsza proteza ręki to:
a. standardowa ręka Steepera
b. ręka bioelektryczna
c. Otto Bocka mechaniczna
d. standardowy hak dwudzielny

34. Szynę Denis-Browna zastosujesz przy:
a. płaskostopiu poprzecznym u dorosłych
b. w niestabilnym stawie skokowym u dorosłych
c. w doleczaniu stopy piętowej porażonej
d. w doleczaniu stopy końsko-szpotawej wrodzonej u dzieci


35.W chorobie Perthesa zastosujesz:
a. podwyższenie obcasa buta po stronie zdrowej i zmodyfikowana szynę Thomasa
b. ortezę stabilizacyjno-szynową kolana
c. pajacyk Grucy
d. protezę PTB

36. W chorobie Perthesa w leczeniu ułożeniowym zaleca się:
a. zgięcie odwiedzenie i rotację zewnętrzną uda
b. wyprost, przywiedzenie, rotację wewn. uda
c. tylko zgięcie w stawie biodrowym
d. wyprost, przywiedzenie i supinacje stopy

37. Co preferujesz w niestabilności kolana:
a. opatrunek gipsowy biodrowy
b. endoprotezę typu st. Geogr.
c. ortezę typu tutor ortopedyczny
d. but gipsowy

38. Choroba Osgood - Schlatera to martwica aseptyczna:
a. rzepki
b. guza piętowego
c. guzowatości kości piszczelowej
d. głowy kości udowej

39. Mechanizm dystrakcji polega na:
a. oddaleniu odcinka dalszego stawu przy ustabilizowanym odcinku bliższym
b. oddaleniu odcinka bliższego stawu przy ustabilizowaniu odcinka dalszego
c. równoczesnym oddaleniu obu odcinków stawu
d. docisku (kompresji) powierzchni stawowych

40. Genu recurvatum oznacza:
a. kolano zgięte
b. kolano przegięte
c. kolano szpotawe
d. kolano koślawe

41. Objaw Trendelenburga polega na:
a. opadaniu miednicy po stronie zdrowej przy obunożnym podparciu
b. opadaniu miednicy po stronie chorej przy obunożnym podparciu
c. opadaniu miednicy po stronie zdrowej przy jednonożnym podparciu
d. opadaniu miednicy po stronie chorej przy jednonożnym podparciu

42. Przykurcz ischemiczny Volkmana jest to:
a. określamy także jako zespół ciasnoty zespołów powięziowych
b. ciężkie powikłanie związane ze złamaniem kości piszczelowej
c. ciężkie powikłanie związane ze złamaniem kości strzałkowej
d. wszystkie w/w odpowiedzi są nieprawidłowe


43. Zespół Sudecka jest to bolesne obrzmienie tkanek okołostawowych wystepujące po:
a. po złamaniach kości
b. po zerwaniu przyczepu ścięgna
c. jest to typowa entezopatia
d. żadne z powyższych

44. Torebka stawowa składa się z następujących warstw:
a. jest jednowarstwowa
b. warstwy zewnętrznej włóknistej
c. warstwy wewnętrznej maziowej
d. obu wyżej wymienionych

45. Wrodzony kręcz szyi pochodzenia mięśniowego to wada spowodowana:
a. nawykowym ustawieniem głowy z pochyleniem jej w kierunku jednej ze stron
b. zmianami w mięśniu mostkowo-obojczykowo-sutkowym prowadzącymi do jego skrócenia
c. skróceniem mięśnia platysma
d. strukturalnymi zmianami kostnymi kręgów odc. piersiowego kręgosłupa

46. Łaciński termin „fractura” oznacza:
a. skręcenie kręgu
b. obrót kręgu
c. sklinowacenie kręgu
d. złamanie

47. W przypadku obustronnego zaniedbanego wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego
dziecko porusza się chodem:
a. brodzącym
b. kłaniającym
c. kaczkowatym
d. żadnym z tych rodzajów

48. Choroba Scheuermana dotyczy zaburzeń w budowie:
a. obręczy biodrowej
b. obręczy barkowej
c. trzonów kręgowych odcinka piersiowego kręgosłupa
d. odcinka szyjnego kręgosłupa

49. Skrót oznaczający więzadło krzyżowe - przednie to:
a. ACL
b. TCL
c. LCL
d. MCL

50. Łaciński termin „luxatio habitualis” oznacza:
a. nawykowe zwichnięcie
b. stłuczenie
c. sklinowacenie złamanie
d. złamanie z przemieszczeniem

Pulmonologia

• Mięśnie wydechowe właściwe to:

1. przepona

2. miesienie międzyżebrowy zewnętrzne

3. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

4. mięśnie brzucha

• Mięśnie wdechowe właściwe to:

1. mięsień zębaty przedni

2. miesienie międzyżebrowy zewnętrzne

3. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

4. mięśnie brzucha

• Mięśnie wdechowe pomocnicze to:

1. mięsień prosty brzucha

2. miesienie międzyżebrowy zewnętrzne

3. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

4. mięsień piersiowy mniejszy

• Mięśnie wydechowe pomocnicze to:

1. mięsień piersiowy mniejszy

2. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

3. miesienie pochyłe

4. mięsień prosty brzucha

• Do mięsni oddechowych nie należą:

1. mięsień piersiowy mniejszy

2. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

3. mięsień piersiowy większy

4. mięsień prosty brzucha

• Mięśnie wdechowe właściwe to:

1. przepona

2. przepona i mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne

3. przepona i mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

4. mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

• W spirometrii objętość TV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• W spirometrii objętość IRV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• W spirometrii objętość ERV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• W spirometrii objętość RV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• Objętość RV w warunkach prawidłowych wynosi około:

1. 25% TLC

2. 25% VC

3. 25% FRC

4. 25% FEV₁

• W skład pojemności TLC wchodzą następujące objętości:

1. TV + IRV,

2. TV + IRV + ERV

3. TV + IRV + ERV + RV

4. ERV + RV

• W skład pojemności VC wchodzą następujące objętości:

1. TV + IRV,

2. TV + IRV + ERV

3. TV + IRV + ERV + RV

4. ERV + RV

• W której z poniższych pozycji ciała najbardziej utrudniony jest wdech:

1. pozycja Trendelenburga

2. leżenie tyłem

3. siad

4. pozycja stojąca

• W której z poniższych pozycji ciała najbardziej ułatwiony jest wdech:

1. pozycja Trendelenburga

2. leżenie tyłem

3. siad

4. pozycja stojąca

• Długotrwały kaszel:

1. sprzyja powstaniu rozedmy płuc

2. sprzyja powstaniu odmy opłucnej

3. upośledza wypełnianie się krwią prawego przedsionka

4. prawidłowe są odpowiedzi a, b i c

• Objawem niewydolności oddechowej jest:

1. hipoksemia

2. duszność

3. sinica

4. wszystkie są prawdziwe

• Przeciwwskazania do oklepywania klatki piersiowej to:

1. zaleganie wydzieliny w drzewie oskrzelowym

2. wiek podeszły i osteoporoza

3. stany wzmożonego napięcia mięśniowego

4. prawidłowe są b i c

• Postać obturacyjna zaburzeń wentylacji płuc powstaje w następstwie:

1. przewlekłego zapalenia oskrzeli, astmy oskrzelowej, rozedmy płuc

2. astmy oskrzelowej, POCHP, wysiękowego zapalenia opłucnej

3. gruźlicy płuc, odmy opłucnej, nacieków zapalnych tkanki płucnej

4. rozstrzeni oskrzeli, zniekształceń klatki piersiowej, zwłóknienia płuc

• Fizjoterapia oddechowa w postaci ograniczającej ma na celu:

1. wzmocnienie mięśni klatki piersiowej

2. naukę kontroli odruchu kaszlu

3. nauczenie chorego oddychania torem górnożebrowym i rozciągnięcie mm. kl. piersiowej

4. nauczenie efektywnego, wydłużonego wydechu wraz z oddychaniem torem przeponowym

• Stosunek wdechu do wydechu w czasie ćwiczeń oddechowych powinien wynosić:

1. 0,5 : 1

2. 1 : 1

3. 1 : 3

4. 1 : 5

• Prężność (ciśnienie parcjalne) tlenu w powietrzu w pęcherzykach płucnych wynosi:

1. 100 mmHg

2. 80 mmHg

3. 60 mmHg

4. 40 mmHg

• Prężność (ciśnienie parcjalne) tlenu we krwi żylnej wynosi:

1. 57 mmHg

2. 47 mmHg

3. 37 mmHg

4. 27 mmHg

• Postać zaburzeń wentylacji w której zdolność rozszerzania się płuc jest zmniejszona, natomiast drożność oskrzeli - prawidłowa to postać:

1. obturacyjna

2. restrykcyjna

3. utajona

4. jawna

• Postać zaburzeń wentylacji w której drożność oskrzeli jest ograniczona to postać:

1. obturacyjna

2. restrykcyjna

3. utajona

4. jawna

• Do zaburzeń oddychania typy restrykcyjnego należą:

1. skolioza w odcinku piersiowym i przewlekłe zapalenie oskrzeli,

2. skolioza w odcinku piersiowym i klatka piersiowa lejkowata

3. klatka piersiowa lejkowta i przewlekle zapalnie oskrzeli

4. rozstrzenie oskrzeli i skolioza w odcinku piersiowym

• Do zaburzeń oddychania typu obturacyjnego należą:

1. wysiękowe zapalenie opłucnej i przewlekłe zapalenie oskrzeli

2. wysiękowe zapalenie opłucnej i skolioza w odcinku piersiowym

3. przewlekłe zapalenie oskrzeli i skolioza w odcinku piersiowym

4. przewlekłe zapalenie oskrzeli i astma oskrzelowa

• W zaburzeniach typu restrykcyjnego obserwujemy:

1. wzrost VC

2. brak zmiany VC

3. spadek VC

4. spadek RV

• W zaburzeniach obturacyjnych obserwujemy:

1. spadek VC

2. wzrost TV

3. spadek RV

4. wzrost RV

• Objętość powietrza pęcherzykowego nie biorącego udziału w wymianie gazów nazywamy:

1. przestrzenią bezużyteczną anatomiczną

2. przestrzenią bezużyteczną fizjologiczną

3. przestrzenią bezużyteczną pęcherzykową

4. przestrzenią bezużyteczną martwą

• Sytuacja w której powietrze dochodzi do pęcherzyków płucnych pozbawionych przepływu krwi na skutek zmian w naczyniach włosowatych to:

1. jawna niewydolność oddechowa

2. utajona niewydolność oddechowa

3. przeciek włośniczkowy

4. wentylacja daremna

• Sytuacja w której krew przepływa przez naczynia włosowate pęcherzyków płucnych, do których nie dotarło powietrze na skutek przeszkody oskrzelach to:

1. jawna niewydolność oddechowa

2. utajona niewydolność oddechowa

3. przeciek włośniczkowy

4. wentylacja daremna

• Anatomiczna przestrzeń bezużyteczna to powietrze wypełniające:

1. oskrzela i pęcherzyki płucne

2. oskrzela i tchawicę

3. pęcherzyki płucne i tchawicę

4. pęcherzyki płucne i krtań

• Hiperkapnia to stan w którym:

1. wzrasta prężność O₂ i spada prężność CO₂

2. wzrasta prężność CO₂

3. spada prężność O₂

4. spada prężność tlenu i wzrasta prężność CO₂

• Prawidłowy stosunek wentylacji pęcherzykowej do przepływu krwi przez naczynia włosowate płuc wynosi:

1. od 0,2 do 0,4

2. od 0,4 do 0,6

3. od 0,6 do 0,8

4. od 0,8 do 1,0

• Celem ćwiczeń oddechowych jest poprawa czynności układu oddechowego przez:

1. pobudzenie do efektywnego kaszlu

2. zwiększenie ruchomości klatki piersiowej i przepony

3. zwiększenie siły mięśni oddechowych

4. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

• Odgłos opukowy bębenkowy występuje:

1. nad zdrowymi płucami

2. nad płucami nadmiernie powietrznymi

3. nad płucami bezpowietrznymi

4. w wysięku opłucnej

• Szmer oskrzelowy stwierdzamy:

1. nad zdrowymi płucami

2. nad bezpowietrzną tkanką płucną

3. w przypadku dużej ilości płynu w jamie opłucnej

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

• Szmer pęcherzykowy stwierdzamy:

1. nad zdrowymi płucami

2. nad bezpowietrzną tkanką płucną

3. w przypadku dużej ilości płynu w jamie opłucnej

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

• Chory odczuwa duszność, gdy rezerwa oddechowa spada poniżej:

1. 90% wentylacji minutowej

2. 80% wentylacji minutowej

3. 70% wentylacji minutowej

4. 60% wentylacji minutowej

• Zgłaszana przez pacjenta duszność podczas szybkiego marszu po płaskim lub pod górę lub na I piętro wskazuje na:

1. MRC-1

2. MRC-2

3. MRC-3

4. MRC-4

Zgłaszana przez pacjenta duszność podczas dotrzymywania kroku w marszu

• po terenie płaskim osobie zdrowej w tym samym wieku wskazuje na:

1. MRC -I

2. MRC-II

3. MRC-III

4. MRC-IV

• Zgłaszana przez pacjenta duszność podczas marszu po terenie płaskim, we własnym tempie wskazuje na:

1. MRC-I

2. MRC-II

3. MRC-III

4. MRC-IV

• Zgłaszana przez pacjenta duszność odczuwana w spoczynku wskazuje na:

1. MRC-III

2. MRC-IV

3. MRC-V

4. MRC-VI

• Sinica pojawia się

• wówczas, gdy ilość odtlenowanej hemoglobiny we krwi naczyń włosowatych skóry i błon śluzowych przekracza:

1. 1 g%

2. 3 g%

3. 5 g%

4. 7 g%

46. Liczba powtórzeń ćwiczeń oddechowych w 1 serii nie powinna przekraczać:

1. 1 - 2

2. 3 - 4

3. 5 - 6

4. 7 - 8

47. Prawidłowa ilość oddechów na minutę u osoby dorosłej w spoczynku wynosi:

1. 8-10

2. 12-18

3. 20-24

4. 26-30

48. W przypadku diagnozy tachypnea stwierdza się następującą ilość oddechów w spoczynku:

1. >8

2. >12

3. >16

4. >24

49. W przypadku diagnozy bradypnea stwierdza się następującą ilość oddechów w spoczynku:

1. <10

2. <16

3. <20

4. <24

50. Prawidłowa wartość MVV wynosi:

1. 20-80 litrów/minutę

2. 90-190 litrów/minutę

3. 200-290 litrów/minutę

4. 350-650 litrów/minutę

51. Wykonywanie maksymalnie głębokich i szybkich oddechów w czasie 15 sekund jest typowe dla próby:

1. MV,

2. MVV,

3. FEV1

4. MEF₇₅

52. Prawidłowa wartość FEV₁ wynosi:

1. 30-50% VC

2. 50-70% VC

3. 70-90% VC

4. 100%VC

53. Wskaźnik FEV1 oznacza:

1. natężoną objętość wydechową pojedynczego wydechu

2. natężoną pojemność wydechową pierwszosekundową

3. natężoną pojemność wdechową pierwszosekundową

4. całkowitą pojemność wydechową w przeliczeniu na 1 sekundę

54. Prawidłowa wartość PEF wynosi:

1. 20-80 litrów/minutę

2. 90-190 litrów/minutę

3. 200-290% litrów/minutę

4. 350-650 litrów/minutę

55. Wartości parametrów MEF₂₅, MEF₅₀, MEF₇₅ zależą od:

1. siły mięśni wdechowych

2. siły mięśni wydechowych

3. drożności drobnych oskrzeli o średnicy < 3 mm

4. drożności dużych oskrzeli o średnicy > 3 mm

56. Wartość saturacji SaO₂ na poziomie 92% oznacza:

1. zbyt niskie wysycenie krwi tętniczej tlenem

2. prawidłowe wysycenie krwi tętniczej tlenem

3. zbyt wysokie wysycenie krwi tętniczej tlenem

4. świadczy o stosowaniu tlenoterapii u pacjenta

57. Podczas próby gaszenia zapałki pacjent powinien:

1. zasznurować usta i napiąć mięśnie gardła

2. otworzyć szeroko usta i napiąć mięśnie gardła

3. zasznurować usta i rozluźnić mięśnie gardła

4. otworzyć szeroko usta i rozluźnić mięśnie gardła

58. Wysiękowe zapalenie opłucnej jest najczęściej powikłaniem:

1. zapalenia płuc i zawału płuca,

2. procesu nowotworowego i gruźlicy,

3. gorączki reumatycznej,

4. urazów klatki piersiowej

59. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie przewlekłym układamy pacjenta na boku chorym w celu:

1. zapobieżenia wytworzeniu się zrostów po stronie chorej

2. wykonania ćwiczeń oddychania torem żebrowym po stronie chorej

3. uzyskania wzmożenia pracy przepony po stronie chorej

4. uzyskania rozciągnięcia ściany klatki piersiowej po stronie chorej

60. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie ostrym układamy pacjenta na boku zdrowym w celu:

1. wykonania ćwiczeń oddychania torem żebrowym po stronie zdrowej

2. wykonania ćwiczeń oddychania torem żebrowym po stronie chorej

3. uzyskania wzmożenia pracy przepony po stronie chorej

4. zapobieżenia wytworzeniu się zrostów po stronie chorej

61. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie ostrym układamy pacjenta:

1. na boku zdrowym

2. na boku chorym

3. w leżeniu tyłem

4. w pozycji Trendelenburga

62. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie przewlekłym układamy pacjenta:

1. tylko na boku zdrowym

2. tylko na boku chorym

3. na boku zdrowym oraz na krótko na boku chorym celem wykonania ćwiczeń
   oddechowych torem przeponowym,

4. na boku chorym oraz na krótko na boku zdrowym celem wykonania ćwiczeń oddechowych torem przeponowym,

63. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie przewlekłym w pozycji siedzącej pacjent powinien wykonywać:

1. zgięcie boczne tułowia w stronę chorą

2. zgięcie boczne tułowia w stronę zdrową

3. tylko symetryczne ćwiczenia oddechowe

4. pacjent nie powinien ćwiczyć w pozycji siedzącej

64. Uporczywy kaszel i napadowe odkrztuszanie dużej ilości śluzowo-ropnej cuchnącej wydzieliny to objawy charakterystyczne dla:

1. przewlekłego zapalenia oskrzeli

2. rozstrzeli oskrzeli

3. rozedmy płuc

4. wysiękowego zapalenia oskrzeli

65. W czasie drenażu płatów środkowych płuc stół należy ustawić:

1. płasko

2. tak, aby nogi stołu od strony kończyn dolnych były uniesione o 10cm

3. tak, aby nogi stołu od strony kończyn dolnych były uniesione o 30cm

4. tak, aby nogi stołu od strony kończyn dolnych były uniesione o 50cm

66. W rozstrzeniach oskrzeli chory pozostaje w pozycji drenażowej:

1. przez 20 minut 2-3 razy dziennie

2. przez 60 minut 2-3 razy dziennie

3. przez 20 minut 4-5 razy dziennie

4. przez 60 minut 4-5 razy dziennie

67. W leżeniu przodem (płasko) wykonujemy drenaż dolnych płatów płuc w segmentach:

1. podstawowych przednich

2. podstawowych bocznych

3. podstawowych tylnych

4. szczytowych

68. Pozycję drenażową z uniesieniem nóg łóżka od strony kończyn dolnych stosuje się w przypadku drenażu:

1. segmentów szczytowych, dolnych płatów płuc

2. segmentów podstawowych przednich, dolnych płatów płuc

3. segmentów tylnych, górnych płatów płuc

4. segmentów szczytowych, górnych płatów płuc

69. Pozycję drenażową w leżeniu tyłem (płasko) stosuje się w przypadku drenażu:

1. segmentów szczytowych, dolnych płatów płuc

2. segmentów przednich, górnych płatów płuc

3. segmentów tylnych, górnych płatów płuc

4. segmentów szczytowych, górnych płatów płuc

70. Wskaż prawidłową kolejność postępowania w rozstrzeniach oskrzeli:

1. drenaż, oklepywanie, inhalacje, kaszel,

2. oklepywanie, inhalacje, kaszel, drenaż,

3. inhalacje, drenaż, oklepywanie, kaszel,

4. inhalacje, kaszel, drenaż, oklepywanie

71. W POChP (typ „pink puffer”) obserwuje się:

1. beczkowate ustawienie klatki piersiowej,

2. zwiększenie napięcia mięśni międzyżebrowych wewnętrznych

3. odkrztuszanie znacznej ilości wydzieliny

4. nadwagę lub otyłość

72. W POChP (typ „blue bloater”) obserwuje się:

1. beczkowate ustawienie klatki piersiowej,

2. zwiększenie napięcia mięśni międzyżebrowych zewnętrznych

3. kaszel z wyraźnym odkrztuszaniem

4. utratę masy ciała

73. W rozedmie płuc wykonuje się:

1. naukę krótkiego wdechu i wydłużonego wydechu bez parcia

2. naukę długiego wdechu i krótkiego wydechu

3. ćwiczenia wzmacniające mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

4. ćwiczenia oddechowe z podtrzymaniem wdechu

74. W rozedmie płuc klatka piersiowa jest ustawiona:

1. wdechowo i przybiera kształt beczkowaty

2. wydechowo i przybiera kształt beczkowaty

3. wdechowo i przybiera kształt lejkowaty

4. wydechowo i przybiera kształt lejkowaty

75. Wg spirometrycznej klasyfikacji POChP diagnozuje się gdy stosunek FEV1/FVC wynosi

1. 1

2. <0,9

3. <0,7

4. <0,5

76. Stadium ciężkie POChP. (III) diagnozuje się w przypadku pojawienia się następujących objawów:

1. duszność wysiłkowa, może występować kaszel + odkrztuszanie plwociny

2. nasilone

1. objawy jak w „a” oraz mniejsza wydolność wysiłkowa, częstsze

2. zaostrzenia

3. nasilone objawy jak w „b” oraz duszność spoczynkowa + objawy serca płucnego

4. przewlekły kaszel + odkrztuszanie plwociny

77. Stadium umiarkowane POChP. (II) diagnozuje się w przypadku pojawienia się następujących objawów:

1. duszność wysiłkowa, może występować kaszel + odkrztuszanie plwociny

2. nasilone

3. objawy jak w „a” oraz mniejsza wydolność wysiłkowa, częstsze zaostrzenia

4. c. nasilone objawy jak w „b” oraz duszność spoczynkowa + objawy serca
   płucnego

5. przewlekły kaszel + odkrztuszanie plwociny

78. Umiarkowane stadium POChP (II) określamy gdy wartość FEV1 u pacjenta wynosi:

1. 100%

2. >80%

3. 50-80%

4. 30-50%

79. Ciężkie stadium POChP (III) określamy gdy wartość FEV1 u pacjenta wynosi:

1. >80%

2. 50-80%

3. 30-50%

4. <30%

80. Chirurgiczne wycięcie pęcherzy rozejmowych w POChP to:

1. bullektomia

2. laminektomia

3. tracheotomia

4. sternotomia

81. Zespół serca płucnego charakteryzują poniższe objawy, z wyjątkiem:

1. niewydolności lewokomorowej

2. występowania ciastowatych obrzęków na obwodzie ciała

3. powiększenia wątroby

4. wypełnienia żył szyjnych

82. Przeprowadzając test marszowy 6-cio minutowy wydasz pacjentowi następujące polecenie:

1. proszę zatrzymać się po przejściu wyznaczonego odcinka korytarza

2. proszę iść w tempie 60 kroków na minutę

3. proszę iść w swoim własnym tempie

4. proszę iść tak szybko jak to jest możliwe

83. Zakres normy w teście marszowym 6-cio minutowym wynosi:

1. 100-400m

2. 400-700m

3. 700-1000m

4. 1000-1300m

84. Do głównych objawów podczas napadu astmy należy:

1. duszność,

2. świszczący oddech,

3. uczucie ściskania w klatce piersiowej,

4. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

85. Stopień dobowej zmienności PEF wskazujący na rozpoznanie astmy wynosi

1. >5%

2. >20%

3. >70%

4. >90%

86. Która z poniższych form aktywności fizycznej jest przeciwwskazana dla pacjenta z astmą oskrzelową:

1. cykloergometr w pomieszczeniu zamkniętym

2. biegi narciarskie,

3. kajakarstwo,

4. zespołowe gry sportowe (np. koszykówka)

87. Astmę oskrzelową cechują poniższe elementy z wyjątkiem:

1. postępowanie od odcinków proksymalnych do dystalnych oskrzeli,

2. uczucie ściskania w klatce piersiowej w czasie napadu,

3. świszczący oddech

4. niska odwracalność zwężenia oskrzeli pod wpływem zastosowanego leczenia,

88. Astmę oskrzelową cechują:

1. znaczna odwracalność zwężenia oskrzeli pod wpływem zastosowanego leczenia,

2. brak zmiany wartości PEF w przebiegu zastosowanego leczenia

3. postępowanie od odcinków dystalnych do proksymalnych oskrzeli,

4. odkrztuszanie znacznej ilości wydzieliny

89. Czasie napadu astmy oskrzelowej pacjent powinien:

1. przyjąć odpowiednią pozycję drenażową

2. wykonywać wdechy wspomagane ruchami kończyn górnych

3. wykonywać szybkie i nasilone wydechy

4. siedzieć na krześle zwrócony twarzą do jego oparcia, opierając na nim swoje

1. przedramiona

90. Fizjoterapia oddechowa w astmie oskrzelowej w czasie wolnym od napadu jest zbliżona do stosowanej u chorych na:

1. wysiękowe zapalenie opłucnej

2. POChP, typ „pink puffer”

3. POChP, typ „blue bloater”

4. rozstrzenie oskrzeli

91. Pomieszczenie do ćwiczeń pacjenta z astmą oskrzelową powinno być:

1. ogrzane i o znacznym wysyceniu parą wodną

2. schłodzone i o znacznym wysyceniu parą wodną

3. ogrzane i o niskim wysyceniu parą wodną

4. schłodzone i o niskim wysyceniu parą wodną

92. Diagnozę obturacyjnego bezdechu sennego potwierdza następująca ilość bezdechów (trwających dłużej niż 10 sekund) na 1 godzinę snu:

1. >3

2. >5

3. >8

4. >12

93. Który z poniższych objawów występuje najczęściej u pacjenta z obturacyjnym bezdechem sennym w nocy:

1. bóle wieńcowe,

2. kołatanie serca,

3. wzmożona potliwość,

4. nykturia

94. Na powstanie obturacyjnego bezdechu sennego narażeni są mężczyźni, u których:

1. zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie wynosi 25%

2. obwód szyi wynosi 44 cm

3. obwód pasa wynosi 94 cm

4. wynik badania za pomocą skali EPWORTH wynosi 6

95. Na powstanie obturacyjnego bezdechu sennego narażeni są mężczyźni, u których:

1. zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie wynosi 35%

2. obwód szyi wynosi 41 cm

3. obwód pasa wynosi 94 cm

4. wynik badania za pomocą skali EPWORTH wynosi 6

96. Na powstanie obturacyjnego bezdechu sennego narażeni są mężczyźni, u których:

1. zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie wynosi 25%

2. obwód szyi wynosi 41 cm

3. obwód pasa wynosi 94 cm

4. wynik badania za pomocą skali EPWORTH wynosi 14

97. W leczeniu zachowawczym obturacyjnego bezdechu sennego powinno się uwzględnić w szczególności:

1. stosowanie pozycji drenażowych

2. ćwiczenia mięśni wydechowych

3. ćwiczenia oddychania torem brzusznym

4. odchudzanie

98. Wynik 14 w skali EPWORTH:

1. wskazuje na potwierdzenie diagnozy obturacyjnego bezdechu sennego

2. wyklucza diagnozę obturacyjnego bezdechu sennego

3. wskazuje na potwierdzenie diagnozy astmy oskrzelowej

4. wyklucza diagnozę astmy oskrzelowej



Pytania - reumatologia

1. Reakcja odpornościowa (immunologiczna) to:
a. zdolność organizmu rozpoznawania obcych substancji
b. obrona ustroju przed atakiem obcych substancji
c. wytwarzanie przeciwciał
d. wytwarzanie autoprzeciwciał
(zaznacz błędną odpowiedź)

2. Zanik mięśni kłębu kciuka może wystąpić w przebiegu :
a. długo trwających zmian patologicznych w obrębie kanału nadgarstka
b. reumatoidalnego zapalenia stawów (r z s)
c. dysfunkcji mięśnia odwodziciela krótkiego kciuka
d. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe
(zaznacz poprawną odpowiedź)

3. Dodatni wynik testu Phalena świadczy o rozpoznaniu:
a. zespołu cieśni kanału nadgarstka
b. zmian zwyrodnieniowych w stawie promieniowo - nadgarstkowym
c. choroby Raynauda
d. patologii odcinka szyjnego kręgosłupa
(zaznacz poprawną odpowiedź)

4. Tzw. deformację „butonierkowatą” może spowodować:
a. uszkodzenie ścięgien zginaczy na poziomie stawu
śródręczno - paliczkowego
b. uszkodzenie ścięgien zginaczy na poziomie stawu
międzypaliczkowego
c. uszkodzenie ścięgien prostowników na poziomie stawu
międzypaliczkowego dalszego
d. uszkodzenie ścięgien prostowników na poziomie stawu
międzypaliczkowego bliższego
(zaznacz poprawną odpowiedź)

5. Choroba de Quervaina jest spowodowana:
a. urazem okolicy nasady dalszej kości promieniowej
b. procesem zapalnym w pochewce ścięgna prostownika
krótkiego i odwodziciela kciuka
c. złamaniem przedramienia typu Collesa
d. zmniejszoną drożnością tętnicy promieniowej
(Zaznacz poprawną odpowiedź)

6. Charakterystyczny test kliniczny wykorzystywany
w diagnozowaniu choroby de Quervaina to :
a. Finkelsteina
b. Phalena
c. Degi
d. Tinela
(zaznacz poprawną odpowiedź)

7. tzw, „reumatyzm pozastawowy” oznacza:
a. zmiany zwyrodnieniowe
b. zmiany zwyrodnieniowe z odczynem zapalnym struktur okołostawowych
c. zespół przeciążeniowy
d. fibromialgię
(zaznacz poprawną odpowiedź)

8. W patologii ręki typu palec młoteczkowaty niemożliwy do
wykonania jest:
a. czynny wyprost w stawie DiP
b. bierny wyprost w stawie DiP
c. bierny wyprost w stawie PiP
d. czynny i bierny wyprost w stawie PiP
(zaznacz poprawną odpowiedź)

9. Klinicznym następstwem r z s mogą być:
a. ograniczenia ruchomości stawów obwodowych
b. zniekształcenia stawów
c. zesztywnienie zajętego stawu
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

10. Pierwszoplanową rolę leczenia r z s w okresie ostrym
odgrywa:
a. zwalczanie bólu i obrzęków
b. kinezyterapia
c. usuwanie deformacji
d. usuwanie przykurczeń
(zaznacz poprawną odpowiedź )

11. Przeciwwskazaniem do stosowania fizjoterapii
w dysfunkcji stawowej jest:
a. proces nowotworowy
b. duża niewydolność krążeniowo -oddechowa
c. progresja choroby i ciężki stan
d. wszystkie wymienione odpowiedzi
(zaznacz poprawną odpowiedź)

12. Częstość występowania r z s wśród wszystkich chorób
reumatycznych wynosi około:
a. 0,5 % - 1 % populacji
b. 10 % populacji
c. 15% populacji
d. 5% populacji
(zaznacz poprawną odpowiedź)

13. Wskazaniem w obrzęku limfatycznym
do zastosowania drenażu manualnego jest:
a. algodystrofia Iº
b. sklerodermia ( bez obrzęku )
c. obrzęk po zabiegach chirurgicznych
d. algodystrofia IIº i III°
(zaznacz błędną odpowiedź)

14. Są trzy główne przyczyny nieurazowej artrozy stawu
biodrowego:
a. dna moczanowa
b. Morbus Bechterewa
c. reumatyzm stawowy
d. złamanie szyjki głowy kości udowej
(zaznacz błędną odpowiedź)

15. Jaką technikę kinezyterapeutyczną nie zastosujesz
u pacjenta po zabiegu endoprotezowania?
a. redresje przykurczonych struktur
b. ćwiczenia w pozycjach odciążających staw
c. pozycje ułożeniowe
d. ćwiczenia czynne
(zaznacz błędną odpowiedź)

16. Najbardziej przydatnym testem funkcjonalnym
w monitorowaniu postępu zmian z z s k. dla odcinka
lędźwiowego kręgosłupa jest :
a. test Patricka
b. test Thomasa
c. test Schobera
d. test Jandy
(zaznacz poprawną odpowiedź)

17. Celem stosowania zaopatrzenia ortopedycznego
u pacjentów z r z s (ręka reumatoidalna) jest:
a. korygowanie ułożenia
b. bierne rozciąganie przykurczonych struktur
c. profilaktyka deformacji stawowych
d. ułatwienie wykonania pewnych funkcji ruchowych
(zaznacz poprawną odpowiedź)

18. Czynnikiem zwiększającym ryzyko występowania
tzw. mechanizmu „błędnego koła” jest:
a. przedawkowanie środków przeciwbólowych
b. przedawkowanie leków rozluźniających
c. Złe zastosowane odciążenie
d. Wszystkie wymienione odpowiedzi
(zaznacz poprawną odpowiedź)



19. Który z poniższych stanów jest wskazaniem
do wykonania terapii manualnej?
a. blok stawu
b. periarthropatie
c. tendopatie (jałowe )
d. hypermobilność stawowa
(zaznacz błędną odpowiedź)

20. Który z poniższych objawów sugeruje rozpoznanie r z s ?
a. ból i obrzęk stawów rąk, guzki Heberdena i Boucharda
b. poranna „sztywność stawów”
c. zaniki mięśni międzykostnych i kłębu kciuka
d. „twarz maskowata”
(zaznacz błędną odpowiedź)

21. Jakich ćwiczeń nie należy stosować u pacjentów we
wczesnym okresie po zabiegu cementowej
endoprotezoplastyki stawu biodrowego ?
a. czynnych
b. w odciążeniu
c. redresyjnych
d. obciążających kończynę
(zaznacz błędną odpowiedź)


22. Dużym powikłaniem w gorączce reumatycznej jest:
a. zapalenie serca i O U N
b. „wędrujące” bóle i obrzęk stawów
c. rumień obrączkowy
d. wysypka „ wędrująca ”
(zaznacz poprawną odpowiedź)

23. Rokowanie w gorączce reumatycznej zależy od nasilenia:
a. zmian zapalnych w sercu
b. zmian skórnych
c. bóli stawów
d. obrzęku tkanek miękkich okołostawowych
(zaznacz poprawną odpowiedź)

24. Planując wykonywanie ćwiczeń w basenie
u pacjenta z chorobą układu krążenia należy
pamiętać o tym że:
a. mogą ulec nasileniu objawy niewydolności serca
b. należy unikać nurkowania
c. zwiększenie częstotliwości skurczów serca dla danego wysiłku jest większe niż poza środowiskiem wodnym
d. poprawne są odpowiedzi A, B, C
(zaznacz poprawną odpowiedź)



25. Przeciwwskazaniem do kinezyterapii w chorobie
reumatycznej są :
a. progresja choroby i ciężki stan pacjenta
b. zakażenia infekcyjne
c. kolagenoza gdy jest pierwszoplanową diagnozą
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

26. W jakim schorzeniu może rozwinąć się zespół
algodystroficzny „bark - ręka” ?
a. po udarze mózgu
b. w chorobie niedokrwiennej serca
c. idiopatycznej
d. wszystkich wymienionych przykładach
(zaznacz poprawną odpowiedź)

27. Pojęciem osteofit określa się:
a. narośl kostną na krawędziach stawów
b. sklerotyzację nasad
c. degenerację chrząstki stawowej
d. artrozę stawu
(zaznacz poprawną odpowiedź)

28. W przebiegu choroby Bechterewa wyróżnia się niezależnie
od okresów zaostrzeń i remisji :
a. 2 okresy
b. 3 okresy
c. 4 okresy
d. 1 okres
(zaznacz poprawną odpowiedź)

29. Głównym celem ciepłolecznictwa w leczeniu uszkodzeń
nerwów obwodowych jest:
a. zmniejszenie napięcia mięśniowego
b. przyśpieszenie szybkości regeneracji nerwu
c. zwolnienie procesu zaniku mięśni
d. zapobieganie przykurczom
(zaznacz poprawną odpowiedź)

30. Zasadnicze znaczenie w kinezyterapii w r z s. mają
ćwiczenia:
a. ogólnokondycyjne
b. asymetryczne rozciągające przykurczone
grupy mięśniowe
c. asymetryczne wzmacniające osłabione grupy mięśniowe
d. asymetryczne rozciągające przykurczone i wzmacniające osłabione grupy mięśniowe
(zaznacz poprawną odpowiedź)

31. Cechą charakterystyczną w obrazie radiologicznym
z z s k. są:
a. dehydratacja krążka międzykręgowego
b. sklinowacenie trzonów
c. nierówności płytki granicznej
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

32. fibromialgia to:
a. zakażenie wirusowe
b. zespół objawów bólowych w obrębie mięśni i ścięgien
c. chrobra zwyrodnieniowa stawów bez cech zapalnych
d. choroba zwyrodnieniowa chrząstki
(zaznacz poprawną odpowiedź)

33. Objawy dysfunkcji stawu krzyżowo - biodrowego
i /lub całej miednicy ocenisz przy pomocy testów:
a. Derbolewskiego
b. Trendelenburga i Duchenne'a
c. Patricka
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

34. Kinezyterapię w chronicznych zespołach bólowych
kręgosłupa rozpoczynamy od:
a. ćwiczeń wzmacniających osłabione grupy mięśniowe
b. nauki prawidłowej eksploatacji
kręgosłupa - „Szkoła Pleców”
c. ćwiczeń redresyjnych przykurczenia
mięśniowo - więzadłowe
d. ćwiczeń oddechowych
(zaznacz poprawną odpowiedź)

35. Entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej to:
a. „łokieć golfisty”
b. „łokieć tenisisty”
c. przykurcz Dupuytrena
d. zespół ciasnoty przedziałów powięziowych Volkmanna
(zaznacz poprawną odpowiedź)

36. Która z podanych form fizykoterapii jest najbardziej
wskazana w uszkodzeniach nerwów obwodowych:
a. elektrostymulacja
b. ciepłolecznictwo
c. hydroterapia
d. krioterapia
(zaznacz poprawną odpowiedź)

37. Co to jest choroba reumatyczna ?
a. to pojęcie ogólne wielu stawowych i pozastawowych chorób narządu ruchu, które wywołują ogólnoustrojowe zmiany
b. to dolegliwości bólowe, które mają charakter miejscowy
c. to objawy korzeniowe wywołane przez zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa
d. to bóle mięśni z przeciążenia
(zaznacz poprawną odpowiedź)

38. Pomoc w kompensowaniu procesów destrukcyjnych
i dysfunkcyjnych w przebiegu chorób reumatycznych
uzyskuje się przez:
a. leczenie farmakologicznie
b. pomoc w uzyskaniu funkcjonalnej niezależności w życiu
i społeczności
c. fizjoterapię
d. terapię kompleksową
(zaznacz poprawną odpowiedź)

39. Proces zapalny to reakcja ustroju - stawu i/lub
okołostawowy w fazie indukcji to:
a. rozszerzenie naczyń i ich odnowa
b. rozszerzenie naczyń, zwiększenie ich przepuszczalności wysięk, naciek komórkowy, fagocytoza
c. tworzenie się tkanki włóknistej i wysięk
d. tworzenie tkanki włóknistej i fagocytoza
(zaznacz poprawną odpowiedź)

40. Reakcja ustroju w fazie gojenia się stawu to :
a. tworzenie tkanki włóknistej
b. przekrwienie
c. fagocytoza
d. tworzenie tkanki włóknistej, odnowa naczyń, regeneracja tkanki
(zaznacz poprawną odpowiedź)

41. Do uogólnionych chorób tkanki łącznej zakwalifikowano:
a. reumatoidalne zapalenie stawów
b. chorobę Bechterewa
c. osteoporozę
d. gorączkę reumatyczną
(zaznacz poprawną odpowiedź)

42. Do spondyloarthropatii seronegatywnych zakwalifikowano?
a. chorobę - Crohna
b. chorobę Bechterewa
c. łuszczycowe zapalenie stawów
d. wszystkie trzy odpowiedzi są poprawne
(zaznacz poprawną odpowiedź)

43. Zapalenia stawów wywołane przez drobnoustroje -
paciorkowce występują w:
a. gorączce reumatycznej (febris rheumatica)
b. osteoporozie
c. dnie moczanowej
d. boreliozie
(zaznacz poprawną odpowiedź)

44. Choroba stawów wywołana przez złogi kryształów to:
a. dna moczanowa
b. borelioza
c. choroba Crohna
d. cysta Bakera
(zaznacz poprawną odpowiedź)

45. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie
stawów - ( postać układowa to ch. Stilla ) należy do grupy
chorób reumatycznych:
a. uogólnionych chorób tkanki łącznej
b. zapalenia stawów wywołanych przez drobnoustroje
c. choroby stawów wywołanych przez kryształy
d. choroby zwyrodnieniowej stawów
(zaznacz poprawną odpowiedź)

46. Monoartropatia to ból?
a. jednego stawu
b. 2 -4 stawów
c. wielu stawów
d. stawów i mięśni
(zaznacz poprawną odpowiedź)

47. Fizjoterapia w chorobach reumatycznych powinna
być ukierunkowana na leczenie:
a. objawowe
b. przyczynowe
c. farmakologiczne
d. przyczynowo - skutkowe
(zaznacz poprawną odpowiedź)

48. Ocenę zmian zwyrodnieniowych stawów dokonasz
w oparciu o badania dodatkowe:
a. E M G
b. E K G
c. R T G
d. T K
(zaznacz poprawną odpowiedź)

49. Test di' Kleyna ocenia:
a. niedrożność tętnic kręgowych
b. obecność osteofitów
c. protruzje krążka międzykręgowego
d. objawy z unerwienia segmentarnego
(zaznacz poprawną odpowiedź)



50. Stosując fizjoterapię w leczeniu schorzeń reumatycznych
uwzględniasz:
a. wskazania i przeciwwskazania do jej stosowania
b. nie stosujesz zabiegów, które są kontrindykacją
z tzw. ogólnego stanu zdrowia
c. wiek pacjenta
d. uwzględniasz wszystkie wymienione czynniki
(zaznacz poprawną odpowiedź)

51. Zagrożenia tzw. ,,mechanizmu błędnego koła”
są wynikiem:
a. bezkrytycznej terapii
b. stosowania terapii ,,bez końca ”
c. zaawansowania zmian w układzie kostnym, mięśni, więzadeł, torebki stawowej, chrząstki stawowej
d. ostrego przebiegu choroby
(zaznacz poprawną odpowiedź)

52. Jaki test funkcjonalny zastosujesz u pacjenta z bólowym
zespołem kręgosłupa?
a. Lasequ'a i Bragarda
b. Tinela i Phalena
c. Patricka
d. Jandy
(zaznacz poprawną odpowiedź)

53. Wskazaniem do kinezyterapii jest:
a. dysfunkcja stawowo - mięśniowa
b. ciężki stan pacjenta, zakażenie infekcyjne, poważna choroba układu krążenia
c. profilaktyka deformacji i przykurczeń
d. odpowiedź A i C prawidłowa
(zaznacz błędną odpowiedź)

54. Wskazaniem do ćwiczeń w wodzie i hydroterapii są :
a. epilepsja, infekcja, dermatologiczne zmiany
b. dysfunkcja stawowo - mięśniowa
c. bóle okołostawowe
d. pareza
(zaznacz poprawną odpowiedź)


55. Wskazaniem do masażu leczniczego jest:
a. ból ścięgien / mięśni ( tendomyozy), zaniki mięśniowe
b. dystrofia reflektoryczna
c. niewyrównane RR , niewydolność krążeniowo - naczyniowa
d. świeży uraz
(zaznacz poprawną odpowiedź)



56. Manualny drenaż limfatyczny zastosujesz w przypadku?
a. obrzęku limfatycznego
b. algodystrofii naczyniowej Iº
c. sklerodermi ( bez obrzęku)
d. wszystkich podanych przykładach
(zaznacz poprawną odpowiedź)

57. ,,Szkoła pleców” to :
a. nauka prawidłowego „używania” kręgosłupa
b. gimnastyka korekcyjna
c. rekreacja
d. odnowa biologiczna
(zaznacz poprawną odpowiedź)

58. Objawy podrażnienia czuciowego mogą występować jako:
a. przeczulica
b. bóle piekące
c. nerwobóle
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

59. Zaopatrzenie pacjenta w ortezę jest pomocne w:
a. zapobieganiu deformacjom
b. uzyskaniu pełnego zakresu ruchów w stawach
c. uzyskaniu siły osłabionych grup mięśniowych
d. korekcji już istniejących zniekształceń
(zaznacz poprawną odpowiedź)

60. Czy przy stosowaniu środków przeciwzakrzepowych
i sterydów zastosujesz :
a. intensywny masaż
b. wogóle nie zastosujesz masażu
c. zachowasz ostrożność dużą w jego stosowaniu
d. łagodny masaż
(zaznacz poprawną odpowiedź)

61. Jaką fizjoterapię zastosujesz u pacjenta z zaawansowaną
osteoporozą?
a. masaż wodny pod dużym ciśnieniem
b. terapię manualną
c. kinezyterapię ogólnokodycyjną
d. ciepłolecznictwo miejscowo
(zaznacz poprawną odpowiedź)

62. Przeciwwskazaniem do zastosowania terapii manualnej /
mobilizacji nie są:
a. blok stawu, tendopatie (jałowe), arthropatie
b. hypermobilność stawowa,
c. pacjent na odwyku, detoksykacji, terapii przeciwzakrzepowej
i sterydami
d. proces destrukcyjny, guzy
(zaznacz poprawną odpowiedź)

63. Wskazaniem do zastosowania ciepłolecznictwa
jest:
a. zmniejszenie bólu zmniejszenie napięcia mięśni i więzadeł
b. choroby tętnic i żył IIIº i IVº
c. ostre stany zapalne mięśni, ścięgien, więzadeł
d. obrzęki naczyniowe i duża niewydolność serca.
(zaznacz poprawną odpowiedź)

64. Celem zastosowania zimnolecznictwa (±15º ) jest:
a. analgezja
b. anestezja
c. działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

65. Przeciwwskazaniem do zastosowania krioterapii
( 0- 150 º ) są:
a. choroba niedokrwienia serca
b. choroby nerek i pęcherza
c. wrażliwość na zimno
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

66. W jakim przypadku podejmujesz terapię zimnem ?
a. w postępującej artrozie bez cech zapalnych
b. po przebytym zatorze, zakrzepie
c. w zaburzeniach czucia
d. chorobie Reynauda, sklerodermie
(zaznacz poprawną odpowiedź)

67. Wskazaniem do stosowania elektroterapii jest :
a. rozrusznik, implanty
b. ból okołostawowy
c. neuropatia
d. atrofia mięśni
(zaznacz błędną odpowiedź)

68. Jaki rodzaj prądu impulsowego zastosujesz u pacjenta
z zanikami mięśniowymi :
a. małej częstotliwości ( 0,5 do 100 hz)
b. średniej częstotliwości (100 do 1000hz)
c. wielkiej częstotliwości (500 khz - 5000 Mhz )
d. żaden z wymienionych
(zaznacz poprawną odpowiedź)



69. Miejscowo w nerwobólu zastosujesz :
a. ultradźwięki
b. pole magnetyczne niskiej częstotliwości
c. terapuls
d. T E N S
(zaznacz poprawną odpowiedź)

70. Chcąc uzyskać głębszą penetrację i przegrzanie, tkanek
zastosujesz:
a. prąd wysokiej częstotliwości
b. prąd małej częstotliwości
c. prąd średniej częstotliwości
d. każdy z w / w
(zaznacz poprawną odpowiedź)

71. W terapii mięśni i nerwów stosuj:
a. prądy wysokiej częstotliwości
b. małej
c. średniej
d. odp. B i C
(zaznacz poprawną odpowiedź)

72. Stosując terapię kombinowaną można łączyć:
a. ciepło z terapią ruchową
b. zimno z terapia ruchową
c. UD z bierną mobilizacją
d. ,,Krio” z ciepłolecznictwem
(zaznacz błędną odpowiedź)

73. Stosując terapię kombinowaną można połączyć :
a. masaż klasyczny z terapią ruchową
b. natryski ,, szkockie ” z masażem podwodnym
c. jonoforezę przeciwbólową z terapią ruchową
d. TENS z terapią ruchową
(zaznacz błędną odpowiedź)

74. Co rozumiesz pod pojęciem ganglion?
a. wynik degeneracji torebki stawowej oraz pochewki ścięgna
b. narośl kostną
c. zerwanie ścięgna
d. konflikt kość / chrząstka stawowa
(zaznacz poprawną odpowiedź)

75. Klasycznym objawem uszkodzenia torebki stawowej jest
tzw, wzorzec torebkowy. Optymalną terapią będzie:
a. masaż klasyczny
b. ćwiczenia czynno - bierne
c. terapia manualna stawu ( mobilizacja)
d. masaż poprzeczny ( deep friction )
(zaznacz poprawną odpowiedź)

76. Zapobieganie deformacji rąk jest podstawowym
zadaniem fizjoterapii w :
a. idiopatycznym młodzieńczym zapaleniu stawów
b. reumatoidalnym zapaleniu stawu
c. chorobie Bechterewa
d. łuszczycowym zapaleniu stawów
(zaznacz poprawną odpowiedź)

77. Do najczęstszych deformacji ręki w r z s. należą?
a. odchylenie łokciowe palców, promieniowe nadgarstka
b. odchylenie promieniowe palców
c. „łabędzia szyjka”
d. „palce butonierkowate”
(zaznacz błędną odpowiedź)

78. Którą z deformacji ręki w r z s. chory może skorygować
samoczynnie mając na uwadze czterostopniowy podział
zaawansowania zmian zwyrodnieniowych :
a. I °
b. II °
c. III °
d. IV °
(zaznacz poprawną odpowiedź)

79. Która z deformacji ręki typu „łabędzia szyjka” polega na:
a. przeproście w stawie między-paliczkowym bliższym, podwichnięciu ku stronie dłoniowej w stawie śródręczno - paliczkowym i zgięciu w stawie między-paliczkowym dalszym
b. przerwaniu taśmy ścięgnistej prostującej staw międzypaliczkowy bliższy
c. przeproście w stawie śródręczno-paliczkowym
d. rozluźnieniu więzadła pobocznego stawów śródręczno-paliczkowych
(zaznacz poprawną odpowiedź)

80. Deformacja „palec butonierkowy” polega na:
a. utrwalonym przykurczu stawów śródręczno - nadgarstkowych
b. na przerwaniu taśmy ścięgnistej prostującej staw międzypaliczkowy bliższy
c. przykurczu stawu promieniowo - nadgarstkowego
d. przerwaniu ścięgien zginających staw między -paliczkowy bliższy
(zaznacz poprawną odpowiedź)

81. W r z s, - umiejscowieniem zmian zapalnych są głównie:
a. stawy nadgarstkowe, śródręczno - paliczkowe, międzypaliczkowe bliższe rąk
b. stawy łokciowe
c. stawy stopy
d. stawy kręgosłupa
(zaznacz poprawną odpowiedź)

82. Powikłaniem r z s mogą być:
a. zmiany zapalne w sercu
b. zmiany zapalne w narządzie wzroku
c. zmiany w układzie nerwowym
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

83. W przebiegu r z s procesem zapalnym mogą być zajęte
różne stawy obwodowe. Jaką fizjoterapię będziesz
stosował priorytowo ?
a. przeciwzapalną
b. przeciwbólową
c. przeciwobrzękową
d. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe
(zaznacz poprawną odpowiedź)

84. Choroba Stilla to:
a. postać układowa M I Z S
b. postać wielostawowa M I Z S
c. postać z zajęciem kilku stawów M I Z S
d. postać z zajęciem jednego stawu
(zaznacz poprawną odpowiedź)

85. Tzw. „ptasia twarz” występuje w chorobie:
a. chorobie Stilla
b. r z s.
c. skazie moczanowej
d. osteoporozie
( zaznacz poprawną odpowiedź)

86. W przebiegu jakiej choroby występuję reumatoidalne
zapalenie stawów ( około 50 % ) ?
a. zespole Sjögrena
b. skazie moczanowej
c. osteoporozie
d. z z s k
(zaznacz poprawną odpowiedź)

87. Do spondyloartropatii seronegatywnych zakwalifikowano:
a. z z s k.
b. łuszczycowe zapalenie stawów
c. zapalenie stawów w przebiegu chorób jelit
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

88. W z z s k. przez skostnienie pierścieni włóknistych,
stawów międzykręgowych i więzadeł kręgosłupa,
kręgosłup przybiera:
a. kształt „ bambusowaty” w odcinku piersiowym
b. kyfolordotyczny
c. lordotyczny w odc. piersiowym
d. może być całkowicie usztywniony
(zaznacz poprawną odpowiedź)

89. Główną rolę w zachowawczym leczeniu i zapobieganiu
kalectwa w z z s k. odgrywa:
a. terapia ruchowa i „ Szkoła Pleców”
b. fizykoterapia
c. leczenie uzdrowieniowe
d. zaopatrzenie ortopedyczne
(zaznacz poprawną odpowiedź)

90. Zwiastunem choroby Bechterewa może być:
a. zapalenie tęczówki nawracające
b. zapalenie stawu biodrowego
c. zapalenie stawów ręki
d. zapalenie stawu kolanowego
(zaznacz poprawną odpowiedź)

91. Na podstawie objawu Patricka oceniasz :
a. staw krzyżowo - biodrowy
b. staw kolanowy
c. stawy ręki
d. ciasnotę kanału nadgarstka
(zaznacz poprawną odpowiedź)

92. Zapalenia tkanek okołostawowych typu „łokieć tenisisty”
„łokieć golfisty” to:
a. miopatie
b. tendopatie
c. entezopatie
d. neuropatie
(zaznacz poprawną odpowiedź)

93. Przyczyną zespołu bolesnego barku może być:
a. stożek rotatorów
b. kaletka maziowa podbarkowa
c. zapalenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
d. wszystkie wyżej wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

94. Przyczyną „barku zamrożonego” mogą być:
a. r z s.
b. zawał serca
c. porażenie połowicze
d. wszystkie wyżej wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

95. Dodatni objaw Tinela i Phalena sugeruje?
a. zespół kanału nadgarstka
b. ,,łokieć tenisisty”
c. ,,łokieć golfisty”
d. chorobę Quervaina
(zaznacz poprawną odpowiedź)

96. Zapalenie stawów wywołane przez drobnoustroje mogą
być przyczyną ?
a. gorączki reumatycznej
b. łuszczycowego zapalenia stawów
c. choroby Crohna
d. choroby Stilla
(zaznacz poprawną odpowiedź)

97. Czynnikami ryzyka osteoporozy są:
a. demograficzne i genetyczne uwarunkowania
b. hormonalne uwarunkowania
c. dietetyczne i brak ruchu
d. wszystkie wymienione
(zaznacz poprawną odpowiedź)

98. Przy osteoporozie do najbardziej niebezpiecznych złamań
kości należą:
a. złamanie kości promieniowej
b. złamanie szyjki kości udowej
c. złamanie trzonu kręgu
d. złamanie kości krzyżowej
(zaznacz poprawną odpowiedź)

99. Osteoporoza to:
a. Choroba układowa szkieletu / postępująca utrata gęstości kości
b. osteopenia
c. osteomalacja
d. chondromalacja
(zaznacz poprawną odpowiedź)

100. W jakim wieku zostaje osiągnięta maksymalna masa
kości?
a. 18 r . ż
b. 20 r . ż
c. 35 r . ż
d. 30 r . ż
(zaznacz poprawną odpowiedź)

---