Szkol Okres-biurowych-2012, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC


0x01 graphic

STOWARZYSZENIE INŻYNIERÓW I TECHNIKÓW KOMUNIKACJI RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ODDZIAŁ W SZCZECINIE

ul. Dworcowa 19/217, 70-206 Szczecin

Program szkolenia okresowego

pracowników administracyjno-biurowych

oraz pracowników, których charakter pracy

wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe

dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne

albo z odpowiedzialnością w zakresie

bezpieczeństwa i higieny pracy.

czerwiec 2011r.

0x01 graphic

I. Cel szkolenia

Celem szkolenia jest aktualizacja i uzupełnienie wiedzy i umiejętności w szczególności z zakresu:

a) oceny zagrożeń związanych z wykonywaną pracą,

b) metod ochrony przed zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników,

c) kształtowania warunków pracy w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy,

d) postępowania w razie wypadku oraz w sytuacjach awaryjnych.

II. Uczestnicy szkolenia

Szkolenie jest przeznaczone dla pracowników administracyjno-biurowych, w tym zatrudnionych przy obsłudze monitorów ekranowych, a także pracowników placówek służby zdrowia, szkół i innych placówek oświatowych, jednostek naukowo-badawczych i innych pracowników, których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne albo z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

III. Sposób organizacji szkolenia

Szkolenie powinno być zorganizowane w formie seminarium lub kursu albo samokształcenia kierowanego - na podstawie szczegółowego programu opracowanego przez organizatora szkolenia.

Podczas szkolenia konieczne jest stosowanie odpowiednich środków dydaktycznych, w szczególności filmów, tablic, folii do wyświetlania informacji.

Uczestnicy szkolenia organizowanego w formie samokształcenia kierowanego powinni otrzymać odpowiednie materiały umożliwiające przyswojenie wiadomości i umiejętności objętych programem szkolenia (np. skrypty, przepisy, zestawy pytań kontrolnych).

IV. PROGRAM SZKOLENIA

I. WYBRANE REGULACJE PRAWNE Z ZAKRESU PRAWA PRACY DOTYCZĄCE BHP

1. Prawa i obowiązki pracowników i pracodawców w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz odpowiedzialności za naruszenie przepisów i zasad bhp,

Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm. ).

1.1 Podstawowe obowiązki pracodawcy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Poświęcony jest temu specjalny rozdział ”Podstawowe obowiązki pracodawcy”, ale są one też zawarte w innych rozdziałach Kodeksu pracy

Rozdział „Podstawowe obowiązki pracodawcy”

Art. 207. § 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.

§ 2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,

2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń,

3) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,

4) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.

§ 3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.

Art. 208. § 1. W razie gdy jednocześnie w tym samym miejscu wykonują pracę pracownicy zatrudnieni przez różnych pracodawców, pracodawcy ci mają obowiązek:

1) współpracować ze sobą,

2) wyznaczyć koordynatora sprawującego nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy wszystkich pracowników zatrudnionych w tym samym miejscu,

3) ustalić zasady współdziałania uwzględniające sposoby postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla zdrowia lub życia pracowników.

§ 2. Wyznaczenie koordynatora, o którym mowa w § 1, nie zwalnia poszczególnych pracodawców z obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy zatrudnionym przez nich pracownikom.

Art. 209. § 1. Pracodawca rozpoczynający działalność jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności, zawiadomić na piśmie właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności oraz o przewidywanej liczbie pracowników, a także złożyć pisemną informację o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczących danej dziedziny działalności.

§ 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, ciąży na pracodawcy odpowiednio w razie zmiany miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmiany technologii lub profilu produkcji.

§ 3. Pracodawca zawiadamia właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o zaprzestaniu działalności lub likwidacji zakładu pracy.

§ 4. Właściwy inspektor pracy lub właściwy państwowy inspektor sanitarny może zobowiązać pracodawcę prowadzącego działalność powodującą szczególne zagrożenia dla zdrowia lub życia pracowników do okresowej aktualizacji informacji, o której mowa w § 1.

Obowiązki pracodawcy w dziedzinie bhp zawarte w innych rozdziałach Kodeksu pracy

Art. 94. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:

4) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

Art. 1041. § 1. Regulamin pracy, określając prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników związane z porządkiem w zakładzie pracy, powinien ustalać w szczególności:

8) obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, w tym także sposób informowania pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą,

Art. 213. § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewniać, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców, zgodnie z odrębnymi przepisami.

§ 2. Obiekt budowlany, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinien spełniać wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 3. Przebudowa obiektu budowlanego, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinna uwzględniać poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy budowa lub przebudowa dotyczy części obiektu budowlanego, w której znajdują się pomieszczenia pracy.

Art. 214. § 2. Pracodawca jest obowiązany utrzymywać obiekty budowlane i znajdujące się w nich pomieszczenia pracy, a także tereny i urządzenia z nimi związane w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne warunki pracy.

Art. 2373. § 1. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie.

§ 3. Szkolenia, o których mowa w § 2, odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy.

Art. 2374. § 1. Pracodawca jest obowiązany zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac.

§ 2. Pracodawca jest obowiązany wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy.

Art. 2377. § 1. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 2. Pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca dokonuje takich ustaleń w porozumieniu z pracownikami wybranymi w tym celu przez załogę, w trybie przyjętym w zakładzie pracy.

Art. 2379. § 1. Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.

Art. 23711. § 1. Pracodawca zatrudniający więcej niż 10 pracowników, z zastrzeżeniem § 2 i 3, tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej "służbą bhp", pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Art. 23712. § 1. Pracodawca zatrudniający więcej niż 50 pracowników powołuje komisję bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej "komisją", jako swój organ doradczy i opiniodawczy. W skład komisji wchodzą pracownicy służby bhp, lekarz sprawujący opiekę zdrowotną nad pracownikami, społeczny inspektor pracy, a także przedstawiciele pracowników - wybrani przez zakładową organizację związkową, a w przypadku gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - przez pracowników, w trybie przyjętym w zakładzie pracy.

Art. 304. § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

1.1.2 Podstawowe prawa i obowiązki pracownika w dziedzinie bhp

Poświęcony jest temu specjalny rozdział ” Prawa i obowiązki pracownika”, ale są one też zawarte w innych rozdziałach Kodeksu pracy

Rozdział „Prawa i obowiązki pracownika”

Art. 210. § 1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

§ 2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w § 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

§ 3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

§ 4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.

§ 5. Przepisy § 1, 2 i 4 nie dotyczą pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia.

§ 6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej.

Art. 211. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:

1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,

2) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,

3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy,

4) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

5) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich,

6) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,

7) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

Art. 212. Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana:

1) organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy,

2) dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,

3) organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniając zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy,

4) dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,

5) egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

6) zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami.

Prawa i obowiązki pracownika w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy zawarte w innych rozdziałach Kodeksu pracy

Art. 108. § 1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonego porządku, regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych pracodawca może stosować:

1) karę upomnienia,

2) karę nagany.

§ 2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca może również stosować karę pieniężną.

Art. 2374. § 3. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.

Art. 2379. § 1. Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.

2 Ochrona pracy kobiet i młodocianych,

2.1 Kobiety
WYKAZ PRAC WZBRONIONYCH KOBIETOM

Podstawa prawna: Rozporządzenie Rady Ministrów z 10 września 1996r (Dz.U. 1996r. Nr 114, poz. 545 z późn. zm.)

PRACE WZBRONIONE KOBIETOM W CIĄŻY

PRACE WZBRONIONE KOBIETOM W CIĄŻY I W OKRESIE KARMIENIA

PRACE WZBRONIONE KOBIETOM W OKRESIE KARMIENIA

To, poza wymienionymi wyżej, prace przy otwartych źródłach promieniowania jonizującego

PRACE WZBRONIONE DLA WSZYSTKICH KOBIET

To prace pod ziemią we wszystkich kopalniach

PRACE WZBRONIONE DLA WSZYSTKICH KOBIET

Z wyjątkiem kobiet w ciąży lub w okresie karmienia ( dla których określono ostrzejsze kryteria - podane wyżej)

Na podstawie wykazu prac wzbronionych kobietom określonych w omawianym rozporządzeniu pracodawca powinien ustalić wykaz czynności występujących w zakładzie pracy, które nie mogą być wykonywane przez kobiety

2.2 Uprawnienia pracowników związanych z rodzicielstwem

Dział ósmy Kodeksu pracy

Ochrona kobiet w okresie ciąży:

1. Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie ciąży, a także w okresie urlopu macierzyńskiego pracownicy, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z jej winy i reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy.

2. Zasady tej nie stosuje się do pracownicy w okresie próbnym, nie przekraczającym jednego miesiąca.

3. Umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu, z tym że nie dotyczy to umów o pracę na czas określony,

zawartych w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

4. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę za wypowiedzeniem w okresie ciąży pracownicy lub urlopu macierzyńskiego może nastąpić tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Pracodawca jest obowiązany uzgodnić z reprezentującą pracownicę zakładową organizacją związkową termin rozwiązania umowy o pracę.

5. Przepisy o ochronie kobiet w czasie urlopu macierzyńskiego stosuje się odpowiednio także do pracownika-ojca wychowującego dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego.

6. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy, ani zatrudniać w systemie przerywanego czasu pracy.

7. Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią przy pracy wymienionej w przepisach wydanych na podstawie art. 176, wzbronionej takiej pracownicy bez względu na stopień narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia lub niebezpieczne, jest obowiązany przenieść pracownicę do innej pracy, a jeżeli jest to niemożliwe, zwolnić ją na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy.

8. Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią, przy pozostałych pracach zabronionych tym kobietom jest obowiązany dostosować warunki pracy do wymagań określonych w przepisach lub tak ograniczyć czas pracy, aby wyeliminować zagrożenia dla zdrowia lub

bezpieczeństwa pracownicy. Jeżeli dostosowanie warunków pracy na dotychczasowym stanowisku pracy lub skrócenie czasu pracy jest niemożliwe lub niecelowe, pracodawca jest obowiązany przenieść pracownicę do innej pracy, a w razie braku takiej możliwości, zwolnić pracownicę na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. Te same zasady obowiązują w przypadku, gdy przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej pracy wynikają z orzeczenia lekarskiego przedstawionego

przez pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią.

9. Pracownica w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia. Po ustaniu przyczyn uzasadniających przeniesienie pracownicy do innej pracy, skrócenie jej czasu pracy lub zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy, pracodawca jest

obowiązany zatrudnić pracownicę przy pracy i w wymiarze czasu pracy określonych w umowie o pracę.

10. W razie gdy zmiana warunków pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku pracy, skrócenie czasu pracy lub przeniesienie pracownicy do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje dodatek wyrównawczy.

11. Stan ciąży powinien być stwierdzony świadectwem lekarskim.

12. Pracodawca jest obowiązany udzielać pracownicy ciężarnej zwolnień od pracy na zalecone przez lekarza badania lekarskie, przeprowadzane w związku z ciążą, jeżeli badania te nie mogą być przeprowadzone poza godzinami pracy. Za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica

zachowuje prawo do wynagrodzenia.

Zasady udzielania urlopu macierzyńskiego

Podstawowy urlop macierzyński przy porodzie oraz dla rodziców adopcyjnych i zastępczych:

Lista urodzonych/przyjętych na wychowanie dzieci Wymiar podstawowego urlopu

Jedno dziecko przy jednym porodzie lub przyjęcie jednego dziecka 20 tygodni

Dwoje dzieci przy jednym porodzie lub jednoczesne przyjęcie dwojga dzieci 31 tygodni

Prawo do dodatkowego urlopu macierzyńskiego uzyskują osoby zatrudnione na umowę o pracę lub opłacające składki na ubezpieczenie chorobowe - 2 tygodnie przy urodzeniu jednego dziecka, 3 tygodnie przy 2 lub więcej dzieci przy porodzie.

Prawo do dodatkowego urlopu ojcowskiego uzyskują osoby zatrudnione na umowę o pracę - 1 tydzień.

Zgodnie z kodeksem pracy pracownik, który chce skorzystać z dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub z urlopu ojcowskiego, musi poinformować o tym pracodawcę najpóźniej na siedem dni przed jego rozpoczęciem. Dodatkowe wolne na opiekę nad dzieckiem trzeba bowiem wykorzystać bezpośrednio po zakończeniu obowiązkowego macierzyńskiego. Zgodnie z przepisami uprawnienie do urlopu ojcowskiego przysługuje do ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia

Inne uprawnienia związane z rodzicielstwem

1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca piersią więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.

2. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy w wymiarze dwóch dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Prawo do zwolnienia przysługuje pracownikowi od dnia podjęcia pracy, niezależnie od tego, w którym miesiącu pracownik rozpoczął pracę i bez względu na wymiar czasu pracy. Ze zwolnienia może skorzystać zarówno biologiczna matka/ojciec dzieci w wieku do lat 14, jak również pracownik wychowujący dziecko przysposobione lub dziecko współmałżonka. Stosownie do art.1891 k.p., ze zwolnienia tego może skorzystać także mąż pracownicy lub opiekun dziecka. To, że żona pracownika sprawuje opiekę nad dzieckiem, nie będąc zatrudnioną lub przebywając na urlopie wychowawczym, nie ogranicza jego prawa do skorzystania ze zwolnienia od pracy na podstawie art.188 k.p. Jedynie w sytuacji, gdy każde z rodziców lub opiekunów jest zatrudnione, z dni na opiekę na dziecko może skorzystać tylko jedno z nich. Jest także dopuszczalne podzielenie się tym uprawnieniem w taki sposób, że każde z rodziców (opiekunów) wykorzysta po jednym dniu na opiekę. Uprawnienia tego nie mają jedynie pracownicy pozbawieni władzy rodzicielskiej nad dzieckiem.

2.3 Ochrona pracy młodocianych

Dział dziewiąty Kodeksu pracy

Wolno zatrudniać tylko tych młodocianych, którzy:

1) ukończyli co najmniej gimnazjum,

2) przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu.

2. Młodociany nie posiadający kwalifikacji zawodowych może być zatrudniony tylko w celu przygotowania zawodowego.

3. Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję pracowników młodocianych.

4. Do zawierania i rozwiązywania z młodocianymi umów o pracę w celu przygotowania zawodowego mają zastosowanie przepisy kodeksu dotyczące umów o pracę na czas nieokreślony. Umowa ta powinna w szczególności określać:

1) rodzaj przygotowania zawodowego (nauka zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy),

2) czas trwania i miejsce odbywania przygotowania zawodowego,

3) sposób dokształcania teoretycznego,

4) wysokość wynagrodzenia.

5. Rozwiązanie za wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej w celu przygotowania zawodowego dopuszczalne jest tylko w razie:

1) niewypełniania przez młodocianego obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania się, pomimo stosowania wobec niego środków wychowawczych,

2) ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy,

3) reorganizacji zakładu pracy uniemożliwiającej kontynuowanie przygotowania zawodowego,

4) stwierdzenia nieprzydatności młodocianego do pracy, w zakresie której odbywa przygotowanie zawodowe.

6. Pracownik młodociany jest obowiązany dokształcać się do ukończenia 18 lat. W szczególności pracownik młodociany jest obowiązany:

1) do dokształcania się w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjum, jeżeli szkoły takiej nie ukończył,

2) do dokształcania się w zakresie szkoły ponadgimnazjalnej lub w formach pozaszkolnych.

7. Pracodawca jest obowiązany zwolnić młodocianego od pracy na czas potrzebny do wzięcia udziału w zajęciach szkoleniowych w związku z dokształcaniem się.

Zatrudnienie przy lekkich pracach

1. Młodociany może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę przy wykonywaniu lekkich prac.

2. Praca lekka nie może powodować zagrożenia dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego młodocianego, a także nie może utrudniać młodocianemu wypełniania obowiązku szkolnego.

3. Wykaz lekkich prac określa pracodawca po uzyskaniu zgody lekarza wykonującego zadania służby medycyny pracy. Wykaz ten wymaga zatwierdzenia przez właściwego inspektora pracy. Wykaz lekkich prac nie może zawierać prac wzbronionych młodocianym, określonych w przepisach szczególnych. Wykaz lekkich prac ustala pracodawca w regulaminie pracy. Pracodawca, który nie ma obowiązku wydania regulaminu, ustala wykaz lekkich prac w osobnym akcie.

4. Pracodawca jest obowiązany zapoznać młodocianego z wykazem lekkich prac przed rozpoczęciem przez niego pracy.

5. Pracodawca ustala wymiar i rozkład czasu pracy młodocianego zatrudnionego przy lekkiej pracy, uwzględniając tygodniową liczbę godzin nauki wynikającą z programu nauczania, a także z rozkładu zajęć szkolnych młodocianego.

6. Tygodniowy wymiar czasu pracy młodocianego w okresie odbywania zajęć szkolnych nie może przekraczać 12 godzin. W dniu uczestniczenia w zajęciach szkolnych, wymiar czasu pracy młodocianego nie może przekraczać 2 godzin.

7. Wymiar czasu pracy młodocianego w okresie ferii szkolnych nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin w tygodniu. Dobowy wymiar czasu pracy młodocianego w wieku do 16 lat nie może przekraczać 2 godzin.

8. Wymiar czasu pracy młodocianego, określony wyżej, obowiązuje także w przypadku, gdy młodociany jest zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy. Przed nawiązaniem stosunku pracy, pracodawca ma obowiązek uzyskania od młodocianego oświadczenia o zatrudnieniu albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy.

Ochrona zdrowia młodocianego

1. Młodociany podlega wstępnym badaniom lekarskim przed przyjęciem do pracy oraz badaniom okresowym i kontrolnym w czasie zatrudnienia.

2. Jeżeli lekarz wyda orzeczenie, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianego, pracodawca jest obowiązany zmienić rodzaj pracy, a gdy nie ma takiej możliwości, niezwłocznie rozwiązać umowę o pracę i wypłacić odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

3. Pracodawca jest obowiązany przekazać informacje o ryzyku zawodowym, które wiążą się z pracą wykonywaną przez młodocianego, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami również przedstawicielowi ustawowemu młodocianego.

Czas pracy pracownika młodocianego:

1. Czas pracy młodocianego w wieku do 16 lat nie może przekraczać 6 godzin na dobę.

2. Czas pracy młodocianego w wieku powyżej 16 lat nie może przekraczać 8 godzin na dobę.

3. Do czasu pracy młodocianego wlicza się czas nauki, w wymiarze wynikającym z obowiązkowego programu zajęć szkolnych, bez względu na to, czy odbywa się ona w godzinach pracy. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy młodocianego jest dłuższy niż 4,5 godziny, pracodawca jest obowiązany wprowadzić przerwę w pracy trwającą nieprzerwanie 30 minut, wliczaną do czasu pracy.

4. Młodocianego nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.

5. Pora nocna dla młodocianego przypada między godzinami 22.00 a 6.00.

6. Przerwa w pracy młodocianego, obejmująca porę nocną, powinna trwać nieprzerwanie nie mniej niż 14 godzin.

7. Młodocianemu przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 48 godzin nieprzerwanego odpoczynku, który powinien obejmować niedzielę.

Urlopy wypoczynkowe

1. Młodociany uzyskuje z upływem 6 miesięcy od rozpoczęcia pierwszej pracy prawo do urlopu w wymiarze 12 dni roboczych.

2. Z upływem roku pracy, młodociany uzyskuje prawo do urlopu w wymiarze 26 dni roboczych. Jednakże w roku kalendarzowym, w którym kończy 18 lat, ma prawo do urlopu w wymiarze 20 dni roboczych, jeżeli prawo do urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat.

3. Młodocianemu uczęszczającemu do szkoły należy udzielić urlopu w okresie ferii szkolnych. Młodocianemu, który nie nabył prawa do urlopu, pracodawca może na jego wniosek, udzielić zaliczkowo urlopu w okresie ferii szkolnych.

4. Pracodawca jest obowiązany, na wniosek młodocianego, ucznia szkoły dla pracujących, udzielić mu w czasie ferii szkolnych urlopu bezpłatnego w wymiarze nie przekraczającym łącznie z urlopem wypoczynkowym 2 miesięcy. Okres urlopu bezpłatnego wlicza się do okresu pracy, od którego zależą

uprawnienia pracownicze.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym (Dz. U. Nr 200, poz. 2047).
3 Wypadki przy pracy i choroby zawodowe oraz świadczenia z nimi związane

3.1 Wypadki przy pracy
Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzna, które nastąpiło w związku z pracą:
• podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności albo poleceń przełożonych,
• podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności w interesie zakładu pracy, nawet bez polecenia,
• w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji zakładu pracy, w drodze miedzy siedzibą zakładu pracy a miejscem wykonywania obowiązku, wynikającego ze stosunku pracy.
Ustawa z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 z późn. zm.)
3.2 Świadczenia z. tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych
• jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu
• jednorazowe odszkodowanie dla rodziny z tytułu śmierci pracownika lub rencisty
• renta inwalidzka
• renta rodzinna
• odszkodowanie za przedmioty utracone lub uszkodzone wskutek wypadku przy pracy
• świadczenia wyrównawcze
Ustawa z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 z późn. zm.)
3.3 Rodzaje wypadków przy pracy
• wypadek śmiertelny - wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć na miejscu wypadku lub w okresie 6 miesięcy od chwili wypadku,
• wypadek ciężki - wypadek, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, a mianowicie: utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia lub inne uszkodzenia ciała, albo rozstrój zdrowia naruszające podstawowe funkcje organizmu, a także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu; trwała choroba psychiczna, trwała lub znaczna niezdolność do pracy w zawodzie lub trwałe poważne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała.
• wypadek zbiorowy - wypadek, któremu w wyniku tego samego zdarzenia uległy co najmniej dwie osoby.
Ustawa z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 z późn. zm.)
3.4 Postępowanie powypadkowe
• miejsce wypadku pracodawca obowiązany jest zabezpieczyć do czasu ustalenia jego okoliczności i przyczyn.
• okoliczności i przyczyny wypadków przy pracy bada zespól powypadkowy,
• zespół powypadkowy sporządza protokół nie później niż w ciągu 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku.
• protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca, nie później jednak niż w ciągu 5 dni od dnia jego sporządzenia.
• protokół powypadkowy z załącznikami przechowuje się w aktach zakładu przez 10 lat.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy

(Dz. U. 2009.105.870 z dnia 2 lipca 2009r.)

3.5 Rejestracja wypadków
Zakład pracy obowiązany jest prowadzić rejestr wypadków.
Rejestr wypadków powinien zawierać:
- imię i nazwisko poszkodowanego,
- miejsce i datę wypadku,
- skutki, datę sporządzenia protokołu powypadkowego,
- stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy, krótki opis okoliczności wypadku,
- datę przekazania wniosku do ZUS,
- informację o wypłaconych świadczeniach lub o przyczynach pozbawienia tych świadczeń
oraz
- inne okoliczności wypadku, których zamieszczenie w rejestrze jest celowe,
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy

(Dz. U. 2009.105.870 z dnia 2 lipca 2009r.)

3.6 Choroby zawodowe
- choroby zawodowe są to choroby określone w wykazie chorób zawodowych, jeżeli spowodowane zostały działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy;
- w razie podejrzenia choroby zawodowej u pracownika -zakład społecznej służby zdrowia, lekarze oraz zakład pracy zatrudniający pracownika mają obowiązek skierować go do zakładu społecznej służby zdrowia, właściwego do rozpoznawania chorób zawodowych, dołączając posiadaną dokumentacje lekarską;
- na podstawie orzeczenia lekarskiego właściwy ze względu na siedzibę zakładu pracy inspektor sanitarny wydaje decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej lub decyzje o braku podstaw do jej stwierdzenia.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U.Nr.65,poz.94 z późn. zm./
4 Profilaktyczna ochrona zdrowia pracowników

Badania lekarskie profilaktyczne
Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.
• badania lekarskie profilaktyczne przeprowadzane są na koszt pracodawcy,
• badaniom lekarskim profilaktycznym (badania wstępne, okresowe i kontrolne) podlegają wszyscy pracownicy,
• badanie profilaktyczne kończy się orzeczeniem lekarskim, stwierdzającym brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku lub stwierdzającym przeciwwskazania,
• badanie profilaktyczne przeprowadza się na podstawie skierowania, wydanego przez pracodawcę,
• pracodawca przechowuje orzeczenia lekarskie, zawierające wyniki badań profilaktycznych, zgodnie z wymaganiami dokumentacji osobowej.
• pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także:
- po zaprzestaniu prac w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami.

- po rozwiązaniu stosunku pracy, jeśli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami,
Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. W sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332).

II. Postęp w zakresie oceny zagrożeń czynnikami występującymi w procesach pracy oraz w zakresie metod ochrony przed zagrożeniami dla zdrowia i życia pracowników

1 Ryzyko zawodowe
Zapewnienie bezpiecznego wykonywania pracy w zakładach pracy jest w Polsce usankcjonowana prawnie. Zgodnie z artykułem nr 226 znowelizowanego Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do informowania pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywanymi czynnościami oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami w środowisku pracy. Ryzyko zawodowe zgodnie z § 2 pkt. 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa pracy to prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń związanych z wykonywaną pracą, powodującą straty, a w szczególności wystąpienie u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy lub sposobu wykonywania pracy.

Przeprowadzona ocena ryzyka stanowi podstawę do zastosowania przez pracodawcę organizacji pracy i stworzenia stanowisk pracy zabezpieczających pracowników przed zagrożeniami wypadkowymi oraz oddziaływaniem czynników szkodliwych i uciążliwych dla zdrowia.

Przebieg oceny ryzyka składa się z powiązanych ze sobą etapów. Według Polskiej Normy PN-N-18002 ocena ryzyka zawodowego składa się z następujących działań:

Część 1. Nazwa i opis stanowiska; wymogi dla pomieszczenia i danego stanowiska pracy wynikające z przepisów,

rodzaj wykonywanej pracy.

Część 2. Identyfikacja zagrożeń dla danego stanowiska.

Część 3. Oszacowanie ryzyka zawodowego dla danego stanowiska.

Część 4. Wyznaczenie dopuszczalności ryzyka zawodowego.

Część 5. Wyciągnięcie wniosków z przeprowadzonej oceny. (Opracowanie działań korygujących lub zapobiegawczych)

2 Uwagi ogólne o bezpieczeństwie prac w pomieszczeniach biurowych.

Niewielka różnorodność zagrożeń w pracy administracyjnej jest chyba jedną istotną różnicą między halą produkcyjną a biurem, ale np. upadki zdarzają się pracownikom biurowym 2 - 3 razy częściej niż innym, przy czym około 7% spowodowane są potknięciem o wystające szuflady, krzesła, zwinięte dywany, wykładzinę dywanową i wyposażenie biurowe. Najczęściej upadki z krzesła wydarzają się w momencie, gdy pracownik stojąc na siedzisku, usiłuje np. sięgnąć do szafy. Upadki te należą do najcięższych w skutkach. Przyczyną upadku może być także uderzenie o otwarte drzwi i szuflady, uderzenia spowodowane przedmiotami spadającymi z biurek (maszyna do pisania, do liczenia itp.) lub przez drzwi nagle pchnięte z przeciwnej strony. Aby uchronić się przed tego typu wypadkami należy przestrzegać poniższych wskazówek:

3 Uciążliwości związane z pracą biurową

Źródła uciążliwości pracy biurowej, czynniki i przyczyny powodujące dolegliwości zdrowotne pracowników mogą tkwić:

Do uciążliwych czynników materialnych i głównych przyczyn uciążliwości pracy zalicza się między innymi:

- Pomieszczenia, w tym powierzchnię, okna, drzwi, ściany, przegrody, oprawy oświetleniowe, wyposażenie stanowisk pracy i pomieszczeń powodujące np.:

- Urządzenia techniczne, w tym komputery, drukarki, maszyny do pisania, lampki elektryczne powodujące np.:

- Biurko stół powodujące np.:

- Krzesło lub fotel do pracy powodujące np.:

- Obciążenie fizyczne, dynamiczne i statyczne;

- Obciążenie psychiczne;

- Niewłaściwa organizacja pracy polegająca na:

4 Zagrożenia wypadkowe przy pracy biurowej

W trakcie wykonywania czynności biurowych zdarza się wiele wypadków przy pracy. Szczególne zagrożenie związane jest z poruszaniem się po drogach komunikacji ogólnej.

Istnieje również możliwość porażenia prądem elektrycznym.

Poniżej przedstawione zostaną miejsca i czynności szczególnie niebezpieczne i jednocześnie określone zasady bezpiecznego postępowania w tych okolicznościach:

- Szczególną uwagę należy poświęcić schodom, wejściom do wind i progom. Krawędzie schodów nie mogą być wyszczerbione i okute kątownikiem metalowym. Progi i wejścia do wind powinny być gładkie bez uszkodzeń.

- Nie należy układać na schodach dywanów lub chodników.

- Przy wchodzeniu i schodzeniu ze schodów należy zachować szczególną ostrożność - szczególnie kobiety w obuwiu na wysokich obcasach.

- Przy transporcie po schodach ciężkich lub wielkogabarytowych paczek nie wolno zasłaniać sobie nimi drogi.

- Świeżo napastowane podłogi stanowią duże zagrożenia, szczególnie nie należy pastować stopni schodów.

- Wykładziny i dywany trzeba tak mocować do podłogi, aby uniknąć ich zawinięcia, sfałdowania lub podarcia.

- Zabronione jest wykonywanie jakichkolwiek prac związanych z oświetleniem i prądem elektrycznym. Do napraw tych należy niezwłocznie wzywać uprawnionego elektryka.

- Zabronione jest mycie i odkurzanie górnych źródeł światła. Czynności te wykonuje elektryk konserwator.

- Przewody elektryczne nie powinny leżeć luzem na podłodze lub wykładzinie - noże to być przyczyną wypadku lub pożaru.

- Szuflady biurek szczególnie niżej położone nad podłogą, powinny być zamknięte, gdyż mogą spowodować uszkodzenia kończyn dolnych w przypadku potrącenia lub wypadnięcia.

- Maszyny do pisania, liczenia, drukarki itp. nie mogą stać na krawędziach stołów lub biurek.

- Nie należy otwierać zbyt gwałtownie drzwi przy wchodzeniu do pomieszczeń.

- Spożywanie posiłków, a w szczególności picie gorących napojów na biurkach roboczych i pomiędzy dokumentami może być przyczyną poparzenia kończyn.

- Szczególną ostrożność należy zachować przy posługiwaniu się drabinami biurowymi czy schodkami bibliotecznymi (sprawdzenie stanu technicznego, asekuracja), gdyż upadki są bardzo groźne w skutkach.

III Problemy związane z organizacją stanowisk pracy biurowej, z uwzględnieniem zasad ergonomii, w tym stanowisk wyposażonych w monitory ekranowe i inne urządzenia biurowe

1 BHP PRZY OBSŁUDZE KOMPUTERÓW I WYSTĘPUJĄCE ZAGROŻENIA

(BHP przy obsłudze komputerów reguluje przepis Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 01.12.1998 r w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U nr 148, poz.937)

Pracodawca jest obowiązany organizować stanowiska pracy z monitorami ekranowymi, aby spełniały one minimalne wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii.

Tabela 2. Zalecane zakresy regulacji elementów stanowiska komputerowego

typu profesjonalnego dla populacji polskiej - 5. centyl kobiet i 95. centyl mężczyzn

Nazwa parametru

Parametr wg rys. 1

Zakres regulacji

Wysokość płyty siedziska

Aa)

40 - 50 cm

Wysokość dolnej powierzchni blatu pod klawiaturę

Ba)

53 - 67 cm

Wysokość górnej powierzchni blatu pod klawiaturę

Ca)

57 - 75 cm

Wysokość górnej powierzchni blatu pod monitor

Da)

69 - 93 cm

52 - 76 cm b)

Wysokość poziomej linii widzenia

Ea)

109 - 133 cm

Zalecana odległość obserwacji

F1 - F2

40 - 70 cm

Głębokość siedziska

G

40 - 45 cm

Odległość umożliwiająca odsunięcie krzesła

H

min 82 cm

Regulacja kąta pochylenia podnóżka

I

0 - 15 o

Optymalny zakres kątowy obserwacji

J

20 - 50 o

a) Do cechy parametru A, B, C, D, E zleca się dodać 3 cm - wysokość obuwia

b) Dla przypadku, gdy monitor stoi na poziomej jednostce centralnej o wysokości 17cm.

0x01 graphic

Rys. 1 Parametry struktury przestrzennej stanowiska komputerowego typu profesjonalnego

Pracodawca jest obowiązany do przeprowadzenia oceny warunków pracy na stanowiskach

wyposażonych w monitory ekranowe pod kątem:

Pracodawca jest obowiązany do zapewnienia łączenia przemiennie prac związanych z obsługą monitora ekranowego z innymi rodzajami prac nie obciążającymi narządu wzroku: zapewnienie zmiennej pozycji ciała. Po nieprzerwanej jednej godzinie obsługi monitora ekranowego przysługuje co najmniej pięciominutowa przerwa.

Pracodawca jest obowiązany w przypadku zmian chorobowych oczu wynikających z obsługi monitora ekranowego po badaniach okulistycznych zgodnie z zaleceniem lekarza do wyposażenia obsługi w okulary korygujące.

Zgodnie z załącznikiem cytowanego wyżej Rozporządzenia należy spełnić minimalne wymagania bhp i ergonomii w zakresie:

- Wyposażenia stanowisk pracy oraz sposobu rozmieszczenia elementów nie powodującego nadmiernego obciążenia układu mięśniowo - szkieletowego, wzroku oraz być źródłem zagrożeń dla pracownika

- Monitor ekranowy powinien spełniać następujące wymagania:

Jeśli przy pracy istnieje konieczność korzystania z dokumentów należy stanowisko wyposażyć w odpowiedni uchwyt z regulacją ustawienia wysokości i pochylenia w stosunku do obsługi. Uchwyt ten powinien być umieszczony między ekranem monitora i klawiaturą lub w innym miejscu zmniejszającym ruchy głowy.

Odległość oczu pracownika od ekranu monitora powinna być zawarta w przedziale od 40-75cm.

Oświetlenie powinno zapewniać komfort pracy wzrokowej, należy ograniczyć olśnienie bezpośrednie od opraw lamp, okien i ścian przezroczystych, albo jasnych płaszczyzn ścian pomieszczenia. W razie konieczności przed niekorzystnym olśnieniem lub luminacją należy stosować żaluzje lub zasłony na oknach

Wilgotność względna w pomieszczeniu nie powinna być mniejsza niż 40%, a większa niż 60%

Temperatura powietrza w pomieszczeniu nie powinna być mniejsza niż +18° C.

IV Postępowanie w razie wypadków i w sytuacjach zagrożeń (np. pożaru, awarii), w tym zasady udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku

1 Podstawowe zasady ochrony przeciwpożarowej oraz postępowania w razie pożaru

Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121, poz. 1138)

ALARMOWANIE O NIEBEZPIECZEŃSTWIE Każdy, kto zauważy pożar, jest zobowiązany do:

- gdzie się pali - adres, nazwa obiektu, kondygnacja

- co się pali - dach, mieszkanie, piwnica, biuro, sklep

- swoje imię i nazwisko oraz numer telefonu, z którego się dzwoni (po odłożeniu słuchawki chwilę odczekać, na ewentualne sprawdzenie wiarygodności zgłoszenia)

ZASADY POSTĘPOWANIA W RAZIE POWSTANIA POŻARU

WYKAZ TELEFONÓW ALARMOWYCH

Państwowa Straż Pożarna 998 Pogotowie energetyczne 991

Policja 997 Pogotowie gazowe 993

Pogotowie Ratunkowe 999 Pogotowie wodno-kanalizacyjne 992

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Osoby nie przestrzegające postanowień niniejszej instrukcji i przepisów przeciwpożarowych podlegają sankcjom przepisów wewnętrznych lub kodeksu karnego.

2 Postępowanie w razie wypadku, w tym organizacja i zasady udzielania pierwszej pomocy

Pod pojęciem ,, PIERWSZEJ POMOCY'' rozumiemy szybkie, zorganizowane działanie prowadzone przez osoby ( osobę ) z otoczenia ofiary nieszczęśliwego wypadku. Sprawne i w miarę kompetentne działanie przy udzielaniu pierwszej pomocy ma decydujące znaczenie dla dalszych rezultatów leczenia przez fachowy personel medyczny.

OGÓLNE ZASADY UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY

ZRANIENIA

KRWOTOKI - Jest to szybki i obfity wylew krwi z uszkodzonego naczynia krwionośnego. W zależności od drogi wypływu dzielimy na:

W zależności od rodzajów uszkodzonego naczynia wyróżniamy krwotoki:

Żylne; Tętnicze; Miąższowe ( uszkodzenia wątroby, śledziony ); oraz Mieszane

Upływ krwi z tętnic zatrzymuje się doraźnie poprzez:

ZŁAMANIA Jest to przerwanie ciągłości kości np. na wskutek urazu mechanicznego. Dzielimy je na:

Objawy złamania:

Pierwsza pomoc polega na:

ZWICHNIECIA - Jest to częściowe lub całkowite przemieszczenie się jednej lub kilku kości w obrębie stawu; uszkodzeniu ulega również torebka stawowa i wiązadła. Objawy zwichnięcia:

Pierwsza pomoc polega na :

URAZY TERMICZNE - OPARZENIA - Jest to uszkodzenie tkanek miękkich ( skóry, błon śluzowych, a w oparzeniach głębszych także tkanki podskórnej i mięśni ) spowodowane działaniem energii:

Ze względu na głębokość uszkodzenia skóry lub tkanki podskórnej wyróżnia się 4-stopnie oparzeń:

Pierwsza pomoc polega na:

URAZY TERMICZNE - ODMROŻENIA - Jest to uszkodzenie tkanek miękkich wywołane miejscowym działaniem zimna ( niskiej temperatury ). Ze względu na uszkodzenia skóry rozróżnia się 3-stopnie odmrożeń:

Pierwsza pomoc polega na podawaniu ciepłych płynów do picia oraz:

ZATRUCIA CHEMICZNE - Jest to wchłonięcie związków chemicznych przez organizm człowieka drogami oddechowymi, przewód pokarmowy lub przez skórę. Należy ustalić rodzaj trucizny. Pierwsza pomoc polega na:

Przy zatruciach drogą oddechową:

Przy zatruciach drogą pokarmową

Przy zatruciach przez skórę

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Szkol Okres-robotnik-2012, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-kierujący prac, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-adm.biur, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-inżynierów-2007, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-nauczyciela warsztatów, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-robotnicy-2007, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-robotników-2009, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-konserwator - pilarz, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-załoga pływająca, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-robotnicy w UM, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-robotników-2010, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-kierowników-2010, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-Samokształcenie biurowych1, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-biurowy2006, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC
Szkol Okres-robotników2008, BHP, Szkolenie-Okresowe-DOC

więcej podobnych podstron