 | Pobierz cały dokument notatek.pl.finanse.opracowania.sum.uek.calosc.doc Rozmiar 530 KB |
1.1. Etymologia pojęcia „finanse”.
Termin finanse ma swoje korzenie w średniowiecznej łacinie. Pojęcie finanse wywodzi się od czasownika „finire”, które z czasem uległo przekształceniu w słowo „finare”. Następnie pojawiło się pojęcie „finatio”. Terminem tym określano orzeczenie sądowe kończące spór. Treścią tego orzeczenia była m.in. należność pieniężna, którą jedna osoba musiała przekazać na rzecz drugiej osoby albo jakaś osoba na rzecz panującego (państwa). W wyniku postanowień sądu przeprowadzano operacje pieniężne, co doprowadziło do faktu, że termin „finanse” jest nierozerwalnie związany z pieniądzem.
Jak wiadomo pieniądz jest nieodłącznym elementem rozwoju cywilizacji, jego początki sięgają starożytności. W tym okresie wymiana między ludźmi odbywała się zgodnie z formuła „towar za towar”. Z czasem poszczególne osoby wytwarzały więcej towaru niż potrzebowały dla siebie, co doprowadziło do sytuacji, w której dana osoba posiadała znaczne nadwyżki jednego dobra, a niedobór innych dóbr. Stało się to naturalną przesłanką wymiany towarów, ale już nie towar za towar, lecz za pomocą szczególnych towarów zwanych płacidłami, które zaczęły pełnić funkcję środka płatniczego, jak i miernika wartości.
Z upływem czasu funkcje pieniądza zaczęły być pełnione przez szlachetne kruszce ze względu na rzadkość ich występowania, jak i cechy fizyczne (jednorodność, podzielność, trwałość). W początkowym okresie w obiegu znajdowały się sztabki złota, srebra lub stopów tych metali, ale w miarę upływu czasu rozpoczęto bicie monet z tych kruszców. Monety miały różny ciężar i różną zawartość tych kruszców. Zakłada się, że proces bicia monet rozpoczął się w starożytnym Egipcie w III tysiącleciu p.n.e.
W państwach - miastach greckich powstanie systemu monetarnego i jego rozpowszechnienie nastąpiło w VII w. p.n.e. Podstawową funkcją pieniądza była akumulacja kapitału oraz wymiana. Rozszerzenie się systemu monetarnego stanowiło podstawę dla rozwoju handlu wewnętrznego oraz między miastami.
Po upadku Cesarstwa Rzymskiego, w sferze pieniężnej zapanował chaos, który zakończył się dopiero reformą pieniężną Karola Wielkiego przeprowadzoną w 800r. Istotą reformy było wprowadzenie systemu denarowego, opartego na srebrze. W kolejnych wiekach następowało systematyczne „psucie” monety, do tego stopnia, że bite monety były tak cienkie, iż wybicie wzoru monety było możliwe tylko na jednej stronie. Proces ten trwał do przełomu XII i XIII w., czyli do tzw. reformy groszowej, polegającej na wprowadzeniu solidnej, grubej monety srebrnej.
 | Pobierz cały dokument notatek.pl.finanse.opracowania.sum.uek.calosc.doc rozmiar 530 KB |