 | Pobierz cały dokument polimery.instrukcje.gestosc.pojecia.doc Rozmiar 869 KB |
Temat 1: Identyfikacja tworzyw sztucznych metodą płomieniową
OBOWIĄZUJĄCE ZAGADNIENIA:
definicje pojęć: polimery i tworzywa sztuczne,
wady i zalety tworzyw sztucznych,
klasyfikacja reologiczno-technologiczna tworzyw sztucznych,
charakterystyka środków pomocniczych w polimerach,
wyjaśnić pojęcia degradacji, depolimeryzacji i destrukcji tworzyw sztucznych, czyli procesów jakie mogą zachodzić podczas przetwórstwa lub użytkowania,
metody identyfikacji.
LITERATURA:
[1] Kelar K., Ciesielska D.: Fizykochemia polimerów - wybrane zagadnienia, WPP 1997.
[2] Broniewski T.: Metody badań i ocena właściwości tworzyw sztucznych, WNT, 2000.
[3] Poradnik Tworzyw Sztucznych.
CEL ĆWICZENIA:
Celem badań identyfikacyjnych jest określenie typu polimeru, stanowiącego składnik główny analizowanego tworzywa sztucznego. Zagadnienie identyfikacji polimerów jest niezwykle ważne z punktu widzenia możliwości zagospodarowania odpadów z tworzyw sztucznych, jak również naprawy uszkodzonych elementów maszyn i urządzeń wykonanych z tworzywa sztucznego.
Najbardziej właściwym sposobem identyfikacji jest przeprowadzenie prób systematycznych z wykorzystaniem określonych schematów badań, polegających na następujących etapach:
wydzielenie i oczyszczenie polimeru przez usunięcie zmiękczaczy, napełniaczy lub rozpuszczalników,
zakwalifikowanie polimeru do jednej z grup przez oznaczenie składu pierwiastków (węgla, wodoru, tlenu, azotu i chloru),
określenie typu polimeru na podstawie właściwości fizycznych (gęstości, współczynnika refrakcji itp.),
wygląd zewnętrzny i badania organoleptyczne (istotne są takie cechy, jak: przezroczystość czy mętność, barwa, metoda przetwórstwa itd.),
dobór rozpuszczalników i nierozpuszczalników,
zachowanie podczas rozkładu termicznego.
PRZEBIEG ĆWICZENIA:
Kawałek tworzywa umieszcza się w płomieniu palnika i utrzymuje aż do zapalenia, nie dłużej niż 10 sekund. Ogrzewanie nie powinno być zbyt szybkie. Obserwuje się: łatwość zapalania tworzywa, zdolność do gaśnięcia, wygląd płomienia oraz zapach wydzielających się gazów.
Na podstawie badań identyfikacyjnych, w protokole zamieścić spostrzeżenia i ogólne prawidłowości, których przykłady podano poniżej.
Ogólne prawidłowości:
1. Tworzywo rozkłada się z wydzieleniem węglowodorów aromatycznych i pali się płomieniem żółtym, kopcącym (np. polistyren i jego kopolimery).
2. Tworzywo rozkłada się z wydzielaniem węglowodorów alifatycznych, pali się płomieniem mało kopcącym (np. polietylen, polipropylen).
3. Polimery zawierające w produktach rozkładu dużo tlenu palą się płomieniem o barwie niebieskiej - np. poli(metakrylan metylu).
 | Pobierz cały dokument polimery.instrukcje.gestosc.pojecia.doc rozmiar 869 KB |