Ćw nr 3. Gęstość, Instrukcja wykonawcza


wiczenie 3 „GSTO”

Temat: Prawo Archimedesa.

Cel: Wyznaczenie gstoci cia staych.

Przyrzdy: Waga laboratoryjna, suwmiarka, mikromierz, zlewka z wod.

Literatura: R. Resnick, D. Halliday, FIZYKA, t. 1., § 17-2, 17-3, 17-4

D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, PODSTAWY FIZYKI, t. 2., § 15.3, 15.7

I.    Metoda pomiaru

Gsto ciaa jest okrelana jako stosunek jego masy m do zajmowanej przez nie objtoci V, czyli:

0x01 graphic
(1)

Mas wyznacza si poprzez waenie ciaa. Objto cia o regularnych ksztatach oblicza si przy

pomocy odpowiednich wzorów geometrycznych. Naley zatem okreli potrzebne wymiary ciaa.

Objto cia o nieregularnych ksztatach wyznacza si porednio. W tym celu stosuje si metod

hydrostatyczn, w której ciaa waone s w cieczy o znanej gstoci (w tym wiczeniu jest to woda).

Metoda jest szczególnie prosta dla substancji o gstoci wikszej od gstoci wody.

W orodku pynnym (tzn. w cieczy lub gazie) na kade ciao, zgodnie z prawem Archimedesa, dziaa

sia wyporu Fw, równa ciarowi wypartego przez ciao pynu:

Fw = rw·V·g (2)

gdzie: rw - gsto pynu, V - objto czci ciaa zanurzonej w pynie, g - przyspieszenie ziemskie.

Wac ciao w powietrzu pomijamy na ogó si wyporu powietrza z powodu wzgldnie maej gstoci

powietrza. Sia wyporu ma natomiast istotne znaczenie, gdy waone ciao znajduje si w wodzie. Pokazuje to

rys. 1. Na jednym z ramion wagi, zawieszono na bardzo lekkiej nici N, ciao cakowicie zanurzone w

zlewce z wod Z. Na drugim ramieniu wisi szalka z odwanikami.

N

Fw

m

Z

P mO

Rys. 1. Schemat hydrostatycznej metody wyznaczania gstoci. PO

Na pierwsze rami wagi dziaa, poprzez ni N, sia F równa rónicy ciaru P ciaa (z nici) i siy

wyporu Fw: F = P - Fw. Waga jest w równowadze, jeeli ciar odwaników PO jest równy sile F:

PO = P - Fw (3)

Ciar i objto nici mona pomin. Zatem P = m·g oraz PO = mO·g, gdzie mO - masa odwaników.

Z okrelenia gstoci (1) i prawa Archimedesa (2) wynika, e równo si (3) mona zapisa w postaci

mO·g = m·g - rw·V·g. Std mamy objto: 0x01 graphic
. Podstawiajc V do wzoru (1) otrzymujemy

wzór na gsto badanego ciaa:

0x01 graphic
(4)

Metod hydrostatyczn mona oczywicie stosowa take dla cia o regularnych ksztatach.

II. Wykonanie i opracowanie wiczenia

Aby waenie byo prawidowe obydwa ramiona wagi musz

by obcione takimi samymi szalkami, ale zlewka z wod

nie moe sta na szalce. W tym celu stosuje si tzw. aweczk,

na której stoi zlewka, jak pokazuje rysunek 2. Unikamy

w ten sposób waenia zlewki z wod. Na rami wagi dziaa

efektywnie tylko wspomniana wyej sia F = P - Fw.

Ciar szalki jest skompensowany ciarem szalki,

na której stoj odwaniki.

szalka

UWAGA! Szczegóowy przebieg wykonania

wiczenia okrela osoba prowadzca. aweczka

Rys. 2.

A) Wyznaczanie gstoci cia o regularnych ksztatach

1. Znale wzory na objto badanych cia. W razie potrzeby naley stosowne wzory wyprowadzi.

2. Przy pomocy suwmiarki wyznaczy te wymiary cia, które wystpuj we wzorach na ich objto.

Kady pomiar naley wykona kilka razy, za kadym razem w nieco innym miejscu, aby uredni

niewielkie niedokadnoci ksztatu. Naszkicowa mierzone bryy i nanie ich wymiary.

3. Zway ciaa uprzednio zmierzone na wadze laboratoryjnej.

4. Wyznaczy gsto cia ze wzoru (1). Podstawia do wzorów rednie arytmetyczne wymiarów

wyznaczonych w p. 2.

5. Obliczy niepewno u(A). Za niepewno Dm przyj dokadno wagi, a za niepewnoci

wymiarów - dokadno suwmiarki.

B) Wyznaczanie gstoci cia metod hydrostatyczn

1. Zway badane ciaa na wadze laboratoryjnej.

2. Do badanych cia przywiza odcinki nici, tak, aby mogy by zawieszone na ramieniu wagi.

3. Nad szalk wagi umieci aweczk a na niej zlewk z wod jak na rys.2.

4. Ciaa zawieszone na niciach przyczepi do ramienia wagi i po zanurzeniu ich w wodzie wyznaczy

masy m0. Ciaa nie mog wystawa nad wod ani dotyka dna bd cianki zlewki.

5. Wyniki umieci w tabelce wraz z dokadnoci waenia i temperatur otoczenia.

6. Obliczy gsto ciaa ze wzoru (4). Gsto wody przyj w zalenoci od temperatury otoczenia: 999,1kg/m3 (15oC), 998,8kg/m3 (18oC), 997,8kg/m3 (22oC), 997,0kg/m3 (25oC), 995,6kg/m3 (30oC)

7. Znale niepewno u(B) ze wzoru:

0x01 graphic

Za niepewno Dm przyj dokadno waenia.

III. Wnioski

1. Zestawi w poprawnej formie wyniki pomiarów gstoci metodami A i B.

2. Oceni zgodno wyników rA i rB otrzymanych obiema metodami.

Jeeli przedziay A - 2u(A) ; A + 2u(A) i B - 2u(A) ; B + 2u(A) maj cz wspóln,

to wyniki z obydwu metod s zgodne w granicach dokadnoci pomiarów.

3. Wymieni przyczyny najwikszych niepewnoci pomiarowych w metodach A i B.

4. Porówna wyniki wiczenia z danymi z tablic (jeeli zastosowano znane materiay).

IV. Pytania kontrolne

1. Co nazywamy gstoci ciaa? Jak zaley ona od temperatury dla rónych substancji?

2. Jak wyznaczamy gsto? Omówi stosowane w wiczeniu metody.

3. Jakie siy dziaaj na ciao w rodowisku pynnym? Sformuowa prawo Archimedesa.

4. Jaki wpyw ma sia wyporu na waenie w cieczy?

5. Jakie s warunki poprawnoci waenia cia przy pomocy wagi belkowej?



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ćw nr 1. Sprężyna, Instrukcja wykonawcza
Ćw nr 4. Lepkość, Instrukcja wykonawcza
Ćw nr 6, dudnienie, II Wykonanie ćwiczenia
INSTRUKCJE, Ćw nr 12. Bilans cieplny, Instrukcja wykonawcza
Instrukcja wykonania ćw HP2
Biofizyka instrukcja do cw nr 23
Biofizyka instrukcja do cw nr 0 Nieznany (2)
Biofizyka instrukcja do cw nr 09
Biofizyka instrukcja do cw nr 03
Biofizyka instrukcja do cw nr 11
INSTRUKCJE, Ćw nr 5. I-U, Ćwiczenie 7
Biofizyka instrukcja do cw nr 18
Biofizyka instrukcja do cw nr 07
Biofizyka instrukcja do cw nr 18
Biofizyka instrukcja do cw nr 21
Instrukcja do cw nr 4 Metalurgia proszkow
Ćw nr 6, dudnienie print, II Wykonanie ćwiczenia
Biofizyka instrukcja do cw nr 03
INSTRUKCJE, Ćw nr 11. Przewodnictwo cieplne, WSB

więcej podobnych podstron