wiczenie 3 „GSTO”
Temat: Prawo Archimedesa.
Cel: Wyznaczenie gstoci cia staych.
Przyrzdy: Waga laboratoryjna, suwmiarka, mikromierz, zlewka z wod.
Literatura: R. Resnick, D. Halliday, FIZYKA, t. 1., § 17-2, 17-3, 17-4
D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, PODSTAWY FIZYKI, t. 2., § 15.3, 15.7
I. Metoda pomiaru
Gsto ciaa jest okrelana jako stosunek jego masy m do zajmowanej przez nie objtoci V, czyli:
(1)
Mas wyznacza si poprzez waenie ciaa. Objto cia o regularnych ksztatach oblicza si przy
pomocy odpowiednich wzorów geometrycznych. Naley zatem okreli potrzebne wymiary ciaa.
Objto cia o nieregularnych ksztatach wyznacza si porednio. W tym celu stosuje si metod
hydrostatyczn, w której ciaa waone s w cieczy o znanej gstoci (w tym wiczeniu jest to woda).
Metoda jest szczególnie prosta dla substancji o gstoci wikszej od gstoci wody.
W orodku pynnym (tzn. w cieczy lub gazie) na kade ciao, zgodnie z prawem Archimedesa, dziaa
sia wyporu Fw, równa ciarowi wypartego przez ciao pynu:
Fw = rw·V·g (2)
gdzie: rw - gsto pynu, V - objto czci ciaa zanurzonej w pynie, g - przyspieszenie ziemskie.
Wac ciao w powietrzu pomijamy na ogó si wyporu powietrza z powodu wzgldnie maej gstoci
powietrza. Sia wyporu ma natomiast istotne znaczenie, gdy waone ciao znajduje si w wodzie. Pokazuje to
rys. 1. Na jednym z ramion wagi, zawieszono na bardzo lekkiej nici N, ciao cakowicie zanurzone w
zlewce z wod Z. Na drugim ramieniu wisi szalka z odwanikami.
N
Fw
• m
Z
P mO
Rys. 1. Schemat hydrostatycznej metody wyznaczania gstoci. PO
Na pierwsze rami wagi dziaa, poprzez ni N, sia F równa rónicy ciaru P ciaa (z nici) i siy
wyporu Fw: F = P - Fw. Waga jest w równowadze, jeeli ciar odwaników PO jest równy sile F:
PO = P - Fw (3)
Ciar i objto nici mona pomin. Zatem P = m·g oraz PO = mO·g, gdzie mO - masa odwaników.
Z okrelenia gstoci (1) i prawa Archimedesa (2) wynika, e równo si (3) mona zapisa w postaci
mO·g = m·g - rw·V·g. Std mamy objto:
. Podstawiajc V do wzoru (1) otrzymujemy
wzór na gsto badanego ciaa:
(4)
Metod hydrostatyczn mona oczywicie stosowa take dla cia o regularnych ksztatach.
II. Wykonanie i opracowanie wiczenia
Aby waenie byo prawidowe obydwa ramiona wagi musz
by obcione takimi samymi szalkami, ale zlewka z wod
nie moe sta na szalce. W tym celu stosuje si tzw. aweczk,
na której stoi zlewka, jak pokazuje rysunek 2. Unikamy
w ten sposób waenia zlewki z wod. Na rami wagi dziaa
efektywnie tylko wspomniana wyej sia F = P - Fw.
Ciar szalki jest skompensowany ciarem szalki,
na której stoj odwaniki.
szalka
UWAGA! Szczegóowy przebieg wykonania
wiczenia okrela osoba prowadzca. aweczka
Rys. 2.
A) Wyznaczanie gstoci cia o regularnych ksztatach
1. Znale wzory na objto badanych cia. W razie potrzeby naley stosowne wzory wyprowadzi.
2. Przy pomocy suwmiarki wyznaczy te wymiary cia, które wystpuj we wzorach na ich objto.
Kady pomiar naley wykona kilka razy, za kadym razem w nieco innym miejscu, aby uredni
niewielkie niedokadnoci ksztatu. Naszkicowa mierzone bryy i nanie ich wymiary.
3. Zway ciaa uprzednio zmierzone na wadze laboratoryjnej.
4. Wyznaczy gsto cia ze wzoru (1). Podstawia do wzorów rednie arytmetyczne wymiarów
wyznaczonych w p. 2.
5. Obliczy niepewno u(A). Za niepewno Dm przyj dokadno wagi, a za niepewnoci
wymiarów - dokadno suwmiarki.
B) Wyznaczanie gstoci cia metod hydrostatyczn
1. Zway badane ciaa na wadze laboratoryjnej.
2. Do badanych cia przywiza odcinki nici, tak, aby mogy by zawieszone na ramieniu wagi.
3. Nad szalk wagi umieci aweczk a na niej zlewk z wod jak na rys.2.
4. Ciaa zawieszone na niciach przyczepi do ramienia wagi i po zanurzeniu ich w wodzie wyznaczy
masy m0. Ciaa nie mog wystawa nad wod ani dotyka dna bd cianki zlewki.
5. Wyniki umieci w tabelce wraz z dokadnoci waenia i temperatur otoczenia.
6. Obliczy gsto ciaa ze wzoru (4). Gsto wody przyj w zalenoci od temperatury otoczenia: 999,1kg/m3 (15oC), 998,8kg/m3 (18oC), 997,8kg/m3 (22oC), 997,0kg/m3 (25oC), 995,6kg/m3 (30oC)
7. Znale niepewno u(B) ze wzoru:
Za niepewno Dm przyj dokadno waenia.
III. Wnioski
1. Zestawi w poprawnej formie wyniki pomiarów gstoci metodami A i B.
2. Oceni zgodno wyników rA i rB otrzymanych obiema metodami.
Jeeli przedziay A - 2u(A) ; A + 2u(A) i B - 2u(A) ; B + 2u(A) maj cz wspóln,
to wyniki z obydwu metod s zgodne w granicach dokadnoci pomiarów.
3. Wymieni przyczyny najwikszych niepewnoci pomiarowych w metodach A i B.
4. Porówna wyniki wiczenia z danymi z tablic (jeeli zastosowano znane materiay).
IV. Pytania kontrolne
1. Co nazywamy gstoci ciaa? Jak zaley ona od temperatury dla rónych substancji?
2. Jak wyznaczamy gsto? Omówi stosowane w wiczeniu metody.
3. Jakie siy dziaaj na ciao w rodowisku pynnym? Sformuowa prawo Archimedesa.
4. Jaki wpyw ma sia wyporu na waenie w cieczy?
5. Jakie s warunki poprawnoci waenia cia przy pomocy wagi belkowej?