 | Pobierz cały dokument biochemia.wszystko.bio.chemia.doc Rozmiar 441 KB |
Rola słabych oddziaływań molekularnych.
Odwracalne oddziaływania molekularne stanowią istotę funkcjonowania życia. Słabe, niekowalencyjne siły wiązania pełnią kluczową rolę w wiernej replikacji DNA, zwijaniu się białek w struktury trójwymiarowe, w rozpoznawaniu specyficznych substratów przez enzymy i wykrywaniu cząsteczek sygnałowych. Istotnie wszystkie biologiczne struktury i procesy zależą od współgrania zarówno oddziaływań niekowalencyjnych jak kowalencyjnych.
Wyróżniamy trzy zasadnicze rodzaje wiązań niekowalencyjnych, różnią się geometrią, siłą i specyficznością:
1Wiązania elektrostatyczne (jonowe). Obdarzona ładunkiem grupa substratu może przyciągać przeciwnie naładowaną grupę znajdującą się na cząsteczce enzymu. Siłę (F) tego przyciągania elektrostatycznego określa prawo Coulomba:
q1 q2
E = k __
r D
Gdzie: q1 i q2- ładunki obu grup, r- odległość pomiędzy nimi, D- stała dielektryczna środowiska. Przyciąganie elektrostat. najsilniejsze jest w próżni (D=1), a najsłabsze np. w wodzie (D=80), k- stała proporcjonalności k= 1389 kJ/mol
2 Wiązania wodorowe. Atom wodoru może stać się wspólny dla dwóch wzgędnie elektroujemnych innych atomów. Atom, z którym wodór jest ściślej związany, jest donorem wodoru, a drugi atom- akceptorem wodoru. Atom akceptorowy ma ładunek ujemny, który powoduje przyciąganie at. wodoru. Wiązanie wodorowe jest to stan przejściowy w proc. przeniesienia wodoru z kwasu do zasady. Donorem wodoru jest atom tlenu lub azotu, kowalencyjnie związany z at. wodoru. Akceptorem wodoru jest tlen albo azot. Wiązania wod.są silniejsze od wiązań van der Waalsa, ale dużo słabsze od wiązań kowalencyjnych. Ważną cechą wiązań wod. jest ich ściśle ukierunkowany charakter.
 | Pobierz cały dokument biochemia.wszystko.bio.chemia.doc rozmiar 441 KB |